mirror of https://github.com/HackTricks-wiki/hacktricks.git synced 2025-10-10 18:36:50 +00:00

Translator bdf683c88c Translated ['.github/pull_request_template.md', 'src/1911-pentesting-fox

2025-01-03 04:00:41 +00:00

31 KiB

Raw Blame History

OAuth to Account takeover

Basic Information

Το OAuth προσφέρει διάφορες εκδόσεις, με θεμελιώδεις πληροφορίες διαθέσιμες στην OAuth 2.0 documentation. Αυτή η συζήτηση επικεντρώνεται κυρίως στον ευρέως χρησιμοποιούμενο OAuth 2.0 authorization code grant type, παρέχοντας ένα πλαίσιο εξουσιοδότησης που επιτρέπει σε μια εφαρμογή να έχει πρόσβαση ή να εκτελεί ενέργειες στον λογαριασμό ενός χρήστη σε άλλη εφαρμογή (ο εξουσιοδοτικός διακομιστής).

Σκεφτείτε μια υποθετική ιστοσελίδα https://example.com, σχεδιασμένη να παρουσιάζει όλες τις αναρτήσεις σας στα κοινωνικά δίκτυα, συμπεριλαμβανομένων των ιδιωτικών. Για να το επιτύχει αυτό, χρησιμοποιείται το OAuth 2.0. https://example.com θα ζητήσει την άδειά σας να έχει πρόσβαση στις αναρτήσεις σας στα κοινωνικά δίκτυα. Ως αποτέλεσμα, θα εμφανιστεί μια οθόνη συγκατάθεσης στο https://socialmedia.com, περιγράφοντας τις άδειες που ζητούνται και τον προγραμματιστή που υποβάλλει το αίτημα. Μετά την εξουσιοδότησή σας, το https://example.com αποκτά τη δυνατότητα να έχει πρόσβαση στις αναρτήσεις σας εκ μέρους σας.

Είναι σημαντικό να κατανοήσετε τα εξής στοιχεία μέσα στο πλαίσιο του OAuth 2.0:

resource owner: Εσείς, ως χρήστης/οντότητα, εξουσιοδοτείτε την πρόσβαση στους πόρους σας, όπως οι αναρτήσεις του λογαριασμού σας στα κοινωνικά δίκτυα.
resource server: Ο διακομιστής που διαχειρίζεται τις αυθεντικοποιημένες αιτήσεις αφού η εφαρμογή έχει εξασφαλίσει ένα access token εκ μέρους του resource owner, π.χ., https://socialmedia.com.
client application: Η εφαρμογή που ζητά εξουσιοδότηση από τον resource owner, όπως https://example.com.
authorization server: Ο διακομιστής που εκδίδει access tokens στην client application μετά την επιτυχή αυθεντικοποίηση του resource owner και την εξασφάλιση εξουσιοδότησης, π.χ., https://socialmedia.com.
client_id: Ένας δημόσιος, μοναδικός αναγνωριστικός αριθμός για την εφαρμογή.
client_secret: Ένα εμπιστευτικό κλειδί, γνωστό μόνο στην εφαρμογή και τον εξουσιοδοτικό διακομιστή, που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία access_tokens.
response_type: Μια τιμή που καθορίζει τον τύπο του token που ζητείται, όπως code.
scope: Το επίπεδο πρόσβασης που ζητά η client application από τον resource owner.
redirect_uri: Η διεύθυνση URL στην οποία ανακατευθύνεται ο χρήστης μετά την εξουσιοδότηση. Αυτό συνήθως πρέπει να ευθυγραμμίζεται με την προεγγεγραμμένη διεύθυνση URL ανακατεύθυνσης.
state: Ένα παράμετρος για τη διατήρηση δεδομένων κατά τη διάρκεια της ανακατεύθυνσης του χρήστη προς και από τον εξουσιοδοτικό διακομιστή. Η μοναδικότητά του είναι κρίσιμη για να λειτουργεί ως μηχανισμός προστασίας CSRF.
grant_type: Ένα παράμετρος που υποδεικνύει τον τύπο χορήγησης και τον τύπο του token που θα επιστραφεί.
code: Ο κωδικός εξουσιοδότησης από τον authorization server, που χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το client_id και το client_secret από την client application για να αποκτήσει ένα access_token.
access_token: Το token που χρησιμοποιεί η client application για αιτήσεις API εκ μέρους του resource owner.
refresh_token: Επιτρέπει στην εφαρμογή να αποκτήσει ένα νέο access_token χωρίς να ζητήσει ξανά από τον χρήστη.

Flow

Η πραγματική ροή OAuth προχωρά ως εξής:

Πλοηγείστε στο https://example.com και επιλέξτε το κουμπί “Integrate with Social Media”.
Ο ιστότοπος στέλνει στη συνέχεια ένα αίτημα στο https://socialmedia.com ζητώντας την εξουσιοδότησή σας να επιτρέψετε στην εφαρμογή του https://example.com να έχει πρόσβαση στις αναρτήσεις σας. Το αίτημα διαρθρώνεται ως:

https://socialmedia.com/auth
?response_type=code
&client_id=example_clientId
&redirect_uri=https%3A%2F%2Fexample.com%2Fcallback
&scope=readPosts
&state=randomString123

Στη συνέχεια, σας παρουσιάζεται μια σελίδα συγκατάθεσης.
Μετά την έγκρισή σας, το Social Media στέλνει μια απάντηση στο redirect_uri με τις παραμέτρους code και state:

https://example.com?code=uniqueCode123&state=randomString123

https://example.com χρησιμοποιεί αυτό το code, μαζί με το client_id και το client_secret, για να κάνει ένα αίτημα από τον διακομιστή για να αποκτήσει ένα access_token εκ μέρους σας, επιτρέποντας την πρόσβαση στις άδειες που έχετε συναινέσει:

POST /oauth/access_token
Host: socialmedia.com
...{"client_id": "example_clientId", "client_secret": "example_clientSecret", "code": "uniqueCode123", "grant_type": "authorization_code"}

Τέλος, η διαδικασία ολοκληρώνεται καθώς το https://example.com χρησιμοποιεί το access_token σας για να κάνει μια κλήση API στα Social Media για πρόσβαση

Ευπάθειες

Ανοιχτό redirect_uri

Το redirect_uri είναι κρίσιμο για την ασφάλεια στις υλοποιήσεις OAuth και OpenID, καθώς καθορίζει πού αποστέλλονται τα ευαίσθητα δεδομένα, όπως οι κωδικοί εξουσιοδότησης, μετά την εξουσιοδότηση. Αν είναι κακοδιαμορφωμένο, μπορεί να επιτρέψει στους επιτιθέμενους να ανακατευθύνουν αυτές τις αιτήσεις σε κακόβουλους διακομιστές, επιτρέποντας την κατάληψη λογαριασμού.

Οι τεχνικές εκμετάλλευσης ποικίλλουν ανάλογα με τη λογική επικύρωσης του διακομιστή εξουσιοδότησης. Μπορούν να κυμαίνονται από αυστηρή αντιστοίχιση διαδρομών έως αποδοχή οποιασδήποτε διεύθυνσης URL εντός του καθορισμένου τομέα ή υποκαταλόγου. Κοινές μέθοδοι εκμετάλλευσης περιλαμβάνουν ανοιχτές ανακατευθύνσεις, διαδρομές διασύνδεσης, εκμετάλλευση αδύναμων regex και HTML injection για κλοπή token.

Εκτός από το redirect_uri, άλλες παράμετροι OAuth και OpenID όπως client_uri, policy_uri, tos_uri και initiate_login_uri είναι επίσης ευάλωτες σε επιθέσεις ανακατεύθυνσης. Αυτές οι παράμετροι είναι προαιρετικές και η υποστήριξή τους ποικίλλει μεταξύ των διακομιστών.

Για εκείνους που στοχεύουν σε έναν διακομιστή OpenID, το endpoint ανακάλυψης (**.well-known/openid-configuration**) συχνά παραθέτει πολύτιμες λεπτομέρειες διαμόρφωσης όπως registration_endpoint, request_uri_parameter_supported και "require_request_uri_registration. Αυτές οι λεπτομέρειες μπορούν να βοηθήσουν στην αναγνώριση του endpoint εγγραφής και άλλων λεπτομερειών διαμόρφωσης του διακομιστή.

XSS στην υλοποίηση ανακατεύθυνσης

Όπως αναφέρεται σε αυτή την αναφορά bug bounty https://blog.dixitaditya.com/2021/11/19/account-takeover-chain.html, μπορεί να είναι δυνατόν ότι το URL ανακατεύθυνσης αντικατοπτρίζεται στην απόκριση του διακομιστή μετά την αυθεντικοποίηση του χρήστη, είναι ευάλωτο σε XSS. Πιθανό payload για δοκιμή:

https://app.victim.com/login?redirectUrl=https://app.victim.com/dashboard</script><h1>test</h1>

CSRF - Ακατάλληλη διαχείριση παραμέτρου κατάστασης

Στις υλοποιήσεις OAuth, η κακή χρήση ή η παράλειψη της state παραμέτρου μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο επιθέσεων Cross-Site Request Forgery (CSRF). Αυτή η ευπάθεια προκύπτει όταν η state παράμετρος είναι είτε μη χρησιμοποιούμενη, χρησιμοποιούμενη ως στατική τιμή, ή μη σωστά επικυρωμένη, επιτρέποντας στους επιτιθέμενους να παρακάμψουν τις προστασίες CSRF.

Οι επιτιθέμενοι μπορούν να εκμεταλλευτούν αυτό το γεγονός παρεμβαίνοντας στη διαδικασία εξουσιοδότησης για να συνδέσουν τον λογαριασμό τους με τον λογαριασμό ενός θύματος, οδηγώντας σε πιθανές καταλήψεις λογαριασμών. Αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο σε εφαρμογές όπου το OAuth χρησιμοποιείται για σκοπούς αυθεντικοποίησης.

Πραγματικά παραδείγματα αυτής της ευπάθειας έχουν καταγραφεί σε διάφορες CTF προκλήσεις και πλατφόρμες hacking, αναδεικνύοντας τις πρακτικές της επιπτώσεις. Το ζήτημα επεκτείνεται επίσης σε ενσωματώσεις με υπηρεσίες τρίτων, όπως Slack, Stripe, και PayPal, όπου οι επιτιθέμενοι μπορούν να ανακατευθύνουν ειδοποιήσεις ή πληρωμές στους λογαριασμούς τους.

Η σωστή διαχείριση και επικύρωση της state παραμέτρου είναι κρίσιμη για την προστασία από CSRF και την ασφάλιση της ροής OAuth.

Προκαταλήψεις Λογαριασμού

Χωρίς Επικύρωση Email κατά τη Δημιουργία Λογαριασμού: Οι επιτιθέμενοι μπορούν προληπτικά να δημιουργήσουν έναν λογαριασμό χρησιμοποιώντας το email του θύματος. Εάν το θύμα αργότερα χρησιμοποιήσει μια υπηρεσία τρίτου μέρους για σύνδεση, η εφαρμογή μπορεί ακούσια να συνδέσει αυτόν τον λογαριασμό τρίτου μέρους με τον προδημιουργημένο λογαριασμό του επιτιθέμενου, οδηγώντας σε μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση.
Εκμετάλλευση Χαλαρής Επικύρωσης Email OAuth: Οι επιτιθέμενοι μπορεί να εκμεταλλευτούν υπηρεσίες OAuth που δεν επικυρώνουν τα emails, εγγραφόμενοι με την υπηρεσία τους και στη συνέχεια αλλάζοντας το email του λογαριασμού στο email του θύματος. Αυτή η μέθοδος κινδυνεύει επίσης με μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση στον λογαριασμό, παρόμοια με το πρώτο σενάριο αλλά μέσω διαφορετικού επιθετικού διαύλου.

Αποκάλυψη Μυστικών

Η αναγνώριση και η προστασία των μυστικών παραμέτρων OAuth είναι κρίσιμη. Ενώ η client_id μπορεί να αποκαλυφθεί με ασφάλεια, η αποκάλυψη της client_secret ενέχει σημαντικούς κινδύνους. Εάν η client_secret παραβιαστεί, οι επιτιθέμενοι μπορούν να εκμεταλλευτούν την ταυτότητα και την εμπιστοσύνη της εφαρμογής για να κλέψουν τα access_tokens χρηστών και ιδιωτικές πληροφορίες.

Μια κοινή ευπάθεια προκύπτει όταν οι εφαρμογές χειρίζονται κατά λάθος την ανταλλαγή του code εξουσιοδότησης για ένα access_token στην πλευρά του πελάτη αντί στην πλευρά του διακομιστή. Αυτό το λάθος οδηγεί στην έκθεση της client_secret, επιτρέποντας στους επιτιθέμενους να δημιουργήσουν access_tokens υπό την κάλυψη της εφαρμογής. Επιπλέον, μέσω κοινωνικής μηχανικής, οι επιτιθέμενοι θα μπορούσαν να κλιμακώσουν τα προνόμια προσθέτοντας επιπλέον πεδία στην εξουσιοδότηση OAuth, εκμεταλλευόμενοι περαιτέρω την εμπιστοσύνη της εφαρμογής.

Bruteforce Client Secret

Μπορείτε να προσπαθήσετε να bruteforce την client_secret ενός παρόχου υπηρεσιών με τον πάροχο ταυτότητας προκειμένου να προσπαθήσετε να κλέψετε λογαριασμούς.
Το αίτημα για BF μπορεί να μοιάζει με:

POST /token HTTP/1.1
content-type: application/x-www-form-urlencoded
host: 10.10.10.10:3000
content-length: 135
Connection: close

code=77515&redirect_uri=http%3A%2F%2F10.10.10.10%3A3000%2Fcallback&grant_type=authorization_code&client_id=public_client_id&client_secret=[bruteforce]

Referer Header leaking Code + State

Μόλις ο πελάτης έχει τον κωδικό και την κατάσταση, αν είναι αντανάκλαση μέσα στην κεφαλίδα Referer όταν περιηγείται σε μια διαφορετική σελίδα, τότε είναι ευάλωτος.

Access Token Stored in Browser History

Πηγαίνετε στο ιστορικό του προγράμματος περιήγησης και ελέγξτε αν το access token είναι αποθηκευμένο εκεί.

Everlasting Authorization Code

Ο κωδικός εξουσιοδότησης θα πρέπει να ζει μόνο για κάποιο χρονικό διάστημα για να περιορίσει το χρονικό παράθυρο όπου ένας επιτιθέμενος μπορεί να τον κλέψει και να τον χρησιμοποιήσει.

Authorization/Refresh Token not bound to client

Αν μπορείτε να αποκτήσετε τον κωδικό εξουσιοδότησης και να τον χρησιμοποιήσετε με έναν διαφορετικό πελάτη τότε μπορείτε να αναλάβετε άλλους λογαριασμούς.

Happy Paths, XSS, Iframes & Post Messages to leak code & state values

Check this post

AWS Cognito

Σε αυτή την αναφορά bug bounty: https://security.lauritz-holtmann.de/advisories/flickr-account-takeover/ μπορείτε να δείτε ότι το token που επιστρέφει ο AWS Cognito μπορεί να έχει αρκετές άδειες για να αντικαταστήσει τα δεδομένα του χρήστη. Επομένως, αν μπορείτε να αλλάξετε το email του χρήστη για ένα διαφορετικό email χρήστη, μπορεί να είστε σε θέση να αναλάβετε άλλους λογαριασμούς.

# Read info of the user
aws cognito-idp get-user --region us-east-1 --access-token eyJraWQiOiJPVj[...]

# Change email address
aws cognito-idp update-user-attributes --region us-east-1 --access-token eyJraWQ[...] --user-attributes Name=email,Value=imaginary@flickr.com
{
"CodeDeliveryDetailsList": [
{
"Destination": "i***@f***.com",
"DeliveryMedium": "EMAIL",
"AttributeName": "email"
}
]
}

Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το πώς να εκμεταλλευτείτε το AWS cognito, ελέγξτε:

{% embed url="https://cloud.hacktricks.xyz/pentesting-cloud/aws-pentesting/aws-unauthenticated-enum-access/aws-cognito-unauthenticated-enum" %}

Εκμετάλλευση άλλων tokens εφαρμογών

Όπως αναφέρεται σε αυτή τη μελέτη, οι ροές OAuth που αναμένουν να λάβουν το token (και όχι έναν κωδικό) θα μπορούσαν να είναι ευάλωτες αν δεν ελέγχουν ότι το token ανήκει στην εφαρμογή.

Αυτό συμβαίνει επειδή ένας επιτιθέμενος θα μπορούσε να δημιουργήσει μια εφαρμογή που υποστηρίζει OAuth και να συνδεθεί με το Facebook (για παράδειγμα) στην δική του εφαρμογή. Στη συνέχεια, μόλις ένα θύμα συνδεθεί με το Facebook στην εφαρμογή του επιτιθέμενου, ο επιτιθέμενος θα μπορούσε να αποκτήσει το OAuth token του χρήστη που δόθηκε στην εφαρμογή του και να το χρησιμοποιήσει για να συνδεθεί στην εφαρμογή OAuth του θύματος χρησιμοποιώντας το token του χρήστη του θύματος.

Caution

Επομένως, αν ο επιτιθέμενος καταφέρει να αποκτήσει πρόσβαση στην δική του εφαρμογή OAuth, θα είναι σε θέση να αναλάβει τον λογαριασμό του θύματος σε εφαρμογές που αναμένουν ένα token και δεν ελέγχουν αν το token παραχωρήθηκε στο ID της εφαρμογής τους.

Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη, ήταν δυνατό να κάνετε ένα θύμα να ανοίξει μια σελίδα με ένα returnUrl που δείχνει στον διακομιστή του επιτιθέμενου. Αυτή η πληροφορία θα αποθηκευόταν σε ένα cookie (RU) και σε ένα μετέπειτα βήμα το prompt θα ρωτούσε τον χρήστη αν θέλει να δώσει πρόσβαση σε αυτόν τον διακομιστή του επιτιθέμενου.

Για να παρακαμφθεί αυτό το prompt, ήταν δυνατό να ανοίξει μια καρτέλα για να ξεκινήσει τη ροή Oauth που θα ρύθμιζε αυτό το cookie RU χρησιμοποιώντας το returnUrl, να κλείσει την καρτέλα πριν εμφανιστεί το prompt και να ανοίξει μια νέα καρτέλα χωρίς αυτή την τιμή. Στη συνέχεια, το prompt δεν θα ενημερώσει για τον διακομιστή του επιτιθέμενου, αλλά το cookie θα ρυθμιστεί σε αυτόν, έτσι το token θα σταλεί στον διακομιστή του επιτιθέμενου κατά την ανακατεύθυνση.

Παράκαμψη αλληλεπίδρασης prompt

Όπως εξηγείται σε αυτό το βίντεο, ορισμένες υλοποιήσεις OAuth επιτρέπουν να υποδεικνύεται η παράμετρος prompt GET ως None (&prompt=none) για να αποτραπεί η ερώτηση στους χρήστες να επιβεβαιώσουν την παραχωρηθείσα πρόσβαση σε ένα prompt στο διαδίκτυο αν είναι ήδη συνδεδεμένοι στην πλατφόρμα.

response_mode

Όπως εξηγείται σε αυτό το βίντεο, μπορεί να είναι δυνατό να υποδειχθεί η παράμετρος response_mode για να υποδείξετε πού θέλετε να παρασχεθεί ο κωδικός στην τελική διεύθυνση URL:

response_mode=query -> Ο κωδικός παρέχεται μέσα σε μια παράμετρο GET: ?code=2397rf3gu93f
response_mode=fragment -> Ο κωδικός παρέχεται μέσα στην παράμετρο τμήματος της διεύθυνσης URL #code=2397rf3gu93f
response_mode=form_post -> Ο κωδικός παρέχεται μέσα σε μια φόρμα POST με μια είσοδο που ονομάζεται code και την τιμή
response_mode=web_message -> Ο κωδικός αποστέλλεται σε ένα μήνυμα post: window.opener.postMessage({"code": "asdasdasd...

Ροή OAuth ROPC - Παράκαμψη 2 FA

Σύμφωνα με αυτή την ανάρτηση στο blog, αυτή είναι μια ροή OAuth που επιτρέπει τη σύνδεση στο OAuth μέσω όνομα χρήστη και κωδικού πρόσβασης. Αν κατά τη διάρκεια αυτής της απλής ροής επιστραφεί ένα token με πρόσβαση σε όλες τις ενέργειες που μπορεί να εκτελέσει ο χρήστης, τότε είναι δυνατό να παρακαμφθεί η 2FA χρησιμοποιώντας αυτό το token.

ATO σε ιστοσελίδα που ανακατευθύνει με βάση το open redirect στον παραπομπέα

Αυτή η ανάρτηση στο blog σχολιάζει πώς ήταν δυνατό να εκμεταλλευτεί κανείς ένα open redirect στην τιμή από τον παραπομπέα για να εκμεταλλευτεί το OAuth για ATO. Η επίθεση ήταν:

Το θύμα αποκτά πρόσβαση στην ιστοσελίδα του επιτιθέμενου
Το θύμα ανοίγει τον κακόβουλο σύνδεσμο και ένας opener ξεκινά τη ροή Google OAuth με response_type=id_token,code&prompt=none ως πρόσθετες παραμέτρους χρησιμοποιώντας ως παραπομπέα την ιστοσελίδα του επιτιθέμενου.
Στον opener, αφού ο πάροχος εξουσιοδοτήσει το θύμα, το στέλνει πίσω στην τιμή της παραμέτρου redirect_uri (ιστοσελίδα θύματος) με κωδικό 30X που διατηρεί ακόμα την ιστοσελίδα του επιτιθέμενου στον παραπομπέα.
Η ιστοσελίδα του θύματος ενεργοποιεί το open redirect με βάση τον παραπομπέα ανακατευθύνοντας τον χρήστη του θύματος στην ιστοσελίδα του επιτιθέμενου, καθώς το respose_type ήταν id_token,code, ο κωδικός θα σταλεί πίσω στον επιτιθέμενο στο τμήμα της διεύθυνσης URL επιτρέποντάς του να αναλάβει τον λογαριασμό του χρήστη μέσω Google στην ιστοσελίδα του θύματος.

Παράμετροι SSRFs

Ελέγξτε αυτή την έρευνα Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτή την τεχνική.

Η Δυναμική Εγγραφή Πελάτη στο OAuth λειτουργεί ως λιγότερο προφανής αλλά κρίσιμος παράγοντας για τις ευπάθειες ασφαλείας, ειδικά για επιθέσεις Server-Side Request Forgery (SSRF). Αυτό το endpoint επιτρέπει στους διακομιστές OAuth να λαμβάνουν λεπτομέρειες σχετικά με τις εφαρμογές πελατών, συμπεριλαμβανομένων ευαίσθητων URL που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν.

Κύρια Σημεία:

Η Δυναμική Εγγραφή Πελάτη συχνά αντιστοιχεί στο /register και δέχεται λεπτομέρειες όπως client_name, client_secret, redirect_uris, και URLs για λογότυπα ή JSON Web Key Sets (JWKs) μέσω αιτημάτων POST.
Αυτή η δυνατότητα συμμορφώνεται με τις προδιαγραφές που καθορίζονται στο RFC7591 και OpenID Connect Registration 1.0, οι οποίες περιλαμβάνουν παραμέτρους που ενδέχεται να είναι ευάλωτες σε SSRF.
Η διαδικασία εγγραφής μπορεί ακούσια να εκθέσει τους διακομιστές σε SSRF με διάφορους τρόπους:
logo_uri: Ένα URL για το λογότυπο της εφαρμογής πελάτη που μπορεί να ανακτηθεί από τον διακομιστή, προκαλώντας SSRF ή οδηγώντας σε XSS αν το URL δεν διαχειριστεί σωστά.
jwks_uri: Ένα URL στο έγγραφο JWK του πελάτη, το οποίο αν κατασκευαστεί κακόβουλα, μπορεί να προκαλέσει τον διακομιστή να κάνει εξωτερικά αιτήματα σε έναν διακομιστή που ελέγχεται από τον επιτιθέμενο.
sector_identifier_uri: Αναφέρεται σε έναν πίνακα JSON των redirect_uris, τον οποίο ο διακομιστής μπορεί να ανακτήσει, δημιουργώντας μια ευκαιρία SSRF.
request_uris: Λίστα επιτρεπόμενων URI αιτημάτων για τον πελάτη, που μπορεί να εκμεταλλευτεί αν ο διακομιστής ανακτήσει αυτές τις URI στην αρχή της διαδικασίας εξουσιοδότησης.

Στρατηγική Εκμετάλλευσης:

Το SSRF μπορεί να ενεργοποιηθεί καταχωρώντας έναν νέο πελάτη με κακόβουλα URLs σε παραμέτρους όπως logo_uri, jwks_uri, ή sector_identifier_uri.
Ενώ η άμεση εκμετάλλευση μέσω request_uris μπορεί να μετριαστεί από ελέγχους λευκής λίστας, η παροχή μιας προεγγεγραμμένης, ελεγχόμενης από τον επιτιθέμενο request_uri μπορεί να διευκολύνει το SSRF κατά τη διάρκεια της φάσης εξουσιοδότησης.

Συνθήκες Αγώνα Παρόχων OAuth

Αν η πλατφόρμα που δοκιμάζετε είναι ένας πάροχος OAuth διαβάστε αυτό για να δοκιμάσετε πιθανές Συνθήκες Αγώνα.

31 KiB Raw Blame History Unescape Escape